ضرورت بررسي توجه به مشكلات درماني جانبازان ايثارگران؛ خط مقدم نبرد كاغذبازي مديران (بخش پاياني)

صديقه توانا
بي ترديد جانبازان و ايثارگران سرمايه هاي انقلاب اسلامي هستند كه در همه ادوار انقلاب و پس از آن نقش اساسي در دفاع از كيان و ناموس جامعه اسلامي و هشت سال دفاع مقدس داشته اند؛ بايد گفت ايثارگران باشجاعت، ايثارگري، صبر و فداكاري امتحان خود را پس داده و در اين امتحان نيز سربلند بيرون آمده اند و بايد رشادتها و ايثارگري آنها به نسل امروز منتقل شود.
جانبازاني كه تنشان با درد تير و تركش ها خو گرفته و ما امروز با بي رحمانه ترين شكل ممكن تاولهاي زخمي شان را مي تركانيم و دلشان را دوباره به درد مي آوريم هر چند كه اين عزيزان صبري به قامت كوه دارند، اما نگذاريم سرزخمها و دل آزردگي هايشان از نگاه بي تفاوت زمانه باز شود . قدر يادگاران انقلاب را بدانيم. ارزشهاي هشت سال دفاع مقدس نياز به نگهداري ويژه و خاص دارد، پس براحتي از كنارشان عبور نكنيم.
با دور شدن از سالهاي دفاع مقدس، بنيادها و سازمانهايي شكل گرفت كه وظيفه آنان حمايت از جانبازان و مجروحان بود، بعدها درصد به ميدان آمد و جانبازان براساس درصد جانبازي تقسيم شدند. اين روزها اما خبرهاي بسيار ناگوار و دلسردكننده اي از حوزه سلامت و درمان جانبازان به گوش مي رسد، بخش نامه هاي عديده اي هر روز صادر مي شود كه فقط آزردگي و ملال به دنبال دارد. كم توجهي يا بي توجهي به سلامت و درمان جانبازان، جفا در حق كساني است كه روزگار جنگ و دفاع جان و مال و ناموس خود را رها كردند و عاشقانه به عرصه هاي نبرد شتافتند و امروز باز هم آنها صبورانه همه چيز را تحمل مي كنند، اما خدايي ناكرده نكند اين صبوري باعث سوءاستفاده شود. وقتي حرف از صبوري مي زنم، گزاف نيست، اين ايثارگران حالا هم كه با سختي و درد و رنج دست و پنجه نرم مي كنند و سالها تن نحيفشان را روي ويلچر با تشك هاي نامرغوب اين سو و آن سو مي كنند، باز مي بينيم كمتر لب به اعتراض مي گشايند و هنوز جبهه و از خودگذشتگي و دفاع از ميهن برايشان قداست دارد و آن دوران را با هيچ چيز عوض نمي كنند.
بيمه هاي درماني دهان پركن!
آسوده خاطر از قرارداد دهان پركن بيمه تكميلي در پي بروز حادثه اي اورژانسي در بيمارستان براي جراحي بستري شدم. از صبح روز بعد از بستري شدن ناشتا منتظر اتاق عمل شدم، در حالي كه زمان برايم سم بود، هر چه ماندم از پرستاران يا كسي كه به دادم برسد، خبري نشد، گفتند اول بايد نامه از بنياد بياوريد يا پول واريز كنيد تا شما را به اتاق عمل منتقل كنيم. پسرم به بنياد رفت و براي هزينه ها نامه اي به بيمه زدند... در بيمارستان ساعت 3 به ما اعلام كردند 400 هزار تومان پول نقد واريز كنيد تا وارد عمل شويم، مقدمات فراهم شد و ساعت 4 به اتاق عمل رفتم. اين بخشي از حادثه اي است كه براي يكي از برادران جانباز اتفاق افتاده و مجبور شده سريعا مورد عمل جراحي قرار گيرد.
