يك لحظه خواب، يك عمر پشيماني!

سرهنگ محمدرضا مهماندار
يكي از عمده علل وقوع حوادث دلخراش جاده اي خستگي و خواب آلودگي است كه مي تواند متأثر از عوامل زير باشد:
1- عدم استراحت كافي قبل از شروع رانندگي.
2- استفاده از داروهاي خواب آور.
3- ادامه رانندگي پس از فعاليت سخت و خسته كننده.
4- داشتن برخي ناراحتي هاي جسمي و روحي.
5- رانندگي در مسيرهاي مستقيم كه داراي شرايط يكنواخت جاده اي هستند.
6- رانندگي پس از صرف غذا و در ساعات نيمه شب.
خواب چيست
خواب همانند بيداري بخش مهمي از زندگي ما را تشكيل مي دهد زيرا حداقل يك سوم زندگي انسانها در خواب سپري مي شود. هنگامي كه احساس به خواب رفتن به انسان دست مي دهد و شخص درحال به خواب رفتن افكارش دچار از هم گسيختگي شده و پيوستگي جريان تفكر در او از بين مي رود. به بيان ديگر پيش از آن كه فرد به خواب عميق فرو رود سطح هوشياري او كاهش يافته و عكس العمل هاي او نسبت به محرك هاي اطراف كند مي شود. البته بايد دانست آنچه كه تحت عنوان هوشياري از آن ياد مي شود توجه و تمركز كامل و آگاهي از رويدادهايي است كه در پيرامون ما اتفاق مي افتد. ترديدي نيست كه هوشياري كامل راننده نخستين و مهمترين شرط زندگي ايمن است.
در يك فرد سالم كه از لحاظ جسمي و روحي در شرايط طبيعي به سر مي برد، خواب عمدا از يك الگوي طبيعي پيروي مي كند اما گاهي اوقات خواب الگوي طبيعي خود را از دست داده و به عبارت ديگر اختلالات خواب، بروز مي كنند.
اختلالات خواب
1- بي خوابي
2-بدخوابي
3- پرخوابي و خواب آلودگي
به دليل ارتباط موضوع سوم با حوادث رانندگي به توضيح آن مي پردازيم:
پرخوابي به دو نوع افزايش ميزان خواب در شب و خواب آلودگي روزانه دسته بندي مي شود.
خواب آلودگي روزانه يكي از شايع ترين انواع اختلالات خواب است كه حدود 4 الي 12 درصد مردم جوامع مختلف گرفتار آن هستند. افرادي كه دچار خواب آلودگي روزانه هستند در معرض استرس هاي رواني مختلف، كاهش ميزان كارايي و فعاليت در محيط كار، افت تحصيلي و افزايش خطر سوانح و حوادث قرار دارند.
خستگي و رانندگي هاي طولاني
مطالعات انجام شده در سراسر دنيا خصوصاً بر روي رانندگان وسايط نقليه سنگين حاكي از آن است كه خواب آلودگي روزانه يكي از مهمترين و شايعترين عوامل مؤثر در وقوع تصادفات جاده اي است. به عنوان مثال مطالعه اي كه در سال 2009 در آمريكا بر روي رانندگان كاميونهايي كه مسافت هاي طولاني مي پيمودند، انجام شد، نشان داد كه 47 درصد از آنها در زمان رانندگي در طي روز دچار خواب آلودگي مي شوند.
همچنين مطالعات نشان داده كه افراد نوجوان و بزرگسالان جوان نسبت به سالمندان به خواب بيشتري نيازمند هستند كه اين امر ناشي از ساختار شيميايي مغز افراد جوان مي باشد كه بايستي حداقل 9 ساعت در شبانه روز خواب داشته باشند در غير اين صورت دچار گيجي مي شوند.
بررسي هاي انجام شده بر روي حوادث جاده اي بيانگر آن است كه تعداد زيادي از رانندگان كه دچار سوانح رانندگي شده اند بيش از 10 ساعت پياپي رانندگي كرده بودند. در واقع علت اصلي خواب آلودگي هاي زمان رانندگي، كم بودن ساعات خواب و بي خوابي هاي زياد پيش از رانندگي است به همين دليل قانون حداكثر زمان رانندگي در طول شبانه روز را براي رانندگان كاميونها و وسايل نقليه باربري معادل 10 ساعت و براي رانندگان ناوگان مسافربري معادل 8 ساعت در نظر گرفته است.
