E-mail:shayanfar@kayhannews.ir

تحليل نقش بيگانگان در فتنه 88 ازسوي رهبر معظم انقلاب

قانون فصل الخطاب است
آخرين وصاياي امام را به ياد بياوريد؛ قانون، فصل الخطاب است؛ قانون را فصل الخطاب بدانيد. انتخابات اصلاً براي چيست؟ انتخابات براي اين است كه همأ اختلافها سر صندوق رأي حل و فصل بشود. بايد در صندوقهاي رأي معلوم بشود كه مردم چي مي خواهند، چي نمي خواهند؛ نه در كف خيابانها.
اردوكشي خياباني ضد انتخابات است
اگر قرار باشد بعد از هر انتخاباتي آنهايي كه رأي نياوردند اردوكشي خياباني بكنند، طرفدارانشان را بكشند به خيابان؛ بعد آنهايي كه رأي آورده اند هم، در جواب آنها، اردوكشي كنند، بكشند به خيابان، پس چرا انتخابات انجام گرفت؟ تقصير مردم چيست؟ اين مردمي كه خيابان، محل كسب و كار آنهاست، محل رفت و آمد آنهاست، محل زندگي آنهاست، اينها چه گناهي كردند؟ كه ما مي خواهيم طرفدارهاي خودمان را به رخ آنها بكشيم؛ آن طرف يك جور، اين طرف يك جور. براي نفوذي تروريست - آن كسي كه مي خواهد ضربأ تروريستي بزند - مسألأ او مسألأ سياسي نيست؛ براي او چه چيزي بهتر از پنهان شدن در ميان اين مردم؛ مردمي كه مي خواهند راهپيمايي كنند يا تجمع كنند. اگر اين تجمعات پوششي براي او درست كند، آن وقت مسئوليتش با كيست؟ الان همين چند نفري كه در اين قضايا كشته شدند؛ از مردم عادي، از بسيج، جواب اينها را كي بناست بدهد؟ واكنشهايي كه به اينها نشان داده خواهد شد - تو خيابان از شلوغي استفاده كنند، بسيج را ترور كنند، عضو نيروي انتظامي را ترور كنند - كه بالاخره واكنشي به وجود خواهد آورد، واكنش احساسي خواهد بود. محاسبأ اين واكنشها با كيست؟ انسان دلش خون مي شود از بعضي از اين قضايا؛ بروند توي كوي دانشگاه، جوانها را، دانشجوها را - آن هم دانشجوهاي مؤمن و حزب اللهي را، نه آن شلوغ كن ها را - مورد تهاجم قرار بدهند، آن وقت شعار رهبري هم بدهند! دل انسان خون مي شود از اين حوادث. زورآزمايي خياباني بعد از انتخابات كار درستي نيست، بلكه به چالش كشيدن اصل انتخابات و اصل مردم سالاري است. من از همه مي خواهم به اين روش خاتمه بدهند. اين روش، روش درستي نيست. اگر خاتمه ندهند، آن وقت مسئوليت تبعات آن، هرج و مرج آن، به عهدأ آنهاست. اين تصور هم غلط است كه بعضي خيال كنند با حركات خياباني، يك اهرم فشاري عليه نظام درست مي كنند و مسئولين نظام را مجبور مي كنند، وادار مي كنند تا به عنوان مصلحت، زير بار تحميلات آنها بروند. نه، اين هم غلط است. اوّلاً تن دادن به مطالبات غيرقانوني، زير فشار، خود اين، شروع ديكتاتوري است. اين اشتباه محاسبه است؛ اين محاسبأ غلطي است. عواقبي هم اگر پيدا كند، عواقبش مستقيماً متوجه فرماندهان پشت صحنه خواهد شد. اگر لازم باشد، مردم آنها را هم در نوبت خود و وقت خود خواهند شناخت. من از همأ اين دوستان، اين برادران، مي خواهم بنا را بر برادري بگذاريد، بنا را بر تفاهم بگذاريد، قانون را رعايت كنيد. راه قانون باز است. راه محبّت و صفا باز است، از اين راه برويد. و اميدوارم خداي متعال توفيق بدهد كه همه از اين راه بروند. خب، همه پيشرفت كشور را مي خواهند. جشن پيروزي چهل ميليوني را اين برادران گرامي بدارند و نگذارند دشمن اين جشن را خراب كند؛ همچناني كه دشمن مي خواهد خراب كند. البته اگر كساني بخواهند راه ديگري را انتخاب بكنند، آن وقت بنده دوباره خواهم آمد و با مردم صريح تر از اين صحبت خواهم كرد.
