پرخوري در مهماني ها ممنوع!

شيريني ها و خوراكي هاي رنگارنگ و متنوع در مهماني ها حتي بااراده ترين انسان ها را وسوسه مي كند ولي با به كار بستن توصيه هاي زير مي توانيد مانع از چاقي خود شده و اوقاتي آرام و شاد داشته باشيد.
1- كمي درنگ كرده و نفس عميق بكشيد
نفس كشيدن ابزاري ساده و بسيار كارساز است. اگر براي مديريت احساسات خود به غذا خوردن روي مي آوريد با مشاهده نخستين علائم كمي دست نگه داريد و نفس عميقي بكشيد. مدتي نفس خود را در سينه حبس كرده و سپس آن را آزاد كنيد. تكرار اين حركات ساده آرامش بخش است و باعث مي شود با هوشياري بيشتري دست به انتخاب غذا بزنيد.
2- يك سؤال مهم را مطرح كنيد
از خودتان بپرسيد: «دلم مي خواهد يك ساعت (يا يك روز) ديگر چه احساسي داشته باشم؟»
پاسخ به اين سؤال موجب مي شود در مورد انتخاب هاي خود دقت كنيد. آيا مي خواهيد يك ساعت (يا يك روز) ديگر احساس تقصير و ندامت كنيد يا ترجيح مي دهيد احساسي از قدرت و اعتماد به نفس داشته باشيد؟
به عنوان مثال قبل از مهماني از خودتان بپرسيد كه دوست داريد در پايان آن چه احساسي داشته باشيد؟
پس از ديدن خوراكي هاي متنوع و خوشمزه نيز همين سؤال را از خودتان بپرسيد.
با پاسخ گفتن به اين سؤال مي توانيد تصوير ذهني مثبتي پيدا كنيد و دست به انتخاب هاي معقولانه اي بزنيد. اين سؤال را در موقعيت هاي مختلف از خودتان بپرسيد.
3- يك يادداشت محبت آميز بنويسيد
يك كارت زيبا خريداري كنيد و خطاب به خودتان يادداشتي محبت آميز و دلگرم كننده بنويسيد (درست مثل اينكه يك دوست صميمي را مورد خطاب قرار مي دهيد) از ويژگي هاي مثبت خود ستايش كنيد و به مرور اهداف تان بپردازيد. بر روي كارت مزبور، استراتژي هاي لازم براي پرهيز از پرخوري را يادآوري كنيد.
در مهماني كارت مزبور را نزد خود نگاه داريد و هر زمان كه به پرخوري تمايل پيدا كرديد به محلي خلوت رفته و نوشته روي آن را بخوانيد.
4- اشتباهات خود را ببخشيد
براي برخي از مردم مهماني رفتن يعني رويارويي با چالش هاي خانوادگي و خاطرات دردناكي كه پرخوري را به همراه دارد. هر چند كار آساني نيست ولي اشتباهات خود را ببخشيد. در اين صورت احساسات مضري كه پرخوري را به دنبال دارد تخليه مي شوند.
اگر نسبت به خودتان سختگيري نكنيد مي توانيد استرس دوران ميهماني را به حداقل رسانده و كمتر به خوردن روي آوريد! اگر اين مسئله را بپذيريد كه هر كاري كه از دست تان بر مي آيد انجام داده ايد كمتر خودخوري خواهيد كرد.
ترجمه از آذر شايان