در يك مثال مي توان اثر زيانبار خستگي و خواب آلودگي را در سوانح رانندگي تشريح نمود:
زمان عكس العمل براي رانندگان عادي 6/0 ثانيه تعريف شده تا فرصت لازم را براي مقابله با عكس العمل داشته باشند. حال تصور كنيد راننده اي با سرعت حداقل 80 كيلومتر در ساعت در جاده رانندگي نمايد، يعني در هر ثانيه تقريباً 5/22 متر مسافت را طي مي كند كه با در نظر گرفتن عرض معابر برون شهري كه عمدتاً 5/7 متر مي باشند نتيجه برخورد با وسايل نقليه روبه رو يا گاردهاي حاشيه راه بدون هيچ گونه كنترلي از سوي راننده كه ناشي از خستگي و خواب آلودگي اوست، بسيار دلخراش خواهد بود. چرا كه در زمان كوتاه عكس العمل راننده، شرط اساسي هوشياري است.

ناديده گرفتن اصل 8 قانون اساسي بي تفاوتي در جامعه

رحيم چوخاچي زاده مقدم
بسياري از انديشمندان عرصه شعر و ادب «بي تفاوتي» را دقيقا نقطه مقابل عشق و زندگي مي دانند و از همين روست كه ابيات خود را مرهون و مديون توجه عاشق به معشوق شعرهاي خود مي دانند، تا بدان حد كه بقا و حيات خود را در اهميت دادن اين دو عنصر به يكديگر مي يابند.
جامعه شناسان هم مانند شعرا، در شرايطي خود را قادر به بيان ديدگاه هايشان از جامعه پويا مي بينند و به ترسيم مختصاتي از آن مي پردازند كه بي تفاوتي افراد به اطرافيان خود در آن جامعه هيچ جايگاهي نداشته باشد. چرا كه جامعه اي زنده و پوياست كه در آن افراد نسبت به سرنوشت هم نوعان و اطرافيان خود حساس باشند و خود را در غم و غصه هاي آنها شريك و سهيم بدانند، لذا جامعه اي كه بي تفاوتي بر آن سايه افكنده باشد از جميع جهات اعم از آرزوها و آرمان هاي خود دور و دورتر خواهد ماند و گرفتار افسردگي حاد و حتي انقراض نسل شده و تبديل به جزيره متروكه اي خواهد شد كه كسي حتي رغبت اندك زماني اتراق و سكونت در آن نخواهد داشت.
با يك نگرش اجمالي به تاريخ گذشتگان خود و تاريخ اديان، به راحتي مي توان از سرگذشت اقوامي كه گرفتار چنين بليه اي بودند و سپس با دستان خود به نابودي كشيده شدند، درس عبرت گرفت و در نهايت به اين نتيجه رسيد كه هر قدر بي تفاوتي در جوامع بشري جدي تر باشد به همان اندازه بي نظمي و به هم ريختگي و بي ثباتي و آشوب و ظلم و ستم به يكديگر و در نهايت زندگي حيواني همراه با تنازع بقا در آن جامعه بيشتر خواهد بود.
تصور كنيد بازيكنان تيم فوتبالي را كه براي گرفتن نتيجه مطلوب به طور گروهي با درك موقعيت يكديگر دست به دست هم مي دهند. فقط كافي است يكي از بازيكنان (توجه كنيد فقط يكي از بازيكنان) يا يكي از مربيان، سرپرست يا كادر فني تيم يا حتي رئيس فدراسيون در روند بازي ها، تمرين ها و بويژه در مسابقات از اين جمله منفور «برايم اهميتي ندارد» استفاده كند، خواهيد ديد كه چه فاجعه اي در نتيجه مسابقه و كلا در روند تيم و باشگاه مربوطه رخ خواهد داد؟! و حال اگر اين پديده شوم را در كل ورزش يك كشور عموميت بدهيد، آيا به نظر شما چيزي از ورزش آن كشور باقي خواهد ماند؟!
وقتي فرد نسبت به جامعه احساس بي تفاوتي كند، احتمال دارد از همه مشاركت ها كناره بگيرد. در اين صورت خواهيد ديد كه ادامه چنين روندي نظام را با چالش هاي غيرمترقبه و سخت و دشواري مواجه خواهد كرد و طبيعي است براي بازگشت به روند گذشته هزينه ها و خسارت هاي بعضا غيرقابل جبراني را به حاكميت تحميل خواهد كرد.
