اكبر مشدي شعبه ندارد ! (يادداشت روز)

1- خدا رحمت كند اكبر مشهدي، معروف به «اكبر مشدي» را. جوان كه بوديم در خيابان ري بستني فروشي داشت. بستني اكبر مشدي در همه جاي تهران به عالي بودن جنس و طعم زبانزد بود و مغازه چند دهنه و بزرگش، همواره پر از مشتري كه از نقاط مختلف تهران و محله هاي ديگر آمده بودند. آوازه و شهرت بستني اكبر مشدي باعث شد كه برخي از سودجويان در چند نقطه ديگر تهران، مغازه هاي بستني فروشي داير كنند و تابلوي «شعبه اكبر مشدي» بر پيشاني مغازه خود برافرازند. مرحوم اكبر مشدي براي مقابله با اين سودجويي بالاي پيشخوان و پشت شيشه هاي بستني فروشي خود، دست نوشته هايي نصب كرده بود كه روي آن نوشته شده بود «اكبر مشدي شعبه ندارد».
2- اين روزها، واژه «اصولگرايي» نه فقط در ايران اسلامي بلكه در تمامي منطقه و پهنه بين المللي به ترجمان ديگري از «اسلام ناب محمدي(ص)» تبديل شده است و اصولگرايان به عنوان كساني شناخته مي شوند كه در نظر و عمل بر آموزه هاي اصيل اسلام انقلابي تاكيد دارند و بر صراط مستقيم امام راحل(ره) و خلف حاضر او گام برمي دارند. اصولگرايان مخصوصا طي چند سال اخير، تجربه اي مثال زدني از پاكدستي، مردم دوستي، تواضع، حمايت از محرومان، شجاعت، ايستادگي در برابر زورگويي و باج خواهي قدرت هاي استكباري، پيشرفت هاي عظيم در عرصه هاي علمي، عمراني، فن آوري هاي مدرن و پيچيده و در يك كلمه تشنگي خدمت و نه شيفتگي قدرت را در كارنامه حضور چند ساله خود در مسئوليت هاي كليدي از جمله، مجلس و دولت به ثبت رسانده اند. نمونه هاي كم نظير و در پاره اي از موارد «بي نظيري» كه با مروري گذرا بر كارنامه عملياتي اصولگرايان نيز به آساني قابل ديدن و تصديق كردن است، بي آن كه پاي «شعار» و يا سخن خلاف و لاف گزاف در ميان باشد و صد البته، بديهي است كه پا پس كشيدن احتمالي برخي از اصولگرايان در ميانه راه به هر علتي كه باشد- از جمله غرور كاذب و يا همراهان و مشاوران نالايق- اگرچه تاسف آور است و دور نيست كه عبرت گرفته و بازگردند ولي اين پا پس كشيدن هاي احتمالي به يقين آسيب جدي در پي نخواهد داشت، چرا كه دايره اصولگرايي، شعاعي به درازاي بزرگترين قطر سرزمين ايران و ظرفيتي به گستره توده هاي انبوه و چند ده ميليوني مردم اين مرز و بوم دارد كه 9 دي و 22 بهمن شاهد آن است و اين و آن- در هر جايگاه و مسئوليتي كه باشند- برخاسته از اصولگرايي هستند و نه ايجاد كننده و برپاكننده آن.
اصولگرايي، امروزه از آوازه اي فراگير و تعريف شناخته شده اي برخوردار است و گفتني است كه تا چند سال قبل، رسانه هاي غربي اصرار داشتند براي معرفي پيروان امام(ره) و رهبري در ايران از واژه فوندامنتاليسم -FOUNDAMENTALISM - با ترجمه بنيادگرايي استفاده كنند و آنان را با گروه هاي منحرف و آمريكا ساخته اي نظير سلفي ها و القاعده، همسان نشان دهند ولي عملكرد اصولگرايان طي چند سال اخير آنان را مجبور كرده است كه ترجمه PRINCIPLISM به مفهوم اصولگرا و پاي بند به آموزه هاي تعريف شده را براي معرفي اصولگرايان برگزينند. واژه اي كه هرچند با واژه قبلي مفهوم چندان متفاوتي ندارد ولي نشان دهنده آن است كه «اصولگرايي» پديده اي متفاوت با گروه ها و احزابي نظير طالبان و القاعده و سلفي هاست.
3- اكنون جاي اين سؤال است كه با توجه به عملكرد اصولگرايان و شاخصه هاي شناخته شده اي كه اصولگرايي، مخصوصا طي چند سال اخير از خود ارائه داده است آيا مي توان كمترين ترديدي داشت كه مقابله با اصولگرايي و ايجاد شكاف و تفرقه در ميان اصولگرايان يكي از اصلي ترين خطوط استراتژيك دشمنان تابلودار بيروني است كه مانند هميشه به دنباله هاي داخلي خود ديكته كرده اند؟ آمريكا و متحدانش طي سال هاي اخير بيشترين و كاري ترين ضربه ها را از حاكميت اصولگرايان بر كانون هاي اصلي تصميم ساز و سياست پرداز جمهوري اسلامي ايران دريافت كرده اند وگرنه، ساير جريانات سياسي نظير اصلاح طلبان، كارگزاران، فلان مجمع، فلان سازمان و فلان گروه و فلان جريان كه در فتنه 88 آشكارا و بي پرده به خدمت مثلث آمريكا و اسرائيل و انگليس درآمده بودند و در همان حال، اصولگرايان به مفهوم واقعي آن، يعني توده هاي چند ده ميليوني مردم بودند كه حماسه هاي بي نظيري مانند 9 دي و 22 بهمن را آفريدند و پياده نظام- بعضا فريب خورده- دشمنان بيروني را از كف خيابان ها جارو كرده و شماري از عوامل نشان دار بني فتنه را به وطن اصلي آنها يعني آمريكا و اسرائيل و انگليس فراري دادند.
