تبعات هسته اي نظم جديد منطقه (يادداشت روز)

فقط ظرف 6 ماه، خيزش هاي مردمي در منطقه خاورميانه، جغرافياي سياسي آنچنان متحول شده كه شباهت هاي بسيار ناچيزي ميان خاورميانه امروز و خاورميانه 6 ماه پيش مي توان سراغ گرفت.
در اين باره تاثيرگذاري متقابل ايران و تحولات منطقه (هم تاثيراتي كه ايران بر اين تحولات گذاشته و هم تاثيراتي كه از تحولات پذيرفته است) سخن بسيار گفته شده اما آنچه درباره آن اتفاق نظر هست اين است كه ايران تا اينجا بيش از هر كشور ديگري از تحولات منطقه نفع برده است و همچنان نفع خواهد برد حتي اگر هيچ تلاشي براي اثرگذاري بر آن نكند. آنچه اكنون در خاورميانه پيش چشم تحليلگران است اين است كه ايران كاري را كه بايد براي اثرگذاري بر ذهن و جان مردم اين منطقه مي كرد، سال ها پيش انجام داده و اكنون حتي اگر فقط بنشيند و تحولات را نظاره كند، در انتهاي بازي برنده خواهد بود چه رسد به اينكه نظاره كردني هم در كار نيست.
سوالي كه ظرف ماه هاي گذشته برخي تحليلگران از خود پرسيده اند اين است كه صرف نظر از ژرف تر شدن عمق استراتژيك ايران در خاورميانه، تحولات منطقه روي پرونده هاي كلان امنيت ملي ايران بويژه پرونده هسته اي چگونه تاثير گذاشته است. در واقع هيچ روش ساده اي براي پاسخ دادن به اين سوال وجود ندارد. تحولات منطقه هنوز پايان نيافته، كشورهايي مانند آمريكا همچنان قادر به تدوين يك راهبرد منسجم براي برخورد با آن نيستند و تصميم هاي روزمره آنها بر تصميم هاي راهبردي شان غلبه دارد (بايد به ياد داشت كه استراتژي آمريكا درباره پرونده هسته اي ايران همواره بخشي از استراتژي كلان تر آمريكا درباره منطقه خاورميانه بوده است) و پرونده هسته اي ايران هم منطق دروني و خاص خودش را دارد كه حتي اگر در منطقه خاورميانه هيچ اتفاقي هم نمي افتاد، به سمت «مجبور شدن غرب به پذيرش غني سازي در ايران» در حال حركت بود.
با اين حال ترديدي نيست كه تحولات منطقه، تاثيرات بسيار مهم در برخي موارد دگرگون كننده بر مسير حركت پرونده هسته اي ايران گذاشته است. چند نكته زير به اجمال برخي خطوط راهنماي كلي را كه براي درك اين تاثير لازم است ارائه مي كند كه البته مي توان آنها را سر فرصت بسط داد.
يك اصل بسيار كليدي درباره راهبرد آمريكا در قبال برنامه هسته اي ايران اين است كه توجه كنيم آمريكايي ها برنامه ايران را يك تهديد ژئوپلتيكي مي دانند نه يك تهديد نظامي. هيچ كس نه در آمريكا و نه در اسراييل به اين باور ندارد كه ايران درپي ساخت سلاح هسته اي است. در جامعه اطلاعاتي و سياسي غرب در اين باره اجماع هست كه يك ايران هسته اي كاملا «معقول» رفتار خواهد كرد. بسيار خوب، اگر غرب مي داند ايران در پي ساخت سلاح هسته اي نيست، پس نگران چيست؟ مهم ترين نگراني غربي ها آنگونه كه خود در سال هاي گذشته بارها و به زبان هاي مختلف گفته اند اين است كه اولا يك ايران داراي توانمندي هسته اي (و نه لزوما داراي سلاح هسته اي بالفعل) بلكه داراي نوعي نيروي عبور ناپذير بازدارندگي نظامي خواهد بود و گزينه نظامي عليه آن عملا از روي ميز دشمنانش حذف مي شود. ثانيا ايران داراي توانمندي هسته اي اعتماد به نفس مخصوصي پيدا خواهد كرد كه جرئت و انگيزه آن براي پي گيري برنامه هاي منطقه اي اش را صد چندان مي كند و همين موضوع باعث خواهد شد ايران به هماوردي بسيار نيرومندتر براي آمريكا در منطقه اي تبديل شود كه حياتي ترين منافع ملي آمريكا در آن خفته است.
پس، معناي ارزيابي برنامه هسته اي ايران به مثابه يك تهديد ژئوپلتيكي از جانب آمريكا، دقيقا همين است كه آمريكا عقيده دارد اين برنامه با تبديل كردن ايران به قدرت اول منطقه، ژئوپلتيك خاورميانه را چنان تغيير مي دهد كه ديگر جايي براي سلطه طلبي هاي آمريكا در آن باقي نخواهد ماند. اگر ارزيابي آمريكايي ها اين باشد -كه ظاهرا هست- پس بايد بسيار نگران باشند چرا كه تحولات اخير در منطقه خاورميانه يك منبع تغيير ژئوپلتيكي جديد بوجود آورده كه بسيار سريع تر و راديكال تر از برنامه هسته اي ايران در حال تغيير دادن جغرافياي سياسي خاورميانه و دور كردن آن از شرايطي است كه منافع حياتي آمريكا را به نحو ضمانت شده تامين مي كرد. برنامه هسته اي ايران سرجاي خود باقي مانده و به مسير از پيش تعيين شده خود ادامه مي دهد، ولي همان نتايجي كه آمريكايي ها انتظار داشتند برنامه هسته اي ايران در دراز مدت بوجود بياورد و بسيار هم از آن نگران بودند اكنون و در زماني بسيار كوتاه توسط مردم به پاخاسته منطقه خاورميانه بوجود آمده است.
