سرويس هاي دانش آموزي تكميل چرخه تربيتي دانش آموزان

رحيم چوخاچي زاده مقدم
بدون شك همه خانواده ها آرزو دارند، فرزندانشان در محيطي با نشاط و پرشور و هيجان و در عين حال در امنيت كامل تحصيل كنند و براي دست يافتن به اين آرزو، شب و روز زحمت مي كشند تا بتوانند فرزندان خود را با ثبت نام در مدارس بهتر و با كيفيت بيشتر در خط ريلي به حركت درآورند تا از همان ابتدا ،رسيدن به هدف غايي يعني دانشگاه و مدارج بالا و بالاتر، برايشان ميسر باشد.
مدرسه معمولا اولين مرحله ورود هر فرد به زندگي اجتماعي است، پس طبيعي است كه از نظر اوليا و حتي متوليان فرهنگي و آموزشي كشور كه آنها نيز دغدغه ايجاد جامعه اي سالم را در برنامه ها و فعاليت هاي خود دارند، مكاني كه دانش آموز، بخش بزرگ و مهمي از زندگي خود را در آن سپري مي كند، مكاني باشد كه تضمين كننده سلامت توامان جسمي و روحي و رواني باشد.
شايد عده اي به نظرشان برسد كه تنها حوادث ناشي از بي احتياطي در حين بازي يا شيطنت در زنگ هاي تفريح و ورزش، بازيگوشي هاي معمول در مسير رفت و آمد به خانه و مدرسه يا هنگام پياده و سوار شدن از سرويس مدرسه است كه مي تواند امنيت دانش آموز را به مخاطره بيندازد. اما قطعاً با كمي دقت متوجه خواهند شد كه فكر و روان افراد و اخلاقيات از جمله موارد مهم ديگري است كه اگر به صورت اصولي به آنها پرداخته نشود آسيب رساني آن به فرزندانمان چه بسا ده ها برابر آسيب هاي جسمي باشد. چرا كه آسيب جسمي طول درمان كاملا محدود دارد. مثلا شايد در شرايط حاد طول درمان يك آسيب ديده جسمي بيش از يك ماه نباشد، اما درمان و ترميم آسيب هاي رواني، فكري و بويژه اخلاقي به اين سادگي ها ميسر نيست و شايد نتوان خسارات ناشي از آن را به راحتي جبران كرد.
بر همين اساس آموزش و پرورش نيز حسب وظيفه ذاتي خود و برحسب وظايفي كه قانون اساسي، شوراي عالي انقلاب فرهنگي و شوراي عالي آموزش و پرورش بر دوش اين وزارتخانه قرار داده است، در چند سال اخير قدم هاي بسيار مثبتي در جهت ايجاد آسودگي خاطر خانواده ها و كاهش دغدغه هاي آنها در اين بخش برداشته است كه مهم ترين آنها احياي امور تربيتي است، به طوري كه به رغم يك غيبت طولاني ، اين نهاد خودجوش دوران پيروزي انقلاب با حضور مجدد خود درعرصه تعليم و تربيت توانست، در كمتر از دو سال، بسياري از مشكلات دانش آموزان را با كمك معاونين و مربيان پرورشي حل و شور و حال جديدي را -كه تضمين كننده سلامت روان و اعتقادي دانش آموزان است- در مدارس حاكم كند. اما هنوز حلقه مفقوده اي از زنجيره كار پرورشي مدارس به نام «اياب و ذهاب» دانش آموزان، همچنان وجود دارد و از آنجا كه اين بخش هنوز به طور كامل، ساماندهي و سازماندهي شده نيست ،گاه خلل و نارسايي هايي در چرخه تربيتي دانش آموزان ايجاد مي كند و مربيان پرورشي مدارس و مهم تر از همه خانواده ها را با مشكلاتي مواجه مي سازد.
