نه فتنه گر، نه واسطه (يادداشت روز)

«تجمعات ضد نظام كه قرار بود با مراسم رسمي نظام در روز پنجشنبه - 22 بهمن - همزمان باشد بطور بالقوه بعنوان آخرين فرصت مخالفان براي راه اندازي يك تظاهرات بزرگ براي چند ماه به حساب مي آمد. بعضي از اعضاي جنبش مي گويند كه شانس تغيير در ايران به تدريج از دست مي رود.»
اين بخشي از يادداشت روزنامه واشنگتن پست است كه يك روز پس از راهپيمايي عظيم 22 بهمن نوشته شده است. در مورد راهپيمايي الهي - مردمي روز 22 بهمن گفتني هاي زيادي وجود دارد كه در اين مجال كوتاه تنها به مواردي از آن اشاره مي شود:
1- راهپيمايي عظيم امسال در واقع كاركرد يك رفراندوم را داشت هرچند از آن مهمتر بود چرا كه شهروندان براي انداختن يك راي در صندوق معمولا به بيش از نيم ساعت وقت گذاري نياز ندارند و حال آنكه مردم ايران در راهپيمايي ها به حداقل يك نيم روز وقت گذاري نياز دارند. تظاهرات عظيم 22 بهمن يك همه پرسي واقعي در مورد رهبري نظام جمهوري اسلامي بود كه البته با توجه به جايگاه قدسي و ملكوتي رهبري ديني بايد گفت يك بيعت واقعي - و البته بسيار پرشور - بود كه ميزان محبوبيت و مقبوليت رهبر معظم انقلاب اسلامي را به شيوايي نشان داد. همه مي دانند كه اين بار برخلاف سال هاي قبل صدا و سيما و ساير رسانه هاي رسمي كشور كوچكترين مانوري روي دعوت اين گروه يا آن گروه سياسي - با هر گرايش - و يا اين شخص يا آن شخص سياسي - با هر گرايش - نكرد و تظاهرات در واقع صرفا به دعوت رهبر معظم انقلاب اسلامي انجام شد.
كيفيت راهپيمايي هم به گونه اي بود كه حضرت آيت الله خامنه اي - دامت بركاته - در كانون توجه راهپيمايان قرار داشت تنوع و گستردگي تصاوير ايشان و سربندهاي اعلام حمايت از رهبري بر هر تصوير يا شعار ديگري غلبه داشت اين بخصوص در شهري مثل تهران كه گاهي - دردمندانه - شاهد هتك حريم رهبري در بيانيه هاي سران فتنه و يا در تجمعات آشوب طلبانه بود، متمركزتر بود. مردم در واقع در 22 بهمن پاسخ 8 ماه هتاكي بعضي از معاندان داخلي و خارجي عليه رهبر معظم را دادند اين هتاكي ها بدون ترديد ريشه اي صهيونيستي - آمريكايي داشت حدود 50 ميليون ايراني در بيستمين سال رهبري حضرت آيت الله خامنه اي با ايشان بيعت تازه كردند و اين از نظر عدد و آداب فراتر و باشكوهتر از بيعت حدود 30 ميليون نفري مردم در خرداد 68 بود. دشمن اراده كرده بود كه از اعتبار قطب مركزي نظام ديني بكاهد ولي خداي متعال اراده ديگري داشت و صد البته اراده خدا غالب است.
2- سران فتنه طي هفته هاي منتهي به تظاهرات عظيم 22 بهمن با كمك گرفتن از بعضي واسطه هاي اصولگرانما تلاش وسيعي كردند تا وضعيت را عادي سازي كنند و عليرغم جناياتي كه مرتكب شده بودند بار ديگر بعنوان خودي نظام و مردم جلوه گر شوند بر اين اساس چندين نامه خصوصي و چند بيانيه عمومي صادر كردند و بعضي از واسطه ها هم دوره افتادند كه بله حالا كه اين ها از مطالبات! خود كاسته اند خوب است كه رهبري و نظام هم آغوش بگشايند و جنايات اين ها را ناديده بگيرند يعني دوباره اين ها مجال پيدا كنند كه خون و آبروي مردم و نظام را بر زمين بريزند و دندان طمع دشمنان را عليه مردم تيز نمايند. سران داخلي فتنه گمان مي كردند كه نظام براي مشاركت گسترده مردم در تظاهرات يك بار ديگر به سراغ آن ها مي آيد و تصاوير آنان از صدا و سيما پخش مي شود و اين فرصتي را براي چانه زني آنان فراهم مي كند اما نظام به آنان اعتنا نكرد نه به درخواست هاي آزمندانه - و در عين حال مكر آلود - وقعي گذاشت و نه اجازه داد كه بار ديگر در رسانه هاي رسمي كشور مطرح گردند. از اين رو اين جريان با نزديك شدن به روز 22 بهمن بار ديگر به انتقاد تند عليه نظام روي آورد و بيانيه هاي شداد و غلاظ داد و گمان مي كرد مي تواند در مراسم سالگرد انقلاب در تهران رخنه كند و از طريق بلند كردن صداهاي اعتراضي و آشوب طلبي نظام جمهوري اسلامي را وادار كند تا به آنان توجه كند و آن ها را به حساب آورد كه اين هم نشد، اين بار اين مردم بودند كه سران فتنه را با صراحت و فرياد رسا از خود راندند و مهر باطل را بر پيشاني شان كوبيدند. آنان نه توانستند نظام را وادار به شنيدن كنند و نه توانستند مردم را دچار انحراف نمايند. جالب اين است كه حزب مشاركت يك روز پس از شكست سنگين سران فتنه از مردم در بيانيه رسمي نوشت: «از رهبران نظام مي خواهيم وجود اعتراض و بحران در كشور را به رسميت بشناسند» شبيه همين عبارت را واسطه هاي ديگري نيز بيان كردند در واقع درد بزرگ آنان اين است كه كشور درگير بحران نيست و نظام نيز حاضر به پذيرش تحليل هاي اذهان بحران زده نمي باشد. خط وجود بحران در كشور طي چند سال گذشته همواره توسط چهره هاي خاص سياسي مطرح گرديده و از اين عبارت جز دشمنان نظام استقبال نكرده اند.