مواضع مداخله گرانه و زشت آمريكا و اروپا
و اما خطاب سوم، خطاب به سران استكبار و سران رسانه هاي استكباري است. بنده در اين دو سه هفته، رفتار و گفتار دولتمردان آمريكا و دولتمردان چند كشور اروپايي را دنبال كردم؛ در اين هفته هاي نزديك به انتخابات و آن روز انتخابات و شب بعد از انتخابات، بعد هم اين دو سه روز بعد از انتخابات. يك وضع متغير و متفاوتي داشت. اوّل، قبل از شروع انتخابات جهتگيري رسانه هايشان، دولتمردانشان، اين بود كه در اصل انتخابات ايجاد ترديد كنند، شايد شركت مردم كم بشود. البته همين نتايجي كه از اين انتخابات حاصل شد، همين نتايج را آنها هم - هم اروپاييها، هم آمريكاييها - حدس مي زدند؛ اما اين حركت عظيم مردم را انتظار نداشتند؛ اين كار 58 درصدي؛ چهل ميليوني را باور نمي كردند. بعد از آن كه اين حضور عظيم ديده شد، اينها شوكه شدند؛ فهميدند چه اتفاق بزرگي در ايران افتاد؛ فهميدند كه بايد خودشان را با اين شرائط جديد وفق بدهند؛ هم در امور بين الملل، هم در امور خاورميانه و جهان اسلام، هم در مسألأ هسته اي. در مسائل ايران شوكه شدند؛ فهميدند كه سرفصل جديدي در مسائل مربوط به جمهوري اسلامي پيدا شد، كه مجبورند اين را بپذيرند. اين مال هنگامي بود كه اين حركت عظيم مردم ديده شد و از اين جا مرتب به وسيلأ ايادي خودشان مخابره شد و همه شان اظهار تعجب كردند؛ از همان صبح جمعه اين اظهارات شروع شد، آن جا هم برخي از بازخوردهاي اين اظهارات ديده شد. وقتي اعتراض بعضي از نامزدها را ديدند، ناگهان احساس كردند فرصتي برايشان پيش آمد. اين فرصت را مغتنم شمردند تا بتوانند موج سواري كنند. لحنشان از روز شنبه و يكشنبه عوض شد و وقتي يواش يواش چشمشان افتاد به بعضي از اجتماعات مردمي كه به دعوت نامزدها مثلاً در خيابانها پيدا شدند، اميدوار شدند، يواش يواش نقابهايشان كنار رفت و حقيقت خودشان را بنا كردند نشان دادن. چند تا از وزراي خارجه و رؤساي دولتهاي چند تا كشور اروپايي و آمريكا حرفهايي زدند كه باطن آنها را به انسان نشان مي داد. از قول رئيس جمهور آمريكا نقل شد كه گفته ما منتظر چنين روزي بوديم كه مردم به خيابانها بريزند. از آن طرف نامه بنويسند، اظهار علاقأ به روابط كنند، ابراز احترام به جمهوري اسلامي بكنند، از اين طرف اين حرفها را بزنند. كدام را ما باور كنيم؟ در داخل كشور هم عوامل اين عناصر خارجي به كار افتادند و خط تخريب خياباني شروع شد؛ خط تخريب، خط آتش سوزي، اموال عمومي را آتش بزنند، حريم كسب و كار مردم را ناامن كنند، شيشه هاي دكان مردم را بشكنند، اموال بعضي از مغازه ها را به غارت ببرند، امنيت مردم را از جانشان و مالشان سلب كنند؛ امنيت مردم مورد تطاول اينها قرار گرفت. اين ربطي به مردم و طرفداران نامزدها ندارد، اين مال بدخواهان است، مال مزدوران است، مال دست نشاندگان سرويسهاي جاسوسي غربي و صهيونيست است. اين كاري كه در داخل، ناشيانه از بعضي سر زد، اينها را به طمع انداخت، خيال كردند ايران