 |
مروري بر ديدگاه هاي رهبرمعظم انقلاب اسلامي درباره انقلاب اسلامي
هنر بزرگ امام خميني چه بود؟
من به انقلاب خودمان كه نگاه مي كنم، مي بينم هنر بزرگ امام اين بود كه دچار اين غفلت نشد؛ اساس كار امام اين است. امام اشتباه نكرد كه حرفي را كه گفته بود و هدفي را كه اتخاذ كرده بود، در سايه ي تنبيه و ظاهرسازي هاي شعارهاي ديگران گم كند و فراموش كند. اين، اساس كار و موفقيت امام بود كه مستقيم به طرف هدف پيش رفت؛ صريح و عريان آن را جلوي چشمش قرار داد و به طرف آن حركت كرد. متأسفانه اين كار را زعماي روحاني و مشروطه نكردند و بر ايشان غفلت ايجاد شد؛ فلذا اختلاف شد. اختلاف كه به وجود آمد، آنها تسلط پيدا كردند. وقتي قدرت دست آنها آمد، ديگر كاري نمي شد كرد. عين همين قضيه را من در قضاياي عراق ديدم. در قضاياي عراق هم اول علما به طور جدي وارد شدند، بعد تعبير و توجيه شروع شد: حالا شايد اينها راست بگويند! شايد هدف بدي نداشته باشند!انگليس ها در آن جا بين مردم عراق شعارهايي را پخش كردند: «جئنا محررين لا مستعمرين!»؛ ما نيامده ايم براي استعمار شما، ما آمده ايم شما را از دست عثماني ها آزاد كنيم! همين حرفي كه حالا آمريكايي ها در اين برهه ي اخير به عراقي ها مي گفتند: ما آمده ايم شما را از دست صدام آزاد كنيم، نيامده ايم براي اين كه بر شما تسلط پيدا كنيم! آن وقت آنها در آن جا از 1920 تا 1958 ظاهراً يا 57، سي وهشت سال عراق را آن چنان فشردند كه وقتي انسان اين سال هاي طولاني را نگاه مي كند و مي خواند، گريه اش مي گيرد كه اينها در عراق و البته غالباً هم به وسيله ي خود همين عناصر عراقي چه كرده اند: از كشتار مردم، از نهب مردم، از غارت كشور، عقب نگه داشتن كشور و ذلت هايي كه بر ملّت عراق تحميل كردند.
بيانات در ديدار شوراي مركزي و كميته هاي علمي همايش صدمين سالگرد مشروط ـ 9/2/85
ثمرات شيرين شجره ي طيّبه ي انقلاب
ما ملتي گمنام و دنباله رو سياست قدرت هاي بيگانه بوديم؛ ملتي منفعل در مقابل تصميم گيري دولت هاي متنفذ بوديم؛ يك روز امريكا، قبل از آن انگليس، يك روز روس؛ اما اين شجره ي طيبه ما را به يكي از اثرگذارترين ملت هاي عالم و اثرگذارترين كشور و ملّت در اين منطقه تبديل كرد. اين، اعتراف دشمنان ماست. ما ملتي بوديم خودباخته و به نيروهاي دروني خودمان ناآشنا و بي اعتقاد، و به زرق و برق بيگانگان چشم دوخته و فريفته؛ ولي اين شجره طيبه ما را به ملتي با ابتكار، با اعتماد به نفس، با حرف هاي نو و تازه در زمينه هاي گوناگون تبديل كرد. ثمرات شيرين اين شجره ي طيبه، امروز هزاران محقق و پژوهشگر، هزاران عالم و دانشمند، هزاران مغز متفكر و سرانگشت كارآمد در انواع و اقسام عرصه ها و صحنه هاست؛ چه در علوم انساني، چه در علوم تجربي، چه در مسائل اجتماعي، چه در سياست و چه در دين. امروز ما كشوري هستيم با جمعيت غالباً جوان، پرانگيزه، باايمان و داراي همه ي شرايط پيشرفت.
