شكست چندان هم بد نيست

محققان موسسه ادوارد پنسيلوانيا بنابر تحقيقات خود مدعي اند كه اگر اتفاق ناخوشايندي برايتان روي دهد، فرقي نمي كند كه از قبل انتظارش را داشته باشيد يا نه، درواقع بسياري از افراد معتقدند اگر خودشان را براي نتايج بد يك مسابقه يا آزمون آماده كنند، در صورت موفقيت به شادي بيشتري مي رسند و خوشحال تر مي شوند و در صورت شكست راحت تر آن را تحمل خواهند كرد، البته تاكنون مطالعات بسيار كمي در مورد صحت اين ادعا انجام شده بود. به همين دليل «مارگارت مارشال» روانشناس دانشگاه پاسيفيك ايالت سياتل به همراه جاناتان براون از دانشگاه واشنگتن تصميم گرفتند صحت اين قضيه را مورد بررسي قرار دهند.
آنها در بررسي هاي خود بيش از 350 دانشجو را انتخاب كردند و از آنها خواستند پرسشنامه هايي را پر كنند. پرسش ها به منظور تشخيص احساسات عمومي فرد نسبت به شيوه زندگي طراحي شده بود و مشخص مي كرد كه فرد خوش بين است يا بدبين.
سپس از دانشجويان خواسته شد حل كردن مجموعه اي از جدول هاي حروف نسبتا سخت را روي كامپيوتر تمرين كنند. براساس نتايج اين تمرين، آنها توانستند مشخص كنند هر دانشجو چقدر انتظار دارد جدول هاي مشابه را خوب حل كند. در مرحله بعد دانشجويان به دو دسته تقسيم شدند. به نيمي از آنها جدول ها و معماهايي داده شد كه از نمونه هاي تمريني آسان تر بود و به نيمي ديگر هم جدول هايي سخت تر داده شد.
بنابراين پژوهشگران مطمئن شدند عملكرد دانشجويان يا بالاتر از حد انتظارشان بوده يا پايين تر از حد انتظار آنها. در مرحله آخر از دانشجويان خواسته شد پرسشنامه هايي را پر كنند و در مورد عكس العمل احساسي خود توضيح دهند. مثلا بگويند از خودشان نااميد شده اند يا اينكه احساس شرم مي كنند يا اينكه خيلي به خودشان اميدوارند.
بررسي ها نشان داد در بين دانشجويان، آن دسته كه نتوانسته بودند جدول را حل كنند، آنهايي كه انتظار داشتند عملكرد بدي داشته باشند، خيلي بيشتر از آنهايي كه انتظار داشتند عملكرد خوبي داشته باشند، احساس ناراحتي مي كردند.
بدين ترتيب روانشناسان نشان دادند زماني كه انتظار خوبي از نتيجه كار نداريم اگر با نتيجه بدي روبه رو شويم، بيشتر ناراحت مي شويم و اوضاع روحي مان خيلي بيشتر به هم مي ريزد.
اين پژوهش همچنين نشان داد كه عكس العمل هر كسي نسبت به شكست و نااميدي اغلب از ديدگاهش نسبت به زندگي متأثر مي شود.
نتايج تحقيقات نشان داده است آنهايي كه انتظار موفقيت دارند، همه ابعاد زندگي را روشن تر مي بينند. اين افراد اگر به هدفشان نرسند، نيمه پر ليوان را مي بينند و با خودشان فكر مي كنند تا همين جايي كه هم رسيده اند رضايت بخش است. كساني كه با خوش بيني به مسائل توجه مي كنند، از قبول مسئوليت عملكردهاي بد خود هم درس عبرت مي گيرند.
مارشال و براون اين موضوع را در بخش ديگري از بررسي هاي خود نشان داده اند. آنها از دانشجويان خواستند بگويند كه آيا فكر مي كنند نتايج اين آزمون هاي جدول اعداد مي تواند معياري از توانايي هايشان باشد؟ آن دسته از افراد خوش بين كه در اين آزمون عملكرد خوبي نداشتند پاسخ دادند؛ خير.
از سوي ديگر افرادي كه انتظار زيادي از خود نداشته و نگاه زيبايي هم به زندگي نداشتند و به نظر مي رسيد از توانايي هاي روحي مناسبي براي مقابله با نااميدي ها برخوردار نباشند بيان كردند كه اگر نتوانند موفق شوند، خودشان را ملامت مي كنند و غصه مي خورند.
براون معتقد است اگر كسي بخواهد خودش را خوش بين تر كند تا از شر مشكلات و احساسات منفي خلاص شود كار سختي پيش رو دارد. او براساس تحقيقاتي كه قبلا انجام داده است، نتيجه گرفته كه بهترين راه براي كنار آمدن با شكست اين است كه شخص به خودش بگويد، مهم نيست، به نظر براون افراد بايد به اندازه كافي قوي باشند تا بياموزند كه شكست چندان هم بد نيست.
البته بدبين بودن هميشه هم نامطلوب نيست. حداقل مواردي وجود دارند كه تفكر منفي مي تواند به نفع آدم تمام شود. برخي افراد وقتي فكر مي كنند ممكن است در امتحان رياضي مردود شوند يا نتوانند در يك مهماني عمومي رفتار خوبي داشته باشند از شدت اضطراب به خودشان فشار مي آورند تا بهتر عمل كرده و از اين كابوس خلاص شوند. محققان اين افراد را بدبين هاي دفاعي مي نامند.
در مقابل، خوش بيني زياد هم ممكن است كار دست آدم بدهد. مثلا كارمند خوش بيني را در نظر بگيريد كه از اشتباهات خودش مي گذرد و به آينده روشن خود فكر مي كند. حال آنكه يك حقيقت مهم را فراموش كرده است و آن اينكه او در آستانه اخراج قرار گرفته است.
به اين ترتيب نمي توان هيچ توصيه ساده اي براي مشكلات احساسي بيان كرد. اين معماي علمي تا حد زيادي حل شده است و براي رسيدن به يك نتيجه قطعي بايد منتظر پژوهش هاي علمي بيشتري در اين زمينه بود. كاري كه هم اكنون نيز درحال انجام است.