3- يك نكته كليدي ديگر اقتدار نظام جمهوري اسلامي بود. دشمنان خارجي و داخلي طي ماههاي گذشته روي اين عبارت كه «كار از دست نظام خارج شده» تبليغ زيادي مي كردند تا از يك سو به مخالفين ترسوي نظام روحيه و جسارت بدهند و از سوي ديگر در سطح خارج از كشور وانمود كنند كه شرايط فروپاشي نظام در داخل فراهم شده و لذا بايد با صراحت و حجم بيشتر عليه آن وارد عمل شد. در اين ميان بسياري از گروههاي سياسي در داخل و پاره اي از دولت هاي خارجي همه توشه و توان خود را در سبد معارضه با نظام گذاشتند ولي نتيجه همه اين سرمايه گذاري ها اين شد كه دست آخر بگويند: «استقرار سنگين نيروهاي امنيتي عمدتاً مانع استفاده تظاهرات كنندگان از فرصت 22 بهمن شد» در واقع اين عبارت واشنگتن پست كه به شكل هاي ديگر توسط محافل خارجي و داخلي تكرار گرديد، اعتراف به اقتدار نظام و توانايي نيروهاي حافظ آن در كنترل مخالفين است و اين البته در حالي است كه در همين صحنه نظام اقتدار مردمي خود را نيز در بالاترين سطح به رخ مخالفان خود كشيده است. روزنامه نيويورك تايمز در روزجمعه نوشت: «برخلاف مراسم روزعاشورا و... كه توسط مخالفان تحت الشعاع قرار گرفت، مراسم سي ويكمين سالگرد انقلاب به رهبري و هواداران آن تعلق گرفت». اين نكته اي است كه به هر حال مخالفان را وامي دارد تا در مورد سياست نفوذ انگلي به مراسم اصلي و يا سياست آشوب در كف خيابان تجديدنظر كنند كه البته صداي آن از لابلاي رسانه هاي آمريكايي و انگليسي به گوش مي رسد.
4- يك نكته ديگر در اين ماجرا نقش كليدي و راهبردي آمريكايي ها و انگليسي ها در توطئه شكست خورده در روز 22 بهمن بود. روزنامه واشنگتن پست اعتراف كرد كه ماهها روي بهم زدن مراسم روز 22 بهمن كار شده و قرار بود ميوه چند ماه فعاليت در روز پنجشنبه چيده شود. سايت فارسي بي بي سي به مطلبي كه بطور متفق القول در رسانه هاي مشهور آمريكايي درج شده بود اشاره كرد و نوشت كه : «همه روزنامه هاي مهم آمريكايي مانند نيويورك تايمز، واشنگتن پست و لس آنجلس تايمز از «برنامه ريزي گسترده قبلي» براي مانور معترضان در روز 22بهمن تهران خبر داده اند.» روزنامه لس آنجلس تايمز بعد از شكست در 22بهمن نوشت: « به برنامه تازه اي نياز است»، روزنامه نيويورك تايمز نوشت: «فضاي چنداني براي فعاليت مخالفان باقي نمانده است»، «معترضان در درياي هواداران نظام ناپديد شدند» و به نحو معناداري افزود: «سبزها كاملاً نااميد نشده اند»، تلويزيوني بي بي سي همان روز گفت: «خيابانهاي اصلي محل برگزاري راهپيمايي در تصرف هواداران نظام است و مخالفان امكان حضور در اين خيابانها را ندارند.» بر اين اساس مي توان گفت آمريكايي ها دقيقاً از پروژه خبر داشته اند. خبرهاي اين پروژه چگونه به دست آنان رسيده است آيا آنان خود طراحان اصلي ماجرا نبوده اند؟ و آيا يك وحدت آشكار ميان امثال موسوي و خاتمي با محافل اطلاعاتي آمريكا ديده نمي شود؟ مرور عبارات اين رسانه ها فقط بخشي از ماجرا را تبيين مي كند ولي از همين مقدار مي توان فهميد كه معناي «چيدن ميوه 8 ماه فعاليت در 22 بهمن» يعني چه؟ اين چه ميوه اي است؟ آيا ميان اين ميوه و مضامين مصاحبه ميرحسين موسوي با سايت كلمه و بيانيه روز 23 بهمن حزب مشاركت مبني بر اينكه بايد وجود بحران در كشور به رسميت شناخته شود، ارتباطي وجود ندارد؟
5- در تظاهرات 22 بهمن ريزش شديد آراي جريان فتنه كاملاً نمودار بود. ترديدي نيست كه نزديك به چند ميليون از جمعيت واجدشرايط رأيي كه در تظاهرات 50 ميليوني 22 بهمن هم آمده بودند در انتخابات به ميرحسين موسوي رأي داده بودند اين ها بر حسب شعارها و تصاويري كه در دست شان بود با يك حس و حال مضاعف شركت داشتند آنان از يك سو فرياد شوق انگيز تجديد عهد و پيمان با رهبري را سر دادند و از سوي ديگر بغض فرو خفته خود را عليه كساني كه به نام پاسداري از رأي آنها به فتنه گري عليه نظام و رهبري مظلوم آن روي آوردند، خالي كرده و از امثال موسوي و خاتمي ابراز برائت كردند. بر اين اساس بعضي از نزديكان اين جريان اين را بزرگترين خسارت جريان فتنه دانسته اند. عباس عبدي عضو حزب مشاركت مي نويسد: «منشأ كم و كمتر شدن مخالفان از 13 آبان شروع شد و بعد از عاشورا شديدتر خود را نشان داد. تا جايي كه كسي حاضر نيست مسئوليت وضعي كه پيش آمده را بپذيرد حالا هر كسي - از اعضاي جريان آشوب- خودش رهبر خودش است! من نمي فهمم اين يعني چه؟»
بر اين اساس بايد گفت تظاهرات عظيم 50 ميليوني روز 22 بهمن از يك سو استحكام نظام را به رخ جهانيان كشيد و از سوي ديگر ميرايي و رو به پايان بودن جرياني كه ادعا مي كرد آينده ايران را در دستان خود دارد را به اثبات رساند.
حسن ختام اين مقال جمله اي از حضرت آيت الله خامنه اي است كه در پيام تشكر خود خطاب به ملت بزرگ ايران فرمودند: «آيا حضور دهها ميليون انسان بصير و پرانگيزه در جشن سي و يك سالگي انقلاب كافي نيست كه معاندان و فريب خوردگان را كه گاه رياكارانه دم از مردم مي زنند، به خود آورد» و افزودند: «اين ملت... تصميم خود را گرفته است... و هر مانعي را از سر راه بر خواهد داشت.»
سعدالله زارعي

