Research@kayhan.ir
حضرت آيت‌الله العظمى خامنه‌اى در خطبه‌هاى نماز جمعه
فرمودند :
«جبهه دشمن، غير از آن آدم غافلى است كه خودى هم هست، منتها بيچاره
دچار غفلت و اشتباه و فريب مى‌شود. بر اثر حادثه‌اى عقده و كينه‌اى پيدا مى‌كند و
در مقابل نظام مى‌ايستد؛ در مقابل سخن حق مى‌ايستد؛ در مقابل امام و راه امام
مى‌ايستد. اين، آن دشمن اصلى نيست؛ اين يك آدم فريب‌خورده است؛ يك آدم قابل ترحّم
است! دشمن اصلى كسى است كه پشت سر اين قرار مى‌گيرد، امّا خودش را نشان نمى‌دهد؛ در
داخل كشور خودش را نشان نمى‌دهد؛ در خارج كشور چرا؛ ما در جبهه ميانى، در جبهه
بين‌المللى، به عنوان يك عضو وفادار سازمان جاسوسى سياى آمريكا يا موساد صهيونيستها
چرا؛ كاملا چهره او آشكار است؛ حرف هم مى‌زند؛ حقايق را هم مى‌گويد؛ انگيزه‌هايى را
هم كه او براى مبارزه با اسلام و مسلمين دارد، بيان مى‌كند؛ امّا آن دنباله او كه
داخل كشور است، خود را دم چَك اقتدار حكومت قرار نمى‌دهد. مى‌داند كه اين حكومت،
حكومت مقتدرى است؛ حكومتى است كه متكى به آراء مردم است، متكى به مَحبّت مردم است؛
متكى به ايمان مردم است؛ از اين حكومت مى‌ترسند و خودشان را جلو نمى‌دهند. حرفشان
را با يك واسطه، با دو واسطه، با سه واسطه از زبان آدمهاى غافل مى‌زنند. يك وقت
مى‌بينند طرف، يك روحانى است؛ امّا غافل و فريب‌خورده و بى‌خبر؛ يا يك دانشجوست؛
امّا اسير احساسات شده و نينديشيده؛ يا يك فرد معمولىِ حتى انقلابى است؛ امّا زمان
را نشناخته، دشمن را نشناخته يا احيانا دچار عقده و كينه‌اى شده است. حرف از زبان
اين فرد خارج مى‌شود، امّا اين بيچاره حرف خودش نيست، حرف دشمن است».311
ايشان،
ضمن تبيين اهداف دشمن در حمايت گسترده و ورود برخى افراد به اردوگاه دشمن، اظهارات
دشمن‌پسند را غم بزرگ خود دانستند و اظهار داشتند :
«غُصه‌هايى هم هست. من اصلا
نمى‌خواهم غصه‌ها و غمها را مطرح بكنم. بحمدالله غمگسار داريم. خداى متعال و اولياى
او بهترين غمگسارند. در همه مراحل زندگى اين طور بوده است. امروز هم، همان‌طور است.
امّا اگر من فقط بخواهم يك اشاره بكنم، غم بزرگ اين است كه بعضى عناصرى كه هيچ سودى
در سلطه آمريكا بر اين كشور ندارند، از روى غفلت و اشتباه و ضعفها و عقده‌ها، براى
سلطه آمريكا بر اين كشور تلاش مى‌كنند! البته اشخاص مختلف‌اند. بعضيها عقده‌اى
دارند؛ بعضيها كينه‌اى دارند؛ بعضيها گله‌اى از كسى دارند؛ براى خاطر دستمالى،
قيصريه را آتش مى‌زنند. براى خاطر يك دشمنى و يك كينه شخصى و يك محروميت از فلان
مسئوليت كه مايل بوده به او بدهند و مثلا نشده، براى خاطر يك اشتباه در فهم،
مى‌بينيد كه حرفى مى‌زنند، اقدامى مى‌كنند، موضعى مى‌گيرند و كارى مى‌كنند كه به
ضرر تمام مى‌شود و در خدمت دشمن قرار مى‌گيرند! بدانيد اين راديوهاى بيگانه با
ميليونها دلار صرف و خرج راه مى‌افتد. اينها هدف دارند از اين كه اين تبليغات را
مى‌كنند. مى‌خواهند افكار عمومى كشورهاى مخاطب خودشان را تحت تأثير قرار بدهند.