خداحافظي با خر و پف

آيا شما نيز جزو افرادي هستيد كه از مشكل خروپف رنج مي برند؟ اگر جواب مثبت است، اين مطلب را بخوانيد!
خروپف كردن يكي از حقايق ناگوار و نامطلوب زندگيست كه بيشتر ما تا حدي به آن دچار هستيم و به طور كلي، هر چه سن بالاتر مي رود، وضعيت بدتر مي شود.
در هر 6 نفري كه خروپف مي كنند، يك نفر براي بهبود يافتن داراي مشكل جدي است.
اين مشكل انسداد تنفس در خواب (OSA) ناميده مي شود كه سبب شل شدن عضلات پشت گلو و زبان در هنگام خواب مي شود و راه هاي هوايي را مسدود مي كند. اين انسداد تنفس باعث بيدار شدن ناگهاني شخص مي شود. در واقع اين مسئله مي تواند صدها بار در طول شب اتفاق بيفتد.
انسداد تنفس در خواب مي تواند نتايج جدي در سلامتي شخص داشته باشد از جمله، خستگي مزمن، فشار خون بالا، اضافه وزن، و حتي نارسايي قلبي و سكته مغزي .
خروپف كردن همچنين مي تواند به روابط بسيار مهم ما در زندگي، آسيب بزرگي وارد كند، بطوري كه همسرمان از اين مشكل آزرده خاطر شود.
بنابراين درمان خروپف جدا از اينكه فرد را قادر مي سازد تا شبها خوابي راحت و آرام داشته باشد، مي تواند در دورنماي بهبود شخص در بلندمدت، تفاوتهاي چشمگيري ايجاد كند.
مشكل خروپف كردن كه درماني موثر دارد، واقعا آزاردهنده است. آنها تحت عمل جراحي قرار مي گيرند، به اين صورت كه دكتر جراح بافتي كه در پشت گلو قرار دارد را خارج كرده يا كوچك مي كند، و يك ماسك صورت به نام ماسك فشار را به داخل ششها مي راند تا هنگام خواب گذرگاه هاي هوا را باز نگهدارد يا از قطعه اي براي فشار آوردن به فك پايين در طول خواب براي باز نگهداشتن راه هاي هوايي استفاده مي كند.
اكنون محصول جديدي به بازار عرضه شده است كه به نظر مي رسد بسياري از مردم براي دستيابي به موفقيت در انتظار آن بودند.
اين محصول يك بند چرمي است كه روي سر و چانه قرار مي گيرد و كمك مي كند تا فك به آرامي در وضعيتي قرار گيرد تا راههاي تنفسي صاف بماند، طوريكه خروپف كردن عملا از بين مي رود.
گرچه اين بند چرمي ممكن است قدري عجيب به نظر برسد، اما در واقع بطور باور نكردني راحت است.
تاثير اين چانه بند در عين بهبودي، بطور باليني به اثبات رسيده است. در پژوهشي توسط دانشكده پزشكي ايسترن و يرجينيا انجام شده است، دستگاههاي CPAP به عنوان عاملي موثر در درمان انسداد تنفس در خواب، وسيله پر هزينه اي تشخيص داده شده اند.