روياهاي ترسناك

عليرضا سزاوار
كم نيستند كودكاني كه نيمه شب با ترس بيدار مي شوند و حتي تا چندين روز تأثير اين ترس بر رفتار آنها مشخص است. تقريبا همه بچه ها هرچند وقت يكبار خواب هاي ترسناك يا ناراحت كننده مي بينند ولي در سنيني كه بچه ها اغلب ترس از تاريكي دارند تعداد كابوس ها بسيار بيشتر مي شود.
اندي هرت روانشناس مركز درماني اينديانا دراين باره مي گويد: هيچ راه قطعي براي جلوگيري از اين وضعيت براي كودكان وجود ندارد. ولي والدين مي توانند شب ها محيطي آرام براي خواب فرزندانشان فراهم آورند. در اين صورت حتي اگر بچه ها بازهم كابوس ببينند با كمي صحبت كردن والدين، آرامش خود را سريع تر به دست مي آورند.
اگر بچه ها بتوانند با كمك والدينشان بر اين ترس هاي كودكانه غلبه پيدا كنند، در آينده مي توانند راحت تر با موقعيت هاي سخت و هراس آور كنار بيايند و بر آنها مسلط شوند.
به گفته اين محقق اين نوع ترس در خواب، مانند بقيه روياها در مرحله اي از خواب رخ مي دهند كه مغز بسيار فعال و مشغول طبقه بندي اطلاعات جديدي كه در طول روز به دست آورده در حافظه است. تصاويري كه مغز در حال پردازش آنها است آن قدر واضحند كه كاملا واقعي به نظر مي رسند و حتي مي توانند احساساتي مانند ترس را در فرد برانگيزند.
در مرحله دوم خواب است كه چشم ها به سرعت زيرپلك ها حركت مي كنند. كابوس ها معمولا در اين مرحله از خواب كه مرحله در نيمه دوم خواب رخ مي دهند زيرا در آن زمان طولاني تر است.
وقتي بچه ها بعد از كابوس ديدن از خواب مي پرند، تصاويري كه در رويا ديده اند هنوز به صورت واضح و آشكار در ذهنشان است و كاملا واقعي به نظر مي رسد، پس طبيعي است كه كودك بترسد و پدر و مادرش را صدا بزند.
بچه ها كم كم متوجه مي شوند كه كابوس ها فقط يك رويا هستند و چيزهايي كه در خواب ديده اند واقعيت ندارد و نمي تواند به آنها آسيبي برساند، ولي حتي دانستن اين واقعيت مانع ترسيدن آنها نمي شود. حتي در سنين بالاتر، وقتي بچه ها بعد از كابوس از خواب مي پرند، مي ترسند و احتياج به حمايت و حضور پدر و مادرشان دارند.
آنچه روانشناسان مي گويند اين است كه روياها در نتيجه پردازش افكار، احساسات، نگراني ها و دغدغه هاي كودكان در ذهنشان به وجود مي آيد.
در بيشتر مواقع كابوس ديدن كودك هيچ علت واضح و روشني ندارد، ولي در بعضي موارد، زماني كه كودكان دچار استرس مي شوند يا تغييري در زندگي شان بوجود مي آيد، كابوس مي بينند. موقعيت هايي مانند تغيير محل سكونت، رفتن به يك مدرسه جديد، به دنيا آمدن يك فرزند ديگر يا درگيري ها و مشاجرات خانوادگي كودك را دچار پريشاني مي كند و اين نگراني ها در روياهاي او بازتاب مي يابد.
گاهي اوقات كابوس ها بخشي از واكنش كودك به يك حادثه تلخ مانند بلاياي طبيعي، تصادف يا زخمي شدن است كودكاني كه قوه تخيل قواي اي دارند اگر قبل از خواب كتاب هاي ترسناك بخوانند يا فيلم هاي وحشت آور ببينند، اغلب دچار كابوس مي شوند.
نوع اين تصورات هم تا حد زيادي بستگي به سن كودك و نگراني ها و دغدغه هاي او در آن مقطع زماني خاص دارد. بعضي وقت ها هم كابوس ها شامل قسمت هايي از اتفاقات و تجربيات روزانه بچه ها است كه به شيوه هراس آوري تغيير شكل پيدا كرده است. ممكن است زماني كه كودك از خواب مي پرد تمام جزئيات را به خاطر نياورد ولي معمولا بعضي از تصويرها، شخصيت ها، موقعيت ها و به طور كل قسمت هاي وحشتناك خوابش را به راحتي به ياد مي آورد.
