(صفحه(12(صفحه(6(صفحه(9(صفحه(7(صفحه(8(صفحه(15(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(16(صفحه(13(صفحه(4(صفحه (2.3.14


یکشنبه اول آذر 1388- شماره 19518
 

«نه » دانشجويان مذهبي به نهاوندي

E-mail:shayanfar@kayhannews.ir




«نه » دانشجويان مذهبي به نهاوندي

نهاوندي، هوشنگ - 2
محرمانه
زمان: 10 ژوئيه 1969 - 19/4/48
مكان: رستوران كاروانسرا
صورت مذاكرات شركت كنندگان: دكتر ويليام فوربز، رئيس تيم Penn39، دانشگاه پهلوي خانم دكتر آن فوربز، استاد پزشكي، دانشگاه پهلوي آرنولد ال. رافل، دبير دوم سفارت جان اچ. روز، دبير دوم سفارت
موضوع: دانشگاه پهلوي
در جريان يك ناهار مختصر با دكتر و خانم فوربز ، قبل از اينكه تهران را ترك نمايند، در مورد نظرياتي كه آنها در طي دو سال از دانشگاه پهلوي بدست آورده اند، صحبت كرديم. دكتر فوربز پس از بازنشستگي از مدرسه بهداشت عمومي هاروارد، توسط دانشگاه پنسيلوانيا دعوت شد كه به عنوان رئيس تيم به مدت دو سال در دانشگاه پهلوي تدريس نمايد. خانم فوربز، كه در بيمارستان عمومي ماساچوست تدريس مي كرد، دعوت شد كه در دانشكده پزشكي تدريس نمايد.
1- رئيس دانشگاه، نهاوندي
فوربز گفت كه نهاوندي فردي سنتگرا است، از آن نوع ايرانيان تحصيلكرده قديمي كه علاقأ كمي به روش تدريس آمريكايي دارند. نهاوندي مشخص نموده بود كه تا زماني كه خودش درخواست نكرده باشد، مايل نيست توصيه هاي تيم Penn را بپذيرد و هيچ گاه نيز چنين درخواستي نكرد. او برخورد سنتگرايانه اجتماعي نهاوندي را با يك استاد زيرك، دكتر نصر، مثال آورد كه رئيس جديد بخش پزشكي است. نصر علي رغم قابليت هاي مشهود و شهرت بسيار در بهبود بخشيدن به وضعيت بخش، به طور مشهودي مورد قهر نهاوندي قرار دارد، زيرا او و همسرش لباسهايي به رنگ روشن مي پوشند. (پيراهن زرد و دامن كوتاه)، پارتي مي دهند و مي رقصند و به طور كلي با اصول روش هاي زندگي ايراني مورد نظر نهاوندي همگام نيستند.
2- دانشجويان
فوربز دانشجويان دانشگاه پهلوي را به طور كلي زرنگ يافته است. با چند استثنا، كه عمدتاً محدود به دانشجويان خارجي مي شود، درك انگليسي دانشجويان براي فراگيري برنامأ آموزش بخش هاي پزشكي كافي است. از سوي ديگر، او متوجه شده است كه دانشجويان هيچ ايده اي از اين كه چگونه آموخته هاي خود را به كار گيرند، ندارند. آنها بندرت از كتابهاي كتابخانه دانشكده استفاده مي كنند، در استفاده از كتابهاي مرجع مانند لغت نامه مهارت ندارند (زيرا آنها به هيچ وجه به كار كردن با الفباي فارسي آشنا نيستند. ) و احساس مي كنند كه روش فراگيري محدود شده است به حفظ كردن آنچه كه در كلاس به آنها تدريس مي شود. دانشجويان ايراني عموماً مدرك دوره را اولين هديه دريافت شده مي دانند، لذا براي نمرأ بيشتر با استادان چانه مي زنند. خانم فوربز اظهار داشت كه اين مسئله فقط در سطح آموزش هاي دانشگاه نيست. تا زماني كه تكنيك هاي آموزشي در تمام سطوح، از دبستان به بالا، به طور كامل تغيير نيابند، دانشجويان در بكارگيري عملي آنچه كه آموخته اند، كارآيي نخواهند داشت.
