E-mail:shayanfar@kayhannews.ir

مشي امام در برخورد با تعارض ها

حضور 85 درصدي مردم، پتك جمهوري اسلامي بر سر دشمنان
حضرت آيت الله خامنه اي در ديدار با رئيس جمهور و اعضاي هيأت دولت دهم با تفضل الهي دانستن انتخابات دهم فرمودند:
«با آن انتخابات پرشور و فراموش نشدني، نشان داده شد كه ملّت ايران براي مديريت كشور احساس مسئوليت مي كند و با ارادأ خود، با اختيار خود، قدم به ميدان مي گذارد، براي اين كه مسئولين كشور را تعيين بكند؛ كه اين خيلي فرصت مهمي است براي نظام و براي انقلاب. درواقع ملّت بزرگ ما، با حضور 85 درصدي در صحنه، بيعت دوباره اي با انقلاب كردند، بعد هم رئيس جمهوري را انتخاب كردند با قريب 25 ميليون رأي، كه اين هم يك نصاب جديدي براي دولت و براي رؤساي جمهور ما بود. و اينها پيام داشت؛ هم آن حضور 85 درصدي - 40 ميليوني - پيامهايي در خود دارد، هم اين انتخاب قريب 25 ميليوني. اينها پيام دارد و بايد اين پيامها را فهم كرد. و اگر دولتي و مسئولاني اين پيامها را درست درك بكنند و نخبگان و زبدگان سياسي جامعه با تأمل در اين پيامها بنگرند، خيلي از گره هايشان حل خواهد شد؛ مشكلاتشان حل خواهد شد. يكي از اساسي ترين حرفهايي كه در اين انتخابات ملّت ما زد - و درواقع بايد گفت انقلاب ما زد - اين بود كه جمهوريت خودش را با فرياد قوي اثبات كرد. درواقع اين حضور 85 درصدي، پتك جمهوريت بود بر سر دشمناني كه دائم عليه انقلاب ه ي حرف زدند، عليه اسلام حرف زدند، در پايه هاي جمهوريت نظام به خيال خودشان خدشه كردند. آن حضور قوي، نشان دهندأ اين معنا بود. بعد هم ملاحظه كرديد كه در اظهارات نامزدهاي محترمي كه وارد اين ميدان شدند، غالباً دم از پيروي خط امام و گرايش به ارزشها، دلبستگي به ارزشها در بياناتشان بود؛ اگرچه حالا در بعضي از موارد حرفي زده مي شد كه منطبق با اين جهت كلّي نبود، اما همه آنچه كه مي گفتند و آنچه كه مطرح مي كردند، مي خواستند اين را نشان بدهند كه دلبستگي به راه امام، به خط امام، به انقلاب، به پايه هاي انقلاب وجود دارد. اين خيلي حرف مهمي است. اين نشان دهندأ اين است كه همه احساس كردند كه ملّت ايران به اين سمت گرايش دارد. اين جهت كلّي حركت ملّت ايران را نشان مي داد؛ يعني جهت اسلاميت، جهت هضم بودن و مطيع بودن در مقابل امر الهي اي كه امام بزرگوار ما مظهرش بود. بنابراين، آن جمهوريت نظام و اين اسلاميت نظام، با اين انتخابات هر دوي اينها تثبيت شد؛ تأييد شد. اينها پيامهاي مهمي است؛ اينها را بايد درك كرد و بايد اين پيامها را فهم كرد». ايشان در ادامه با بيان اين كه هر كسي كه به اين كشور علاقه مند است، هركس به اسلام و عظمت اسلام علاقه مند است، هركس دلبستأ امام بزرگوارمان هست، بايد شكرگزار باشد گفتند:
«بخصوص آقاي رئيس جمهور بيش از ديگران بايد شكرگزار باشند. و هم شاكر باشيد. هم مغتنم بشماريد و هم بر اثر اين شكرگزاري، تواضعتان را بيشتر كنيد. مفتخر باشيد به رأي مردم، مستظهر باشيد به رأي مردم؛ اما مغرور نشويد، كه اگر خداي نكرده غرور به سراغ ماها آمد، آن وقت انحرافها و انحطاطهاي گوناگوني را در پيش پاي خودمان خواهيم ديد. مراقب باشيد؛ اين از آن دامهاي بزرگ شيطان است. »