بيخودى كه نمى‌آيند از شخصى، از حرفى، از جريانى اين طور دفاع بكنند! هر آدم عاقلى
تا ديد دشمن دارد برايش كف مى‌زند، بايد به فكر فرو برود و بگويد من چه غلطى كردم؛
من چه كار كردم كه دشمن دارد براى من كف مى‌زند. بايد به خود بيايد. اين مايه غُصه
است كه بعضى از كف زدن دشمن خوششان مى‌آيد! اگر گل‌زن مهاجمِ ما در ميدان فوتبال،
اشتباها به دروازه خودش گل بزند، چه كسى در آن ميدان كف خواهد زد؟ طرفداران تيم
مقابل و مخالف. حالا شما وقتى كه مى‌بينى دشمن دارد برايت كف مى‌زند، بايد بفهمى كه
به دروازه خودى گل زده‌اى! ببين چرا زدى؟ ببين چرا كردى؟ ببين چه اشتباهى كرده‌اى؟
ببين مشكلت كجاست؟ بگرد مشكل خودت را پيدا كن و توبه كن.
من در اين ماه رمضان،
از همه كسانى كه اين خطاى بزرگ را در مقابل ملت ايران كردند، مى‌خواهم كه در مقابل
خدا و در مقابل اسلام توبه كنند. مبادا خيال بشود كه اين خطا در مقابل شخص اين بنده
حقير است، نه بنده كه كسى نيستم، بنده هيچ ادعايى ندارم، هيچ دلبستگى هم به مسئوليت
و اقتدار ندارم. البته مايه افتخار است براى هر كسى كه بتواند به اين مردم خدمت
كند، دلبستگى نيست، آنهايى كه بايد بدانند، مى‌دانند.
دل انسان غمگين مى‌شود و
مى‌شكند، به خاطر اين كه چرا كسانى كه نان انقلاب را خوردند، نان اسلام را خوردند،
نان امام زمان را خوردند، دم از امام زمان زدند، دم از ائمه معصومين زدند، حال طورى
مشى كنند كه اسرائيل و آمريكا و سيا و هر كسى كه در هر گوشه دنيا با اسلام دشمن
است، برايشان كف بزنند! اين انسان را غصه‌دار مى‌كند. ولى به شما عرض بكنم،
بشارتهاى الهى خيلى زياد است. نبايد خيال كرد كه اگر چهار نفر آدمى كه سابقه
انقلابى دارند، از كاروان انقلاب كنار رفتند، پس انقلاب غريب مانده، نه آقا، همه
انقلابها، همه فكرها، همه جريانهاى گوناگون اجتماعى، هم ريزش دارند، هم رويش دارند،
ريزش در كنار رويش . . .
البته مايه تأسف است. وقتى به اميرالمؤمنين شمشير زبير
را دادند، گريه كرد، همان‌طور كه گفتم غصه دارد، غُصه دارد كه كسانى ريزش پيدا كنند
كه يك روز پاى سفره انقلاب، پاى سفره امام زمان، پاى سفره اسلام و قرآن نشستند و
نان و نمك اسلام را خوردند . . .».312
يكى ديگر از مصاديق همسويى مجمع روحانيون
مبارز با تجديدنظرطلبان، عكس‌العمل شديد اين تشكل سياسى در قبال پخش صحنه‌هايى از
كنفرانس ننگين برلين در رسانه ملى بود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
311- بيانات مقام معظّم
رهبرى در خطبه‌هاى نماز جمعه، به تاريخ 26/9/1378.
312- بيانات مقام معظّم رهبرى
در خطبه‌هاى نماز جمعه، به تاريخ 26/9/1378.
پاورقی
|
