دو كور در آستانه گور (يادداشت روز)

پس از آنكه از چندين هفته قبل برخي اخبار و افشاگري ها نشان مي داد يك توطئه صهيونيستي- آمريكايي در منطقه در حال شكل گيري است ديروز بطور رسمي بررسي طرح موسوم به اتحاد بحرين و عربستان در رأس دستور كار نشست كشورهاي شوراي همكاري خليج فارس قرار گرفت.
البته در نشست قبلي شوراي همكاري خليج فارس كه در دسامبر سال گذشته- آذر90- برگزار شد عربستان اين ايده را پيش كشيده بود كه كشورهاي عضو بايد از مرحله «همكاري» به مرحله «اتحاد» به توافق برسند.
اكنون پس از پنج ماه كه آن ترفند و دسيسه سعودي ها ناكام ماند تلاش مي شود تا در قالب طرح اتحاد بحرين و عربستان اين بار بستر شكل گيري اتحاديه ميان كشورهاي شوراي همكاري خليج فارس در مسير توافقات اوليه قرار بگيرد و به عبارتي گام نخست آن برداشته شود.
بنابراين در گام اول وزير اطلاع رساني بحرين روز گذشته پيرامون طرح اتحاد اين كشور و عربستان اعلام كرد: «بحرين موافقت كرده است كه با عربستان سعودي در چهار محور «امنيت»، «دفاع»، «اقتصاد» و «امور خارجي» متحد شود.
اما اين نوشته تلاش مي كند تا فراتر از عنوان پرزرق و برق «اتحاد» ميان آل خليفه و آل سعود اصل ماجرا را مورد واكاوي قرار دهد.
در ابتداي بحث اين نكته گفتني است كه بدترين شكل پرداختن به طرح اتحاد ميان بحرين و عربستان اين است كه درگير مباحث پرپيچ و خم حقوقي شد و بدون توجه از اصل اتفاقي كه در حال افتادن است، تنها در دالان الفاظ و واژگان حقوق بين الملل گرفتار شد.
اينكه آيا اين طرح به لحاظ حقوقي «اتحاد» است يا «الحاق» بحرين به عربستان است و يا بحث شود كه آيا بحرين «تحت الحمايه» قرار مي گيرد يا عربستان «قيموميت» بحرين را عهده دار مي شود و به جهت مفاهيم حقوقي كداميك از اين واژه ها در بحث كاربرد دارد در دايره اهميت ثانويه قابل پرداختن است.
بدون شك اتفاقي كه افتاده است اگر در حالت فرض «الحاق»، «تحت الحمايگي»، «قيموميت» و يا حتي «مستعمره شدن» باشد واجد ارزش حقوقي نيست و هيچ حقي را براي آل خليفه و آل سعود به دنبال نخواهد داشت چون به وضوح مشخص است كه نمي شود حقوق يك ملت را وجه المصالحه زدوبندها و ترفندها و دسيسه هاي سياسي و شيطاني قرار داد.
از همين روي، جاي كمترين ترديدي وجود ندارد كه تصميم گيري درباره موضوعاتي مانند «اتحاد» يا «الحاق» و غيره تنها در صلاحيت آحاد يك ملت است كه بايد از طريق همه پرسي مشخص شود كه آيا اراده ملت بر اين مسئله قرار گرفته است يا خير.
بنابراين آنچه كه محرز است و نمي توان آن را پنهان كرد اين است كه حاكمان آل خليفه و آل سعود آنهم در شرايطي كه مشروعيت آنها بر باد رفته است نمي توانند توافقاتي اينچنيني انجام دهند و حتي اگر اين توافقات در نشست شوراي همكاري خليج فارس باشد باز هم سيماي اين اقدام غيرقانوني و توطئه ننگين قابل رتوش نخواهد بود.
بنابراين فارغ از مباحثات حقوقي ديالكتيك از يكسو و يا در نقطه مقابل مباحث سطحي و دم دستي پيرامون طرح اتحاد عربستان و بحرين بايد به سراغ مسايل اصلي و تبيين واقعي صورت مسئله رفت. در اينجا چند نكته قابل اعتناست:
1-اگر بپذيريم همچنانكه «سميره رجب»- وزير اطلاع رساني بحرين- اعلام كرده است بحرين در چهار محور امنيتي، دفاعي، اقتصادي و سياست خارجي با عربستان، «متحد» خواهد شد و بر طرح «اتحاد» توافق كرده اند سؤال كليدي اين است كه چراحاكمان بحرين به اين كار دست زده اند؟ به تعبير روشن تر آل خليفه از طرح اتحاد با عربستان چه نفعي مي برد؟
پرسش بعدي كه در واقع پلي خواهد بود براي رسيدن به پاسخ، اين است كه آيا طرح اتحاد را مي شود جداي از تحولات منطقه خاورميانه و بيداري اسلامي ارزيابي كرد؟
پاسخ به سؤالاتي كه طرح شد پيچيده نيست و كافي است تامل و درنگي بر تحولات بحرين از فوريه 2011 تا هم اكنون داشته باشيم.
مردم بحرين بيش از 15ماه است كه عليه حكومت آمريكايي آل خليفه قيام كرده اند و شعله اين قيام به شهادت حركت ها و تجمعات و راهپيمايي هاي اعتراضي انقلابيون نه تنها به سردي نگراييده است بلكه در پهنه اي گسترده تر زبانه كشيده است.
