من عروسك نيستم

نخستين مطالعات درباره عكس العمل نوزادان در رفتارهاي اجتماعي، به حدود 40سال پيش برمي گردد.
مادران بايد اين موضوع را مدنظر داشته باشند كه فرزند آنها يك عروسك نيست كه از درك رفتار ديگران و واكنش در برابر آنها عاجز باشد؛ بلكه او به خوبي تمام مسائل پيرامون خود را مي فهمد. نوزاد حتي از دوران جنيني تمام احساسات و هيجانات را درك كرده و آنها را درحافظه خود نگه مي دارد. به علاوه حتي قبل از تولد، يك واكنش متقابل بين مادر و جنين وجود دارد و بايد گفت كه حداقل نيمي از رفتار و سلوك كودك مانند پدر و مادراست. ازنخستين روزهاي تولد، نوزاد قادراست به رفتارهاي والدين پاسخ دهد. به كمك حواس پنجگانه مي تواند همه احساسات را شناخته و به روش مختلف با اطرافيانش ارتباط برقرار كند. روابط اجتماعي و عاطفي، جايگاهي ويژه درمراحل ابتدايي رشد كودك دارد. ازبدو تولد، نوزاد حالت روحي و واكنش هاي خاصي ابراز مي كند. اين مجموعه گرايشات ذاتي، خلق و خوي او را شكل مي دهند.
واكنش هاي مادر و نوزاد
نخستين روزهاي تولد نوزاد، جوي مبهم و خلائي عاطفي را براي مادر به وجودمي آورد كه همين حالات به مرور سرچشمه مهر و محبت مادر مي شود. تلاقي نگاه هاي مادر و كودك، در تقويت اين علاقه بسيار تاثيرگذار است. غريزه مادري بلافاصله پس از تولد طفل برانگيخته نمي شود. چند روز اول پس از تولد نوزاد، مادر احساس خستگي مي كند و از اينكه نتواند سلامت كودكش را حفظ كند، نگران و مضطرب است. او با اين توجيه كه اطرافيان مراقب فرزندش هستند،خود را تسلي مي دهد. درچهارمين روز شكفتن غنچه زندگي، مادر با آغوش گرفتن، نوازش و صحبت با نوزادش، رابطه خود با او را مستحكم تر مي كند. تحقيقات ديگري دراين زمينه همچنين گوياي اين مطلب است كه رفتارهاي صميمانه مادر با فرزندش، تا چه حد در رشد شخصيت او موثر است. اين رفتارها نسبت به توانايي مادر در تامين نيازهاي كودكش تعريف مي شود. بعضي از مادران با محبت و آرامش و برخي ديگر با سختگيري و جديت، به اين خواسته ها پاسخ مي گويند. رفتارهاي متقابل مادر و نوزاد، به اعمال پزشكان و پرستاران در هنگام وضع حمل مادر نيز بستگي دارد. تا چند سال پيش، پس از زايمان نوزاد را كنار مادر نمي گذاشتند و اين ارتباط ناديده گرفته مي شد كه همين امر مي توانست مانعي در ايجاد رابطه مطلوب باشد. نوزاد نه تمثالي از يك شخص بزرگسال است و نه يك موجود بي اهميت؛ بلكه او نيز انسان است. روابط عاطفي پيش از برقراري ارتباط كلامي، تا مدت ها مورد توجه نبود. درحالي كه اين روابط زمينه لازم و اصلي براي آموزش همه جانبه كودك است. در خلال همين رفتارهاي ساده روزمره مانند در آغوش گرفتن، تعويض لباس ها، شير دادن و... است كه نوزاد تصويري از واقعيت و حقيقت را براي خود ترسيم كرده و تجربياتش شكل مي گيرد.
