سرلشكر بي لشكر ! (يادداشت روز)

اين روزها، آمريكا و متحدانش طرح قديمي و ذلت بار «تشكيل كشور مستقل فلسطين» را كه مفهوم واقعي آن به رسميت شناختن رژيم جعلي اسرائيل است، در پوشش يك طرح جديد! به صحنه آورده و با ترفندهاي نه چندان پيچيده در پي تصويب آن از سوي سازمان ملل متحد هستند. طرحي كه چنانچه از تصويب سازمان ملل بگذرد و تاييد كشورهاي مسلمان را به دنبال داشته باشد- كه با توجه به موج بلند بيداري اسلامي، بسيار بعيد به نظر مي رسد- پيامدهاي تلخ و خطرآفرين آن، تنها در ادامه اشغال فلسطين محدود نمي ماند، بلكه موج بيداري اسلامي و امنيت تمامي كشورهاي مسلمان را با خطري جدي روبرو خواهد كرد.
و در اين باره گفتني هايي هست؛
1- ماجراي فلسطين اشغالي نه فقط از آن روي كه فاجعه اي تلخ در جهان اسلام است نمي تواند بيرون از كانون توجه ملت هاي مسلمان باشد بلكه از سوي ديگر با امنيت منطقه اي و در مواردي با امنيت داخلي كشورهاي مسلمان نيز رابطه اي مستقيم و تعيين كننده دارد و از اين دو زاويه بايد گفت كه سرنوشت فلسطين با سرنوشت تمامي كشورها و ملت هاي مسلمان از جمله ايران اسلامي گره خورده است، بنابراين، برخلاف آنچه آمريكا و متحدانش در پي القاي آن بوده و هستند و برخي از جريانات آلوده و يا كم دان سياسي به تكرار آن نشسته اند، ماجراي فلسطين اشغالي در محدوده تنگ و فرمول ديكته شده «صهيونيست ها و فلسطيني ها» و يا نامعادله ساختگي «اعراب و اسرائيل» قابل ارزيابي نيست، چرا كه مردم مظلوم فلسطين به نمايندگي از تماميت جهان اسلام و ملت هاي مسلمان با صهيونيست هاي اشغالگر در جنگ و ستيزند و از خاكريزي حفاظت مي كنند كه فرو ريختن آن مي تواند دست اندازي دشمن به ساير كشورهاي دور و نزديك منطقه را به دنبال داشته باشد. با نگاه از اين زاويه كه نگاهي واقع بينانه و خالي از ابهام است، مي توان نتيجه گرفت كه كمك هاي مالي و سياسي و تسليحاتي به مبارزان فلسطيني و حتي حضور فيزيكي در كنار آنها، كمترين هزينه اي است كه كشورها و ملت هاي مسلمان براي حفظ امنيت خود ملزم به پرداخت آن هستند و نبايد و حق ندارند اينگونه كمك ها و حمايت ها- كه متاسفانه ناچيز و اندك است- را باري از «منت» بر دوش مردم فلسطين و يا صدقه اي از روي «شفقت» به آنان تلقي كنند.
2- طرح تشكيل «دولت مستقل فلسطين» در سرزمين هاي 1967، شامل 4 درصد از خاك فلسطين اشغالي و 18 درصد از كرانه باختري رود اردن است كه در جنگ ژوئن 1967 همراه با نوار غزه، صحراي سينا و بلندي هاي جولان به اشغال اسرائيل درآمده بود. بنابراين تصويب و اجراي اين طرح به مفهوم آن است كه 96 درصد- بخوانيد تمامي- خاك فلسطين به صهيونيست ها واگذار شده و حاكميت رژيم جعلي اسرائيل بر سرزمين فلسطين به رسميت شناخته شود. اين، دقيقا همان خواسته اي است كه صهيونيست ها طي چند دهه گذشته و پس از اشغال فلسطين در سال 1948 به عنوان يك «آرزو» در سر داشته و تاكنون به علت برخورد با ديوار بلند مقاومت از دسترس آنان دور مانده است. همانگونه كه ملاحظه مي شود در طرح تشكيل دولت مستقل فلسطين، نه فقط از استقلال فلسطين خبري نيست بلكه شامل دو محور مشخص ديگر است. اول؛ محروم كردن مردم فلسطين از سرزمين مادري خود و دوم؛ به رسميت شناختن رژيم جعلي اسرائيل و تحويل سرزمين فلسطين به صهيونيست ها.
3- اين روزها، آمريكا و متحدانش با همراهي و همخواني برخي از ديكتاتورهاي دست نشانده منطقه، نظير آل سعود، اصرار به «جديدنمايي»! اين طرح دارند و حال آن كه طرح ياد شده طي نزديك به 70 سال در دستور كار آمريكا و متحدانش بوده است و در تمامي اجلاس هاي مربوطه نظير «اسلو»، طائف، آناپوليس، مادريد و... از سوي حريف مشترك غربي- صهيونيستي روي ميز مذاكره- بخوانيد سازش- قرار داشته است. كارتر، ريگان، بوش پدر، كلينتون، بوش پسر و اوباما بر همين طرح «ذلت بار» تاكيد داشته اند و گفتني است كه در تاريخ 26 ژوئن 1947 جامعه ملل طي قطعنامه شماره 181 بر طرحي مشابه طرح ياد شده، تاكيد كرده بود. با اين تفاوت كه در قطعنامه 181 جامعه ملل، كشور مستقل فلسطين شامل 44 درصد از خاك فلسطين اشغالي بود و طرح مورد بحث آنگونه كه اشاره شد فقط 4 درصد از سرزمين فلسطين را دربر مي گيرد و 18 درصد بقيه از كرانه باختري رود اردن است كه در جريان جنگ 6 روزه- 6 ژوئن 1967- از خاك اردن به اشغال رژيم صهيونيستي درآمده است.
4- اكنون با توجه به آن كه طرح تشكيل كشور مستقل فلسطين اولا؛ طرح جديدي نيست و سابقه اي نزديك به 70 ساله دارد و ثانيا؛ همواره در تمامي اجلاس ها مورد تاكيد دشمن بوده است، اين سؤال پيش كشيده مي شود كه چرا آمريكا و اسرائيل با تصويب آن در سازمان ملل متحد مخالفت مي ورزند؟! مگر نه اين كه تشكيل كشور مستقل فلسطين به گونه اي كه شرح آن گذشت، آرزو و خواست هميشگي آنان بوده است؟ بنابراين مخالفت كنوني چگونه قابل توجيه است؟ مخصوصا آنكه آمريكا در حالي با تصويب طرح مخالفت مي ورزد كه همزمان با اين مخالفت، در چارچوب كميته 4 جانبه، شامل آمريكا، اتحاديه اروپا، روسيه و سازمان ملل بر اجراي همين طرح اصرار دارد!
