جريان فيصله دهنده (يادداشت روز)

توجه مسئولان ارشد رژيم صهيونيستي طي هفته هاي اخير روي اروپا و آمريكا تمركز داشت. بنيامين نتانياهو سفر 4 روزه اي به فرانسه و انگليس داشت و سپس راهي آمريكا شد. ديدار نخست وزير اين رژيم با مقامات فرانسه وانگليس و تماس تلفني او با مقامات آلماني به گونه اي بود كه راديو ارتش صهيونيستي گفت سفر نتانياهو نتيجه اي به همراه نداشت. نتانياهو، خود نيز در مصاحبه با يك شبكه تلويزيوني اسرائيل گفت: «اروپا درك متفاوتي از ما درباره خطراتي كه همگرايي فلسطيني ايجاد مي كند، دارند.» ديدار نتانياهو با اوباما هم به گونه اي رقم خورد كه مطبوعات رژيم صهيونيستي نوشتند، دولت اسرائيل نتوانسته اوباما را به همراهي بيشتر با تل آويو ترغيب كند اما يك روز پس از آنكه زمزمه شكست سفر نتانياهو به آمريكا بلند گرديد، آيپك وارد عمل شد و با اعمال فشار، اوباما را وادار كرد كه از موضع خود عقب بنشيند و از اين رو يكشنبه شب- به وقت ايران- رئيس جمهور آمريكا بار ديگر ضمن آنكه به استراتژيك بودن رابطه واشنگتن -تل آويو تاكيد كرد، گفت موضع او نسبت به تشكيل دولت فلسطين در سرزمين هاي 1967 درست فهميده نشده و در اين خصوص اختلافي با رهبران اسرائيل ندارد. پس از آن نتانياهو ابتدا در آيپك سخنراني كرد كه مورد استقبال شديد اين كانون صهيونيستي قرار گرفت و سپس به ديدار جو بايدن معاون رئيس جمهور آمريكا رفت تا بيش از پيش اوباما را تحقير كرده باشد. در اين ميان از اعضاي -غيرآمريكا- كميته چهارجانبه جز سكوت چيزي ديده نشد و حال آنكه موضع انگليس، فرانسه و آلمان در ديدار با نتانياهو موضع اروپا در چارچوب كميته چهارجانبه بود كمااينكه از روسيه و سازمان ملل بعنوان دو عضو ديگر كميته چهارجانبه نيز سخني شنيده نشد! در اين ميان كشورهاي عضو اتحاديه عرب هم سكوت كردند و تنها عمروموسي دبيركل سابق اين اتحاديه، رفتار آمريكا را غيرعادلانه و مأيوس كننده خواند. در اين خصوص نكات مهمي وجود دارد:
1- در موضوع مناسبات بين المللي پيرامون فلسطين و رژيم صهيونيستي از يك سو شاهد نقش هاي متفاوت و در عين حال مكمل هستيم و از سوي ديگر شاهد دو نوع نقش فعال و منفعل مي باشيم در اين ماجرا ما با شش محور مواجه ايم، آيپك، بعنوان كانون تصميم گيري- دولت آمريكا، بعنوان كارگزار - دولت تل آويو، بعنوان كارفرما- دولت هاي اروپايي، بعنوان كارجو- كشورهاي عضو اتحاديه عرب، بعنوان كاربين- و دولت هاي بزرگ آسيا شامل روسيه، چين و هند، بعنوان نظاره گر- در واقع اگر خوب به اين نقش ها نگاه كنيم مي بينيم كه محورهاي اول، دوم و سوم محور فعال و محورهاي چهارم، پنجم و ششم محور منفعل مي باشند، به عبارت ديگر كشورهاي عربي، كشورهاي آسيايي داراي حق وتو و... و دولت هاي اروپايي بصورت منفعل عمل مي نمايند. آمريكايي ها هم احساس مي كنند كه از اين سه محور كاري ساخته نيست و لذا براي تفسير رويكرد خود نيازي به مشورت با آنان نمي بيند.
2- آيپك- كميته سياست هاي عمومي آمريكا و اسرائيل- در اين ماجرا بار ديگر ثابت كرد كه نقشي بلا معارض در سياست خارجي آمريكا و اروپا ايفا مي كند. اين كميته كه سه سال پس از تأسيس رژيم جعلي اسرائيل به وجود آمد، تحت مديريت يهوديان آمريكاست و بعنوان نماينده سياسي حدود 6/5 ميليون شهروند يهودي آمريكا عمل مي كند. البته اين كميته چندين كانون ديگر نظير موسسه يهوديان براي امور امنيت ملي درفاصله سالهاي 1951 تاكنون تاسيس كرده و در اكثر ايالت هاي آمريكا دفتر دارد. رابطه «آيپك» با اسرائيل رابطه كانون و كارفرماست و رابطه آن با روساي جمهور آمريكا، رابطه كانون و كارگزار است. با اين وصف كاملا طبيعي است كه آيپك از تل آويو كار بگيرد و به دولت آمريكا براي اجرا تحويل دهد. رابطه كانون با رژيم تل آويو يكطرفه به نفع تل آويو و رابطه كانون و دولت آمريكا به نفع كانون بوده و رابطه تل آويو و واشنگتن بصورت رابطه اي طرفيني متفاوت مي شود براساس شرايط زماني گاهي اين اسرائيل است كه بر دولت مسيحي آمريكا حكم مي راند و گاهي اين دولت آمريكاست كه تل آويو را به دنبال خود مي كشاند. اما از آنجا كه آيپك بعنوان كانون حل مشكل دولت اسرائيل در طرف اسرائيل ايستاده است، در منازعات، هميشه كار را به نفع تل آويو ختم مي كند كه در ماجراي اخير مشاهده كرديم. در اين