توصيه هايي براي رفع بوي بد دهان

بوي بد دهان نه تنها براي فرد بلكه براي اطرافيان نيز ناخوشايند است.
اين مشكل اگر درمان نشود، سبب بروز مشكلاتي در روابط بين فردي خواهد شد. اگر چه بزاق دهان نوعي خميردندان طبيعي محسوب مي شود ولي گاهي اين خميردندان طبيعي كافي نيست و مجبوريد به توصيه هاي زيرپناه ببريد و اگر توصيه هاي زير هم نتوانند مشكل تان را رفع كنند، احتمالا منشأ بوي بد دهانتان دستگاه گوارش است كه بايد به پزشك متخصص مراجعه كنيد.
¤ بعد از هر وعده غذايي براي باقي نماندن غذا در دهان و لا به لاي دندانهايتان مسواك بزنيد و دهانتان را خوب بشوييد.
¤وقتي دندانهايتان را مسواك مي زنيد، زبانتان را هم به آرامي مسواك بزنيد تا لايه سطحي روي زبان برداشته شود. زبان با هزاران پرز ريز پوشيده شده است كه مي تواند محل تجمع باكتري ها باشد.
¤ به طور منظم براي بررسي وضعيت دهان و دندانتان به دندانپزشك مراجعه كنيد تا اگر دندان خراب و پوسيده اي داريد كه باعث بوي بد دهان مي شود آنراترميم كند.
¤ براي افزايش ترشح بزاق دهانتان هميشه از آدامس هاي بدون قند استفاده كنيد.
¤ اگر دهانتان زياد خشك مي شود، مايعات فراواني بنوشيد. آب را چند بار در دهانتان بچرخانيد تا كاملا غذاهاي اضافي از لابه لاي دندانهايتان خارج شود.
¤ از مصرف دهان شويه هايي كه حاوي نعناع هستند خودداري كنيد، چون آنها به جاي كمك به خوشبويي دهان، باعث بدترشدن بوي آن مي شوند.
¤ استفاده از سبزيجات و ميوه ها، مخصوصاً كرفس خام و هويج مي تواند مانع از شكل گيري پلاك در دهان شود.
¤ اگر مي خواهيد در يك جلسه مهم يا ميهماني شركت كنيد، از خوردن غذاهاي حاوي سير و پياز خودداري كنيد.
¤ از نوشيدن قهوه كه سبب خشكي دهان مي شود، خودداري نماييد.
¤ سيگار را ترك كنيد، زيرا نيكوتين موجود در آن روي سطح دندان و زبان مي ماند و سبب كاهش ترشح بزاق و ايجاد بوي بددهان مي شود.
¤ سبزيهاي برگ سبز مانند جعفري و كاهو بجويد.
¤ مي توانيد چند عدد قرص نعناع روي زبان يا مسواك تان بگذاريد و دهانتان را با آن تميز كنيد تا تنفس شما خوشبو شود.
¤ اگر تركيبي از 50 درصد پراكسيد هيدروژن و 5 درصد آب را در دهانتان بچرخانيد مي توانيد بسياري از باكتريهايي را كه سبب بوي بد دهانتان مي شود از بين ببريد.
عبدالحميد گل افشان
منبع: Webmd