اين پرسش فقط به فقط يك پاسخ دارد و آن، بازي فريب با افكار عمومي ملت هاي مسلمان است. توضيح آن كه آمريكا و اسرائيل با ابراز مخالفت صوري و تظاهر به ناخشنودي از تصويب اين طرح در پي آنند كه تصويب طرح ياد شده را حركتي در تقابل با منافع آمريكا و اسرائيل جلوه داده و از اين رهگذر - به زعم خود- افكار عمومي ملت هاي مسلمان را براي پذيرش آن آماده كنند، با اين توهم كه در تصويب طرح مورد اشاره، از آمريكا و اسرائيل «امتياز»!! گرفته اند!
در اين ميان نقش برخي از ديكتاتورهاي دست نشانده عرب و شماري از رسانه هاي وابسته به اردوگاه صهيونيسم ضمن آن كه احمقانه است، خنده دار نيز هست. به عنوان مثال، دربار آل سعود اعلام كرده است كه اگر آمريكا به مخالفت خود با تصويب اين طرح ادامه دهد، عربستان سعودي در روابط و مناسبات خود با آمريكا تجديدنظر خواهد كرد! و باز هم به عنوان مثال، «ژان دانيل»، مدير مسئول و سردبير هفته نامه معروف و فرانسوي «نوول ابزرواتور» كه طي 40 سال گذشته در دفاع از رژيم اشغالگر قدس يقه چاك مي كرد و در ميان رسانه هاي غربي به سگ جنگي- DOG FIGHT- اسرائيل مشهور است ناگهان دچار عذاب وجدان! مي شود و در حالي كه تظاهر مي كند احساسات فلسطين دوستانه اش تحريك شده است مي نويسد «مخالفت آمريكا و اسرائيل با طرح تشكيل دولت مستقل فلسطين نشانه شيادي، تزوير و فريبكاري آنهاست!» در همين زمينه مي توان به تفسيرها، گزارش ها و مقالات روزنامه هاي واشنگتن پست، نيويورك تايمز و تفسير خبري CNN و... اشاره كرد.
5- محمود عباس- ابومازن- رهبر تحميلي و غيرقانوني «جنبش فتح»! يك بهايي ايراني تبار و از نوادگان عباس افندي است. خانواده وي چند دهه قبل- در دوران ناصرالدين شاه- و در پي شكست فتنه بابي ها به «حيفا» در فلسطين اشغالي كوچ كرده بودند. مقامات رژيم صهيونيستي محمود عباس را به چشم يك دوست مي نگرند چرا كه بهائيت به قول حضرت امام(ره) و به گواهي اسناد موجود يك حزب صهيونيستي است. «زئيف شف» ژنرال بازنشسته ارتش صهيونيستي و يكي از استراتژيست هاي اسرائيلي درباره محمود عباس مي گويد «ابومازن يك سرلشكر وفادار است و تنها عيب او، آن است كه لشكر ندارد»!
«زئيف شف» در تعبير خود از محمود عباس به يكي از اصلي ترين مشكلات رژيم صهيونيستي در عملياتي كردن طرح هاي سازش و از جمله طرح ياد شده اشاره مي كند. چرا كه اسرائيل براي تحميل طرح هاي ذلت بار خود به مردم فلسطين، با كمترين مقاومت و مخالفتي از سوي گروه فتح به رهبري محمود عباس، روبرو نيست ولي چرا در تمامي مذاكرات سازش وقتي مذاكرات به نتيجه نهايي و دلخواه اسرائيل روبرو مي شود، طرف صهيونيستي به بهانه اي آن را به تعويق مي اندازد؟ علت را بايد در اين واقعيت جستجو كرد كه گروه فتح طرف مقابل اسرائيل نيست، و سازش با ابومازن به مفهوم سازش اسرائيل با يكي از وابستگان خود است و بديهي است كه نمي تواند موافقت مردم فلسطين را در پي داشته باشد. دقيقا به همين علت بود كه آمريكا و اسرائيل در نيمه دوم ارديبهشت ماه سال جاري با وساطت سؤال برانگيز تركيه و مصر، طرح آشتي ملي فتح و حماس را به صحنه آوردند با اين اميد كه محمود عباس در مذاكرات سازش از پشتيباني حماس نيز برخوردار باشد. كيهان در همان روزها- 20 ارديبهشت ماه 90- طي يادداشتي با عنوان «روي اين ديوار يادگاري ننويسيد» به اين نكته اشاره كرد كه اين پيوند ناهمگن، با هدف سازش و معامله بر سرفلسطين طراحي شده است و با توجه به مواضع انقلابي حماس در بزنگاه هاي حساس نمي تواند دوام داشته و به كار آيد.
بخشي از تظاهر آمريكا و اسرائيل به مخالفت با طرح تشكيل كشور مستقل فلسطين را بايستي در تلاش آنها براي جلب موافقت حماس و مردم فلسطين جست وجو كرد كه خوشبختانه اين تير به سنگ اصابت كرده و ديروز آقاي «اسماعيل هنيه» رهبر انقلابي حماس اعلام كرد ابتدا تمام خاك فلسطين را آزاد مي كنيم و سپس كشور مستقل فلسطين را تشكيل خواهيم داد. گفتني است كه در پيشنهاد كشور مستقل فلسطين در طرح ياد شده آمده است كه اين كشور نمي تواند نيروي نظامي- غير از پليس- داشته باشد. پرواز بر فراز آن بايستي تحت كنترل اسرائيل باشد داشتن پرچم مستقل، روابط خارجي و مسائل ديگري از اين دست نيز به مذاكرات بعدي موكول شده است.
6- و بالاخره بايد گفت كه يكي از اصلي ترين اهداف در طرح تشكيل كشور مستقل فلسطين، مهار خيزش هاي اسلامي منطقه و مخصوصا حذف شاخصه ضد اسرائيلي آن است. اين محور اساسي به شرح جداگانه اي نياز دارد كه به آن خواهيم پرداخت.
حسين شريعتمداري