4- اين نكته نيز خواندني است و از گستره قدرتمند اصولگرايي و استيصال دشمن در مقابله با اصولگرايان حكايت مي كند و آن نكته اين كه؛ آمريكا و متحدانش بلافاصله پس از پي بردن به حضور يك جريان انحرافي در دستگاه اجرايي كشور با تمامي ظرفيت هاي پنهان و آشكار خود به حمايت از آن برخاستند و حضور اين جريان انحرافي را -هرچند اندك و كم شمار- به عنوان دستاويزي با هدف القاي شكاف در ميان اصولگرايان غنيمت شمردند و براي پياده نظام مدعي اصلاحات و فتنه گر خود در داخل و گروه هاي همسو- و به خارج از كشور گريخته- فرمان حمايت از جريان انحرافي را صادر كردند. آن آقاي مدعي اصلاحات با عجله به مصاحبه با روزنامه شرق مي نشيند و ضمن تجليل از سركرده باند انحرافي، مواضع وي را با مواضع مدعيان اصلاحات - بخوانيد «بني فتنه»- بسيار نزديك ارزيابي مي كند و چند هفته بعد از سوي فلان آقاي وابسته به جريان انحرافي پاسخ مي گيرد كه قرار است اين جريان در انتخابات مجلس نهم با برخي از مدعيان اصلاحات ائتلاف كرده و نامزد مشترك معرفي كنند! آن خانم كه سايه اصولگرايان را با تير مي زند و چند بار در جريان آشوب هاي خياباني بازداشت و آزاد شده است با ذوق زدگي از پيدايش جريان انحرافي ياد كرده و ابراز تعجب مي كند كه چرا برخي از سران فتنه حمايت خود از اين جريان را علني نمي كنند! و حجم انبوهي از اينگونه نظرات و ذوق زدگي ها كه شرح آن به درازا مي كشد.
اين نمونه به تنهايي نشان مي دهد دست دشمنان براي مقابله با اصولگرايان و تفرقه افكني در ميان آنان به اندازه اي خالي است كه ناچارند از «كاه» كوه بسازند و يك جريان انحرافي با نفرات اندك و كم شمار و طرد شده از سوي مردم را تا اين اندازه «درشت» و «فربه» معرفي كنند! و...
5- اكنون به صدر اين نوشته بازمي گرديم و بر اين واقعيت غيرقابل انكار تاكيد مي ورزيم كه ادامه حضور مقتدرانه اصولگرايان در كانون ها و مراكز تصميم ساز و سياست پرداز كشور؛ از يكسو مانند چند سال اخير، تضمين كننده پيشرفت و آباداني خيره كننده و كم نظير ايران اسلامي و اقتدار منطقه اي و بين المللي آن است و از سوي ديگر- و دقيقا به همان علت پيش گفته- مانع از دست اندازي دشمنان بيروني و دنباله هاي داخلي آنها بر سرنوشت ملت و بر باد دادن منافع ملي و اقتدار و استقلال مثال زدني مردم و نظام است. اگر در اين دو نكته ترديدي نيست- كه نيست و نمي تواند باشد- يكي از اصلي ترين وظيفه ديني و ملي اصولگرايان، حفظ وحدت و يكپارچگي مخصوصا در بزنگاه هاي سرنوشت ساز، نظير انتخابات پيش روي مجلس نهم است. اما چگونه؟
الف: اصولگرايي ترجمان پاي بندي به «ولايت» و «عدالت» و حركت در بستر آموزه هاي مردم دوست و دشمن ستيز اسلام است و اين نكته از نگاه دشمن نيز پنهان نيست، چرا كه استقبال مردم از اين گزينه را بارها در بزنگاه هاي مختلف، نظير انتخابات، راهپيمايي ها و حمايت هاي گسترده و چند ده ميليوني مردم، آزموده است. بنابراين به خوبي مي داند كه اگر در انتخابات مجلس نهم، با تابلو و نام و نشان واقعي خود ظاهر شود، نتيجه اي غير از طرد شدن چندباره به دست نخواهد آورد.
ب: ائتلاف آشكار دنباله هاي داخلي دشمن يعني عوامل و حاميان فتنه 88 با بخشي از اصولگرايان نيز، اگرچه ناممكن است ولي در صورت ساده انديشي و فريب خوردگي احتمالي برخي از اصولگرايان- يا مدعيان اصولگرايي- اين ائتلاف احتمالي به يقين با واكنش منفي مردم روبرو مي شود چرا كه، بدنامي «بني فتنه» در نگاه و ارزيابي مردم به اندازه اي پررنگ و ننگ است كه چنانچه زلف خود را با هر فرد يا جريان سياسي ديگر گره بزنند، اين ننگ پررنگ را به فرد يا جريان مورد اشاره نيز منتقل خواهند كرد.
ج: احتمال ديگر، ورود دشمن به عرصه انتخابات در پوشش اصولگرايي است! اما، فتنه گران و حاميان آنها براي مردم شناخته تر از آنند كه با پايين كشيدن تابلوي فتنه و بالا بردن پرچم اصولگرايي، قادر به پنهان كردن هويت واقعي خويش باشند.
6- اكنون به آساني مي توان نتيجه گرفت كه تنها راه باقيمانده براي شكست اقتدار اصولگرايان ايجاد شكاف در صف يكپارچه آنان است. اين ترفند مي تواند- و قرار است- در جريان انتخابات مجلس نهم در قالب ارائه ليست هاي انتخاباتي چندگانه از سوي اصولگرايان به كار گرفته شود. زيرا ارائه ليست هاي انتخاباتي جداگانه از سوي اصولگرايان، بر فرض كه تمامي نامزدهاي معرفي شده نيز اصولگراي واقعي باشند، به طور طبيعي، مفاهيم و تعريف هاي جداگانه اي از اصولگرايي و مباني اصلي آن يعني ولايت، عدالت، آموزه هاي مردم دوست و ظلم ستيز به مردم ارائه مي دهد و همين پراكندگي و چندگانگي مفاهيم و تعاريف، مي تواند برداشت مخاطبان از اصولگرايي را خدشه دار كند. و حال آن كه اگر تفاوت ليست ها به علت تفاوت سليقه ها باشد كه عبور از آنها براي رسيدن به مقصود اصلي نه فقط ممكن بلكه ضروري است و اما، چنانچه ليست هاي جداگانه ناشي از تفاوت نظر در اصول باشد كه هر دو يا چند ليست احتمالي نمي تواند برخاسته از اصولگرايي باشد و صد البته با توجه به بصيرت مثال زدني مردم و شاخصه هاي تعريف شده اصولگرايي، تشخيص سره از ناسره چندان دشوار نخواهد بود، اگرچه بعيد نيست كه در پاره اي از موارد، زحمت آفرين باشد. از اين روي اتحاد و يكپارچگي اصولگرايان ضرورتي اجتناب ناپذير است و بايد در سراسر كشور با ليست انتخاباتي واحد حضور يافته و اعلام كنند كه اصولگرايي شعبه ديگري ندارد.
حسين شريعتمداري