معظّم له با تشكر از دولت نهم به خاطر پركاري و پرتلاشي، دكتر احمدي نژاد را خستگي ناپذير خوانده و خطاب به اعضاي دولت دهم بيان داشتند:
«آقاي رئيس جمهور ما هم كه بحمدالله پر انرژي و خستگي نشناس حقّاً؛ پابه پاي ايشان دويدن هم خيلي سخت است. خدا كمكتان كند بتوانيد پابه پاي ايشان بدويد و برسيد به مقاصدتان؛ واقعاً كار دشواري است. ايشان خيلي زياد زحمت مي كشند، زياد تلاش مي كنند، بحمدالله پر انرژي هم هستند؛ خدا را شكر. به ظاهر ايشان هم اين همه نمي آيد. الحمدلله. خداوند ان شأالله بيشتر كمك كند، بيشتر انرژي بدهد، بيشتر توان بدهد. البته ما مرتب دعا مي كنيم؛ من هيچ شبانه روزي نيست كه به آقاي رئيس جمهور و بعضي ديگر از مسئولين دعا نكنم. »
مشي امام در برخورد با تعارضها
ايشان در خطبه هاي نماز جمعه 02 شهريور ضمن تحليل انشعاب و تعارضات از اوّل انقلاب تاكنون، فرمودند:
«از اوّل انقلاب تا امروز، در جريان انقلاب و جريان اصيل اين مردم انشعابهايي به وجود آمده، تعارضهايي به وجود آمده است. بعضي از اين تعارضها و انشعابها خسارت زا هم بوده است؛ بعضي هم نه، با هشياري مردم، با آگاهي و مسئوليت پذيري عناصر فعال در اين جريانها، حل شده است؛ براي انقلاب و براي كشور باري درست نكرده است. اين اختلاف نظرها و انشعابهايي كه پيدا مي شود، همه يك جور نيست. بعضي انشعابها ناشي از اختلاف در مباني و در عقايد است؛ بعضي از اينها بحث عقايد و معتقدات نيست؛ بحث منافع است، دعوا بر سر منافع است؛ بعضي از اين اختلافها هيچ كدام از اينها نيست؛ مسألأ سلائق است، اختلاف ديدگاه و اختلاف سليقه در اجراي اصول است؛ در چهارچوب اصول و مباني، در روشها اختلاف به وجود مي آيد؛ لذا اينها يك جور نيستند. خوب، از اوّل انقلاب در بين همين گروههايي كه در دوران پيش از انقلاب و در حوادث سالهاي مبارزات، همه در كنار هم بوديم، اختلافهايي به وجود آمد. امام (رضوان الله تعالي عليه) با همأ اين اختلافات يك جور برخورد نكرد. يعني اوّل با مدارا، با نصيحت؛ ليكن آن وقتي كه اقتضاء كرد، برخورد كرد. يك گروه مربوط به دولت موقت بودند و مشكلات آنها بود، يك گروه آن كساني بودند كه عليه لايحأ قصاص آن حركت را انجام دادند، يك گروه حتّي كار را به ترور و درگيريهاي خياباني كشيدند؛ با هر كدام از اينها امام يك نحوي برخورد كرد. در سطوح بالاي حكومت هم بود؛ نخست وزير بود، رئيس جمهور بود، حتّي بعدها در اواخر عمر امام(رضوان الله عليه) در سطوح بالاتر از رئيس جمهور هم بود. امام با كساني كه احساس كردند نمي شود با اينها بيش از آن مدارا كرد، برخورد كردند. همه هم سوابق انقلابي داشتند، سوابق مذهبي داشتند، خيلي شان هم در سطوح بالا بودند؛ ليكن خوب، اين جور شد ديگر؛ اين انشعابها پيش آمد. بعضي واقعاً با امام درافتادند؛ بعضي نه، اختلاف نظري هم بود، اما به درگيري و دعوا و انشعاب و انشقاق نينجاميد. بعضي با امام درافتادند و مداراي امام را نديده گرفتند. امام به همين گروهك منافقين كه خواسته بودند بيايند با ايشان ملاقات كنند، پيغام دادند كه اگر شما به حق ّ عمل كنيد، من مي آيم سراغ شما؛ اگر دست از اين كارهاي خلاف برداريد، خود من مي آيم سراغ شما. يعني