یکسان‌سازی!

پژمان کریمی
برخلاف آنچه تصور می‌شود؛ جریان فیلم‌سازی در کشوری چون آمریکا، محصول «نگرش‌ها» نیست!
سینمایی مانند هالیوود، فرزند خلف نگرش «مسیحی- صهیونیستی» است که با سرانگشتان بخش فرهنگی سازمان جاسوسی ایالات متحده موسوم به «سیا» اداره می‌شود.
نگرش مسیحی- صهیونیستی به عنوان یک واقعیت فرهنگی- سیاسی، الگویی است که تمسک و نشانه‌روی بدان، موجب شده است، اولا؛ همه کارگزاران سینما و سینماگران آمریکایی، در یک دالان، به عنوان دالان سیاستها و ضوابط حرفه‌ای منبعث از نگرش مسیحی- صهیونیستی، تکاپو کنند.
مثلا تاکید بر جنایت‌پیشگی مسلمانان، بازتاب و تاثیر همان مولفه نگرش مسیحی- صهیونیستی است که غیریهود و ناباوران نسبت به تعالیم تورات ]تورات تحریف شده[، جملگی افرادی پلشت و سزاوار نابودی‌اند!
دو: جز تعدادی انگشت‌شمار، هیچ‌یک از سینماگران هالیوودی، در برابر حاکمیت کشورشان قد راست نمی‌کنند.
چون اکثریت قریب به اتفاق آن سینماگران، به پیمان نانوشته مسیحیت صهیونیستی باور دارند. در نتیجه، حاکمیت سیاسی ایالات متحده، این امکان را به راحتی یافته است که از سینما، در جهت گسترش و بهسازی پایدار امنیت ملی آمریکا و موقعیت سیاسی و فرهنگی خود در سطح جهان، بهره گیرند. فیلم «آرگو» به عنوان محصول مشترک سیا و هالیوود مثال زدنی‌ترین فیلم، ظرف یک سال اخیر است! در این فیلم تاریخ سرزمین‌مان به نفع دنیای استکبار تحریف می‌شود!
سوم اینکه؛ ایجاد جو همبندی و دغدغه‌مندی جدی میان اصحاب سینما در آمریکا، این شوق و امکان را به وجود آورده که سینماگران آمریکایی، در درون مرزها و نیز فرامرزها، به تعقیب هدفهای شبه فرهنگی مسیحی- صهیونیستی بپردازند.
چهارم: سینماگران آمریکایی می‌دانند مقصود و مطلوب چیست، در نتیجه؛ در کنار یکدیگر، با خلق آثار هدفمند، دست به جریان‌سازی فرهنگی و سیاسی می‌زنند. چیزی که در سینمای ایران نشانی از آن یافت نمی‌شود. یادمان بماند؛ تنها در پرتو جریان‌سازی است که اندیشه‌ای، رخصت مانایی می‌یابد.
از این رو، چرا باید تعجب کنیم وقتی سینمایی مانند سینمای آمریکا، کاملا سازمان یافته و حرفه‌ای در مسیر ترویج ارزشهای جریان مسیحی- صهیونیستی تلاش می‌کند؟!
اما دالان سیاستها و ضوابط ما کجاست؟ آیا چنین ضرورتی، طراحی شده است؟
پاسخ روشن است!
سینمای ایران، متأسفانه هنوز از دالانی و از بستری مطمئن و جامع و تعیین‌کننده از حیث سیاستها و ضوابط استراتژیک بی‌بهره است!
سینماگران ما، پراکندگی را تجربه کرده‌اند! از نقطه نظر فکری یک دست نیستند. نمی‌خواهم بگویم همه باید یک جور کار کنند! اما مسلما، در سینمای جمهوری اسلامی، سینماگری که به مبانی نظام دینی و منافع ملی و مصلحت مردم، فکر نمی‌کند، نباید قدر بیند و بر صدر نشیند. سینمای ما بصیرت ندارد، تدبیر ندارد. سینمای بی‌بصیرت و سینمای بی‌تدبیر، نتیجه‌اش می‌شود فیلم‌هایی که تاریخ کشور را تحریف می‌کند؟ مثل فیلم «استرداد»! فلسفه دفاع مقدس این فصل غرورآفرین تاریخ ایران را تحریف می‌کند؛ مثل فیلم «زمهریر»! نظام دینی را به زیر سؤال می‌برد؛ مثل فیلم «صد سال به این سالها»!
