روبات ها سوسك مي شوند!

گروهي از محققان در دانشگاه اورگان قصد دارند روباتهاي كم انرژي و ساده اي را با الهام از سوسكها ابداع كنند كه مي توانند با سرعت و قدرت سوسكها بر روي هر سطحي حركت كنند.
بيشتر انسانها سوسكها را حشراتي منزجر كننده مي دانند، حسي كه در ميان دانشمندان دانشگاه اورگان از بين رفته است زيرا اين دانشمندان با الهام از اين حشرات در حال طراحي مدل روباتهايي هستند كه قادرند بر روي هر سطح خشني به سرعت بدوند.
روباتهاي كنوني نيازمند قدرت محاسباتي زيادي هستند تا بتوانند حركت كنند اما دانشمندان در تلاشند در طرح جديد خود روباتهاي قدرتمندتر و با ثبات تري را با سطح پايين مصرف انرژي ابداع كنند.
سوسكها برخلاف ديگر جانداران به چگونگي حركت كردن خود نمي انديشند، زماني كه يك سوسك به مانعي سه برابر ارتفاع خود مي رسد تنها 20درصد از سرعت حركت خود را كاهش مي دهد. پاهاي اين جاندار به صورت غريزي و نه به صورت بازتابي حركت مي كنند و براساس همين حركت دانشمندان در تلاش براي ساخت رباتهايي با پاهاي مشابه هستند.
در حال حاضر روباتهايي با توانايي راه رفتن ساخته شده اند كه هيچ يك از آنها توانايي دويدن مشابه نمونه طبيعي خود را ندارند. در عين حال روباتهايي كه قادر به راه رفتن هستند انرژي بسيار زيادي مصرف مي كنند و نيازمند قدرت محاسبه اي بسيار بالايي براي انجام حركات خود هستند.
جان اشميت دانشمند دانشگاه اورگان پس از مطالعه اين مطلب كه سوسكها قبل از فكر كردن پاهاي خود را براي دويدن حركت مي دهند تصميم گرفت با الهام از آنها روبات كم مصرف و سريعي را طراحي كند زيرا در اين صورت علاوه بر انرژي در مقدار نيرويي كه براي محاسبات رايانه اي صرف مي شود نيز صرفه جويي خواهد شد. به گفته وي از چنين روباتي مي توان در شرايط تجسس خطرناك كه حضور در آن براي انسانها خطرناك است، استفاده كرد. به اين شكل با استفاده از تعداد زيادي از اين سوسكهاي روباتيك كه قابليت برقراري ارتباط با يكديگر را نيز دارند مي توان شبكه اي وايرلس را از عوامل اطلاعاتي براي جمع آوري اطلاعات مورد نياز ايجاد كرد.
براساس گزارش لايو ساينس، در مدلهاي رايانه اي اشميت نمونه اي را طراحي كرده اند كه مي تواند به صورت ثابت بر روي سطحي كه ساختار آن در مناطق مختلف تغيير پيدا مي كند، بدود و در حال حاضر وي به همراه تيمش در حال بررسي ميزان انرژي مورد نياز، حسگرها و تجهيزات بازتابي مورد نياز و زاويه پاهاي روبات است تا روبات نهايي بتواند از پس چنين فعاليت پيچيده اي برآيد.