خانواده اي كه تمام تلاش خود را مي كند تا فرزندانش را به صحيح ترين شيوه تربيت كند، همواره با نزديك شدن به بازگشايي مدارس نگراني ها و استرس هاي حضور فرزندش در مدرسه در سال تحصيلي جديد به سراغش مي آيد. چرا كه بعينه مشاهده مي كند كه ميان آموزه هاي خانواده و حتي زحماتي كه مربيان پرورشي در محيط مدرسه و اردوها مي كشند با فرهنگ حاكم بر جامعه، تفاوت ها و شكاف هاي بسيار جدي وجود دارد، از اين رو اين نگراني به وجود مي آيد كه مبادا رشته تمام آنچه كه خانواده و مدرسه به دانش آموزان آموخته اند با اين گونه بي مبالاتي ها پنبه شود. لذا سال هاست كه اياب و ذهاب دانش آموزان چه آن ها كه از سرويس مدرسه استفاده مي كنند و چه آنها كه از وسيله نقليه عمومي از قبيل اتوبوس، مترو و يا تاكسي استفاده مي كنند براي اوليا و مسئولان مدارس و ايضا آموزش و پرورش، تبديل به يك دغدغه بزرگ شده است.
به همين خاطر استفاده از سرويس هاي مدارس كه با آسيب هاي كمتري نسبت به بقيه برخوردار است، رونق بسيار بيشتري پيدا كرده است. اما به رغم تدابير نسبتاً خوبي كه تاكنون براي كاهش دادن نواقصي كه از گذشته در سرويس هاي مدارس بوده است، انديشيده شده است، پيدا كردن يك سرويس خوب و مناسب كه رعايت همه موارد ايمني از هنگام سوار و پياده شدن دانش آموزان، جا نماندن از سرويس و از همه مهم تر رعايت اصول اخلاقي و فرهنگي توسط راننده ها در هنگام رانندگي در آن لحاظ شده باشد، همه و همه از مشكلاتي است كه امروزه والدين و مديران مدارس، هر چند كمتر از گذشته اما همچنان با آن مواجه هستند و گويا اين مسئله تمامي ندارد.
اگرچه طرح به كارگيري يك نفر مراقب در سرويس هاي دانش آموزي با هدف كنترل رفتارها و جلوگيري از كارهاي خطرناك دانش آموزان در داخل سرويس ها، جلوگيري از آزار و اذيت احتمالي دانش آموزان توسط راننده و كمك به دانش آموزان در هنگام عبور از خيابان، طرح بسيار خوبي است و به حفظ سلامت دانش آموزان كمك مي كند، اما از آنجا كه اين طرح فقط براي ميني بوس ها مقرر شده و حتي شامل خودروهاي «ون» هم نمي شود، نمي توان از اين طرح انتظار بهبود كامل اوضاع را داشت. وانگهي در همين طرح نيم بند، برخي مواقع فرد مراقب به خاطر توجيه نبودن به وظايف خود مرتكب سهل انگار هايي در هنگام ماموريت مي شود كه خود باعث ايجاد مشكل مي شود و اعتراض برخي اوليا و مدارس را برمي انگيزد.
بنابراين همان طور كه پيش از اين نيز بر آن تاكيد شد، كار تربيتي و پرورشي در مدارس به حدي گسترده است كه شامل همه لحظه هاي زندگي دانش آموزان حتي مدت زمان رفت و برگشت به مدرسه را نيز شامل مي شود، لذاطبعا نظارت بر عملكرد سرويس هاي دانش آموزي نيز از جمله مواردي است كه مي تواند و بايد از وظايف پرورشي باشد.