بنابراين در شرايطي كه آل خليفه در سركوب قيام مردم بحرين و خاموش كردن آتشفشان اعتراضات و خيزش هاي انقلابيون ناكام بوده است به آل سعود متوسل شده است تا در قالب اين طرح به اصطلاح «اتحاد» جلوي حركت هاي انقلابي و اعتراضي فزاينده را بگيرد. اما اين اقدام عجزآلود آل خليفه حاوي يك پيام مهم است كه ناخواسته به آحاد مردم و انقلابيون تقديم كرده است: «شكست سنگين آل خليفه در بستر بيداري اسلامي و پيروزي بزرگ ملت بحرين». اگر آل خليفه در مديريت انقلاب و اعتراضات گسترده و عميق مردم موفق بود آيا با عربستان بر سر طرح «اتحاد» توافق مي كرد؟
2-توافق آل خليفه بر سر طرح «اتحاد» با آل سعود تنها شكست فاحش حاكمان مستبد و مرتجع رژيم آل خليفه را نشان نمي دهد بلكه در سوي ديگر بر وضعيت شكننده و متزلزل سعودي ها دلالت دارد.
نكته مهم اين است كه عربستان نيز از طرح «اتحاد» با بحرين طرفي نخواهد بست و اهداف شوم آل سعود محقق نخواهد شد.
بطور مشخص اين سؤال به ميان مي آيد كه هدف عربستان از شكل گرفتن طرح اتحاد با بحرين چيست؟ آيا چيزي جز اشغال و تصرف به اصطلاح قانوني است؟ سؤال بعدي اين است كه اين توطئه را به چه منظوري در قالب قانون و توافق با كشور بحرين انجام مي دهد؟
پاسخ اين سؤالات را نيز بايد در فضاي تحولات منطقه در بستر بيداري اسلامي طي 15ماه گذشته به ارزيابي نشست. بطور روشن يكي از اهداف اصلي عربستان در انعقاد يك توافق با آل خليفه در قالب «طرح اتحاد» اين است كه پيروزي قطعي مردم بحرين بر آل خليفه را نزديك مي بيند و براي پيشگيري از تشكيل يك حكومت اسلامي در بحرين، طرح الحاق را پيش كشيده تا از وقوع اين اتفاق قطعي پيشگيري كرده و يا وقوع آن را هرچه ممكن است با تاخير روبرو كند. اين خيال خام در حالي است كه جمعيت مناطق شرقي عربستان كه شيعيان هستند 15 درصد جمعيت اين كشور بوده و يك جمعيت بالغ بر 4 ميليون نفري را شامل مي شود.
اما اشتباه بزرگ آل سعود اين است كه طرح اتحاد و طرح هايي از اين دست نه فقط توان جلوگيري از پيروزي انقلابيون مسلمان بحرين را ندارد بلكه ظرفيت به ميدان آمده در بحرين را به ظرفيت شيعيان منطقه شرقي عربستان نيز مي افزايد. مگر طرح خاورميانه بزرگ و بعد طرح خاورميانه جديد كه در مقياسي منطقه اي و با پشتيباني آمريكا و رژيم صهيونيستي و برخي از همين حاكمان مرتجع عربي براي مهار الگوي انقلاب اسلامي به صحنه آورده بودند توانست جلوي الهام بخشي انقلاب اسلامي را بگيرد؟
مگر نه اينكه حتي صهيونيست ها و تندروهاي آنها مانند نتانياهو و باراك اعتراف كردند كه بهار عربي - بخوانيد بيداري اسلامي - متاثر و الهام گرفته از انقلاب خميني است كه مانند سه دهه پيش همچنان پيش برنده است و به جلو حركت مي كند؟
اكنون آيا اين طرح اتحاد كه ميان دو رژيم رو به سقوط آل خليفه و آل سعود بسته شده است مي تواند جلوي الگوي انقلابي جوانان مبارز و شجاع بحرين را بگيرد كه علي رغم تمام اقدامات متجاوزانه و سركوبگرانه آل خليفه و سعودي از پا ننشسته اند.
يادآور مي شود از همان ابتداي خيزش و خروش جوانان و ملت انقلابي بحرين عليه حاكمان مستبد و ديكتاتور آل خليفه، آل سعود نيز به بهانه پيمان «سپر جزيره» به بحرين قشون كشي كرد و در كشتار و خونريزي مردم مظلوم اين كشور شريك جرم آل خليفه بود ولي آيا قيام پرشور و انقلاب بيداربخش ملت بحرين متوقف شد؟ بي شك پاسخ منفي است.
بنابراين هدف شوم عربستان از شكل گيري طرح اتحاد با بحرين به منظور جلوگيري از الگوي انقلابي به عربستان نه تنها نتيجه بخش نيست بلكه اتفاقا اين طرح به اصطلاح اتحاد منجر به آن مي شود آنچه كه آل سعود در بحرين، بحران مي داند به عربستان نيز منتقل شود.
به تعبير ساده تر و البته راهبردي، اتحاد آل خليفه و آل سعود و سياسيون مفلوك اين دو رژيم كارگر نخواهد بود ولي در بستر تحولات كنوني منطقه، اتحاد انقلابيون ميان مردم بحرين و عربستان قطعا راهگشا خواهد بود.
و بالاخره بايد گفت: علاوه بر شكست معنادار آل خليفه در انقلاب ملت بحرين و شكنندگي و تزلزل آل سعود در جلوگيري از شكل گيري حركت هاي اعتراضي در عربستان، مشكلات ديگري نيز وجود دارد كه طرح اتحاد ميان اين دو رژيم را ابتر خواهد كرد.
از جمله مشكلات اصلي اختلاف كشورهاي شوراي همكاري خليج فارس كه اين طرح را در دستور كار دارند و از همه مهم تر بيداري ملت ها و افكار عمومي منطقه در بستر بيداري اسلامي است كه با اينگونه طرح ها و توطئه ها ترور نخواهد شد.
با اين وضعيت بايد گفت كمك گرفتن آل خليفه از آل سعود مصداق اين است كه؛ «كوري عصاكش كور دگر شود»
حسام الدين برومند