آمريكايي ها فكر مي كردند يك ايران هسته اي موجوديت اسراييل را تهديد خواهد كرد. اكنون مي بينند كه موجوديت اسراييل از لب مرزهاي سرزمين هاي اشغالي و از سوي مردمي كه تشنه گرفتن يك انتقام 60 ساله هستند و در جاهايي مانند مصر قدرت را به دست گرفته اند، تهديد مي شود. تصور مي شد برنامه هسته اي ايران امنيت تامين انرژي آمريكا در منطقه را به خطر خواهد انداخت اما اكنون اين امنيت با سرنگون شدن برخي متحدان آمريكا در منطقه و بي ثبات شدن وضعيت برخي ديگر (مانند عربستان) خود به خود به خطر افتاده است. تحليل آمريكا اين بود كه برنامه هسته اي ايران باعث جذب كشورهاي منطقه به سوي ايران و افزون تر شدن اعتماد به نفس گروه هاي جهادي خواهد شد، امروز مي بينيم كه اين اعتماد به نفس به دليل مواجه شدن با انرژي هاي مهار ناپذير و ضد غربي آزاد شده در خاورميانه به نحو بسيار نيرومند تري شكل گرفته و كشورهاي منطقه به جانب الگوي ايران اسلامي سوق پيدا كرده اند نه به اين دليل كه سلاح هسته اي ايران آنها را به سمت ايران كشانده، بلكه از آن جهت كه مردم اين منطقه در تعيين نظام هاي سياسي آينده خود معيارهاي ضد آمريكايي و ضد اسراييلي را -كه سازنده اوضاع سابق منطقه بود- بر هر معيار ديگري ترجيح مي دهند.
نتيجه اين نوع نگاه به مسئله اين است كه اگر آمريكايي ها نگران تبعات ژئوپلتيكي برنامه هسته اي ايران بوده اند، ظاهرا چاره اي ندارند جز اينكه فعلا اين موضوع را فراموش كنند و به كنترل يك نيروي بسيار عظيم تر بينديشند كه در زماني بسيار كوتاه همه آنچه را كه به طور تاريخي از آن نگران بودند به يكباره و درگسترده ترين و عميق ترين شكل ممكن محقق كرده است.
بنابراين، اگر خردمندي در محافل سياستگذاري آمريكا وجود داشته باشد قاعدتا بايد تا به حال درك كرده باشند كه ديگر امكان ندارد بتوانند برنامه هسته اي ايران را به عنوان بزرگترين تهديد عليه نظم آمريكايي خاورميانه جا بيندازند. حرف امثال مئير داگان در اسراييل هم جز اين نيست كه نتانياهو اگر عقل داشت مي فهميد كه اكنون تهديد موجوديتي بي سابقه و بسيار نيرومندتري عليه رژيم جعلي اسراييل شكل گرفته است كه تن دادن به برخي مصالحه هاي دردناك را اجباري كرده و سخنراني كردن درباره آنچه اسراييلي ها عادت كرده اندآن را تهديد جهاني برنامه هسته اي ايران بنامند، ديگر گرهي از كار فروبسته اشغالگران قدس شريف نخواهد گشود.
بدون شك برنامه ايران ادامه خواهد يافت و منافع آمريكا را نيز تهديد خواهد كرد اما تهديد بسيار بزرگتري كه آمريكايي ها احتمالا هيچ وقت فكر نمي كردند حتي با آن مواجه شوند نه ناشي از توانمندي هاي تسليحاتي ايران بلكه محصول برتري هاي گفتماني انقلاب اسلامي است كه پس از پيمودن يك دوره تكاملي سي ساله اكنون در حال نشان دادن خود در گفتار و رفتار مردم منطقه خاورميانه است.
درك همين يك موضوع، يعني اينكه امروز نظم سياسي منطقه خاورميانه توسط نيرويي غير از برنامه هسته اي ايران در حال دگرگوني به سمتي است كه ليدر منطقه كسي جز ايران اسلامي نباشد، تاثيراتي بسيار عظيم هم بر نوع تحليل هاي طرف غربي و هم بر منطقه مذاكراتي آنها خواهد داشت. سوال هايي كه آمريكايي ها بايد از خود بپرسند اينهاست: اگر ملت هاي منطقه تصميم به نزديك شدن به الگوي ضد غربي ايران گرفته باشند، آن وقت مشغول شدن به نزاعي بي حاصل براي متوقف كردن برنامه هسته اي ايران آيا ديگر فايده اي براي غرب خواهد داشت؟ گيريم برنامه ايران متوقف شد -كه نخواهد شد- با مردم به پاخاسته در گوشه گوشه منطقه چه خواهند كرد؟ و مهم تر از همه اينها، ايران آن روز كه تحت فشار خرد كننده منطقه اي قرار داشت در مقابل فشارهاي غرب كوتاه نيامد، آيا منطقي است كه كسي تصور كند حالا كه نتانياهو هم صداي امام خميني(ره) را از بيخ گوشش مي شنود، كوتاه بيايد؟