شانس (گفت و شنود)

گفت: در خبرها آمده بود برخي از متهمان پرونده همكاري پنهان با بي بي سي فاش ساخته اند كه مبالغ فراواني از سرويس اطلاعاتي MI6 انگليس دريافت كرده اند.
گفتم: پس بگو كه چرا «خانه سينما» با دستپاچگي و اضطراب در حمايت از آنها بيانيه صادر كرد.
گفت: شايد نمي دانست كه بازداشت شدگان چه اتهاماتي دارند؟
گفتم: شايد هم خانه سينما نمي دانست كه به جرايم خود اعتراف مي كنند!
گفت: چرا رسما و علنا ارتباط خود با اين ماجرا را انكار نمي كنند؟!
گفتم: چه عرض كنم؟! يارو مي گفت؛ اين همسايه هاي ما هر چيزي را كه گم مي كنند در خانه ما دنبالش مي گردند. به او گفتند؛ خب! وقتي يك بار گشتند و پيدا نكردند ديگر تو را متهم نمي كنند و يارو جواب داد؛ آخه از شانس بد من هر وقت هم كه خانه ما را مي گردند، چيزي را كه گم كرده اند پيدا مي كنند!

رايزني هاي ديپلماتيك صالحي در نيويورك ديدار با وزير خارجه رژيم ديكتاتوري آل خليفه!

