جوانان به دنبال استقلال

كسب استقلال يكي از علايم بلوغ در نوجوانان است. تبديل شدن يك كودك به نوجواني مستقل، نه تنها نياز به زمان دارد بلكه احتمالا با سركشي، مبارزه طلبي، آشوبگري، ناآرامي و احساسات متضاد همراه است. اين دوران كه در آن در رفتار نوجوانان تغييرات زيادي به چشم مي خورد گاهي تا بيش از شش سال طول مي كشد البته براي تطبيق نوجوان با وضعيت جديدش و آگاهي از تغييرات جسماني و رواني اش والدين و مربيان تربيتي وظايف حساسي دارند كه اجراي صحيح آن مي تواند كمك به سزايي به شناخت نوجوان از خود كند.
وقتي با بحران بلوغ نوجوان مواجه مي شويد سعي كنيد با وضع قوانين، رفتارهاي مثبت و منفي را براي او روشن كنيد.
- در مورد عواقب نقض قوانين با او صحبت كنيد.
- نوجوانان بايد تصميم گيري و مشورت كردن را ياد بگيرند.
كودكان معمولا به قوانين والدين گردن مي نهند ولي نوجوانان به علت تغييرات فيزيكي و احساسي درمقابل قوانين وضع شده مقاومت مي كنند. ممكن است نوجواني كه به دنبال رسيدن استقلال است، مقاومت را بخشي از روند طبيعي به آن بداند. در چنين مواردي اعضاي خانواده براي حل مشكلات نياز به همكاري و مشورت دارند. امكان دارد مقاومت نوجوان ازسوي والدين تمرد تلقي شود كه اين كار تنش آفرين است.
برخي از محققان بر اين عقيده اند كه نوجواناني كه در خانواده هاي بيش از حد سختگير يا آسان گير رشد مي كنند در مقايسه با كساني كه خانواده هاي منطقي و قاطع دارند بيشتر دچار مشكل مي شوند.
براي جلوگيري از ايجاد هرج و مرج، وضع قوانين براي هر سازماني از جمله خانواده، اهميت زيادي دارد. هرچه سختگيري درقبال نوجوانان به طغيان آنها مي انجامد، بايد محدوديت ها براي نوجوان كاملا روشن شود. قوانين نبايد آنچنان غيرقابل انعطاف باشد كه او نتواند در شرايط ويژه در مورد تغيير آنها اظهارنظر كند.
درصورت تخطي از قوانين، نوجوان بايد عواقب آن را تحمل كند. اگر والدين به نوجوانان اجازه دهند در وضع قوانين مشاركت كنند احتمالا نتايج بهتري به دست خواهدآمد.
براي كمك به نوجوانان در راه رسيدن به استقلال، بايد به قوانين و محدوديت ها تاكيد شود اما سختگيري بيش از حد چيزي جز ضرر به دنبال نخواهدداشت هرچند برخي از قوانين جدي نبايد هرگز نقض شوند ولي ساير قوانين بايد از انعطاف لازم برخوردار باشند. به عنوان مثال هرگز به يك نوجوان اجازه ندهيد با يك دوست لاابالي يا معتاد رفت و آمد كند ولي او گاهي مي تواند بيشتر از زماني كه مقرر شده درخارج از خانه بماند.
قوانين و محدوديت ها بايد بر طبق احتياجات نوجوانان تغيير كند. به عنوان مثال يك نوجوان 12 ساله بايد كمتر از يك نوجوان 17ساله در خارج از خانه بماند. اين كار باعث تقويت استقلال در نوجوان مي شود. تمام نوجوانان دوره اي از عصيانگري را تجربه مي كنند. توصيه هاي زير مي تواند براي والدين كارساز باشد.
- والدين بايد به نوجوان خود تا حدي اجازه تمرد بدهند. حضور در جمع همسالان كه طرز حرف زدن و لباس پوشيدن متفاوتي دارند مفيد خواهدبود.
- والدين نبايد به انتقاد از دوستان فرزند خود بپردازند. سختگيري كردن در اين مورد مي تواند مانع از هرج و مرج، اعتياد و دروغ گفتن نوجوانان شود.
- هرچند كار آساني نيست كه والدين بايد با نوجوان خود رابطه مناسبي توأم با احترام متقابل را برقرار كنند، درست مانند دو فرد بزرگسال.
روشن كردن قوانين و تبعات نقض آن حس مسئوليت پذيري را به نوجوانان مي آموزد و آنها را به سوي استقلال راهنمايي مي كند. گاهي بهتر است والدين اجازه دهند فرزندانشان از اشتباهات خود درس بگيرند.
وقتي نوجوان خلق خوشي ندارد بايد حريم خصوصي او رعايت شود زيرا به احتمال زياد نمي خواهد در اين مورد با والدين خود حرف بزند.
- هرچند مي توان به كودكان گفت كه چه كار كنند ولي نوجوانان غالبا قوانين را به چالش مي كشند و اين كار، تا حدي طبيعي است.
والدين بايد حق نوجوانان را در بيان عقايد خود محترم بشمارند ولي فريادكشيدن و بي ادبي كردن قابل تحمل نيست.
با وجودي كه طغيانگري در دوران نوجواني تا حدي طبيعي است ولي در صورت مشاهده علائم زير فرزند شما نياز به كمك دارد.
- فرزند شما دوست صميمي ندارد.
- او به شدت دچار افت تحصيلي شده است.
- رفتار بسيار تندي پيدا كرده است.
- به اقدامات خطرناك دست مي زند.
- از مدرسه غيبت هاي طولاني مي كند.
- رفتار بد او خانواده را تهديد مي كند.
درچنين مواردي بهترين راه پيشنهادي مشاوره با كارشناسان است.