وجود يخ در اعماق اقيانوس ها

دريا زير كشتي «Joides» آسوده آرميده است و روي عرشه آن كارگران شيفت شب مشغول كارند.
محل قرار گرفتن كشتي در 65 كيلومتري ساحل شهر ونكوور كانادا است و مته هايي كه روي جرثقيل كشتي نصب شده اند، در عمق 1600 متري به كف دريا رسيده اند. كف دريا و لايه اول آن به ضخامت نزديك به 10 متر انباشته از گل و لاي و لجن است و ذرات و نشانه هايي از بزرگ ترين سوخت فسيلي در جهان در آن وجود دارد.
روي قسمت باريك عرشه كشتي يك دانشمند و محقق كه به ماسك مخصوص حفاظتي مجهز است، در حالي كه رو به پايين نگاه مي كند، به سرعت غلاف پلاستيكي را كه رسوبات كف دريا در آن انباشته شده است، سوراخ مي كند تا در هنگام مجاورت ناگهاني با هوا نتركد. فرد ديگري يك دوربين مادون قرمز را روي سطح پوسته آن به حركت درمي آورد. روي صفحه يك نمايشگر، تصويري به رنگ بنفش تيره نشان دهنده وجود مناطقي با سرماي فوق العاده زياد است و نوع بافت آن به گونه اي است كه در اصطلاح زمين شناسي به آن استخر مي گويند و گاز متان بعد از برخورد به محفظه اي از آب به شكل يخ، تغيير شكل مي دهد. در اينجا مقدار زيادي هيدرات متان وجود دارد. هيدرات متان (يا متان هيدرات يا يخ متان) شكل جامد آب است كه مقدار زيادي متان دارد. اين متان در ساختار بلوري يخ حبس شده است. پيش از اين گمان مي رفت كه هيدرات متان فقط در منطقه هاي دور دست منظومه شمسي وجود دارد كه دما كم و يخ فراوان است. اما مقدار زيادي از هيدرات متان زير رسوب هاي كف اقيانوس هاي زمين نيز يافت شده است. اگر هيدرات متان را از يك بخش بزرگ آن جدا كنيم، شكل و ظاهري شبيه به يك توپ برفي دارد كه سفيد، سرد و سخت است. در درجه حرارت اتاق اين شباهت به سرعت رنگ مي بازد و از اين نظر مي توان آن را به گلوله برفي تشبيه كرد. اين تغيير شكل يا از بين رفتن با سرو صدا همراه است. اما اگر شعله كبريتي را به آن نزديك كنيم، اين تفاوت قوي تر شده و مشخص مي شود كه هيدرات متان در حال سوختن است.
بررسي چنين ماده ناپايداري چندان آسان نيست و مدتي است كه گروهي از كارشناسان و دانشمندان در حال بررسي جنبه هاي مختلف آن هستند.
ماده ناشناخته
به عقيده پروفسور «كاستنر» كه يك اقيانوس شناس است، 30 سال پيش هيدرات ها چيز جديد و غيرمعمولي بودند. در آن زمان هيچ كس از اهميت آنها با خبر نبود و حتي در اين مورد كه چه ميزان از آن ممكن است وجود داشته باشد، پژوهشي انجام نشده بود. پس از آن افرادي درصدد برآمدند كه بررسي هاي مختلفي را در اين زمينه آغاز كنند و متوجه شدند كه اگر گاز متان موجود در هيدرات ها با روش مطمئني از آن استخراج شود، مي تواند مقدار بسيار زيادي متان به دست آورد و اگر استخراج گاز متان كنترل نشود، ممكن است باعث صدمات جبران ناپذيري شود كه از جمله آنها تسريع درپديده ناخوشايند گرم شدن زمين و بروز پديده هايي مانند سونامي ها به دليل كاهش ناگهاني كف دريا است.
يك منبع بزرگ
از انرژي
براساس پيش بيني هاي سازمان زمين شناسي ايالات متحده بين يكصد تا هزارها ميليون مترمكعب متان (عمدتا به صورت هيدرات) در كف اقيانوس هاي كره زمين وجود دارد كه ميزان انرژي ذخيره شده در آنها بيش از تمام انرژي است كه از ديگر منابع فسيلي در دسترس است.