از اين روست كه در عرصه حكومت داري، حاكماني كه عاقلانه فكر مي كنند بقا و مشروعيت خود را در همراهي مردم در تمامي شئون اجتماعي مي دانند و براي دستيابي به اين گوهر گرانبها و برنامه و پروژه هاي متنوعي را تجربه مي كنند و هزينه ها و بودجه هاي گزافي را براي رسيدن به اين هدف مهم در نظر مي گيرند و لذا در حكومت اسلامي تأسيس وزارت خانه اي تحت عنوان وزارت «امر به معروف و نهي از منكر» پيشنهاد مي شود.
¤ ¤ ¤
دين مبين اسلام با ارائه چنين طرح جامع و سازنده اي، تثبيت پايه هاي هر دولتي را كه بر مبناي احكام اسلامي و تحت لواي پرچم اسلام ناب محمدي(ص) پايه ريزي شده باشد به ميزان اهميت دادن دولت ها به اين حكم خداوند، يعني امر به معروف و نهي ازمنكر، تضمين كرده است. دولت هايي كه در اين نوع حكومت ها با راي مردم بر سر كار مي آيند و با راي همان مردم جاي خود را به حاكم ديگري مي دهند بايد ميزان مقبوليت آنها در نزد مردم براساس ميزان موفقيت شان در اين نهاد سنجيده شود.
در اهميت اين اصل همين بس كه خداوند در قرآن كريم به دفعات تاكيد مي كند كه پيامبران را به همين خاطر برانگيخته و علماي عالي مقام را به همين منظور به جانشيني آنان تا ظهور منجي عالم بشريت قرار داده است.
اين فرمان الهي به قدري صريح و شفاف است كه به رغم گذشت قرن ها از صدور اين قانون از سوي خداوند هيچ گونه پيچيدگي در فهم و اجراي آن وجود ندارد بلكه اين برخي از مسئولان هستند كه با توجه به سلايق شخصي يا منافعي كه براي خود و جايگاه خود قائل هستند در اجرايي كردن آن دچار وسوسه شيطان شده و لذا موضوع را در نظر مردم پيچيده يا كم اهميت جلو داده و آنها را دچار ترديد و شبهه و در نهايت به وادي بي تفاوتي سوق مي دهند و بدون آنكه متوجه باشند، سم مهلكي بر پيكره حكومت خود تزريق مي كنند.
پيامبر گرامي اسلام مي فرمايند، امت من تا وقتي كه فرمان الهي، امر به معروف را ارج نهند پيوسته در خير و سعادتمندي خواهند بود در غير اين صورت بركت از آنان برداشته شده و جمعي بر آنان مسلط مي شوند كه به آنان ستم مي كنند و در زمين و آسمان برايشان ياوري نخواهد بود.
امام خميني(ره) بنيانگذار جمهوري اسلامي هم تا بدان حد بر اين اصل تكيه داشتند و بر آن اصرار مي ورزيدند كه در طول عمر با بركتشان در قبل و پس از پيروزي انقلاب اسلامي، نه تنها آن را از وظايف مهم و اصلي حكومت و مردم نسبت به يكديگر مي دانستند، بلكه در وصيت نامه الهي و سياسي خود، تكليف ملت را در برابر حاكماني كه به هر بهانه اي تن به اجراي اين اصل مهم نمي دهند يا در اجرايي كردن آن كاهلي مي كنند و در انجام وظايف خود طفره مي روند مشخص كرده و خطاب به ملت به ويژه قشر جوان و دانشجو فرموده اند: «...وصيت اين جانب به جوانان عزيز دانشسراها، دبيرستان ها و دانشگاه ها آن است كه خودشان شجاعانه در مقابل انحرافات قيام نمايند تا استقلال و آزادي خود و كشور و ملت خودشان مصون باشد.»