ميان اتحاديه عرب و اروپا بعنوان ابزاري در اختيار آمريكا در چالش هاي بين تل آويو و واشنگتن در طرف آمريكا قرار دارد البته تا زماني كه آيپك مداخله نكرده باشد وقتي آيپك وارد عمل مي شود، اين دو محور به بدترين وجه منفعل مي شوند. در عين حال نقش محور ششم (كشورهايي نظير روسيه و چين) صرفاً تاييد اصل پروسه است بدون آنكه واقعا تاثيري بر آن داشته باشند. در واقع اين ها پس از پايان هر روندي در خدمت اهداف آن قرار مي گيرند. با اين وصف در منازعه اسرائيلي- فلسطيني نمي توان هيچ اميدي به نقش تاثيرگذار روسيه، چين، انگليس، آلمان، فرانسه و اتحاديه عرب داشت. در عين اينكه نمي توان به طرح هاي دولت آمريكا- نظير طرح آناپوليس بوش در سال 2007 كه با جديت از سوي اوباما هم پيگيري شد- نيز به عنوان حرف نهايي آمريكا حساب كرد چرا كه در نهايت نهاد فيصله بخش «ايپك» مي باشد كه روي تابلو و حتي آرم آن نوشته شده «همه چيز در چارچوب تقويت اسرائيل بايد دنبال شود». در يك جمله كوتاه بايد گفت نه كميته چهارجانبه، نه اجلاس هايي نظير اجلاس دو روز پيش مسكو و نه مذاكرات دوجانبه با طرف هاي ياد شده اروپايي- آسيايي و نه مذاكره فلسطيني- آمريكايي يا عربي- آمريكايي و يا اروپايي- اسرائيلي و... نمي توانند براي فلسطيني ها دربردارنده حتي حداقلي از مزيت باشند.
3- اما از آن طرف بايد توجه داشت كه كشمكش موجود ميان اسرائيل و اروپا، كشمكش ميان واشنگتن و تل آويو، كشمكش ميان دولت آمريكا و آيپك، كشمكش ميان روسيه و رژيم صهيونيستي و كشمكش ميان تل آويو و تشكيلات خودگردان فلسطيني كه هر روز هم بيشتر مي شود از يك موضوع مهم حكايت مي كند. اين موضوع مهم ورود يك عنصر كاملا خودمختار و خارج از كنترل به معادلات جاري بين المللي يعني «بيداري اسلامي» است. اين بيداري اسلامي تابع آمريكا، آيپك، اروپا، روسيه، چين، اتحاديه عرب، رژيم صهيونيستي، تشكيلات خودگردان و... نيست و در عين حال آنقدر پرقدرت بوده كه در طول 30 سال گذشته همه طرح هايي كه جمعي از اينها و يا همه اينها عليه مصالح فلسطيني ها دنبال كرده اند، به جايي نرسيده و با شكست مواجه شده است.
آنچه اين روزها در حال اتفاق است شكست طرح كميته 4جانبه با محوريت آمريكا ذيل نام فريبنده تشكيل كشور فلسطين در تنها 22 درصد خاك فلسطين- سرزمين هاي 1967- مي باشد. اين طرح قرار بود در اجلاس شهريورماه آينده مجمع عمومي سازمان ملل با امضاي بيش از 150كشور- از 194 كشور- پرونده فلسطين را براي هميشه ببندد و نزديك به 6 ميليون آواره فلسطيني را روي دست دولتي ضعيف در رام الله يا غزه بگذارد. اين طرح خائنانه به دليل فشار سنگين جنبش بيداري اسلامي دچار چالش جدي شده است. 15 ماه مي پس از آنكه نسل سوم آوارگان فلسطيني مرزهاي اشغالي 1948را شكستند و به داخل خاك خود قدم گذاشتند، اسرائيلي ها با صراحت گفتند روند تحولات به ضرر ما در جريان است.
با اين وصف كاملا پيداست كه اگر از معادله جهاني آبي براي مردم مظلوم فلسطين گرم نمي شود اما خارج از اراده حاكمان زورگوي آمريكا و زائده هاي آسيايي و اروپايي آنان يك جنبش قوي به راه افتاده و راه را براي آزادي فلسطين بسيار نزديك كرده است.
4- حكم فيصله بخش ايپك درباره اختلاف نظر دولت اوباما و دولت نتانياهو به خوبي نشان داد كه اوباما قادر به حل و فصل معادلات جهاني بويژه تحولات پرشتاب آسياي جنوب غربي و شمال آفريقا نيست چرا كه نوعا در يك سوي اين تحولات پاي ملاحظه منافع امنيتي رژيم صهيونيستي در ميان است. به عنوان مثال آمريكا نمي تواند در معادله عراق نقش فعالي ايفا كند چرا كه ايفاي نقش فعال تا حد زيادي به جنبه فيصله بخش اين نقش بستگي دارد. وقتي يك قدرت نتواند در معادله با دست باز بازي كند، حتما -ناخواسته- فرصت بازي را به رقباي خود واگذار مي نمايد و اين راز عقب نشيني پيوسته آمريكا در منطقه ما طي 12-10سال اخير بوده است و از اين رو تعجب نكنيد اگر امروز يا فردا بشنويد كه آمريكا در حال عقب نشيني نظامي از افغانستان و يا حتي در مقياسي بزرگتر در حال جمع و جور كردن دست و پاي خود در كل مناطق آسياي جنوب غربي- شامل خليج فارس و... - است. ما يك بار چنين وضعي را در دهه 1970 در مورد انگليس تجربه كرده ايم. آن زمان انگليس در منطقه از آمريكاي امروز به مراتب قويتر بود.
سعدالله زارعي