ميانسالي موقرانه

شما آقايان حتما شنيده ايد كه خانمها از اينكه علائم پيري زودتر در آنها ظاهر مي شود، شكايت مي كنند.
در بيشتر سطوح سالخوردگي اين مسئله ثابت است بجز يك مورد و آن ريزش موها است.
اين واقعيت ناگوار باعث مي شود تا مرداني كه تاسي زودرس سر را تجربه مي كنند، مسن تر به نظر آيند.
تاسي سر به ميزان زيادي به ژنتيك، سن، استرس و رژيم غذايي بستگي دارد. پژوهشگران موفق شده اند تا به فاكتوري اصولي كه نقش مهمي در اين باره دارند اشاره كنند كه «دي اچ تي» (دي هيدرو تستوسترون) ناميده شده است. اين هورمون به طور طبيعي در بدن ساخته مي شود. فوليكولهاي مو در كنار «دي اچ تي» وجود دارد كه موهاي طبيعي پيوسته مي ريزند و موهاي نازك و ضعيفي مي رويند تا اين فوليكول براي هميشه از بين برود.
سالها پيش وقتي تاثيرات «دي اچ تي» كشف شد شركتهاي داروسازي محصولاتي همانند «پروپشيا» كه مي توانست باعث كاهش ميزان «دي اچ تي» شود را به سرعت به بازار عرضه كردند. اما اين محصول داراي نقصي اساسي بود و آن اينكه قادر نبود فقط ميزان فوليكول هاي مو را كاهش دهد، بلكه تمامي بدن را تحت تاثير قرار مي داد. اين محصول اثرات جانبي نامطلوب ديگري از جمله كاهش ميل جنسي درمردان داشت، زيرا «دي اچ تي» در حفظ ميل جنسي سالم نقش كليدي ايفا مي كند.
طبيعتا بسياري افراد از اين نتايج ناراضي بودند. آنها خواستار محصولي بودند كه اطمينان و اشتياق را در نهايت تقويت كند، نه اينكه باعث ايجاد احساس بدي در آنها شود.
دكتر الكس خدوي، عضو كميسيون متخصصان امراض پوستي و استاد باليني امراض پوستي در دانشگاه كاليفرنياي جنوبي، مي دانست كه مي تواند محصولي بي خطرتر و اثربخش تر براي ريزش مو ابداع كند و بالاخره آن را عملي كرد. محصول او «ريوايوژن» نام گرفت و به سرعت به محبوبترين محصول ضد ريزش مو در بازار تبديل شد.
دليل بي خطر بودن و اثر بخش تر بودن اين محصول نسبت به ديگر محصولات چيست؟ برخلاف «پروپشيا» كه دارويي خوراكي بود، «ريوايوژن» داراي فرمولي موضعي است كه مستقيما بر روي پوست سر استفاده مي شود.
اين مسئله باعث كاهش سطح غلظت «دي اچ تي» در فوليكولهاي مو و حفظ سطح «دي اچ تي» سالم در ديگر اعضاي بدن مي شود. بدين معنا كه افراد بدون هيچگونه نگراني از اثرات جانبي مي توانند از «ريوايوژن» استفاده كنند. همچنين به دليل استفاده مستقيم آن بر روي فوليكولهاي مو، نسبت به تركيبات شيميايي خوراكي ديگر سريعتر و موثرتر است.
«ريوايوژن» بي خطر نيز هست، زيرا از موادي كاملا طبيعي تهيه شده است كه از نظر باليني ثابت شده كه ميزان «دي اچ تي» را كاهش مي دهد و فوليكولهاي مو را براي ساخت موهايي كاملتر و سالمتر افزايش مي دهد.
در حال حاضر مطالعات باليني نشان داده اند كه اين محصول در قطع ريزش مو و بازگرداندن موهاي ريخته، به ميزان 85 درصد موفق بوده است. بديهي است كه اينها تنها برخي از نتايج تاثير گذار «ريوايوژن» هستند.

