(صفحه(6(صفحه(7(صفحه(8(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(12(صفحه(9(صفحه(4(صفحه (2.3.10


پنجشنبه 19 اردیبهشت 1392 - شماره 20485

تجاوز اسرائيل براي تقويت تروريست ها در سوريه
آيا غرب مي‌خواهد سناريوي عراق را تکرار کند؟
سوريه در برابر اتهام تازه
   


همزمان با ضربات سخت نيروهاي دولتي سوريه به مخالفان طي روزهاي اخير، رژيم صهيونيستي با حملات هوايي چندباره به سوريه، سعي در ضربه زدن به توان نظامي اين کشور و تقويت مخالفان آن دارد.
پايتخت سوريه طي روزهاي گذشته شاهد انفجارهاي شديدي بود.که
اين انفجارها بر اثر اصابت راکت هاي رژيم صهيونيستي به مرکز تحقيقات نظامي و تحقيقاتي به وقوع پيوسته است.
رژيم صهيونيستي هدف ازاولين حمله خود به مرکز تحقيقاتي را جلوگيري از انتقال تسليحات نظامي به گروه هايي از جمله حزب الله لبنان اعلام کرد که از نظر مقام هاي اين رژيم جزو گروه هاي تندرو و خط قرمز براي تل آويو است.
حملات اخير رژيم صهيونيستي به خاک سوريه در حالي انجام شد که اين رژيم اواخر هفته گذشته نيز اقدام به برپايي رزمايشي نظامي در شمال سرزمين هاي اشغالي و در امتداد مرزهاي آن با سوريه کرد. رزمايشي که بسياري از ناظران آن را نشان دهنده نگراني هاي امنيتي تل آويو از وضعيت سوريه و زير فشار قرار دادن دولت اين کشور دانستند.
حمله رژيم صهيونيستي به سوريه که نقض تماميت ارضي و تجاوز آشکار به اين کشور است، در حالي به وقوع مي پيوندد که قدرت هاي بزرگ و به ويژه آمريکا نه تنها نسبت به اين موضوع اعتراضي نمي کنند بلکه آن را حق اين رژيم دانسته اند که به زعم آنها در برابر آنچه انتقال تسليحات پيشرفته مي خوانند، از خود دفاع کند.
افزايش تحرکات نظامي رژيم صهيونيستي در يک هفته اخير را نمي توان بي ارتباط با تحولات ميداني در سوريه دانست.
اين تحرکات و حملات در حالي به وقوع مي‌پيوندد که روزهاي اخير، موج رواني سنگيني توسط محافل رسانه اي کشورهاي مخالف دولت سوريه در غرب و منطقه درباره به کاربردن سلاح‌هاي شيميايي در سوريه به راه افتاده است. اين در حالي است که تاکنون مدرک و سند محکمي دال بر استفاده دولت سوريه از اين سلاح ها منتشر نشده و حتي گزارش هايي از استفاده از اين نوع سلاح‌ها توسط مخالفان دولت منتشر شده است.
محافل سياسي و رسانه اي ضد دولت سوريه، تلاش مي کنند با طرح ادعاي به کاربردن سلاح شيميايي، موضوع مداخله بشردوستانه را تبديل به ضرورتي انکارناپذير کنند و از اين طريق راهي براي مداخله نظامي در سوريه بيابند.
به نظر مي رسد افزايش فشارها به دولت سوريه چه به شکل حملات نظامي رژيم صهيونيستي چه با طرح ادعاهايي در مورد سلاح شيميايي با هدف بازگرداندن موازنه به ضرر دولت سوريه و به نفع مخالفانش است.
مرکز نظامي جمرايا که تاکنون دوبار مورد حمله نظامي رژيم صهيونيستي قرار گرفته، از اين نظر که محل استقرار واحدهاي نظامي گسترده ارتش سوريه است که در زمان حاضر مشغول نبرد با مخالفان مسلح هستند و نيز به عنوان مرکزي که مسئوليت اصلي آن بهبود توان دفاعي سوريه است، نقش مهمي از نظر امنيتي به ويژه در فضاي کنوني دارد.
بنابراين به نظر مي رسد هدف از حمله نظامي به اين مرکز، ضربه زدن به توان رزمي دولت سوريه است که در زمان حاضر عهده دار جنگ سختي با مخالفان مسلح در اين کشور است.
بحران سوريه در حالي وارد سومين سال خود شده که با وجود تلاش مخالفان مسلح که حمايت و پشتيباني گسترده خارجي را نيز همراه خود دارد، دولت سوريه نه تنها به ورطه سقوط و فروپاشي نيفتاد بلکه گزارش هاي ميداني حکايت از عقب نشيني و شکست مخالفان مسلح در بسياري از مناطق اين کشور دارد.
اين در حالي است که با ادامه درگيري هاي خشونت بار در سوريه نگراني از قوت گرفتن جنگ هاي طايفه اي در اين کشور افزايش يافته است. اقدام منزجر کننده و شنيع برخي از مخالفان مسلح دولت سوريه در هتک حرمت به بارگاه حجر بن عدي از صحابه پيامبر، يکي از نشانه هاي قدرت گرفتن درگيري طايفه اي در اين کشور است. اين در حالي است که اين گروه ها با حمايت هاي خارجي در سوريه روز به روز به قدرتشان افزوده مي شود.


