E-mail:shayanfar@kayhannews.ir

حمله به امنيت ملي به بهانه آزادي

ميخواهند وانمود كنند ما از اهدافمان رويگردان شده ايم
23/12/1378
امروز مانند هميشه ترفند عمده تبليغاتي استكبار آن است كه وانمود كند ملت ايران و دولت اسلامي آن از هدفهاي ترسيم شده خود روي گردانده است. اين دروغ رذالت آميزي است كه هدف آن نوميد كردن شيفتگان حاكميت اسلام در سراسر جهان و سست كردن همت جوانان در داخل كشور ما است.
مي خواهند مردم را به انقلاب بدبين كنند 23/2/1379
امروز اساس حركت دشمن عليه اين نظام، يك حركت باز هم فرهنگي و رواني است؛ مي خواهند مردم را به آينده اين كشور بدبين و نااميد كنند؛ مي خواهند مردم را به انقلاب بدبين كنند؛ مي خواهند مردم را به دولتمردان بدبين كنند؛ مي خواهند مردم را به مسؤولان متديني كه در بخش هاي مختلف هستند - در قوه مجريه، در قوه قضاييه، در قوه مقننه - بدبين كنند؛ مي خواهند بين مسؤولان جدايي بيندازند و نقار ايجاد كنند؛ مي خواهند تصوير تاريكي از آينده درست كنند. آنچه كه موجب شد من از مطبوعات گله و شكايت كنم، اين است. آن مطبوعات فاسد، درست همين كارها را مي كردند؛ تصوير از آينده: تصوير كج، معوج، نوميد كننده؛ تصوير از وضع فعلي: تصوير خلاف واقع، ايجاد جو تشنج در جامعه، ايجاد بدبيني در قشرها نسبت به يكديگر؛ بعضي شان حتي در پي ايجاد اين فكر كه مسؤولان كارايي ندارند! اين هم از آن غلطهاست ... خواست دشمن همين هايي بود كه عرض كردم؛ نبايستي هيچ كس به اين كمك كند.
نقاط حمله دشمن به نظام اسلامي 15/6/1380
الف) نظريه حكومت اسلامي15/6/1380
بايد ببينيم توجه حملات دشمن به كجاست؛ به چه چيزي دل و اميد بسته است و آماج حملاتش چيست. در نگاه واضحي كه انسان به مسائل مي كند، مي تواند چند نقطه را به روشني پيدا كند: يك نقطه، نظريه حكومت اسلامي است؛ اين يكي از موارد آماج حملات دشمن است. يا به مباني اسلام، يا به قانون اساسي و يا به برخي از بخش هاي برجسته نظام اسلامي كه علامت و شاخصه نظام است، تهاجم فكري و نظري مي شود. اين تهاجم از تهاجم عملي كم اهميت تر نيست. چون - همان طور كه آقايان اشاره كردند - تكيه نظام اسلامي به قدرت مردم است؛ قدرت مردم هم با ايمان آنهاست؛ اگر مؤمن باشند، آنگاه دفاع خواهند كرد؛ اما اگر پايه ايمان سست شد، اين پشتيباني و اين دفاع به مرور از بين خواهد رفت. بنابراين چيزي كه ايمان و اعتقاد راسخ مردم را هدف گرفته است، نبايد دست كم گرفت.
ب) اختلال در كار نظام جمهوري اسلامي (تهاجم به كارآمدي نظام) 15/6/1380
يك نقطه ي ديگر، اختلال در عمل و كار نظام جمهوري اسلامي است؛ كه مقابله با آن عمدتاً با دولت است.
ج) اختلاف بين نيروهاي انقلاب 15/6/1380
نقطه ديگر، مسأله اتحاد بين نيروهاي مؤمن به اسلام و نظام جمهوري اسلامي است. البته ما بارها اين را گفته ايم؛ از اول انقلاب، اين مسأله مهم نظام بوده است و امام (رضوان اللّه تعالي عليه) بارها و بارها مي فرمودند، دلسوزان نظام هم هميشه اين را گفته اند؛ اما در عمل آنچه كه بايد صورت بگيرد، صورت نگرفته است.