والدين نمي توانند از كابوس ديدن فرزندانشان جلوگيري كنند، اما مي توانند با فراهم كردن شرايط مطلوب بچه ها را براي يك خواب آرام آماده كنند و اين آرامش به آنها كمك مي كند تا روياهاي شيريني داشته باشند. براي به وجودآوردن حس آرامش و امنيت پيش از خواب فرزندانتان اين نكات را رعايت كنيد: -بچه ها بايد سر ساعت مشخص بخوابند و در ساعت مشخص از خواب بيدار شوند. با نزديك شدن زمان خواب، بچه ها بايد فعاليت هاي ذهني و جسمي شان را كمتر كنند تا براي خواب آماده شوند. خواندن كتاب داستان يا يك صحبت كوتاه درباره وقايع خوشايندي كه در طول روز اتفاق افتاده است مي تواند به آنها كمك كند تا خواب راحتي داشته باشند.
- به فرزندانتان اجازه ندهيد قبل از خواب فيلم هاي ترسناك ببينند يا كتاب هاي ترسناك بخوانند، بخصوص اگر قبلا سابقه كابوس ديدن داشته باشند.
- به كودكان خردسالتان بگوييد كه كابوس فقط يك رؤياست، واقعيت ندارد و نمي تواند به آنها آسيب برساند.
- اگر نيمه هاي شب فرزندتان با ترس و وحشت از خواب پريد مي توانيد با اين روش ها آرامش را به او برگردانيد.
- فرزندتان نياز به حضور آرامش بخش شما دارد تا دوباره احساس امنيت و اطمينان خاطر پيدا كند. به او بگوييد كه شما هميشه و هر وقت كه نياز داشته باشد در كنارش هستيد.
- با لحني آرام به او بگوييد كه كابوس ديده است ولي ديگر كابوس تمام شده، همه چيز مرتب است و موجودات ترسناكي كه در خواب ديده، نمي توانند صدمه اي به او بزنند.
- او را به خاطر ترسش سرزنش نكنيد. به او بگوييد حتي بزرگ ترها هم گاهي خواب بد مي بينند و ممكن است بترسند يا ناراحت شوند زيرا رؤياها خيلي واقعي به نظر مي رسند پس ترسيدن از كابوس، طبيعي است.
- كودكان خردسال قوه تخيل قوي اي دارند و هر چيزي را به راحتي تصور مي كنند. مي توانيد با هم بازي كوچكي كنيد. به او بقبولانيد كه به كمك هم، بر هر مشكلي مي توانيد غلبه كنيد در اين صورت فرزندتان با خيالي آسوده و از آن مهم تر با شادي به خواب مي رود.
- به هر طريقي كه مي توانيد آرامش را به او برگردانيد. عروسك مورد علاقه اش را به او بدهيد. داستاني را كه دوست دارد برايش تعريف كنيد. يك موسيقي ملايم بگذاريد. از او بخواهيد بگويد دوست دارد چه چيزهايي را در خواب ببيند.
علتي ندارد زماني كه فرزندتان از خواب پريد با او درباره چيزهايي كه در كابوس ديده صحبت كنيد، فقط سعي كنيد به او احساس آرامش و امنيت را برگردانيد و كمك كنيد تا دوباره به خواب برود، ولي در طول روز به او اجازه بدهيد درباره كابوسش با شما صحبت كند يا حتي آن را نقاشي كند يا درباره اش چيزي بنويسد، زيرا بسياري از موجودات ترسناك و خيالي در روشنايي روز قدرتشان را از دست مي دهند.
مي توانيد از فرزندتان بخواهيد با كمك تخيلش يك پايان خوب براي كابوسي كه شب گذشته ديده است بسازد. براي بسياري از كودكان كابوس ديدن فقط گاهي وقت ها اتفاق مي افتد. در اين صورت جاي نگراني نيست و با كمكي محبت و دلداري پدر و مادر مشكل حل مي شود.
اما در نهايت اگر كابوس ها آن قدر زيادند كه فرزندتان نمي تواند به اندازه كافي بخوابد يا دچار مشكلات رفتاري و احساسي شده است، بهتر است با يك پزشك در اين باره مشورت كنيد.