پهلوون ! (گفت و شنود)

گفت: قرار است بحرين در چهار محور اقتصادي، امنيتي، دفاعي و سياست خارجي به عربستان ملحق شود.
گفتم: كه چه بشود؟!
گفت: آمريكا و متحدانش به اين نتيجه رسيده اند كه انقلاب اسلامي بحرين در آينده اي خيلي نزديك به پيروزي مي رسد و رژيم آل خليفه را سرنگون مي كند بنابراين قصد دارند با اين الحاق سقوط آل خليفه را عقب بيندازند!
گفتم: ولي با اين كار خود انقلاب اسلامي بحرين را به عربستان هم كه مردم آن آماده شورش عليه آل سعود هستند منتقل مي كنند و...
گفت: حيوونكي ها آل سعود و آل خليفه رو بگو با اينكه مرده اند اداي زنده ها رو درميارن!
گفتم: يك ماشين چپ كرده بود و دو تا جسد كنار خيابون افتاده و روي اون پارچه سفيدي كشيده بودند. يك رهگذر خل و چل از افسر راهنمايي پرسيد؛ يعني هر دو تا مرده اند؟ و افسر گفت؛ آره ولي دراز كشيدن كه يك كاميون از روشون رد شده تا اداي پهلوون ها رو درآورده باشند.

كارشناسان: 1+5 دنباله رو صهيونيست ها باشد مذاكرات بغداد شكست مي خورد

سرويس سياسي-
با نزديك شدن به زمان اعلام شده براي دور دوم مذاكرات ميان ايران و كشورهاي 1+5، مقامات رژيم صهيونيستي جنگ رواني گسترده اي براي تاثيرگذاري بر اين مذاكرات را آغاز كرده اند.
سفر چندي پيش «ياكوف آميدرو» مشاور امنيت ملي اسرائيل به اروپا و ديدار با برخي مقامات غربي از جمله خانم «هلگا اشميت» معاون مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا، اظهارات تند ايهود باراك، وزير دفاع رژيم صهيونيستي عليه مذاكرات بغداد در همين راستا قابل ارزيابي است.
تحليلگران سياسي هشدار دادند چنانچه غرب و گروه 1+5 تحت تاثير لابي صهيونيست، به اين دور از مذاكرات ورود پيدا كنند قطعا مذاكرات جز شكست نتيجه ديگري به دنبال نخواهد داشت.
«امير محبيان» كارشناس مسائل سياسي در گفت وگو با فارس با اشاره به ايجاد اخلال در مذاكرات ايران و 1+5 از سوي لابي هاي رژيم صهيونيستي، تصريح كرد: عواملي همچون لابي هاي رژيم صهيونيستي، درصدد هستند كه بر تصميم هاي آمريكا و غرب تاثير منفي بگذارند.
اين كارشناس مسائل سياسي ادامه داد: يكي ديگر از اين عوامل اخلال گر، انگليس است كه وقتي در كشور ما سفارت داشت درصدد ايجاد اختلال بود.
وي با اشاره به بخش ديگري از اين اخلال گران به كشورهاي عربي اشاره و يادآور شد: وقتي كشورهاي عربي تصور مي كردند، اگر دنيا حقوق هسته اي ايران را بپذيرد، آنها دچار خطر مي شوند، لذا سعي داشتند روابط ايران را به اخلال بكشانند.
«مهدي اسماعيلي» يك كارشناس ديگر مسائل سياسي نيز در اين باره گفت: كشورهاي اروپايي تحت فشار لابي صهيونيست قرار داشته و اين مسئله باعث مي شود تا آنها در مسئله هسته اي ايران از مسير تصميم گيري عاقلانه خارج شوند و رفتارهاي متناقض گروه 1+5 در مذاكرات خود با ايران متاثر از فشارهاي لابي صهيونيست است.
اين كارشناس مسائل سياسي تصريح كرد: ما اميدواريم كه در نشست بغداد جنبه عاقلانه و واقعيات موجود در موضوع هسته اي بر فشارهاي ناشي از لابي صهيونيستي غلبه كرده و طرف مذاكره كننده به مصلحت خود و جهان عمل كرده و منافع اقتصادي خود را بيش از اين به مطامع و زياده خواهي صهيونيست ها گره نزند.
«سيد مهدي هاشمي» منتخب مردم تهران در مجلس نهم هم با اشاره به تاثيرگذاري صهيونيست ها بر گروه 1+5 گفت: تناقض در رفتار غربي ها به ويژه 1+5 به گونه اي است كه جمهوري اسلامي ايران نمي تواند به آنها اعتماد كند و اگر آن ها بخواهند صداقت خود را ثابت كنند، بايد رفتارشان را اصلاح و اعتمادسازي كنند.
مهدي فضائلي، كارشناس مسائل سياسي نيز با اشاره به توافقات گروه 1+5 در استانبول و بدقولي هاي آمريكا، انگليس و فرانسه در ارتباط با چگونگي ادامه روند مذاكرات در بغداد اظهار داشت: با توجه به سابقه 10 ساله موضوع هسته اي ايران و عدم اجراي تعهدات دو توافق نامه سعدآباد و پاريس از سوي كشورهاي طرف قرارداد، سابقه و ذهنيت نامناسبي را در افكار عمومي برجاي گذاشته است و همواره دغدغه و نگراني مبني بر عدم وجود تضمين براي اجراي تعهدات گروه 1+5 وجود دارد.
وي با اشاره به اينكه عدم پايبندي به تعهدات استانبول 2 خسارات زيادي را در آينده براي اين كشورها رقم مي زند، افزود: عدم پايبندي به تعهدات اعتبار و اعتماد اين كشورها را مخدوش و طبيعتا ادامه مذاكرات را سخت تر خواهد كرد.