اهداف دشمن در مقابله با نظام اسلامي5/5/1381
به طور خلاصه، دشمنان به چند چيز اميد بسته اند كه هم ملت ايران و هم عناصر سياسي بايد به آن توجه كنند؛ اولين هدف آنها اين است كه ملت را نسبت به نظام اسلامي دلسرد و نااميد كنند؛ بيشتر تبليغات و شايعه پراكني آنها متوجه به اين هدف است.
نقطه دومي كه به آن اميد بسته اند، اين است كه بتوانند اعتقادات و ايمان مردم را كه موتور حركت آنها در گردنه هاي سخت بوده است، خاموش كنند و از مردم بگيرند.
هدف سوم اين است كه تا آن جايي كه مي توانند، كاري كنند كه مشكلات معيشتي مردم - كه دستگاههاي اجرايي و مسؤولان دولتي و غيره تلاش مي كنند آنها را برطرف كنند - حل نشود. از يك طرف با شايعه پراكني و تبليغات سوء عليه نظام و انقلاب و امام و ارزشهاي انقلابي، مردم را بدبين و نااميد كنند؛ از طرف ديگر با تلاشهاي گوناگون مانع از اصلاح امور مردم شوند و نگذارند مشكلات مردم برطرف گردد؛ از يك طرف هم هر ضعفي كه در كشور وجود داشته باشد - ولو ضعف هايي كه مديران اجرايي و دولتها دارند - آن را به نظام اسلامي نسبت دهند. با مجموع اين كارها مي خواهند اين ملت را كه پشتوانه واقعي و حقيقي اين انقلاب و نظام است، از انقلاب و نظام جدا كنند.
به شدت دنبال سلب اعتماد مردم و مشروعيت زدايي از نظام هستند 22/2/1382
به دنبال ايجاد بحران مشروعيت براي نظام هستند 22/2/1382
يكي از مسائلي كه اينها به شدت دنبالش هستند، سلب اعتماد مردم از كارايي نظام است. بعضي از حرفهايي كه مي شنويد، تصادفي نيست. تصادفي نيست كه بعضي كسان بيايند درباره نظام اسلامي بحث كنند و بحران مشروعيّت نظام را مطرح سازند. مشروعيّت نظامي كه با رأي مردم، با خواست مردم، با مجاهدت مردم و با اين همه احساسات و عواطف مردم سركار آمده؛ با اين همه مشكلات دست و پنجه نرم كرده، از اين همه دشمني ها و مقابله ها سرافراز بيرون آمده و همه هم به كمك مردم بوده است. آن وقت بيايند اين نظام را زير علامت سؤال بگذارند؛ بحران مشروعيت! اينها تصادفي نيست. بعضي از حرفهايي كه مي بينيد در بعضي از تريبون ها پخش مي شود، همه در جهت همين تصويرسازي منفي از نظام اسلامي در ذهن مردم و براي سلب اعتماد مردم است كه آن مقصود حاصل شود؛ يعني گسستگي پيوند ميان مردم و نظام، تا خيال دشمن آسوده شود.
امروز دشمنان، امنيت اجتماعي و مدني ما را هدف قرار داده اند
7/4/1382
ملاحظه مي كنيد امروز دشمنان، امنيت اجتماعي و مدني ما را هدف قرار داده اند؛ اين چيزي است كه به طور واضح و جلوي چشم، همه مي بينند و مشاهده مي كنند. دشمناني كه با اساس جمهوري اسلامي مخالفند، امروز بهترين راه اعمال مخالفت خود را در اين پيدا كرده اند كه امنيت كشور را به خطر بيندازند. علاوه بر امنيت اخلاقي و فرهنگي كه چند سال است دشمن روي آن با شدت كار مي كند - كه مكرر به عنوان هشدار به مسؤولان، تهاجم فرهنگي دشمن را يادآور شده ايم - و علاوه بر امنيت سياسي كه دشمن در حركت سياسي كلان نظام مي خواهد اختلالاتي ايجاد كند، امروز در صدد است امنيت اجتماعي و مدني مردم را از بين ببرد. ما جزو كشورهايي هستيم كه به توفيق پروردگار بيشترين امنيت اجتماعي و مدني را داشته ايم. سال هاست كه آحاد مردم با آرامش و همبستگي در امنيت زندگي مي كنند؛ مي خواهند اين را از بين ببرند؛ مي خواهند كاري كنند كه يك انسان در جامعه، بر مال و فرزند و جوان و بر تحصيل و ادامه راه خود به سوي آرمان هايي كه هر شخصي دارد، هيچ گونه امنيت و تضميني نداشته باشد؛ اين عيناً همان نقشه اي است كه اول انقلاب طراحي كردند تا امنيت را از بين ببرند. آن روز هم هدف اصلي را امنيت جامعه قرار دادند. آن روز هم مي گفتند آزادي نيست و به بهانه دروغين مطالبه آزادي، امنيتي را كه داشت به تدريج مستقر مي شد، مي خواستند نگذارند مستقر شود؛ اما نظام بر اين حركت دشمن فائق آمد. امروز هم به بهانه دروغين و مزورانه مطالبه آزادي هاي مدني
مي خواهند امنيت مدني و اجتماعي را از بين ببرند، كه باز هم فائق نخواهند آمد. باز هم دشمن در مقابل اراده ي ملت ايران و در مقابل ايمان و ايستادگي اين مردم، بسيار ضعيف و زبون است؛ اين را دشمن بارها تجربه كرده است، باز هم تجربه خواهد كرد.