اين برادر در ادامه صحبتهايش ماجرا را اين طور بيان مي كند: «در بيمه از پسرم شماره تلفن گرفتند كه با شما تماس مي گيريم و براي پرداخت هزينه به شما اطلاع مي دهيم، و ما هم خوشبين شماره داديم، الان چند هفته گذشته و خبري نشده، به نظر شما آيا اين روش صحيح بيمه تكميلي است؟ اگر ما همان موقع قادر به تهيه پول نبوديم عاقبت كارمان چه مي شد و چه كسي قادر به جبران مافات بود؟ صحبت پول نيست، بلكه صحبت از مانده سلامتي يك جانباز 60- 70 درصد است كه لابه لاي قراردادها و كاغذهاي مسئولان آن چرخ مي خورد و كمترين ارزشي براي آنان ندارند!
اميد پروايي كه يك پايش قطع عضو مي باشد نظرش را در مورد حذف بيمه درمان جانبازان شاغل در دستگاه هاي دولتي اين طور مطرح مي كند:«بيمه درمانمان حذف شده است، در حال حاضر اگر به درمان سرپايي يا براي بستري شدن به بيمارستان مراجعه كنيم، اول بايد پول بپردازيم و بعد با ارائه مدارك، بعد از چندين ماه هزينه ها را دريافت كنيم كه آن هم هنوز فقط در حد حرف است چون هيچ دستگاهي به هيچ يك از برادراني كه تاكنون هزينه ها را پرداخت كرده اند، پولي نداده است، ما همه هزينه ها را خودمان پرداخت مي كنيم.»
فيلم زردقناري و سلامت جانبازان
وضعيت فعلي جانبازان مثل فيلم زرد قناري شده است كه ايثارگران به هر ارگاني مي روند مي گويند «سقف بيمه را اداره يا ارگان تابعه خود شما تعيين مي كند نه بنياد جانبازان، يا مثلا شما بازنشسته يا شاغل در نيروهاي مسلح هستيد و به سازمان خودتان مراجعه كنيد!»
اين توصيف يك خانم درمانگر جانبازان است كه از نزديك با مشكلات درماني جانبازان آشنا است و وضعيت آنها را به خوبي درك مي كند. او ضمن ابراز گله و شكايت شديد خود از وضع اين قوانين جديد و دست و پا گير براي برادران جانباز به گزارشگر كيهان مي گويد: «متأسفانه در شرايطي كه خانواده ايثارگران و جانبازان احتياج به افزايش كيفيت خدمات درماني دارند نه تنها اين سطح كيفيت افزايش نيافته، بلكه گستره آن هم براي اين عزيزان كاهش پيدا كرده است.»
وي مي گويد: «براي من كه در بنياد مشغول به كار خدمات دهي و پزشكي هستم، اصلا اين قوانين معنا و مفهومي ندارد و از اين شرايط اصلا راضي نيستم، چون مي بينيم جانبازان با چه مشكلاتي براي تهيه داروها روبه رو هستند، اين عزيزان كه شيميايي هستند يا درصد زيادي مجروحيت دارند، بايد داروهاي خارجي مصرف كنند، اما در شرايط فعلي امكان تهيه اين داروها با هزينه هاي بالا برايشان مقدور نيست، ضمن اينكه اگر بخواهند مبلغي از بيمه دريافت نمايند بايد آن قدر دوندگي كنند كه در نهايت مجبور مي شوند تمام هزينه را شخصا خودشان پرداخت كنند.»
اين درمانگر جانباز مي گويد:«دستگاهها به جاي اينكه در عرصه خدمت رساني به جانبازان گوي سبقت را از يكديگر بربايند كار را متأسفانه به جايي رسانده اند كه اين خدمات دهي را به يكديگر پاس كاري مي كنند. حرمت جانباز را بايد بنياد نگه دارد و اگر قرار باشد بخشي از اين بار را به دوش ديگران بگذارد، حداقل بايد بسترها و شرايط آن را فراهم كند و سپس دست به چنين كاري بزند، هنوز سازوكار اجرايي كار آماده نشده، طرح عملياتي نگرديده، بنياد با اين مصوبه خودش را خيلي سريع كنار كشيد و طبيعي است كه ارگانهاي ديگر هم زير بار چنين مسئوليتي نمي روند.»