آسپرين خطر مرگ ناشي از سرطان سينه را كاهش مي دهد

نتايج يك تحقيق نشان داده است خطر مرگ ناشي از سرطان سينه در زناني كه طي مراحل ابتدايي درمان اين سرطان از داروي آسپرين نيز استفاده مي كنند، 50 درصد كاهش پيدا مي كند.
در اين پژوهش متخصصان به وجود رابطه بين مصرف آسپرين و كاهش خطر مرگ و مير درمبتلايان به سرطان سينه پي برده اند.
به گفته پژوهشگران؛ كاهش مشابهي در خطر متاستاز (تقسيم سلول هاي سرطاني) نيز در صورت مصرف آسپيرين مشاهده شده است.
مايكل هولمز نويسنده اصلي اين تحقيق از دانشكده پزشكي هاروارد و دانشكده بهداشت ملي هاروارد در بوستون - ماساچوست در اين باره خاطرنشان كرد: اين اولين تحقيقي است كه تاثير قابل ملاحظه آسپرين را در كاهش خطرگسترش سرطان و مرگ ناشي از آن در زنان درمان شده در مراحل اوليه سرطان سينه نشان مي دهد.
وي افزود: اگر اين يافته ها درآزمايشات باليني بيشتر مورد تاييد قرار بگيرند، مصرف آسپرين ممكن است به راه كاري ساده، ارزان قيمت و نسبتا بي خطر تبديل شود كه به مبتلايان به سرطان سينه كمك مي كند زندگي طولاني تر و سالم تري داشته باشند.
محققان مي گويند؛ هنوز چگونگي تاثير آسپرين برروي سلول هاي سرطاني آشكار نيست اما تصور مي كنند كه آسپرين خطرمتاستاز سرطان را با كاهش التهاب كه ارتباط نزديكي با گسترش سرطان دارد، تقليل مي دهد.
در اين تحقيق كه در مجله آنلاين انكولوژي باليني منتشر شد، محققان اطلاعات به دست آمده از پژوهش سلامت پرستاران را ارزيابي كردند.
در اين پژوهش كه در سال 1976 انجام شد، 4 هزارو 164 پرستار زن آمريكايي در گروه هاي سني 30 تا 55 ساله كه بين سال هاي 1976 تا 2002 سرطان سينه در مراحل اول، دوم و سوم در آنها تشخيص داده شده بود، شركت كردند، پيگيري وضعيت اين بيماران تا ژانويه سال 2006 ادامه يافت.
محققان تاثير كاربرد آسپرين را به مدت يك سال يا بيشتر و پس از تشخيص سرطان سينه و هنگامي كه بيماران درمان هايي مانند جراحي، اشعه درماني يا شيمي درماني را پشت سرگذاشته بودند و شدت متاستاز و مرگ ناشي از سرطان سينه را مورد بررسي قرار دادند.
در اين بررسي در مجموع 400 زن به متاستاز دچار شدند و 341 نفر از اين بيماران در اثر سرطان سينه جان خود را از دست دادند. در زناني كه دو تا پنج روز در هفته آسپرين مصرف مي كردند خطر متاستاز 60 درصد و خطر مرگ ناشي از سرطان سينه 71 درصد كاهش يافت.
همچنين در زناني كه شش يا هفت روز در هفته آسپرين دريافت مي كردند خطر متاستاز 43 درصد و خطر مرگ ناشي از سرطان سينه 64 درصد كمتر شد. بعلاوه خطر متاستاز سرطان سينه و مرگ و مير بين زناني كه آسپرين مصرف نمي كردند و كساني كه يك بار در هفته آسپرين دريافت مي كردند، تفاوتي نداشت.
محققان هم چنين دريافتند: زناني كه شش يا هفت روز در هفته از داروهاي ضد التهاب غيراستروئيدي به غير از آسپرين استفاده مي كنند، نيز با كاهش خطر مرگ ناشي از سرطان سينه مواجه هستند، اما زناني كه با تناوب كمتري از اين داروها مصرف مي كنند و افرادي كه استامينوفن دريافت مي كنند از چنين سودمندي بهره مند نمي شوند.
لوري پييرس، پژوهشگر سرطان سينه از دانشكده پزشكي دانشگاه ميشيگان در اين تحقيق تصريح كرد: نتايج بررسي هاي متعدد نشان داده است كه آسپرين به دليل اثرات ضد التهابي اش ممكن است اثرات سودمندي عليه سرطان داشته باشد. اين يافته ها اميدواركننده هستند و اگر اين نتايج در آزمايشات باليني بيشتر تاييد شوند، پزشكان ممكن است بتواند مصرف منظم آسپرين را براي مبتلايان به سرطان سينه توصيه كنند تا خطر گسترش سرطان ومرگ ناشي از آن كاهش يابد.
سرطان سينه بيماري است كه هيچ زني حتي نمي خواهد راجع به آن فكر كند و شايد از جمله بيماري هاي نادري است كه زنان از آن وحشت بسيار دارند. در آخرين تحقيقات به عمل آمده از سوي انجمن مبارزه با سرطان آمريكا، تقريبا نيمي از زنان آمريكايي اين نكته را باور دارند كه به ميزان 50 درصد، خود عامل پرورش اين نوع سرطان هستند.