(صفحه(8(صفحه(15(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(16(صفحه(13(صفحه(4(صفحه (2.3.14


دوشنبه 3 خرداد 1389- شماره 19652

اسناد برنامه ريزي غرب براي كودتا در ايران

E-mail:shayanfar@kayhannews.ir




اسناد برنامه ريزي غرب براي كودتا در ايران

مجله آلماني - صهيونيستي اشپيگل نامزد ناكام مدعيان اصلاح طلب را قهرمان ناخواسته خواند و با اشاره به شعار (ثبات و بقاي نظام و قانونمندي) كه از سوي وي سر داده مي شد نوشت: «اما اينك در اين 10 روز موسوي به فرد ديگري تبديل شده است. اكنون كساني او را براي هدفي برگزيده اند كه هدفش نيست. ديري است كه اعتراض ديگر عليه تقلب انتخابات نيست بلكه هدف پايان دادن به جمهوري اسلامي است. دست بر قضا او بايد رهبر سرنگوني باشد. » اين نشريه صهيونيستي مي افزايد: « اپوزيسيون در ايران موسوي را براي رسيدن به هدف خود در مقابل رژيم برگزيده است. اين هدف او نيست، اما وي يا بايد پيروز شود يا شكست خواهد خورد!»1 اگرچه تا مقطع زماني انتخابات و اندكي پس از آن، اوباما ( رئيس جمهور آمريكا) قائل به عدم تفاوت احمدي نژاد و موسوي بود، اما پس از وقوع حوادث پس از انتخابات باراك اوباما در كنفرانس خبري در حاشيه اجلاس گروه هشت در ايتاليا با حمايت از موسوي گفت: «موسوي به منشأ الهام بخش آن دسته از هموطنان خود تبديل شده است كه خواهان گشايش به سوي غرب هستند. »2
رضا پهلوي (فرزند شاه مخلوع ايران) در گفتگوي با خبرنگار شبكه سي ان ان با دفاع از آشوبگران گفت: «راه من و موسوي هم اكنون به يك تقاطع مشترك رسيده است. اگر موانع يك دعوي مشترك با آنها باشيم، به گذشته (سرنگوني رژيم پهلوي) نگاه نخواهم كرد. »3 در پي اين اظهارات و حمايت فرزند شاه مخلوع از موسوي، اسماعيل كوثري (نايب رئيس كميسيون امنيت ملي مجلس هشتم) در گفتگو با ايرنا گفت: «متأسفانه موسوي به علت عدم درك صحيح از موقعيتي كه به وجود آورده و از طرفي عدم توجه به سخنان رهبرمعظّم انقلاب باعث شده كه اين جريانها از او حمايت كنند. » وي اضافه كرد: «حركتي كه موسوي در كشور آغاز كرده است در راستاي اجابت خواسته هاي دشمنان و معاندان نظام است. . . »4
حمايت غرب از اغتشاشات
جريان اصلاح طلب در گسترده كردن بحث تقلب در انتخابات رياست جمهوري دهم از حمايت و پشتيباني وسيع اپوزيسيون خارج از كشور و بيگانگان بهره مند بود. در اين مدت حجم انبوهي از مقالات و اظهارنظرها از جانب منابع غربي مي توان يافت كه مستقيماً گفتمان تقلب را تأييد و تكميل مي كند. از همين رو در چند هفته مانده به انتخابات رياست جمهوري، سايت گذار متعلق به خانه آزادي (بنياد وابسته به سازمان سيا) طي مقاله اي به نگارش دانيل كالينگرت از اعضأ برجسته سازمان سيا با عنوان « انتخابات مهندسي شده و راههاي مقابله با آن» تلاش مي كند القا نمايد دموكراسي در ساختار سياسي ايران وجود ندارد و با حمله به شوراي نگهبان و سيستم نظارت استصوابي و هجمه به صدا و سيما بر عدم سلامت انتخابات و امكان تقلب در شمارش آراء پافشاري مي نمايد و اين مرحله اوّل انقلابهاي رنگي است كه در آن هدف اصلي، تصويرسازي نزد افكار عمومي جامعه است تا از اين طريق مشروعيت عمل حكومت در مراجعه به آراء عمومي مخدوش گردد و از طريق فعاليت و اقدامهاي رواني تلاش نمايد تا مردم نسبت به اصل مشاركت احساس ترديد كنند. مقام معظّم رهبري با آگاهي از اهداف شوم دشمنان براي مخدوش جلوه دادن انتخابات دهم فرمودند:
«دشمنان ملّت، گاه انتخابات ايران را انتصاب مي خوانند و گاه مي گويند رقابت نامزدها، بازي كنترل شده درون حكومت است و انتخابات حتماً با تقلب همراه خواهد بود كه البته هدف همه اين تلاشها، ضربه زدن به مردم سالاري ديني و جلوگيري از مشاركت قوي مردم در انتخابات است. »5
در اين زمينه حمايتهاي رسانه اي و مالي و سياسي گسترده اي از سوي منابع خارجي بويژه آمريكا و انگليس براي راه اندازي انقلاب رنگي در ايران صورت گرفت. در همين رابطه پاول رابرتس (معاون اسبق وزارت خزانه داري آمريكا) طي اعترافي از نقش واشنگتن در بروز و ظهور آشوبها و وقايع پس از انتخابات ايران و كمك مالي N. E. D به حاميان موسوي براي راه اندازي انقلاب رنگي در جمهوري اسلامي ايران پرده برداشت. وي در مصاحبه با مجله آمريكاي فارين پاليسي گفت: «اتهام تقلب در انتخابات ايران دروغ است و همه آشوبهاي ايجاد شده در ايران پس از انتخابات رياست جمهوري، توطئه آمريكا براي بي اعتبار و منزوي كردن ايران بود تا اين كشور را به زانو درآورد. »6
وي در خصوص حمايت مالي آمريكا از ستادهاي موسوي گفت: «كنت تيمرمن كه رياست بنياد دموكراسي را برعهده دارد در 11 ژوئن يعني پيش از برگزاري انتخابات در ايران نوشت: «صحبت از يك انقلاب سبز در ايران است. به عبارت ديگر قبل از رأي گيري چيزي آماده شده بود كه باعث مي شود به خودجوش بودن اعتراضات شك كنيم. در طول دهه گذشته ميليونها دلار را صرف گسترش انقلاب رنگي در اوكراين و صربستان كرده و تكنيكهاي ارتباطي و سازماني مدون را به كارگران آموزش داده است. بخشي از اين پول به دست حاميان موسوي كه با سازمانهاي غيردولتي در خارج از ايران كه . D . E. N بودجه آنها را تأمين مي كند، ارتباط دارند رسيده است». وي در پاسخ به خبرنگار مجله سياست خارجي آمريكا كه در ادامه پرسيد در حالي كه موسوي يكي از اعضاي دولت ايران و هشت سال نخست وزير اين كشور بود و با روحانيون طراز اوّل رابطه داشت آيا ممكن است هواداران و اعضاي كمپين وي كساني باشند كه به دنبال براندازي نظام هستند؟ گفت: «فقط كساني مي توانند به اين سؤال پاسخ بدهند كه در برنامه ايجاد بي ثباتي در ايران نقش داشته اند. نظر من براساس آنچه اكنون مي فهمم اين است كه برخي جوانان در ايران بويژه تهران وجود دارند كه سكولار و غربي شده اند و از اخلاق اسلامي خوششان نمي آيد. من نمي دانم اين جوانان چرا فكر مي كنند كه موسوي فشار قوانين اسلامي را از روي دوششان برخواهد داشت. به هر حال هسته معترضيني كه در خيابانها بودند جوانان ناراضي بودند. در مورد موسوي و متحدين قدرتمندش، من اعتقاد ندارم كه قصد آنها براندازي نظام بوده است. اينها افراد جاه طلب و نااميدي هستند كه از بازي خارج شده اند و مي خواهند مجدّداً در بازي قدرت شركت كنند.»7
خبرگزاري آسوشيتدپرس هم طي گزارشي از مشاهده ردپاي جين شارپ (نويسنده كتاب از ديكتاتوري تا دموكراسي و طراح كودتاي نرم) در وقايع اخير تهران خبر داد و نوشت: «شارپ و ديگر متخصصان جنگ نرم عقيده دارند تظاهرات كنندگان ايراني بايد روشهاي خود را متنوع كنند و تنها به راهپيماييهاي خياباني بسنده نكنند» بنابراين گزارش جين شارپ هرگونه نقشي در راه اندازي ناآراميهاي اخير ايران را تكذيب كرد اما در عين حال اظهار داشت:«اگر اثر من بتواند به مقاومت صلح آميز ( براندازي نرم ) كمك كند خوشحال خواهم شد. »8