پيچ (گفت و شنود)

گفت: يكي از مدعيان اصلاحات كه به آمريكا فرار كرده و پناهنده شده است در مصاحبه اي اعلام كرده كه «من اصلاح طلب نيستم»!
گفتم: خب حالا كه كفگير مدعيان اصلاحات به ته ديگ خورده و طشت وطن فروشي و رسوايي آنها از بام افتاده معلومه كه هيچ آدم عاقلي خودش را اصلاح طلب معرفي نمي كند.
گفت: اين يارو گفته؛ من با اصل جمهوري اسلامي مخالفم و خاتمي را خيانتكار مي دانم كه بعد از انتخابات 88 همه چيز را نفي كرد و حالا دوباره قصد بازگشت به نظام را دارد!
گفتم: بالاخره چي؟!
گفت: همين يارو در مصاحبه خود گفته است كه از زيگزاگ زدن ها و چرخش هاي پي درپي سران جنبش سبز، گيج شده ام و تحمل اينهمه پيچيدگي را ندارم!
گفتم: آخر و عاقبت همه خل و چل ها همينه. پيچ هم از اول پيچ نبود، «ميخ» بود ولي آنقدر به ساز اين و اون رقصيد كه «قر» توي كمرش خشك شد و تبديل به «پيچ» شد!

ايران و كشورهاي مسلمان خاورميانه به زودي اجلاس مشترك برگزار مي كنند

سخنگوي كميسيون اقتصادي مجلس گفت: طبق پيشنهاداتي كه بين رئيس مجلس ايران و رئيس جمهوري آذربايجان در باكو صورت گرفت ، قرار است به زودي اجلاسي با حضور سه كشور مسلمان به منظور هوشياري سياسي در منطقه خاورميانه برگزار شود.
سيد كاظم دلخوش ، نماينده مردم صومعه سرا، ديروز در هنگام بازگشت از كشور آذربايجان با اشاره به نشست سه ساعته با نمايندگان مجلس كشور آذربايجان دركميسيون تخصصي اظهار داشت: در طي ديداري كه رئيس مجلس شوراي اسلامي با رئيس جمهور آذربايجان داشت ، پيشنهاد شد كه در آينده نزديك اجلاسي مشترك با حضور كشورهاي مسلمان يعني آذربايجان،نخجوان و ايران با توجه به اشتركات فرهنگي و ديني براي افزايش مبادلات اقتصادي و همچنين هوشياري سياسي با توجه به تحولاتي كه در خاورميانه روي داده است،برگزار شود.
وي در ادامه تصريح كرد: در طي سفر سه روزه به كشور آذربايجان و در ادامه روند ديدار با رئيس جمهور و همچنين نخست وزير باكو، يك كميسيون تخصصي با نمايندگان مجلس ايران و باكو برگزار شد كه ماحصل اين نشست به افزايش مبادلات اقتصادي،سياسي،فرهنگي انجاميد.
نماينده مردم صومعه سرا در مجلس،خبر داد: احتمال مي رود كه اين اجلاس به ميزباني ايران صورت گيرد.
در همين حال يكي ديگر از اعضاي هيئت پارلماني ايران از برگزاري اجلاس روساي جمهور و مجالس ايران، تركيه و آذربايجان در نخجوان خبرداد.
سيدكاظم موسوي با اشاره به سفر رئيس مجلس ايران به آذربايجان خاطر نشان كرد: در اين سفر كه حدود 10 نفر از نمايندگان رئيس مجلس شوراي اسلامي را همراهي مي كردند، با رئيس جمهور و رئيس مجلس آذربايجان ديدارهايي انجام شد.
موسوي تصريح كرد: در اين سفر روابط بين كميسيون هاي مختلف مجالس ايران و آذربايجان مورد توجه قرار گرفته و همچنين براي ارتقاي كيفيت حضور دانشجويان ايراني در آذربايجان، هماهنگي هايي با كميسيون مربوط در مجلس آذربايجان انجام شد.
وي افزود: در ديدار رئيس مجلس ايران با نخست وزير آذربايجان، پيشنهاد صدور ويزا براي سفر به آذربايجان توسط دكتر لاريجاني ارائه شد كه اين پيشنهاد مورد استقبال طرف آذربايجاني قرار گرفت و تحقق اين موضوع در آينده پيگيري خواهد شد. همچنين جمهوري اسلامي ايران با تاكيد بر اين موضوع كه قره باغ جزء لاينفك كشور آذربايجان است خواستار نقش آفريني كشورهاي منطقه براي حل اين بحران شد.
موسوي از اجلاس قريب الوقوع روساي جمهور و مجالس ايران، آذربايجان و تركيه خبر داد و گفت: قرار شد در آينده نزديك اين اجلاس با حضور آقاي لاريجاني در نخجوان برگزار شود.
نماينده مردم اردبيل در مجلس شوراي اسلامي در پايان تصريح كرد: در اين سفر مقرر شد حداقل ميزان گاز انتقالي از آذربايجان به جمهوري اسلامي ايران دو هزار ميليارد متر مكعب باشد كه در صورت نياز بتوان آن را افزايش داد.