پاشو! مدرسه ات دير شد

عقربه ساعت جلو مي رود و جنگ صبحگاهي آغاز مي شود. شما به در اتاق كودك خود ضربه مي زنيد تا او را بيدار كنيد ولي بايد بارها اين كار را انجام دهيد و بگوئيد، «بلندشو!» وقتي نتيجه اي نمي گيريد شروع به فرياد كشيدن مي كنيد و پتو را از روي او مي كشيد. شما در كمال نااميدي او را بر روي پاهايش بلند مي كنيد.
اكنون كودكتان سرويس را از دست داده و شما بايد او را به مدرسه برسانيد.
در مسير هر بار كه با چراغ قرمز مواجه مي شويد فشار خونتان بالا مي رود.
سرانجام كودك پا به مدرسه مي گذارد و شما نگران و هيجان زده راهي محل كارتان مي شويد و اطمينان داريد مورد مواخذه رئيس قرار خواهيد گرفت.
بسياري از والدين با اين مشكل مواجه هستند و گروهي از آنها از يك ساعت زودتر شروع به بلند كردن فرزندشان از خواب مي كنند. در بسياري از موارد تنبيه و مجازات نيز اثري ندارد.
چرا براي كودكان بلند شدن از خواب كار دشواري است؟
نوجوانان به طور متوسط روزانه به نه ساعت خواب نياز دارند. ساعت بيولوژيك بدن آنها به گونه اي است كه برايشان خوابيدن قبل از ساعت 11 دشوار است و به موقع بلند شدن تقريبا امكان ندارد.
زماني كه فرزند شما مي خواهد براي رفتن به مدرسه، صبح زود بلند شود در واقع برخلاف ساعت بيولوژيك خواب خود عمل مي كند ولي اين موضوع به اين مفهوم نيست كه شما جنگ صبحگاهي براي بيدار كردن او را اجتناب ناپذير بدانيد.
مسئوليت پذيري كودكان
والدين نبايد مسئوليت بلند كردن به موقع فرزندان خود را برعهده بگيرند زيرا اين كار اوضاع را بدتر مي كند. در اين صورت كودك شما لزومي نمي بينيد كه خودش كاري انجام دهد. وقتي او مي داند تا زماني كه مادرش تهديد به آوردن آب يخ نكرده نبايد بلند شود چرا بايد با اولين زنگ ساعت رختخواب را ترك كند؟
به هر حال از نظر او 10 دقيقه خواب بيشتر، ارزش زيادي دارد.
وضع قوانين جديد
اگر مي خواهيد كودك شما صبح ها به موقع بلند شود بايد مسئوليت اين كار را به دوش خود او بگذاريد. شما مي توانيد به او بگوئيد: «ما صبح ها براي بيدار كردن تو دچار مشكل مي شويم. من ديگر نمي خواهم در اين مورد مسئوليتي قبول كنم. من يك بار تو را صدا مي زنم. اگر بلند نشوي و سرويس را از دست بدهي بايد خودت به مدرسه بروي يا اينكه مجبور مي شوي به معلمت زنگ بزني.
شايد اين روش در تمام خانواده ها موثر نباشد. ممكن است كودك شما كوچك تر از آن باشد كه به تنهايي به مدرسه برود. شما بايد با توجه به شرايط خانوادگي تنبيهاتي را براي او در نظر بگيريد. به عنوان مثال مي تواند به مدت يك ساعت كارهاي منزل را انجام دهد.
مسأله مهم اين است كه تا وقتي شما مسئوليت بيدار كردن فرزندتان را قبول مي كنيد او تمايلي به تغيير اوضاع ندارد.
ممكن است چند روز طول بكشد ولي سرانجام او خواهد فهميد كه يا بايد در رفتار خود تجديدنظر كند و يا در انتظار عواقب آن باشد.
در صورتي كه مدرسه براي تأخير دانش آموز مجازاتي تعيين كرده با آن مخالفت نكنيد. كودك شما بايد مسئوليت كارهاي خود را بپذيرد.
زمان خواب
روانشناسان بر اين عقيده اند كه والدين بايد ساعت خواب كودك خود را جلو بيندازند. شما مي توانيد به كودكتان بگوييد: «تو صبح ها در بلند شدن مشكل داري و فكر مي كنم به حد كافي نمي خوابي، تو بايد ساعت 7 صبح بلند شوي. از اين پس شب ها ساعت 10 به رختخواب مي روي. اگر بتواني پنج روز متوالي به موقع بلند شوي مي تواني بار ديگر ساعت 11 بخوابي.»
اگر كودك شما نتوانست به موقع بلند شود به او بگوييد: «مي دانم كه دوست داري ديرتر بخوابي ولي بايد نشان بدهي كه لياقت كسب امتياز را داري.»
شايد براي فرزندتان خوابيدن قبل از ساعت 11 سخت باشد ولي سر ساعت معين چراغ ها و وسايل الكتريكي را خاموش كنيد. اگر فرزند شما توانست پنج روز پياپي صبح ها به موقع بلند شود زمان خواب را يكساعت عقب بكشيد و در صورتي كه دوباره صبح ها خواب ماند آن را تغيير دهيد.
به كودك خود كمك كنيد
اگر كودك شما نمي داند چه كار بايد بكند بهتر است با برنامه ريزي به كمك او بشتابيد. از او بخواهيد كيف و وسايل مدرسه اش را شب قبل آماده كند. يادتان باشد او بايد مسئوليت بلند شدن به موقع را بپذيرد و اگر شما همه كارها را انجام دهيد دليلي براي پيشقدم شدن نمي بيند.
روانشناسان مي توانند در اين زمينه به شما كمك كنند. هر راه حلي كه انتخاب مي كنيد بايد در آن ثابت قدم باشيد.
مطمئن باشيد روزهايي توام با آرامش در انتظارتان خواهد بود.
آذر شايان