3- تيم Penn
فوربز معتقد است كه تيم Penn، صرف نظر از اين واقعيت كه در حال حاضر توصيه هايش در امور دانشگاه بندرت طالب دارد، به طور عمده اي، سهم واقعي را در تداوم روش هاي مدرن و استانداردهاي بالا در دانشگاه پهلوي داشته است. روش هاي تدريس اعضاي تيم، اثر مثبت در روش تدريس ساير استادان داشته است كه بسياري از آنها، حداقل در دانشكده پزشكي، در آمريكا تحصيلكرده اند. همچنين داشتن يك هسته مركزي از استادان آمريكايي، به جذب و حفظ دانشجويان خارجي كه در حال حاضر پاكستاني ها و عرب ها هستند و علاقه مندي شخصي شديد آنها براي كار، تأثير خوبي بر دانشجويان ايراني داشته، كمك كرده است. او گفت كه قرارداد ساليانه 300000 دلاري، صرفاً يك پرداخت به دانشگاه پنسيلوانيا نيست، بلكه هزينه برنامأ استخدامي Penn را در امريكا، حقوق هشت عضو تيم را در دانشگاه پهلوي (كه بسياري از آنها به طور تمام وقت براي دانشگاه كار مي كنند) و همين طور هزينه هاي هيئت و حق التدريس را براي بيش از 20 تن از كارمندان عضو دانشگاه پهلوي در دانشگاه پنسيلوانيا و دانشجويان فارغ التحصيل كه ساليانه آموزش هاي تخصصي در ايالات متحده مي بينند، در بر مي گيرد.
4- چشم انداز آينده
فوربز اظهار داشت، با ادامأ قرارداد يا بدون آن با تيم Penn، «با خوش بيني» دانشگاه پهلوي كم وبيش به ارائه آموزش هاي با كيفيت آمريكايي ادامه خواهد داد. او معتقد است كه علي رغم عدم علاقه مندي نهاوندي، استادان متعدد آموزش ديده در آمريكا مي توانند به تأمين نيروي لازم براي چرخش برنامه ادامه دهند. مهم ترين مانع براي اداره مؤثر دانشگاه، درآمدهاي نامتناسب شخصي كارمندان و استادان است كه مانع همكاري مؤثر آنها مي شود.
5 - اظهارنظر
دكتر فوربز فردي مهربان، با فرهنگ و يك آكادميسين با كفايت است. به هر حال در مدت دو سالي كه در دانشگاه پهلوي بوده است، علاقأ كمي به شغل خود به عنوان رئيس تيم Penn، كه اصولاً يك كار اداري است، پيدا كرده است. بسياري از ضعف هاي تيم Penn در دو سال گذشته مي تواند به علت كمبود قدرت رهبري وي، و از ديدگاه ايرانيان، تمايلات افراطي وي به ايجاد يك «مؤسسأ آموزشي به سبك آمريكايي» بوده باشد. هر چند مردي باهوش و تحصيلكرده است، عدم درك وي از فرهنگ و عادات و رسوم ايراني، و اينكه آنها چگونه در صحنه دانشگاه به كار گرفته مي شوند، موجب گرديده است كه نقش تيم Penn در دانشگاه تضعيف شود.
در مدت يك سال گذشتأ رياست نهاوندي در دانشگاه، برخوردهاي اصولي بين تصور نهاوندي در ايجاد يك دانشگاه اصولاً ايراني با كمك هاي آموزشي بين المللي، و عقيده دكتر فوربز، نماينده Penn، در ايجاد يك دانشگاه سبك آمريكايي در شيراز، وجود داشته است. اين عدم توافق در اصول، علاوه بر مخاصمات شخصي بين اين دو نفر، بر رشد عدم كارآيي تيم Penn در دانشگاه افزوده است.
دكتر كوئل (Koelle) رئيس بخش داروسازي پنسيلوانيا، جايگزين دكتر فوربز به عنوان رئيس تيم Penn خواهد شد، كه قرار است در آينده نزديك به ايران بيايد. برخلاف فوربز، وي به طور تمام وقت وظيفه مديريت تيم را فقط با مسئوليت هاي آموزشي فرعي، كه مكن است نقش و تأثير تيم Penn را در دانشگاه گسترش دهد، خواهد داشت.