يازرلو معاون پرورشي و تربيت بدني وزارت آموزش و پرورش و حتي حاجي بابايي وزير اين وزارتخانه بارها بر اين مسئله مهم تاكيد داشته اند كه كار تربيتي و پرورشي به قدري وسعت دارد كه حتي معلمين دروس رياضي و علوم تجربي و حتي ورزش را هم ملزم مي كند كه پا به پاي معلمين ديني و قرآن به تدريس دروس خود از منظر تربيتي و پرورشي همت كنند. بنابراين با اين اوصاف، مدت زمان حضور دانش آموزان در سرويس هاي اياب و ذهاب، در نظر آقاي يازرلو بايد همان قدر اهميت پرورشي داشته باشد كه دانش آموزان، مدت مشابه را در كلاس درس ديني يا رياضي سپري مي كنند و بايد در نظارت بر عملكرد و حركات و سكنات راننده سرويس در هنگام جا به جايي دانش آموزان به همان اندازه حساس باشيم كه بر عملكرد يك معلم پرورشي و يا معلم رياضي حساس هستيم. لذا سپردن مسئوليت گزينش پيمانكاران تاكسي هاي شركتي و نظارت بر عملكرد راننده ها به مسئولان تربيتي مدرسه از اوجب واجبات است و حال آنكه اينگونه نيست بلكه اين پيمانكاران هستند كه براساس دستورالعمل منطبق با آيين نامه 19 ماده اي مصوب دولت، بايد با مشورت و تاييد مدير مدرسه، فردي را به نمايندگي از سوي اوليا، به عنوان مدير اجرايي سرويس دانش آموزان مستقر در مدرسه انتخاب كنند و تجربه ثابت كرده همين فرد به خاطر مشغله هاي كاري كه در طول سال دارد، تنها كاري كه مي كند اختصاص دادن خودرو و معرفي راننده به اوليا و دانش آموزان در ابتداي سال و دريافت هزينه از والدين و تحويل آن به پيمانكار و راننده ها است، به طوري كه اوليا و دانش آموزان در طول سال، هنگامي كه با مشكلي مواجه مي شوند كه به نحوي مربوط به سرويس است طرف پاسخگوي خود را مدير مدرسه و مربيان پرورشي مدارس مي بينند اما مدرسه و مربيان طبق دستورالعمل ياد شده، در اين خصوص هيچ مسئوليتي در قبال اولياء، رانندگان يا حتي دانش آموزان ندارند در صورتي كه اين شيوه كاملا اشتباه و در تعارض جدي با رسالت پرورشي و تربيتي دانش آموزان است.
دانش آموز، در كلاس درس ديني پاي صحبت آموزگار، خداشناسي را فرا مي گيرد و مضرات اعتياد به سيگار و... را با جان و دل مي پذيرد، اما وقتي در داخل سرويس نظاره گر استعمال دخانيات آقاي راننده و شنونده برخي سخنان نامربوط وي مي شود، چه كسي يا كساني پاسخگوي به هدر رفتن زحمات اوليا و كادر مدرسه در تربيت دانش آموزان خواهد بود.
پدر يكي از دانش آموزان در يكي از مناطق تهران مي گويد؛ شركت براساس چه معياري راننده اي را به همكاري دعوت مي كنند و با او قرارداد مي بندند كه بيش از حد مجاز دانش آموز سوار مي كند، سيگار مي كشد، با سرعت زياد رانندگي مي كند، حين رانندگي غذا مي خورد، با سرنشينان دختر شوخي مي كند، با تلفن همراه صحبت مي كند و در مكالمه با فرد پشت خط تعابيري به كار مي برد كه وقتي فرزندم در منزل از من يا مادرش معني آن را سوال مي كند، معلوم مي شود كه راننده سرويس از الفاظ ركيك استفاده كرده است!؟
اين «ولي» دانش آموز تاكيد مي كند: درست است كه اين خاطره به دو سال پيش برمي گردد و پس از پي گيري هاي مكرر و احساس مسئوليت مدير و معاون مدرسه، راننده ياد شده از كار بركنار و فرد مناسب تري جايگزين وي شد، اما وقتي رفتار ناشايست يك راننده همه زحمات تربيتي خانواده و مدرسه را از بين مي برد، چه كسي در مقام پاسخگويي و جبران خسارت برخواهد آمد؟! آيا عضوي از انجمن اوليا و حتي رئيس اين انجمن كه هيچ كدام مسئوليت حقوقي ندارند مي توانند تقبل مسئوليت كنند؟! اگر قانوني در اين باره سراغ داريد ما را هم به آن راهنمايي كنيد.
سرويس هاي دانش آموزي يك فرصت خوب براي تكميل چرخه تربيتي دانش آموزان در مدرسه مي تواند باشد و اكثر خانواده ها به ويژه شاغلين نيز با استفاده بهينه از اين فرصت، دغدغه اياب و ذهاب دانش آموزان و آسيب هاي احتمالي جسمي و ضدفرهنگي حاكم بر جامعه را نخواهند داشت. در خاتمه اين كلام با ياد آوري برخي بايدها و نبايدهاي اين طرح، نگارنده بر آن است كه اكنون هر چه پررنگ تر كردن نقش امور تربيتي و پرورشي در مديريت و سامان بخشي به سيستم سرويس هاي اياب و ذهاب مدارس امري ضروري به نظر مي رسد :
1- تاكسيراني بايستي در ارايه مجوز به رانندگان شخصي باسابقه و مورد تأييد مديران مدارس و والدين با مسئولان مدرسه همكاري داشته باشد.