از سوي رئيس جمهور لايحه عضويت ايران در گروه هشت كشور در حال توسعه تقديم مجلس شد

لايحه عضويت ايران در گروه هشت كشور در حال توسعه(گروه دي -8)به منظور گسترش حضور فعال ايران در سازمان ها و مجامع بين المللي و بهره گيري از آن در جهت تامين منافع ملي از سوي رئيس جمهور تقديم مجلس شد.
لايحه عضويت ايران در گروه هشت كشور در حال توسعه(گروه دي -8) كه بنا به پيشنهاد معاونت حقوقي رياست جمهوري به تصويب هيات وزيران رسيده، براي طي تشريفات قانوني از سوي رئيس جمهور تقديم مجلس شد.
در مقدمه توجيهي اين لايحه آمده است: به منظور گسترش حضور فعال جمهوري اسلامي ايران در سازمان ها و مجامع بين المللي و بهره گيري از آن در جهت تامين منافع ملي و تحقق هر چه بيشتر همگرايي منطقه اي و بين المللي در راستاي اصول و اهداف استراتژيك سياست خارجي كشور و بهره گيري از آخرين دستاوردهاي علمي و تكنولوژيكي، لايحه عضويت ايران در گروه هشت كشور در حال توسعه(گروه دي - 8) براي طي تشريفات قانوني تقديم مجلس مي شود.
بر اساس ماده واحده اين لايحه، به دولت اجازه داده مي شود در «گروه هشت كشور در حال توسعه(گروه دي -8)» عضويت يابد و نسبت به پرداخت حق عضويت مربوط اقدام كند. تعيين و تغيير دستگاه اجرايي طرف عضويت بر عهده دولت است.

رئيس كميسيون ويژه : طرح نظارت بر نمايندگان بعد از تعطيلات مجلس نهايي مي شود

حجت الاسلام رهبر از نهايي شدن طرح نظارت بر نمايندگان بعد از پايان تعطيلات مجلس و با حضور لاريجاني خبر داد.
حجت الاسلام محمدتقي رهبر رئيس كميسيون ويژه طرح نظارت مجلس بر نمايندگان درباره آخرين وضعيت طرح نظارت اظهار داشت: اين طرح در حال بررسي در كميسيون است و طبق روال كارش انجام مي شود.
وي افزود: ان شاء الله بعد از تعطيلات، كميسيون ويژه جلسه اي با علي لاريجاني رئيس مجلس شوراي اسلامي درباره طرح نظارت خواهد داشت تا طرح نظارت با حضور ايشان نهايي شود.
گفتني است اولين جلسه مجلس بعد از تعطيلات، 28 تير برگزار خواهد شد.
رهبر در پاسخ به اين سؤال كه آيا طرح نظارت قبل از اتمام مجلس هشتم در صحن علني بررسي خواهد شد يا نه، به فارس گفت: تا يكي دو ماه آينده اين طرح به صحن علني مجلس خواهد آمد.
نماينده مردم اصفهان در پاسخ به اين سؤال كه برخي مي گويند مجلسي كه خود را ملزم به رصد ولايتمداري ديگر مسئولان مي كند، چرا مطالبه رهبر معظم انقلاب را بعد از گذشت بيش از يك سال عملي نكرده است؛ نظر شما درباره اين گفته چيست؟ توضيح داد: نبايد از اين حرف ها زده شود، چرا كه مجلس تمام تلاش خود را براي طرح نظارت انجام داده است، اما برخي جلسات كميسيون به حد نصاب نمي رسد و كار طرح نظارت عقب مي افتد ولي در كل ما خود را ملزم به بررسي اين طرح در كميسيون ويژه مي كنيم.
گفتني است طرح نظارت بر نمايندگان پس از كش و قوس هاي فراوان، تنها چند روز مانده به ديدار نمايندگان با رهبر انقلاب، يعني 20 ارديبهشت امسال، به صحن علني مجلس رسيد، اما با وجودي كه يكسال از فرآيند تدوين آن مي گذشت، تنها توانست نظر 146نماينده را در كليات به خود جلب كند و پس از تصويب كليات بار ديگر به دالان پرپيچ وخم كميسيون ها بازگشت كه بار ديگر جزئيات آن بازنگري شود.

