وحدت كلمه در انديشه آزاديخواه امام خميني(ره) ( بخش نخست)
حياتي پرثمر در مكتب پير جماران

گاليا توانگر
روح الله اقيانوس بيكرانه معرفت و علمي است كه هرچه از شراب معرفتش بنوشيم در اين بحر عميق بيشتر فرو رفته و اين غرق شدن را به پا نهادن بر ساحل هاي دنيوي نخواهيم فروخت.
كوبندگي كلام امام(ره) همراه با قاطعيت ايشان آنچنان چراغ ايمان و ارزش ها را در دل جوانان برمي افروخت كه از جماران تا دورترين نقاط مرزي كشور سربازان خميني پرچمداران شور حسيني مي شدند و از جان خويش براي درخت انقلاب مايه مي گذاشتند.
شاگردان خميني بي ادعاهاي زمانه اند كه همچون شمعي از رنج دور ماندن مدعيان از قافله انديشه امام(ره) مي سوزند و خون دل مي خورند.
مريد نمايان پير جماران داعيه آوردن مشعل دارند و از آزادي دم مي زنند، درحالي كه روحشان از خورشيد مراد جداست و در تاريكي نام و مقام به زنجير درآمده است. حاشا و كلا كه از شاگردان روح الله نباشيم و پيروي از حق نكنيم و در بازي باطل دستاويز نقشه هاي شوم استكبار و حاميانش قرار گيريم.
و امروز به پشتوانه نسلي آگاه و روشن بين- كه در مطالبات جوانان انقلابي به خوبي نمود دارد- فرصت تداوم راه امام(ره) از مسير انديشه هاي ناب ايشان به بهترين نحو ممكن فراهم است.
امام(ره) حقيقت هميشه زنده اي است كه در نگاه حقيقت جويان تا دنيا دنياست به حيات طيبه خويش ادامه مي دهد و از شجره افكار اين بزرگ مرد، انديشه هاي كفرستيز زاده خواهد شد. امام(ره) متعلق به همه نسل هاست. اشتياق پيرمردي را بنگريد كه به عشق روح الله پاي پياده به سمت حرم يار حركت كرده و در راه جان به حقيقت تسليم مي كند. اين خبر را سال گذشته روي سايت هاي خبري ديديم و از اشتياق اين رزمنده سال هاي دفاع مقدس اشك بر كوير گونه هايمان باريدن گرفت. پيشاني بند «لبيك يا روح الله» آخرين نماد عاشقي پيرمردي است كه سر بر آستان ارادت دوست سرانجام به اقيانوس روح الله پيوست.
اين موج هاي خروشان هرگز خاموش نمي شوند و تا انقلاب مهدي موعود(عج) فرياد حقيقت گويي شان در حنجره تاريخ خواهد پيچيد.
بگذاريد شياطين زمانه حقيقت را در آتش خشم و ناداني شان بسوزانند. حقيقت حياتي ققنوس وار دارد. از خاكسترش پرنده اي سربر مي آورد و در آسمان انقلاب به پرواز درمي آيد. «لبيك يا روح الله».
مسابقه براي رفاه
در برابر مبارزه با مستكبرين
بيانات امام(ره) را كه مورد تحقيق و بررسي قرار دهيم، چند اصل اساسي استخراج مي شود كه يكي از اين اصول وحدت كلمه است. حيات و يكپارچگي حكومت اسلامي به اين اصل مهم بستگي دارد. مقام معظم رهبري به عنوان تداوم بخش انديشه هاي امام(ره) همواره بر اين اصل اساسي تأكيد و سفارش داشته اند.
عبدالله گنجي، دانشجوي رشته دكتراي علوم سياسي دانشگاه علامه و جانشين سازمان بسيج دانشجويي كشور اين جمله معروف امام(ره) را يادآور مي شود كه فرمودند: چه شيريني از اين بالاتر كه ملت ما توانست شيشه حيات آمريكا را خرد كند و ريشه ملي گرايي را بخشكاند.