2- بايستي با آن دسته از رانندگاني كه پس از عقد قرار داد، شخص ديگري را كه صلاحيت آن مورد بررسي و تاييد مديريت و مسئولان مدرسه قرار نگرفته است برخورد كرده و از اين نوع اقدامات جلوگيري شود.
3- نصب آرم و پوشيدن لباس با رنگ خاص توسط راننده سرويس براي دانش آموزان مقطع ابتدايي ضروري به نظر مي رسد.
4- برخورد جدي با رانندگاني كه مقيد به رعايت مقررات و شنوئات اسلامي نيستند.
5- نظارت پليس راهور، اتوبوس راني و تاكسي راني بر عملكرد راننده ها در جلوگيري از بروز بسياري از خطرات موثر است، اما تجربه ثابت كرده كه اين نظارت تاكنون بسيار ضعيف بوده است. به دفعات در خيابان ها مشاهده شده است كه تعداد سرنشينان برخي از سرويس ها بيش از حد استاندارد بوده و پليس به رغم مشاهده اين خلاف آشكار درصدد توقف آنها برنيامده است.
6- پخش تيزرهايي از شبكه هاي مختلف سيما و ارائه هشدارهاي لازم به دانش آموزان و اوليا درخصوص نحوه استفاده از سرويس هاي مدرسه.
7- پيش بيني دفترچه و كارت شناسايي ويژه سرويس دانش آموزان براي ثبت عملكرد روزانه راننده سرويس هاي مدارس.
8- پررنگ كردن نقش هميار پليس در سرويس مدارس و گماردن حداقل يك هميار در هر سرويس براي ابلاغ تذكرات لازم به راننده، هنگام تخلف رانندگي، يكي از موارد مهمي است كه متأسفانه تاكنون به صورت جدي به آن پرداخته نشده است.
يكي از اوليا مي گفت؛ دخترم كه هميار پليس است، يك روز وقتي به خانه آمد گفت: راننده ما امروز پنج خلاف رانندگي مرتكب شد؛ سيگار مي كشيد، غذا مي خورد، با تلفن حرف مي زد، سرعتش زياد بود، كمربند ايمني هم نبسته بود! لذا من در همه موارد به او تذكر دادم اما او با شوخي جلوه دادن تذكراتم به خلاف هاي خود ادامه داد!
9- تشكيل جلسات هر دو هفته يك بار مسئولان تربيتي مدرسه با راننده ها و پيمانكار مربوط از ضرورت هايي است كه نبايد از آن غفلت كرد.
10- راننده ها و پيمانكارها بايد توجيه شوند كه نه آنها حق روشن كردن ضبط خودرو در هنگام ماموريت دارند و نه دانش آموزان اين حق را دارند كه از ضبط خودرو استفاده شخصي بكنند.

آغاز مهرماه و شروع يك قصه تكراري شهر در سرگيجه ترافيك مي سوزد

مصطفي خدابخشي
همان طور كه كوله پشتي دانش آموزان طبق روال هرسال با آغاز مهرماه از دفتر و قلم و كتاب پر مي شود خيابان هاي شهر با كليدخوردن سفرهاي آموزشي با گره كوري به نام ترافيك روبه رو مي گردند كه تاكنون مسئولان و شهروندان نتوانسته اند راهكاري براي بازكردن اين كلاف درهم پيچيده پيدا كنند.
قصه تكراري ترافيك كه هرسال صحنه هاي آن در نقطه به نقطه شهر تكرار مي شود، براي مسئولان نيز به موضوعي تكراري مبدل شده تا با آغاز مهرماه به اظهارنظرهاي تكراري بپردازند و موضع گيري يكنواختي را نسبت به سال قبل از خود نشان دهند .اين موضع گيري ها اين سؤال را در ذهن پديد مي آورد كه چرا با وجود تجارب چندساله ترافيك شهري در آغازين ماه تحصيلي همچنان در خود مي پيچد و مسئولان نيز همچون سنوات قبل دلخوش به آماري مي كنند كه جز ثبت شدن در پرونده كاري هيچ دردي را از مردم دوا نمي كند.