كوپه (گفت و شنود)

گفت: تازه چه خبر؟!
گفتم: دعواي اپوزيسيون با گروه ناشناخته موسوم به «شوراي هماهنگي راه سبز»! از فحاشي گذشته و به چاقوكشي رسيده است!
گفت: دعوا سر چيست؟! يك لقمه نان موساد را با هم بخورند چرا يكديگر را تكه پاره مي كنند؟!
گفتم: اين گروه خود را شوراي رهبري اپوزيسيون مي داند ولي حاضر نيست نام و نشان اعضاي گروه را اعلام كند و اپوزيسيون هم مي گويد آقاي مدحي كه آشكار بود نفوذي وزارت اطلاعات از كار درآمد واي به حال «شوراي هماهنگي راه سبز» كه هيچ چيزش معلوم نيست.
گفت: خب! حيوونكي ها راست مي گويند! ولي اردشير امير ارجمند، مشاور فراري موسوي گفته است كه اين شورا زير نظر وي اداره مي شود!
گفتم: همين باعث شك بيشتر اپوزيسيون شده است چون امير ارجمند به «مدحي شماره 2» معروف است.
گفت: حالا راه چاره چيست؟!
گفتم: چه عرض كنم؛ در كوپه قطار يكي مي گفت اگر پنجره باز باشه من از سرما مي ميرم و ديگري مي گفت اگر بسته باشه من از گرما تلف مي شوم. رئيس قطار گفت؛ راه چاره آن است كه پنجره نيمه باز باشه تا يكي از سرما و ديگري از گرما بميرد و بعد...

تأكيد مشترك وزراي خارجه ايران و عراق نظام سياسي بحرين بايد منتخب مردم باشد

وزراي خارجه ايران و عراق در ديداري در تهران تأكيد كردند كه عقيده دارند نظام سياسي بحرين بايد منتخب مردم اين كشور باشد.
هوشيار زيباري وزير خارجه عراق كه روز سه شنبه در يك كنفرانس خبري مشترك با علي اكبر صالحي شركت كرده بود، درباره مسئله بحرين گفت: براي ما حاكميت بحرين محترم است و معتقديم مردم بحرين خود بايد نظام سياسي، دولت و سرنوشتشان را انتخاب كرده و رقم بزنند.
زيباري در خصوص ادامه سركوب معترضين در بحرين تأكيد كرد كه دولت عراق مخالف هرگونه سركوب تظاهركنندگان است.
وي خاطرنشان كرد: در جهان امروز به راحتي اجازه داده نمي شود خواسته هاي مردمي سركوب شود.
زيباري ادامه داد: مي بايست گفت وگويي واقعي ميان رژيم ومردم بحرين صورت گيرد و پادشاه بحرين ابتكاري را در اين رابطه اعلام كرده بود كه ما از آن حمايت كرديم.
نيروهاي آمريكايي
بايد عراق را ترك كنند
زيباري درباره تصميم دولت عراق راجع به نحوه حضور نيروهاي آمريكايي در عراق گفت: «روز گذشته در عراق و در نهاد رياست جمهوري جلسه اي در سطح همه رهبران جريانات سياسي و احزاب داشتيم كه موضوع آينده حضور نيروهاي آمريكايي در آن مطرح شد.»
وي با بيان اينكه اين ديدار، اولين ديداري بود كه در آن اجماع ملي وجود داشت گفت: «در اين ديدار تأكيد شد كه دولت عراق حتماً بايد به تمامي تعهدات خود عمل كند و در پايان سال 2011 همه نيروهاي آمريكايي از عراق خارج شوند.»
زيباري همچنين گفت موضوع تمديد حضور نيروهاي آمريكايي در عراق تنها زماني مطرح مي شود كه دولت عراق متقاضي آن باشد.
زيباري در ادامه با اشاره به موضوع گروهك منافقين گفت ضرب الاجل تعيين شده براي اين گروهك تا پايان سال جاري است و تا اين تاريخ اين گروهك بايد به طور كامل عراق را ترك كند.
وي گفت: به اين گروهك اعلام شده بايد هرچه زودتر پادگان اشرف را ترك كنند.
هوشيار زيباري در بخش ديگري از اظهارات خود درباره اتباع ايراني زنداني در عراق گفت: «عراق در سال هاي گذشته صدها نفر از ايرانياني را كه در اين كشور بازداشت بودند آزاد كرده و بنا دارد به زودي زندانيان ايراني بيشتري را آزاد نمايد.»
زيباري در پاسخ به سوال ديگري در رابطه با اينكه چه كسي از سوي اين كشور در كنفرانس بين المللي مقابله با تروريسم در تهران شركت مي كند، گفت: از آقاي جلال طالباني رئيس جمهوري عراق براي اين سفر دعوت شده است.
وزيرخارجه عراق در پاسخ به اين سوال كه آيا آقاي طالباني به تهران سفر مي كند، تنها به ذكر ان شاءالله اكتفا كرد.
اظهارات صالحي
وزيرخارجه كشورمان هم در اين كنفرانس از سفر قريب الوقوع رحيمي به بغداد خبر داد.
وي گفت: معاون اول رئيس جمهور براي برگزاري كميسيون مشترك همكاري هاي اقتصادي دو كشور در 15 تير به بغداد سفر مي كند.
صالحي ادامه داد: براي كميسيون مشترك اقتصادي دو كشور تعدادي از توافقنامه ها در حوزه هاي مختلف از جمله اجتناب از ماليات مضاعف، همكاري هاي گمركي، حمايت از سرمايه گذاري مشترك، همكاري هاي اقتصادي و تجاري آماده امضا شده است. ضمن اين كه موافقتنامه هاي ديگري هم در دست بررسي است كه اميدواريم تا زمان سفر جناب آقاي رحيمي آماده شود. اميدوارم بتوانيم شش موافقتنامه عمده را با دوستان مان در عراق به امضا برسانيم كه راه را براي سرمايه گذاري هاي مشترك آينده باز خواهد كرد.
وزير امورخارجه كشورمان ادامه داد: اين توافقنامه ها به رفع موانع سرمايه گذاري و بالابردن حجم مبادلات تجاري و اقتصادي دو كشور كمك مي كند. تاكنون حجم مبادلات اقتصادي حدود 4 الي 5 ميليارددلار است؛ اما ظرفيت دو كشور بيش از اين ها است. با برگزاري اين كميسيون مشترك راه براي افزايش همكاري ها باز مي شود و حجم تبادلات افزايش خواهد يافت.
رئيس دستگاه ديپلماسي كشورمان با اشاره به مذاكراتش با زيباري گفت: يكي از موضوعاتي كه در خصوص آن تصميم گرفته شده بود، موضوع جانمايي ميله هاي مرزي دو كشور بود. در مرزهاي زميني و آبي كميته هاي دو كشور با جديت تمام و تلاش فراواني كه داشتند بخش عمده اي از جانمايي ها را انجام داده اند. در مرزهاي شمالي كار جانمايي در حال انجام است كه مراحل نهايي را طي مي كند.
صالحي تاكيد كرد: روابط ما با عراق ويژه است و ارتباطات ما فرهنگي، مردمي، اقتصادي و تجاري است. اميدواريم زماني برسد كه رفت و آمد مردم دو كشور با توجه به علاقه آن ها آنچنان تسهيل شده باشد كه عملا مرزي ميان دو كشور نباشد.