تغيير نگرش به زندگي در عصر جديد

هر چند در عصر صنعتي شدن و تغيير رويكردهاي انساني به مفاهيم زندگي روزمره، بسياري از روانشناسان و روانپزشكان، براي به چالش گرفتن اوضاع فعلي جوامع انساني در قالب طنز سعي مي كنند علت شاد نبودن انسان هاي جوامع مدرن شهري را «پرخرج بودن» شادي و نشاط معرفي كنند و از اين طريق مردم را به فكر فرو برند، اما به نظر مي رسد حقيقتاً دغدغه هاي اقتصادي، شغلي و تحصيلي باعث شده تا انسان ها جاي اهداف و وسايل را با يكديگر تغيير دهند و به دليل كثرت تلاش براي كسب غذاي جسم، از همه غذاهاي روحي خود غافل شوند.
به گزارش ديلي تلگراف، شايد پايين بودن سطح مطالعه به ويژه در كشورهاي عقب افتاده و جهان سومي، يكي از معلول هاي همين تغيير نگرش افراد به زندگي باشد. تلاشي روزمره و كسالت آور براي كسب درآمد و تامين قوت غالب به همراه كوشش سطحي نگرانه براي رسيدن به قله هاي بلندتر رفاه مادي و اقتصادي كه انسان ها را كاملا از واقعيات پايه اي و ضروري زندگي شان غافل كرده است.
حالت هاي انفعالي و منفي افراد در شرايط ناراحتي، نارضايتي و رنجش، به لحاظ روانپزشكي قابل مشاهده و اندازه گيري است و نوروترانسميتر عصبي مهمي كه دوپامين نام دارد، درگير تمايلات و خواسته هاي ذهني و دروني فرد است كه گاهي نيز ارتباط خاصي با لذت و احساس رضايت پيدا مي كند. گاهي اوقات برخي پالس ها و امواج تخديركننده عصبي كه باعث ايجاد احساسات ناخوشايند مي شوند و مشابه تاثير مواد مخدر بر سيستم عصبي هستند، در راه حركت دوپامين جريان مي يابند و در مسير عادي و طبيعي ارسال پيام هاي عصبي از سراسر بدن به مغز اختلال ايجاد مي كنند. آنچه فرد را از چنين بحراني مي رهاند، شادي و مثبت انديشي است كه ما در بسياري از موارد، به راحتي آن را از خود و اطرافيانمان دريغ مي ورزيم و با ايجاد افسردگي و حالات روحي ناخوشايند در رفتارهاي روزمره، تاثيرات مخرب افيوني بر ذهن يكديگر مي گذاريم.
براساس مطالعات دانشمندان، 50 درصد از ميزان شادي و نشاط كه در مشرب و خلق و خوي افراد نهفته است، به ژنتيك و عوامل وراثتي آنها برمي گردد. اين داده ها به ويژه با مطالعه دوقلوهاي مشابه و بررسي حالات روحي آنها به ويژه در شرايطي كه جدا از هم و در محيط هايي متفاوت حضور دارند به دست آمده است. به عقيده دانشمندان، تنها 10 تا 15 درصد از ميزان شادي افراد به شرايط اجتماعي، اقتصادي، سياسي، درآمد، سلامتي و شرايط خانوادگي برمي گردد و از اين رو بهانه افرادي كه دليل خشم، عصبانيت و حالت هاي عبوسانه خود را مشكلات اقتصادي و مالي يا شرايط جامعه مي پندارند، بيشتر يك دستاويز براي فرار كردن از 40 درصد باقيمانده تاثير عوامل بيروني بر شادي است كه اين افراد در خود پرورش نمي دهند.
ميزان مطالعه، اعتقادات ديني، القاهاي شخصي در مورد حالات مختلف روحي و كنش هاي نخستي كه به عنوان حركت و موج اول در برخوردهاي دو طرفه از سوي اشخاص به شخص مخاطب صادر مي شود، عوامل موثر و اصلي تاثيرگذار بر ميزان شادي افراد هستند.
با اين وجود دانشمندان هنوز نتوانسته اند در مورد اين 40 درصد، حكمي قطعي و دقيق صادر كنند و آن را به شرايط تصادفي و غيرقابل پيش بيني خاصي نسبت مي دهند كه با توجه به سبك و سياق آفرينش و خلقت هر شخص، با ديگري متفاوت است و از اين رو يك متغير است كه رنگ ثبات به خود نمي بيند.
ترجمه: عليرضا سزاوار

گريه نوزادان تحت تأثير زبان مادري است

دانشمندان با طراحي يك برنامه جديد مي توانند گريه نوزادان را ترجمه كنند.
اين برنامه كاربردي گريه نوزادان را به زبان بزرگترها ترجمه مي كند و والدين با استفاده از آن مي توانند بفهمند، گريه نوزادان براي غذاست يا خواب.
براي اين مترجم پنج گزينه در نظر گرفته شده است كه پس از گذشت 10 ثانيه از گريه نوزاد چراغ آن روشن مي شود.
اين پنج گزينه شامل گرسنگي، خستگي، كلافگي، خواب و استرس يا موارد مشابه آن است.
به گفته محققان، در پشت گريه نوزادان معني وجود دارد. مثلا تن صداي گريه و گريه هاي مكرر آنها مي تواند نشان دهنده مشكلات سلامتي حتي وجود خطر سندوم مرگ ناگهاني كودكان باشد.
تحقيقات اخير نشان مي دهد گريه نوزادان تحت تاثير زبان مادري آنها است. براي مثال تن صداي گريه نوزادان فرانسوي حالت بالارونده دارد، يعني با صداي آرام شروع به گريه مي كنند و كم كم صداي آنها بلندتر مي شود ولي نوزادان آلماني همانند زبان آلماني تن صداي نزولي دارند و اين به اين معني است كه نوزادان قبل از تولد تحت تاثير صداهاي اطراف خود هستند.
گرچه كودكان براي مدتي قادر به صحبت كردن نيستند اما، از گريه براي برقراري ارتباط استفاده مي كنند و فهميدن به موقع معني اين گريه ها مي تواند براي والدين بسيار كمك كننده باشد.
سخنگوي انجمن متخصصان كودك آمريكا مي گويد: صداي گريه كودكان نيز مانند تمام بزرگسالان متفاوت است يعني اگر صداي 10 كودك گرسنه را با هم مقايسه كنيد ممكن است تن گريه آنها با هم متفاوت باشد؛ اما، اين برنامه علاوه بر تن صدا از تكنولوژي ديگري هم براي تشخيص خود استفاده مي كند.