گريه و بي قراري هاي نوزاد
هر مادري ده ها راه و روش براي آرام كردن فرزند خود مي شناسد، اما نكته مهم اين است كه همه اين رفتارها از يك دلبستگي واحد نشأت مي گيرد كه نوزاد آن را به خوبي درك مي كند. بدين ترتيب او خيلي زود بين احساسات متفاوت خود ارتباط برقرار مي كند كه همين رابطه باعث خلق تصويري از يك مادر آرام و مطمئن در ذهنش مي شود. در طول دو ماهه اول، مادر در پاسخ به رفتارهاي كودك واكنش هاي مختلفي نشان مي دهد كه اين رفتارها از طرفي عكس العمل هاي جديدي از او را در پي دارد. اين روند خود به خود به كودك مي آموزد كه واكنش اطرافيان در برابر هر نوع از رفتارهايش چگونه است. همچنين رابطه عاطفي مادر و نوزاد در خلال اين رفتارها، قدرت يادگيري نوزاد را تسريع مي كند. در اين صورت او مي تواند اطلاعات و مسائل مختلفي را فراگرفته، به خاطر بسپارد، ويژگي هاي يك موضوع را در يك زمان خاص درك كند و احساسات گوناگون پدر و مادر مانند خشم، شادي، غم و... را بشناسد.
گرچه نمي توان انكار كرد كه يك رابطه ويژه بين مادر و جنين در طول دوران بارداري و پس از زايمان وجود دارد، اما اين معنا نيست كه محبت و علاقه به كودك، صرفا به ويژگي هاي بيولوژيك مادر مربوط مي شود. محققان به اين نتيجه رسيده اند كه در خانواده هايي كه پدر به اندازه مادر و يا حتي بيش از او، به امور كودك رسيدگي مي كند، علاقه و وابستگي نوزاد به پدر درست مانند حالت طبيعي كه نوزاد اين احساس را به مادر دارد، است. حتي ممكن است همين حالت براي هر شخصي كه نيازهاي اساسي و احساسي او را تأمين كند نيز شكل گيرد.
نوزاد در بدو تولد اين آمادگي را دارد كه با هر كسي ارتباط برقرار كند؛ مشروط بر اين كه چنين شخصي كاملا رفتارهاي او را شناخته و نيازهاي او را برآورده كند. به طور كلي، خوب است كه بزرگترها به بهترين روشي كه براي كودك خوشايند است مانند آرام و با لحن كودكانه صحبت كردن، حركت دادن دست ها و... با او ارتباط برقرار كنند.
رشد احساسات و شخصيت
در طول شش ماهه اول زندگي، نوزاد اساسا به لطف و كمك والدين نيازمند است. پس از اين دوران، در مورد آزادي عمل، استقلال و ارتباط با جهان پيرامون خود، تا حدي آگاهي كسب مي كند. تا 3 سالگي، كودك همچنين رفتارهاي متضادي از خود نشان مي دهد. در اين مرحله كه بحران سه سالگي است، والدين بايد با صبر و جديت با مسائل و مشكلات مرتبط با آن برخورد كنند. درواقع نخستين مرحله دوران كودكي از بدو تولد تا سه سالگي است كه زمينه ساز رشد شخصيت كودك در آينده است.
مريم سادات كاظمي