عسل آرامبخش است

عسل آرامبخش و براي افرادي كه دچار مشكلات گوارشي هستند، مفيد است.
مصرف روزانه 2 تا 3قاشق غذاخوري عسل مي تواند در سلامت افراد مفيد باشد.
خداوند در آيه69 سوره نحل مي فرمايد: «از درون آن شهدي كه به رنگ هاي گوناگون است، بيرون مي آيد و در آن براي مردم درماني است؛ به راستي زندگي زنبوران براي مردمي كه تفكر مي كنند، نشانه قدرت الهي است.»
با استفاده از عسل به طور مداوم انسان مي تواند از سرماخوردگي يا هر بيماري ديگري در امان باشد؛ معمولاً اكثر ميكروب ها يا باكتري ها بيش از 4روز نمي توانند در عسل زنده بمانند و همين امر موجب مي شود كه با مصرف عسل خود را در برابر بيماري ها ايمن سازيم.
درصورت استفاده صحيح از عسل، بدن انسان براي جذب قند موجود در آن نياز به انسولين ندارد كه اين يكي از شگفتي هاي عسل است؛ به همين دليل بيماران سرد مزاج مي توانند به راحتي عسل مصرف كنند.
عسل ماده مغزي و مفيدي است كه ازنظر كالري با ساير قندها تفاوتي ندارد.
عسل ويتامين هاي موردنياز روزانه را تأمين نمي كند و فقط موجب افزايش انرژي بدن مي شود همچنين عسل آرامبخش است و براي كساني كه دچار مشكلات گوارشي هستند، مفيد به نظر مي رسد. البته ديابتي ها بايد عسل را به ميزان كم مصرف كنند.
عسل، شهد گل يا شهد گياه است و قند عسل، قند آميلاز است كه توسط زنبور عسل به فروكتوز تبديل مي شود و اين فروكتوز در بدن به قند گلوكز تبديل مي شود.
در مصرف عسل نبايد زياده روي شود؛ عسل را مي توان قند ساده محسوب كرد كه در بدن به قند تبديل مي شود و ديابتي ها در مصرف عسل نبايد زياده روي كنند.
عسل مانند آنتي باكتريال عمل مي كند و تنها ماده غذايي است كه باكتري در آن رشد نمي كند و گلودرد افراد سرماخورده را كاهش مي دهد.
در كودكاني كه لاغر هستند، اضافه كردن عسل به ميزان لازم مي تواند رشد آنها را افزايش دهد و در كودكاني كه مبتلا به سوءتغذيه هستند، نيز مصرف عسل مفيد است.

دوران سركشي

سزاوار
همه نوجوانان نياز به توجه و مراقبت والدين دارند. اما منظور از مراقبت اين نيست كه آنها را بيش از حد كنترل و پاسخگو كنيم. در دوره نوجواني برخي از آنها احساس انزوا و جدايي مي كنند كه اين امر آسيب پذيري آنان را نيز افزايش مي دهد. به عبارت ديگر افرادي كه حس كنترل شديد از طرف خانواده را دارند كمتر دچار سرخوردگي در اين دوره مي شوند.
ابراز محبت به كسي كه پيوسته بي تربيت، ناسازگار و بدخلق است، همچون گروهي از كودكاني كه دوران بلوغ را سپري مي كنند، سخت است. جالب است بدانيم در اين زمان است كه او به محبت بيشتري نياز دارد. والديني كه هم در دوران سركشي و ستيز نوجواني كه البته از خصوصيات خاص اين دوره هم هست، به آنان توجه مي كنند، در واقع پايه عزت نفس فرزندشان را مي سازند.
زماني را كه با فرزندتان مي گذرانيد، يكي ديگر از مواردي است كه براي تقويت عزت نفس او مهم است. كودكان به زمان با كيفيت نياز دارند. آنان به شما نياز دارند تا در هنگام بازي و حتي در برخي زمان ها بدون هيچ علتي در كنارشان باشيد. اين بدين معنا نيست كه شما بايد كاملا در همه احوال مراقب كودكانتان باشيد. اغلب براي بيشتر كودكان فقط حضور والدين در خانواده كافي است.
گاهي اوقات مشغله كاري در بيرون از خانه به قدري زياد است كه مجبوريم زمان خيلي كمي را با كودكانمان بگذرانيم. هيچ چيز مشكل تر از اين نيست كه براي بودن با كودك زمان كافي پيدا كنيم، ولي بايد بدانيم كه اين زمان براي رشد نوجوان مان اهميت دارد.
حكمفرما كردن انضباط در خانواده، كاري بس مشكل است. تنظيم قوانين منصفانه و به كار بستن آنها به طور منطقي مي تواند مهارت هاي هر پدر و مادري را آزمايش كند. مهم نيست كه شما چه حد و حدودي را درباره فرزندتان به كار مي بريد زيرا آنان همواره در جست وجوي راه هايي براي شكستن اين حد و حدود هستند.
اين امر طبيعي است. ولي افرادي كه تابع قوانين و حد و حدود آن هستند، احساس مهم بودن مي كنند و مهم نيست كه تا چه اندازه ممكن است از خود مقاومت نشان دهند.
يكي ديگر از اركان عزت نفس در نوجوانان پذيرش است. براي والدين طبيعي است كه نسبت به فرزندشان اميدواري زيادي داشته باشند. همه ما دوست داريم كه كودكانمان تحصيلات دانشگاهي داشته يا بهترين شاگرد در كلاس درس باشند. ما از كودكانمان انتظارات زيادي داريم ولي آنان بيشتر انتظارات ما را برآورده نمي كنند.
يكي از روش هاي مهم تقويت عزت نفس، پذيرش آنها در همه شرايط است. هر نوجواني مشخصه منحصر به فرد خود را دارد و از نقاط ضعف و قوت برخوردار است. به يقين ما بايد انتظار داشته باشيم كه فرزندانمان تا آنجا كه مي توانند تلاش كنند. در هر صورت چه آنان در كاري به راحتي موفق شوند يا به سختي از آن عبور كنند، تشويق كارهايشان و تصديق قوه خود ارزشي براي آنان بسيار ضروري است.
هميشه سعي كنيد در لحظه هاي مهم زندگي قوانين روشني را تنظيم كرده و آنها را اجرا كنيد. سعي نكنيد در اجراي آن از تنبيه هاي مختلف استفاده كنيد. كودكان اشتباه خواهند كرد و هيچ كس هميشه از تمام قوانين پيروي نخواهد كرد. محدوديت ها را استوار ولي دوستانه اجرا كنيد.
به نوجوان خود اميدوار باشيد. حتي با وجود انجام برخي فعاليت هايشان كه باب ميل شما نيست. به جاي نصيحت كردن آنان براي انتخاب هاي بد، انتخاب خوب آنان را مورد تمجيد قرار دهيد.
همه نوجوانان دچار اشتباه مي شوند. به آنها كمك كنيد كه از اشتباهات خود پلي براي موفقيت بسازند. به احساسات نوجوانتان احترام بگذاريد. هرگز نسبت به ترديدها، ترس ها، عقايد و افكار آنان بي اهميت نباشيد. پيشرفت اندك آنها را هم مهم تلقي كنيد.
آنها بايد بدانند كه شما از آنان انتظار تلاش فراوان داريد ولي ظرفيت هاي آنان را هم مي شناسيد، از پيشرفت هاي آنان تمجيد مي كنيد و هرگز آنها را به خاطر اشتباهاتشان شرمسار نمي كنيد. عقايد و ارزش هاي خود را با كودكانتان در ميان بگذاريد. با آنان صحبت كنيد و به صحبت هايشان گوش دهيد تا به اين ترتيب به آنها اعتماد به نفس بدهيد.