 


زهرا عباسي
از چندي پيش ابراز نگراني از استفاده سلاح‌هاي شيميايي در سوريه به يکي از مباحث محوري اخبار سوريه تبديل شده است. آمريکا و متحدان آن مي‌کوشند حکومت سوريه را به استفاده از سلاح شيميايي متهم سازند به نحوي که باراک اوباما رئيس جمهور آمريکا استفاده سوريه از تسليحات شيميايي را خط قرمز واشنگتن معرفي کرد و اظهار داشت به کارگيري اين سلاح‌ها توسط دمشق مي‌تواند واکنش نظامي آمريکا را در پي داشته باشد.
اين موضع‌گيري با اظهارات بي‌سابقه يک مقام اطلاعاتي اسرائيلي که مدعي شد نيروهاي بشار اسد طي ماه گذشته در مواردي از گاز مرگبار «سارين» استفاده کرده‌اند زمينه را براي دخالت نظامي در سوريه مهياتر کرده است.
پيشتر نيز مقامات انگليسي و فرانسوي چنين ادعايي را مطرح کرده بودند اما طرح مجدد اين اتهام قطعا فشار را بر کاخ سفيد براي توسل به گزينه نظامي افزايش داد به ويژه اينکه مقامات انگليسي از جمله «ديويد کامرون» نخست‌وزير اين کشور مدعي شد شواهدي وجود دارد که نشان مي‌دهد نيروهاي دولتي سوريه از تسليحات شيميايي استفاده کرده‌اند.
از آنجا که ادعاهاي دولت آمريکا درباره سلاح‌هاي شيميايي عراق دروغ از آب درآمد لذا در زمينه سلاح‌هاي شيميايي سوريه با احتياط بيشتري برخورد مي‌کند.
«ميجل رودريگرز» مدير دفتر امور قانون‌گذاري کاخ سفيد با ارسال نامه‌اي خطاب به اعضاي کنگره آمريکا خاطرنشان مي‌کند، با توجه به خطرات مربوط به موضوع سوريه و درس‌هايي که قبلا درباره عراق آموختيم اطلاعات سرويس‌هاي جاسوسي به تنهايي کفايت نمي‌کند و تنها واقعيت‌هاي تاييد شده و مورد اعتماد مي‌توانند در تصميم‌گيري ما نقش داشته باشند.
اين بي‌اعتمادي از آنجا آغاز شده که سرويس‌هاي اطلاعاتي امنيتي آمريکا درباره موضوع استفاده دولت سوريه از سلاح شيميايي و به طور مشخص گاز سارين گزارش‌هاي متفاوتي را ارائه کرده‌اند.
باراک اوباما در ديدار با عبدالله دوم پادشاه اردن در کاخ سفيد درباره استفاده سوريه از سلاح شيميايي خاطرنشان مي‌کند: بايد تحقيقات جدي‌تري درباره اين موضوع صورت گيرد چون براي اثبات کاربرد سلاح‌هاي شيميايي به شواهد بيشتري احتياج است. به باور ناظران بين‌المللي هر چند رئيس جمهور آمريکا استفاده سوريه از تسليحات شيميايي را خط قرمز واشنگتن معرفي کرده است اما واشنگتن همچنان به دنبال انتقال قدرت در دمشق از راه سياسي است نه سرنگون کردن حکومت از طريق مداخله نظامي. اين کارشناسان معتقدند آمريکا براي مداخله نظامي در سوريه آماده نيست زيرا واشنگتن امروز در شرايطي نيست که با اقدام نظامي در سوريه هزينه‌هاي سرسام‌آور آن را تحمل کند. علاوه بر آن آمريکا ترجيح مي‌دهد به بهانه بحران سوريه باب گفت‌وگو و چانه‌زني با روسيه را باز نگه دارد.
از سوي ديگر، برخي از مشاوران اوباما وي را به دخالت نظامي در سوريه تشويق مي‌کنند و معتقدند دخالت نظامي واشنگتن در اين کشور منافع ملي آمريکا را تأمين مي‌کند و اين کشور را سريع‌تر به اهدافش مي‌رساند.
استدلال اين سياستمداران اين است که با براندازي حاکميت سوريه، بشار اسد رئيس جمهور سوريه، متحدان منطقه‌اي خود را از دست خواهد داد و گروه‌هاي مقاومت و حاميان آنان بايد همراهي با متحد اصلي خود يعني سوريه را فراموش کنند و اسرائيل نيز ديگر دشمني در منطقه نخواهد داشت و بهتر مي‌تواند منافع آمريکا در منطقه را تأمين کند. به همين دليل معادلات منطقه در راستاي تامين منافع آمريکا پيش خواهد رفت.