صافي نا صاف ! (نكته)

در گرماگرم مسائل جاري كشور و منطقه و در حالي كه افكار عمومي و نگاه صاحبنظران دلسوز به ماجراي اخير داخلي و خيزش هاي اسلامي منطقه دوخته شده بود، برخي از نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي طرحي را بي توجه به پي آمدهاي آن به تصويب رساندند كه به يقين با شناختي كه از تعهد آنان داريم نمي توانند با عواقب سوء آن موافق باشند.
براساس اين طرح كه قبلا از سوي شوراي نگهبان رد شده بود و متاسفانه معلوم نيست اكنون با چه توضيح و توجيهي مورد تائيد اين شوراي محترم قرار گرفته است، ، نامزدهاي نمايندگي مجلس شوراي اسلامي بايد، حداقل از مدرك تحصيلي كارشناسي ارشد- فوق ليسانس- برخوردار باشند و كساني -مثلاً مانند شهيد رجايي- كه فاقد مدرك تحصيلي كارشناسي ارشد باشند و بسياري ديگر از اين دست، صلاحيت نامزد شدن براي نمايندگي مجلس شوراي اسلامي را ندارند! و قس عليهذا... درباره اين مصوبه گفتني است كه؛
1- نمايندگان محترم مجلس براساس كدام توضيح منطقي و معيار قابل قبول عرفي و علمي، خيل عظيمي از مردم عزيز و متعهد كشورمان را تنها به اين علت كه فاقد مدرك تحصيلي فوق ليسانس هستند، از نامزد شدن براي نمايندگي مجلس شوراي اسلامي محروم كرده اند؟ و اساساً آيا چنين حق و اختياري دارند؟ مگر دارندگان مدرك تحصيلي فوق ليسانس براي حضور در خانه ملت، چه مزيت و امتياز ويژه اي دارند كه مثلا دارندگان مدرك تحصيلي ليسانس فاقد آن هستند؟!
2- شرط «فوق ليسانس» از كجا آمده است؟ و با چه ملاك و معياري به تصويب رسيده است؟ اگر مقاطع تحصيلي ملاك شايستگي براي نمايندگي مجلس است -ضمن احترام به مدارج علمي- چرا به جاي فوق ليسانس، مدرك تحصيلي «دكترا» در نظر گرفته نشده است؟
3- آيا صلاحيت ها در مدارك تحصيلي خلاصه مي شوند؟ بديهي است كه پاسخ منفي است و بسياري از افراد صاحب صلاحيت، از مدارك تحصيلي پائين تري نظير «ليسانس» برخوردارند. شرط «فوق ليسانس» از يكسو، مانع ورود بسياري از افراد صاحب صلاحيت به خانه ملت مي شود و از سوي ديگر، دامنه انتخاب مردم را در محدوده دارندگان مدرك فوق ليسانس محدود و محصور مي كند و اين با بند 8 از اصل سوم قانون اساسي كه بر «مشاركت عامه مردم در تعيين سرنوشت سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي خويش» تأكيد مي ورزد مغايرت دارد و با بند 9 از همان اصل نيز در تعارض است كه بر «رفع تبعيضات ناروا و ايجاد امكانات عادلانه براي همه در تمام زمينه هاي مادي و معنوي» تصريح دارد و...
4- ممكن است گفته شود كه منظور از شرط «فوق ليسانس»، ورود افراد تحصيلكرده به مجلس شوراي اسلامي است كه بايد گفت؛ اگر منظور از تحصيل علم، درك و فهم سياسي، ديني، اجتماعي و... باشد كه اولاً؛ اين «درك» و «فهم» با مدرك تحصيلي قابل ارزيابي نيست و بسيارند كساني كه بنا به علل موجه، از مدرك تحصيلي فوق ليسانس برخوردار نيستند ولي درك و شعور سياسي و اجتماعي آنان به مراتب فراتر از دارندگان مدرك كارشناسي ارشد است. آقايان و خانم هاي محترم و محترمه نماينده مجلس، خودتان قضاوت كنيد، آيا اينگونه نيست؟ ثانياً؛ مدرك تحصيلي در همه جاي دنيا به مفهوم طي مراحل علمي مربوطه است و كساني كه اين مراحل را طي نكرده باشند فاقد مدرك تحصيلي تلقي مي شوند بنابراين با كدام ملاك علمي و منطقي هر دوره از نمايندگي مجلس را «يك مقطع تحصيلي» محاسبه كرده ايد؟! و در كجاي دنيا، اين قاعده وجود داشته و پذيرفته شده است كه شما عزيزان محترم و محترمه اختراع فرموده ايد؟! ثالثاً؛ ممكن است گفته شود كه يك نماينده مجلس طي 4 سال حضور در مجلس شوراي اسلامي، توانمندي هاي سياسي و اجتماعي خاصي پيدا مي كند كه مي توان، آن را يك مقطع تحصيلي به حساب آورد. كه بايد گفت؛ نتيجه اين چرخه را در همه دنيا «كسب تجربه» مي نامند، نه «مدرك تحصيلي»! و اگر «كسب تجربه» را برخلاف همه معيارهاي علمي و منطقي، مدرك تحصيلي تلقي مي فرمائيد، چرا همين مدرك تحصيلي را براي كساني كه حداقل 4 سال تجربه كار اجرايي دارند به حساب نياورده و از تبصره 2 ماده 28 حذف فرموده ايد؟ اين يك بام و دو هوا چگونه قابل توجيه است؟! مخصوصاً آن كه برخي از مسئوليت هاي اجرايي، چرخه اي پيچيده تر و تجربه آموزي بسيار بيشتري از نمايندگي مجلس دارند... كه بگذريم.