هم گرجستان است (!) يك سرمايه دار صهيونيست آمريكايي چند سال قبل از اين، طبق ادعاي خودش كه در رسانه ها و در بعضي از مطبوعات نقل شد، گفت من ده ميليون دلار خرج كردم، در گرجستان انقلاب مخملي راه انداختم؛ حكومتي را بردم، حكومتي را آوردم. احمقها خيال كردند جمهوري اسلامي ايران و اين ملّت عظيم هم مثل آن جاست. ايران را با كجا مقايسه مي كنيد؟! مشكل دشمنان ما اين است كه هنوز هم ملّت ايران را نشناختند. آن چيزي كه در اين بين از همه بدتر و زشت تر به چشم من آمد، اين حرفهايي بود كه به عنوان دلسوزي از حقوق بشر و سختگيري به مردم، از زبان اين دولتمردان آمريكايي صادر شد كه: ما از اين كه با مردم چنين رفتار بشود، مخالفيم؛ ما نگرانيم! شما نگران مردميد؟! شما چيزي به نام حقوق انسان را اصلاً قبول داريد؟! افغانستان را كي به خاك و خون كشيد و هنوز هم دارد مي كشد؟ عراق را كي زير چكمأ نظاميان خودش تحقير كرد؟ در فلسطين چه كسي به دولت صهيونيست ظالم اين همه كمك سياسي و مادي كرد؟ در خود آمريكا - انسان واقعاً تعجب مي كند - در زمان دولت همين حزب دمكرات، در زمان رياست جمهوري شوهر همين بانويي كه حالا اظهار نظر مي كند، هشتاد و چند نفر از وابستگان فرقأ داوودي را زنده زنده در آتش سوزاندند. اين كه ديگر جاي انكار نيست. همين حضرات، همين دمكراتها اين كار را كردند. فرقأ داوودي ها - به قول خودشان ديويدي ها - به دليلي مورد غضب دولت آمريكا قرار گرفتند و به منزلي رفتند و در آن جا متحصن شدند. هرچه كردند، بيرون نيامدند. اينها خانه را آتش زدند و هشتاد تا مرد، زن، بچه تو اين خانه، زنده زنده سوختند. شما حقوق بشر مي فهميد يعني چه؟! به نظر من اين مسئولان و سياستمداران اروپايي و آمريكايي قدري بايستي شرم و حيا را هم براي خودشان وظيفه بدانند. جمهوري اسلامي، پرچم دار حقوق انسان است. دفاع ما از مردم مظلوم در فلسطين، در لبنان، در عراق، در افغانستان، در هر نقطه اي كه مردم مظلوم واقع شدند، نشانأ همين است. نشانأ اين است كه پرچم حقوق بشر به وسيلأ اعتقاد به اسلام، ايمان به اسلام در اين كشور برافراشته شده است. ما احتياج نداريم كه براي حقوق بشر كسي ما را نصيحت كند. خب، اين عرايض ما بود دربارأ انتخابات. يك خطاب آخري هم عرض كنم به مولامان و صاحبمان، حضرت بقيه الله (ارواحنا فداه): اي سيّد ما!اي مولاي ما! ما آنچه بايد بكنيم، انجام مي دهيم؛ آنچه بايد هم گفت، هم گفتيم و خواهيم گفت. من جان ناقابلي دارم، جسم ناقصي دارم، اندك آبرويي هم دارم كه اين را هم خود شما به ما داديد؛ همأ اينها را من كف دست گرفتم، در راه اين انقلاب و در راه اسلام فدا خواهم كرد؛ اينها هم نثار شما باشد. سيّد ما، مولاي ما، دعا كن براي ما؛ صاحب ما تويي؛ صاحب اين كشور تويي؛ صاحب اين انقلاب تويي؛ پشتيبان ما شما هستيد؛ ما اين راه را ادامه خواهيم داد؛ با قدرت هم ادامه خواهيم داد؛ در اين راه ما را با دعاي خود، با حمايت خود، با توجه خود، پشتيباني بفرما».