پاسخ بروجردي به نامه سفير انگليس دولت لندن خود را اصلاح كند

رئيس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس در پاسخ به نامه اخير سفير انگليس در تهران تاكيد كرد كه چنانچه دولت بريتانيا رفتار گذشته خود را اصلاح نكند جمهوري اسلامي براي كاهش سطح روابط با اين كشور جدي است.
متن كامل پاسخ «علاءالدين بروجردي» به سفير انگليس به شرح ذيل است:
جناب آقاي سايمون گس سفير محترم بريتانيا در جمهوري اسلامي ايران
نامه سرگشاده جنابعالي دريافت شد. اگرچه عنوان رسمي اين نامه خطاب به اينجانب و نمايندگان محترمي بود كه درخصوص كاهش سطح روابط با بريتانيا موضع گيري كرده اند اما ظاهراً مخاطب اصلي اين نامه افكارعمومي بوده است. با اين وجود ذكر اين نكته را ضروري مي دانم كه به دليل مواضع خصمانه كشور متبوع جنابعالي عليه جمهوري اسلامي ايران، اكثريت نمايندگان ملت بزرگ ايران بر لزوم كاهش سطح روابط دو كشور و حتي قطع رابطه تاكيد داشته و خواستار واكنش به اقدامات دولت بريتانيا عليه ملت ايران هستند.
با كمال تاسف بايد به اطلاع جنابعالي برسانم پس از پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي ملت ايران، فرصت هاي زيادي براي اصلاح رفتار و روش هاي ظالمانه و مستكبرانه بريتانيا در قبال ملت ايران و درك واقعيات جديد نظام جمهوري اسلامي در اختيار دولت هاي مختلف كشور متبوع جنابعالي قرار گرفت تا بر اين اساس روابط جديدي مبتني بر احترام متقابل و اصل عدم مداخله در امور داخلي ايران پايه ريزي شود اما طرف بريتانيايي نه تنها از فرصت هاي پيش آمده بهره برداري لازم را ننمود، بلكه هرچه بيشتر از واقعيت موجود فاصله گرفته است.
جناب آقاي سفير
تاريخ كشور ما طي چند صد سال اخير مملو از دخالت هاي كشور متبوع جنابعالي در امور داخلي ايران است كه كالبدشكافي آن را به زمان ديگري موكول مي نمايم. امروز به جاي آنكه دولت بريتانيا به دليل سابقه دخالت هاي مكرر خود در امور داخلي ايران از پيشگاه ملت ايران عذرخواهي نمايد، شاهد استمرار سياست هاي گذشته هستيم، موضوعي كه از ديد ملت ايران و نمايندگان آنها پنهان نيست. با استفاده از اين فرصت مايلم به برخي از مهم ترين سرفصل هاي سياست هاي بريتانيا عليه جمهوري اسلامي ايران طي سال هاي اخير اشاره نمايم تا مطمئن باشيد آنچه كه گفته مي شود واقعيت هاي كتمان ناپذيري هستند كه تاريخ روابط معاصر دو كشور نسبت به آن شهادت مي دهد.
1- حمايت گسترده و غيرمنطقي بريتانيا از رژيم بعث عراق در جريان هشت سال جنگ تحميلي عليه جمهوري اسلامي ايران.
2- جلوگيري از محكوميت عراق در شوراي امنيت سازمان ملل متحد به خاطر استفاده از تسليحات شيميايي عليه ايران و نقض كنوانسيون منع استفاده از سلاح هاي شيميايي لاهه و ساير كنوانسيون هاي بين المللي.
3- مشاركت فعال در طراحي و تصويب قطعنامه هاي به اصطلاح حقوق بشر عليه ايران.
4- ايفاي نقش بسيار منفي در رابطه با استيفاي حقوق مسلم جمهوري اسلامي ايران براي استفاده صلح آميز از انرژي هسته اي كه طبق اسناد مذاكرات، مواضع متخذه از سوي دولت بريتانيا كاملاً مشهود است.
5- ايفاي نقش محوري در رابطه با تدوين و تصويب قطعنامه هاي ضد ايراني در شوراي امنيت سازمان ملل متحد.
6- طراحي و پيشنهاد اقداماتي براي اعمال تحريم هاي فراقطعنامه اي عليه جمهوري اسلامي ايران در چارچوب اتحاديه اروپا و نيز اعمال تحريم ها و تضييقات دوجانبه عليه نهادها و موسسات ايراني.
7- دستگيري و نگهداري غيرقانوني آقاي تاجيك و ايجاد جنگ رواني درخصوص تحويل وي به آمريكا.
8- آزادي فوري بداوي نژاد تنها تروريست بازمانده از حمله به سفارت جمهوري اسلامي ايران در سال 1359 و خودداري بريتانيا از استرداد وي به جمهوري اسلامي ايران.
9- نقش محوري بريتانيا در رابطه با خروج گروهك منافقين از ليست گروه هاي تروريستي اتحاديه اروپايي كه ابتدا از بريتانيا شروع و در ادامه به اتحاديه اروپا تسري يافت.
10- تداوم آزادي عمل و فعاليت اعضا و هواداران گروهك تروريستي منافقين و عناصر ضد انقلاب در بريتانيا عليه جمهوري اسلامي ايران.
11- اظهارات مكرر مداخله جويانه مقامات بريتانيايي و تلاش براي نقض حاكميت ملي جمهوري اسلامي ايران.
12- دخالت هاي آشكار بريتانيا در تحولات انتخابات اخير رياست جمهوري ايران كه چند ماه پيش از برگزاري انتخابات از طريق راه اندازي شبكه بي بي سي فارسي كه بودجه آن از سوي دولت بريتانيا تامين مي شود، صورت پذيرفته و بعد از انتخابات نيز ادامه يافته است.
البته مي توان به فهرست مذكور موارد متعدد ديگري را كه هر كدام به تنهايي قادرند بستر تخريب روابط را فراهم آورند اضافه نمود كه به جهت اختصار از ذكر آنها خودداري مي نمايم. از آنجايي كه در نامه خود به فعاليت هاي سفارت بريتانيا در چارچوب كنوانسيون وين اشاره نموده ايد بايد متذكر شوم كه روح كلي كنوانسيون وين ناظر بر انجام فعاليت هاي عادي ديپلماتيك است و هرگونه اقدامات خارج از اين چارچوب مردود شناخته شده و حتي در ماده 9 كنوانسيون مذكور راهكارهاي لازم براي برخورد با فعاليت هاي غيرمتعارف و غيرديپلماتيك كارمندان سفارتخانه هاي خارجي پيش بيني شده است.
آقاي سفير
بپذيريد كه واقعيت ها را با تكذيب ها نمي توان تغيير داد. توصيه من به جنابعالي به عنوان سفير بريتانيا در جمهوري اسلامي ايران اين است كه اگر احساس مسئوليت مي نماييد كه ارسال نامه را در تحليل خوشبينانه اينگونه تفسير مي كنم؛ به دولتتان پيشنهاد تغيير سياست هايش را در قبال جمهوري اسلامي ايران بنماييد تا با اتخاذ رويكردي منطقي كه توام با درك واقعيات باشد نسبت به تغيير سياست دولت بريتانيا اقدام و به اصلاح اشتباهات گذشته بپردازد و بدانيد كه سياست جمهوري اسلامي ايران توسعه هر چه بيشتر رابطه با كشورهايي است كه سياست هاي خود را براساس اصول شناخته شده بين المللي، احترام و منافع متقابل و عدم دخالت در امور داخلي كشورها تنظيم مي نمايند.
سايمون گيس سفير انگليس در تهران 18 بهمن ماه در نامه اي به علاءالدين بروجردي رئيس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس شوراي اسلامي درخواست نمايندگان مجلس براي كاهش سطح روابط دو كشور را اقدامي تاسف آور خواند و تاكيد كرد كه اين اقدام به نفع هيچ يك از طرفين نخواهد بود.