شوراي نگهبان ادغام 5 وزارتخانه را تاييد كرد

شوراي نگهبان لايحه تشكيل دو وزارتخانه «تعاون،كار و رفاه اجتماعي» و «صنعت، معدن و تجارت» را مغاير با موازين شرع و قانون اساسي ندانست.
لايحه دوفوريتي تشكيل دو وزارتخانه «تعاون، كار و رفاه اجتماعي» و «صنعت، معدن و تجارت» مصوب جلسه مورخ هشتم تيرماه يكهزار و سيصد و نود مجلس شوراي اسلامي، در شوراي نگهبان مورد بحث و بررسي قرار گرفت كه مغاير با موازين شرع و قانون اساسي شناخته نشد.
«وزارت تعاون،كار و رفاه اجتماعي» از ادغام سه وزارتخانه «تعاون» ، «كار و امور اجتماعي» و «رفاه و تامين اجتماعي» تشكيل گرديده و وزارتخانه «صنعت ، معدن و تجارت» نيز از ادغام دو وزارتخانه «صنايع و معادن» و «بازرگاني» تشكيل شده است.
هم چنين مقرر شده است كه تنقيح قوانين مربوط به وظايف و اختيارات وزارتخانه هاي ياده شده، در كارگروهي متشكل از معاونان برنامه ريزي و نظارت راهبردي، توسعه مديريت و سرمايه انساني، حقوقي و امور مجلس رئيس جمهور و حسب مورد وزير مربوطه ظرف شش ماه انجام و پس از تصويب هيات وزيران به مجلس شوراي اسلامي تقديم شود.

باور كنيد من نفوذي نيستم! (خبر ويژه)

مجتبي واحدي مشاور كروبي كه اكنون در آمريكا اقامت دارد، در مصاحبه اي ويدئويي با خود گفت: من اينجا به صراحت مي گويم ديگر اصلاح طلب نيستم.
مجتبي واحدي در حالي كه از كشور خارج شده بود تا مدت ها روزنامه اصلاح طلب آفتاب يزد را بدون اعلام و به عنوان سردبير اداره مي كرد. او مدتي تلاش كرد تا وارد شوراي هماهنگي سبز شود اما جدي گرفته نشد. وي همچنين در برخي فراخوان هاي اينترنتي براي اغتشاش پس از 25 بهمن، جوگير شده و از اين دعوت ها (از جمله راهپيمايي سكوت در پياده روهاي بالاي شهر) حمايت كرده بود به همين دليل هم وي متهم است با تند كردن فضا، درصدد بوده تتمه نيروهاي ميداني جريان هاي معارض را به خيابان كشانده و به دام اندازد.
جدي گرفته نشدن واحدي چه از سوي اصلاح طلبان فراري و چه از سوي بقيه طيف هاي اپوزيسيون باعث شد تا وي دست به ابتكار زده و ضمن مصاحبه ويدئويي خود، چند نشان را با هم بزند! هم درباره اين كه مانند اميرارجمند، نفوذي و مدحي شماره 2 يا 3 نيست و اظهارات تند وي نبايد به حساب نفوذي بودن نوشته شود و هم به بقيه نشان دهد كه بايد او را جدي بگيرند و وارد بازي خود كنند.
واحدي در مصاحبه با خود به خاتمي و بقيه اصلاح طلبان كه دنبال استمالت از نظام و بازگشت به عرصه قدرت و سياست هستند، حمله كرد و گفت: من با صداي بلند و با افتخار مي گويم كه خودم را اصلاح طلب نمي دانم. واقعا من نمي دانم اين دوستاني كه دنبال شركت در انتخابات هستند دنبال چه مي گردند؟ آيا چهار پنج ميليون تومان حقوق نمايندگي و يك ماشين و يك محافظ و يك دفتر اينقدر ارزش دارد كه خواسته هاي مخالفان را زير پا بگذاريم و با حكومت زد و بند كنيم؟ آقاي خاتمي اگر مي خواهد نام نيكي ازش باقي بماند، اگر نمي خواهد متهم به اين بشود كه مي خواهد به هر قيمتي عده اي از اطرافيانش در قدرت باقي بمانند، بيايند و توضيح بدهد. توي اين شرايط من معتقدم كه اين خيانت، به صراحت مي گويم، اين خيانت به آرمان هاي مخالفان است كه آنها را دلسرد بكنيم، يا آنها را به اين نتيجه برسانيم كه مقاومت فايده اي ندارد و آخرش سران اصلاح طلب قرار است بروند زد و بند بكنند.
در پي انتشار اين اظهارات، سايت ضد انقلابي خودنويس به قلم يكي از عناصر فراري مقيم پاريس نوشت: ميان واحدي تا ارجمندون(اميرارجمند) تفاوت از زمين تا آسمان است! مجتبي واحدي تركوند! او توانست تمام حرف هايي كه دو سال بيخ حلق همه گير كرده را زبانم لال چشمم كور گوشم كر دستم چلاق دور از جون يه تف اينور يه تف اونور، مثل بعضي ها كه اتفاقا هماهنگ هم مي كنند و همه شان هم توي ايران هستند و به همين خاطر فرانسوي خوب حرف مي زنند بدون ادا و اصول و قر و قمبيل و لبخند و دلبري و حفظ كردن متني كه برايشان نوشته شده بزند و تهش هم افتخار بكنند كه اصلاح طلب نيستند. واحدي كه مثل همان بعضي ها[اميرارجمند] بودجه و اسپانسر براي سفرهاي استاني به مالزي و اروپا و آمريكا ندارد و به دليل مشابهي ده تا سايت و تلويزيون هم ندارد و شورايي هم براي هماهنگ كردن نمي دانم چي چي ندارد ظاهرا خبر هم ندارد كه خصوصا در خارج كشور حرف زدن بدون هماهنگي با هماهنگ كنندگان عزيز باعث عاق والدين و عذاب اليم است كه لذا از همين جا براي بازماندگانش طلب جزيل و جميل و اينجور چيزها مي نماييم. وي مي افزايد: همين امروز فردا بازار رجب مزروعي گرم مي شود و حرف هاي تندي عليه مخالفان اصلاحات مي زند و سر و كله كلمه و جرس هم پيدا مي شود. از فردا كسي سايت جديد كه ته اسم همه شان مشتقاتي از سبز وجود دارد از بغل جرس و كلمه بيرون مي زند كه از سرمقاله بگير و تا ستون هاي ثابت و متحرك همگي بدون ذكر هيچ نامي درباره يك مزدور جاسوس خائن نفوذي كه با ماموريت نابود كردن تمام هماهنگي هاي شوراي راه سبز الان در آمريكا بسر مي برد حرف مي زنند و ضمنا همين جوري بي هيچ منظور خاصي از سبيل و قد و هيكل و عينك يك كسي كه ضمنا خيلي هم تند تند حرف مي زند جوري حرف مي زنند كه آدم ناخواسته ياد مجتبي واحدي مي افتد.