اصرار در اجراي قانون
در پي ادامه دادن به روند اعتراض غير قانوني نامزدهاي معترض و بهره برداري و حمايت بيگانگان از اين قانون گريزي، حضرت آيت الله خامنه اي در ديدارهاي مختلف با مسئولان و اقشار گوناگون مواضع و ديدگاههاي روشنگرانه خود را پيرامون وقايع پس از انتخابات بيان نمودند. ايشان در ديدار با نمايندگان مجلس شوراي اسلامي با تأكيد بر ضرورت رعايت قانون مداري در كشور فرمودند:
«من در مسائل اخير مربوط به انتخابات رياست جمهوري مصر به اجراي قانون بوده و خواهم بود و نظام اسلامي و مردم نيز به هيچ قيمتي زير بار زور نخواهند رفت. »1
نخبگان و خواص مواظب رفتار خود باشند
معظّم له در ديدار با رئيس و مسئولان قوّه قضائيه نيز با اشاره به مسائل اخير كشور تأكيد كردند:
«حل و فصل قضايا از طريق معيارهاي قانوني امكان پذير است و همه نخبگان، فعالان و جناحهاي سياسي از هر دو طرف نيز بايد از هرگونه تحريك احساسات و ايجاد خلل در يكپارچگي ملّت پرهيز كنند. . . به لطف خداوند، ملّت ايران ملّت مؤمن، آگاه و آماده حضور در صحنه است و مشكلي با نظام خود ندارند و اين نخبگان و خواص سياسي هستند كه بايد مراقب رفتار و سخنان خود باشند. 2 ايشان در ديدار اقشار مختلف مردم در سالروز ولادت امام علي(ع) شكرگزاري حركت عظيم و با شكوه ملّت ايران در 22 خرداد، و حضور نزديك به 04 ميليوني مردم را حفظ وحدت، مهرباني، نگاه مشفقانه و تداوم حركت انقلابي در ميان مردم و نخبگان و اشتباه نگرفتن دوست و دشمن دانسته و رقابتهاي نامزدهاي رياست جمهوري را رقابتي درون خانوادگي بيان كردند و افزودند:
«گاهي ممكن است اين رقابت داخل خانواده به عصبانيت هم كشيده شود، اما اين مسأله ربطي به بيگانگان ندارد. » معظّم له با تأكيد بر اين كه اغتشاشگر همان عده معدودي هستند كه از بودجه تصويب شده برخي دولتهاي غربي استفاده مي كنند، افزودند: «اين كه عده اي نامزد مورد نظرشان رأي نياورد و احساس افسردگي و ناراحتي كنند طبيعي است و معناي اين مسأله اغتشاشگري نيست. زيرا براساس نتيجه انتخابات اكثريت و اقليتي در كشور است و قواعدي وجود دارد، بنابراين معرفي مردم ايران در رسانه هاي آمريكايي و اروپايي تحت سلطه صهيونيستها، به عنوان اغتشاشگر اهانت به ملّت است. » رهبر انقلاب با تأكيد بر لزوم جدا كردن حساب اخلالگران به امنيت مردم از ساير افراد گفتند:
« نظام اسلامي بر اساس وظيفه خود با كساني كه زندگي و آسايش مردم را بر هم مي زنند و جوانها را تهديد مي كنند، برخورد خواهد كرد. اما مبادا دشمن را با دوست اشتباه بگيريم و دوست را به خاطر يك خطا دشمن به حساب بياوريم. »3
انسانهاي منفور
مقام معظّم رهبري در ديدار با مسئولان نظام و اقشار مختلف مردم در سالروز بعثت پيامبر عظيم الشأن اسلام (ص) حوادث اخير را تجربه و درس مهم ديگري براي ملّت ايران در كنار تجربه هاي سالهاي گذشته ارزيابي كرده و افزودند:
«اين حوادث اين تجربه و درس را به همراه خود داشت كه حتي در زماني كه حركتي بزرگ در كمال آرامش و ثبات انجام مي گيرد، نبايد از نقشه و كيد دشمن غافل ماند. »
ايشان تأكيد فرمودند:
«هر فردي با هر عنوان و موقعيتي اگر بخواهد جامعه را به سمت ناامني سوق دهد، از نظر عموم ملّت ايران انسان منفوري است. » ايشان برهم زدن امنيت را بزرگترين گناه دانسته و خطاب به نخبگان فرمودند: « نخبگان هوشيار باشند زيرا هرگونه حرف، تحليل و اقدام آنان كه موجب برهم زدن امنيت جامعه شود، حركت در خلاف مسير ملّت ايران است. . . همه بايد مراقب گفتار و مواضع و حتي نگفتن هاي خود باشند. زيرا نگفتن مسائلي كه بايد گفت، عمل نكردن به وظيفه است و گفتن مسايلي كه نبايد گفت، عمل كردن برخلاف وظيفه است. يك چيزهايي را بايد بر زبان نياورد، بايد نگفت؛ اگر گفتيم، برخلاف وظيفه عمل كرده ايم. نخبگان سر جلسه امتحانند؛ امتحان عظيمي است. در اين امتحان مردود شدن، رفوزه شدن فقط اين نيست كه ما يك سال عقب بيفتيم؛ سقوط است.»4
بي بصيرتي نخبگان!
آيت الله خامنه اي در ديدار با اعضاي دفتر رهبري و سپاه ولي امر با بيان اين كه نخبگان بايد حقايق را بدون تعلقات جناحي روشن كنند، بيان داشتند: «برخي از نخبگان دچار بي بصيرتي شده اند. »5 ايشان در جمع قاريان قرآن در ماه مبارك رمضان با اشاره به توصيه قرآن به وحدت و اعتصام به حبل الله خاطر نشان كردند «دلهايي كه پيام مهم قرآن را درك كرده اند به خاطر اغراض و مسايل شخصي، وحدت عظيم ملي را به هم نمي زنند. »6
ظلم بزرگ به مردم و نظام اسلامي
مقام معظّم رهبري در ديدار با دانشجويان و نخبگان علمي كشور با اشاره به سخنان چند تن از دانشجويان درباره لزوم برخورد و محاكمه مجرمان پشت پرده انتخابات اخير بيان كردند:
«در مسائلي با اين درجه از اهميت نبايد با حدس و گمان و براساس شايعه حركت كرد. همه مطمئن باشند در مقابل جرم و جنايت هيچ گونه اغماضي نخواهد شد. اما در مسائلي به اين اهميت، دستگاه قضا بايد براساس دلايل محكم قضاوت كند. »
ايشان با تأكيد بر رسيدگي به آسيب ديدگان در مسأله كهريزك و غيره بيان فرمودند:
«البته اين گونه مسايل نبايد با مسأله اصلي بعد از انتخابات خلط مبحث شود. عده اي ظلم بزرگي را كه پس از انتخابات به مردم و نظام اسلامي شد و هتك آبروي نظام در مقابل ملّتها را ناديده مي گيرند و مسأله كهريزك يا كوي دانشگاه را قضيه اصلي قلمداد مي كنند اما اين نگاه خود يك ظلم آشكار است. »
ايشان در بخش ديگر سخنان خود افزودند:
«من پيشقراولان حوادث اخير را به دست نشاندگي بيگانگان از جمله آمريكا و انگليس متهم نمي كنم چرا كه اين موضوع براي من ثابت نشده است اما ترديدي وجود ندارد كه اين جريان، چه مسئولان و پيشقراولان آن بدانند و چه ندانند جرياني حساب شده بود. »7