وزير امور خارجه كشورمان در حاشيه اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل بنا به درخواست وزير امور خارجه بحرين، ديداري با وي انجام داد.
«علي اكبر صالحي» در ديدار شيخ «خالد بن احمد آل خليفه» همتاي بحريني خود با تاكيد بر عدم مداخله در امور داخلي و احترام به حاكميت كشورها و اشاره به اهميت ثبات در منطقه، اظهار كرد كه مواضع اصولي جمهوري اسلامي ايران در قبال تحولات منطقه مشخص و روشن مي باشد و حل مشكل بحرين را در گرو سعه صدر و گفت وگو بين مقامات بحرين و مردم آن كشور مي داند.
وزيرخارجه بحرين نيز ضمن تشريح آخرين تحولات و وضعيت داخلي اين كشور، به روابط تاريخي و خوب دو كشور اشاره كرد و خواستار مساعدت جمهوري اسلامي ايران براي كمك به حل مشكلات كشورش شد.
وزير خارجه بحرين بدون اشاره به خواسته قانوني اكثريت مردم كشورش در پاسخ به ابراز نگراني نسبت به حوادث اين كشور اعلام كرد: يك كميته تحقيق و تفحص به رياست آقاي بسيوني ايجاد كرده ايم كه تا آخر اكتبر نتيجه تحقيقات خود را اعلام خواهد كرد و هر آنچه به عنوان نتيجه اين تحقيقات اعلام شود مسئوليت آن را به عهده خواهيم گرفت و به آن عمل خواهيم كرد.
وي همچنين از عدم حضور سفير جمهوري اسلامي ايران در بحرين و متقابلا سفير بحرين در تهران ابراز ناراحتي نمود و تمايل خود را به حضور سفرا براي تبادل نظر و تماسهاي مستقيم اعلام داشت.
با شروع سيل خيزش هاي اسلامي در منطقه و شمال آفريقا، مردم بحرين با حضور در تجمعات و برگزاري راهپيمايي هاي آرام خواستار برگزاري انتخابات آزاد و احترام حكومت به خواسته اكثريت مردم اين كشور شده اند كه با سركوب هاي خشن از سوي نظاميان رژيم هاي آل سعود و آل خليفه مواجه شده اند.
ديدار با وزير خارجه برزيل
علي اكبر صالحي، همچنين در حاشيه شصت و ششمين اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل در نيويورك با «پائولتا» وزير امور خارجه برزيل ديدار و پيرامون مناسبات دو جانبه تبادل نظر كرد.
صالحي در اين ديدار اظهار كرد: به رغم فاصله جغرافيايي دو كشور، ايران و برزيل داراي علائق مشترك هستند و ايران به عنوان يك كشور مهم در كانون منطقه و همسايگي با تعداد زيادي از كشورهاي منطقه با جمعيت و بازاري عظيم و برزيل به عنوان يك بازيگر بين المللي در حال ظهور در منطقه آمريكاي لاتين، فضا و امكانات فراواني براي همكاري دارند.
وي با برشمردن ظرفيت ها و توانمنديهاي ايران در حوزه هاي انرژي، فناوري، علمي، اقتصادي و داروسازي، ظرفيتهاي همكاري دو كشور را فراتر از ميزان فعلي همكاري ها خواند و بر استمرار و افزايش مشورت هاي سياسي تاكيد كرد.
صالحي مبادلات و ارتباطات مردمي از جمله همكاري در زمينه گردشگري را موجب شناخت متقابل دو ملت و بسترساز گسترش همكاري ها توصيف كرد.
وزير امور خارجه برزيل نيز با اشاره به روابط سياسي خوب ميان دو كشور، ضرورت افزايش رايزنيها و مشورت هاي مستمر سياسي را مورد تاكيد قرار داد و آن را نشانه اي از تمايل به ادامه تماس ها و ارتباطات سياسي دانست.
وي تصريح كرد: ايران بازيگري مهم و بازاري عظيم در منطقه است و لذا برزيل علاقمند به ارتقاء سطح همكاريها با ايران در منطقه و مجامع بين المللي از جمله سازمان ملل است.
خواسته صالحي از دولت آلمان
وزير امور خارجه كشورمان با همتاي آلماني خود نيز ديدار و خواستار قرار گرفتن نام گروهك پژاك در ليست گروه هاي تروريستي از سوي دولت آلمان شد.
علي اكبر صالحي همچنين با اشاره به روابط تهران-بن و مناسبات ايران و اتحاديه اروپايي، اظهار كرد: غرب بايد به جاي سياست تقابلي، سياست و روش همكاري و تعاملي در پيش گيرد تا مناسبات و همكاري ها در مسير صحيح قرار گيرد.
گيدو وستروله نيز در اين ديدار با ابراز خرسندي از فرصت ديدار با صالحي بر ضرورت تماس ها و رايزني هاي مستمر تاكيد كرد.
بررسي تحولات سوريه
در ديدار با وليدالمعلم
آخرين تحولات جاري در سوريه، اوضاع منطقه و روابط تهران- دمشق در ديدار علي اكبر صالحي وزير امور خارجه كشورمان و وليد المعلم همتاي سوري وي مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.
وليد المعلم در اين ديدار آخرين وضعيت سوريه و اصلاحات مهمي را كه توسط بشاراسد رئيس جمهور سوريه اعلام و در دست پيگيري است را تشريح كرد.
وي با اشاره به انتخابات آينده پارلمان و شوراي شهر و بحث فعاليت احزاب جديد، اظهار داشت: تا هفته گذشته 18 تشكل سياسي درخواست اعلام موجوديت رسمي كرده اند، ولي فشار غرب بر كشور سوريه بدون توجه به اصلاحات، با توجه به انگيزه ها و اغراض سياسي آنها در حال افزايش است.
وزير خارجه سوريه همچنين افزود: اين در حالي است كه افراد مسلح نه تنها پليس و نيروهاي امنيتي بلكه مردم عادي را نيز مورد حمله و آسيب قرار مي دهند.
صالحي نيز در اين ديدار از اجراي اصلاحات و تعيين زمان انتخابات در سوريه در فوريه آينده استقبال و آن را در راستاي تقويت مقاومت توصيف كرد.
وي از استانداردهاي دوگانه كشورهاي غربي در مواجهه با تحولات منطقه خاورميانه انتقاد كرد و از دخالت خارجي به عنوان عامل بي ثباتي ياد كرد.
ديدار با وزراي خارجه تايلند و ناميبيا، بلغارستان، نيجريه، سودان و بحث پيرامون گسترش روابط دو جانبه از ديگر برنامه هاي وزير امور خارجه كشورمان در نيويورك بود.