فقط در كشورآمريكا ذخايري از متان كه در هيدرات ها وجود دارد معادل 20 هزار ميليون فوت مكعب است. درشرق ايالت هاي كاروليناي شمالي و جنوبي دو منطقه بزرگ وجود دارد كه ذخاير موجود در آنها 110 بار از ميزان مصرف سالانه گاز طبيعي در آمريكا بيشتر است. علاوه بر اين ذخاير جديد ديگري به تازگي كشف شده اند كه يكي از آنها در سانتامونيكاي ايالت كاليفرنيا است.
پروفسور كاستنر مي گويد مقادير قابل توجهي از هيدرات متان در آنجا وجود دارد و چه بخواهيد و چه نخواهيد مي توان بسته به چگونگي توزيع به عنوان يك منبع انرژي از آنها استفاده كرد و اين همان چيزي است كه ما در جست وجوي آن هستيم.
هيدرات ها در شرايط خاص يعني فشار بسيار زياد و دماي كم حالت پايدار دارند و اين همان شرايط كف اقيانوس ها است. در اين حالت، آب اطراف مولكول هاي گاز را فراگرفته و با تشكيل يك ساختار كريستالي آن را جامد مي كند. يكي از اهداف برنامه تحقيقاتي دراين زمينه بررسي عوامل كنترل كننده اين پديده است، آن هم در جايي كه اين پديده رخ مي دهد. البته آنچه تاكنون مشخص شده، اين است كه نوع لجن يا گل و لاي كف دريا بسيار اهميت دارد. اگر بخواهيم از نظر آرايش دريايي به اين پديده بنگريم، بايد بگوييم كه چنانچه گل و لاي و لجن يكدست و ظريفي در كف دريا و در منطقه اي از آن وجود داشته باشد، اين نشان دهنده گستردگي هيدرات ها است.
شن وماسه اي كه در زير لايه يخي اقيانوس قرارگرفته-است، تمايل دارند كه در منطقه اي متراكم شوند كه اين منطقه با زيرساخت هاي گاز و نمك تلاقي پيدا مي كنند.
رام كردم هيدرات هاي متان
تاكنون دو روش مختلف استخراج در آزمايشگاه با موفقيت به انجام رسيده است. در اولين روش كه به آن «كاستن از فشار» گفته مي شود، يك سوراخ در لايه هيدرات براي كاهش فشار حفر مي شود كه اين امر باعث گسستگي هيدرات ها و جريان يافتن گاز درون لوله هاي مخصوص به سمت سطح زمين مي شود. روش دوم تزريق حرارت است كه دراين روش با پمپ كردن آب داغ، هيدرات ها ناپايدارشده و گاز از آنها خارج مي شود. از آنجايي كه روش كاستن از فشار، به انرژي كمتري نياز دارد، روش بهتري محسوب مي شود. البته روش سومي هم وجود دارد كه به نظر مي رسد بسيار موثرتر از روش هاي قبلي است، اما متاسفانه تاكنون فقط در آزمايشگاه بررسي شده است. در اين روش با تزريق دي اكسيدكربن به هيدرات موجب مي شوند كه متان از آن جدا شود. مزيت خاص اين روش اين است كه مقدار زيادي از گازهاي گلخانه اي كه باعث گرم شدن كره زمين مي شوند، با اين روش از بين مي روند. اگر گاز متان به طور مستقيم به طرف جلو حركت كند (اين گاز متان همان محصول استخراج است) وقايعي مانند بروز زلزله يا پديده گرم شدن آب اقيانوس ها دور از انتظار نيست. متان گاز گلخانه اي است كه قابليت جذب گرماي آن 21 برابر دي اكسيد كربن است. امروزه ميزان متاني كه در هيدرات ها وجود دارند، سه هزار برابر بيش از آن چيزي است كه در اتمسفر انباشته شده است. به هرحال اين انرژي نهفته در يخ هاي اقيانوس بسياري از نيازهاي بشر را برطرف مي كند.
Newyork timescom