5- اصل 63 قانون اساسي درباره انتخابات مجلس شوراي اسلامي تصريح مي كند كه «شرايط انتخاب كنندگان و انتخاب شوندگان و كيفيت انتخابات را قانون معين خواهد كرد».
مطابق اين اصل حق تعيين شرايط نامزدها برعهده نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي گذارده شده است و از سوي ديگر مطابق اصل 72 قانون اساسي «مجلس شوراي اسلامي نمي تواند قوانيني وضع كند كه با اصول و احكام مذهب رسمي كشور يا قانون اساسي مغايرت داشته باشد، تشخيص اين امر به ترتيبي كه در اصل نود و ششم آمده برعهده شوراي نگهبان است» و اما، «هزار نكته باريكتر ز مو» اينجاست. از جمله آن كه؛
الف: قانون گذار با اين پيش فرض كه نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي در تعيين شرايط نامزدها به مصالح مردم و نظام توجه دارند و حقوق تصريح شده مردم در قانون اساسي را ناديده نمي گيرند، حق تعيين شرايط نمايندگي را برعهده آنان نهاده است.
ب: ضمن آن كه قيد فوق ليسانس براي كانديداتوري مجلس شوراي اسلامي با بندهاي 8 و 9 از اصل سوم و اصول نوزدهم و بيستم قانون اساسي مغايرت دارد و تعجب آور است كه شوراي محترم نگهبان چگونه مصوبه ياد شده را تاييد كرده است؟! بايد به اين نكته بديهي نيز توجه داشت كه اگرچه مصوبات مجلس نبايد مغاير با شرع و قانون اساسي باشد، ولي هر مقوله اي كه با شرع و قانون اساسي مغايرت نداشته باشد نيز، قابل تصويب نيست، به عنوان مثال و با عرض پوزش بخوانيد؛
6- آيا تخمه شكستن با احكام شرع و قانون اساسي مغايرت دارد؟! معلوم است كه پاسخ اين سؤال منفي است. حالا- باز هم با عرض پوزش- اگر به شرايط نامزد شدن براي نمايندگي مجلس اين شرط هم اضافه شود كه هريك از نامزدها بايد هنگام ثبت نام در حضور ناظران شوراي نگهبان، بازرسان وزارت كشور و معتمدان محلي 100 گرم تخمه آفتاب گردان شكسته و ميل فرمايند!! آيا مي توان ادعا كرد كه اين شرط با مباني اسلامي و اصول قانون اساسي مغايرت دارد؟! و آيا مي توان گفت؛ چون اصل شصت و سوم قانون اساسي اختيار تعيين شرايط نامزدها را برعهده مجلس گذارده نمايندگان محترم حق داشته اند اين شرط را به شرايط نامزدها اضافه كنند و از آنجا كه مصوبه «تخمه آفتاب گردان» با آموزه هاي شرعي و قانون اساسي مغايرت ندارد، شوراي محترم نگهبان نيز موظف به تاييد آن است؟!
7- به اين نكته توجه كنيد؛ مصوبه اخير، شرط نامزدي را دارا بودن مدرك تحصيلي «كارشناسي ارشد» مي داند و از سوي ديگر هر دوره نمايندگي يك مقطع تحصيلي به حساب مي آيد و از اين روي همه نمايندگان كنوني مجلس فوق ليسانس تلقي مي شوند! با اين حساب آيا نبايد نگران بود؟! و آيا اين احتمال در اذهان عمومي شكل نمي گيرد كه نمايندگان تصويب كننده طرح ياد شده، در عمل، رقباي خود را به جاي رقابت در عرصه انتخابات، از طريق مصوبه مورد اشاره حذف كرده اند؟! و از آنجا كه هر دوره مجلس يك مقطع تحصيلي حساب مي شود!! آيا بيم آن نمي رود كه همين نمايندگان بعد از ورود آسان به دوره نهم مجلس - دوره آينده- خود را دارنده مدرك تحصيلي «دكترا» تلقي كرده و قانوني وضع كنند و براساس آن، شرط نامزدي را از «فوق ليسانس» به «دكترا» تبديل كنند؟!
8- و بالاخره از آن عده از نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي كه به اين مصوبه رأي مثبت داده اند، با توجه به تعهد شناخته شده آنان، انتظار مي رود، اين نقيصه خسارت آفرين را اصلاح كنند و از شوراي محترم نگهبان كه پيش از اين با استناد به اصول 19 و 20 قانون اساسي مصوبه ياد شده را رد كرده بود نيز، انتظار مي رود اكنون با توجه به پي آمدهاي منفي اين مصوبه، و مغايرت آن با نص صريح اصول 19 و 20 و بندهاي 8 و 9 اصل سوم قانون اساسي مانع تضييع حقوق مردم شوند.
حسين شريعتمداري