شويد

«شويد» سال ها است كه به عنوان دارو و چاشني مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گياه طعم خوبي به غذا مي دهد. شويد، بومي آفريقاي غربي، جنوب روسيه و مناطق مديترانه اي است.
در فرهنگ باستاني يوناني ها و رومي ها، شويد به علت خاصيت دارويي ارزش زيادي دارد. در اين مطلب از «Ask.com» به خواص اين گياه اشاره مي كنيم.
¤ شويد براي رفع كمر دردهايي كه به علت انقباض عضلاني روي مي دهد موثر است.
¤ تخم شويد براي برطرف كردن ناراحتي معده، بي خوابي و رفع نفخ معده استفاده مي شود.
¤ شويد منبع غني كلسيم است. كلسيم براي جلوگيري از كاهش تراكم استخواني مفيد است.
¤ اين گياه غني از فيبر و املاحي مانند منيزيم، آهن و منگنز است.
¤ از شويد براي آرامش اعصاب، كاهش ورم و درد و متوقف كردن سكسكه هم استفاده مي شود.
¤ روغن هاي فرار شويد داراي تاثير ضدباكتريايي است.
¤ مصرف اين گياه از پوكي استخوان جلوگيري مي كند.
¤شويد براي درمان اسهال، اسهال خوني و ناراحتي قاعدگي موثر است.
¤ اين گياه با ترشح اسيدمعده و صفرا به هضم غذا كمك مي كند.
¤ روغن موجود در شويد خاصيت ضدعفوني كننده و آنتي اكسيدان دارد. بنابراين مانع بروز عفونت هاي ميكروبي و راديكال هاي آزاد در دهان، لثه و دندان مي شود.
¤ با افزايش ادرار در دفع سموم بدن كمك مي كند.
¤اين گياه خاصيت تقويت كننده طبيعي براي بدن دارد.
¤ فلاووانويد و ويتامين B كمپلكس موجود در آن، ترشح آنزيم ها و هورمون هاي آرام بخش را تحريك در نتيجه خواب راحتي ايجاد مي كند.