برخي از مديران شهري براين باورند كه ترافيك شهري در نخستين روزهاي سال تحصيلي جديد اجتناب ناپذير است، چرا كه خيابان ها در روزهاي معمولي كه با كاهش چشمگير ورود خودرو به شهر روبه رو مي شوند ظرفيت پذيرش تردد يك ميليون و ششصد هزارخودرو را ندارد چه برسد به اينكه بسياري از خانواده ها بخواهند براي رساندن كودكانشان به مدرسه از خودرو شخصي استفاده كنند.
درحالي كه مسئولان شهري سخن از نبود ظرفيت خيابان ها به ميان مي آورند ، رئيس پليس راهور تهران بزرگ بر اين باور است كه علاوه بر نبود ظرفيت ، مردم نيز همكاري لازم را با مأمورين براي كنترل ترافيك از خود نشان نمي دهند تا همين موضوع عاملي بر قفل شدن ترافيك در مسيرهاي منتهي به مراكز آموزشي شود.
ضرورت همياري مردم با پليس
سردار رحيمي فرمانده پليس راهنمايي و رانندگي نيروي انتظامي در گفت وگو با كيهان مي گويد: با تجربيات به دست آمده مي توان غول ترافيك را كنترل كرد اما راهكار كليدي آن همياري و همپايي مردم با پليس راهنمايي و رانندگي و ديگر دستگاه هاي شهري است.وي اظهار مي دارد: امسال براي سهولت تردد دانش آموزان 14 هزار تاكسي سرويس درنظر گرفته شده كه از خانواده ها تقاضا مي شود براي سهولت در تردد و هدر نرفتن وقت از اين سرويس ها كه تأييديه پليس را دريافت كرده اند استفاده كنند.
وي مي گويد: اگر اين رويكرد در خانواده ها به وجود آيد مي توان توقع داشت كه در هنگام بازگشايي و تعطيلي مدارس بار ترافيكي درمسيرهاي منتهي به مراكز آموزشي كاهش چشمگيري را داشته باشد و باعث شود تا حجم ترافيك به داخل شهر ورود پيدا نكند.ازسوي ديگر سردار مؤمني فرمانده پليس راهور كشور در گفت وگو با كيهان بر اين باور است كه اگر مردم دركنار پليس قرار نگيرند افزايش 20 الي 30 درصدي ترافيك از معابر فرعي به معابر اصلي كشيده و شهر با غولي به نام ترافيك روبه رو خواهدشد كه پيامد آن درگيرشدن مردم و بسته شدن شريان هاي شهري است.
افزايش 14 ميليوني سفرهاي درون شهري
سردار مؤمني بيان مي دارد: آغاز مهرماه فصل تغيير ساختار شهر و تبديل شدن آن به يك فضاي علمي است. لذا 14 ميليون دانش آموز به حجم رفت و آمد شهري افزوده مي شود كه اين رقم بار عظيم ترافيكي را به وجود خواهدآورد.
وي بر اين باور است كه عدم سرويس دهي تاكسي مدارس در هفته اول مهر زمينه را براي افزايش بار ترافيكي فراهم مي آورد، چرا كه نبود اين تاكسي ها خانواده ها را براي رساندن فرزندانشان به مدرسه به استفاده از وسايل شخصي سوق مي دهد.
فرمانده پليس راهور اظهار مي دارد: از مردم تقاضا داريم حتي الامكان از وسايل شخصي استفاده نكنند و اگر از خودروي شخصي براي رفت و آمد فرزندانشان به ويژه در هفته اول مهرماه استفاده مي كنند به دنبال رسيدن به نزديك ترين محل براي پياده كردن فرزندانشان نباشند. پليس به تنهايي نمي تواند حجم بالاي ترافيك را كنترل كند لذا مردم با همكاري مناسب مي توانند در روان سازي ترافيك نقش موثري را داشته باشند.
ضرورت فرهنگ سازي
رئيس كميسيون عمران شوراي اسلامي شهر تهران بر اين باور است كه در بحث هاي ترافيكي اگر فرهنگ صحيح ترافيك و قوانين و مقررات رعايت شود 30 درصد به ظرفيت ترددها در شهر اضافه خواهد شد چرا كه بسياري از مشكلات موجود به دليل عدم رعايت حقوق ديگران به وجود مي آيد.