مغز سكوت را مي شنود!

پژوهشگران آمريكايي در تحقيقات خود دريافتند كه سكوت نيز پر از صداهايي است كه مغز قادر است آنها را بشنود.
محققان دانشگاه اورگان با هدف كشف راه حلهايي براي حل اختلالات مختلف شنوايي، اوتيسم و ديسلكسي (اختلال در خواندن و نوشتن زبان) بر روي موشهاي آزمايشگاهي توانايي مغز در گوش دادن به «صداي سكوت» را كشف كردند.
اين محققان با نصب الكترودهايي در سر موشها به اين نتايج دست يافتند و در اين خصوص توضيح دادند: «تصور كنيد كه در يك مكان شلوغ يا در يك مهماني قرار داريد و سعي مي كنيد حرفهاي كسي را كه در مقابل شما نشسته است دنبال كنيد و صداي وي را از ميان سر و صداهاي مختلف تشخيص دهيد. اين كار به نظر خيلي پيش پا افتاده به نظر مي رسد. در حالي كه رايانه ها براي انجام همين كار به نظر ساده با دشواريهاي زيادي روبرو هستند اما مغز مي تواند مكثها را در لحظات درست وارد كرده و خطوط تقسيم صحيح ميان سيلابها و كلمات را پيدا كند.»
اين محققان در بررسيهاي خود كشف كردند كه دو كانال متفاوت وجود دارند كه ارتباط ميان گوش و كورتكس شنوايي را برقرار مي كنند. يكي از اين كانالها صدا و ديگري سكوت را انتقال مي دهد.
اين آزمايشات نشان داد كه سكوت «صدايي» دارد كه مغز قادر به درك آن است. در لحظه اي كه در آن همه ساكت هستند، در سر گروهي از نورونها فعال مي شوند كه عملكرد آنها ثبت و رمزگشايي محتويات سكوت است.
براساس گزارش مجله نورون، درك معني صحيح مكثها در داخل يك مكالمه به افراد اجازه مي دهد كه حرفهاي همديگر را درك كنند و جوابهاي مناسب با حرفهاي گوينده را بدهند.

جسم و روح در سفر به زمان همسفرند!

سه پژوهشگر اسكاتلندي با هدف درك بهتر مفهوم سفر در زمان دريافتند كه سفر ذهني انسان به گذشته و آينده سبب مي شود كه جسم نيز به جلو و عقب حركت كند.
تاكنون هيچ ماشين زمان واقعي ساخته نشده است كه قادر باشد انسان را به گذشته يا به آينده ببرد. با وجود اين، انسان مي تواند با ذهن خود در طول زمان حركت و به جلو و يا عقب سفر كند اما در اينجا اين سؤال مطرح مي شود كه در اين سفر ذهن براي جسم چه اتفاقي رخ مي دهد. سه روانشناس و پژوهشگر دانشگاهي آبردين در اسكاتلند به اين سؤال پاسخ داده اند.
به اعتقاد ليندن مايلز، لوئيس نيند و نيل مكرائي در سطح سيستم حسي- حركتي، ارتباط فشرده اي ميان تجسم فضا- زمان و واكنشهاي جسمي وجود دارد. اين بدان معني است كه در مورد سفرهاي ذهني در زمان كه فرد به گذشته و آينده حركت مي كند جسم مي تواند برپايه پديده اي به نام «كرونستازيا» (chronesthesia) با مغز همراه شود و در زمان سفر كند.
نتيجه اين همراهي جسم و ذهن منجر به انجام حركات فيزيكي منطبق با جهت مجازي حركت در زمان مي شود. بنابراين كسي كه به گذشته فكر مي كند به جهت عقب حركت كرده و كسي كه به آينده فكر مي كند به طرف جلو مي رود.
اين محققان براي دستيابي به اين نتايج براي 20 جوان نصب يك حسگر حركتي را بالاي زانوي چپ تجويز كردند.
سپس از آنها خواستند كه يك سفر در زمان به سوي گذشته يا آينده را در ذهن خود تجسم كنند. نتايج اين بررسيها نشان داد زماني كه جوانان به گذشته فكر مي كردند حسگر يك نوسان زانو به عقب را برابر با حدود 5/1تا دو ميليمتر ثبت كرد. در عوض زماني كه جوانان به آينده فكر مي كردند زانو به ميزان 3ميليمتر به طرف جلو حركت مي كرد.
براساس گزارش سافت پديا، اين محققان اظهار داشتند: «بيان فضا و زمان يك نشانه واضح رفتاري از عمليات نامرئي ذهن است. در حقيقت ارتباط ميان ذهن و جسم بسيار عميق تر از آن چيزي است كه تاكنون تصور مي شد.»