اما نظرسنجي ها نشان مي دهد كه اگرچه اكثريت غالب مردم همچنان پيرو دستور اكيد دين مبين اسلام، خود را موظف به اجراي احكام الهي و اصل مهم و حياتي «امر به معروف و نهي از منكر» مي دانند و همچنان در فريادرسي از مظلومان و نيازمندان در هر شرايطي و در هر صحنه اي از حوادث اجتماعي خود را مسئول مي دانند، اما تساهل و تسامح بيش از اندازه مسئولان در دو دهه گذشته و نبود برنامه هاي جدي دولت ها در اجرايي كردن اين اصل و ناتواني آنان در ارائه مهندسي فرهنگي كشور و نداشتن برنامه هاي حمايتي در اين راستا، متاسفانه سال هاست كه اين اصل مهم قانون اساسي را به حاشيه رانده و نتيجه آن كشانده شدن جمع قابل توجهي از مردم به وادي بي تفاوتي نسبت به مسايل و حوادث اجتماعي روز شده است.
¤¤¤
براساس يكي از اين نظرسنجي ها كه از طريق تلفن و كاملا تصادفي صورت گرفته و نمونه آماري آن شامل 600 نفر بوده است، 77 درصد پاسخگويان خود را درحد زيادي، موظف در كمك رساني به افراد ناتوان مي دانند و 98درصد از پاسخگويان نيز معتقدند، در جامعه اي كه مردم با مشكلات عديده اي مواجه هستند، بايد با دردمندان آن جامعه همدلي كرد و 85 درصد پاسخگويان نيز تاكيد كرده اند، درهرگونه حوادثي كه در جامعه رخ مي دهد و جان انساني درخطر است، تا زماني كه نيروهاي امداد يا پليس به محل حادثه نرسيده اند بايد به مصدومان احتمالي يا هركسي كه درخواست كمك كند فريادرسي كرد، اما بخش جالب و قابل تامل اين نظرسنجي دراين نكته مهم نهفته است كه 59 درصد همين شركت كنندگان دراين نظرسنجي علت اصلي كمك نكردن به مصدومان را ترس از گرفتاري هاي بعداز كمك به مصدومين مي دانند و معتقدند از آنجا كه قانون مدوني درخصوص حمايت از «ناجيان مردمي» وجود ندارد، لذا درگير شدن در كاري كه معلوم نيست چه عاقبتي برايشان رقم زده خواهد شد، ريسكي بزرگ و غيرعقلاني است، لذا اينگونه مي شود كه جمعي دراين قبيل مسائل به قول خودشان براي اينكه «شرش آنان را نگيرد!»، بي تفاوتي تمام را برنيكي بر همنوعان خود ترجيح داده و به راحتي از كنار آن عبور مي كنند يا در كسوت تماشاچي به نظاره مي نشينند.
نتيجه ديگري كه از اين نظرسنجي عايد مي شود ناتواني قواي سه گانه در انجام وظايف خود در اين عرصه و ارائه طرح و برنامه هاي جامع براي تبيين مراحل امر به معروف و نهي از منكر و ترسيم حدود و ثغور مردم در انجام اين فريضه و تعيين ميزان حمايت از آمران به معروف و ناهيان از منكر در جامعه است.
لذا همين مسئله باعث شده است، مردم تكليف خود را در برخورد با اراذل و اوباشي كه در كف خيابان ها و درانظار عمومي براي نواميس مردم مزاحمت ايجاد مي كنند، ندانند.
متاسفانه استمرار اين روند است كه باعث فروريختن يكباره حرمت هاي اجتماعي شده و بسترهاي لازم را براي وقوع ناامني و جرايم خطرناك تر مهيا مي كند، به نحوي كه امروز بخش هايي از جامعه جولانگاه اراذل و اوباشي شده است كه اين جرات را به خود مي دهند در روز روشن و در مقابل ديدگان مردم به فاصله دو هفته دو ورزشكار و قهرمان كشورمان را به تيغ قمه و چاقو، گردن و شاهرگ بزنند و كسي نتواند مانع آنها شود.
همين ماه گذشته بود كه سه روحاني و طلبه را هم به فاصله اندك زماني به خاطر دفاع از نواميس مردم در خيابان مورد ضرب و شتم شديد با قمه و بطري شكسته قرار دادند كه چشم يكي در اثر ضربات وارده توسط اوباش تخليه شد ديگري در آستانه دادن چشم قرار گرفت و ديگري با شاهرگ پاره بعداز عدم پذيرش از سوي 26بيمارستان اكنون در يكي از بيمارستان هاي تهران در شرايط نامعلومي بسر مي برد.