به گفته يك ديپلمات اروپايي؛ تحريم نفت ايران از مذاكرات رسمي وزراي خارجه اروپا حذف شد

وزيران امور خارجه كشورهاي عضو اتحاديه اروپا در جلسه رسمي روز دوشنبه موضوع منع خريد نفت از ايران را از دستور كار خارج كردند.
به گزارش مهر به نقل از «پلتز»،ديروز يك ديپلمات اروپايي از عدم پرداختن وزيران امور خارجه كشورهاي عضو اتحاديه اروپا به بررسي مجدد تحريم خريد نفت ايران از سوي كشورهاي اروپايي خبر داد.
به گزارش اين سايت انگليسي، وقتي كه از اين ديپلمات سوال شد كه آيا موضوع ايران در اجلاس وزيران امور خارجه كشورهاي عضو اتحاديه اروپا مورد بررسي قرار گرفت، گفت : موضوع ايران در اين جلسه حتي مطرح هم نشد.
به گفته اين ديپلمات كه نامش فاش نشده است قبل از آغاز دور بعدي مذاكرات هسته اي ايران وگروه 1+5 كه قرار است در بغداد برگزار شود ايران از طرفها خواسته است تا از اعمال تحريم هاي بيشترعليه ايران خودداري كنند تا آسيبي به روند مذاكرات وارد نشود.
وي در ادامه گفت : در اين مقطع زماني احياي موضوع تحريم يك اشتباه سياسي ناخرسند كننده است.
لازم به ذكر است در اسفند ماه اتحاديه اروپا در اقدامي خصمانه با لابي دولت انگليس تحريم نفتي ايران را تصويب كرد كه بر اساس آن قرار شد خريد نفت ايران از سوي اين كشورها از اوايل تابستان امسال متوقف شود. اما در پي هشدارهاي جمهوري اسلامي ايران و از آنجايي كه در صورت اجراي اين تحريم ،اقتصاد ضعيف بسياري از اين كشورها اوضاع وخيم تري پيدا خواهد كرد اين كشورها اعلام كردند احتمال دارد در اول جولاي (11 تيرماه) در خصوص اجرايي كردن اين تحريم تجديد نظر كنند.
همچنين سه هفته پيش، اتحاديه اروپا تصميم گيري درباره ممنوعيت كامل واردات نفت ايران را يك ماه به تاخير انداخت كه اين اقدام از اختلاف و دودستگي ميان اروپايي ها در خصوص تحريم تهران و وابستگي آنها به نفت كشورمان حكايت مي كرد.
وزيران امور خارجه كشورهاي عضو اتحاديه اروپا در نشست سه هفته پيش خود در لوكزامبورگ، تصميم گيري در خصوص ممنوعيت واردات نفت از ايران را كه بايد از ابتدا جولاي اجرا مي شد، تا پايان مه(11 خرداد) به تاخير انداختند.
يك ديپلمات بلندپايه اروپايي اعلام كرده بود تاخير در تصميم گيري براي ممنوعيت واردات نفت از ايران بنا به درخواست ايتاليا و يونان صورت گرفت كه از اين مي ترسند كه ممنوعيت واردات نفت از ايران به افزايش هزينه هاي آنها براي تامين نيازهاي انرژي خود منجر شود كه اين مسئله سبب ايجاد مانع در برابر اجراي برنامه هاي رياضت اقتصادي شديد آنها در زمينه هزينه هاي بودجه مي شود كه اين كشورها را از مانور براي خريد منابع انرژي ديگر محروم مي كند.