خر تروا (گفت و شنود)

گفت: اسب «تروا» چيست كه بهاءالله مهاجراني و دار و دسته اش طرح آن را براي 22 بهمن داده بودند؟ و حالا باعث دعوا و درگيري ميان خودشان شده است؟
گفتم: يك اسب چوبي است كه يوناني ها درون آن جاي گرفته و از اين طريق وارد قلعه حريف شده و سپس از شكم اسب چوبي بيرون آمده و به حريف حمله كرده بودند.
گفت: يعني طرح مهاجراني اين بود كه اراذل و اوباش اجاره اي بي سر و صدا وارد ميدان آزادي شوند و بعد دست به هياهو بزنند؟ پس چرا روز 22 بهمن از اسب تروا خبري نبود؟
گفتم: براي اين كه مهاجراني به آنها كلك زده و به جاي اسب تروا، اراذل و اوباش را وارد شكم خر «تروا» كرده بود!
گفت: خب! اين كه دعوا نداره! «تروا»، ترواست چه اسب باشه چه خر؟!
گفتم: آخه، خر تروا همان خري است كه مهاجراني مي گفت شيرش را خورده و سياستمدار شده!
گفت: خب! مهاجراني پارتي بازي كرده، چرا با محسن كديور چپ افتاده اند؟!
گفتم: آخه بعداً كاشف به عمل آمد كه «مغز» همان خر را هم كديور خورده بود.
گفت: حالا حرف حساب سروش و عبدالعلي بازرگان و اكبر پونز چيست؟!
گفتم: عصباني هستند كه از آن حيوان درازگوش فقط دل و روده اش نصيب آنها شده است!

كيهان و خوانندگان

¤ از حضور پرشور و بي سابقه ملت غيور ايران در راهپيمايي 22بهمن تشكر مي كنم. دشمن گمان مي كند مي تواند با فتنه انگيزي باعث جدايي مردم از نظام اسلامي شود، ولي ملت ما بارها نشان داده است كه دلبسته آرمانهاي انقلاب، امام(ره) و رهبري است و هر كجا پاي دفاع از نظام باشد در ميدان حاضر است.
ايراني
¤ بار ديگر با حضور دشمن شكن و آگاهانه مردم در راهپيمايي 22بهمن،تير دشمن فتنه جو به سنگ خورد. آنها فكر مي كردند مي توانند در ميان سيل عظيم ملت، دست به اغتشاش بزنند و عليه آرمانهاي انقلاب و اركان نظام تظاهرات به راه بيندازند، اما حضور پرجوش و خروش مردم اين فتنه را در نطفه كور كرد.
اسلامي نسب
¤ خواص آلوده به زرق و برق دنيا اگر مي خواستند جانب حق را بگيرند و دست به موضع گيري شفاف بزنند در اين مدت بايد اين كار را مي كردند اما به نظر مي رسد كه آلودگي و انحراف آنان از مسير حق به حدي است كه توفيق توبه هم پيدا نمي كنند. بنابراين ما مردم با عبور از اين شخصيت ها انقلاب خود را تا نتيجه مطلوب همراهي مي كنيم و منتظر خواص نمي مانيم.
پناهي
¤ حال كه بعد از گذشت 8 ماه از شروع فتنه پس از انتخابات خط و ربط فتنه گران معلوم شد و همه آگاه شدند كه اين جماعت كجا را نشانه گرفته بودند و هدفشان چه بود پس چرا باز قوه قضائيه مماشات مي كند و در خصوص محاكمه سران فتنه كاري انجام نمي دهد.
محمدرضا غيرتمند
¤ ما به عنوان ياران جوان امام(ره) در آن دهه پر فراز و نشيب اول انقلاب بخصوص روحيه پرصلابت دشمن شكن امام(ره) را به وضوح مي ديديم و عاشق همان بت شكني ايشان بوديم. برخي كه ادعا مي كنند صدا و سيما شخصيت امام(ره) را تحريف مي كند بايد مراقبت كنند كه مطالب صحيفه نور امام(ره) نه از زبان منابع موثق بلكه خودشان مطالعه بفرمايند و دوره كامل فيلم هاي فرمايشات حضرت امام(ره) از صدا و سيما بگيرند تا حقايق امام(ره) بيشتر برايشان آشكار شود.
خانم احساني- تهران
¤چرا قوه قضائيه در قبال كساني كه كشور را حدود 8 ماه دچار آشوب و اغتشاش كرده اند و هر روز بيانيه هاي ساختارشكنانه مي دهند و در اتاقشان راحت نشسته اند هيچ برخوردي نمي كند.
احمدي
¤ از پخش برنامه شاخص در رسانه ملي بسيار ممنون هستم. چون اين برنامه، باعث آشنايي بيشتر مردم با رهنمودهاي حضرت امام شد و براي يافتن مسير درست از راه انحراف، كمك كرد. اميدوارم پخش اين برنامه ادامه پيدا كند.
خان جان زاده از لنگرود وچند تلفن مشابه ديگر
¤ وزير آموزش و پرورش چندين ماه پيش وعده پرداخت طلب هاي بازنشستگان قبل از سال 79 را دادند ولي تاكنون عملي نشده است.
يك فرهنگي بازنشسته- لرستان
¤ از روزنامه كيهان تقاضا مي كنم كه گزارشي هم درباره عملكرد دولت در خصوص قانون خدمات كشوري چاپ كند. اين قانون مدت زيادي است كه تصويب شده اما هنوز معوقه هاي آن پرداخت نشده است.
اصغري
¤ در سفر استاني دولت به كرمانشاه كه در سال 85 اتفاق افتاده مقرر شد كه يك كارخانه خودروسازي در آنجا احداث شود، اما با وجود تخصيص بودجه 20ميلياردي، هنوز اين كارخانه احداث نشده است.
يك هموطن از كرمانشاه
¤ از مسئولان امر دو تقاضا دارم يكي اينكه بازار مسكن را به رونق بيندازند و از اين حالت ركود خارج كنند. دوم شهريه دانشگاه آزاد را پايين بياورند. شهريه هاي فعلي واقعاً كمرشكن شده اند.
گشتاسبي
¤ در آن اوايل كه آقاي احمدي نژاد روي كار آمد استفاده شخصي از ماشين هاي دولتي به شدت رو به كاهش گذاشت اما الان اين پديده زشت و غيرقانوني در حال رواج گرفتن است. با چشمان خود مي بينم كه بعضي از مديران با اتومبيل پلاك دولتي اقدام به جابجايي خانواده خود مي كنند. لازم است تذكر داده شود كه جلوي اين كار را بگيرند و اجازه ندهند مجدداً روحيه سوءاستفاده از بيت المال زنده شود.
عرب ها
¤ چرا سازمان تامين اجتماعي نسبت به بيمه رانندگان آژانس كه از قشر زحمتكش هستند اقدامي نمي كند.
رامش
¤ دو سال پيش موتورسيكلت بنده به سرقت رفت. بعد از 2 سال كه پيدا شده و براي گرفتن آن مراجعه كردم، به مدت 20 ماه از من حق پاركينگ مي خواهند. كجاي اين كار قانوني است؟
افضلي
¤ خواستم از اتحاديه لوازم برقي الكترونيكي مستقر در ميدان امام خميني(ره) به خاطر برخورد با يك گرانفروشي تشكر كنم. اين نظارت باعث شد كه مبلغي كه فروشنده اضافه بر قيمت واقعي از بنده دريافت كرده بود به خودم برگردد.
فرزانه پور
¤ مدرسه راهنمايي امامت در محدوده شهر كرج به علت اينكه در يك خيابان پر رفت و آمد واقع شده هر از چند گاه در اثر تصادفات جان بعضي از دانش آموزان به خطر مي افتد. از مسئولين شهرداري منطقه تقاضا داريم با نصب پل عابر پياده در اين محل مشكل را حل كنند.
قلي زاده