¤ ¤ ¤
از اين رويدادها بسيار بسيار فراوان است و مردم همه اين اخبار را با دقت تمام رصد مي كنند و وقتي شكل برخورد با اين گونه ناجيان خودجوش و مردمي را مشاهده مي كنند شامه حسابگر شان به كار مي افتد و در مسير خطرناكي مي افتند كه بي تفاوتي اولين گام آن است.
مجموعه اين رويدادها بخشي از افكار عمومي را به اين نتيجه رسانده است كه تسامح نيروي انتظامي در برخورد با اراذل و اوباش، عدم تمكين بيمارستان ها در پذيرش و رسيدگي مناسب در شأن ناجيان مردمي و فداكاراني كه جان خود را براي نجات ديگران در طبق اخلاص مي گذارند و عدم همكاري قوه قضائيه و دادستاني ها در رسيدگي به موقع و قاطع به چنين پرونده هايي و... همه و همه ناشي از مغفول ماندن فرمان الهي براساس اصل 8 قانون اساسي مبني بر اجرايي شدن «امر به معروف و نهي از منكر» در جامعه است. در اين اصل با صراحت تمام تاكيد شده است: «در جمهوري اسلامي ايران دعوت به خير، امر به معروف و نهي از منكر وظيفه اي است همگاني و متقابل برعهده مردم نسبت به يكديگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت. شرايط و حدود و كيفيت آن را قانون معين مي كند.»
در واقع علت العلل جسارت و چاقوكشي اوباش در مقابل شهروندان متعهد و متدين و... نتيجه نبود حمايت سريع و صريح دستگاه هاي مسئول از آمران به معروف و ناهيان از منكر و ناجيان مردمي توصيف شده است؛ موضوعي كه رهبر فرزانه انقلاب سال ها پيش درباره آن به مسئولان مربوطه هشدار داده بودند اما متأسفانه نه مديران آن روز به اين مسئله وقعي نهادند و نه مسئولان امروز به آن توجه جدي دارند!!
ايشان در مهرماه سال 71 در ديدار جمع زيادي از خانواده هاي معظم شهدا، جانبازان، آزادگان و ديگر قشرهاي مردم، لزوم حمايت دستگاه قضايي و نيروي انتظامي را از آمر به معروف و ناهي از منكر را خاطرنشان ساختند و افزودند: «مسئولان، قانون گذاران و مجريان بايد راه اجراي امر به معروف و نهي از منكر را كه يك واجب الهي است، فراهم كنند و من اگر اطمينان يابم كه در جايي آمر به معروف و ناهي از منكر، مورد جفاي مامور و يا مسئولي قرار گرفته است، خود مستقيما در آن دخالت خواهم كرد. زيرا آنچه كه تا امروز به حفظ قوام و استقلال كشور در برابر دشمنان طمع كار ايران اسلامي انجاميده، همين احساس وظيفه و حضور نيروهاي حزب الهي در صحنه بوده است.»
ايجاد فوري يك سازمان و مرجع قوي كه مسئول آن منتخب رهبري نظام باشد و نمايندگاني از سوي سه قوه و صدا و سيما در آن حضور داشته و اداره آن زير نظر روحانيت باشد، امروز از اولويت هايي است كه تصويب و راه اندازي آن مردم و نظام را از هرگونه گزندي مصون داشته و التهاب و احساس نبود امنيت را از رخ جامعه مي زدايد و شادابي بيشتري را به كشور هديه مي كند، رابطه و همكاري همراه با صميميت را ميان مردم و دستگاه هاي اجرايي، تقنيني و قضايي، چندين برابر مي كند، همچنين دلبستگي و اعتماد به نظام را فزوني مي بخشد، شجاعت و جسارت ايستادگي در برابر مفاسد اخلاقي و اقتصادي و اجتماعي مردم را چندين برابر مي كند و... اما اگر بيش از اين در تشكيل اين سازمان غفلت كنيم، بي شك فردا دير خواهد بود.
قطعا ما در چنين سازماني شاهد جفا به كساني كه از باب امر به معروف و نهي از منكر بر حسب حادثه اي مصدوم شده باشند يا حقي حتي به ارزش يك ريال از آنها ضايع شده باشد، نخواهيم بود، ديگر شاهد پذيرش سليقه اي بيمارستان ها از اين گونه مصدومان يا شاهد پذيرش به شرط اخذ هزينه بستري نخواهيم بود.