جوسازي وزير امور خارجه عربستان عليه ايران در نشست رياض

وزير امور خارجه عربستان ديشب در كنفرانس مطبوعاتي پس از نشست سران شوراي همكاري خليج فارس در رياض، اتهامات بي اساسي را عليه جمهوري اسلامي ايران مطرح كرد.
به گزارش شبكه هاي العربيه و الجزيره، سعود الفيصل وزير امور خارجه عربستان در كنفرانس مطبوعاتي پس از پايان نشست سران شوراي همكاري خليج فارس در رياض، به جوسازي عليه جمهوري اسلامي ايران پرداخت.
سعود الفيصل ابتدا در تمجيد از طرح اتحاد ميان عربستان و بحرين كه كارشناسان آن را براي امنيت و ثبات منطقه خطرناك مي دانند، سخن گفت و تلاش كرد پاي ايران را به اين مسئله بكشاند تا به نوعي تلاشهاي سعودي براي مهار جنبش مسالمت آميز مردم بحرين از طريق طرح اتحاد با رژيم آل خليفه را توجيه كند.
وي مدعي شد : اتحاد هر يك از كشورهاي شوراي همكاري مربوط به خود ما است و به ايران ارتباطي ندارد.
فيصل در خصوص طرح اتحاد گفت : رهبران شوراي همكاري به بررسي پيشنهاد تبديل شورا به اتحاد ادامه مي دهند. وي اعلام كرد: پيشنهاد اتحاد به تمام اعضاي شوراي همكاري داده شده و فقط مختص بحرين و عربستان نيست.
وزير امور خارجه عربستان از ادامه فعاليتهاي كميته ها و بررسي پروژه اتحاد در نشست فوق العاده شوراي همكاري خليج فارس خبر داد.
فيصل با ناديده گرفتن سياستهاي شفاف و سازنده جمهوري اسلامي ايران در تعامل با همسايگان جنوبي در خليج فارس و تاكيدهاي مستمر مقامات كشورمان بر حمايت از امنيت و ثبات منطقه خليج فارس و ضرورت بيرون رفتن بيگانگان به عنوان مهمترين منبع تنش و تهديد ادعا كرد : از ايران مي خواهيم با ما حسن همجواري داشته باشد و تهديدهاي اين كشور را رد مي كنيم.
حمايت از ادعاهاي واهي امارات
وزير امور خارجه عربستان بار ديگر از ادعاهاي بي اساس امارات متحده عربي درباره جزاير سه گانه ايراني حمايت كرد و در ادعايي مضحك آن را جزاير اشغال شده از سوي ايران خواند و مدعي شد : از ديدگاه حكيمانه امارات در خصوص حل جزاير اشغال شده! به صورت مسالمت آميز حمايت مي كنيم.
اين ادعا در حالي است كه عربستان بيش از نيم قرن است كه همچنان در برابر اشغال برخي جزاير خود از سوي رژيم صهيونيستي در درياي سرخ سكوت مي كند.

معاون وزير خارجه: عراق قادر به تامين امنيت نشست ايران و 1+5 است

عباس عراقچي تاكيد كرد كه بغداد براي برگزاري مذاكرات آتي ايران و 1+5 امن است.
خبرگزاري شينهوا با اعلام اين خبر به نقل از شبكه خبري پرس.تي.وي گزارش داد: عباس عراقچي، معاون وزير امور خارجه ايران در امور آسيا و اقيانوسيه اظهار كرد كه » ما بر اين باوريم كه مقامات عراقي قادر به سازماندهي اين نشست ميان ايران و 1+5 به شكلي مناسب و همان گونه كه نشست هاي ديگري نظير نشست اتحاديه عرب را برگزار كردند، هستند.»
شبكه ماهواره اي پرس.تي.وي به نقل از عراقچي گزارش كرد كه ايران به طور كامل به عراق براي تامين امنيت گفت و گوهاي آتي ايران و گروه 1+5 در اين كشور اطمينان دارد.
آخرين دور مذاكرات ايران با آمريكا، فرانسه، انگليس، روسيه، چين و آلمان در ماه آوريل و در استانبول برگزار شد و دو طرف تصميم گرفتند كه دور بعدي مذاكرات را در بغداد و در 23 مه (سوم خرداد) دنبال كنند.

نگراني ناوگان آمريكا از قدرت ويرانگر زيردريايي هاي ايران (خبر ويژه)

برخي زيردريايي هاي ساخت ايران تهديد مهم عليه آمريكا محسوب مي شود و قادر است كل اقيانوس هند را پوشش دهد.
اين خبر را پايگاه اينترنتي كورلوب كه در زمينه تخصصي برنامه هاي نظامي دريايي فعاليت مي كند، منتشر كرد و نوشت: ايران طي 15سال گذشته انواع زيردريايي هاي جنگي را توليد كرده است و حضور آنها به عنوان ناوگان نظامي زيردريايي در خليج فارس مي تواند يك اهرم تهديد خطرناك و غيرقابل پيش بيني براي ناوگان آمريكا باشد كه در بحرين مستقر است.
اين نشريه با بيان اينكه توان زيردريايي هاي نظامي ايران همچنان ناشناخته است، به بررسي انواع زيردريايي هاي توليد ايران پرداخت و نوشت: روسيه در سال 1996 پذيرفت فروش زيردريايي هاي نوع «كيلو» را متوقف كند و همين مساله باعث شد تا تهران خود به توليد زيردريايي مبادرت ورزد. ايران 3 نوع زيردريايي طراحي و توليد كرده است. ايراني ها پس از 10سال آزمون و خطا توانستند 7 ماه پيش زيردريايي هاي نوع «قادر» را توليد كنند كه مي تواند تا 100تن را جابجا كند. ايران در حال حاضر 12فروند از اين نوع زيردريايي را در اختيار دارد. اين زيردريايي ها تا حدودي شبيه به «كيلو» روسي هستند. اما برخي تحليل گران نظامي، زيردريايي هاي قادر را بسيار شبيه زيردريايي هاي «كوسموس SX-506B» ايتاليايي مي دانند. توان جابجايي زيردريايي SX-506B 100 تن است. تصاوير منتشر شده از آن نشان مي دهد كه مي توان اين زيردريايي را به دو لوله اژدرافكن تجهيز كرد.
اين گزارش مي افزايد: ايران همچنين 5 زيردريايي بزرگ تر، از نوع «نهنگ» دارد كه ظرفيت جابجايي آنها 500 تن است. اين زيردريايي ها بسيار شبيه به زيردريايي هاي U-206 آلماني هستند كه براي عمليات در آب هاي نه چندان عميق درياي بالتيك ساخته شده بودند. اندازه U- 206 اين امكان را مي دهد تا بتواند 8 اژدر را حمل كند ولي نسخه ايراني آن چندان ديده نشده است.
كورلوب مي افزايد: ايران اكنون در حال توليد نوع سوم زيردريايي هاست. ساخت زيردريايي «قائم» در سال 2008 آغاز شده است. اين زيردريايي توان جابجايي 1000 تن را دارد و به اندازه كافي بزرگ است تا بتواند لوله هاي اژدرافكن به همراه مهمات آنها را حمل كند. اين در واقع مدلي است كه جايگزين نوع «كيلو» روسي خواهد شد. زيردريايي هاي ايران از نوع «كيلو» مهم ترين تهديد محسوب مي شود. شعاع عملياتي اين زيردريايي هاي 2300 تني به راحتي مي تواند كل اقيانوس هند را پوشش دهد. اين نوع زيردريايي قادر است تا 6 لوله اژدرافكن 533 ميليمتري و 18اژدر يا 24مين را حمل كند. اين زيردريايي به مانند يك دشمن واقعي شناخته مي شود و مي تواند تا 45 روز در دريا بماند.