فرخ نگهدار: جايگاه واقعي منافقين جبهه اصلاحات است (خبر ويژه)

رئيس گروهك منحله فدائيان خلق با اعلام فرو ريختن تمام كاخ روياهاي گروهك منافقين تاكيد كرد مجمع روحانيون و سازمان مجاهدين انقلاب بديل واقعي همان توليداتي هستند كه سازمان مجاهدين (منافقين) عرضه كرد.
فرخ نگهدار پس از فروپاشي كمونيسم و ورشكستگي كامل گروهك فدائيان خلق، از ماركسيسم جدا شد و در كسوت چپ هاي پشيمان آمريكايي درآمد. او اكنون در لندن اقامت دارد و با حلقه لندن و كساني چون بهنود و مهاجراني و محسن كديور در ارتباط است. اعضاي اپوزيسيون از نگهدار به عنوان فردي جاه طلب، متلون مزاج و فرصت طلب ياد مي كنند.
نامبرده چند روز پيش در سي امين سالگرد ورود گروهك منافقين به فاز نظامي و ترور تحليلي منتشر كرد كه حاوي نكات خواندني است. «نگهدار» در اين تحليل مي نويسد: «من و مسعود رجوي طي سالهاي 58 و 59 بارها رو در رو پيرامون پاسخ به اين سؤال كه «با روند استقرار حكومت اسلامي چه بايد كرد؟» گفتگو كرديم. در آن برهه از زمان هر دو پيش بيني مي كرديم كه فعاليت سازمان يافته از فدائيان و مجاهدين و ديگر احزاب و سازمانها سلب و يا به شدت محدود خواهد شد. در آن زمان اما، مجاهدين بر اين باور بودند كه سرعت ريزش نيروي اجتماعي حكومت بسيار سريع است و تهاجم ما عليه «آنها» به اين ريزش سرعت بيشتري مي دهد. رجوي يقين داشت كه حكومت به سرعت قدرت بسيج و نيز مشروعيت خود را از دست مي دهد و همراهي ما با حكومت باعث دوام «توهم توده» خواهد شد. او اينگونه استدلال مي كرد كه ما نبايد تعرض عليه حكومت را به بعد از استقرار آن موكول كنيم. در مقابل، ما فدائيان قبول نداشتيم كه ريزش نيروهاي طرفدار حكومت فوري يا بسيار سريع است.هرچه زمان گذشت، ما بيشتر دريافتيم كه حكومت يكدست نيست و همه نيروهاي دگرانديش شركت كننده در انقلاب با بخش هايي از حكومت واقعا مقاصد مشترك دارند.»
وي خروج مسلحانه منافقين در خرداد 1360 را شكست فاجعه بار توصيف كرده و سپس به دنباله روي سازمان مجاهدين انقلاب و مجمع روحانيون از توليدات فكري منافقين مي پردازد: «10 سال بعد از 30 خرداد 60 ديگر كاملا آشكار شده بود كه دو محفل ايران فردا و كيان از يك سو و سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي و مجمع روحانيون مبارز از سوي ديگر توليدكننده و سازمانگر اصلي مولفه هاي فكري، فرهنگي و سياسي جناح چپ اسلامي و بديل واقعي همان توليداتي هستند كه سازمان مجاهدين طي دهه اول حيات خود عرضه مي كرد.»
وي با اشاره به فرار منافقين از كشور و پناه گرفتن زير پر و بال رژيم هاي بيگانه مي نويسد: خروج سران و بخش عمده اي از كادرهاي مجاهد از كشور البته دريچه هاي تازه اي براي جبران قدرت اجتماعي از دست رفته به روي آنان گشود. در اين ميان حكومت وقت عراق، كه با ايران در حال جنگ بود، دولت هاي محافظه كار و غربگراي عرب و نيز ايالات متحده آمريكا و متحدان، به حاميان گشاده دست و قدرتمند مجاهدين بدل شدند و سازمان آنان در عرصه بين المللي به سرعت به عنوان پرنفوذترين سازمان سياسي اپوزيسيون ايراني شناخته شد. چرخش تند مجاهدين به سوي جلب حمايت قدرت هاي خارجي كه مناسباتي خصمانه با حكومت ايران داشته اند، مشاركت آنان در جنگ عراق عليه ايران و به خصوص حمله به كشور پس از پايان جنگ، و بالاخره تحولات داخلي سازمان، از جمله ماجراي انقلاب ايدئولوژيك، نه تنها تتمه نفوذ اجتماعي و محبوبيت ناشي از قهرماني، جانبازي و مقاومت عليه سركوب را بي بها كرد، بلكه در مواردي گسترده حسي منفي و تلخ را درباره آنان در ميان تمام اقشار جامعه رواج داد. در آستانه دوم خرداد 76 سازمان مجاهدين در حالي كه يك سازمان واقعا گسترده مسلح و ثروتمند سياسي با نفوذ جهاني خيره كننده به شمار مي آمد، در ميان اقشار جامعه به سازماني واقعا مطرود و منزوي تبديل شده بود.
فرخ نگهدار درباره علت ورشكستگي كامل منافقين يادآور مي شود: اشغال عراق توسط آمريكا و سقوط صدام براي سازمان مجاهدين قابل پيش بيني نبود. اين رويداد، تا زماني كه دولت بوش همچنان از محور شياطين حرف مي زد و براي حمله نظامي به ايران خيزهايي آشكار و نهان داشت، هنوز براي مجاهدين سنگين نمي آمد.اما با توجه به خروج آمريكا از عراق و انصراف از حمله نظامي به ايران از يك سو و روي كار آمدن دولت شيعي نوري مالكي و نفوذ رو به گسترش و غيرقابل ممانعت ايران در عراق، به نظر مي رسد كه اكنون خط مشي بنيان نهاده شده در سي خرداد 60 براي اين سازمان به پايان راه رسيده باشد. تصميم اخير سازمان براي تخليه عراق تا پايان سال جاري تمام كاخ روياهاي سي ام خردادي مجاهدين را براي هميشه فرو ريخت. طنز مضحك تحليل چريك پشيمان اين است كه وي از منافقين خواسته اصلاح طلب شوند و اين در حالي است كه بسياري از عناصر متواري مدعي اصلاح طلبي پس از خروج از كشور رسما اعلام مي كنند كه اصلاح طلب نيستند و قصد براندازي دارند.