نهاوندي، هوشنگ - 3
دكتر هوشنگ نهاوندي، رئيس دانشگاه پهلوي
خيلي محرمانه
نهاوندي يك حقوقدان و اقتصاددان تحصيلكرده فرانسه است كه به نظر مي رسد چندان موافق گسترش نفوذ آمريكاييها در دانشگاه پهلوي نيست. او رياست دانشگاه را در سپتامبر 1968، بعد از اين كه علم آنجا را ترك نمود تا خود را در انجام امور وزارت دربار متمركز سازد، به عهده گرفت. (يكي از نارضايتي هاي دانشجويان در اعتراضات فوريه 8691 تقسيم شدن توجه علم بود. ) نهاوندي قبلاً وزير آباداني و مسكن در زمان نخست وزيري منصور و هويدا بود.
او مشاغل متعددي در حزب ايران نوين داشت و هنوز هم از نظر سياسي جاه طلب است. گفته شده كه او رياست دانشگاه را به عنوان لطفي به شاه قبول نموده است و در عوض اميدوار است شغل ديگري در كابينه يا سفارت، كه افراد نزديك مي گويند سفارت بلژيك بيشتر مورد نظر اوست، به وي ارجاع شود. به هر حال گزارش شده كه به نهاوندي اطلاع داده شده است كه به علت ناآرامي هاي ماه ژوئن تا يك سال ديگر در همين شغل باقي خواهد ماند. او صميمي ولي خوددار است. فرانسه را به رواني، ولي انگليسي را در حد كمي صحبت مي كند.
به عنوان مدير، اجازأ عدم تمركز در تصميم گيري ها را در سطح دانشكده ها نداده است. روحيه دانشكده ها پايين است (به يادداشت عالي دكتر آرنولد مورخ سپتامبر 1970 مراجعه شود. )
نهاوندي، هوشنگ - 4
28 سپتامبر 1971 - 6/7/50
محرمانه
يادداشت براي بايگاني
موضوع: نكات بيوگرافيك در مورد دكتر هوشنگ نهاوندي، رياست جديد دانشگاه تهران
در جريان يك گفتگو در 23 سپتامبر 1071، بيل رويس (مدير مركز دو مليتي انجمن ايران و آمريكا در شيراز) نظريات زير را در مورد نهاوندي كه تا اواسط سال 1971 رئيس دانشگاه پهلوي شيراز بوده است، اظهار نمود.
1- نهاوندي ثابت كرد، نه اين كه به دليل تحصيلات دانشگاهي اش، بلكه به علت يك درك حقيقي و واقعي از احساسات و نارضايتي هاي دانشجويان فعال و پر تحرك ايراني، يك رئيس دانشگاه فوق العاده است.
2- نهاوندي، پس از آنكه در سال 1968 رئيس دانشگاه شد، به سرعت دانشجويان فعال و پر تحرك را شناسايي كرد و كوشش چشمگيري به عمل آورد تا به آنها نزديك شود و آنها را تشويق به «حرف زدن» در حركت دادن و اداره دانشجويان و برنامه ريزي و اجراي فعاليت هاي دانشجويي نمايد. او آنها را علاقه مند به شركت در فعاليت هاي فوق برنامه (براي مثال، مديريت غذاخوري دانشجويان، سازماندهي باشگاه دانشجويي و گروههاي بحث و مناظره ايجاد خوابگاههاي دانشجويي و دادن اختيار تصميم گيري در مورد آنها) نمود و در خلال سه سال رياست، موفق شد حدود 1 تا 2 درصد از فعاليت هاي دانشجويان را در دست بگيرد. در نتيجه، شيراز به مدت دو سال با مشكل تظاهرات دانشجويي و نارضايتي ها به طور جدي روبرو نبوده است.
3- رويس اظهار داشت جالب توجه اين است كه تقريباً تمامي دانشجويان كه توسط نهاوندي جذب نشدند از خانواده هاي فوق العاده محافظه كار يا خيلي مذهبي بوده اند، دانشجوياني كه فعاليت هاي فوق برنامه مورد حمايت نهاوندي و همچنين تمايلات ليبرالي وي در مورد حوادث اجتماعي دانشجويان را بيهوده، غير متناسب براي نهادهاي آموزش عالي يا غيرهماهنگ با اعتقادات مذهبي خودشان مي دانند.