سینمای ایران نمی‌داند سال آینده باید به کجا برود؟ چه قله‌ای را هدف بگیرد؟
سینمای ایران نمی‌تواند جریان‌سازی کند چون نیروهای آن باورمند به نگرشی روشن و هدف توافق جمعی، نیستند در دالانی مشخص قرار نمی‌گیرند.
سازمان سینمایی کشور باید تکلیف سینمای ایران را روشن کند! باید نگرش یکسان ایجاد شود. یکسان‌سازی نگرش، یعنی شناسایی، تربیت حرفه‌ای و پشتیبانی از صاحبان نگرش دینی! نگرش معطوف به نظام دینی!
یکسان‌سازی نگرش، با نگاه به ظرفیت فعلی سینمای ایران میسر نیست! سازمان سینمایی کشور باید کار را از استعدادهای جدید آغاز کند!
از این رو، نگرش یکسان و دالان سیاستها و ضوابط، دو ضرورت توأمان است که راهکار تحقق سینمای ملی ایران ارزیابی می‌شود!

به بهانه برنامه فرانسوی«اصول عقاید اسلامی» شبکه سحر پاتک در جنگ رسانه ای

حسین زینلیان بروجنی
شاید جالب باشد که یک شبکه تلویزیونی ایرانی اصول دین را برای مخاطبین فرانسوی خود آموزش دهد، آن هم با زبان فرانسوی و با حضور مجریان و عالمان فرانسوی زبان و مسلط به ادبیات فرانسه و نه با حضور مترجم و یا هر گونه واسطه دیگر .
در عصری که اسلام عزیز آماج حملات و اتهامات و سیاه نمایی است ، شاهد گرایش روز افزون مردم در قلب اروپا به دین مبین اسلام هستیم و در مقابل به دلیل انحصار رسانه ای دنیا و آپارتاید مطلق رسانه‌ای، بسیاری از مسلمانان اروپا و از جمله فرانسوی زبان ها، از دسترسی به برنامه‌های تلویزیونی مفید و ضروری محروم اند و در مقابل با سیلی از شبهات علیه اسلام مواجه. این مسئله درباره تازه مسلمان ها حادتر است و قطعا عطش این دسته به دریافت و تامین خوراک فکری دینی بیش از دیگران است.
همین ضرورت موجب شکل گیری برنامه ای با عنوان "اصول عقاید اسلامی" در سیمای فرانسوی زبان شبکه جهانی سحر شده است که در قالب ترکیبی با اجرای احمد دواجی به صورت زنده یکشنبه ها از ساعت 2:00 بامداد به وقت تهران به مدت 30 دقیقه روی آنتن می رود.
در برنامه "اصول عقاید اسلامی" حجت‌الاسلام «اسماعیل بلم» که یک روحانی سیاه پوست است به عنوان کارشناس برنامه حضور می یابد که فن بیان قوی و نفوذ کلام بالا در کنار سطح اطلاعات و سواد دینی قابل قبول وی و حتی سیاه پوست بودنش (به عنوان سندی محکم و عینی مبنی بر مخالفت اسلام با نژاد پرستی و هر گونه رفتار‌های زشت دیگری که در دنیای مادی غرب علیه رنگین پوستان رایج است) جذابیت خاصی به برنامه بخشیده است.
در کل مباحث بین مجری و کارشناس برنامه اصول عقاید اسلامی، یعنی آقایان دواجی و اسماعیل، گرم و پر طراوت است. به این دلیل که هم مجری، فعال و با مطالعه است که می‌تواند به موقع وارد بحث شود و بحث را داغ یا تکمیل نموده و یا به مجاری خاص مد نظر مخاطبین هدایت نماید و هم سخنران، یک خطیب حرفه ای و آشنا با ذائقه های مخاطبین است.