اين كارشناس علوم سياسي مي گويد: «در وحدت كلمه از نگاه امام(ره) مؤلفه انسجام بخش اسلام بود. اما با گذشت زمان بعضي ها به دلايل مختلف از دايره وحدت كلمه امام(ره) خارج شدند. يكي از دلايل بريدگي اين افراد اين بود كه براي آنها رفاه و مبارزه سازگاري نداشت. اين عده علاقه مند بودند اول از همه خودشان به رفاه برسند، بنابراين مسابقه رفاه را به راه انداختند.»
وي ادامه مي دهد: «البته هدف حضرت امام(ره) از به ثمر رساندن انقلاب اين بود كه الگويي براي همه كشورها به خصوص كشورهاي جهان اسلام ارائه دهد. ما به صورت ويتريني انقلاب اسلامي را پيش چشم دنيا به نمايش گذاشتيم و هرگز همچون ساير انقلاب هاي دنيا نظير انقلاب كمونيستي بر اين نشديم كه به زور سرنيزه انقلاب اسلامي را به دنيا عرضه كنيم. مردمي كه درپي آزادي بودند به تدريج به اين حقيقت دست يافتند كه مي توان بر مبناي اسلام عليه استكبار قيام كرد. امروز حضور ده ها هزار زن محجبه در صفوف تظاهرات ضداستكباري، طنين شعار لا شيعه لا سني در كشوري چون بحرين، برپايي نمازهاي جماعت چند هزار نفري در اقصي نقاط پهنه جهان اسلام همه و همه گوياي تجلي وحدت كلمه اي است كه امام راحل پايه هايش را بنا نهادند.»
گنجي به چهره عوام فريبانه آمريكا و مستكبرين اشاره كرده و مي گويد: «چطور مي توان باور كرد كه بيگانگان مدافع وحدت ملت ها در جهان اسلام باشند و دلشان براي مردم بحرين مي سوزد كه خواسته شان سرنگوني ديكتاتور زمانه و نيز دفع مستكبرين است؟!»
اين كارشناس علوم سياسي افرادي را كه در طول زمان از انديشه هاي وحدت آفرين امام راحل فاصله گرفته اند را به سه دسته تقسيم مي كند؛ وي مي گويد: «يك عده در لاك زندگي شخصي شان فرورفتند، عده اي روبه روي انقلاب ايستادند و عده اي هم منفعل شدند. در اين بين خيلي ها هم پايبند به انديشه هاي امام(ره) باقي ماندند و مبارزه عليه استكبار را انتخاب كردند. هدف آنها اين بود كه انقلاب اسلامي را به عنوان يك مؤلفه الهام بخش به ملت هاي آزاديخواه معرفي كنند.»
وي معتقد است كه امام(ره) نگاه بين المللي داشته و براي گسترش انديشه هاي خود مرز جغرافيايي قائل نبوده اند. كشور ايران در واقع پايگاه به اهتزاز در آوردن پرچم اسلام قرار گرفت. وي مي گويد: «بنيانگذار انقلاب اسلامي هيچ وقت بحث شيعه و سني را پيش نكشيدند، بلكه اسلام را اسلام پابرهنگان و مستضعفان عالم معرفي كردند. امام(ره) براي مبارزه سه حلقه در اختيار داشتند: ايران، جهان اسلام و فراتر از اين ها جهان مستضعفين. اين گونه بود كه گستره انديشه امام(ره) به آمريكاي لاتين نيز كشيده شد. رسالت عظيم ما پاسداري از راهبردهايي است كه از انديشه بنيانگذار انقلاب استخراج كرده ايم.»