دشمن، وحدت ملي و ايمان و صبر مردم را هدف قرار ميدهد
22/02/1388
دشمن وحدت ملي و ايمان عميق ديني را هدف قرار مي دهد. دشمن روحيه صبر و استقامت مردان و زنان ما را هدف قرار ميدهد؛ اين تهاجم از تهاجم نظامي خطرناكتر است. در تهاجم نظامي شما طرفتان را مي شناسيد، دشمنتان را مي بينيد؛ اما در تهاجم معنوي ، تهاجم فرهنگي ، تهاجم نرم، شما دشمن را در مقابل چشمتان نمي بينيد. هوشياري لازم است.
دشمنان ملت ايران مي خواهند اعتماد مردم به نظام را
در هم بشكنند
انتخابات 22 خرداد نشان داد كه مردم، با اعتماد و با اميد و با شادابي ملي در اين كشور زندگي مي كنند. اين جواب خيلي از حرف هايي است كه دشمنان شما در تبليغات مغرضانه خودشان بر زبان مي آورند. اگر مردم در كشور به آينده اميدوار نباشند، در انتخابات شركت نمي كنند؛ اگر به نظام خودشان اعتماد نداشته باشند، در انتخابات شركت نمي كنند؛ اگر احساس آزادي نكنند، به انتخابات روي خوش نشان نمي دهند. اعتماد به نظام جمهوري اسلامي در اين انتخابات آشكار شد. و من بعد عرض خواهم كرد كه دشمنان همين اعتماد مردم را هدف گرفته اند؛ دشمنان ملت ايران مي خواهند همين اعتماد را در هم بشكنند. اين اعتماد بزرگترين سرمايه جمهوري اسلامي است، مي خواهند اين را از جمهوري اسلامي بگيرند؛ مي خواهند ايجاد شك كنند، ايجاد ترديد كنند درباره اين انتخابات و اين اعتمادي را كه مردم كردند، تا اين اعتماد را متزلزل كنند .
مي خواهند اعتماد را بگيرند تا مشروعيت را بگيرند
دشمنان ملت ايران مي دانند كه وقتي اعتماد وجود نداشت، مشاركت ضعيف خواهد شد؛ وقتي مشاركت و حضور در صحنه ضعيف شد، مشروعيت نظام دچار تزلزل خواهد شد؛ آنها اين را مي خواهند؛ هدف دشمن اين است. مي خواهند اعتماد را بگيرند تا مشاركت را بگيرند، تا مشروعيت را از جمهوري اسلامي بگيرند. اين، ضررش به مراتب از آتش زدن بانك و سوزاندن اتوبوس بيشتر است. اين، آن چيزي است كه با هيچ خسارت ديگري قابل مقايسه نيست. مردم بيايند در يك چنين حركت عظيمي اينجور مشتاقانه حضور پيدا كنند، بعد به مردم گفته بشود كه شما اشتباه كرديد به نظام اعتماد كرديد؛ نظام قابل اعتماد نبود. دشمن اين را مي خواهد.