9 و 10 مهرماه تهران ميزبان پنجمين همايش بين المللي حمايت از انتفاضه فلسطين

پنجمين همايش بين المللي حمايت از انتفاضه مردم فلسطين 9 و 10 مهرماه با حضور روساي مجالس و هيات پارلماني از 70 كشور جهان در تهران برگزار مي شود.
«حسين شيخ الاسلام» دبير اين همايش ديروز در جمع خبرنگاران در اين همايش روساي مجلس خلق اندونزي، مالاوي، زنگبار، زيمبابوه، شوراي ملي الجزاير، افغانستان، قطر، عراق، سناي افغانستان، كومور، كويت، موريتاني، سوريه و پاراگوئه حضور خواهند داشت.
شيخ الاسلام در ادامه با بيان اين كه كميسيون هاي مختلفي در اين همايش برگزار خواهد شد، افزود: كميسيون پارلماني با هدف استفاده از ظرفيت هاي پارلماني و بين المللي براي حمايت از فلسطين كميسيون احزاب و گروه هاي سياسي با هدف بررسي تحولات منطقه اي و بين المللي، كميسيون سازمان هاي مردم نهاد براي بررسي وضعيت آوارگان، كميسيون علما و رهبران ديني براي حمايت از قدس شريف و كميسيون رسانه هاي گروهي با هدف رفع محاصره فلسطين در اين كنفرانس تشكيل خواهد شد.
شيخ الاسلام با بيان اين كه رژيم صهيونيستي از بدو تشكيل تاكنون هيچگاه وضعيت نامناسبي همچون امروز نداشته است، گفت: كنفرانس تهران با هدف حمايت از مقاومت تاسيس شده است و ملت ايران خود را ملزم به دفاع از حقوق مردم فلسطين مي داند.
شيخ الاسلام در پاسخ به سؤال خبرنگار آمريكايي كه مدعي بود به هنگام مطرح شدن طرح دولت مستقل در بخشي از خاك فلسطين مردم جشن و پايكوبي مي كردند و در ايران نيز همچون فلسطين نسبت به طرح دولت مستقل چندصدايي وجود دارد به اظهارات رئيس جمهور كشورمان استناد كرد و گفت كه در ايران نيز آقاي احمدي نژاد مطلبي را درباره اين طرح مي گويد و رئيس مجلس حرف ديگري مي زند بهتر است شما استدلال صهيونيست ها را نيز بشنويد كه مشاور رئيس مجلس به وي گفت: ابتدا بايد بگويم ما رژيم صهيونيستي را به رسميت نمي شناسيم كه بخواهيم سخنانشان را بشنويم و يا نظرات آنها را در كنفرانس تهران مطرح كنيم.
وي با بيان اين كه خبرنگار آمريكايي برداشت نامناسبي از اظهارات رئيس جمهور درباره طرح دولت مستقل داشته است گفت: شما درباره اظهارات رئيس جمهور ايران بي انصافي مي كنيد ايشان در روز قدس و در مقابل ملت ايران اعلام كردند كه طرح دولت مستقل يك گام به جلو است اما دولت جمهوري اسلامي ايران در اين باره توضيحات زيادي دارد و اين كه مي گوييد در ايران نسبت به فلسطين چندصدايي وجود دارد به هيچ عنوان درست نيست.
مشاور امور بين المللي مجلس شوراي اسلامي با بيان اين كه ملت ايران هيچگاه قصد ندارد چيزي را به ملت فلسطين ديكته كند خاطرنشان كرد: موضع ما در برابر فلسطين كاملا روشن است ما خواهان بازگشت آوارگان هستيم و معتقديم تمام خاك فلسطين متعلق به مردم فلسطين است.

شما كه به جاي صدور انقلاب ختم انقلاب گرفته بوديد(خبر ويژه)