سخنگوي وزارت امور خارجه: نقش انگليس در حوادث يمن قطعي است

سخنگوي دستگاه ديپلماسي كشورمان نقش انگليس در حوادث يمن را بسيار جدي دانست.
رامين مهمانپرست ديروز در جلسه هفتگي با خبرنگاران با ابراز تاسف از ادامه بحران در يمن و استقبال مجدد از آغاز گفت وگو در يمن تصريح كرد: ما ضمن حمايت از آتش بس در يمن معتقديم برخي از كشورها در پشت صحنه حوادث يمن حضور داشتند و به اين حوادث دامن مي زدند و براي اينكه نقش آنان نشان داده نشود به ديگران در رابطه با دخالت در امور يمن اتهام مي زدند.
مهمانپرست گفت: در رابطه با حوادث يمن چيزي كه ما به آن رسيده ايم اين است كه انگليس يكي از آن كشورهايي بوده كه در حوادث يمن نقش داشت و در عين حال تلاش مي كرد به ايران و ديگر كشورها اتهاماتي وارد كند اما اين گونه مداخلات نزد افكار عمومي جهان هيچ گاه پنهان نخواهد ماند.
دعوت از كشورهاي اتمي براي شركت در اجلاس تهران
خبرنگاري از مهمانپرست درباره زمان و ميهمانان اجلاس خلع سلاح در تهران پرسيد و سخنگوي وزارت امور خارجه در پاسخ اين اجلاس را دو روزه اعلام كرد و گفت: اجلاس در روزهاي 27 و 28 فروردين ماه سال آينده برگزار خواهد شد و دعوت از كشورهاي اتمي براي شركت در اين اجلاس محتمل خواهد بود.
مهمانپرست افزود: از مقامات رسمي كشورهاي مختلف و نيز دانشمندان، انديشمندان و كارشناسان و موسسات مطالعاتي براي شركت در اين اجلاس دعوت شده اند.
مهمانپرست افزود: توجه جدي جهان امروز بايد به سمت خلع سلاح باشد تا اين موضوع به نتيجه ملموسي برسد.

همكاري 3 بانك دولتي براي اجراي پروژه هاي نيمه تمام گازي

مديرعامل شركت ملي گاز ايران گفت: طي سال جاري بسياري از پروژه هاي گازي كشور به پايان رسيده اند و تعدادي نيمه كاره مانده اند كه با مذاكرات در حال انجام با بانك هاي صادرات، ملت و تجارت اميدواريم اين طرحها نيز تا پايان امسال به پايان برسند.
جواد اوجي اظهار داشت: براساس تعاملات صورت گرفته با مسئولان سه بانك داخلي صادرات، ملت و تجارت، اميدوار به فراهم سازي مقدمات دريافت تسهيلات و هزينه اعتبارات مزبور در راستاي تحقق اهداف تبيين شده در صنعت گاز كشور هستيم.
وي ادامه داد در صورت تحقق اين امر ضمن ادامه روند اجرايي بسياري از پروژه هاي نيمه كاره اين امكان براي ما فراهم مي شود كه در اين مسير گام هاي اساسي و بلندتري برداريم.
وي با اشاره به اين كه سعي بر حصول نتايج لازم تا پايان سال جاري از مذاكرات در حال انجام هستيم، خاطرنشان كرد: خط هشتم سراسري با اعتباري حدود يك ميليارد و 300ميليون دلار، خط لوله ساوه- تهران به طول 72كيلومتر و اعتباري به ميزان 72 ميليارد تومان، فاز نخست خط لوله انتقال واردات گاز تركمنستان به ايران با 35 ميليارد تومان اعتبار، خط لوله ساوه- قزوين- كويين با 160 ميليارد تومان اعتبار و خط دوم خرم آباد با اعتبار 120ميليارد توماني از جمله طرح هايي هستند كه در جهت تقويت زيرساختهاي صنعت گاز كشور به بهره برداري رسيده اند.
مديرعامل شركت ملي گاز ايران گفت: گشايش اعتبار يك ميليارد و 300ميليون دلاري پالايشگاه بيدبلند 2 و مذاكره براي فاينانس طرح جداسازي اتان در پالايشگاه پارسيان از جمله پروژه هايي است كه آتيه روشني را براي بخش پالايشگاهي طي سال آتي ترسيم مي كند.
اوجي تصريح كرد: توسعه بخش پالايشگاهي و تكميل پالايشگاه هاي در دست احداث از جمله اولويت هاي مهم شركت ملي گاز ايران در سال آينده خواهم بود كه با حصول منابع اعتباري مورد نياز در اين مسير مقدمات توسعه فعاليت هاي گاز كشور بيش از بيش فراهم مي شود.

سي ان ان : 22بهمن نشان داد جمهوري اسلامي از گذشته قدرتمندتر شده است

شبكه آمريكايي سي ان ان در ارزيابي تظاهرات 50 ميليوني 22بهمن اعلام كرد: انقلاب و حكومت اسلامي با اين تظاهرات نشان داد نه فقط ضعيف نشده بلكه از گذشته نيز قدرتمندتر شده و همچنان مشروعيت خود را حفظ كرده است.
سي ان ان با بيان اينكه تنش هاي پس از انتخابات را نبايد با انقلاب اشتباه گرفت، گفت: رژيم پهلوي مشروعيت نداشت چون با كودتاي انگلستان و آمريكا روي كار آمده بود ولي نظام فعلي ايران با وجود تنش ها نشان داد كه مشروعيت خود را حفظ كرده است.
اين شبكه تلويزيوني معروف آمريكا با اشاره به جدا شدن موسوي، خاتمي و كروبي از مسير انقلاب اسلامي و خط امام تاكيد كرد: موسوي، كروبي و خاتمي و برخي از مشابهان آنها از طرفداران آيت الله خميني بودند ولي اكنون مواضع ديگري دارند. آنها به رغم اينكه خود را از هواداران بنيانگذار انقلاب مي نامند ولي كاملاً از منش آيت الله خميني فاصله گرفته اند زيرا آيت الله خميني با احياء و استقرار قوانين اسلامي در ايران، با نظام سياسي غرب مخالفت كرد در حالي كه جريان سبز خواهان ليبراليسم و دمكراسي غربي است.
سي ان ان همچنين از قول عباس ميلاني (از عناصر سلطنت طلب فعال در فتنه سبز) گفت: رژيم هيچ نشانه ضعف از خود بروز نداده است.
به گفته سي ان ان «به نظر مي رسد جمهوري اسلامي حتي در هفته هاي اخير قدرتمند تر از قبل هم شده باشد. مقامات ايراني اعلام كردند به رغم مخالفت آمريكا و برخي كشورهاي غربي، اورانيوم با خلوص بالا را در داخل توليد خواهند كرد».