این نکته هم باید اضافه شود که در بین کشورهای اروپایی، فرانسه یکی از کشورهایی است که جمعیت زیادی از مسلمانان را در خود گنجانده است که اتفاقا بسیاری از ایشان سیاه پوست هستند و ازقضا فرانسه یکی از دولت هایی است که بیشترین مبارزات را با مقدسات و آزادی‌های مسلمانان داشته و همیشه جنجال های زیادی به همین دلیل رخ داده است. البته ناگفته هم نماند که در بسیاری از کشورهای آفریقایی هم که دین مبین اسلام جاری است، زبان اول یا حداقل زبان دوم آن ملت‌ها، زبان فرانسوی است و از این حیث هم پوشش شبکه سحر قابل توجه است.
در فضایی که گوشه های اندکی از آن ترسیم شد، لزوم برنامه های معنوی و مذهبی برای مخاطبین کثیری که از همه نظر تحت فشار و در مضیقه هستند به شدت احساس می شود و شاید برنامه های شبکه سحر از جمله همین اصول عقاید اسلامی در عین سادگی که دارند از مخاطبین بسیار بالایی برخوردار هستند.
از نکات ساختاری و ظاهری مربوط به این برنامه باید به دکوراسیون و طراحی صحنه اشاره نمود که یک طراحی بر اساس معماری و کاشی کاری کاملا اسلامی و ایرانی دارد. بر این اساس در واقع شاهد یک برنامه با ساختار ایرانی- اسلامی زیبا هستیم که قطعا برای مخاطبین خارجی چه در آفریقا و چه در قاره اروپا دارای جلوه های خاصی است.
ضمنا در برنامه مذکور، میان برنامه‌هایی هم پخش می شود که هم جنبه سیاسی دارد و هم عبادی و کاملا مرتبط با موضوع برنامه است . کلیپ‌های مهیجی که از یک سو ده‌ها و صد‌ها شبکه و کانال تلویزیونی دنیا را در کنار هم به تصویر می کشد و نشان می‌دهد که شبانه روز ، این کانال‌های وابسته به ابر قدرت ها چگونه افکار عمومی دنیا را از حقایق منحرف می‌کنند و ذهن مردم را به مادیات و فرضیات خودساخته غرب معطوف می کنند و خبری از معنویت و خداجویی و معارف ناب انبیای الهی در این رسانه ها نیست و بلافاصله بعد از آن، تصاویری از بیت‌الله الحرام که کانون معنویت و محور عالم امکان و قطب خداجویی مسلمین است با تکه هایی از ادعیه زیبایی که در زمینه آن پخش می شود و حکایت از آن دارد که دنیا توسط رسانه های وابسته به ثروت و قدرت از معنویات و حقایق الهی فاصله می‌گیرد و تنها راه نجات توسل و تمسک به ریسمان الهی است.
شاید مقصود از این کلیپ کوتاه هم این باشد که در دنیای رسانه ای امروز‌، شبکه‌های تلویزیونی همچون سحر معدود هستند و با کوهی از مشکلات و محدودیت‌های همان ابر رسانه های دروغ‌گوی مدعی هم مواجه هستند، ولیکن نور و روشنایی منعکس شده از انوار الهی راه نجات و غلبه بر همه آن توطئه ها علیه بشریت است و گاهی اوقات برنامه های ساده و اندکی همچون اصول عقاید اسلامی و برنامه‌های معارفی مشابه از شبکه سحر و سایر شبکه های وابسته به نظام جمهور اسلامی ایران ، در این میدان، جهادگونه مبارزه می کنند و صدای حق را به گوش امت اسلام می رسانند.