دبيركل سابق حزب مشاركت در راستاي دفاع فصلي و موسمي از انقلاب ادعا كرد شعار صدور انقلاب بعد از انقلاب بر ضد خودش تبديل شد.
محمدرضا خاتمي در گفت وگو با سايت جماران گفت: در سال هاي اول انقلاب در همين تلويزيون جمهوري اسلامي گفت وگو بود، توده اي ها و چريك هاي فدايي خلق مي آمدند و با مسلمانان و عالمان اسلامي بحث مي كردند، دانشگاه ها محل گفت وگو بود. بعد از يك مدتي البته به خاطر مسايلي اين باب گفت وگو بسته شد و ما چه در داخل و چه در خارج از اين مساله ضرر و زيانهايي را متحمل شديم.
وي درباره شعار صدور انقلاب اسلامي گفت: منظور از صدور انقلاب در ديدگاه امام(ره) كاملا روشن بود كه چيست. ولي دو اتفاق افتاد كه ما دراين راه ناكام مانديم نه فقط ناكام بلكه همين شعار صدور انقلاب هم به ضد خودش تبديل شد. يكي گرفتاريهاي داخلي بود. شما مي خواستيد بگوييد صدور انقلاب يعني صدور انديشه و الگو، ما با گرفتاريهاي بعد از انقلاب متاسفانه الگوي درخشاني را كه به دنبالش بوديم نتوانستيم بسازيم نه تنها الگو را نساختيم بلكه در زمينه توليد فكر و انديشه هم دچار اختلال شديم. ما بعد از انقلاب چند تا آقاي مطهري يا آقاي بهشتي تربيت كرديم و يا با متفكرين خودمان الان چگونه برخورد مي كنيم؟ متاسفانه ما در توليد فكر و انديشه و الگو در بعد از انقلاب آن توفيق لازم را نداشتيم.
وي ادامه داد: دومين مشكل اين است كه ما هيچ وقت نيامديم بگوييم كه اگر ما مي خواهيم اين انقلاب را به عنوان يك تفكر و انديشه صادر كنيم در طرف مقابل هم ممكن است تفكر و انديشه وجود داشته باشد. ما چه جايگاهي براي پذيرش آن تفكر و انديشه داريم؟ بسياري وقتي صدور انقلاب را مطرح مي كنند يعني انديشه انقلاب و اسلام و تفكر اصلاح يك جاده يك طرفه اي است كه فقط هر چه ما مي گوييم دنيا بايد بشنود. وقتي صدور انديشه انقلاب موفق مي شد كه به عنوان يك گفت وگو مطرح مي شد درباره اين اظهارات چند نكته قابل تأمل به نظر مي رسد مخصوصا اينكه دبيركل سابق مشاركت و برادر رئيس دولت اصلاحات ژست دلسوزي براي انقلاب گرفته و از موضع يك طرفدار انقلاب حرف زده است.
نخست اينكه نشريات همسو با حزب مشاركت و برخي تئوريسين هاي اين حزب علناً در دوره اصلاحات از پايان انقلاب سخن گفته و براي آن ختم گرفتند! سالم ترين آنها مي گفتند دوره انقلاب اسلامي و شعارها و آرمان هاي آن سپري شده است، تندروهايشان كه از اساس مايل به محاكمه انقلاب اسلامي و آرمان ها و متوليان آن بودند.
ثانيا فضاي گفت وگو را جريان هاي ضد انقلابي مسدود و منقضي كردند كه به رغم شكست در رفراندوم جمهوري اسلامي و تحريم رفراندوم قانون اساسي، اجازه شركت در انتخابات و داشتن تجمع و تريبون و رسانه و ميتينك داشتند اما با اين وجود به جنگ شهري و اختلاف افكني و همكاري با سفارت آمريكا و ترور دست يازيدند.
ثالثا امروز تمام- و نه حتي اكثريت- بقاياي گروهك هاي مورد اشاره نظير حزب توده و فدائيان خلق و سازمان منافقين و... از فتنه سبزي كه اصلاح طلبان حمال و باركش آن شدند، حمايت مي كنند و بنابراين امثال رضا خاتمي به جاي تظاهر به دغدغه عدم صدور انقلاب، بايد از دغدغه شكست ضد انقلاب سازمان دهنده فتنه سبز سخن بگويند و گرنه كورترين تحليل گران هم صدور انقلاب اسلامي را در سلسله شكست هاي جبهه استكبار در لبنان و فلسطين و عراق و مصر و يمن و بحرين و عربستان و اردن و آمريكاي لاتين و در شعارهاي الله اكبر و الاسلام هوالحل و نيز در حمله به سفارت خانه هاي رژيم صهيونيستي و آمريكا مشاهده مي كنند.
رابعا جريان اصلي لانه كرده در حزب مشاركت جزو دشمنان اصلي تفكرات شهيد مطهري و شهيد بهشتي و ساير نظريه پردازان انقلاب اسلامي رده بندي مي شوند و لااقل امثال رضا خاتمي حق ندارند دم از اين شهيدان بزنند. اين شهيدان براي اعتلاي انقلاب اسلامي و جمهوري اسلامي جان در طبق اخلاص گذاشتند و توسط گروهك هايي به شهادت رسيدند كه اتفاقا جزو تربيت شدگان يا حاميان جريان چپ استحاله شده (اصلاح طلبان و فتنه گران فعلي در مشاركت و مجمع روحانيون و...) محسوب مي شوند. و مگر نه اينكه همين حضرات به ترور شخصيت صاحب نظران و متفكراني چون علامه مصباح يزدي و رجال صاحب نام و جريان شناس حوزه هاي علميه پرداخته اند؟

رويتر: جانفشاني مردم ايران رعب به دل اپوزيسيون انداخته است (خبر ويژه)

«در حالي كه اپوزيسيون در خيابان شكست خورد، حاميان جمهوري اسلامي آماده جانفشاني هستند و جان دادن براي نظام را تكليف مذهبي خود مي دانند.»
خبرگزاري انگليسي رويتر ضمن انتشار اين تحليل نوشت: اصلاح طلبان مخالف جمهوري اسلامي در مواجهه خياباني ناتوان به نظر مي رسند. به گفته برخي از اصلاح طلبان كه سابقا صاحب مقام بوده اند، اين طيف متاسفانه براي احياي تحركات خياباني با شكست مواجه شده اند. يكي از متحدان موسوي كه نخواست نامش فاش شود گفت «اپوزيسيون بدون راس و راهبرد است».
رويتر با اشاره به اينكه اپوزيسيون از طريق فضاي مجازي مي كوشد سربازگيري كند، تصريح مي كند: يك سياستمدار اصلاح طلب كه بعد از حوادث سال 2009 به اتهام اقدام عليه امنيت ملي به 2 سال حبس محكوم شد، مي گويد «حاميان رژيم آماده جانفشاني براي جمهوري اسلامي هستند. آنها كشته شدن و شهادت براي جمهوري اسلامي را وظيفه مذهبي خود مي دانند.»
اين سياستمدار اصلاح طلب كه نام وي از سوي خبرگزاري انگليسي فاش نشده، به رويتر گفته است «رويارويي با تشكيلات، خيلي هزينه بر شده و اعضاي اپوزيسيون مرعوب شده اند».
رويتر همچنين از قول يك ديپلمات غربي در تهران نوشت: برخلاف كشورهاي عربي، بسياري از مخالفان به جاي رويارويي با حاكميت ترجيح مي دهند به غرب بروند و هزينه نپردازند.
خبرگزاري انگليسي در گزارش خود مي نويسد: مقامات ايراني تعبير مثبتي از بهار عربي داشته اند و معتقدند اين اتفاق، پايان حاكميت دولت هاي تحت حمايت آمريكا در منطقه خاورميانه را رقم خواهد زد. حتي رهبر جمهوري اسلامي، بهار عربي را بيداري اسلامي ناميده و مي گويد كه اين انقلاب ها الهام گرفته از انقلاب اسلامي ايران است.