افزايش مهارت در استفاده از موقعيت هاي اجتماعي

مهارت هاي اجتماعي از مهمترين توانايي ها هستند كه هر جواني براي داشتن زندگي مفيدتر و سالم تر، بايد از آنها برخوردار باشد.
نداشتن اين مهارت ها مي تواند به زندگي اي غم انگيز همراه با اضطراب و افسردگي منجر شود. مهارت هاي اجتماعي به شما كمك مي كند تا با افراد خوبي آشنا شويد، شغلي را كه مي خواهيد به دست آوريد و در كار و روابط خود به موفقيت دست يابيد.
جيمز كوپلر از روانشناسان دانشگاه بيرمنگام انگليس مهارت هاي زير را به عنوان مهم ترين مهارت هاي اجتماعي كه بهره مندي از آنها مي تواند وضع شما را در هر موقعيتي بهبود بخشد، معرفي مي كند:
1-مهارت توانايي حفظ آرامش يا تحمل اضطراب
اگر جزو دسته اي از افراد هستيد كه بيش از حد اضطراب دارند، بايد اين نكته را بدانيد كه هنگام قرار گرفتن در شرايط و موقعيت هاي اجتماعي، بدون توجه به مهارتتان در كنترل اوضاع، مغز شما به گونه اي عمل مي كند كه امكان صحبت كردن وگوش دادن به طور مناسب را نخواهيد داشت. علاوه بر اين اگر چهره و حركات شما نشان دهد كه عصبي هستيد، برقراري ارتباط با ديگران مشكل تر خواهد شد.
2-مهارت گوش دادن
به ديگران گوش دهيد و نشان دهيد كه واقعاً به حرف هاي آنان گوش مي دهيد. اين هم به كسي كه شما را براي حرف زدن انتخاب كرده و هم به شما به عنوان شنونده احساس خوبي مي دهد. ضمن آن كه ارتباط شما را محكم تر، مسئوليت پذيري تان را بيشترو رغبت شما را براي حل مشكل يا شنيدن موضوع بيشتر نمايان و به كنترل اوضاع كمك مي كند.
همچنين به اين ترتيب، ديگران بيشتر به شما اعتماد خواهند كرد.
3-مهارت برقراري ارتباط
توانايي برقراري ارتباط با ديگران، چه غريزي باشد و چه اكتسابي، در نوعي از درك ريشه دارد. برقراري ارتباط، اغلب تاثير متقابلي دارد و در واقع بيانگر اين موضوع است كه«من مثل تو هستم» يا «ما همديگر را درك مي كنيم». برقراري ارتباط غريزي است و اغلب به صورت ناخودآگاه اتفاق مي افتد، اما پس از وقوع، زبان، الگوهاي گويش، حركات و حالت هاي مختلف و ديگر جنبه هاي ارتباطي مي تواند آن را تقويت كند. در مجموع، مي توان مهارت برقراري ارتباط را پرورش داد.
براي تقويت اين مهارت مي توانيد از شيوه هايي كمك بگيرد. از جمله تمرين برقراري ارتباط در مقابل آينه با دقت به حركات و حالت هاي مختلف چهره، توجه به گويش از جمله سرعت اداي جمله ها، بلندي صدا و آهنگ جمله هايي كه استفاده مي شود و بررسي كيفي و سريع آنچه كه شنيده ايد.
4- مهارت خودافشايي
اين آگاهي كه چه وقت، چقدر و چه مقدار درباره خودتان صحبت كنيد، از اهميت زيادي برخوردار است. به اين مهارت «خودافشايي» گفته مي شود. اگر درباره خودتان زياد صحبت كنيد يا خيلي زود و بي موقع به صحبت درباره خودتان بپردازيد، ممكن است موجب تغيير جهت ارتباط و انحراف آن شويد. ممكن است اين كار ادامه اين ارتباط را با مشكل مواجه كند. اشاره اي مختصر و جزئي به مواردي كه موضوع شخصي نيست اما درباره آن ايده اي داريد يا تبادل نقطه نظرهاي شخصي درباره يك موضوع به داشتن ارتباطي متعادل كمك مي كند. به هر حال با ادامه ارتباط و كهنه شدن آشنايي ها و دوستي ها، درباره آشنايان و دوستان اطلاعات بيشتري به دست خواهيد آورد و شناخت بيشتري از هم به دست خواهيد آورد.
5- مهارت برقراري ارتباط چشمي مناسب
اگر شما به شخصي كه در حال صحبت كردن با شماست نگاه نكنيد او اين طور برداشت خواهد كرد:
- شما او را ناديده گرفته ايد.
- قابل اعتماد نيستيد.
- از چهره او خوشتان نمي آيد.
برقراري ارتباط چشمي به اين معني نيست كه شما بايد به كسي كه با شما صحبت مي كند خيره شويد. خيره شدن، در واقع اين حس را ايجاد مي كند كه از او عصباني هستيد اما نگاه كردن به فردي كه با شما صحبت مي كند، ادب را مي رساند و او را از برقراري يك ارتباط خوب و دوستانه مطمئن مي كند. اين موارد، يك مشت قانون خشك و سرد نيست كه براي پيروي از آنها، «بايد»ي وجود داشته باشد، اما توجه به آنها و تمرين هر يك مي تواند قدرت و مهارت ما را در كنترل شرايط سخت و موقعيت هاي اجتماعي مختلف، افزايش دهد.
سزاوار