ميگرن فايده هم دارد!

نتايج يك تحقيق جديد نشان مي دهد افراد ميانسالي كه از ميگرن رنج مي برند ممكن است از ابتلا به اين مرض سود هم برده باشند.
نشريه پزشكي نورولوژي در آخرين شماره خود مطلبي به چاپ رساند كه در آن نتيجه تحقيق روي گروهي از افراد ميانسال كه از ميگرن رنج مي بردند نشان داد آنها كمتر دچار كاهش عملكرد مغزي و توانايي تشخيص و قدرت محاسبه مي شوند. پزشكان متخصص مغز و اعصاب در دانشگاه نورت كانتي در يك دوره 12ساله 315 بيمار ميگرني را با افراد هم سن آنها كه سابقه ابتلا به ميگرن نداشتند مورد مقايسه قرار دادند و در نهايت به اين نتيجه رسيدند افرادي كه به ميگرن دچار بودند بسيار كمتر دچار كاهش توانايي مغزي و اختلالات حافظه مي شوند. اگر چه هنوز علت دقيق اين ارتباط مشخص نشده است اما يك تئوري در اين زمينه مي گويد تغييراتي كه مغز در اثر ابتلا به ميگرن دچار آن مي شود باعث حفظ بافت مغز از آسيب هاي دژنراتيو مي شود. براساس تخمين پزشكان آمريكايي حدود 20ميليون نفر از مردم اين كشور از سردردهاي شديد رنج مي برند كه اكثر آنها به بيماري ميگرن مبتلا هستند. مطالعه روي بافت مغز و سيستم عصبي اين افراد و درك چگونگي محافظت مغز آنها از آسيب هاي مرتبط با سن (فراموشي و كاهش توان ذهني) مي تواند راه هاي جديدي براي مقابله با بيماري هاي پيش روي پزشكان قرار دهد.

توليد رنگ هاي جديد با الهام از بالهاي پروانه

گروهي از محققان آمريكايي و اروپايي تلاش مي كنند از روشي كه پروانه ها براي ايجاد رنگ هاي زيبا، درخشان و غيرعادي در بال هاي خود استفاده مي كنند براي توليد رنگ هاي مصنوعي جديد، لوازم آرايشي وحتي نمايشگرهاي رايانه اي بهره بگيرند.
اين گروه از دانشمندان براي نخستين بار موفق به شناسايي ساختار و ويژگي هاي كريستال هاي رنگي شده اند كه به طور طبيعي دربال هاي يك گونه پروانه به نام Cyanophrys remus شكل مي گيرند. كريستال هاي رنگي بال پروانه به نام كريستال هاي «فوتونيك»، موادي با ساختار ويژه هستند كه هركدام با طول موج هاي خاصي از نور ارتباط دارند. ساختار اين كريستال ها سبب مي شود كه پرتوهاي نور تنها درجهات مشخص و با فركانس هاي مشخص پخش شوند. دانشمندان در گذشته متوجه شده بودند كه رنگ بال هاي برخي پروانه ها به شكل طبيعي توسط كريستال هاي فوتونيك درپولك هاي بسيار ريزي از جنس ماده اي به نام Chitin توليد مي شود. اين ماده خود يك «پلي ساكارين» است كه به ميزان زياد در بدن برخي حشرات وحيوانات يافت مي شود. اين پولك ها بسيار كوچك بوده و هر كدام تنها چندين ميكرومتر قطر دارند و شبيه چيدمان كاشي هاي ديوار روي بال هاي پروانه ها چيده و مرتب شده اند. گفته «لازلو بيرو» محقق موسسه تحقيقات فيزيك و علوم مواد درشهر بوداپست مجارستان كه يكي از دانشمندان حاضر در اين مطالعه نيز هست. يك طرف از بال هاي نوع نر از پروانه Cyanophrys remus به رنگ آبي متاليك است كه پروانه از اين مشخصه براي جلب توجه پروانه هاي ماده استفاده مي كند و طرف ديگر بال اين پـروانه به رنگ سبز تيره و كدر است كه پروانه از آن براي استتار بهره مي گيرد. هم اكنون اين محقق و همكارانش موفق شده اند با تركيب اطلاعات جمع آوري شده از تصاوير ميكروسكوپ هاي الكترونيكي از پولك هاي رنگي پروانه ها و همچنين مطالعه چگونگي بازتابش نور دراين پولك ها، ساختار فيزيكي آنها را شناسايي كنند. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه هر طرف از بال اين حشرات داراي ساختارهاي نوري متفاوتي است كه از چيدمان هاي متفاوت اين پولك هاي ريز در كنار يكديگر حاصل مي شوند.دانشمندان عقيده دارند با قرار دادن رديف هايي از اين كريستال هاي رنگي روي بازوهاي بسيار كوچك الكترو مكانيكي با قابليت تغيير جهت، مي توان نقاط ريز يا «پيكسل » هايي از سه رنگ اصلي قرمز، آبي و سبز در نمايشگرهاي صفحه تخت ايجاد كرد. به علاوه از اين كريستال ها مي توان درمواد آرايشي با رنگ هاي زيبا و همچنين براي توليد رنگ هاي مصنوعي بهره گرفت.