4- هر چند رويس موافق بود كه رئيس قبلي دانشگاه تهران ( عاليخاني) مشكلات زيادي ايجاد نموده كه خودش آنها را نساخته است، او اين نظريه را قوياً اظهار داشت كه اگر فقط يك نفر بتواند صلح، آرامش و رضايت را به بدنأ دانشجويان دانشگاه تهران بياورد، آن شخص نهاوندي است.
بخش سياسي - توساينت
نهاوندي، هوشنگ - 5
هوشنگ نهاوندي، رئيس دفتر ملكه
خيلي محرمانه
نهاوندي در سال 1930 در بندر پهلوي متولد شد. او در رشته حقوق از دانشگاه تهران فارغ التحصيل شد و از دانشگاه پاريس دكتراي اقتصاد گرفت. پس از يك مأموريت در بروكسل به عنوان نماينده ايران در بازار مشترك، نهاوندي در سال 1964 جوانترين وزير ايران، در وزارت آباداني و مسكن شد. نهاوندي كه از ديدگاه غربي روشنفكر توصيف شده است، مردي باهوش، درستكار و ليبرال است. در سپتامبر 1968، او رئيس دانشگاه پهلوي شيراز شد. نهاوندي اگرچه يك اصلاح طلب (رفرميست) ملايم است، گزارش شده است كه به علت اختيارات محدود در شيراز دلسرد شده است و در صدد به دست آوردن مأموريتي در سازمان ملل در خارج است.
شهرت وي به عنوان يك اصلاح طلب ملايم، شاه را به اين فكر انداخت كه شغل مشكل رياست دانشگاه تهران را در سال 1791، پس از يك سري تظاهرات دانشجويي، به وي ارجاع نمايد. نهاوندي كه علاقه خالصانه اي به دانشجويان نشان داده است، تأثير زيادي در دانشگاه تهران، به استثناي خنثي كردن تشنجات دانشجويي با خريدن تعداد زيادي از دانشجويان با پرداخت حقوق بالا به آنها در برابر مشاغل بدون كار، نداشته است. او به مدت هشت سال بيشتر از همه پيش بيني هاي قبلي، در رياست دانشگاه باقي ماند. انتصاب وي به عنوان رئيس دفتر ملكه در نوامبر سال 1976، يك ارتقا محسوب گرديد.
نهاوندي فردي تقريباً دوزبانه، تحصيلكرده در فرانسه و بيشتر طرفدار فرانسه است. در سالهاي اخير او تظاهر به علاقأ قابل توجه به امور آمريكايي را شروع نموده است و در حال فراگيري انگليسي است، ولي در يادگيري آن خيلي هم راحت نيست. او در سال 1976 از ايالات متحده بازديد نمود تا يك همگامي را با دانشگاه يوتا، جايي كه دختر وي اكنون در حال به پايان رساندن سال اول آن است، به نتيجه برساند.
آوريل 1977 - فروردين 1356
نيك پي، غلامرضا - 1
غلامرضا نيك پي وزير مشاور و معاون اجرايي نخست وزير
خيلي محرمانه
غلامرضا نيك پي در ژوئيه 1966 به عنوان وزير مشاور و معاون اجرايي نخست وزير منصوب گرديد و اين مشاغل را در كابينأ 1967 حفظ نمود. او قبلاً از آوريل 1964 معاون نخست وزير در امور اقتصادي بود. او يكي از لايق ترين اقتصاددانان ايراني است، او آگاهي وسيعي از صنايع نفتي و علاقه مندي به تجارت و مسائل توسعه اي دارد. او يكي از نه نفر بينانگذار كانون ترقي و يكي از اعضاي حزب ايران نوين است و در سال 1967 در كميته اجرايي حزب انتخاب گرديد. او دوست نزديك نخست وزير مقتول حسنعلي منصور، و از كساني است كه مورد حمايت نخست وزير، اميرعباس هويدا، مي باشد كه زير نظر وي در شركت ملي نفت ايران، خدمت نموده است. مردي باهوش و وفادار مي باشد كه در صدد پيشرفت كشورش با روشي منظم است. نيك پي همين طور مورد احترام ليبرال هايي است كه بسياري از آنها از دولت انتقاد مي نمايند. به او به عنوان روشنفكري صادق و لايق اشاره مي شود كه وجودش در هر كابينه اي مفيد خواهد بود.