نشانه هاي تازه از نفوذي بودن شوراي هماهنگي سبز(خبر ويژه)

سازمان دهندگان اصلي فتنه سبز پس از 8 ماه جانبداري نسبت به گروهك موسوم به شوراي هماهنگي سبز مي گويند بخاري از اين گروه بلند نمي شود.
راديو فردا ارگان رسمي سازمان در اين باره به بيانيه چند روز پيش صادره از سوي گروهك مذكور پرداخته و از قول علي اصغر رمضانپور- معاون فرهنگي وزارت ارشاد در دولت خاتمي و همكار دون پايه شبكه دولتي بي بي سي در حال حاضر- اعلام كرد: اين شكل يادآوري خواسته ها بدون برداشتن گامي به جلو و توضيح وضعيت جديد و اينكه اگر خواسته ما نشد چه اقدامي در مقابل انجام خواهد شد، به تدريج موضع مخالفان را تضعيف مي كند، يعني در واقع شورا نوعي سياست تعليق را درپيش گرفته است.
معاون متواري مهاجراني اين را هم گفته است كه: شورا با صدور بيانيه هم از تيغ انتقاد در امان نيست. اگر بيانيه صادر نكند به بي عملي متهم خواهد شد وقتي هم بيانيه صادر مي كند، با انتقاداتي از اين دست كه شما [خبرنگار راديو فردا] مطرح كرديد روبرو مي شود. اينكه شورا مي گويد ما در آينده راه حل و پيشنهاد خودمان را براي مشاركت در انتخابات مطرح مي كنيم، به معناي اين است كه شورا هنوز به اطمينان خاطر نرسيده و اين براي يك گروه سياسي كه راس آن در زندان به سر مي برد و بخش ديگري از آن در خارج از ايران منسجم نيست، بسيار خطرناك است. اين بيانيه ها فقط مي خواهد استفاده تبليغاتي بكند.
در همين حال شبكه صهيونيستي بالاترين تعارف را كنار گذاشته و بي مجامله تر از راديو فردا، به شوراي هماهنگي سبز و اردشير اميرارجمند حمله كرد. بالاترين با اشاره به پيغام چندي پيش موسوي كه گفته بود هيچ اميدي به انتخابات و شركت در آن نيست، نوشت: شوراي هماهنگي سبز در بيانيه اخير خود، پس از چند هفته سكوت در قبال اين پيام سرانجام بار ديگر درباره انتخابات بيانيه داده و در نهايت شگفتي، حتي در حد يك جمله هم به سخن موسوي درباره تحريم انتخابات اشاره نكرده است. تنها نشانه اين بيانيه از «راه سبز اميد» اين است كه به نوعي بسيار بي رمق خواستار آزادي موسوي و كروبي و همسرانشان شده است. شورا مي نويسد «براي خروج از بن بست سياسي كنوني و هموار شدن راه اصلاحات اساسي و ساختاري، حاكميت به عنوان نقطه عزيمت با آزادي آقايان موسوي و كروبي و نيز كليه زندانيان سياسي، نشان دهد كه به راستي در جهت برون رفت از بن بست سياسي كنوني مصمم است.» شورا گويا نمي فهمد كه حاكميت اصلا نه اين چيزها را مي خواهد و نه حتي مي خواهد كه آنها را «نشان» دهد. و كيست كه نداند كه افزودن شرط آزادي اين چهار تن به شروط گنگ خاتمي براي شركت در انتخابات، جاي رساندن پيغام تحريم را نمي گيرد؟
بالاترين اضافه كرد: در ماههاي اخير خاتمي و اصلاح طلبان پشيمان بارها و به طرق گوناگون بحث شركت در انتخابات را پيش كشيدند. بارها با زمينه سازي براي طرح اين بحث به پيكر جنبش زخم زدند و بر زخم هاي باز آن نمك پاشيدند. در تمام اين ماهها، رسانه هاي سبز، از سايت كلمه كه قرار بود سخنگوي موسوي باشد تا تلويزيون رسا، كه قرار بود در جهت هماهنگي مبارزه عمل كند، به كاهلي دامن زدند و به جاي شورافكني و هماهنگي براي مبارزه و مقاومت، زنجموره سر دادند و به جاي تحليل، تخيل پروردند. تنها نقطه اي كه وقتي بحث به آن مي رسيد حاضر بودند مهم جلوه اش دهند، بحث انتخابات بود.
نويسنده تحليل مذكور ادامه مي دهد: با خواندن بيانيه اخير شورا بار ديگر به ياد مي آوريم كه در تمام اين ماهها كه موسوي از رساندن تك جمله اي سياسي به بيرون محروم مانده بود، كساني كه بايد او را نمايندگي مي كردند عملا هرگونه فعاليت مبارزاتي را تعطيل كردند. حركتي كه در بيست و پنج بهمن آغاز شد، تعطيل شد و جاي همه اينها را، ابتدا با احتياط و سپس بي خجالت و به صراحت، بحث شركت در انتخابات گرفت. و باز در تمام اين مدت اصلاح طلبان از مواجهه با اين حقيقت طفره رفتند كه شركت در انتخابات به معني گذر از همه ادعاها خواهد بود و اين گذر معنايي جز خيانت نخواهد داشت. صدور چنين بيانيه اي از سوي شوراي هماهنگي راه سبز اميد، آن هم پس از پيغام صريح تحريم موسوي، و بدون كوچكترين اشاره اي به آن، اشتباهي مهلك است و اگر تعارف را كنار بگذاريم، چيزي جز فرصت طلبي و خيانت نيست.
بالاترين همچنين تصريح كرده است: شورا مجموعه اي از آدم هايي است كه نه نامي از آنها مي دانيم و نه نشاني. توجيه آنها براي ناشناس ماندن تا زماني پذيرفتني بود كه اين مجموعه قصد تدارك مبارزه اي را داشت كه لازمه آن مخفي كاري است، وگرنه شرط گذاشتن براي شركت در انتخابات، بدون طرح هيچ بديل ديگري، و گفتن حرف هايي كه ديگر در هر رسانه «اصولگرايي» هم پيدا مي شود نيازي به پوشيدگي ندارد. استفاده از ژست مبارزاتي پوشيدگي چيزي جز فرصت طلبي نيست.
بالاترين همچنين با مرور وضعيت گروهك هاي اپوزيسيون تصريح كرده است «ما بدبخت و ذليل هستيم.»