انتقال انديشه رهايي بخش امام(ره)
به بيرون از جغرافياي اسلام
در پايان قرن بيستم امام(ره) با ارائه انديشه جديد و نو كه از انديشه غربي و شرقي مجزا بود، موجي عليه مستكبرين ايجاد كرد. اوايل كه ابراز انديشه به صورت تئوري بود، شنوندگان خاصي داشت، اما كم كم با اتكا به وحدت كلمه مردم به صحنه آمدند و در سايه انديشه امام(ره) بزرگ ترين معجزه تاريخ يعني تولد انقلاب اسلامي رخ داد.
محمد كوثري، نماينده تهران در مجلس شوراي اسلامي مي گويد: «وقتي ابر قدرت هاي شرق و غرب به خود آمدند و ديدند با ظهور انديشه اسلامي مواضعشان درخطر است، جنگ تحميلي را تدارك ديدند. آنها به خيال خودشان در صدد اين بودند كه نه تنها انقلاب ايران بلكه اسلام را به چالش بكشند، اما جنگ تحميلي نه تنها براي ملت ايران پيروزي به ارمغان آورد، بلكه پشت ابرقدرت ها را به خاك ذلت نشاند.»
وي اين پيروزي را مقدمه تفكر ساير ملت ها در پايداري ملت ايران مي داند و مي گويد: «اين پيروزي ها سبب شد انديشه دفاعي و سياسي امام راحل به ساير كشورهاي اسلامي حتي كشورهاي شمال آفريقا و نيز كشورهاي غيراسلامي اما آزاديخواه نظير ملل آمريكاي جنوبي منتقل شود. جنگ سي و سه روزه لبنان در دوره اخير جديدترين دستاورد بالندگي جوانان در مكتب خميني كبير است. به دنبال پيروزي در جنگ سي و سه روزه كه مسلمانان لبنان توانستند چهارمين ارتش بزرگ دنيا را شكست دهند، اين روحيه خودباوري همچون آتش زيرخاكستر به ناگاه شعله ور شد و هم اكنون شاهد موج بيداري دراكثر كشورهاي خاورميانه هستيم.»
كوثري به خوارج از انديشه امام(ره) اشاره كرد و مي گويد: «اگرچه در طول زمان عده اي از انديشه امام راحل خارج شدند و هيچ كس جز خودشان ضررش را متحمل نشد، اما رويش جوانان از انديشه امام(ره) بي نظير و غيرقابل توصيف است. كساني كه قصدشان اين است كه حامي انقلاب اسلامي باشند، مطمئنا صادقانه در مكتب و انديشه امام راحل باقي مي مانند.»
تقويت خط مقاومت در برابر خط سازش
اين كه بخواهيم خوب درك كنيم نقش حضرت امام(ره) در انسجام مردم منطقه و مسلمانان چه بوده، نيازمند اين هستيم كه جهت گيري هاي حضرت را با جهت گيري هاي ساير رهبران جهان اسلام مقايسه كنيم.
محمدمهدي ميرزايي پور، دبير شوراي تبيين مواضع بسيج دانشجويي تهران بزرگ با ورق زدن خاطرات انقلاب مي گويد: «برخورد امام راحل در موضع تسخير لانه جاسوسي درحالي كه رهبران دنياي عرب پيمان كمپ ديويد امضاء مي كردند و افرادي چون نامبارك پاي ميز مذاكره بودند، حقيقتا شجاعانه و مدبرانه بود. امام فرمودند: بيرون كردن آمريكا از كشورهاي مسلمان يك فريضه است.
امام(ره) در خط مقاومت روبه روي خط سازش ايستاد و به انديشه مبارزه مسلمانان براي آزادي جاني تازه بخشيد. بعدها در دوران جنگ تحميلي نيز تقويت خط مقاومت توسط انديشه هاي امام(ره) پيروزي هايي معجزه گونه آفريد.»