ثمرات اين شجره ي طيبه در همه جاي دنياي اسلام هم قابل مشاهده است؛ مسلمانان جهان بيدار شده اند و هويت اسلامي خودشان را بازيافته اند؛ آنها از مسلماني خودشان احساس عزّت كرده اند. در كشورهاي اسلامي، جوانان، دانشگاهيان، روشنفكران و نخبگان، دلشان مجذوب هدف هاي اسلامي است و براي آن ارزش قائلند؛ براي آن تلاش مي كنند. در دنياي اسلام، ملت هايي از بركت اين شجره ي طيبه، هويت حقيقي و هويت ملي و اسلامي خودشان را بازيافته اند و با اينكه در طول ساليان متمادي در پنجه ي قدرت ابرقدرت ها بوده اند، احساس قدرت كرده اند. امروز فلسطين يك نمونه است، عراق يك نمونه است، شمال آفريقا نمونه هاي متعدي دارد، لبنان يك نمونه است. آرمان، اسلام و استقلال در ميان اين ملّتهاست و آنها اميدوارانه و پرانگيزه تلاش مي كنند. اينها ثمرات همان شجره ي طيبه اي است كه اين مرد بزرگ، اين عبد صالح، با قيام خود و با خصوصيات منحصربه فرد خود توانست غرس كند.
بيانات در مراسم هفدهمين سالگرد
ارتحال حضرت امام خميني ( ره ) : 14/3/85
تحقّق اصل قرآني نصرت الهي در انقلاب
عامل اصلي پيشرفت امام بزرگوار ما و موفقيت او اين است كه به يك اصل قرآني، به يك حقيقت قرآني، با همه ي وجود، با همه ي دل، ايمان آورد و با همه ي توان در راه آن تلاش و كار كرد. آن اصل قرآني همان چيزي است كه در اين آيه ي شريفه ي «ان تنصرواالله ينصركم و يثبت اقدامكم» و در آيات متعدد ديگر از آن ياد شده و بر آن تأكيد شده است: اگر خدا را نصرت كنيد، خدا هم شما را نصرت خواهد كرد؛ اگر در راه خدا قدمي برداريد، خداوند متعال هم شما را ده ها و صدها قدم جلو خواهد برد. اين، اصل قرآني و يك حقيقت است؛ يك قانوني الهي است. نصرت خدا به معناي نصرت دين اوست. دين خدا، فقط طهارت و نجاست نيست، فقط اعمال ظاهري ديني نيست؛ دين خدا يعني برنامه ي سعادت بشر در دنيا و آخرت. اين برنامه همان طور كه ضامن رشد و اعتلاي معنوي جوامع بشري است، ضامن زنده كردن استعدادهاي فكري و رشد دادن به شخصيت و توانايي هاي آنها هم هست. دين خدا همچناني كه به معنويت نظر دارد، به زندگي دنيايي انسان هم نظر دارد و براي خوشبختي انسان برنامه دارد. اميرالمؤمنين (عليه الصّلاه والسّلام) در نهج البلاغه، هدف از بعثت نبي مكرم اسلام را اين گونه معين مي كند: «ليثيروا لهم دفائن العقول»؛ تا گنجينه هاي خرد را در درون مردم استخراج كند و به فعليت برساند. در زيارت اربعين سيدالشهداء هم مي خوانيم: «ليستنقذ عباده من الجهاله و حيره الضلاله »؛ قيام حسيني براي اين است كه ابرهاي جهل و غفلت را از افق زندگي انسان ها برطرف كند و آنها را عالم كند؛ آنها را به هدايت حقيقي برساند. نصرت خداي متعال در واقع معنايش اين است كه در جهت احياي سنّت هاي الهي قدم برداريم؛ در طبيعت و جامعه اثر بگذاريم؛ در بيدار كردن فطرت ها اثر بگذاريم؛ براي نجات انسان از مجموعه ي عوامل بدبختي و تيره روزي تلاش كنيم. اين، نصرت ماست براي دين خدا. امام براي نجات و رهايي كشور و ملّت خود، اين حقيقت قرآني را به كار گرفت و خدا را نصرت كرد؛ قيام و اقدام كرد. خداي متعال هم او را نصرت كرد و به حركت او بركت بخشيد؛ به يك قدم او صد قدم پاسخ گفت. ما نصرتي را كه خودمان درباره ي دين خدا مي كنيم - نسبت اين را - با نصرتي كه خدا مي كند، اگر بخواهيم بسنجيم، از نسبت يك به صد و يك به هزار هم بيشتر است. ما يك قدم برمي داريم؛ اما خداوند متعال نصرتش را وقتي شامل حال ما مي كند، در حقيقت صد و هزار قدم ما را به جلو مي برد. بنابراين، فاصله ي بين نصرت ما و نصرت خدا، بسيار زياد است.
بيانات در مراسم هفدهمين سالگرد
ارتحال حضرت امام خميني ( ره ) : 14/3/85
پاورقي
|
|