حمزه شكيب مي گويد: اگر شهروندان حقوق يكديگر را رعايت كنند و به قوانين و مقررات پايبند باشند مي توانيم بسياري از مشكلات را رفع نماييم كه در اين ميان رسانه ها نقش كليدي دارند.
وي ادامه داد: رسانه ها با مردم ارتباط مستقيم دارند و اگر آنها بتوانند رسالت خود را در اين زمينه به خوبي انجام دهند و با مخاطبان خود كه مردم هستند به درستي ارتباط برقرار كنند، قادر خواهند بود كه فرهنگ صحيح ترافيك را در جامعه نهادينه كرده و به تغيير رفتارهاي نادرست و قانون گريزي ها كمك كنند.رئيس كميسيون عمران شوراي شهر تهران خاطرنشان مي كند: براي اين كه جشنواره ها و كنفرانس ها به نتيجه برسند و كاربردي شوند، بايد تلاش شود تا نتايج آنها مورد توجه قرار گيرد و اگر انتقادات يا پيشنهاداتي مطرح مي شود، مديران به آن ها توجه داشته باشند.
ستاد مهر شايد راهي براي نجات
از سوي ديگر تشكري هاشمي معاون حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران بر اين باور است كه با راه اندازي «ستاد مهر» مديريت ترافيك با جديت و هماهنگي بيشتري انجام خواهد پذيرفت.
وي مي گويد: هر ساله همزمان با آغاز مهرماه و بازگشايي مدارس و مراكز آموزشي، شاهد افزايش سفرهاي شهري و به دنبال آن سنگين شدن ترافيك هستيم كه براي مديريت بهتر ترافيك و خدمات رساني ناوگان حمل و نقل عمومي، ستاد مهر تشكيل مي شود.
هاشمي ادامه مي دهد: در اين راستا امسال نيز براي ايجاد هماهنگي هاي لازم با نهادهاي مسئول و دخيل در امر ترافيك «ستاد مهر» از 15 شهريور كار خود را آغاز و تا 20 مهر به مجموعه اقدامات خود ادامه خواهد داد.
وي بيان مي دارد: ايمن سازي حريم مدارس، سرويس مدارس، توسعه حمل و نقل عمومي، هماهنگي كامل با پليس راهنمايي و رانندگي براي مديريت ترافيك مهر و... از جمله موضوعاتي است كه در ستاد مهر مورد تاكيد و پيگيري است.
معاون حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران خاطرنشان مي نمايد: از خرداد، آماده سازي ناوگان حمل و نقل عمومي و تعمير و بازسازي ناوگان صورت گرفته است تا بتوانيم در مهرماه با نهايت ظرفيت و توان به شهروندان خدمات رساني كنيم.
وي بيان مي دارد: ورود 200 دستگاه اتوبوس دوكابين brt نيز در دستور كار قرار گرفته تا همزمان با بازگشايي مدارس و افزايش ترددها در سطح شهر، اتوبوسراني بتواند حجم بيشتري از سفرهاي شهري را تحت پوشش خود قرار دهد.
و اما...
متوقف شدن طرح هاي عمراني، كم شدن مدت حركت اتوبوسها از 7 دقيقه و رسيدن آن به ركورد 4 دقيقه براي حمل سريع مسافران، ورود 14 هزار تاكسي براي پوشش دهي خدماتي براي جلوگيري از ورود ماشين هاي شخصي به سطح شهر، افزايش تعداد ايستگاه هاي مترو، ورود چند صددستگاه جديد اتوبوس به خطوط درون شهري، تاسيس ايستگاه هاي دوچرخه از جمله رويكردهايي است كه هر ساله از سوي مسئولين براي مديريت انتخاب مي شود اما با وجود به كارگيري تمامي اين تدابير همچنان شهر با آغاز مهرماه در سرگيجه ترافيك مي سوزد. اين موضوع چيزي است كه حتي بدون توجه به نظر كارشناسان مي توان به آن رسيد. چرا كه هر سال همين طرح ها در شهر اجرا مي شود و مسئولين از مردم مي خواهند تا با آنان همكاري لازم را داشته باشند اما با تمام اينها، شهروندان هستند كه در ترافيك شهر گره مي خورند و هيچ راهي جز تحمل كردن و يا به عبارتي سوختن و ساختن پيدا نمي كنند.