تايم: تحريم ها به نفع ايران تمام شده است (خبر ويژه)

به رغم همه تحريم هاي بي سابقه دولت اوباما، ايران حتي يك قدم هم به عقب نرفته است.
مجله آمريكايي تايم با انتشار اين تحليل و در ارزيابي علت ناكامي مطلق واشنگتن مقابل جمهوري اسلامي نوشت: بهار انقلاب هاي عربي در 5 ماهي كه از عمرش مي گذرد، كشمكش هسته اي ايران را از دستور كار جهاني خارج ساخته است. كنگره و دولت آمريكا فشارهاي خود را عليه ايران افزايش دادند اما به رغم تحريم هاي بي سابقه دولت اوباما، ايران حتي يك قدم به عقب نرفته است. در چند دور مذاكرات قبلي ميان ديپلمات هاي غربي با ايران در سال هاي اخير هيچ پيشرفتي به دست نيامده و در حال حاضر هم گفت وگوهاي بيشتري برنامه ريزي نشده است.
تايم مي افزايد: به رغم فشارهاي اقتصادي كه تحريم ها بر ايران تحميل كرده است، بالا رفتن قيمت نفت و گسترش مناسبات اقتصادي ايران با برخي از مراكز پوياتر اقتصاد جهاني مانند چين، تركيه و برزيل اثرات تحريم ها را خنثي ساخته است. بهار عربي در تهران مورد استقبال واقع شده است. اين جنبش مردمي حكومت هاي خودكامه طرفدار و متحد غرب و اسرائيل را كه معتقدند ايران يك خطر فزاينده در جهان عرب است تضعيف كرده است.
مجله آمريكايي با اشاره به فاصله گرفتن تدريجي مصر از كاخ سفيد و اتفاقات مشابه در ديگر كشورهاي متحد آمريكا در منطقه مي نويسد: «بنابراين ايران بطور منطقي به اين نتيجه رسيده كه زمان در اين كشمكش بي پايان به نفع او در حال حركت است. بي دليل نبود كه بنيامين نتانياهو نخست وزير اسرائيل در سخنراني اخيرش در مجلس نمايندگان و سناي آمريكا بر ضرورت مقابله با تهران تاكيد كرد و گفت زمان در حال از دست رفتن است.»

عجب غلطي كردم! لعنت بر فيس بوك! (خبر ويژه)