در چنين سازماني به اين گونه مصدومان قطعا به چشم «مجروحان راه دين» خواهند نگريست و اگر عضوي از بدنشان را در اين راه از دست داده باشند از آنها تحت عنوان «جانبازان راه دين» ياد خواهند كرد و همان امتيازاتي كه بنياد شهيد و ايثارگران براي «جانبازان دفاع مقدس» قائل هستند براي اينان نيز در نظر خواهند گرفت. اين سازمان نه تنها هزينه درمان «جانبازان راه دين» را خواهد پرداخت بلكه با توجه به درصد جانبازي كه براي آنان منظور خواهد شد، تا آخر عمر حقوق جانبازي در نظر خواهند گرفت.
اين سازمان از كساني كه مصدومان در حال مرگ را به بيمارستان ها منتقل مي كنند نه تنها تقدير و تشكر به عمل خواهد آورد بلكه به آنها پاداش عمل هم خواهند پرداخت، و درصدد جبران خسارات ناشي از فرصت و زمان از دست رفته آنان برخواهد آمد و اجازه نخواهد داد با آنان برخوردي خارج از شأن شان صورت گيرد.
به اميد آن روز...

وقتي قيمت قبر اندازه خانه 50 متري مي شود!

در شرايطي كه قيمت بسياري از كالاها در جامعه روبه افزايش است، قيمت خانه آخرت نيز جاي تأمل دارد به گونه اي كه قيمت يك قطعه قبر 2 متري در يك امامزاده برابر با يك آپارتمان 50 متري در پايتخت است.
در زمان هاي بسيار دور وقتي كسي به ديار باقي مي شتافت، خانواده اش دغدغه خريد قبر و هزينه آن را نداشتند و جنازه را به قبرستاني براي دفن مي سپردند، خانه آخرتي كه معمولا بدون هزينه يا با هزينه اندكي فراهم مي شد.
به مرور با افزايش قيمت كالاها و بهاي خدمات، قيمت قبر و هزينه هاي برگزاري مراسم ختم نيز به صورت نجومي روبه افزايش گذاشت.
¤ خانه آخرت 2 طبقه؛ فقط 90 ميليون تومان
اما در اين ميان آنچه جلب توجه مي كند، اين است كه قيمت قبور در مكان هاي مختلف فرق مي كند مثلا بر اساس پرس و جوهاي خبرنگار فارس، قيمت يك قبر 2 طبقه در امامزاده عينعلي و زينعلي تهران 90 ميليون تومان است درحالي كه بالاترين قيمتي كه در بهشت زهرا(س) مي توان با آن يك قبر خريد،10 ميليون تومان است.
با يك حساب سرانگشتي مي توان فهميد كه قيمت يك قبر 2 متري از قيمت مسكن در شهر تهران نيز بالاتر است به گونه اي كه با همين ميزان پولي كه صرف خريد يك قبر 2 در 2 مي كنيم، مي توانيم يك آپارتمان 50 متري در پايتخت بخريم.
با مشاهده قيمت قبور در امامزادگان مي توان به فاصله بين فقير و غني حتي در ميان اموات نيز پي برد.
برخي از افراد بيشتر به خاطر چشم و همچشمي و اينكه قيمت قبر را به رخ فاميل خود بكشند اقدام به خريد قبرهاي گران مي كنند و برايشان فرقي ندارد كه قبري كه مي خرند، كجا باشد اما در اين ميان هستند كساني كه علاقه و ارادت فراواني به خاندان اهل بيت(ع) دارند و دوست دارند كه بعداز مرگشان كنار يكي از ذريه پيامبر اكرم(ص) و نوادگان آن حضرت دفن شوند ولي با اين قيمت هاي سرسام آور قبر در امامزاده ها فكر خريد قبر در كنار امامزادگان حتي به سرشان نمي زند.
¤ پول قبور در امامزادگان صرف چه مي شود؟
پرسشي كه در ذهن نقش مي بندد، اين است كه اين هزينه هاي هنگفتي كه مردم براي خريد يك قبر 2 در 2 امامزادگان مي پردازند، صرف چه مي شود؟
مهدي مزيناني، مدير امامزاده عينعلي و زينعلي دراين خصوص مي گويد: خيلي از افراد معتقدند كه قيمت قبور در امامزادگان گران است ولي بايد تمام جوانب و امتيازاتي كه به اين قبور تعلق مي گيرد را درنظر گرفت؛ از جمله اين امتيازات اين است كه وقتي كسي اين قبور را مي خرد اولا خانواده متوفي ديگر مشكلات رفت و آمد براي زيارت قبور اموات خود را ندارند و ثانيا كسي كه در امامزاده قبري را مي خرد، مثل اين است كه زميني را خريداري مي كند و ديگر كسي حق ندارد كه به آن قبرها دست بزند ضمن اينكه آن قبر براي آن شخص باقي مي ماند.