با حضور رئيس جمهور صورت گرفت
بهره برداري از طرح بزرگ بنزين سازي در پالايشگاه آبادان

همزمان با سالروز آزادسازي خرمشهر، مرحله نخست طرح بنزين سازي پالايشگاه آبادان با ظرفيت توليد روزانه 2/4ميليون ليتر بنزين با اكتان 94 توسط رئيس جمهور به بهره برداري رسيد.
به گزارش خبرگزاري فارس از آبادان، با افتتاح اين پروژه عظيم روزانه 4 ميليون و200 هزار ليتر به ظرفيت توليد بنزين اين پالايشگاه افزوده شد.
با بهره برداري از مرحله دوم اين طرح و راه اندازي واحد الكيلاسيون، ظرفيت توليد بنزين پالايشگاه آبادان روزانه 2 ميليون ليتر ديگر افزايش خواهد يافت.
طرح توسعه پالايشگاه آبادان در دو مرحله ساخت واحد تقطير در خلأ، واحدهاي جانبي و بهينه سازي، واحد تقطير در اتمسفر و ساخت مجتمع بنزين سازي جديد شامل واحد كت كراكر و واحد الكيلاسيون با هدف بازسازي، بهسازي و افزايش توليد بنزين و كاهش نفت كوره اجرا مي شود.
ساخت مجتمع بنزين سازي جديد در پالايشگاه آبادان اهميت ويژه اي دارد و با اجراي اين پروژه، روزانه 2/6ميليون ليتر بنزين سوپر با اكتان 94 به ظرفيت توليد بنزين اين پالايشگاه افزوده مي شود.
واحد كت كراكر (FCC) يكي از بهترين فرآيندهاي توليد بنزين است كه خوراك آن از برش هاي سنگين نفتي تامين و در اين واحد مواد سنگين به سبك تبديل مي شود و محصول اصلي آن توليد بنزين با اكتان 94 است.
همچنين رئيس جمهوري در اين سفر نيروگاه 210 مگاواتي پالايشگاه نفت آبادان را به بهره برداري رساند.
به گزارش ايرنا، براي ساخت، طراحي و نصب تجهيزات اين نيروگاه كه با هدف تامين پايدار برق پالايشگاه آبادان احداث شده 250 ميليون دلار هزينه شده است.
«محمود احمدي نژاد» روز سه شنبه پس از شركت در مراسم بهره برداري از مجتمع عظيم بنزين سازي پالايشگاه آبادان، كلنگ پروژه طرح تثبيت ظرفيت اين پالايشگاه (فاز دوم نوسازي پالايشگاه) را به زمين زد.
رئيس جمهوري پس از شركت در مراسم بهره برداري از مرحله سوم پالايشگاه آبادان مجتمع بنزين سازي، از بخش هاي مختلف اين طرح بزرگ توليد بنزين كشور ديدن كرد.
فاز سوم واحد بنزين سازي پالايشگاه آبادان با استفاده از تكنولوژي هاي جديد و پيشرفته جهاني و متناسب با استانداردهاي معتبر دنيا ساخته شده و با افتتاح آن گام بلندي در تامين نياز بنزين كشور برداشته خواهد شد.
50 شركت داخلي تمامي مراحل طراحي تفصيلي، ساخت و اجراي اين پروژه را برعهده داشته اند و عمده اقلام مورد نياز آن از منابع داخلي تامين شده است.
اين پروژه ارديبهشت 85 به پيمانكار سپرده شده بود.
رئيس جمهور همچنين به يادمان شهداي پالايشگاه آبادان اداي احترام كرد و با قرائت فاتحه ياد و نام آنان را گرامي داشت.
با بهره برداري از اين واحد حجم توليدات روزانه پالايشگاه آبادان از 10 به 16 ميليون ليتر افزايش مي يابد.
توليد روزانه 434 تن گاز مايع، 250 تن پروپيلن، 330 تن گاز به عنوان خوراك پتروشيمي و 100 تن گوگرد با افتتاح اين مرحله به مدار توليدات پالايشگاه آبادان وارد مي شود.
سخنان رئيس جمهوري
در مراسم افتتاح پروژه هاي نفتي
رئيس جمهور با هشدار نسبت به فريب جديد آمريكا براي دادن وام به منظور انحراف انقلابهاي منطقه گفت: ايران اسلامي آمادگي كامل دارد بدون درخواست سياسي، صنعت همه كشورهاي اسلامي را نوسازي كند.
به گزارش خبرگزاري فارس از آبادان، محمود احمدي نژاد صبح ديروز در آيين افتتاح پروژه هاي نفتي پالايشگاه آبادان با اشاره به حمايتهاي همه جانبه آمريكا از نظام هاي ديكتاتوري در دنيا اظهار داشت: آمريكايي ها براي منافع خود هركس را كه بخواهند مطرح مي كنند و بعد هم براي رسيدن به منافع خود هر وقت اراده كنند گوشش را مي گيرند و بيرون مي كنند.
وي تصريح كرد: ما اطلاع دقيق داريم كه آمريكايي ها براي تمام كشورهاي عربي نقشه كشيده اند.
احمدي نژاد با هشدار به كشورهاي منطقه نسبت به عواقب دوستي با دولتمردان آمريكا افزود: آمريكايي ها دوست خوبي نيستند بلكه اصلا با هيچ كس دوست نيستند ما از همه كشورهاي منطقه مي خواهيم فريب آنها را نخورند كه به دست آنها نقشه آمريكا پياده نشود.
وي از دولتمردان منطقه خواست با احترام به حقوق ملتهاي خود جلوي نفوذ و محقق شدن نقشه هاي شوم آمريكايي ها را بگيرند.
وي ادامه داد: نقشه امروز آمريكا به راه انداختن جنگ عرب و عجم و شيعه و سني در منطقه است.
رئيس جمهور در ادامه با اشاره به نقشه شوم استكبار گفت: آمريكايي ها به ملتهاي مسلماني كه نظام هاي ديكتاتوري خود را بيرون كرده اند وعده وام مي دهند و شرط سياسي براي آنها مي گذارند.
وي افزود: آنها علنا به ملتهاي آزاده اعلام مي كنند اگر در مسير ما حركت كنيد به شما وام مي دهيم آيا اين شيوه جديد استعماري نيست؟
احمدي نژاد خاطرنشان كرد: ما به ملتهاي مسلمان اعلام مي كنيم كه فريب اين وعده ها را نخورند.
وي تصريح كرد: ايران اسلامي آمادگي كامل دارد همه دستاوردهاي صنعتي، كشاورزي، علمي و فن آوري خود را بدون درخواست سياسي و با شرايط آسان در اختيار ملتهاي مسلمان قرار دهد.
رئيس جمهور اظهار داشت: ما آمادگي داريم صنعت همه كشورهاي اسلامي را نوسازي كنيم.
وي از آمادگي كشورمان براي نوسازي صنعت نفت كشورهاي مسلمان توليدكننده نفت خبر داد و گفت: ايران آمادگي كمك در زمينه سدسازي، آب، صنعت خودرو و همچنين ماشين آلات صنعتي به كشورهاي مسلمان و آزاده جهان را دارد.
وي گفت: امسال بنا داريم در سازمان ملل متحد ابعاد ديگري از واقعيت هاي نظام استكباري را به اثبات برسانيم.
وي با اشاره به اينكه نظام سياسي آمريكا هيچ تفاوتي با نظام هاي ديكتاتوري ندارد خاطرنشان كرد: سؤال ما اين است كه چه فرقي بين نظامي كه در آن يك نفر تا چند دهه حكومت مي كند با نظامي كه چند دهه توسط دو حزب اداره مي شود وجود دارد. احمدي نژاد رئيس جمهور آمريكا را يك عروسك خواند و گفت كه اصل، بازيگردانان پشت صحنه هستند و ما آنها را مي شناسيم و به وقتش به ملتها معرفي خواهيم كرد. وي سالروز آزادي خرمشهر را نقطه عطفي دانست كه همه طراحي هاي استكبار براي شكستن ملت ايران و متوقف كردن انقلاب عظيم اسلامي را درهم شكسته و روند حركت عمومي جهان كه به سمت تثبيت سلطه بر سيطره فرعونيان بود، به نفع مستضعفان و يگانه پرستي و عدالت تغيير داد.