در همين حال « سباستين ابت و كاترينا كراتوراك » دو گزارشگر خبرگزاري آسوشيتدپرس، در گزارش با تأييد اظهارات وزير اطلاعات ايران (حجه الاسلام محسني اژه اي) در رابطه با آموزش نيروهاي مخالف ايراني از سوي آمريكا مي نويسند: «پيتر آكرمن بنيانگذار مركز بين المللي مبارزات بدون خشونت در واشنگتن با اشاره به اقدامات گروههاي مخالف ايراني مي گويد: «اگر اين جنبش به عنوان اعتراضات خياباني عليه پليس كه ممكن است منجر به خشونت بشود يا نه، تعريف شده باشد، اين حركت مخالفان، شكست خواهد خورد». بنابر گزارش اين دو گزارشگر، هدايت مخالفين داخلي از سوي منابع خارج از ايران به حدي بوده است كه سدجاپپويچ بنيانگذار مقاومت دانشجويي صربستان، با راهنمايي گروههاي مخالف ايراني براي استفاده از روشهاي كم خطر فراخواني صورت گرفته در سايت توينز كه از معترضان مي خواست تا چراغهاي اتومبيلهاي خود را روشن كرده و در حالي كه قرآن به دست دارند در برابر نيروهاي امنيتي بايستند، را شروعي خوب ارزيابي و خواستار استفاده از تكنيكهاي بيشتري شد. وي همچنين از برخي روشهاي ديگر مخالفان داخلي ايران نيز تمجيد كرد و تأكيد نمود كه استفاده از پوشش سبز به عنوان رنگ نمادين اسلام و فرياد زدن شعارهاي يادآور انقلاب اسلامي (مانند الله اكبر) سال 1979 ايران، روشهاي مناسبي هستند. 9
در جريان انتخابات دهم برخي كشورهاي غربي علاوه بر حمايتهاي مالي آشوبگران از همه ابزارهاي انقلاب رنگي براي رسيدن به اهداف خود استفاده كردند. آنان با بهره گيري از روشهاي عمليات رواني ضمن زير سؤال بردن مشروعيت نظام و سلامت انتخابات، با اغراق و بزرگ نمايي اوضاع پس از انتخابات و با استفاده از ابزارها و اقداماتي خاص نظير نافرماني مدني و نبرد رسانه اي، نظام سياسي كشور را زير سؤال برده و زمينه سرنگوني از طريق استحاله از درون را دنبال كردند.
آنان با تأكيد بر اين كه انقلابهاي رنگين در حقيقت انقلاب رسانه اي است با استفاده از حجم انبوه حملات رسانه اي خود بر خدشه دار بودن انتخابات اصرار ورزيدند. جريان رسانه اي وابسته به ضد انقلاب پس از چند ساعت شوك ناشي از مشاركت گسترده مردم و پيروزي بي سابقه دكتر احمدي نژاد در انتخابات، دور تازه سياه نمايي و تشنج آفريني را كليد زدند. اعلام نتايج خيره كننده رياست جمهوري، رسانه هاي ضد انقلاب را تا ظهر 32 خرداد در شوك فرو برد و باعث توقف ناگهاني گزارشهاي آنها درباره انتخابات شد. آنها با تأخير و اكراه و در خبرهاي كوتاه به انتشار بخشي از نتايج و حضور بي سابقه مردم پرداختند. اما در بعدازظهر همان روز هماهنگ با افراطيون داخلي، القاي تقلب و كودتا در انتخابات را آغاز كردند. راديو فردا (سايت رسمي رژيم صهونيستي)، گويا نيوز، راديو زمانه، راديو فرانسه، دويچه وله، ايران امروز، اخبار روز، العربيه، سايت همدمي (متعلق به وزارت خارجه رژيم صهيونيستي)، ايران گلوبال، صداي آمريكا و بي بي سي از جمله رسانه هايي بودند كه با شدت بيشتر به سياه نمايي عليه انتخابات ايران پرداختند.