اين درمانگر جانبازان مي گويد:«خدماتي كه بنياد شهيد و امور ايثارگران به جانبازان ارائه مي دهد، خيلي بهتر از ارگانهاي ديگر است، نبايد اين جانبازان را پاسكاري كنيم. اين عزيزان با كهولت سني كه دارند، هيچ رمقي براي دوندگي ها و كاغذ بازيهاي اداري ندارند. متأسفانه با اين كارها فرهنگ جانبازي در كشور ضربه مي بيند و دچار تخريب مي شود.»
پناهگاه جانبازان كجاست؟
بنياد شهيد و امور ايثارگران خانه و پناهگاه اصلي جانبازان و خانواده ايثارگري است حال اينكه چه دليلي وجود دارد كه مسئولان ذي ربط با پيشنهادات و مصوبات قانوني در بخش درمان مشكلات عديده اي را پيش روي جانبازان گذاشته اند، سؤالي است كه از يكي از مقامات مسئول در بنياد شهيد و امور ايثارگران استان تهران مي پرسم و او در توضيحاتي به گزارشگر كيهان اين طور پاسخ مي دهد: «براساس مصوبه هيئت دولت و مستندات بند ج ماده 37 قانون برنامه سوم توسعه و آئين نامه اجرايي ماده 91 قانون برنامه چهارم و بند ب ماده 44 برنامه پنجم توسعه اين قيد آمده كه كليه امور درماني جانبازان شاغل به دستگاه محل خدمت آنها محول شود. اين متن قانون و مصوبه حقوقي مجلس است، اما بزرگ ترين مشكلي كه در اين بين وجود دارد و همين مسئله باعث رنجش برادران جانباز شده، اين است كه نوع خدمات و هزينه هاي آن براي دستگاه ها روشن و شفاف نشده است و دستگاه ها نمي دانند هزينه چه نوع خدماتي را بايد بپردازند.»
وي ضمن بيان خدمات بنياد به جانبازان مي گويد: «بنياد خدمات خاصي مثل پروتز، اوروتز، ويلچر، عصا، دندانپزشكي و ... به جانبازان تحت پوشش ارائه مي دهد، اما اين خدمات براي دستگاه هاي دولتي كه جانبازان در آن شاغل هستند، تعريف نشده است. البته اين خدمات تا يك سال قبل براي تمام جانبازان انجام مي شد، اما از زمان تصويب قانون فوق اين خدمات به دستگاه هاي محل خدمت جانبازان محول گرديد.»
به او مي گويم، اما طبق گفته جانبازان هيچ كدام از دستگاه ها تاكنون هزينه بيمه درمان تكميلي جانبازان را پرداخت نكرده اند و برادران ايثارگر همه هزينه هاي سنگين را از جيب خود پرداخت مي كنند كه وي در پاسخم مي گويد: «اگر خدمات خاص درماني بنياد براي دستگاه ها تعريف شود و عدم تراز بيمه تكميلي سازمانهاي ديگر با بنياد رفع شود قطعاً جانبازان دچار مشكل نخواهند شد.» به او مي گويم اين مشكلات از كجا حاصل شده و چرا مسئولان بنياد قبل از پيشنهاد طرح به مجلس درصدد رفع آن برنيامدند كه در توضيحاتي مي گويد: «اين مشكلات به عدم هماهنگي دستگاهي كه قانون را تصويب كرده و قانونگذاري كه قانون را بايد اجرا كند مثل بدنه هيئت دولت و وزارتخانه ها برمي گردد و متاسفانه هيچ دستورالعملي براي اين قانون نوشته نشده است حال آنكه هر قانوني بايد دستورالعمل اجرايي داشته باشد و چون در اين قانون دستورالعمل اجرايي وجود ندارد خيلي از سازمانها دچار سردرگمي هستند وزارتخانه ها با ما تماس گرفتند و در ارائه خدمات و شناسايي ابهامات حسن نظر دارند، اما چون سطح خدمات براي آنها تعريف نشده، نوع خدمات را نمي دانند.»