اين خط را از پيش از انتخابات هم شروع كردند؛ از دو سه ماه پيش از اين. من اول فروردين در مشهد گفتم هي دارند دائماً به گوش ها ميخوانند، تكرار مي كنند كه بناست در انتخابات تقلب بشود. مي خواستند زمينه را آماده كنند. من آن وقت به دوستان خوبمان در داخل كشور تذكر دادم و گفتم اين حرفي را كه دشمن مي خواهد به ذهن مردم رسوخ بدهد، نگوئيد. نظام جمهوري اسلامي مورد اعتماد مردم است. اين اعتماد آسان به دست نيامده، سي سال است كه نظام جمهوري اسلامي با مسئولانش، با عملكردش، با تلاش هاي فراوانش توانسته اين اعتماد را در دل مردم عميق كند. دشمن مي خواهد اين اعتماد را بگيرد، مردم را دچار تزلزل كند.

خاطره نهم؛ ناگفته هايي از پشت صحنه مطبوعات- 51 حمايت هاي ويژه از روشنفكران غربزده

چهره سازي و به شهرت رساندن ناگهاني يكي از روشنفكران كه فرضاً در يكي از حوزه هاي مختلف هنري نظير كارگرداني فيلم و قصه نويسي فعاليت داشتند. يكي از برنامه هاي رژيم در حوزه فرهنگي و هنري بود. اين اقدام هدف هاي متعددي را دنبال مي كرد و صرفنظر از الگوسازي مي توانست مدت ها موجبات سرگرمي جوجه روشنفكران وطني را فراهم سازد و به تبع آن جوانان و افرادي را كه چشم به دهان اين افراد دوخته بودند، به استقبال از اين آثار وادارد و از ديگر سوابق شائبه را در اذهان جان ببخشد كه ايران در پرتو رهبري هاي شاه و از رهگذر انقلاب سفيد نه تنها در عرصه هاي اقتصادي به پيشرفت هاي حيرت انگيزي دست يافته، بلكه در حوزه هاي هنري هم مي روند تا حرف اول را بزنند و در اين زمينه بشدّت تبليغات مي كرد.
كار هدايت تبليغات در حوزه هاي فرهنگي و هنري ظاهراً در دست وزارت فرهنگ و هنر بود، اما در واقع حرف اول در اين زمينه را دفتر فرح پهلوي مي زد. دفتر فرح يك تشكيلات ويژه به نام واحد فرهنگي داشت. اين واحد كه زير نظر فيروز شيروانلو اداره مي شد كليه فعاليت هاي هنري را تحت كنترل داشت و بودجه و اعتبارات كلاني براي كمك به سامان بخشي فعاليت هاي فرهنگي در اختيار داشت. دامنه فعاليت واحد فرهنگي دفتر فرح پهلوي بسيار گسترده بود و حوزه هاي مختلف از شعر و نقاشي فيلم و سينما و ديگر عرصه هاي هنري را در بر مي گرفت. هدف اين واحد راندن هنرمندان به سوي تجدد و الگوبرداري از غرب بود و براي رسيدن به اين هدف بيش از هر چيز از كمك هاي مالي و پولي بهره برداري مي شد. اين دفتر نمايندگاني داشت كه با پيشنهاد آنان اين كمك ها به افراد فعال در عرصه هنري و فرهنگي پرداخت مي شد.
به عنوان مثال هر نمايشگاه نقاشي كه در گالري هاي مختلف تهران برگزار مي شد يدالله رؤيايي(1) كه يكي از كارشناسان هنري و فني دفتر فرح بود، يكي از گران ترين تابلوهاي ارائه شده در اين نمايشگاه را براي دفتر فرح مي خريد و مبلغ كلاني به نقاش پرداخت مي كرد.
اين اقدام تأثير مثبتي در اذهان مي گذاشت و نقاشان را وا مي داشت تا مطابق الگوهاي مورد نظر رژيم حركت كنند تا حداقل بتوانند توجه نماينده دفتر فرح را جلب كنند و با فروش يك يا چند اثر خود به اين دفتر يا فرهنگ و هنر پولي به دست آورند.
در حوزه شعر و قصه نويسي هم همين وضعيت حاكم بود و دفتر فرح با مكانيسم هايي كه در اختيار داشت شاعران و قصه نويسان را وا مي داشت تا مطابق الگوي مورد نظر دفتر فرح بنويسند. دفتر فرح براي تأثيرگذاري يك كميسيون به نام شعر و ادب را فعال كرده بود و اين كميسيون هر سال كتاب برگزيده شعر سال و كتاب قصه برگزيده را انتخاب مي كرد و جوايزي به مؤلفان و تهيه كنندگان آن مي داد. كميسيون شعر و ادب چند عضو داشت كه عبارت بودند از يدالله رؤيايي، نادر نادرپور(2) و بيژن الهي.