يك پايگاه اينترنتي وابسته به اپوزيسيون مقيم آلمان گزارش جالبي از «اينترنت زدگي» برخي عناصر اپوزيسيون و انهدام زندگي آنها منتشر كرد.
«اخبار روز» در گزارشي به قلم يكي از اين افراد مي نويسد: «براي خودم آدم معقولي بودم. زن و بچه، كار، خونه و زندگي و ماشين داشتم. به سه تا بچه ام مي رسيدم. آنها را به كلاس شنا و موسيقي مي بردم. هر هفته به ماهيگيري، جنگل، موزه يا شهر بازي مي رفتيم. چمن حياط را با ماشين چمن زني هر هفته كوتاه مي كردم. هر روز ريشم را تيغ مي زدم. گاه خيارشور يا سيرترشي مي گذاشتم. اما همه چيز از آن پست الكترونيكي شروع شد. يك روز آقاسهراب، دوستم، يك پست الكترونيكي برايم فرستاد تا با او در فيس بوك دوست شوم. خوب يادم مي آيد كه يك روز شنبه بود. من جريان را سر ميز نهار براي خانواده ام تعريف كردم. با كمال تعجب ديدم همگي قاطعانه مخالفت كردند. دختر بزرگم گفت تو بايد فكري براي اعتيادت به اينترنت بكني. هر وقت از اتاق پذيرايي رد مي شم تو كنار كامپيوتر نشسته اي. درست مثل يك چاپگر يا موشي كه به كامپيوتر وصل شده است. پسرم در ادامه گفت؛ مي گن فيس بوك امنيتش پايين است. نمي خوام توي شبكه كوچك خونه ما پاي فيس بوك باز بشه. پاي ويروس، پاي كلاهبرداري هاي كارتي، پاي آدم هاي غيرجدي. خانمم هم گفت بوي خوشي از اين فيس بوك به مشام نمي رسد.»
راوي ماجرا ادامه مي دهد: چند روزي به احترام مخالفت يك پارچه خانواده دست نگه داشتم اما به زودي، فيس بوك باز قهاري از آب درآمدم. ديگر وقت سر خاراندن نداشتم و همدم خوبي در شبكه مجازي بودم. اوايل در سر كارم هم فيس بوك و هاتميل و جي ميل را باز مي كردم ولي بعدها هر سه را بستند. من ديگر بي قرار و آشفته بودم. پاچه هركسي را مي گرفتم. كارهايي كه براي مشتري فرستادم اشتباهات جدي داشت. همكاران و مشتري ها از من كلافه بودند. يك روز رئيسم مرا به اتاقش خواست و بدون مقدمه گفت؛ تو تغييرات اساسي كردي. تو ديگر آن همكار باذوق نيستي. نه تنها همكاران ديگر ميلي به معاشرت با تو ندارند، كارهايي كه براي مشتري ها فرستادي اشتباهات محاسباتي و خطرناكي داشت. به خاطر خطرات جاني فرآورده ها، شركت مجبور به پرداخت خسارت هاي كلان شد. از اين رو تو از اين لحظه از كار اخراج هستي. به علت سابقه طولاني در كارت سه ماه مهلت اخطار ترك و تحويل كارت را داري. ولي لازم نيست ديگر به شركت بياييد. حقوق سه ماهت پرداخت مي شود. اخراج از كار تحولي جدي در زندگي مجازي من بود[!!] خشم و احساس تبعيض، به زودي به بي خيالي انجاميد. تمام وقت به شبكه اجتماعي مجازي پرداختم. زندگي مجازي مجالي براي كاريابي باقي نگذاشت. ناگهان عشق سوزان من به كار و آفرينش پژمرد. شوق كاركردن را از دست دادم. به فكر بازنشستگي بيماري افتادم.
نويسنده مي افزايد: پيش پزشك خانوادگي مان رفتم. گفتم نمي توانم بيش از يك متر از كامپيوترم دورتر بروم. در ضمن اصلا خواب ندارم. تيم پزشكي به زودي دست به كار شد. كلي آزمايش خون و ادرار، انگيوگرافي، كامپيوتر اسكن، الكتروكارديوگرام در حين انجام كار از من گرفتند. در بخشي از گزارش آمده بود: «... معاينات گوناگون نشان مي دهد جز عضلات انگشتان همه عضلات مريض هشتاد تا نود و پنج درصد مرده است. با بررسي ميزان فعاليتي كه مريض در ساعات مختلف شبانه روز در فيس بوك انجام داده به روشني آشكار مي شود كه ساعت بيولوژيك مريض به كلي از نظم خارج شده است. بررسي دقيق تر نشان مي دهد «سوپر اچياسمتيك نوكلي» مغز مريض از كار افتاده است.
در ادامه گزارش اين اپوزيسيون اينترنت زده آمده است: هرچه تعداد دوستان مجازي و «پسنديدم»هاي من بيشتر مي شد، به همان اندازه از خانواده دور مي شدم. رويايم اين بود كه زن و سه تا بچه هايم صفحه فيس بوك باز كنند و من آنها را به عنوان «خويشاوند» به ليست دوستانم اضافه كنم اما آنها با لجاجت اجتناب مي كردند. بالاخره جلسه محاكمه مرا تشكيل دادند. پسرم گفت تو بدون فيس بوك به اندازه كافي مشغوليات داشتي. بي بي سي و همه راديوها، سايت روزنامه احزاب، گروهها و شخصيت ها، عصر نو، گويا، اخبار روز و دهها سايت ديگر، جايي براي نفس كشيدن براي تو باقي نمي گذاشت. حالا فيس بوك هم كه آمد ديگر آب پاكي روي دستهايمان ريخت. من نظرم اينه كه براي سلامتي خودت و پيشگيري از تلف شدن تو بهتره كه اينترنت خونه را قطع كنيم و يا سايت ها و شبكه هاي اجتماعي مثل فيس بوك، يوتيوب، اسكرايب دي و سايت هاي فارسي را فيلتر كنيم و خانمم گفت همانطور كه بچه ها به درستي گفتند زندگي مجازيت در ابرها، رابطه تو را با زندگي حقيقي تو روي زمين كاملا قطع كرد. اما من كه سرخوش از چتي بودم كه دقايقي پيش در فيس بوك داشتم از خودم دليرانه دفاع كردم و گفتم من شبكه اجتماعي حقيقي مي خوام چي كار؟ چند روزي گذشت. من زندگي خودم را بر نيازهاي شبكه اجتماعي مجازي كاملا تطبيق دادم. به ندرت از كامپيوتر دور مي شدم و بيرون از خونه مي رفتم. يك روز براي يك مدت بسيار كوتاه از خونه بيرون رفتم. وقتي برگشتم ديدم لباس ها و وسايلم پشت در خانه است. در خانه كليد بود و يك كارت پستال كه آرم فيس بوك در يك طرف آن نقاشي شده بود روي وسايل بود. توي كارت با امضاي سه تا بچه هام نوشته شده بود؛ ما همگي از تصميم بجا و عادلانه مامان دفاع مي كنيم. نامه را گذاشتم توي جيبم. وسايلم را ريختم توي كيسه و انداختم رو دوشم و به راه افتادم. نگاهي به خانه انداختم. هرچند همه خانواده ام در خانه بودند درها بسته و ساكت بود. الان كه اين يادداشت را از سالن ايستگاه راه آهن براي شما در فيس بوك منتشر مي كنم، وسايلم توي يك كيسه پلاستيكي بزرگ آبي رنگ، زير پايم است. پروفيلم را در فيس بوك عوض كردم. شبها توي خيابان مي خوابم. پوشش اينترنتي خيلي خوب است. الان تنها مشكل ساعت يك نيمه شب تا چهار صبح است كه همه را از سالن ايستگاه راه آهن بيرون مي كنند. فعلا هوا سرد نيست و من توي خيابون هاي شهر پرسه مي زنم. اميدوارم تا شروع فصل سرما راه حلي براي اين معضل پيدا بشه(!!)