تازه ترين سند خاك بر سري منافقين رو شد (خبر ويژه)

خوش خدمتي تازه گروهك ورشكسته منافقين به اسرائيل، با ترديد و تحقير از سوي محافل سياسي و رسانه اي مواجه شد.
رويتر اخيرا از قول شوراي ملي مقاومت(نام پوششي براي سازمان منافقين) ادعا كرده 60 دانشمند و مهندس ايراني به طور سري زير نظر وزارت دفاع، در زمينه گسترش برنامه تسليحات اتمي فعاليت مي كنند. اما ديويد آلبرايت(بازرس تسليحاتي پيشين و رئيس موسسه آمريكايي علوم و امنيت بين الملل) در واكنش به اين ادعا گفت: ما به آنچه آنها مي گويند با شك و ترديد بسيار نگاه مي كنيم. آنها هيچ مدركي ارائه نكرده اند. بهتر است به افشاگري هاي اين گروه با ديده ترديد و شك نگريست.
پايگاه اپوزيسيوني ايران گلوبال نيز با اشاره به اين اقدام كلاهبردارانه منافقين نوشت: كساني كه با مسائل اطلاعاتي در مورد ايران آشنايي دارند، به خوبي مي دانند كه سازمان مجاهدين در حدي نيست كه بتواند به اطلاعات سري هسته اي ايران دسترسي يابد. اخيرا هم سيمور هرش در مقاله اي كه روز ششم آوريل در نيويوركر منتشر شده، نوشته كه مجاهدين خلق در صحراي نوادا آموزش ديده و با همكاري موساد و استفاده از اطلاعات آمريكا در عمليات تروريستي در ايران مشاركت داشته اند. بين سازمان مجاهدين و موساد رابطه نزديكي وجود دارد و موساد ادعاهاي مربوط به پروژه هسته اي ايران را در اختيار مجاهدين مي گذارد تا از كانال آنها انتشار پيدا كند. كاملا روشن است كه در اين مورد هم موساد مطالب درهم ريخته اي از راست و دروغ را در اختيار مجاهدين مي گذارد تا از كانال آنها در جهان غرب انتشار پيدا كند. تا مانع توافق گروه 1+5 با جمهوري اسلامي گردد.
اين پايگاه اينترنتي اضافه كرد: ادعاي سازمان مجاهدين[منافقين] با گزارش سرويس هاي اطلاعاتي آمريكا و اسرائيل كه مي گويند ايران تصميمي براي ساخت سلاح اتمي و نظامي كردن برنامه غني سازي نگرفته، در تضاد است.
شبكه بالاترين هم با بيان اين كه «جناب مجاهدين خلق! اين ره كه تو مي روي به تركستان است» نوشت: بهانه درست كردن براي غربي ها در جهت اعمال فشار اقتصادي به مردم ايران، چه سود ملي در پي دارد؟ آيا دست در دست قاتلان مردم ايران گذاشتن كم بود؟ آيا اسير كردن جوانان مردم و سپر بلا ساختن از آنها كم بود؟

راديو فردا: تحولات خاورميانه ابطال نظريه پايان تاريخ فوكوياماست (خبر ويژه)