رد پاي تروريست ها در خانه تيمي از هم پاشيده لندن (خبر ويژه)

محافل خبري از به هم خوردن روابط حلقه 5 نفره «اتاق فكر» جنبش سبز در خارج از كشور و ايجاد اتاق فكر ديگري در لندن خبر مي دهند.
به دنبال بيانيه شماره 17 ميرحسين موسوي پس از حوادث روز عاشورا - كه در آن از حرمت شكنان به عنوان مردم خداجو ياد شده بود- گروه پنج نفره اي متشكل از مهاجراني، كديور، عبدالعلي بازرگان، سروش و اكبر گاف بيانيه اي منتشر كرده و ضمن استقبال از بيانيه موسوي، خود را اتاق فكر جنبش سبز معرفي كردند. اين تيم با سايت اينترنتي جرس شناخته مي شدند و شماري از عناصر ضدانقلاب از جمله روزنامه نگاران زنجيره اي فراري را دور خود جمع كرده بودند.
اما خبرهاي بعدي حاكي از آن است كه به دنبال درگيري شديد در اتاق فكر كذايي، 3 تن از 5 نفر از اين مجموعه فاصله گرفته و سايت جرس هم با ريزش نيروها مواجه شده است. گفته مي شود به جز مهاجراني و برادرزنش (محسن كديور)، سروش و بازرگان و اكبر گاف ترجيح داده اند جدا از باند ياد شده فعاليت كنند. مهاجراني هم با ديدن اين وضعيت سراغ برخي مهره هاي ضدانقلاب مقيم لندن نظير مسعود بهنود سلطنت طلب و فرخ نگهدار (عضو مستبد مركزيت گروهك فدائيان خلق) رفته و از آنها دعوت كرده يك اتاق فكر متمركزتر تشكيل دهند.
به گزارش سايت ضدانقلابي خودنويس، جلسات گروه جديد ساعت 3 بعدازظهر هر 5شنبه تشكيل مي شود هر چند كه كديور- مقيم آمريكا- با برخي از دعوت شدگان جديد مشكل دارد.
شايان ذكر است اكبر گنجي به دنبال انكار علني امام زمان و متهم شدن به ديوانگي و ناداني از سوي كديور، روز يكشنبه گذشته به نامبرده حمله كرد و متقابلاً وي را فردي ديكتاتور و جاه طلب معرفي كرد. گنجي در گويانيوز نوشت: آقاي كديور درباره آيت الله منتظري غلو كرد و گفت او از همه آدميان كره خاكي بالاتر است. كديور اين را گفت و بعد اضافه كرد «افراد فراواني برايم نامه نوشته اند كه تو خودت كسي شده اي، چرا براي منتظري نامه مي نويسي و استفتا مي كني، خودت ]پاسخ استفتا را[ بنويس». ظاهراً آقاي كديور مدعي است «كسي» شده و جانشين آيت الله منتظري است... و انتخابات رياست جمهوري را فرصتي مغتنم براي تسويه حساب با عبدالكريم سروش يافت و مهم ترين دليل حمايت از موسوي را انتقادهاي سروش از موسوي اعلام كرد. او حتي از درگذشت آيت الله منتظري هم به عنوان فرصتي عاطفي براي تسويه حساب با نمادهاي نوانديش ديني استفاده كرد. بيانيه 5 نفره با امضاي بازرگان، سروش، كديور و مهاجراني را اول بار خود كديور در سايت جرس منتشر كرد. او از مواضع من و سروش به هنگام انتشار بيانيه مطلع بود. او تصميم گيرنده اصلي سايت جرس است و خواهر ايشان خانم جميله كديور مسئوليت سردبيري آن را برعهده دارد. اگر روشنفكران سكولار از سرنگوني رژيم سخن بگويند، به تعبير آقاي كديور آكنده تر از وزن اجتماعي خود حرف زده اند و با حربه سكولاريسم نمي توان با رژيم در افتاد».
جنگ زرگري اخير - يا به عبارت درست، گاز گرفتن همديگر در سربالايي- در باند جرس در حالي رخ مي دهد كه سايت جرس ديروز ضمن يك ذوق زدگي ناشيانه از ارتباط خود با تروريست هاي قاتل خانم ندا آقاسلطان خبر داد. اين شبكه وابسته به مهاجراني-كديور ابتدا خبر بي بي سي و آسوشيتدپرس را منتشر كرد مبني بر اينكه فرد ناشناسي كه صحنه ترور خانم آقاسلطان را فيلم برداري كرده، از سوي موسسه جايزه روزنامه نگاري جورج پولك در آمريكا برنده بهترين فيلم خبري سال شده است. بي بي سي و آسوشيتدپرس نام تصويربردار مذكور را منتشر نكردند اما جرس تصريح كرد: سايت جرس از هويت تصويربردار صحنه قتل ندا آقاسلطان و در واقع برنده ناشناس جايزه اطلاع كاملي دارد اما براي حفظ جان و امنيت وي، از انتشار نام او در اين مقطع زماني معذور است».
پيش از اين، فرار مشكوك نامزد خانم ندا آقاسلطان (كاسپين ماكان) و يك شاهد صحنه قتل (حجازي) به لندن به اضافه نقش آفريني ويژه بي بي سي درباره فيلم كذايي، از نقش ويژه سرويس جاسوسي اينتليجنس سرويس در ماجرا حكايت مي كرد اما اكنون عناصر گرداننده جرس (مقيم لندن) از ارتباط و پيوند ويژه با تصويربرداري خبر مي دهد كه به مدت حدود 20 دقيقه خانم آقاسلطان را در منطقه اي خلوت و به دور از آشوب هاي خياباني ، از پشت سرتعقيب مي كرده است.