از سوي ديگر با از ميان رفتن نظام بشاراسد روسيه نيز قدرت چانه‌زني خود را از دست خواهد داد و همه شرايط براي برتري آمريکا در منطقه فراهم خواهد آمد.
طرفداران مداخله نظامي در سوريه معتقدند تحولات متعددي در جريان است که مي‌تواند آمريکا را به جنگي فراگير عليه سوريه سوق دهد. پيروزي‌هاي گسترده ارتش سوريه تا دورترين نقطه کشور که تسلط کامل ارتش بر مناطق مختلف را امکان‌پذير کرده و حضور تروريست‌ها را با ناکامي مواجه ساخته، و مواضع قاطع دولت‌هاي روسيه و چين مبني بر اينکه راه‌حل بحران سوريه سياسي است نه نظامي، باعث شده که شرايط براي دخالت نظامي آمريکا و متحدانش در سوريه فراهم شود.
ليکن مخالفان راه‌حل نظامي در سوريه معتقدند شرايط کنوني سوريه هيچ‌‌گونه امتيازي را براي تروريست‌ها و حاميان آنها به همراه ندارد به ويژه آنکه نيروهاي مخالف در شرايط انفعال به سر مي‌برند. از اين رو بعيد است پروژه مداخله نظامي در سوريه در دستور کار آمريکا و غرب قرار داشته باشد.
«جرج فريدمن» بنيانگذار انديشکده استراتفور در تاييد اين مسئله مي‌گويد چيزي که ايالات متحده در عراق، افغانستان و ليبي آموخت اين است که نابود کردن يک دولت با استفاده از قدرت نظامي مرسوم امر نسبتا ساده‌اي است اما آنچه به مراتب مشکل‌تر است تشکيل يک دولت جديد با استفاده از همان قدرت نظامي مرسوم است. دولتي که روي کار مي‌آيد ممکن است از برخي جهات اخلاقي بهتر از آنچه در قبل بوده باشد مثلا در مورد عراق تصور دولتي شرورتر از صدام حسين بسيار مشکل است اما نظامي که جايگزين آن مي‌شود ابتدا دولت بحران ناميده مي‌شود سپس رژيم ديگري روي کار مي‌آيد که بقاي آن صرفا تا زماني است که دست آن در دست آمريکا قرار داشته باشد. بنابراين معدود کساني هستند که بخواهند با بهانه قرار دادن سلاح‌هاي کشتار جمعي وارد يک جنگ تازه شوند. به گفته فريدمن چالش‌هاي نظامي بزرگي براي مواجهه با دولت سوريه وجود دارد، مداخله‌هاي تمام عيار جواب نمي‌دهد، حملات گزينشي و حساب شده به تاسيسات شيميايي ايده خوبي است اما اطلاعات درباره مکان آنها هيچ‌گاه دقيق و کامل نبوده است. سوريه از يک سيستم دفاعي هوايي پيچيده برخوردار است که از کار انداختن آن بدون برجاي گذاشتن تلفات جاني بالا امکان‌پذير نيست و منفجر کردن ساختمان‌هاي حاوي سلاح‌هاي شيميايي مي‌تواند به انتشار آنها پيش از نابودي‌شان در آتش انفجار منجر شود. اعزام سرباز به عمق خاک سوريه نيز موضوع به پرواز درآوردن چند بالگرد نيست و نابود کردن انبار سلاح‌هاي شيميايي به نيروي انساني فراواني نياز دارد.
همچنين ممکن است براساس ماهيت جنگ داخلي برخي سلاح‌هاي شيميايي حقيقتا به دست شورشيان افتاده باشد به همين دليل هيچ حمله هوايي يا حمله گزينشي دقيق توسط نظاميان نيروي ويژه نمي‌تواند مشکل را حل کند.
فريدمن تاکيد مي‌کند، مداخله طراحي شده در سوريه باعث مي‌شود که ايالات متحده در باتلاق سوريه گرفتار شود و شايد در وهله اول يک مشکل حل شود ولي مشکلات فراواني ايجاد خواهد شد و آمريکا نمي‌تواند به شکست‌هاي پي‌درپي پاسخ دهد. به عبارت ديگر، درس نگرفتن از اشتباهات قدرت را تضعيف مي‌کند و مقامات واشنگتن بايد مسئوليت خونريزي‌هاي بيشتر را بپذيرند.

 


(صفحه(6(صفحه(7(صفحه(8(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(12(صفحه(9(صفحه(4(صفحه (2.3.10