امام تا اين حد با اينها مدارا كردند و حرف زدند. خوب، وقتي احساس خطر شد؛ بخصوص آن وقتي كه مسأله، مسألأ رسوخ دادن مباني غلط در كالبد نظام و انقلاب است، اين ديگر مثل سم مهلك است. آن وقت امام رعايت نكردند، مدارا نكردند؛ برخورد كردند. اين در مورد آن چيزهايي است كه در اختلافات بنياني است. حالا همانهايي هم كه اختلاف بر سر منافع دارند، گاهي رنگ عقيدتي و مبنايي به آن مي دهند. هر كدام از اينها باشد - يا آنهايي كه اختلاف در مباني و عقايد است، يا آنهايي كه اختلاف بر سر منافع است - آن جايي كه به درگيري با نظام و درگيري با انقلاب و پشت كردن به مباني انقلاب باشد، آن وقت حالت دشمن را پيدا مي كنند. . . . ».
نظام به صرف مخالفت، با كسي برخورد نمي كند
حضرت آيت الله خامنه اي در ادامه فرمودند:
«آن جايي كه افراد در چهارچوب اصول رفتار كنند، دنبال خشونت نروند، در صدد برهم زدن امنيت جامعه نباشند، آسايش جامعه را نخواهند به هم بزنند - از اين كارهاي خلافي كه انجام مي گيرد؛ دروغ پراكني و شايعه - نظام هيچ گونه مسأله اي ندارد. مخالفيني هستند، نظراتي دارند، نظرات خودشان را بيان مي كنند؛ نظام برخورد نمي كند. بناي نظام در اين جا، جذب حداكثري و دفع حداقلي است. اين، روش نظام است؛ اين را همه توجه بكنند. آن كساني هم كه نظر مخالف دارند، نظرات مخالف با نظرات رسمي دارند، در اين چهارچوب مي توانند خودشان را مقايسه كنند. اگر كسي با مباني نظام معارضه كند، با امنيت مردم مخالفت كند، نظام مجبور است در مقابل او بايستد. »
ايشان در خصوص وقايع پس از انتخابات بيان داشتند:
«همأ اين بلواهايي كه شما مشاهده كرديد در دورأ بعد از انتخابات پيش آمد و پيش آوردند و آنها حمايت كردند، براي همين بود كه شايد بتوانند پشتوانأ مردمي انقلاب را ضربه بزنند و از انقلاب بگيرند. بنده عرض كردم نشانأ اعتماد مردم به اين نظام، حضور 04 ميليوني در انتخابات بود. حالا در راديوهاي بيگانه و متأسفانه بعضي هم در داخل همنواي با آنها، هي اصرار و تكرار كه بله، اعتماد مردم از نظام سلب شده! اين، جواب آن حرف است. آن جا ما گفتيم ايني كه 58 درصد مردم مي آيند رأي مي دهند، 04 ميليون پاي صندوقها مي آيند، به هر كسي كه رأي مي دهند، خود آمدن پاي صندوق، نشانأ اعتماد مردم به نظام است - كه حقيقت قضيه هم همين است - اينها براي اين كه اين حرف را دروغ از آب در بياورند، مكرّر در مكرّر تبليغات كردند كه اعتماد مردم از دست رفته؛ چه كار كنيم؟ حالا بعضي در لباس دلسوزي گفتند چه كار كنيم كه اعتماد برگردد! مردم به نظام اعتماد دارند، نظام هم به مردم اعتماد دارد. ان شأالله خواهيد ديد در انتخابات آينده - كه حالا دو سه سال ديگر است - همين مردم با وجود همين بازيگري اي كه مخالفان و دشمنان و غافلان و بي خبران داخلي كردند، يك حضور مستحكم قوي اي در انتخابات خواهند داشت. . . . در بلواهاي بعد از انتخابات، مسلمانان كشورهاي مختلف اسلامي نگران بودند؛ پيغام مي دادند به آشنايان خودشان در اين جا، كه در ايران چه خبر است؟ اينها مي گفتند ناراحت نباشيد، نترسيد، جمهوري اسلامي قوي تر از اين حرفهاست. يك حكومت اين جوري است؛ دشمنانش آنهايند، دوستانش اينهايند.