ارگان رسمي سازمان معتقد است نظريه 2 دهه پيش فرانسيس فوكوياما مبني بر اينكه ليبرال دموكراسي پايان تاريخ است، يك خطاي محاسباتي بوده و تحولات جهاني خلاف اين نظريه عمل كرده است.
وبسايت راديو فردا در تحليلي نوشت: اين تصور كه ليبرال دموكراسي سلطه خواهد يافت از سوژه داغ پايان سلطه شوروي ناشي شد. عصاره اين نظريه اين است كه عصرستيز كهن بر سر ايدئولوژي هاي سياسي به سر رسيده و دموكراسي ليبرال مسلط و پيروز شده است. انديشه فوكويوما به نظريات استادش هانتينگتون در مورد دوران پس از جنگ سرد نزديك است و هر دو نگاه خوش بينانه اي [به سيطره ليبرال دموكراسي] داشتند اما دست كم در حال حاضر اين دو نظريه مورد چالش قرار دارند و در درستي هر دو نظريه مي توان ترديد كرد. امروز آن خوش بيني ها جاي خود را به شك و ترديد داده است.
اين تحليل مي افزايد: ديري نپاييد كه نظريه «پايان تاريخ» فوكوياما با ظهور حكومت اقتدارگراي روسيه، رشد عظيم اقتصادي چين، و شكست آرمان هاي نومحافظه كاران آمريكايي در عراق، با چالشي حياتي و حساس مواجه شد. فوكوياما در سال 2008 در مصاحبه با مجله نيوزويك بطور تلويحي پذيرفت كه اشغال نظامي عراق، اقدام براي تعويض رژيم و جابجايي صدام حسين در حقيقت با اصل «پايان تاريخ» در ستيز است. امروز با بازگشت ولادمير پوتين به رياست جمهوري فدراسيون روسيه و تحقق نيافتن ليبرال دموكراسي در بسياري از نقاط دنيا و به ويژه خاورميانه، ديگر ترديدي نيست كه دموكراسي ليبرال نتوانسته است بر عرصه روابط بين المللي چيره شود. افزون بر آن، آموزه هاي تحولات مصر، عراق، افغانستان و بخش هاي ديگري از جهان نشان مي دهد فوكوياما در محاسبات خود خطا كرده است.
تحليلگر راديو فردا نوشت: در مصاحبه اي كه پيشتر به آن اشاره شد فوكوياما به دو نكته مهم اشاره مي كند. اولاً اينكه درك او از تاريخ دركي «ماركسيستي» بوده و اينكه دموكراسي حاصل يك فرآيند گسترده نوسازي در هر كشور است. فوكوياما كه مدتي به نومحافظه كاري نزديك شده بود در اين مصاحبه از مواضع نومحافظه كارانه خود عدول كرده و اقرار مي كند كه نومحافظه كاران خيال مي كردند كاربرد فشار سياسي مي تواند حركت به سوي دموكراسي را شتاب بخشد، در حالي كه نهايتاً اين بستگي به جوامعي دارد كه خواهان پيمودن اين راه هستند. باور خوش بينانه فوكوياما در سال هاي منتهي به واژگوني كمونيسم اين بود كه دموكراسي جاي آن را خواهد گرفت. نه تنها اين چنين نشد، خوش باوري حاصل در دوران پس از يازدهم سپتامبر مبني بر اينكه تحولات ساختاري در جهان اسلام و رژيم هاي عربي موجب تبديل اين رژيم ها به دموكراسي هاي ليبرال خواهد شد نيز تحقق نيافت.
راديو فردا ضمن مغالطه اي آشكار مبني بر اينكه هر كشوري كه رو به ليبراليسم نكند، دموكرات هم نيست(!)، نمونه هاي ايران و مصر را نشانه هاي نقض تئوري پايان تاريخ خواند و نوشت: در ايران، ساختارهاي مذهبي به جاي ساختارهاي دموكراتيك نشست. در مصر پس از سرنگوني مبارك نهادهاي سياسي/مذهبي موجود كه در نظام پيشين تنها تا حد صدور فتوا در امور فردي و خانواده قدرت داشتند بلافاصله تبديل به ساختارهاي حزبي شدند اما به خاطر آرمان هاي سركوب شده در گذشته، به جاي بازيگري در سطح بين المللي و دموكراتيك، خط مشي مذهبي محدود و نهايتاً ضد قدرت هاي خارجي (به ويژه اسرائيل) را در پيش گرفتند.
وبسايت راديو فردا نوشت: پس از سرنگوني «مبارك» اخوان المسلمين تبديل به گروه قدرتمند سياسي شد در حالي كه گروه هاي كوچك تر ديگر همچنان در سايه ماندند. در مصر منافع استراتژيك دولت هاي بزرگ و ضرورت حمايت از اسرائيل موجب ترمز دادن مصنوعي به روند دموكراتيك گرديد. نمونه هاي ايران، مصر، تونس، ليبي و سوريه مي تواند گواه مستدل تري بر رد نظر به پايان تاريخ فوكوياما (سيطره ليبرال دموكراسي) باشد و در حقيقت پايان تاريخ اتفاق نيفتاد.
نويسنده در پايان تصريح مي كند: امروز فوكوياما از گذشته نومحافظه كارانه اش فاصله گرفته و حتي به صف مخالفان جنگ با عراق پيوسته و اشغال نظامي عراق را با لنينيسم يكي مي داند.
آنچه راديو فردا و نويسنده آن مسكوت گذاشته اند، نقش شكست آمريكا در اشغال عراق است كه باعث فروپاشي انواع نظريات سلطه طلبانه و استكباري شد و اگر اين شكست - كه باني آن ايران بود- رخ نمي داد حتماً امثال تحليل گر راديو فردا، با آب و تاب درباره پايان تاريخ و هژموني ليبرال دموكراسي قلم فرسايي مي كردند.

بولتون: عقب نشيني مقابل ايران اشتباه بزرگ تاريخي است (خبر ويژه)

نماينده سابق آمريكا در سازمان ملل تسليم غرب بر سر غني سازي اورانيوم در ايران را اشتباه تاريخي دانست.
جان بولتون با انتقاد شديد از اظهارات برخي مقام هاي آمريكايي درباره برنامه هسته اي ايران گفت: پذيرش غني سازي در ايران دادن مجوز به آنها براي اين كار، عقب نشيني در مقابل خواسته هاي تهران است. اين كار اشتباه تاريخي دولت اوباما خواهد بود.
وي همچنين گفته است: دولت اوباما و چند كشور اروپايي متوجه اشتباه تاريخي و خطرناك خود نيستند. موافقت با غني سازي 5 درصدي، پيروزي بزرگي براي ايران خواهد بود و در آينده تيم مذاكره كننده هسته اي اين كشور با استفاده از اين امتياز، به امتيازها نتايج بيشتري دست پيدا خواهند كرد.
بولتون از نومحافظه كار تندرو و صهيونيست در دولت بوش بود كه تلاش فراواني را براي تعطيلي برنامه اتمي ايران به كار بست اما جمهوري اسلامي ايران در همان دوره حاكميت بوش، به تعليق فعاليت هاي اتمي پايان داد و برنامه هسته اي خود را تا سطح غني سازي 20 درصدي و راه اندازي تاسيسات فردو توسعه داد.
طبق ان پي تي غني سازي فراتر از 20 درصد نيز حق جمهوري اسلامي ايران است و بنابراين غني سازي 5/3 تا 5 درصد كف حقوق قانوني ايران است و نه سقف اين حقوق.