زندگي را چگونه مي بينيم

شايد اين طور باشد، شايد هم نباشد. اين برداشت فقط بستگي به شما دارد.
آيا زندگي اين است؟
بزرگترين هديه اي كه مي توان گرفت، زندگي است و شما آن را دريافت كرده ايد. با اين هديه چه كار مي كنيد؟
اگر زندگي به نظر شما ناعادلانه مي آيد، وظيفه شماست كه آن را عادلانه كنيد؛ اگر به نظرتان بي رحم و سنگدل مي آيد، خوب متعادل و ملايمش كنيد.
تنها طرز نگرش ما به زندگي است كه آن را در نظر ما عادلانه يا ناعادلانه و بي رحم مي نماياند. و فقط اين ما هستيم كه مي توانيم با تغيير ديدگاهمان، زندگيمان را نيز متحول سازيم.

نقش صبحانه در تمركز حواس و قدرت يادگيري دانش آموزان

مصرف صبحانه تمركز حواس و قدرت يادگيري دانش آموزان را افزايش مي دهد و دانش آموزاني كه صبحانه مصرف مي كنند در درس هايي مثل رياضي موفق تر خواهندبود.
دانش آموزاني كه به خوردن صبحانه اهميت مي دهند، تمركز حواس و قدرت يادگيري بيشتري دارند و درس هايي مانند رياضي موفق تر هستند.
خوردن صبحانه توسط دانش آموزان موجب ثابت ماندن قندخون آنها مي شود و باعث مي شود مغزشان غذاي كافي براي انجام فعاليت هاي روزمره داشته باشد. همچنين مصرف صبحانه در پيشگيري از چاقي دانش آموزان تاثير فراوان دارد.
دانش آموزان شام را زودتر مصرف كنند، شب ها قبل از ساعت9 بخوابند، سحرخيز باشند، قبل از خوردن صبحانه كمي نرمش كنند، صبحانه را در آرامش به دور از اضطراب و عجله به همراه اعضاي خانواده مصرف كنند.
براي حفظ سلامت دانش آموزان به جاي نوشابه هاي گازدار، از دوغ يا آبميوه طبيعي مصرف كنند. نوشابه هاي گازدار يا آبميوه هاي صنعتي هيچ گونه ارزش غذايي ندارند.
مصرف نوشابه هاي گازدار موجب مي شود كه كالري بيش از مقدار مورد نياز به بدن برسد و در نتيجه موجب چاقي مي شوند. مصرف نوشابه هاي گازدار همچنين جذب كلسيم را كاهش مي دهد و موجب بروز پوكي استخوان مي شود.

روزي يك موز فراموش نشود

موز كاملا رسيده ماده اي توليد ميكند بنام تي ان اف كه توان مقابله با سلول هاي غير عادي (سرطاني) را دارد، هرچه موز رسيده تر باشد لكه هاي قهوه اي رنگ روي پوست آن بيشتر مي شود هرچه اين لكه هاي قهوه اي بيشتر باشند، سيستم ايمني بدن را بيشتر افزايش مي دهند.
بنابر تحقيقات دانشمندان ژاپني، درمقايسه با ميوه هايي مانند انگور، سيب، هندوانه، آناناس، گلابي و خرمالو، موز با افزايش تعداد گلبولهاي سفيد و بالا بردن سيستم ايمني و توليد ماده تي ان اف، بهترين نتيجه را داده است.
بنابر همين تحقيقات موز كاملا رسيده با خالهاي قهوه اي روي پوست آن 8 برابر بيش از موز سبز سيستم ايمني درمقابل سرطان را بالا مي برد. دانشمندان ژاپني خوردن 1 يا 2 موز در روز را توصيه مي كنند.