با تئوري اسب و يابو كه نمي شود به جنگ جمهوري اسلامي رفت (خبر ويژه)

موج سرخوردگي و شوك زدگي گسترده به خاطر راهپيمايي حماسي ملت ايران در 22بهمن، محافل ضدانقلاب را فرا گرفته است. اين سرخوردگي از آن جهت بي سابقه است كه عناصر ضدانقلاب در خانه هاي تيمي و شبكه هاي مجازي (شبكه عنكبوت) به توهم قدرت نمايي در 22بهمن دامن زده بودند.
در اين زمينه سايت روزنت كه توسط شماري از عناصر فراري مديريت مي شود، با افسردگي تمام نوشت: ما خود شكسته ايم، چه باشد شكست ما. وقتي جاده شمال از ميدان آزادي شلوغ تر است، مي شود دم از فداكاري براي آزادي زد؟ در تهران حكومت با تمام نيرو به صحنه آمده بود، ديگر شهرها در كارزار چه مي كردند؟ وقتي منافع كوتاه مدت را ترجيح مي دهيم، بي شك شرمنده هستيم . وقتي عقلمان را به دست اين سايت و آن چهره مطبوعاتي مي دهيم، مشكل توان رسيد به بالا ز پست ها.
روزنت در مطلب ديگري نوشت: روز 22بهمن براي سبزها با شوك همراه بود. اتفاق 22بهمن غيرمنتظره بود. موسوي و كروبي بيش از خصلت رهبري، خصلت تكيه گاه دارند و هر زمان كه گفته هايشان در تضاد و تنافر با منافع جنبش است، جنبش از آنها گذر مي كند. درس 22بهمن آن است كه اصولا فكر رهبري يا رهبر شدن در جنبش، فكر اشتباهي است... اگر قرار بود اين حركت ها به پيروزي برسد، جمهوري اسلامي 30سال دوام نمي آورد.
اميرفرشاد ابراهيمي از متهمان فراري پرونده نوارسازان هم در وبلاگ خود نوشت: از ديشب تا حالا كه سايت ها و وبلاگ هاي مخالفان را مي خوانم يا با آنها حرف مي زنم، رگه اي از نااميدي را در آنها مي بينم. واقعا مگر انتظار داشتند چه اتفاقي در 22بهمن بيفتد؟ متاسفانه اين جريان متوهم كه خيال مي كرد 22بهمن كار نظام تمام است، اون قدر جنبش را قدرتمند و قوي نشان دادند كه ظاهرا بيماري اش خيلي از سبزها را گرفت و طبيعي است كه شب 22بهمن وقتي مي بينند شب شد و خبري از آن پيروزي نبود، حاصلش مي شود همين دلسردي كه مي بينيم. موسوي گفته بود با هويت مشخص در راهپيمايي شركت كنيم اونوقت يكي اسب تروا را علم كرد و يكي ديگر يابوي فلان و اون يكي هم اشغال صداوسيما را.
اما سايت ضدانقلابي «خودنويس» مشكل را به وجود ديكتاتوري در ميان محافل ضدانقلاب ربط داد و نوشت: آنها انتقادپذير نيستند. مثلا كافي است بخواهيد به يكي از سبزها بگوييد كه پس سبزها روز 22بهمن كجا بودند؟ تعداد تجمع كنندگان ميدان صادقيه كه منتظر شيخ شجاع كروبي بودند، چند نفر بود كه به راحتي منكوب شدند؟ اينجاست كه موجي از تهمت و ناسزا روانه تان مي گردد كه مگو و مپرس. خيلي ها ديواري كوتاهتر از ابراهيم نبوي پيدا نكرده اند و تاكتيك اسب ترواي وي را مي كوبند يكي نيست به اين حضرات بگويد كه اين چه حضور «تروايي» بود كه بين هر چند نفر سبز چند نفر اطلاعاتي و امنيتي و بسيجي و چه و چه ايستاده بوده تا ايشان قدرت تكان خوردن هم نداشته باشند ميدان آزادي ظرفيت صد و پنجاه تا دويست هزار نفر را دارد. حتي اگر ده درصد از آن سه ميليون]!؟[ جمعيت بيست و پنجم خرداد نيز در ميدان يا در اطراف ميدان حضور پيدا مي كردند قابل سركوب يا اغماض نمي بودند. منتهي از بيم الطاف مبارزان، چه كسي سوداي چنين كفرگويي ها دارد.
سايت ايران گلوبال از زاويه ديگري عصبانيت خود را بروز داد و با حمله به سايت جرس (وابسته به بهاءالله مهاجراني) نوشت: بايد جرسي ها را رسوا كنيم. چرا بايد مردم را از شرق تهران به ميدان آزادي مي كشاندند و بعد از آنجا به سمت صداوسيما راه مي افتادند؟ اصلا موسوي و كروبي كي باشند كه جرسي ها باشند؟ ما 18تير را پشت سر گذاشتيم، چرا بايد آزموده را هي بيازماييم؟ جرس هم مانند موسوي خيانت خود را نشان داد. موسوي و كروبي در روزهاي اول مردم را به ميدان هاي ديگر به جاي صداوسيما كشاندند. در خلأ رهبري فاتحه جنبش خوانده است. كشاندن مردم به آزادي و جمعيت را با هلي كوپتر فيلم گرفتن و آن را به نمايش گذاشتن هدف رژيم بود كه به آن رسيدند. چگونه است كه جرسي ها و موسوي و كروبي مي گويند جنبش رهبري ندارد ولي ارگانيزه و با نقشه از پيش تعيين شده، مردم را به ميدان آزادي مي كشانند؟! 22بهمن حتي به پاي عاشورا و 16آذر و 13آبان هم نرسيد. مگر آقاي موسوي نمي دانست رژيم با تمام قوا در اطراف ميدان آزادي نيرو پياده كرده است]؟![ آيا مي شود در چنين ميداني با حفظ هويت رفت؟ تداركات 22بهمن يك هماهنگي بين سران دولت و موسوي و سران جرس بود، البته ما قصد توهين به كسي نداريم ولي اين واقعيت عريان ماجراست. من و تو آواره و بدبختيم. حال اينقدر الله اكبر و ياحسين بگو، شايد پيروز شدي. افسوس كه راه را گم كرده ايم.
سايت ضدانقلابي راه سبز نيز در مطلبي با عنوان «ما بي شمار نيستيم! دنياي مجازي- دنياي واقعي» نوشت: وقتي از مخالفان صحبت مي شود، مي گوييم گروهي كه هيچ كس قدرت تخمين تعداد آنها را ندارد، مثل يك لشكر نامرئي مافوق بشري. اين طرز تفكر باعث مي شود در روزهايي مثل 22بهمن، اتفاقي دور از انتظار بيفتد و مخالفان رژيم مايوس شوند. وقتي 11هزار نفر از سايت «بالاترين» بازديد مي كنند و حضور ايرانيان در فيس بوك و تويتر چشمگير به نظر مي آيد، به نظر اتفاق خجسته اي است. اين در حالي است كه وقتي 11هزار نفر به ورزشگاه آزادي بروند و بازي استقلال يا پرسپوليس را تماشا بكنند، گزارشگر از حضور كم تماشاگران گله مي كند و ورزشگاه را خالي از جمعيت مي داند... آيا آن مردمي كه در تظاهرات حضور داشتند، براي سانديس آمده بودند يا قاتل و به دور از شعور سياسي بودند؟ آنها به عنوان انسان هايي ميهن پرست احساس خطر كردند كه مام ميهن به دست بيگانگان بيفتد. در دنياي مجازي هر روز از اين مردم دورتر مي شويم.