دادستان تهران: احضارها در پرونده مديران نفتي ادامه دارد

دادستان عمومي و انقلاب تهران از تداوم احضارها در پرونده بزرگ بازداشت 6 مدير نفتي متهم به فساد اقتصادي خبر داد.
عباس جعفري دولت آبادي در خصوص رضايت مردم در رسيدگي به پرونده ها با بيان اينكه ميان رضايت ما و رضايت مردم تفاوت وجود دارد، خاطرنشان كرد: تحقيقات دادستاني تعطيل بردار نيست و همكاران ما در همه شعبات دادياري و بازپرسي تلاش مي كنند كه تحقيقات در رسيدگي به پرونده ها با دقت و سرعت پيش برود. در راستاي انجام تحقيقات پليس، وكلا، كارشناسان و مردم نقش حائز اهميتي دارند.
وي در خصوص پرونده 6 مدير نفتي با بيان اينكه اين پرونده چندين سال است كه مطرح است، گفت: اين پرونده يكي از مهمترين پرونده هاي اقتصادي است و به لحاظ جنبه هاي داخلي و خارجي تحقيقات آن به سختي پيش مي رود. دليل اين امر نيز اين است كه مبلغ قرارداد بسيار سنگين است و همچنين برخي از مسائل مربوط به كشورهاي همجوار مي شود.
وي گفت: به رئيس دادسراي امور اقتصادي تأكيد كرديم كه در يك فرجه زماني اين پرونده به نتيجه برسد. بازداشت ها نيز در همين راستا صورت گرفته است و حتماً احضارهاي ديگري نيز در اين حوزه انجام خواهد شد. البته نتايج بسيار خوبي به دست آمده ولي رضايت بخش نيست.
جعفري دولت آبادي در ادامه با اشاره به بازداشت 12 نفري كه پيش از اين خبر آن در رسانه ها منتشر شده بود، گفت: از اين 12 نفر برخي مرتبط با عوامل دولتي يعني جزو كاركنان دولت هستند. اتهامات مربوط به مسائل مالي است. دو نفر از اين تعداد آزاد شدند و تحقيقات از 10 نفر ديگر همچنان ادامه دارد. البته تحقيقات ما به اين 10 نفر محدود نخواهد شد و كساني كه جرايمي مرتكب شده اند حتماً تحت تعقيب قرار مي گيرند.
دادستان تهران در بخش ديگري از سخنان خود با بيان اينكه همه افراد در برابر قانون مساوي هستند، گفت: در برابر عدالت هيچ كس مصون نيست و هر كس خطا كند تيغ عدالت به سراغش خواهد رفت و هر مقام و مسئولي در مراجعه به دادسرا بايد القاب خود را پشت در بگذارند.
وي با اشاره به رسيدگي به پرونده هاي كودك آزاري و پيگيري دادستاني تهران در اين زمينه يادآور شد: در دو ماه گذشته دو سه مورد حاد در تهران داشتيم. در حوزه كودك آزاري اين اطمينان را به مردم مي دهيم كه پيگيري اين موضوع از دغدغه هاي جدي ما است كه البته در بيان مسائل تفاوت هايي ايجاد مي شود.
دادستان عمومي و انقلاب تهران در پاسخ به سؤالي در خصوص مسئوليت دادستاني در رابطه با گراني فقط به اين پاسخ كه بسياري از ريشه هاي گراني به مردم بازنمي گردد، اكتفا كرد و از توضيحات بيشتر خودداري كرد.
وي همچنين پرونده تعاوني مسكن اداره برق را مورد اشاره قرار داد و با اعلام اينكه 90درصد اقدامات تحقيقاتي اين پرونده انجام شده، گفت: اين پرونده در مراحل آخر كارشناسي است. حدود 5 نفر در اين رابطه در بازداشت به سر مي برند و اميدواريم طي يكي دو ماهه آينده پرونده به دادگاه ارسال شود.
جعفري دولت آبادي در پاسخ به سؤال ديگري در خصوص حادثه رهاسازي بيماران در حاشيه شهر تأكيد كرد: در يك نظام اسلامي هيچ كس نبايد به دليل عدم توانايي، مورد بي مهري قرار گيرد. دادستاني تهران در صورت مواجهه با موارد مشابه موضوع را مورد پيگيري قرار خواهد داد و با مرتكبين برخورد مي كند. اين پرونده نيز به دادگاه ارسال شده است و تلاش شد كه مسائل پنهان آن روشن شود.
به گزارش ايسنا، وي كه دوشنبه شب در يك برنامه تلويزيوني حضور يافته بود، با اعلام اين خبر كه متهمان پرونده مستند «ظهور نزديك است» در چند روز اخير آزاد شده اند، گفت: تحقيقات بسيار گسترده اي در اين خصوص انجام شد. اميدوارم با رفع برخي نواقص تحقيقاتي، پرونده آماده ارسال به دادگاه باشد البته يكي از متهمان روحاني بود كه اين بخش در دادسراي ويژه روحانيت دنبال مي شود.