نيك پي نسبتاً سنت گرا (محافظه كار) و با غرب صميمي است. هر چند فطرتاً يك رهبر نيست، او در رهبران موجود نفوذ دارد. وي متقاعد شده است كه كارآيي، بهترين مأخذ را براي تصميمات اقتصادي تشكيل مي دهد و طرفدار رقابت و سرمايه گذاري بخش خصوصي در صنايع است. به هر حال، او گاهي فعاليت هاي سرمايه گذاري بخش خصوصي در صنايع نفتي را مورد انتقاد قرار داده است. در اجلاس هاي سنتو، نيك پي ناظرين را تحت تأثير قابليت و روش اداره امور توسط خود كه مشابه آمريكائيان است، قرار داد. او منصف و واقع بين بوده و سعي كرده است مؤثرترين راه حل ها را به جاي قابل قبول ترين آنها براي كشور، انتخاب نمايد.
نيك پي در سال 1929 در يك خانواده مشهور اصفهان متولد شد. او پسر اعزاز نيك پي، وزير سابق كابينه، است. او از دانشگاه تهران، ليسانس حقوق دريافت نمود و سپس به انگلستان رفت و در آنجا از مدرسه اقتصاد لندن دكترا گرفت. او مطالعات گسترده اي در مورد اختلافات نفتي ايران و انگليس، قبل از بازگشت به ايران، انجام داد. در بازگشت، او مشاور شركت ملي نفت ايران شد، و از سال 1960 تا 1964 رئيس بخش آمارها و اقتصاد بود. نيك پي يك ناظر غيررسمي در كنفرانس نفتي اتحاديأ عرب در بيروت در سالهاي 1959، 1960، 1961 و 1963 بود. او در اجلاس هاي كميسيون اقتصادي سازمان ملل براي آسيا و خاوردور از سال 3691 شركت نمود و از زمان ورود به دولت همچنين در اجلاس هاي همكاري عمران منطقه اي شركت مي نمايد.
در سال 1963 براي رياست شوراي مؤسسأ توسعأ اقتصادي آسيا و مجدداً در سال 1966، انتخاب گرديد.
نيك پي مردي جدي و اديبي مجرد است كه كتابهاي زيادي در مورد نفت و مقالات بسياري در زمينأ اقتصاد نوشته است. علاوه بر فارسي او انگليسي را خوب و كمي فرانسه صحبت مي كند.
27 مارس 1968 - 7/1/47
نيك پي، غلامرضا - 2
غلامرضا نيك پي، شهردار تهران
خيلي محرمانه
نيك پي در سال 1929 متولد شده و از يك خانواده مشهور اصفهاني است. او از دانشكده حقوق تهران ليسانس و از مدرسه اقتصاد لندن دكترا دريافت نموده است. در بازگشت به ايران، به عنوان مشاور اقتصادي به شركت ملي نفت پيوست. او همچنين به عنوان معاون نخست وزير در امور اقتصادي، معاون اجرايي نخست وزير و وزير آباداني و مسكن، قبل از اينكه در سال 1969 شهردار تهران شود، خدمت نمود. نيك پي از افراد مورد حمايت هويدا محسوب مي شود و تنها شهردار تهران است كه براي بار دوم انتخاب شده است. او مردي باهوش و بي نهايت فعال است و در صدد پيشرفت و ترقي كشورش با شيوه اي منظم مي باشد. گفته مي شود كه وي مورد احترام ليبرال هاي منتقد دولت است، هر چند روش تند وي بعضي اشخاص را كنار گذاشته است. او به خوبي از مرتبه و امتياز ويژه خود به عنوان شهردار بزرگترين شهر ايران و مركز دولت و تجارت، آگاه است. او همچنين روح گردانندأ پشت پردأ جريان خانأ جوانان است. يك برنامه هدايت شدأ توسط دولت كه تسهيلات لازم براي تفريحات و ساير فعاليت هاي فوق برنامأ دانش آموزان بين 16 تا 25 سال را تأمين مي نمايد.