تايم: سبزها كجا بودند؟ دوبي و استانبول و ساحل دريا! (خبر ويژه)

رسانه هاي مهم آمريكا- به عنوان مهم ترين حكومت حامي جريان فتنه در ايران- از شكست سنگين ضد انقلاب در حماسه 22 بهمن خبر مي دهند.
روزنامه واشنگتن پست كه خود از حاميان جريان فتنه طي 8 ماه گذشته بود و به توهم پراكني درباره براندازي مي پرداخت، اخيراً در گزارشي نوشت: جريان سبز كاملاً شكست خورد و حضور كم شمار آنها در راهپيمايي سي و يكمين سالگرد پيروزي انقلاب، نشانه ديگري از اين شكست كامل است. آنها روز به روز ضعيف تر مي شوند. در آزمون اخير امتحان بدي پس دادند. اكثر مخالفان اكنون معتقدند هيچ شانسي براي نتيجه گرفتن از خرابكاري و اختلال و تغيير حكومت ندارند.
لس آنجلس تايمز ديگر روزنامه آمريكايي با بيان اينكه مخالفان از حوادث روز 22 بهمن مأيوس شده اند، نوشت: تجمع گسترده حاميان حكومت نگراني مخالفان را موجب شده و بسياري از آنها، استراتژي كساني چون موسوي و كروبي را زير سوال مي برند.
بي بي سي انگليس در گزارشي از ارزيابي مطبوعات آمريكايي نسبت به راهپيمايي 22 بهمن نوشت: همه روزنامه هاي آمريكايي متفق القولند كه مخالفان برخلاف برنامه ريزي ها و فراخوان ها نتوانستند تظاهرات سالگرد انقلاب را تحت الشعاع قرار دهند.
شبكه تلويزيوني ان بي سي آمريكا با پخش گزارشي از راهپيمايي 22بهمن به نقل از يكي از عناصر ضدانقلاب گفت: ما باختيم و آنها پيروز شدند.
مجري ان بي سي هم گفت: سي ويكمين سالگرد پيروزي انقلاب ايران فرصتي براي قدرت نمايي نظام در برابر مخالفان خود شد. يكي از مخالفان مي گويد ما 300 نفر نمي شديم اما هزاران نفر از حاميان نظام ما را محاصره كرده بودند.
خبرنگار مجله تايم تحليل ديگري ارائه كرد و نوشت: روز 22 بهمن، ترافيك در شمال تهران بسيار كم بود. ظاهراً بسياري از ساكنان ثروتمند اين مناطق به يكي از مناطق توريستي مانند دوبي، استانبول يا سواحل خزر سفر كرده بودند. اين پاسخ اين پرسش است كه سبزها 22 بهمن كجا بودند. مسئول يك آژانس هواپيمايي گفت كه از هفته ها قبل تمام پروازهاي دوبي رزرو شده بود. اين مي تواند دليل سكوت مخالفان باشد. تمام ترافيك در جنوب تهران بود. صدها هزار بلكه يك ميليون نفر صبح پنج شنبه در اطراف ميدان آزادي گرد آمده بودند كه اكثراً با مترو و اتوبوس خود را به مراسم رسانده بودند. مخالفان برنامه ريزي هايي كرده بودند اما نشانه كمي بلكه هيچ نشانه اي از آنها در اطراف ميدان آزادي ديده نشد. اگر هدف آنها ايجاد اخلال يا تحت الشعاع قرار دادن راهپيمايي 22 بهمن بود، حتماً آنها و طرفدارانشان مأيوس شده اند و اگر هم درگيري اي رخ داده خيلي كوچك و حاشيه اي بوده است.
اما روزنامه نيويورك تايمز در تحليل خود تاكيد كرد: مخالفان به جاي شور پيروزي در 22بهمن، با سيلي از انتقادها مواجه شدند. حركت اعتراضي در اين روز به شكل مأيوس كننده كم دامنه بود و به نظر مي رسيد آنها از ادامه حضور در خيابان خسته شده اند. اگر هم كساني آمدند، جزو سياهي لشكر حكومت به حساب آمدند. مخالفان اغلب فكر مي كنند نقطه ضعف آنها در رهبري است. ثابت شده كه توانايي موسوي و كروبي براي سازمان دادن مخالفان محدود است و آنها به ويژه نفوذ كلامي در ميان معترضان جوان ندارند. مخالفان روز 22بهمن دريافتند كه جمهوري اسلامي حكومت مصممي است و صرفاً با فيس بوك و تويتر و كليپ هاي يوتيوب نمي شود با جمهوري اسلامي درگير شد.

نوچه هاي شهرام و كاسه ليسي بي بي سي (خبر ويژه)

نسخه روزنامه اي بي بي سي در ايران به تبعيت از اين شبكه در ايران، راهپيمايي دشمن شكن و خيره كننده ملت ايران در يوم الله 22 بهمن را به حاشيه انداخت و به جاي آن اظهارات گري سيك مقام اسبق آمريكا در دولت كارتر را عكس و تيتر اصلي خود كرد.
روزنامه اعتماد در حالي به اين اقدام مبادرت كرد و حتي در صفحات داخلي خود هم يك تصوير از حماسه 50 ميليوني بصيرت و اتحاد ملت ايران منتشر نكرد كه از چند هفته قبل در تدارك دوگانگي، حاشيه سازي و اختلال در راهپيمايي 22 بهمن بود، همان روندي كه بي بي سي انگليس، صداي آمريكا، راديو فردا و... دنبال مي كردند. اعتماد چند سال پيش هم، مرتباً مقاله ها و گزارش هاي بي بي سي را عينا - اما بدون ذكر منبع- به نام گزارش و تحليل توليدي خود منتشر مي كرد كه با لو رفتن ماجرا مجبور به توقف آن روند و ادامه «بي بي سيگري» به شيوه پنهان تر شد. برخي همكاران فراري روزنامه اعتماد نظير روزبه ميرابراهيمي، شهرام رفيع زاده، حنيف مزروعي، مسعود بهنود و... هم اكنون در خارج كشور با شبكه ها و سايت هاي ضدانقلابي وابسته به دولت هاي آمريكا و انگليس همكاري مي كنند.
ر وزنامه اعتماد يكي از محافل مورد اعتماد شهرام جزايري بود و مدير آن در يك قلم، از نامبرده 170 ميليون تومان هديه دريافت كرده بود. برخي عناصر حاضر در اين روزنامه با گروهك هايي نظير نهضت آزادي ارتباط- و يا حتي عضويت- دارند و در واقع از اين روزنامه به عنوان اتاق جنگ گروهك ها استفاده مي كنند.