شرمنده ايم كه گول خورديم اما شايد باز هم بخوريم! (خبر ويژه)

پس لرزه هاي پروژه اطلاعاتي «الماس فريب» با وجود سپري شدن دو هفته از افشاي ماجرا همچنان ادامه دارد.
پايگاه ضدانقلابي ايران گلوبال در تحليلي با تأكيد بر نفوذ مكرر سيستم اطلاعاتي ايران در ميان اپوزيسيون خارج كشور، به تبرئه نوري زاده كه ارتباط گسترده اي با محمدرضا مدحي داشته پرداخت اما در عين حال نوشت: حكايت نفوذ عوامل سرويس اطلاعات رژيم در ميان اپوزيسيون، حكايتي است بس قديمي و دامنه دار كه نه ديروز شروع شده و نه فردا تمام خواهد شد. اوج نفوذ عوامل اطلاعاتي حكومت اسلامي در ميان اپوزيسيون به ماجراي شاهپور بختيار برمي گردد. از لحاظ اطلاعاتي، نفوذ عوامل رژيم در حلقه نزديكان زنده ياد بختيار و سرانجام ترور او و دستيارش بدون شك يك پيروزي براي وزارت اطلاعات و يك شكست براي اپوزيسيون محسوب مي گردد. عبدالرحمن قاسملو نيز مورد شيوه نفوذ مشابهي قرار گرفت. البته آقاي جهانشاهي وزن زيادي در ميان اپوزيسيون ندارد(!)
اين رسانه وابسته با اشاره به طيفي از اپوزيسيون تصريح كرد: داستان اپوزيسيون در خارج از مرزها داستاني پرغصه است. نظر به اين كه در مقايسه با داخل كشور فعاليت سياسي در خارج چندان هزينه بر نيست ناخالصي ها، بندبازي ها، دكان باز كردن ها، فرصت طلبي ها و منفعت جويي ها چنان فضا را غبارآلود مي كند كه گاهي اوقات كاه كوه، و كوه كاه ديده مي شود. كم ترين اين موارد داستان مشهور هخا يا فحاشي هاي چارواداري رايج در برخي رسانه هاي ديداري فارسي زبان است. تأثير منفي اين افراد چنان اعتماد را خدشه دار مي كند كه تا مدت هاي مديدي افكار را سردرگم مي سازد.
سايت اپوزيسيون خودنويس كه دو ماه پيش متهم شد از سرويس هاي امنيتي ايران پول مي گيرد تا برخي از پروژه هاي سفارشي را پيش برد، با هجمه به گروه موسوم به شوراي هماهنگي سبز نوشت: اين شورا نام مستعار چه گروه و حزب و سازماني است؟ و چند تا محمدرضا مدحي ديگر ممكن است داشته باشد؟... سازمان مجاهدين انقلاب متشكل از 7 گروه چريكي زيرزميني بود و بعدها از هم پاشيد. اما همه مي دانيم تمامي اعضاي اين گروه در نهادهاي امنيتي و اطلاعاتي بوده اند. من [نگارنده] به سعيد حجاريان گفتم حزب مشاركت، همان پوشش بيروني سازمان مجاهدين انقلاب است اما متهم به توهم توطئه شدم. حالا هم وقتي مزروعي عضو كادر مشاركت، سخنگوي سازمان مجاهدين در خارج مي شود، متوجه مي شويد كه بي ربط نگفته ام.
گويا نيوز نيز در نوشته اي به قلم اميرحسين جهانشاهي (يكي از رابطين اصلي مدحي در فرانسه و پروژه «دولت در تبعيد») كه مدعي فرار به جلو است، ادعا مي كند: گروه «موج سبز» بطور بي سابقه اي توانست بطور حرفه اي از ورود يك عنصر نفوذي نظام جلوگيري نمايد. بعد از شكست دستگاه هاي اطلاعاتي جمهوري اسلامي در نفوذ به تشكيلات موج سبز، امروز علناً اعلام مي نمايم كه نام تعدادي از عناصر نفوذي و جاسوس جمهوري اسلامي كه تحت پوشش «روزنامه نگار» يا «فعال سياسي» در ميان جامعه برون مرزي ايران بنفع حاكميت فعاليت مي كنند را در اختيار دارم. امروز از اين اطلاعات به منظور بهم ريختن و خنثي نمودن سيستم جاسوسي نظام در خارج از كشور استفاده مي كنيم[!!]
اما بخوانيد از «احسان سلطاني». همكار سايت جرس (ارگان حلقه از هم پاشيده لندن) در اين سايت از گروه هاي اپوزيسيون عذرخواهي كرد و نوشت: پس از انتشار مستند «الماسي براي فريب» به يكباره تمامي دوستان ديروز به دشمناني خنجر به دست تبديل شدند و در عرض كمتر از چند ساعت زنده باد هايشان به مرده باد تبديل شد. پس از انتشار اين مستند بسياري به جاي پذيرفتن اشتباهاتشان سعي در تأويل نهادن و از همه بدتر سپر كردن ديگران و ريختن بار تقصيرات بر روي يك يا چند نفر هستند كه خودشان از زير بار انتقادات فرار كنند. رگبار اتهامات را آنچنان بر پيكرم گرفتند كه فقط دوست داشتم به خواب اصحاب كهف بروم تا كمي شرايط آرام شود و بتوانم به دور از فضاي احساسي و فضاي سنگين رسانه اي توضيحات خود را در اين زمينه ارائه كنم. البته به برخي از دوستان گفتم حالا خوب است حدود 5 ماه قبل به صورت رسمي طي يادداشتي كوتاه در وبلاگم نوشتم كه از جنبشي به نام جمع ياران جدا شده ام و ماه هاست هيچ نوع همكاري و ارتباطي با آن مجموعه ندارم.
وي با اذعان به وصل كردن «مدحي» با رضا پهلوي و ادعاي آگاهي از هويت مدحي طي چند ماه گذشته نوشت: سؤالي كه خيلي هم در رابطه با من مطرح مي شود اين است كه چرا همان زمان نيامدي بگويي چرا و به چه دليل از اين مجموعه جدا شدي. پاسخ من روشن است. ابتدا همانطور كه گفتم به افراد كليدي پس از اينكه متوجه شدم چه خبر است هشدار دادم اما آنها تصور كردند كه من نيز مانند خيلي ها با مدحي در افتادم و مي خواهم او را تخريب كنم و حرف را جدي نگرفتند. زماني كه برخي سرويس هاي خارجي به اين فرد اطمينان كردند و افرادي چون آقاي جهانشاهي با آن نفوذ و آقاي خوانساري با آن تجربه با وي ائتلاف كردند و هشدار را جدي نگرفتند با آن نفوذي كه داشتند نوشتن در خارج كشور عليه آنها مرگ مغزي بود و براي من گران تمام مي شد.
همكار جرس اضافه كرد: من مدحي را كلاهبردار حرفه اي مي ديدم كه خوب دروغ مي گفت و من شرمنده ام كه گولش را خوردم. از دوستان مي خواهم اشتباهات من را - اگرچه زود متوجه شدم و در راستاي ترميم آن برآمدم- عفو كنند.