هاآرتص: آرامش فعلي در ايران دهن كجي به تحريم هاست (خبر ويژه)

يك روزنامه صهيونيستي مي گويد هر چه قدر بحث هاي هسته اي براي غرب مهم و حياتي است، براي مردم ايران يك امر مسلم و طبيعي شده است.
روزنامه هاآرتص در تبليغات دايمي و انبوه محافل غربي مبني بر بحراني نشان دادن اوضاع ايران نوشت: در تهران بحث هسته اي و غني سازي اورانيوم كه تا آن اندازه براي غرب مهم است براي ايراني ها به يك امر مسلم و طبيعي تبديل شده است. تهران در هفته هايي كه گذشت كاملاً آرام بود. مردم كارهاي روزمره خود را انجام مي دادند و شهر نيز همان شادابي هميشگي را داشت. گويي نه تحريمي در كار است و نه فشار بين المللي. نمايشگاه بين المللي كتاب تهران در حالي برگزار شد كه 2400 ناشر ايراني در كنار 1600 ناشر خارجي از 77 كشور جهان در آن حضور داشتند. هم زمان نمايشگاه نقاشي هاي خاص و يك هفته قبل از آن نمايشگاه عكاسي درباره علي حاتمي، كارگردان مشهور سينماي ايران برگزار شد. همه اين ها در حالي است كه فقط رسانه هاي وابسته به دولت در ايران فعال نيستند بلكه ده ها رسانه غير دولتي نيز آزادانه فعاليت خود را انجام مي دهند و نه فقط در تهران بلكه در بسياري از شهرهاي ايران آزادانه فعالند. همچنين اخيراً طرفداران محيط زيست در يك حركت نمادين از سينما «قدس» تهران تا ساختمان شهرداري با لباس هاي نارنجي مانور زيست محيطي دادند، هم زمان سينماهاي ايران نيز فيلمي در همين زمينه به كارگرداني داريوش مهرجويي، كارگردان ايراني به نمايش درآورند. همه اينها بدين معنا است كه ايراني ها به نمايشگاه مي روند، با خيال آسوده به سينما مي روند و فيلمشان را مي بينند، و به رغم وجود فشارهاي اقتصادي بين المللي بحران اقتصادي ويژه اي را امتحان نمي كنند.
اين روزنامه مي پرسد: سؤال اين جا است كه پس چگونه مي توان گفت تحريم ها اثر خود را گذاشته است؟ كساني كه جدول واقعي آمارهاي فروش نفت و گاز ايران را مرور مي كنند، مي بينند كه شايد مقاصد فروش تغيير كرده باشد ولي ميزان فروش تغييري نكرده است. اين ها همه در حالي است كه ايران نه تنها توجهي به تحريم ها نكرده بلكه به هيچ كدام از مطالبات غرب نيز تن نداده است.
به گزارش ديپلماسي ايراني، در ادامه تحليل هاآرتص با اشاره به اظهارات نماينده ايران در آژانس آمده است: ايران مي گويد هرگز در تأسيسات اتمي زيرزميني فردو را نمي بندد چرا كه به هر حال نظارت آژانس بر اين تأسيسات امكانپذير است.
در ادامه تحليل هاآرتص به دلايل انتخاب بغداد اشاره شده و آمده است: اين كه مذاكرات در بغداد برگزار مي شود اين پيام روشن را به تركيه مي دهد كه ايران رضايتي از سياست هاي رجب طيب اردوغان، نخست وزير تركيه به ويژه بر سر سوريه ندارد. جايگزيني عراق به جاي تركيه كه به انتخاب ايران صورت گرفته، پاسخ كوبنده اي به تركيه محسوب مي شود كه در اين ميان متحمل خسارت ديپلماتيك مي شود. به هر حال نشست بغداد محل ديكته غرب به تهران نخواهد بود. خصوصاً پس از آن كه دو طرف پذيرفتند كه استراتژي تماس هاي دوجانبه شان بدون پيش شرط باشد، چيزي كه در نشست استانبول ثابت شد. همچنين پيش بيني مي شود در نشست بغداد نيز ايران شرايط خاص خودش را اعلام كند.
در همين حال دان مريدور وزير اطلاعات و انرژي اتمي اسرائيل اعلام كرد: سخن گفتن درباره حمله احتمالي به ايران، منافع اسرائيل را به خطر مي اندازد.
مريدور، كه يكي از معاونان بنيامين نتانياهو نخست وزير اسرائيل نيز به شمار مي آيد در مصاحبه با وبسايت گفت: هر حرفي كه درباره حمله احتمالي به ايران زده مي شود اشتباه است و منافع اسرائيل را به خطر مي اندازد.
دان مريدور گفت: بهتر است مانند باراك اوباما، رئيس جمهوري آمريكا، به طور مبهم تأكيد شود كه «تمام گزينه ها از جمله گزينه نظامي» مد نظر است و درباره جزئيات آن صحبتي نشود.
ايران بارها هشدار داده است كه به هرگونه حمله نظامي خارجي به مراكز هسته اي خود به شدت پاسخ خواهد داد.
مريدور، تحريم ها را مؤثر دانسته اما گفته است اين تحريم ها به اندازه اي قوي نبوده است كه ايران را از اهدافش منصرف كند.