رژيم به روش ساده

اكثر مردم بويژه وقتي به يك غذاي خوشمزه مي رسند، پرخوري را ترجيح مي دهند و تمايلي ندارند خود را از خوردن غذاي هوس انگيز منع كنند، بلكه حتي بيشتر از هميشه هم مي خورند.
اين وضعيت كه اغلب در مهماني ها، تولدها، جشن هاي عروسي و يا حتي در موقع امتحان كردن غذاهاي يك رستوران جديد اتفاق مي افتد، مي تواند موجب بروز مشكلات گوارشي و هاضمه اي شود.
چند روش درماني ساده اما مؤثر براي برطرف كردن اين قبيل مشكلات گوارشي و كمك به هضم غذا توسط پزشكان ارائه شده كه به قرار زير است:
-يكي از معمول ترين روش هاي درمان مشكلات هاضمه اي، مصرف دو قاشق غذاخوري آب ليمو و زنجبيل همراه با عسل در يك ليوان آب گرم پس از صرف يك وعده غذاي سنگين است.
-توصيه بعدي افزودن يك قاشق چايخوري تخم گشنيز بوداده به يك ليوان شيركره اي و خوردن اين معجون است.
-به علاوه خوردن يك قاشق چايخوري تخم رازيانه پس از صرف غذا به بهبود گوارش و به هضم بهتر و سريع تر غذا كمك مي كند.
-يك راهكار مؤثر ديگر حل كردن يك قاشق چايخوري پودر زيره در يك ليوان آب گرم و نوشيدن اين شربت است.
-به علاوه نوشيدن چاي سبز يا يك چاي گياهي پس از وعده غذايي روشي مؤثر در كمك به هضم غذاست.
-راهكار ديگر نوشيدن يك ليوان آب گرم حاوي چند قطره عصاره نعناع است.
-اگر قرار است يك وعده غذايي سنگين داشته باشيد مثلا اگر قصد داريد به رستوران يا مهماني برويد از قبل، مقداري زنجبيل تازه آغشته به كمي نمك را بجويد. اين كار به تحريك آنزيم هاي گوارشي و آماده شدن براي هضم غذا كمك مي كند.
-گاهي اوقات هم مي توانيد با گذاشتن يك كيسه يخ روي معده مشكل خود را حل كنيد.
-علاوه بر اينها، نوشيدن نصف ليوان آب گرم حاوي يك قاشق چايخوري جوش شيرين نيز براي اين منظور مؤثر است. اين روش حتي سريع تر مي تواند مشكل گوارشي شما را حل كند.

مواد شوينده و نور آفتاب دست را چروكيده مي كند

آب داغ، مواد شوينده و نور آفتاب با تخريب پروتئين و چربي پوست و از طرفي كلاژن سطح پوست سبب پيري و چروك شدن پوست و حتي بيماري هاي پوستي مي شود.
پوست بدن شامل سلول هاي مختلف است و سلول ها هم از پروتئين و چربي تشكيل شده اند كه اينها بيولوژيك بوده و در مقابل درجه حرارت و مواد مضري كه به آنها وارد مي شود حساسند.
بنابراين وقتي دستمان را زياد زير آب داغ مي گيريم اولا آب داغ سبب تغيير پروتئين هاي پوست مي شود و ديگر اينكه آن را خشك مي كند و پوستي كه خشك شده آماده است تا مواد مضر را به خودش راه بدهد.
چون پوست لايه محافظ بدن است يكي از عوامل مهم حساسيت هاي پوست و ايجاد اگزماها مواد تحريك كننده هستند كه بيشتر شوينده ها آن را دارند.
يكسري افراد به صورت ذاتي حساسيت دارند و ممكن است به موادي حساس باشند كه در مورد بقيه افراد حساسيتي به وجود نمي آيد ذره كوچكي از ماده شوينده مي تواند اگزماي شديدي را در آنها ايجاد كند.
استفاده از دستكش يكي از راهكارهاي محافظت از دست است. در عين حال نكاتي هم براي استفاده درست از دستكش مطرح است. اگر دستكش سوراخ باشد. مواد شوينده وارد شده و از طرفي دست هم عرق كرده و دست بيشتر آلوده مي شود مي توان گفت استفاده نكردن از دستكش بهتر از دستكش سوراخ و خراب است.
حتي برخي به مواد داخل دستكش هاي ظرفشويي هم حساسيت دارند و مي توان از دستكش هاي نخي زير دستكش هاي نايلوني استفاده كرد.
شست وشوي بيش از حد دست عاملي براي خشك شدن دست و آسيب ديدن آن است. ما نمي توانيم محيط كار را استريل كنيم و اگر احساس كرديم دستمان عرق كرده يا غبارآلود شده مي توان با آب و بدون مواد شوينده هم دست ها را شست چرا كه شستن بيش از حد دست يك نوع وسواس است.
صابون هاي قالبي كمتر پوست دست را خشك مي كنند
براي شست وشوي دست استفاده از صابون هاي قالبي كرمدار بهتر از صابون هاي مايع است چرا كه درصد افرادي كه به صابون هاي مايع حساسيت دارند بيشتر است.
استفاده مداوم از مرطوب كننده پس از شست وشوي دست از ديگر نكاتي است كه از خشكي دست و چروك شدن آن جلوگيري مي كند چرا كه لايه محافظ تخريب شده و چربي از دست رفته را مي توان جبران كرد. مخصوصا در فصل زمستان هوا سرد و خشك تر است و حرارت هاي مركزي پوست را بيشتر خشك مي كند.
از طرفي نور آفتاب براي سلامت پوست دست مضر است. در عين حال قرار گرفتن دست در معرض آفتاب نيز به تيره و خشك شدن دست كمك مي كند چرا كه آفتاب كلاژن پوست را تخريب مي كند و بهتر است افراد علاوه بر استفاده از كرم در بيرون از دستكش هاي نخي استفاده كنند.