عزا (گفت و شنود)

گفت: سايت جرس- حلقه ماسوني لندن- نوشته است، مشكل ما اين است كه «آنان كه تريبون دارند حالش را ندارند و آنها كه حالش را دارند، تريبون ندارند»!
گفتم: يعني بهاءالله مهاجراني و كديور افندي كه تريبون دارند حالش را ندارند؟!
گفت: همين سايت نوشته فرق ما با مردم انقلابي در كشورهاي عربي اين است كه در آنجا مخالفان رژيم هاي عربي قدرت دارند و حاكمان ضعيف هستند اما در ايران، اپوزيسيون قدرت ندارد و رژيم هم قدرتمند است.
گفتم: فرق ديگرشان اين است كه ملت هاي مسلمان در كشورهاي عربي عليه آمريكا و اسرائيل شوريده اند و اپوزيسيون فسقلي در ايران پياده نظام اسرائيل است!
گفت: با اين اعتراف صريح به وابستگي و ناتواني خود، چرا اينهمه قمپز در مي كنند؟!
گفتم: چه عرض كنم؟! يارو ديد شوهرش كفش و كلاه كرده و مي خواهد برود. پرسيد؛ كجا؟ و شوهر گفت؛ مي روم به يك مجلس ختم. همسرش پرسيد؛ براي ناهار فكري كرده اي؟ شوهر گفت؛ نه! پرسيد؛ پول اجاره خانه را آماده كرده اي؟ شوهر جواب داد؛ نه! و همسرش گفت؛ پس سر جايت بتمرگ! كجا مي روي؟ عزا همين جاست!