ماهيّت دشمنان نظام اسلامي
همأ بدها و شمرهاي عالم با او دشمنند، همأ مظلومان با او موافقند؛ ملّت فلسطين طرفدار اوست، ملّتهاي عربي مقاوم طرفدار او هستند. بله، دولت آمريكا هم مخالفش است، دولت انگليس هم كه خباثت دويست ساله در ايران دارد - سابقأ خباثت انگليسيها در ايران، دويست ساله است - با او مخالف است. اين مخالفتها كسي را به وحشت نمي اندازد. اما يك دولتي بعكس است؛ طرفدارش عبارتند از دزدها و غارتگرها و مستكبرين و زورگويان عالم، مخالفينش عبارتند از ملّت خودش يا ملّتهاي مؤمن و ملّتهاي مظلوم؛ اين مايأ ننگ است. جمهوري اسلامي تا امروز مخالفيني داشته است از آن قبيل مخالفين؛ دزدهاي عالم، غارتگرهاي عالم، مستكبرين عالم؛ اينهايند كه با جمهوري اسلامي مخالفند؛ اينهايند كه در مجامع جهاني سعي مي كنند با جمهوري اسلامي مقابله و مخالفت كنند؛ اما آحاد مردم، توده هاي مردم، دولتهاي مستقل، سياستمداران منفك از آن قدرتها، ملّتهاي مظلوم، اينها موافق با جمهوري اسلامي اند. به خاطر ترس از اين گونه مخالفتها، نبايد چهرأ تسليم به دشمن نشان داد. به هر حال نسل جوان ما بايستي هشيار باشد. »
خط اغفال و فتنه
مقام معظّم رهبري در ديدار با رئيس و اعضاي مجلس خبرگان رهبري با بيان اين مطلب كه يكي از خطوط كاري دشمن ايجاد تفرقه است، اظهار داشتند:
«اگر انسان بخواهد ضربه نخورد، بايد نقش دشمن را ببيند. يكي از لوازم توجه و ملاحظه براي ضربه نخوردن، ديدن دشمني است كه مي خواهد به ما ضربه بزند؛ از اين ما را نبايد غافل كنند. خط اغفال بخصوص خواص و نخبگان از تأثير دشمن، يكي از خطوط القائي و تبليغاتي دشمن است. حالا طرق مختلفي البته براي اين كار دارند. تا كسي بگويد دشمن، مي گويند: آقا شما همه اش به گردن دشمن مي اندازيد! خوب، هست دشمن؛ هست دشمن؛ چرا نمي بينيم دشمن را؟ چرا نمي بينيم شعف عظيمي كه دشمن پيدا مي كند از آنچه كه اين جا از اختلاف ما، از حوادث گوناگون، از بلواي بعد از انتخابات به وجود مي آيد؟ تشويق كنند كساني را كه عامل هستند. آن جا، رئيس يك كشور بزرگ از آدمها اسم مي آورد! خوب، اين جز ايجاد دشمني است؟ از معارضين نظام اسم مي آورد و تمجيد مي كند از فلان كس كه آقا از شجاعت او (!) ما تعجب كرديم. چرا؟ چون يك كلمه اي گفته كه آنها خوششان آمده. اينها را بايد ديد؛ اينها را بايد متوجه شد و نبايستي از دشمني دشمن غفلت كرد».