تشخيص زودهنگام آلزايمر

شيوه هاي جديد تشخيصي شامل آزمايش خون و اسكن مغزي مي تواند علامت هاي بيماري آلزايمر را نشان بدهد و با بررسي آنها مي توان به اين نتيجه رسيد كه كدام اشخاص بيشتر در خطر ابتلا به اين بيماري قرار دارند و كدام اشخاص چندان مستعد ابتلا به اين بيماري نيستند.
بر اساس نتايج يافته هاي جديد در باره آلزايمر توسط انجمن پزشكان نورولوژي آمريكا اعلام شد كه اين بيماري محدودكننده در حال حاضر بيش از 26ميليون نفر را در جهان مبتلا كرده است و در سال 2050 آمار مبتلايان به آن به بيش از 106 ميليون نفر خواهد رسيد. دكتر ران بروك ماير از دانشگاه جان هاپكينز كه نقش اصلي را در انجام تحقيقات انجمن نورولوژي آمريكا در خصوص آلزايمر داشته است مي گويد: «در سال 2050 از هر 85 انسان روي زمين يك نفر به بيماري آلزايمر مبتلا است. اين موضوع اهميت تلاش براي مبارزه با بيماري را نشان مي دهد.» در حال حاضر هيچ دارويي براي بيماري آلزايمر در دسترس نيست هرچند داروهايي در دسترس هستند كه كمي بر كند كردن بيماري مؤثر باشند و البته اين داروها تنها اگر در مراحل اوليه بيماري تجويز شوند مي توانند مؤثر باشند. يك مسئله مهم در مورد آلزايمر اين است كه در حال حاضر و با روش هاي فعلي تشخيص اين بيماري در مراحل اوليه بسيار مشكل است و تا حالات پيشرفته شامل فراموشي و اختلال حس شناخت عارض نشود، نمي توان بيماري را تشخيص داد. براي همين مي توان گفت تشخيص زودهنگام اين بيماري مي تواند يك اقدام بسيار مهم براي مبارزه جهاني با آن باشد.
دكتر بروك ماير و دكتر لونبرگ در تحقيقات اخير خود روي صد فرد بالاي 70سال كوشيدند شيوه هايي را بيابند كه نشانه هاي اوليه ابتلا به بيماري آلزايمر را نشان دهند. آنها در مقايسه نمونه هاي خون افراد سالم و افراد مبتلا به آلزايمر توانستند 96 ژن متفاوت را شناسايي كنند و به اين نتيجه برسند كه با رديابي اين ژن ها مي توان بيماري را در مراحل اوليه تشخيص داد. براساس اين شيوه جديد مي توان بيماري را ماه ها زودتر از حالت فعلي تشخيص داد.
دكتر لونبرگ مي گويد كه اين ژن ها ژن هايي مرتبط با سيستم ايمني بدن، مكانيسم التهابي و تقسيم سلولي هستند و مي توان با رديابي آنها بيماري را تشخيص داد. اگر اين شيوه با شيوه تشخيص تغييرات كوچك مغزي كه توسط دستگاه اسكن مغزي تشخيص داده مي شوند، تركيب شود حتي مي توان از چند سال قبل از شروع ، نشانه ها و علايم بيماري آلزايمر را تشخيص داد.