وب گردي تهديدي براي روابط سالم انساني

وب گردي و چت كردن بيش از حد، مي تواند روابط انساني سالم و درست را به چالش بكشد.
دنياي مجازي به ويژه چت روم ها، ارتباط رودرروي انسان ها را كمتر كرده و آنان را از اجتماع اطراف دور مي سازد.
عادت- استفاده بيش از حد افراد- به تكنولوژي هاي جديد و به نوعي اعتياد به آن مرحله خطرناكي است كه سلامت رواني افراد را به خطر مي اندازد. افراد با توجه به ميزان وقت و نوع شخصيت خود از اينترنت و تلفن همراه استفاده مي كنند كه با توجه به اين دو فاكتور، ميزان آسيب زايي سنجيده مي شود، به طوري كه اگر افراد مدت زمان زيادي از اين وسايل استفاده كنند، دچار اعتياد مي شوند كه يك مرحله جدي در آسيب پذيري است.
محيط چت روم، از جمله محيط هايي به شمار مي آيد كه افراد به راحتي مي توانند در آن شخصيت واقعي خود را كتمان كرده و آن طوري كه دوست دارند خود را جلوه دهند و طرف مقابل نيز به اين حقيقت پي نخواهد برد.
تفكر و تعقل در عواطف و احساسات پيدا شده در محيط هاي مجازي، نقشي نداشته و تنها فرد براي سرگرمي و تفريح زودگذر اقدام به اين كار مي كند كه تبعات سنگيني مخصوصا براي قشر جوان و دختران جامعه به دنبال خواهد داشت.
براساس نتايج اين بررسي ها افرادي كه مدت زمان بيشتري از تلفن همراه و فضاهاي مجازي مانند اينترنت و چت استفاده مي كنند به سمت تنهايي حركت مي كنند و از اجتماع دور مي شوند، لذا افرادي كه مدت زمان كمتري از اين امكانات استفاده مي كنند، داراي تعاملات و مهارت هاي اجتماعي بهتري هستند.
فوايد تكنولوژي نوين
رفع نيازهاي ضروري، از اساسي ترين فوايد تكنولوژي و محيط مجازي است. همچنين براي افرادي كه داراي اعتماد به نفس پايين تري هستند، فضاي مجازي مي تواند مفيد باشد، در واقع افراد مي توانند مهارت هاي اجتماعي خود را در اين فضاي مجازي تقويت كرده و مورد آزمايش قرار دهند.
خانواده ها بايد نكات مثبت و منفي اين محيط را براي كودك و نوجوان خود شرح داده و بر استفاده وي از اين محيط ها نيز كنترل داشته باشند.

انجير كاهش دهنده چربي هاي مضر خون

ميوه انجير به دليل داشتن فيبر خوراكي در پيشگيري و بهبود بيماري يبوست، كاهش چربي هاي مضر خون و تسريع حركات دستگاه گوارش نقش موثري دارد.
ميوه انجير يك ميوه تابستاني و داراي تنوع گونه است كه از رنگ هاي بنفش تا زرد آن در مناطق مختلف به دست مي آيد.
انجير ميوه اي آسيب پذير است. اين ميوه در صورت نگهداري نيز بيش از چند روز قابل مصرف نيست.هريك صد گرم ميوه انجير حدود 74 كيلوكالري انرژي بدن را تامين مي كند و متشكل از 19 گرم كربوهيدرات، 7/0 گرم پروتئين، 3/0 گرم چربي، 4/6 گرم فيبرخوراكي، 3/0 گرم آهن، RE14 ويتامين آ، 2 گرم ويتامين C و 232 ميلي گرم پتاسيم است، يك صدگرم انجير خشك حاوي 275كيلوكالري انرژي، 4/0 گرم پروتئين، 5/1 گرم چربي، 8/5گرم فيبر، 980 ميلي گرم پتاسيم و 3 ميلي گرم آهن است.
كربوهيدرات ها مهم ترين اجزاي تشكيل دهنده ميوه انجير است. هرچند از انجير خشك مي توان به عنوان جايگزين قند موردنياز بدن استفاده كرد، ولي مصرف بيش از حد اين ميوه براي بيماران ديابتي مضر است.مصرف روزانه انجير به لحاظ فيبر موجود در آن در جلوگيري از بروز بيماري يبوست، كاهش چربي مضر خون و تسريع حركات دستگاه گوارش موثر است.