ايشان تبليغات را يكي از مؤثرترين سلاحهاي بين المللي دانسته و افزودند:
«امروز اين قوي ترين سلاح است و از بمب اتم هم بدتر و خطرناكتر است. اين سلاح دشمن را شما در بلواهاي بعد از انتخابات نديديد؟ دشمن با همين سلاح، لحظه به لحظه، قضاياي ما را دنبال مي كرد و به كساني كه اهل شيطنت بودند، رهنمود مي داد. «و ان ّ الشّياطين ليوحون الي اوليائهم ليجادلوكم»؛ دائم به اوليأ خودشان ايحأ مي كردند. خوب، اين حضور دشمن است ديگر؛ حضور دشمن را از اين واضح تر و روشن تر مي شود فرض كرد؟ بايد بصيرت داشت. آنچه كه انسان از نخبگان جامعه و جريانات سياسي و گروههاي سياسي انتظار دارد، اين است كه با اين حوادث، با اين خطوط دشمن، با بصيرت مواجه بشوند؛ با بصيرت. اگر بصيرت وجود داشت و عزم مقابله وجود داشت، خيلي از رفتارهاي ما ممكن است تغيير پيدا بكند؛ آن وقت وضعيت بهتر خواهد بود. بعضي از كارها از روي بي بصيرتي است. . . . اين را هم عرض بكنيم؛ بعضيها در فضاي فتنه، اين جملأ «كن في الفتنه كبن اللبون لا ظهر فيركب و لا ذرع فيحلب» را بد مي فهمند و خيال مي كنند معنايش اين است كه وقتي فتنه شد و اوضاع مشتبه شد، بكش كنار! اصلاً در اين جمله اين نيست كه: «بكش كنار». اين معنايش اين است كه به هيچ وجه فتنه گر نتواند از تو استفاده كند؛ از هيچ راه. «لا ظهر فيركب و لا ذرع فيحلب»؛ نه بتواند سوار بشود، نه بتواند تو را بدوشد؛ مراقب بايد بود. »
رهبر معظّم انقلاب در ديدار با جمعي از نخبگان علمي كشور با اشاره به سخنان يكي از دانشجويان در مورد حوادث اخير بيان داشتند:
«خوب، در اين زمينه ها خيلي حرف هست؛ خيال نكنيد آن حرفهايي كه صدا و سيما مي زند، اين، همأ حرفهاست؛ نه، خيلي مطلب هست. گفت: «يك سينه حرف موج زند در دهان ما». اين جور نيست كه هر چه كه انسان احساس مي كند، اين را گفته باشد يا بتواند بگويد. خيلي حرفهاي زيادي هست. شما جوانها الحمدلله باهوشيد، بااستعداديد، بتدريج خيلي از حقائق براي شماها روشن خواهد شد. من مي بينم در همين حوادث سياسي اخير و در مجموع حوادث اين سي سال، كشور بتدريج به مجموعأ مصونيت دار، ضد ضربه، ضد بمب تبديل شده؛ يعني نظام جمهوري اسلامي. شوخي نيست. شما قدرت امنيتي و جاسوسي و تبليغاتي اين سرويسهاي گوناگون امنيتي و تبليغاتي دنيا را دست كم نگيريد. همه اين را احساس مي كنند - حالا شايد كساني كه كمتر توي مقوله هاي گوناگون تبحر داشتند، كمتر ببينند - هاليوود را شما دست كم نگيريد. قدرت اثرگذاري هنري - همين طور كه يكي از خانمها هم گفتند - در غرب و چينش بسيار دقيق حروف تبليغات در دنياي غرب را دست كم نگيريد. همأ اين نيروي عظيم، به اضافأ ثروت بي پايان، به اضافأ دستگاههاي عظيم سياسي و تبليغاتي، افتادند به جان جمهوري اسلامي. امروز هيچ كشور ديگري در دنيا پيدا نمي كنيد كه اين جور آماج حملات باشد. و جمهوري اسلامي دارد مقاومت مي كند. اين شوخي است؟ اين موجود هفت جوش مستحكم مصونيت يافته دارد مقاومت مي كند. اين، كم چيزي نيست. توطئأ توهم نيست؛ اين را جوانها، اين جوانهاي عزيز ما، بدانند. خيال نكنيد من از شنيدن اين جور حرفها ناراحت مي شوم؛ نه، من از اين كه اين حرفها زده نشود، ناراحت مي شوم. »