رویدادها

مردم دچار تئاتر هراسی شده‌اند
انتقاد شیخ طادی از عدم حمایت مدیران از سینمای مقاومت
کارگردان سینما با اشاره به حرکت های مستقل در سینمای ایران برای ارایه پیام صلح ومقاومت گفت: برخی از سینماگران که خودشان بر مسایل منطقه توجه داشتند ،به صورت مستقل مسائل را رصد کرده اند، مدیریت جمعی در سینما برای ارایه پیام صلح و مقاومت نیاز است.پرویز شیخ طادی کارگردان سینما در گفت و گو با سینماپرس درباره سینمای ایران و نقش آن در ارائه پیام صلح و دوستی در منطقه با توجه به تحولات اخیر گفت: سینما به عنوان یک ابزار تصویری و مهم می تواند موثر باشد و سینمای جهان از این تاثیر به خوبی بهره برده است. موفقیت این رسانه در افکار عمومی، اصلاح رفتارها و ایجاد رفتارها قابل بحث و بررسی است.شیخ طادی در ادامه به ساخت مجموعه های مختلف در ایجاد فضای تاریخی و باورهای ماهوی در جامعه اشاره کرد و گفت: در برخی از کشورها با ساخت مجموعه های مختلف در جهت تاریخ سازی وهویت بخشی موفق عمل می کنند. در مجموعه های کره ای شاهد هستیم به نوعی به تاریخ سازی و هویت بخشی مشغول هستند و جامعه را به یک باور ماهوی و هویتی می رساند. یا در مجموعه های چینی با اهداف از پیش تعیین شده برای جامعه فرهنگسازی صورت می گیرد و بر رفتار مردم تاثیرگذار هستند.کارگردان فیلم‌های تحسین شده «شکارچی شنبه» و «روزهای زندگی» درباره سینمای ایران و رصد کردن مسائل منطقه توضیح داد: سینما در ایران به صورت هدفمند حرکت نکرده است که بتواند بهره گیری مفیدی از آن صورت گیرد.متاسفانه هیچ هدفگذاری دقیق اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی نداشته است. قفل های جامعه و منطقه را مورد بررسی قرار ندادیم تا بتوانیم کلیدهای مناسب برای آن آماده کنیم کلیدهایی که ساختیم به صورت اتفاقی برخی از مشکلات را حل کرده است. در حوزه مدیریت هم برنامه مشخص و مدونی در این زمینه انجام نشده است.
وی در ادامه به حرکت های پراکنده سینماگران اشاره کرد و گفت: در سینمای ایران توسط برخی از سینماگران که خودشان بر مسایل منطقه توجه داشتند وبه صورت مستقل رصد کرده اند به صورت چریکی و پارتیزانی حرکت هایی صورت گرفته است. نگاه کردن به اوضاع منطقه و جهان اسلام به صورت معدود و خودجوش از طریق سینماگران انجام شده است.
مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری گفت: مردم دچار تئاتر هراسی شده‌اند و قشر خاصی از مردم هستند که تئاتر می‌بینند. مردم از اینکه بخواهند تئاتر ببینند وحشت و هراس دارند، چرا که نمی‌دانند چه چیزی اجرا می‌شود.به گزارش تسنیم، رحمت امینی در نشست رسانه‌ای نخستین همایش سراسری تئاتر کاربردی، با اشاره به مشکلات تئاتر کشور اظهار داشت: چند مسئله در تئاتر کشور وجود دارد، مانند بودجه بسیار ناچیز تئاتر، عدم توسعه تالار‌های نمایشی و بی توجهی به مسئله شغلی اهالی تئاتر که این مشکلات پس از سه دهه همچنان مطرح هستند. در این سال‌ها تعداد دانشجویان و فعالان تئاتر افزایش پیدا کرده است، اما این ضعف‌ها همچنان وجود دارند. مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری تصریح کرد: متاسفانه تئاتر در نهادهای اساسی و کلی و عمده کشور مورد توجه نیست، نه در مجلس و نه در دولت تئاتر به عنوان هنری که ضرورتش در جامعه حس شود مورد توجه قرار نمی‌گیرد و البته بخشی از معضلات تئاتر نیز به خود هنرمندان این عرصه بر می‌گردد که ارتباط خود را با مخاطبان و علاقه‌مندان بهبود نمی‌بخشند. تئاتر کاربردی از عواملی است که می‌تواند مشکلات تئاتر کشور را کاهش دهد؛ این هنر در گام‌های نخست خود است و در جهان نیز در دو دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است.
وی افزود: همایش تئاتر کاربردی همچنین در راستای اهداف مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری مبنی بر بردن تئاتر درون اقشارمختلف مردم کشور برگزار می‌شود. مردم دچار تئاتر هراسی شده‌اند و قشر خاصی از مردم هستند که تئاتر می‌بینند. مردم از اینکه بخواهد تئاتر ببینند وحشت و هراس دارند، چرا که نمی‌دانند چه چیزی اجرا می‌شود، تئاتر کاربردی می‌تواند این ذهنیت را از بین ببرد. در حال حاضر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری قصد دارد
«دفتر تئاتر بچه های مسجد» دوباره راه‌اندازی کند تا علاقه‌مندان به راحتی بتوانند عضو شوند و در عرصه تئاتر فعالیت کنند.