روشي غلط براي تنبيه و پاداش

عليرضا ضيايي
از مشكلاتي كه بسياري از پدر و مادرها در برابر كودكانشان با آن مواجه هستند، غذا نخوردن آنهاست درحالي كه امروزه زندگي ماشيني براي خانواده ها شرايطي را فراهم آورده كه غذا خوردن هم مانند بسياري از امور، با اضطراب و سرعت انجام مي شود و نشستن همه اعضاي خانواده دور يك ميز، تنها يكبار در روز رخ دهد.
افراد خانواده معمولا تنها و در ساعات متفاوتي غذا مي خورند و غذاهاي پرچربي فست فودي هم هر روز بيش از پيش، جاي غذاهاي اصلي را مي گيرد و جامعه را دچار عوارض ناشي از سوءتغذيه مي كند. يكي از اساسي ترين علل امتناع كودكان از خوردن غذا همين اضطراب و هيجاني است كه حتي در مورد مادراني هم كه وقت زيادي دارند تا بتوانند سر فرصت به كودكشان غذا بدهند، ديده مي شود.
اين در حالي است كه به نظر مي رسد علتي براي اين عجول بودن وجود ندارد، بنابراين نخستين كاري كه مادر بايد انجام دهد اين است كه در محيطي آرام و بدون سرعت و اضطراب، به تغذيه كودك بپردازد و در عين حال كه قصد تغذيه جسمي او را دارد، با آرامش و شادماني، اين فرصت را براي خود و كودكش، به فرصت دلپذير در كنار هم بودن تبديل كند.
از آنجا كه عادات بدغذايي از دوران كودكي در انسان شكل مي گيرد، بهتر است كه از دوران نوزادي، كودك را به موادغذايي ارزشمندي چون ميوه ها، سبزي ها و موادلبني عادت دهيم و حتي الامكان از مصرف مواد پركالري غيرارزشمند، از جمله شكلات، شيريني، نوشابه و امثال آن پرهيز كنيم.
اين مواد جداي آنكه موجب چاقي و سوء هاضمه مي شود، به علت آنكه جاي غذاهاي ضروري از جمله كلسيم، پروتئين ها و ويتامين ها را مي گيرد، به طور مضاعف به بدن آسيب مي رساند.
از سوي ديگر بعضي از كودكان هم هستند كه از خوردن شير امتناع مي كنند و طعم آن را دوست ندارند. بديهي است مي توان در بسياري از موارد از موادي چون پنير استفاده كرد يا به شير مواد بي ضرري را افزود كه طعم آن را تغيير دهد. به هرحال مصرف كلسيم و موادمعدني و ويتامين هاي موجود در لبنيات، براي رشد كودك ضرورت دارد و بايد با هوشياري و سليقه، غذاهايي را كه در آنها از شير استفاده مي شود، به كودك داد.
انواع فرني ها، پودينگ و سوپ ها از آن جمله اند. تنوع طعم و رنگ غذا بسيار مهم است. غذايي كه با حوصله و سليقه طبخ و تزيين مي شود، اشتهاي كودك را تحريك مي كند و او را سرشوق مي آورد كه غذايش را با اشتها بخورد. از قراردادن غذا در ظروف بدرنگ و شكسته و خيلي ساده هم بپرهيزيد.
از ديگر مواردي كه در تغذيه كودك تاثير دارد تعريف كردن از غذاهاست. مراقب باشيد كه جلوي كودك، كسي از افراد خانواده، از غذا بد نگويد و بي ميلي خود را نسبت به آنها ابراز نكند. بچه ها نسبت به اين مسئله بسيار حساس هستند و دقيقا پا جاي پاي بزرگ ترها مي گذارند و از غذاهايي كه آنها اظهار تنفر مي كنند، بدشان مي آيد.
يكي از شيوه هاي غلط مادران در مقابل بدغذايي كودكان اين است كه غذا را وسيله اي براي تنبيه و پاداش قرار مي دهند، از جمله اين كه به كودك مي گويند اگر فلان غذا را بخوري، جايزه مي گيري. از همه بدتر هنگامي است كه اين جايزه، تنقلاتي مانند شكلات و بيسكويت و امثال اينهاست، چون به كودك اين پيغام را مي دهد كه تنقلات، خوراكي هاي دلچسبي هستند، اما غذا، خوراكي اي است كه بايد از سراجبار و وظيفه بخورد، درحالي كه در واقع، كودك بايد غذا را با نهايت ميل و اشتياق بخورد و غذا خوردن براي او با لذت و شادماني همراه باشد.
از آنجايي كه حجم معده كودكان كم است و بنابراين نمي توان از بچه ها توقع داشت زياد غذا بخورند، غذاي كودكان بايد كم حجم، اما از نظر ارزش غذايي، غني باشد تا با حداقل غذا، بيشترين موادغذايي به بدن آنها برسد. به همين علت هم نبايد معده بچه ها را با تنقلات پر كرد، چون ديگر جايي براي غذاهاي اصلي باقي نمي ماند.
بسياري از كودكان در پذيرفتن طعم هاي جديد، مقاومت مي كنند، بنابراين بايد در اين زمينه حوصله زيادي داشت وگرنه ممكن است در اثر اصرار مادر، كودك تا مدت هاي طولاني از خوردن آن ماده غذايي امتناع كند. موادغذايي به قدري متنوعند كه پرهيز از چند ماده غذايي، صدمه اي به كودك نمي زند و مي توان به آساني، جانشين هاي مناسب را براي اين غذاها پيدا كرد.