تل آويو: ايران موجوديت اسرائيل را به خطر انداخته است (خبر ويژه)

وزير خارجه رژيم صهيونيستي گفت: ايران بزرگ ترين معضل سياست خارجي اسرائيل حتي فراتر از مسئله صلح است.
آويگدورليبرمن در پيامي به اعضاي هيئت مديره كنگره جهاني يهود كه نشستي را در آمريكا برگزار كردند، نوشت: رويارويي با معضل ايران، بزرگ ترين مسئله سياست خارجي اسرائيل است و پس از آن مسئله رسيدن به صلح با فلسطينيان و اعراب قرار دارد كه ما بايد براي حل آن بيشترين تلاش را به عمل آوريم.
وي تصريح كرد: ايران در كشورهاي عرب همسايه ما شيطنت مي كند و درصدد اختلال در روند صلح است و مبارزه با اين كشور ضروري است.
همزمان با اين موضع ليبرمن، شيمون پرز رئيس رژيم صهيونيستي در مصاحبه با سي ان ان ضمن اظهار نگراني گفت: اسرائيل نمي تواند از واقعيات تحولات خاورميانه غافل شود. زمان براي رسيدن به پيمان صلح با اعراب و فلسطينيان به سرعت در حال از دست رفتن است.
به گزارش راديو اسرائيل وي خاطرنشان كرد: زمان براي صلح نهايي با فلسطينيان از دست مي رود و توقف در اين روند ماهيت يهودي اسرائيل را هم به خطر خواهد انداخت.
وي همچون ديگر مقامات اسرائيل خاطرنشان كرد اقدام يكجانبه فلسطيني ها در ارجاع پرونده استقلال كشور فلسطين به مجمع عمومي سازمان ملل، يك خطاي استراتژيك خواهد بود.

انقلاب مصر پاسخي به عزت نفس لگدكوب شده مردم توسط آمريكا بود (خبر ويژه)

سخنگوي يكي از گروه هاي انقلابي مصر گفت: جرج بوش ميلياردها دلار خرج كرد تا با جنگ افروزي تعبير خود از دموكراسي را به مردم منطقه تحميل كند ولي مردم خاورميانه خواسته او را رد كردند.
«هباق عثمان» سخنگوي سازمان سراسري «كرامت» مي گويد: «انقلاب مصري ها عليه ديكتاتوري، نگاه مردم منطقه به خود را دچار انقلاب كرد. مردم ديگر از دريچه نگاه رسانه هاي غربي خود را نظاره نمي كنند. آنها ديگر به خود به چشم بردگان فرمانبردار سلطه گر نگاه نمي كنند.
مردم يك باره در پروسه اي انقلاب خود را رها شده ديدند. جرج بوش ميلياردها دلار خرج كرد كه به طرق مختلف حتي از طريق جنگ افروزي، تعبير خودش از دموكراسي را به مردم منطقه تحميل كند. ولي مردم اين منطقه دموكراسي نوع بوش را رد كردند. امروز مردم مي گويند كه ما با كرامت و عزت انساني، با حقوق انساني زاده مي شويم. چرا اين حقوق از ما سلب مي شود.
وي ادامه مي دهد: بعد از حادثه يازده سپتامبر و حمله نيويورك، رسانه هاي غربي به ما اعراب به شكل گروهي مهر تروريست زدند. غرب ما را موجودات خطرناك و تهديدگر معرفي كرد. حتي نوع پوشش زنان و مردان منطقه ما و زبان و عادات ما را منفي و منبع شر جلوه دادند. اين روزها بعد از انقلاب مصر و تونس، غربي ها حسابي گيج شده اند و نمي دانند با كليشه هاي خود از مردمان مسلمان چه كنند! مردم مصر در انقلاب خود به غرب بي اعتنايي كردند. مي خواستند بگويند كه اين انقلاب اصلا به شما ربطي ندارد! فكر كنم اين داستان اساسا براي غرب يك شوك فرهنگي به وجود آورد! و من اميدوارم كه مردم در كشورهاي غربي حالا از خودشان بپرسند كه چرا مصري ها چنين عمل كردند. من فكر مي كنم دولت هاي غربي و رسانه هاي بزرگ هيچگاه نتوانستند عمق عزت نفس مردمان منطقه ما را درك كنند. آنها نتوانستند ابعاد قدرت يابي مردم را درك كنند.