سايت رسمي سازمان سيا ( راديو فردا) از قول يكي از عناصر ضدانقلاب مقيم آلمان مدعي شد نتايج انتخابات در حقيقت يك كودتاي نظامي است و اين از قبل تدارك ديده شده بود. چرا كه طبق نظرسنجي ها احمدي نژاد بيش از 03 درصد آرأ نداشت و بايد 07 درصد رأيها به موسوي تعلق مي يافت. گويانيوز ارگان ديگر سازمان سيا در گزارشهاي مختلف بود و واژه تقلب بزرگ و كودتا تأكيد كرد و با دعوت به آشوبگري نوشت: «هموطن! حال كه به نصيحت آگاهان واقعي توجه نكرديد و به جاي شروع از نقطه آسان تحريم، كار دشوار را در پيش گرفته و از هول حليم در ديگ افتاديد، بهتر است كمي تأمل كنيد و به فكر چاره عملي باشيد. پيشنهاد اين است كه همه طرفداران تغيير، چه آنها كه تشويق به رأي كردند و چه طرفداران تحريم، با هماهنگي، از مردم بخواهند براي مقابله با تقلب بزرگ و خيانتي كه شده از همين امشب رأس ساعتي مشخصاً ترجيحاً ده، به پشت بامها بروند و فرياد آزادي سر دهند و از فردا دست به اعتصاب بزنند!10 سايت بي بي سي انگليس در گزارش نوشت: «موج گسترده اعتراض به وجود آمده و بسياري از مردم مي خواهند بدانند رأي آنها به كانديداي محبوبشان چه شده است؟»11 صداي آمريكا ضمن دامن زدن به حضور برخي عناصر سودجو و اغتشاشگر و آسيب اموال عمومي در پرده اعتراض به تقلب در انتخابات گفت: «به تظاهرات چند هزار نفره در تهران بپيونديد. »12
رسانه هاي غربي خصوصاً رسانه هاي انگليسي و بويژه بي بي سي انگليسي و فارسي كه در طول 4 سال گذشته براي مقابله با دولت نهم از هيچ كوششي فروگذار نكرده بود، با اقبال مردم نسبت به احمدي نژاد در انتخابات دهمين دوره رياست جمهوري، وضعيت اعتراض و اغتشاش در كشور را فرصتي براي خود تلقي نمود. آنان كه انتخابات ايران را به طور جدّي دنبال مي نمودند، مجموعاً 55 خبرنگار از رسانه هاي خود را تحت پوشش انتخابات به ايران فرستاده و پس از اعلام نتايج ناخوشايند براي آنان، سخنگويي و انعكاس جريان معترض و سپس اغتشاش را برعهده گرفتند. البته اين مواضع تنها در حوزه رسانه اي خلاصه نشد و برخي از سران و دولتمردان كشورهاي غربي - كه سابقه ديرينه اي در معاندت با نظام جمهوري اسلامي داشته و دارند - در اظهاراتي عجولانه نقشه ها و طرحهاي شوم خود را برملا كرده و چهره حقيقي خود را از نقاب بيرون انداختند.
در اين مقطع بي بي سي فارسي با استفاده از تصاوير دوربينهاي غيرحرفه اي اغتشاشگران، لحظه به لحظه دامنه آنها را به حوزه هاي بين المللي كشانده و زمينه را براي اظهارنظر مقامات خود هموار كردند. در حالي كه خبرگزاري فرانسه در گزارشي از واشنگتن به قلم استفان كولينسون نوشت: « باراك اوباما ( رئيس جمهور آمريكا) با بيان اين كه بدون توجه به نتيجه انتخابات ايران ديپلماسي محكم خود را در مورد اين كشور دنبال خواهد كرد، هشدار داد مداخله آمريكا در سياست خارجي ايران واكنش معكوس به دنبال خواهد داشت و تفاوت بين احمدي نژاد و موسوي ناچيز است» اما اوباما در مصاحبه با شبكه سي ان بي سي گفت: «به هر حال ما قصد داريم با رژيمي در ايران برخورد كنيم كه به لحاظ تاريخي دشمن آمريكا بوده و مشكلات زيادي را براي كشورهاي همسايه خود به وجود آورده و به دنبال دستيابي به تسليحات هسته اي بوده است» وي كه نتوانست مواضع خود در وقايع پس از انتخابات را مخفي نگه دارد بيان داشت: «وقتي خشونت عليه تظاهركنندگان آرام را مي بينيم، وقتي اختلاف نظرهاي توأم با آرامش سركوب مي شود در هر جايي كه اتفاق بيافتد براي من نگران كننده است. »13 وي همچنين در مصاحبه با شبكه سي بي اس گفت: «صداي مردم ايران بايد شنيده شود و نبايد خاموش شود. مخالفان جمهوري اسلامي بدانند جهان به آنها چشم دوخته است. »14 در همين رابطه روزنامه نيويورك تايمز در گزارشي از جانبداري عملياتي آمريكا از اغتشاشگران در ايران خبر داد. در اين رابطه رابرت گيتس (سخنگوي كاخ سفيد) با وجود ادعاي عدم دخالت در