اگر واقعاً بي شماريم چرا هيچ جا نيستيم؟! (خبر ويژه)

بعضي وقت ها حرف حساب را بايد از زبان ديوانه ها شنيد از جمله حرف حساب «مجمع ديوانگان» كه در بالاترين منتشر شده است.
نويسنده «مجمع ديوانگان» كه با شبكه ضدانقلابي مذكور همكاري مي كند با اشاره به انتشار بيانيه هاي جعلي گاه به گاه در فضاي رسانه اي آن هم با ادبيات تند و تحريك آميز و دعوت به اغتشاش مي نويسد: تا آنجا كه ذهن ياري مي كند از ميان فعالان اپوزيسيون داخل كشور بجز معدود چهره هاي شاخص مدت هاست كه ديگر شخص يا گروهي براي پيگيري جنبش اقدام آشكاري نمي كند. اين وبلاگ افزوده است: كساني بيانيه هايي با امضاهاي ناشناس منتشر مي كنند؛ «جمعي از كارمندان وزارت كشور»، «گروهي از رزمندگان و جانبازان جنگ»، «تعدادي از سرداران دفاع مقدس» و الخ، بي پايه تر و بي خاصيت تر از همه اين نامه هايي كه گاه حتي ارزش خواندن هم ندارند، فراخوان هايي است كه به اسم «گروهي از دانشجويان سبز» منتشر مي شود و اتفاقا انتظار دارد كه ديگر به واسطه درخواست اين گروهي كه حتي شهامت ندارند نامشان را هم ذكر كنند به خيابان بريزند، جانشان را كف دستشان بگيرند و دانشگاه را تعطيل كنند و ال كنند و بل كنند. طبيعي است كه در اين سكوت سهمگين افراد و معدود جنبندگي سايه هاي گمنام، هزينه هر كسي كه گامي پيش بگذارد بالا خواهد رفت. اما پرسش اين است كه اگر ما به واقع بي شماريم چرا مي ترسيم؟

روايت حلقه لندن از نيمه پنهان و نيمه عريان فتنه سبز (خبر ويژه)

ارگان حلقه از هم پاشيده لندن ابتكار جالبي را براي خارج كردن فتنه گران از كما مطرح كرد.
جرس در تحليلي يادآور شده است: آنها كه حالش را دارند تريبون ندارند و آنها كه تريبون دارند حالش را ندارند و به همين دليل جنبش به ركود افتاده است. ما بر سر دو راهي اراده و باور يا سر در لاك فرو بردن و يقين به مرگ جنبش سبز ايستاده ايم. كساني كه مي گويند جنبش بايد از درون سازماندهي شود، دو مشكل اساسي دارند اول اينكه از داخل بي خبرند و نمي دانند سازمان و تشكيلاتي كه وجود داشت كلا از بين رفته است.
جرس توضيح نداد گردانندگان اين شبكه چه فكري به حال حلقه از هم پاشيده لندن كرده اند اما ادامه داد: بعد از ماجراي عاشوراي سال 88، روش راهپيمايي يك روش خشونت آميز بود كه با ظرفيت جنبش در مقابله با نظام و شعار مبارزه بدون خشونت در تناقض كامل بود. اكنون نه نظام در موقعيت سرنگوني قرار دارد و نه ما قادر به سرنگوني هستيم. اين همان تفاوت عمده اي است كه وضعيت نظام حاكم بر ايران با حكومت هاي لرزان عرب دارد و همچنين تفاوتي كه ما با جنبش هاي عربي داريم.
اين سايت دعوت كننده به اغتشاش در اسفند 89 ضمن اعترافي جالب نوشت: عدم درك اين تفاوت هاي اساسي به اتخاذ تاكتيك هاي غلط و تقليدي منجر مي شود كه نمونه بارز آن در فراخوان هاي اسفند 89 به معرض نمايش گذاشته شد و چنان جنبش را به زمين كوبيد كه قامت راست نكرده است.
نويسنده جرس در پايان پيشنهاد نبوغ آميزي را هم به جاي تظاهرات مطرح كرد و نوشت: اينكه براي سالگرد انتخابات چه بايد كرد، با توضيحات بالا پيشنهاد مي شود در روز مذكور خيابان يا وسايل نقليه عمومي و شخصي را از ساعت 8 تا 10صبح تحريم كنيم(!) اين طوري بدون خشونت و هزينه هم هست. مسلما راه مبارزه نوشتن نامه هاي سرگشاده به پاسخ خاتمي نيست. خاتمي فقط نيمه عريان مشكل ماست.

قرار بود تحريم ها ايران را بگزد خودمان را گازگرفت! (خبر ويژه)

ناكارآمدي تحريم هاي اقتصادي دولت آمريكا عليه ايران خشم گسترده شماري از اعضاي كنگره را برانگيخته است.
انتقاد گسترده از بي كفايتي دولت آمريكا در اين زمينه در حالي است كه هيلاري كلينتون و برخي مقامات وزارت خزانه داري آمريكا به هنگام اعمال تحريم هاي تازه در خرداد سال گذشته ادعا كرده بودند اين تحريم ها با تحريم هاي قبلي تفاوت اساسي دارد و «گزنده» و «فلج-كننده» است.
يك سال پس از آن ادعا و صدور قطعنامه 1929كه با تحريم هاي يكجانبه آمريكا و اروپا نيز همراه شد، فارين پاليسي گزارش داد: بسياري از اعضاي كنگره از ناكامي دولت آمريكا در اعمال تحريم عليه كمپاني هاي شركت هايي كه با ايران همكاري و داد و ستد مي كنند ناخشنودند. سناتور جمهوري خواه مارك كرك با اشاره به نقض تحريم هاي ضد ايراني گفت نگران است كه دولت اوباما با شركت هاي طرف تجارت با ايران كه تحريم ها را نقض مي كنند، مدارا كند. شماري از سناتورها مايلند تحريم ها تقويت شود.
همزمان با اين سخنان كرك، جان بينر رئيس مجلس نمايندگان آمريكا در نشست ايپك نسبت به تداوم برنامه هسته اي ايران هشدار داد و گفت: كساني كه فكر مي كنند مي توانند جلوي مقاصد و نيات هسته اي ايران را در خاورميانه بگيرند دچار توهم هستند. مهار ايران اتمي توهمي بيش نيست.
وي اضافه كرد: اگر كسي اينجا فكر مي كند كه مي توان مانع از رفتار تهاجمي ايران شد، به طرز وحشتناكي خوش بين است و حتي ممكن است متوهم باشد.