جنجال فكري غير از مباحثه صحيح است
معظّم له در ادامه ضمن اشاره به مسائل انتخابات دهم گفتند:
«همچناني كه شما ديديد. در همين قضاياي انتخابات، خوب، تبليغات انتخاباتي مثلاً بايد يك ماه يا بيست روز قبل از شروع انتخابات انجام بگيرد؛ اما از پيش از عيد نوروز تبليغات انتخاباتي شروع شد! همين تلويزيوني هم كه مورد انتقاد بعضي از دوستان است، متأسفانه منعكس مي كرد. بنده موافق هم نبودم. اين را هم شما خيال نكنيد كه حالا بنده چون رئيس صدا و سيما را انتخاب مي كنم، همأ برنامه هاي صدا و سيما را مي آورند، دانه دانه بنده نگاه كنم، امضأ كنم. نخير، از خيلي از برنامه هاي صدا و سيما بنده راضي هم نيستم؛ از جمله، از همين من راضي نبودم كه از سه ماه قبل از انتخابات - انتخابات بيست و دوم خرداد بود - از ماه اسفند، بلكه زودتر از اسفند، بعضي از سفرهاي تبليغاتي و حرفهايي كه زده شد و تظاهراتي كه مي شد و مجادلاتي كه انجام مي گرفت، از تلويزيون پخش شود، كه متأسفانه از تلويزيون پخش شد؛ به خاطر همين، كه يعني ما آزادانديشيم! اينها توهم است؛ اين جنجال آفريني در داخل كشور است. جنجال فكري غير از مباحثات صحيح است. بنده گفتم كرسي آزاد فكري را در دانشگاهها به وجود بياوريد. خوب، شما جوانها چرا به وجود نياورديد؟ شما كرسي آزاد فكري سياسي را، كرسي آزاد فكري معرفتي را در همين دانشگاه تهران، در همين دانشگاه شريف، در همين دانشگاه اميركبير به وجود بياوريد. چند نفر دانشجو بروند، آن جا حرفشان را بزنند، حرف همديگر را نقد كنند، با همديگر مجادله كنند. حق ّ، آن جا خودش را نمايان خواهد كرد. حق ّ اين جوري نمايان نمي شود كه كسي يك انتقادي را پرتاب بكند. اين جوري كه حق ّ درست فهميده نمي شود. ايجاد فضاي آشفتأ ذهني با لفاظي ها هيچ كمكي به پيشرفت كشور نمي كند. شما تجربأ اين پدر پيرتان را در اين زمينه داشته باشيد. آني كه كمك مي كند به پيشرفت كشور، آزادي واقعي فكرهاست؛ يعني آزادانه فكر كردن، آزادانه مطرح كردن، از هو و جنجال نترسيدن، به تشويق و تحريض اين و آن هم نگاه نكردن. يك وقت شما يك حرفي مي زنيد، ناگهان مي بينيد همأ ناظران سياسي جهان كه وجودشان انباشتأ از پليدي و خباثت است، براي شما كف مي زنند. به اين تشويق نشويد. به قول رائج بين جوانها، جوگير نشويد. بحث درست بكنيد، بحث منطقي بكنيد. سخني را بشنويد، سخني را بگوييد؛ بعد بنشينيد فكر كنيد. اين همان دستور قرآن است. «فبشر ع باد الذ ين يستم عون القول فيتب عون احسنه». 1 سخن را بايد شنيد، بهترين را انتخاب كرد. والاّ فضاي جنجال درست كردن، همين مي شود كه ديديد. جنجال قبل از انتخابات، بعد از انتخابات، انعكاسش مي شود اين؛ بخصوص وقتي دست بيگانه هم دخالت دارد. به چه دليل، با چه توجيهي شما فكر مي كنيد دستگاههاي تبليغاتي دنيا حوادثي را كه فكر مي كنند به ضرر نظام جمهوري اسلامي است، لحظه به لحظه منتشر مي كنند؟ با چه محاسبه اي اين كار انجام مي گيرد؟ اين را نبايد فكر كرد؟! نبايد رويش مطالعه كرد؟! اينهاست آن چيزهايي كه بايد به آنها توجه كرد.»