تب زمين درختان را چاق مي كند!

نتايج تحقيقات دانشمندان آمريكايي نشان مي دهد كه تغييرات آب و هوايي و گرماي زمين موجب چاق شدن و رشد سريعتر درختان مي شود.
محققان مؤسسه تحقيقات حاره اي اسميت سونيان در بررسيهاي خود دريافتند كه گرماي زمين موجب رشد سريعتر درختان و افزايش وزن آنها بيش از حد نرمال براي يك دوره يكساله مي شود. اين افزايش وزن برابر با دو تن در هر سال است.
اين محققان در اين خصوص اظهار داشتند: «اين اثر دوپينگ ناشي از تغييرات آب و هوايي و گرماي جهاني است كه منجر به افزايش زمان فصل رشد گياهان مي شود. همچنان دسترسي بيشتر به دي اكسيدكربن از ديگر دلايل رشد و افزايش وزن بيش از حد درختان مي شود.»
دانشمندان آمريكايي ضمن هشدار درباره چاقي درختان اعلام كردند كه تب سياره رشد كاجهاي پيري را كه در كوهستانهاي كاليفرنيا زندگي مي كنند شتاب بخشيده است.
براساس گزارش فاكس نيوز، همچنين با بررسي درختان جنگلهاي پهن برگي كه سن آنها بين 5تا 225سال است مشاهده شد كه حدود 90درصد از اين درختان مستقل از سن در سالهاي اخير به سرعت رشد كرده اند.

حرارت آب را منجمد كرد!

دانشمندان به تازگي موفق به كشف يكي ديگر از توانايي هاي عجيب آب شده اند كه براساس آن مي توان آب را با حرارت به حالت انجماد رساند.
در حال حاضر باور عموم بر اين است كه آب در حرارت 32 درجه فارنهايت يا صفر درجه سيلسيوس به حالت انجماد مي رسد و در صورتي كه آب در بطري كاملا پاك قرار گرفته و هيچ غباري در آن وجود نداشته باشد مي تواند تا منفي 40 درجه نيز در حالت مايع باقي بماند (حالت فوق سرد) زيرا غبارها ساختار اصلي تشكيل كريستالهاي يخي در آب به شمار مي روند.
اكنون دانشمندان با كمك لايه هاي نازكي به نام «لايه هاي شبه شيشه اي پيروالكتريك» موفق به كشف شيوه اي جديد براي كنترل نقطه انجماد آب شده اند، سطوحي كه متناسب با حرارت بار الكتريكي خود را تغيير مي دهند. زماني كه سطح اين لايه ها داراي بار مثبت باشد آب با سرعت بيشتر و زماني كه بار منفي باشد با سرعت كمتري به حالت انجماد مي رسد.
با كمك لايه هاي باردار منفي دانشمندان مشاهده كردند مي توان آب در حالت فوق سرد را با حرارت دادن از پايين به بالا به حالت انجماد رساند. براي مثال در صورتي كه آب فوق سرد بر روي لايه اي از سطح ليتيم تانتالات با بار منفي قرار گيرد، زماني كه سطح تا 6،17 درجه فارنهايت يا منفي 8 درجه سيلسيوس حرارت ببيند آب به سرعت بر روي آن منجمد شده و بار سطح نيز به مثبت تبديل مي شود.
در واقع سطوح با بار مثبت به شكلي شگفت انگيز باعث مي شوند آب از پايين به بالا منجمد شوند كه دليل اين پديده جهت يابي مولكولهاي آب عنوان شده است.
براساس گزارش فاكس نيوز، توانايي در كنترل بهتر حرارت انجماد آب فوق سرد مي تواند براي بسياري از فعاليتها از جمله بقاي جانداران خونسرد، نگهداري از سلولها و نسوج قابل پيوند بدن انسان و درك بهتر چگونگي تشكيل ابرها حياتي به شمار رود.