خوردني هاي مفيد براي كمك به خوابيدن

يكي از مواد غذايي مفيد براي كمك به خوابيدن، گيلاس ها هستند.گيلاس هاي تازه يا خشك يكي از منابع غذايي طبيعي ملاتونين هستند. (ماده شيميايي كه ساعت دروني بدن را براي تنظيم خواب كنترل مي كند).
محققاني كه گيلاس هاي ترش را مورد آزمايش قرار داده اند و متوجه سطح بالاي ملاتونين شدند، توصيه كرده اند اين گيلاس ها را يك ساعت قبل از وقت يا قبل از سفر وقتي مي خواهيد در هواپيما بخوابيد، بخوريد.
خوردني بعدي موزها هستند. پتاسيم و منيزيم شل كننده هاي طبيعي عضلات هستند و موزها منبع غني از اين دو عنصر هستند. موزها همچنين حاوي آمنيواسيدال تريپتوفان هستند كه در مغز به «HTP 5-» تبديل مي شوند. «HTP 5-» كه به نوبه خود به سروتونين ( يك ناقل عصبي آرامش دهنده) و ملاتونين تبديل مي شود.
نان تست نيز از گروه غذاهاي غني از كربوهيدرات است كه موجب توليد انسولين مي شوند و با افزايش سرعت آزادسازي تريپتوفان و سروتونين (دو ماده شيميايي كه شما را آرام كرده و به خواب مي برند) ترغيب به خوابيدن مي كنند.
خوردني مفيد بعدي بلغور جو است. يك كاسه بلغور جو مثل نان تست قندخون را بالا مي برد كه آن هم به نوبه خود توليد انسولين مي كند و مواد شيميايي مغزي ترغيب كننده خواب آزاد مي كند. جوها غني از ملاتونين هستند كه ممكن است مردم از آنها به عنوان يك كمك براي خوابيدن استفاده كنند.
شيرگرم نيز آخرين گزينه است. شير هم مثل موز حاوي آمينواسيد ال- تريپتوفان است كه به «HTP 5-» تبديل مي شود و سروتونين آرامش بخش آزاد مي كند. شير هم حاوي كلسيم زياد است كه خواب را زياد مي كند.