از جمله كتاب هايي كه توسط اين كميسيون به عنوان كتاب برگزيده سال مطرح شد، مي توان به كتابي از خانم ليلا كسري به نام فصل مطرح نيست، اشاره كرد و كتاب شعري از ژيلا مساعد، كتابي از فرزانه سلماني، هر كتاب برگزيده در دهه 1340 مبلغ قابل توجهي جايزه نقدي داشت كه به شاعران تعلق مي گرفت و حداقل هزار مجلد از اين اثر به طور يكجا نقدي خريداري مي شد تا در كتابخانه هاي ايران و جهان توزيع گردد.
هرگاه يك نمايشگاه نقاشي برگزار مي شد يدالله رؤيايي با فيروز شيروانلو ضمن ديدار از نمايشگاه اعلام مي داشتند كه فلان اثر را براي كلكسيون شهبانو خريداري كرده اند. بابت اينگونه تابلوها هم بين 50 تا صد هزار تومان به نقاش آن پول پرداخت مي شد.
افزون بر اين براي اينكه بهتر و بيشتر بر اين جريان تأثير بگذارند از بعضي از آثار نقاشان عكس تهيه مي شد و اين تصاوير در يك صفحه كامل مجله معروف تايم چاپ مي گرديد. هزينه اين آگهي كه فوق العاده گران بود را «شركت نفت» مي پرداخت. از جمله آثاري كه با انتخاب واحد فرهنگي دفتر فرح در مجله تايم چاپ مي شد، مي توان به چاپ تصوير چند تابلو از خانم ايران درودي، حسين زنده رودي و چند تابلو از منوچهر صفرزاده اشاره كرد.
واحد فرهنگي دفتر فرح يك كميسيون ويژه فيلم و سينما داشت. احمدرضا احمدي، فريدون معزي مقدم، اسماعيل نوري علا عضو اين كميسيون بودند و رياست آن را عبدالمجيد مجيدي رئيس سازمان برنامه و وزير كابينه هويدا برعهده داشت.
اين كميسيون براي تأثيرگذاري بر جريان فيلم و سينما بودجه فراواني در اختيار داشت. آنها از مدت ها قبل از اينكه فيلم موردنظرشان اكران شود، تبليغ فيلم در اطراف آن را آغاز مي كردند. رابط مطبوعاتي اين كميسيون احمدرضا احمدي بود. او كه رابطه خوبي با سردبيران و مسئولان سرويس هاي هنري جرايد داشت، به ديدار آنها مي آمد و اخباري درباره اين فيلم ها در اختيار آنها مي گذاشت و خواستار چاپ اين آثار مي شد. حدود يك ماه قبل از اينكه فيلم مورد نظر كميسيون فيلم و سينما اكران شود احمدي به سردبيران و مسئولان سرويس هاي هنري جرايد و عده اي از نويسندگان و منتقدين شب ها تلفن مي كرد و از آنان مي خواست كه از فلان تاريخ در فلان استوديو حضور يابند. در روز مقرر يك فيلم خاص معرفي مي شد و يا آثاري از كارگردان به نمايش درمي آمد. آنگاه احمدرضا احمدي كه با اكثر مسئولان هنري مجلات و روزنامه ها و راديو و تلويزيون دوستي و صميت داشت، خيلي صريح مي خواست تا اين شخص يا فيلم مورد نظر را به اصطلاح مطبوعاتي ها لانسه كنيم.
از جمله افرادي كه از اين طريق و از رهگذر تبليغات دفتر فرح و با حمايت واحد فرهنگي و هنري آن مطرح شدند و به شهرت رسيدند، مي توان به خسرو هريتاش، ناصر تقوايي، فريدون رهنما، پرويز كيمياوي و چند تن ديگر اشاره كرد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- براي آشنايي با شرح حال و عملكرد «يدالله رؤيايي» ر. ك: روزنامه كيهان، 14/10/1381، ص 8.
2- براي آشنايي با عملكرد و شرح حال «نادر نادرپور» رك: معماران تباهي، جلد اول، تأليف دفتر پژوهش هاي مؤسسه كيهان.