چقدر هم ناز و عشوه به شما مي آيد! (خبر ويژه)

رئيس فراري فراكسيون اقليت در مجلس هفتم، اصلاح طلبان مجلس هشتم را متهم به بردگي كرد و گفت: ما هيزم انتخابات مجلس نمي شويم.
همزمان با اظهارات پير مؤذن، اردشير اميرارجمند سخنگوي شوراي هماهنگي سبز- كه او هم به آمريكا رفته- به يك عضو فراكسيون اصلاحات در مجلس حمله و اين طيف را متهم به ماندن در قدرت به هر قيمت كرد.
پير مؤذن در گفت وگو با يكي از سايت هاي ضد انقلابي، خود را اصلاح طلب خوانده و درباره اظهارات شكوري راد كه براي شركت در انتخابات مجلس شرط گذاري! كرده بود گفت: ما اولاً با چشم بسته در انتخابات شركت نخواهيم كرد، هيزم انتخابات هم نخواهيم شد و از تجربيات دور و نزديك خودمان براي شركت در انتخابات استفاده خواهيم كرد. ما براي حضور سه شرط داريم؛ آزادي زندانيان سياسي، برگزاري انتخابات درست و تضمين و تأمين فضاي مطبوعاتي آزاد، احزاب آزاد و اجتماعات آزاد. اگر اين شروط پذيرفته شود، ما در چنين انتخاباتي شركت خواهيم كرد. ما منتظر روزهاي آينده هستيم و اگر فضاي امروز، فردا ادامه پيدا كند، حضور اصلاح طلب ها در انتخابات قطعاً منتفي است.
وي سپس با حمله به اعضاي فراكسيون اصلاح طلب مجلس گفت: رد صلاحيت ما به خاطر اين بود كه فقط نقد قدرت كرده ايم و شهامت داشتيم كه زير بار بردگي سياسي- مذهبي كشور نباشيم. هر كدام كه مي توانستند به نوعي بردگي را بپذيرند، چه بسا داخل مجلس و دولت بودند، بنابراين قهر اصلاح طلبان يا جدايي از فضاي كشور به خاطر اعتراض بود.
رئيس فراكسيون اقليت در مجلس هفتم هماهنگ با تاكتيك نعل وارونه فتنه گران مقيم داخل گفت: ما هيچ تصميمي براي شركت در انتخابات تا امروز نگرفته ايم و اگر اين فضاي بسته ادامه پيدا كند، قطعاً بود و نبود انتخابات اهميت خود را از دست خواهد داد.
اين متهم فراري توضيح نداد چه كسي از امثال وي براي حضور در انتخابات دعوت كرده كه تازه بخواهند ناز و غمزه در كنند.
در واكنش به مصاحبه پير مؤذن، يكي از مخاطبان ضد انقلاب سايت مصاحبه كننده در كامنتي تأكيد كرد:فكر مي كنم كه بهتر است ايشان اول به ايران بازگردند و بعد در مورد آتش هيزم شدن و يا نشدن بحث كنند.نمي دانم چرا دوستان اصلاح طلب نمي دانند كه حدود 15 سالي هست كه هيزم بوده اند و شده اند و اگر خدا هم بخواهد تا 10 يا 15 سال آينده باز هم هيزم خواهند بود. نكته مهم اين است كه چه هيزمي هستند كه فقط براي حكومت آتش دارند، براي ما دود و آخر سر هم خودشان خاكستر نمي شوند!!
همزمان با مصاحبه پيرمؤذن، اردشير اميرارجمند نيز در ملاقات با شماري از عناصر گروهكي در شيكاگو به طيفي از اصلاح طلبان مجلس حمله كرد. به گزارش جرس وي درباره اظهارات يكي از اعضاي فراكسيون اصلاحات كه به صحت انتخابات تاكيد ورزيده گفت: اين اظهارات نسنجيده و ناشي از تفكر ماندن به هر بهايي در قدرت است.
برخي اصلاح طلبان مجلس نظير كواكبيان، تابش، خباز و... تلاش دارند ميان خود و افراطيون نشاندار فتنه سال 88 فاصله گذاري كنند.
برخي تحليل ها درباره تند شدن اميرارجمند عليه طيفي از اصلاح طلبان حاكي از آن است كه نامبرده پس از متهم شدن به نفوذي جمهوري اسلامي در ميان اپوزيسيون خارج كشور و «مدحي شماره2» مجبور به اتخاذ برخي مواضع تند جهت رد گم كني شده است. محافل تندروي ضد انقلاب اميرارجمند را متهم مي كنند كه «راهپيمايي حكومت در پياده رو بالا شهر تهران» را براي لوث كردن سالگرد انتخابات و پراكنده ساختن ظرفيت اپوزيسيون مطرح كرده، حال آن كه اميرارجمند واقعاً اين وسط بي تقصير بوده است.