طرح گام به گام لنگ مي زند(خبر ويژه)

وزير خارجه روسيه تلقي خود از طرح گام به گام براي حل مسئله هسته اي ايران را اعلام كرد.
سرگي لاوروف در گفت وگو با شبكه آمريكايي سي ان ان اظهار داشت: «مسكو روش گام به گام را در جهت حل مسئله هسته اي ايران پيشنهاد مي كند. طبق اين طرح ايران بايد گام اول را بردارد مثلا كار توليد سانتريفيوژها را به تعليق در آورد. ما هم در عوض نه در چارچوب شوراي امنيت سازمان ملل متحد و نه به طور يكجانبه تحريم هاي جديدي اتخاذ نخواهيم كرد.»
به گفته وزير امور خارجه روسيه پس از آن ايران به عضويت تمام عيار پروتكل الحاقي به پيمان منع اشاعه سلاح هسته اي درخواهد آمد.
لاوروف خاطر نشان ساخت: «اگر ايران درك كند كه همه اين كارها براي كنترل وضعيت عدم اشاعه است و نه براي سرنگوني نظام، آنوقت است كه فرصت آغاز گفتگويي جدي پيرامون اين مسئله بوجود خواهد آمد».
بايد از آقاي لاوروف پرسيد مگر تحريمي هم مانده كه قدرت هاي مستكبر غربي امكان اعمال آن عليه ملت ايران را داشته باشند اما اعمال نكرده باشند؟! از طرف ديگر وزير خارجه روسيه بايد توجه داشته باشد كه در تجربه چند سال گذشته ايران تمام راه هاي اعتمادسازي را ولو تا سر حد تعليق اغلب فعاليت هاي هسته اي- حتي مراحل ماقبل غني سازي- در پيش گرفت اما جز طلبكاري بيشتر، نتيجه اي مشاهده نكرد. پس از آن نيز با تدبير حكيمانه مسئولان، جمهوري اسلامي روش گسترش فعاليت هاي هسته اي صلح آميز طبق معاهدات بين المللي و از جمله NPT را در پيش گرفت و به اعمال حقوق قانوني خود پرداخت، در اين ميان طرف روسي به خيال اينكه كلاهي از اين نمد براي خود ببافد، بعضا به پارسنگ بلوك غرب تبديل شد و حيثيت مستقل خود را زيرسوال برد.
به همين دليل روس ها ابتدا بايد استقلال خود را - كه گويا درصدد بازيابي آن هستند- نشان دهند و دراين راه، نه از ايران بلكه از طرف غربي توقع داشته باشند كه به ميانه روي برگردد و تعهدات و حقوق بين المللي را به رسميت بشناسد. تاخير در راه اندازي نيروگاه بوشهر و عدم همراهي لازم در فراهم كردن امكانات غني سازي كه باعث شد متخصصان ايراني راساً به توسعه سانتريفيوژها و غني سازي 20 درصدي مبادرت كنند، از نقاط تاريك در كارنامه روس ها است و براي زدودن اين ابهامات، طرح گام به گام را بايد از خود مسكو و سپس از پايتخت هاي اروپايي و آمريكا شروع كرد؛ ايران نيز در چارچوب معاهدات بين المللي آماده اعتمادسازي متقابل و همكاري است.