شهردار نيك پي، طرفدار غرب است، او از ايالات متحده به طور خصوصي در پاييز 1971 بازديد كرده ( نيويورك، واشنگتن و لوس آنجلس) و به طور وسيعي به اروپاي غربي مسافرت نموده است.
شهردار نيك پي با يك دختر جوان و محجوب اصفهاني ازدواج نموده است. آنها داراي يك پسر كوچك هستند. شهردار انگليسي را به خوبي و همسرش به طور متوسط صحبت مي كند.
مي 1972 - ارديبهشت 1531
وحيدي، ايرج - 1
ايرج وحيدي وزير كشاورزي
خيلي محرمانه
در ترميم كابينأ 14 اوت 1969، ايرج وحيدي وزير كشاورزي و جايگزين حسن زاهدي، كه وزير كشور شد، گرديد. وحيدي فردي كارآ، مطلع، متخصص و يك مسئول اجرايي بسيار مورد احترام است. او كه تحصيلكرده انگلستان است، در مشاغل فني دولتي رشد كرده است و تجربأ وسيعي در مديريت منابع آبي دارد. در شغل قبلي خود به عنوان مدير سازمان آب و برق خوزستان، او خود را فردي علاقه مند، مبتكر و حرفه اي در كارهايش نشان داد. كمي قبل از ارتقا به كابينه، وي از سفر 54 روزه به ايالات متحده به عنوان ميهمان افتخاري، مراجعت نمود.
ايرج وحيدي در 1927 در كرمانشاه متولد شد و پسر يك كارمند وزارت پست و تلگراف و تلفن مي باشد، كه اكنون بازنشسته گرديده است. وحيدي دوره متوسطه را در اهواز گذراند كه پدرش در آنجا مأمور بود، او مدرك مهندسي راه و ساختمان را از دانشكده فني دانشگاه تهران در 0591 اخذ نمود. مدال شاگرد اوّلي دانشكده را برد. در همان سال به عنوان مهندس راه و ساختمان به خدمت وزارت راه درآمد و يك سال بعد در اداره خدمات فني شركت ملي نفت ايران به كار گرفته شد. از 1953 تا 1954 او رئيس بخش ادارأ مهندسي طراحي تصفيه خانه تهران بود، سپس براي تحصيلات تكميلي به انگلستان رفت. او ديپلم در آب و زهكشي (1955) و دكترا در علوم كاربردي از 1دانشگاه دورهام (نيوكاسل)، 4دانشگاه دورهام در نيوكاسل (1959) گرفت. در بازگشت به ايران به عنوان مدير فني انستيتو آبياري از 1959 تا 1964 خدمت نمود و در آن زمان اين انستيتو به وزارت كشاورزي ملحق گرديد. وقتي انستيتو در سال 1964 به وزارتخانه جديدالتأسيس آب و برق منتقل شد، وحيدي كه در آن زمان مدير انستيتو بود، به عنوان معاون وزير در امور آب به وزارتخانه آب و برق آمد. او در ژوئيه سال 1966 مدير عامل سازمان آب و برق خوزستان شد. در گذشته او را به عنوان تحت الحمايأ منصور روحاني، وزير آب و برق، قلمداد مي كردند.
وحيدي، قد بلند، خوش هيكل و ظاهراً جوان است. او ازدواج كرده است و دو فرزند دارد، يكي نه ساله و يكي هفت ساله. وحيدي عضو كانون مهندسين ايران و جامعأ سلطنتي بهداشت (شاخه مهندسي) است. او داراي مدال هاي متعدد ايراني است. وحيدي علاوه بر زبان مادري فارسي، انگليسي و فرانسه صحبت مي كند.
اكتبر 1969 - مهر 1348

 

(صفحه(12(صفحه(6(صفحه(9(صفحه(7(صفحه(8(صفحه(15(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(16(صفحه(13(صفحه(4(صفحه (2.3.14