عربستان طرف بازنده و ايران بازيگر محبوب تحولات خاورميانه است (خبر ويژه)

يك مقام سابق سازمان «سيا» به دولت اوباما هشدار داد در قبال تحولات انقلابي خاورميانه، با طناب عربستان سعودي به ته چاه نرود.
گراهام فولر(معاون اسبق شوراي اطلاعات داخلي در سازمان CIA) در روزنامه كريستين ساينس مانيتور نوشت: رژيم عربستان اكنون وحشت زده پرچم مخالفت صريح با ايران را در سراسر جهان اسلام به دست گرفته و حتي گوي سبقت را در اين زمينه از واشنگتن ربوده است. قرائت ر رياض در اين ميان غلط و به شكل خطرناكي گمراه كننده است. هراس پادشاهي سعودي از اينكه حاكميت استبدادي باثبات آنان طي نيم قرن گذشته اكنون مورد شديدترين تهديدهاست، قابل درك است. آنها اكنون تصميم گرفته اند روي ايران به عنوان منبع اصلي تحريك انقلاب هاي مردم انگشت بگذارند.
كارشناس ارشد موسسه رند اضافه مي كند: ايران كارت هاي سياست خارجي خود را در طول سال ها به گونه اي با زيركي بازي كرده است. براي اكثر افكار عمومي خاورميانه، تهران مخالف استيلاي آمريكا و حمايتش از سياستهاي اسرائيل در سرزمين هاي اشغالي است. اين براي مردم منطقه جذاب است، به خصوص در دولت هاي ديكتاتوري بي مايه اي كه مورد حمايت آمريكا بوده اند. نظرسنجي ها حاكي از اين است كه سطح نگراني افكارعمومي جهان عرب از سلاح هاي اتمي بالقوه ايران بسيار پائين است.
فولر مي نويسد: نظري به سازمان مقاومت فلسطيني حماس كه مورد حمايت ايران و اعراب هست، بيندازيد. حماس مطمئنا به اين واسطه كه يك جنبش سني بنيادگرا است رياض را تهديد نمي كند. تهديد او از اين بابت است كه اصولا ضدسلطنتي است، فلسطيني ها را دعوت به مبارزه مسلحانه كرده و نيروهاي ضداستبدادي مردمي در صحنه را نمايندگي مي كند. آن چيزي كه دربار سعودي را عصباني كرده توده گرايي كنترل نشده است. رياض همچنين به دنبال خنثي كردن اجتماع شيعه مسلط و تحت رهبري حزب الله است كه از محبوبيت زيادي در بين سني هاي خارج از لبنان به خاطر مقاومت سرسختانه اش در برابر قدرت نظامي اسرائيل، برخوردار است. بنابراين امروز رياض مي كوشد ايران را به عنوان مركز بزرگ تهديد عليه پادشاهي عرب وانمود كند. نه به دليل اينكه فارس است. عمدتا به اين دليل كه شيعه است، مذهبي كه از لحاظ اعتقادي به شدت مورد تنفر وهابي ها و القاعده است. وهابي ها نه تنها از شيعه متنفرند بلكه از «تهديد» داخلي يك اقليت سركوب شده شيعه در عربستان سعودي در هراس هستند كه بايستي دهان آنها را بسته نگه داشت. از آن مهمتر، به جمعيت شيعه سركوب شده در بحرين (يك اكثريت مطلق) نبايستي اجازه داده شود از طريق انتخابات قدرت بگيرند، همان گونه كه در عراق اتفاق افتاد. بحرين و عربستان با حركت تاريخ مي جنگند و در حال باختن هستند.
اين مقام سابق سرويس جاسوسي آمريكا، بي ثباتي فعلي را ناشي از باز شدن انفجارآميز ديكتاتوري هاي منطقه خوانده و يادآور مي شود: بنابراين دعوت يأس آميز عربستان براي ايجاد يك كلوپي از پادشاهان و دولت هاي سني متحد در جنوب و شرق آسيا جهت ايجاد جبهه اي عليه ايران برخلاف سياست روشن بينانه اي است كه آمريكا بايد در اين منطقه دنبال كند. سياست هاي ضد ايران چارچوب معناداري براي ايجاد يك نظم جديد منطقه اي به وجود نمي آورد. مصر ممكن است كه علاقه ويژه اي به ايران نداشته باشد، ولي رژيم جديد آن به روشني درك مي كند كه دشمني با كشور مهمي مثل ايران غيرسازنده است. تركيه نيز منفعت بيشتر را در جذب ايران و نه در رويارويي بي ثمر و خشن با آن مي بيند. رژيم سركوبگر و اقليت در بحرين با تحول تهديد مي شود و اينك به طور معمول در يك بازي مذبوحانه نهايي به عربستان متوسل شده است.
فولر همچنين معتقد است: عربستان سعودي احتمالا يك جنگ واقعي با ايران را نمي خواهد. ولي اميدوار است كه موضع افراطي اش درخصوص ايران به جلب سكوت بلاشرط آمريكا از موضع ضددموكراسي خود رياض كمك كند. ولي آيا واشنگتن بايد در اين مسير قدم گذارد؟ اگر آمريكا خواهان آينده اي با ثبات و معقول براي خاورميانه است، نبايد از رياض دنباله روي كند.
رياض ممكن است در تطميع جمعيت خود در مقابل شورش داخلي موفق شود. ولي آمريكا نبايد، حتي در بهترين شرايط، ستاره بخت خود را به «كشتي راهنماي عربستان» وابسته كند. به خصوص حالا كه رياض در تلاش براي توقف فرآيند آهسته ولي غيرقابل اجتناب و پيچيده بهار عرب، تمايلات افراطي فرقه اي و ايدئولوژيك را مورد سوء استفاده قرار داده است.