وي ادامه مي دهد: «خط سازش از ابتداي انقلاب تاكنون چه در داخل و چه در خارج كشور طرفداراني دارد. اين عده در داخل تكه كلامشان اين است كه حالا جنگ تمام شده و بايد نگاه ها تمام و كمال معطوف به رفاه جامعه باشد. به عبارتي مي گويند دوران انقلاب اسلامي تمام شده و اگر خوشبينانه ترين جملات را اززبان اين عده بشنويم اين است كه وارد دوران جمهوري اسلامي شده ايم. غافل از اين كه هميشه آن چيزي كه ملت ها را پايدار نگه مي دارد، رفاه مالي نيست، بلكه ايمان به خدا بايد در پيكره ملت متجلي باشد. پيروان خط سازش در خارج كشور عمدتا دولت هاي اردن، مصر، عربستان و ساير دول عربي بوده اند.»
ميرزايي پور به حوادث فتنه 88 اشاره كرده و مي گويد: «در انتخابات خيلي از كانديداها مسائل رفاهي و مادي را در رديف مرجح ترين برنامه هاي خود عنوان كردند. بايد شائبه اين را داشت كه چنين افرادي تقويت جبهه سازش را به جبهه مقاومت در برابر استكبار ترجيح مي دهند. سازش با مستكبرين در انديشه رهايي بخش امام راحل جايي ندارد.»
اتحاد حول حبل الله
تاريخ فراموش نمي كند كه مردي خداخواه با دست هايي به ظاهر خالي از همه سلاح هاي مادي، نداي وحدت سرداد، انسان هاي مومن اجابت گفتند، دنياي پيشرفته با تمام وجود در مقابلش قد علم كرد، صاحبان بزرگترين زرادخانه هاي جهان در حمايت از دشمنانش رسما و علنا متحد شدند، اما وحدت كلمه ملت در مقابل اتحاديه نيرومند مبتني بر منافع مادي اصحاب قدرت پيروز شد. روزگاري كه انقلاب اسلامي بر دشمن رودرروي خود غلبه كرد و اركان نظام سلطنت را درهم كوبيد، تعداد گروه هايي كه به مقابله با نظام نوپا برخاستند و از ناحيه قدرت هاي بزرگ حمايت شدند آنچنان گسترده بود كه حتي ذكر نام آنها نيازمند تدوين يك كتاب است.
وي در مكتب عرفاني خويش كه برگرفته از قرآن كريم و آموخته هاي عارف اكمل، حضرت ختمي مرتبت محمدبن عبدالله(ص) و ائمه طاهرين بود، وحدت حقيقي عالم خلق و امر را برخويش حل كرده بود و در مشرب فلسفي خود نه تنها از وحدت وجود بلكه حتي در مجامع خصوصي كه اهلش حضور داشتند از وحدت حقيقت موجودات سخن مي گفت.
حضرت امام در كتاب شرح چهل حديث كه براي استفاده عموم نوشته شده دربيان تاريخي و اخلاقي معنا و ماهيت وحدت كلمه مي فرمايد: «يكي از مقاصد بزرگ شرايع و انبياء(ع) تشكيل مدينه فاضله است، كه با وحدت كلمه محقق مي شود.»
حضرت امام در مواضع خويش در باب وحدت به همان اندازه كه به ضرورت و اهميت آن سفارش كرده است بر توجه به لوازم آن تاكيد داشت و معتقد بود كه اتحاد بدون تحقق زمينه ها و راهبري جامعه بدان سمت شكل نمي گيرد و يا آن كه پايدار نمي ماند.
حضرت امام در جوامع اسلامي وحدتي را پايدار و مقدس مي دانست كه به محورهاي خدشه ناپذير استوار باشد و مي فرمود: «با وحدت اسلامي تحت تعاليم قرآن مجيد با هم مجتمع باشيم. مهم اين نيست كه همه با هم در يك امري مجتمع باشيد و متفرق نباشيد، امر خدا به اين است كه همه با هم اعتصام به حبل الله كنيد. انبياء نيامده اند كه مردم را در امور با هم مجتمع كنند، انبياء آمده اند كه همه را در راه حق مجتمع كنند.»
گزارش روز