انتخابات ايران از ايجاد تشنجهاي خياباني حمايت كرد و آن را شيوه اي مسالمت آميز خواند! وزير امور خارجه آمريكا هم در ديدار با وزير خارجه رژيم صهيونيستي از ايجاد شبكه هاي رسانه اي براي هماهنگي جريانهاي ضد انقلاب و برپاكنندگان تشنج حمايت كرد. 15 همچنين پايگاه اينترنتي نهرين نت فاش كرد: «ديپلماتهاي آمريكايي در برخي كشورهاي حوزه خليج فارس اقدام به سازماندهي تظاهرات عليه انتخابات رياست جمهوري ايران با استفاده از مخالفان جمهوري اسلامي كرده اند. به گزارش اين پايگاه ديدارهايي قبل از انتخابات با هدف رسيدن به روشي براي پوشش رسانه اي و سياسي عليه محمود احمدي نژاد برگزار شد و ارتباط اين افراد با ديپلماتهاي آمريكايي پس از پيروزي احمدي نژاد براي ايجاد آشوب در اوضاع داخلي ايران افزايش يافته است. »16 ورهاگن (وزير خارجه هلند) در اظهارات مداخله جويانه گفت: «در انتخابات ايران دستكاري صورت گرفته است. » گوردون براون (نخست وزير انگليس) نيز در اظهاراتي گفت: «دولت ايران بايد به سؤالات جدّي درباره انتخابات مناقشه برانگيز رياست جمهوري اين كشور پاسخ دهد. » برناردكوشنر و فرانك والتر اشتاين ماير (وزراي امور خارجه فرانسه و آلمان) هم در اظهار نظري تعجب برانگيز از بازداشت آشوبگران و متجاوزان به حقوق عمومي انتقاد كردند. وزير خارجه كانادا كه كشورش پيش از اين سياست ضد ايراني ويژه اي را درپيش گرفته، اين بار به طرز تعجب برانگيزي به حمايت از اصلاح طلبان در جريان شكست سنگين آنها پرداخت. خاوير سولانا (رئيس هماهنگ كننده سياست خارجي اتحاديه اروپا) نيز گفت: «ما اتفاقات (ايران) را بسيار دقيق پيگيري مي كنيم و براي كساني كه شجاعانه به خيابان رفته و تظاهرات مي كنند احترام زيادي قائليم. »17
باراك اوباما ( رئيس جمهور آمريكا) چند روز بعد با اظهارات مداخله جويانه خود عليه ايران، در چرخشي آشكار نسبت به گذشته صراحتاً به حمايت از ميرحسين موسوي پرداخت و وي را منشأ الهام بخش آناني خواند كه خواهان گرايش به غرب هستند. وي در ادامه افزود: «خشونتي كه در مورد معترضان ايراني اعمال مي شود، خشم آور است. »18 هيلاري كلينتون (وزير امور خارجه آمريكا) در اظهاراتي صريحاً اعتراف كرد كه دولت آمريكا در پس پرده تلاش زيادي براي حمايت از معارضان و اغتشاشگران در ايران به كار بسته است. وي در گفتگو با شبكه خبري سي ان ان در حالي كه اصرار داشت اظهاراتش مداخله جويانه نيست اذعان كرد: «ما نمي خواستيم بين اعترضات و تظاهرات مشروع ملّت ايران و دولت قرار بگيريم. كارهاي زيادي انجام مي دهيم تا معترضين را واقعاً قدرتمند سازيم و به حمايت از اپوزيسيون ادامه خواهيم داد. »19 وي همچنين افزود: « آمريكا نگران روند برگزاري انتخابات و گزارشهاي مربوط به تخلّفات است. ما وضعيت را زير نظر خواهيم گرفت و منتظر خواهيم بود ببينيم مردم ايران چه تصميمي مي گيرند. »20 كلينتون در جريان سفر دوره اي خود به آفريقا در نايروبي پايتخت كنيا با حمايت از اقدامات آشوبگران بيان داشت: «كاخ سفيد از تداوم مقاومت و تلاشهاي اصلاح طلبان به وجد مي آيد. »21 آنجلا مركل (صدر اعظم آلمان) نيز در اظهاراتي ضد ايراني گفت: « واشنگتن و برلين همصدا تلاش دولت ايران را براي برخورد با مخالفان و معترضان محكوم مي كنند. »22
1-كيهان، 2/4/.1388
2- ايران، 7/4/.1388
3- كيهان، 3/4/.1388
4- ايران، 2/4/.1388
5- كيهان، 61/3/.1388
6- كيهان، 42/4/.1388
7- همان.
8- كيهان، 7/4/.1388
9- ايران، 11/4/.1388
10- كيهان، 42/3/.1388
11- ايران، 42/3/.1388
12- همان.
13- كيهان، 82/3/.1388
14- ايران، 03/3/.1388
15- همان.
16- كيهان، 82/3/.1388
17- همان، 72/3/.1388
18- ايران، 7/4/.1388
19- كيهان، 02/5/.1388
20- ايران، 62/3/.1388
21- كيهان، 71/5/.1388
22- همان.

 

(صفحه(8(صفحه(15(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(16(صفحه(13(صفحه(4(صفحه (2.3.14