وي ادامه مي دهد: پول اين قبور صرف ساخت وساز امامزادگان و كارهاي عمراني براي آن امامزاده مي شود ضمن اينكه كسي حق ندارد پول اين قبور را صرف كار ديگري كند بنابراين درست است كه قيمت گران است ولي پول قبرها صرف رفاه و آباداني امامزاده و استفاده نسل هاي آينده از آن محل معنوي مي شود.
¤ فضايي اندك براي دفن اموات در امامزادگان
چندسالي است كه مرگ ومير همانند هزينه هاي مردن افزايش پيدا كرده است به گونه اي كه ديگر جايي براي دفن اموات وجود ندارد حتي مسئولان سازمان بهشت زهرا(س) نيز از كمبود جاي خالي براي دفن مردگان گلايه دارند البته در امامزادگان نيز اين مشكل كمبود جا براي دفن مردگان وجود دارد به گونه اي كه درسال هاي اخير ديگر پذيرش براي اين قبور وجود ندارد يا به تعداد انگشتان دست، جا براي دفن مردگان وجود دارد كه البته اين تعداد اندك نيز به افراد ثروتمند فروخته مي شود.
¤ پيش خريد براي خريد قبر در امامزاده نداريم
فتحي، يكي از افرادي كه اقدام به خريد قبر در امامزاده عينعلي و زينعلي كرده است، دراين خصوص مي گويد: بنده براي خريد قبر به اين امامزاده تلفن زدم و خواستم يك قبر را پيش خريد كنم كه به بنده گفتند پيش خريد براي قبور نداريم.
وي ادامه مي دهد: بنده پرسيدم كه قيمت قبر در اين امامزاده چقدر است؟ شخصي كه پشت گوشي بود گفت 2 طبقه 90 ميليون تومان بنده در ابتدا تصور كردم كه مي گويد 90 هزار تومان. ولي صداي پشت گوشي گفت 90 ميليون تومان.
فتحي مي افزايد:از شخصي كه پشت گوشي بود پرسيدم كه پول را بايد چگونه پرداخت كنم وي گفت بايد اين پول را به حساب سازمان اوقاف بريزيد.
آقاي س فردي كه در يكي از امامزادگان قبر خريداري كرده است، بيان مي كند: بنده نمي خواستم كه در امامزاده قبر بخرم ولي به اصرار خانواده ام قبر را در امامزاده خريدم البته از خريد قبر ناراضي نيستم چرا كه نزديك افرادي كه در پيشگاه خدا آبرومند هستند، دفن مي شوم و اميدوارم اين امامزاده شفاعت مرا در پيشگاه خدا كند.
¤ چه فرقي مي كند كه بعد از مردنم كجا دفن شوم
رضواني يكي از شهروندان تهراني عنوان مي كند: چه فرقي مي كند كه بعداز مردنم كجا دفن شوم البته دوست دارم كه در جوار يك امامزاده دفن شوم ولي خدا كند كه اعمالمان خوب باشد چرا كه اگر اعمال انسان بد باشد، دفن انسان در جوار امامزاده به او كمكي نخواهد كرد.
يكي از افرادي كه در امامزاده عينعلي و زينعلي براي پسرش قبر خريده است، مي گويد: پول قبر برايم مهم نبود فقط مي خواستم پسرم نزديكم باشد تا هر وقت احساس دلتنگي كردم به ديدن او بيايم ولي پول اين قبر را پسر ديگرم داده است تا من راحت تر باشم و بتوانم داغ از دست دادن اولاد را پشت سر بگذارم.
به گزارش فارس با اين تفاصيل بيشتر توجه مسئولان به سمت گورستان هاي عمومي جلب شده است. هرچند كه به اين گورستان ها نيز توجه زيادي نمي شود و اين گورستان ها با مشكلات عديده اي مواجه هستند اما مسئولان از قيمت بيش از حد گران قبور در امامزادگان نيز غافل مانده اند و هيچ نظارتي بر قيمت اين قبور صورت نمي گيرد.