به او مي گويم، آيا قبلاً بنياد نبايد در اين زمينه اطلاع رساني مي كرد كه مي گويد: «بله كاملاً حق با شماست اما الآن بسته خدماتي براي اطلاع رساني در نوع خدمات براي ارائه به سازمانها آماده شده و به زودي در اختيار آنها قرار مي گيرد كه اميدواريم مشكلات جانبازان به زودي رفع شود. اما فكر مي كنم هر قانوني كه از مجلس خارج مي شود، دستورالعمل اجرايي آن بايد از آنجا صادر شود و نمايندگان بايد دقت عمل به خرج دهند و اگر دقت نظر آنها در اين خصوص بيشتر بود، شايد اين بسته زودتر تهيه مي شد.» دكتر ابوالفضل ملك زاده معاون بهداشت و درمان بنياد شهيد و امو ايثارگران هم در اين زمينه به گزارشگر كيهان مي گويد: «به عنوان معاونت تخصصي كه كارشناسان درمان جانبازان هستيم، مجلس از ما نخواست كه در خصوص تصويب بند ب ماده 44 نظر كارشناسي بدهيم. اگر ما را مي خواستند، مي گفتيم چه كار كنند كه جانبازان در دستگاه ها سرگردان نشوند، منابع را به ما مي دادند، ما خودمان انجام مي داديم، ولي مجلس اين كار را نكرد.»
كم آشناترين افراد با امور اداري مي دانند كه بند ب ماده 44 مشكلات زيادي را براي جانبازان پيش مي آورد، ولي مشخص نيست ارائه دهندگان آن چه كساني هستند و چه اهدافي را از ارائه اين پيشنهاد دنبال مي كنند.
معاون بهداشت و درمان بنياد نيز در پاسخ به اين سؤال به گزارشگر كيهان مي گويد: «نمي دانيم كه چه كسي پيشنهاد بند ب ماده 44 را داده است ما پيشنهاد دهنده نبوديم و روحيه نهادي را رها نكرده ايم، پولش را نداريم كه انجام دهيم. ما در مقابل يك كار انجام شده قرار گرفتيم. ما براي دو بيمه درماني و تكميلي جانبازان شاغل در بنياد 290 ميليارد تومان هزينه كرديم و اين مبلغ به غير از 60 ميليارد تومان هزينه هاي غيردرماني مثل پروتز، اياب و ذهاب و... است.»
به هر حال تامين هزينه درمان جانبازان برعهده دولت است، چه اين كار مستقيماً توسط بنياد انجام گيرد يا دستگاه هاي اجرايي هم در آن دخيل شوند.»
پيشنهاددهنده بنياد شهيد بوده نه مجلس!
براي شفاف تر شدن اين موضوع كه پيشنهاد اوليه طرح توسط چه كسي مطرح شده به سراغ جبار كوچكي نژاد عضو كميسيون برنامه و بودجه و نماينده مردم رشت رفتيم و از وي در مورد اين سؤال پرس وجو كرديم. وي با اشاره به اينكه متاسفانه خود بنياد پيشنهاد اوليه را مطرح كرد و پي گير موضوع بود به گزارشگر كيهان در توضيحات بيشتري مي گويد: «بنياد شهيد و امور ايثارگران خواستار اين موضوع بود كه متولي امور ايثارگران نبايد تنها خود بنياد باشد بلكه دستگاه هاي ديگر هم بايد در اين موضوع دخيل شوند و مسئوليت به آنها هم واگذار گردد.» وي با اشاره به اينكه اين مصوبه اجراي قانوني درستي ندارد مي گويد: «عدم نظارت دستگاه ها از جمله ديوان محاسبات باعث شده كه جانبازان تاكنون كه نيمي از سال گذشته تمام حق بيمه ها را خودشان بپردازند، چون هيچ دستگاهي حق بيمه جانبازان را نمي پردازد و بنياد شهيد و امور ايثارگران هم هيچ مسئوليتي در اين باره نمي پذيرد.»