يك ميليون بيار 5 ميليارد بردار و ببر! (خبر ويژه)

در پي افشاي اسناد و مدارك تخلفات سنگين مربوط به پروژه تالارهاي بين المللي كيش، «پانته آ فيوضي»، دختر مديرعامل شركت فياك كيش، به همراه ديگر مديران ارشد اين شركت از كشور خارج شدند.
گزارش منابع خبري حاكي است مديران شركت نامبرده كه با هماهنگي مشايي و بقايي، پروژه چهارصد و پنجاه ميليارد توماني تالارهاي بين المللي كيش را با ترك تشريفات و بدون هيچ گونه ضمانت معتبر بانكي در اختيار گرفته بودند، به دنبال لو رفتن برخي ابعاد تخلف صورت گرفته در اين قرارداد، به طور بي سر و صدا كشور را ترك كرده اند.
«پانته آ فيوضي» و پدرش «يحيي فيوضي» براي تصاحب قرارداد بادآورده مورد بحث، شركت فياك را با سرمايه يك ميليون توماني به ثبت رساندند و دو روز بعد با مساعدت بقايي و... توانستند چك 5ميليارد توماني را دريافت كنند! اين قرارداد با دور زدن قانون و براساس يك تخلف مسلم و اعمال پارتي بازي منعقد شد. پانته آ مقيم آمريكاست.

روايت نوكر بادمجان از گرماي يك استقبال بسيار سرد! (خبر ويژه)

در حالي كه ارگان رسمي سازمان سيا معتقد است «سخنراني اوباما درباره سياست جديد آمريكا با استقبال سرد مردم خاورميانه مواجه شده»، يك مزد بگير دون پايه سيا و موساد حسب عادت نوكري گفته است «سخنراني اوباما حاوي وعده هاي خوش براي طرفداران دموكراسي است»!
عليرضا نوري زاده سلطنت طلب فراري به راديو فردا گفته است«سخنراني پرزيدنت اوباما در وزارت خارجه حاوي وعده اي خوش براي آنهايي بود كه دنبال دموكراسي هستند. اختصاص مبلغي براي دستيابي كشورهاي جهان سوم به دموكراسي، كه در تاريخ آمريكا بي سابقه است، نشان دهنده همين وعده است. مبلغي كه پرزيدنت اوباما از كنگره آمريكا براي كمك به كشورهايي مثل مصر و تونس و ساير كشورهايي كه تحولات در آنجا آغاز شده است، نشان دهنده اين حمايت است. بنابراين به نظر من، اين سخنان يك مژده براي ملت ها خواهد بود كه حال كه توانسته اند بدون خونريزي زياد سرنوشتشان را تغيير بدهند، مي توانند روي كمك هاي ايالات متحده حساب كنند و در عين حال هم در اين سخنان اخطار به كشورهايي وجود داشت كه نمي خواهند اين موج آزاديخواهي را پذيرا باشند.
وي در توجيه سكوت اوباما درباره جنايت هاي بي سابقه آل خليفه عليه مردم معترض بحرين گفت: بدانيد كه وضعيت بحرين پيچيده است. به علت مداخلات جمهوري اسلامي نمي توان، دولت بحرين را متهم كرد. چند روز پيش عده اي در بحرين به پليس حمله كرده و 9 پليس را به عمد زير گرفته بودند(!) بنابر اين خشونت در بحرين دو جانبه است و معترضان مي توانند به جاي خشونت، با دولت توافق كنند. آمريكا هم ناچار است با دولت بحرين ملايم رفتار كند».
هر چند كه به نظر مي رسد آقاي چاخان زاده براي دلارهاي سازمان سيا كيسه دوخته و بودجه هاي كذايي را «مژده» به حساب مي آورد، اما براي بهتر معلوم شدن وضعيت اين مزدوردون پايه كافي است گزارش دو روز قبل راديو فردا را مرور كنيم كه اعلام كرد: سخنراني اوباما با استقبال بسيار سرد در خاورميانه مواجه شده است. اين استقبال چنان سرد بود كه گويا مردم مصر اصلا خبر ندارند چنين سخنراني اي ايراد شده است. رابرت تيت خبرنگار راديو آزادي در اين باره مي نويسد كه سخنراني اوباما در پايتخت مصر هيچ اهميتي پيدا نكرد. يكي از رهبران مخالف مصري در مصاحبه اي گفت سخنان اوباما اهميتي ندارد. آنها از رژيم ديكتاتوري مبارك و ديگر رژيم هاي ديكتاتور عرب حمايت مي كنند.
در گزارش ارگان سيا همچنين تصريح شده بود: بي اعتنايي نسبت به سخنراني باراك اوباما به مصر محدود نمي شود. افكارعمومي جهان عرب به خاطر عدم اشاره مستقيم اوباما به رژيم عربستان سعودي ناراضي هستند. دولت عربستان براي مقابله با اعتراض هاي مخالفان در بحرين به اين كشور نيروي نظامي اعزام كرده است.