به آقاي كوچكي نژاد مي گويم، اما مسئولان بنياد مي گويند نمايندگان مجلس بايد آئين نامه اجرايي اين مصوبه را به بنياد رائه دهند كه وي مي گويد: «ما فقط قوانين را تصويب مي كنيم، ابلاغ آئين نامه اجرايي برعهده دولت است اگر چنين باشد مجلس براي هر مصوبه اي بايد 50 صفحه كتاب بنويسد و مدتها زمان مي خواهد تا به جزئيات بپردازد.» اين عضو كميسيون برنامه و بودجه مجلس با تاكيد بر اين موضوع كه جانبازان نياز به حمايت ويژه بنياد شهيد و امور ايثارگران دارند، خاطرنشان مي كند: «متاسفانه بنياد در اين مورد شانه خالي كرده و آن را به دوش ساير دستگاه ها انداخته است، در حالي كه دستگاه هاي ديگر شرايط و روحيه جانبازان را به خوبي درك نمي كنند، به همين دليل درگير بروكراسي اداري شده و بسيار نگران هستند.» به او مي گويم شما به عنوان نماينده مجلس در اين كميسيون اين طرح را به تصويب رسانده ايد، چه اقداماتي براي رفع مشكل انجام داده ايد؟ كه در پاسخم مي گويد: «بنده در مجلس دوبار در اين مورد تذكر دادم و منتظر اجراي قوانين و دستورالعمل اجرايي هستيم، ضمن اينكه الآن مجلس كار خاصي نمي تواند انجام دهد فقط اگر دستورالعمل اجرايي آماده نباشد، از طرح دوفوريتي استفاده مي كنيم، البته علت تذكرم به رئيس جمهور خلأ قانوني و نبود وزارتخانه اي پيگير براي امور ايثارگران و جانبازان بود.»
وي از گفت وگوهايش با رئيس بنياد شهيد و امور ايثارگران در اين زمينه مي گويد: «آقاي زريبافان هيچ گونه پيگيري را براي پرداخت حق بيمه جانبازان انجام نداده است! در حالي كه بنياد مسئول پيگيري حق بيمه جانبازان و ايثارگران است و اگر دستگاهي هم قانون را رعايت نمي كند و حق بيمه جانبازان را پرداخت نمي نمايد، بنياد بايد آن را شناسايي و معرفي كند.»
جبار كوچكي نژاد در جلسه علني روز چهارشنبه 21 مرداد به رئيس جمهوري درباره صدور دستور پرداخت حق بيمه و بيمه تكميلي جانبازان تذكري كتبي داد كه از سوي هيئت رئيسه مجلس قرائت شد.
هادي مقدسي نماينده مردم بروجرد و عضو كميسيون اجتماعي مجلس هم با تاكيد بر اين موضوع كه پيشنهاد اوليه طرح از سوي بنياد شهيد و امور ايثارگران بوده است، مي گويد: «متاسفانه در فرايند اجرايي اين مصوبه مشكلات زيادي وجود دارد و چنانچه اين مشكلات منتقل شود و به ما اطلاع دهند، در جهت رفع مشكلات تلاش مي كنيم و آنها را در قالب قانون و به شكل مصوبه به دستگاه هاي ذي ربط ارائه مي دهيم.»
گزارش روز