 |
سید علی شهیدی
بی علاقگی آشکار آقای حسن روحانی به بازیافت تشکیلات حزب از
دست رفته و فراموش شده اصلاحات در کشور، ترس فزاینده از مرگ حتمی سیاسی تاریخی را
در میان تجددگرایان غرب زده در ایران همه گیر کرده است. به نظر می رسد تصور
تجددزدگان چنین است که کسی از نقشه ولی نعمت آنها در ایران مطلع نیست به جز چند
نفر! پس تنها راه نجات از زباله دان تاریخ را در آبکشی سیاسی رهبر جهانی شده شان
"محمد خاتمی" می بینند. از همین رو ابتدا پروژه مضحک "تواب سازی" را در پیش گرفتند
و خبرسازی در پیرامون "عفو سیاسی خاتمی" را با واسطه گری روزنامه های زنجیره ای
اجرایی ساختند. تجددزدگان روی ظرفیت "فراموشی ملت و دستگاه های نظارتی" حسابی ویژه
باز کرده بودند اما کماکان چشم شان به دست ارباب بود تا بلکه طرح "گفت و گوی
تمدن‌ها" مجددا در کوران نقشه صلح جهانی به عنوان مقدمه ضروری تشکیل حکومت جهانی در
سال 2025 مورد توجه بنیادهای فراماسونری قرار گیرد.
اینجاست که تازه هدف از نامه
نگاری ها و چانه‌زنی‌ها روشن می شود ... دیگر خاتمی سربازی شده بود از مجموعه
سربازان جریان جهانی سازی اجباری که به واسطه فرمان ارباب، وظیفه جنگ افروزی در خط
مقدم مبارزه با تمدن اسلامی را به عطا مهاجرانی واگذار کرده بود. به این ترتیب
تجددگرایان غرب زده به دنبال مدرنیزه کردن جامعه اسلامی، عَلم سکولاریزم را با
تاخیر پنجاه ساله نسبت به دنیای مدرنیته در ایران بلند کردند و در این راه، نهایت
بی سلیقگی را با ترجمه کلمه به کلمه واژگان این نحله ورشکسته و از مد افتاده غربی
بدون کوچکترین نوآوری به نمایش گذاردند. البته مشکل از دستگاه فکری امثال سروش و
خاتمی نبود که کار به "انقلاب مخملی" کشید؛ بلکه اشکال کار از شناخت ابتدایی و
بسیار ضعیف اتاق جنگ دشمن در بنیادهای بی فکری بود که سوروس و شارپ و دیگران با
بودجه راکفلرها اداره کننده آن بودند. جنگ طلبانی که گمان می کردند ایران جایی شبیه
شوروی سابق است و با صرف چند صد میلیون دلار و یک برنامه ریزی ده بیست ساله می توان
پرچمدار جهان جدید را خلع سلاح ایدئولوژیک که هیچ، به طور کامل براندازی کرد!
به این ترتیب پرده نهایی تئاتر نئوکان های جنگ طلب آمریکایی در عین سرخوشی و امید
به پیروزی حتمی در 1388 کلید خورد. فارغ از این که این فتنه گران غرب زده بودند که
در مسلخ، رقص خون آخر را مقابل ارباب اجرا می‌کردند. حال آنها که تا دیروز در
«موسسه آینده» و «بنیاد باران» و صدها سازمان غیر دولتی دیگر به افتخار برادران
راکفلر "هورا" می کشیدند و دوران اسلام حسینی و محمدی را پایان یافته می پنداشتند
از فراموشخانه های لندن و لس‌آنجلس یا کنج بند 209 اوین چشم به راه بازی بدون توپ
خاتمی مانده اند. راستی چرا خاتمی؟! مثلا چرا کسی امیدی به کروبی، موسوی یا حتی
موسوی خوئینی ها ندارد؟
برای روشن شدن پاسخ این سوال باید صحنه بازی جدید دشمن
و جبهه های جدید باز شده پس از شکست اصلاحات را مرور کنیم. امروز به وضوح آشکار شده
که تلاش جریان مدرنیسم برای حذف دین از زندگی بشر در پایان قرن بیستم با شکستی قطعی
روبه رو شد چرا که فرض مجریان این جریان جهانی چنین بود که مقوله ای به نام "دین"
فارغ از نام آن به قرن بیست و یکم راه نخواهد یافت و بشر مدرن از هر نوع ایده پرستش
گرایانه ای آزاد باشد. اما نهایت این نسخه جهانی به سرگشتگی انسان مدرن و رشد
روزافزون و بی رویه علایق مذهبی و خداگرایانه بشریت انجامید. برای جهت دادن و خلع
سلاح موج جدید که اتفاقا بخش بزرگی از آن به نفع اسلامگرایی سنگینی می کرد طرح هایی
به روز رسانی شده از آستین مدیران جهانی سازی بیرون خزید.
نخست طرح بزرگ اشاعه
عرفان های کاذب به عنوان پاسخی دم دستی و سریع برای رفع تشنگی معنوی جهانی. دوم
طراحی و معرفی دین نوین جهانی به عنوان مسیری انحرافی که پتانسیل جلوگیری از پیروزی
نهایی اسلامگرایان پس از واقعه جنگ تمدن ها را داراست. لازم به ذکر است پیش بینی
پیروزی نهایی اسلام پس از جنگ های آخرالزمانی و در آخرین مرحله از آنچه غربی هایی
مانند برنارد لوئیس آن را "جنگ تمدن ها" می خوانند حاصل تئوری پردازی های همین
اندیشکده های غربی است کما این که پیش گویی‌های آنها با روایت آخرالزمانی مسلمین
مشابهت هایی نیز دارد.
دین جهانی چیست؟
دین جهانی ملغمه ای از فلسفه سنت
گرایانه اسلامی ـ مسیحی، عرفان یهودی کابالیستی، معارف بودایی و هندوئیسم با رنگ
شیعه باطنی اسماعیلیه است که شباهت‌های زیادی با "تئوسوفیسم" دارد که فرقه مَریمیه
به نمایندگی فراماسون صاحب رتبه حسین نصر اکنون داعیه‌دار آن است. هزینه پرداخت
مرحله به مرحله و رشد و بلوغ این اندیشه را انگلیسی ها در طول سالیان دراز
داوطلبانه پرداخت کرده اند اما جهانی شدن آن مستلزم "پذیرش داوطلبانه مردمی" است.۱
برای فراهم سازی چنین فرصتی نیاز به ایجاد اصلاحات دینی در ادیان ابراهیمی وجود
دارد. نام این طرح "پروژه اصلاح دینی و تغییر شکل مذهب" است. تفکیک اسلام به نوع
پیشرو و طالبانی نیز ساخته و پرداخته متفکرین پشت پرده اجرای همین طرح است. به قول
محمود صدری جامعه شناس ضد انقلاب مقیم آمریکا «همه این افراد و بسیاری دیگر مانند
عبدالله گل، اردوغان، فتح الله گولن، طارق رمضان و ... چهره های سرشناس این چالش
مقدس عهد جهانی معاصر هستند.»۲ هر چه آتش سلفی گری و جنگ های طایفه ای درونی میان
مسلمانان، هندو ها، بودایی ها و مسیحیان و احیانا درگیری های کوچک منطقه ای میان
پیروان ادیان متفاوت شعله ور شود راه برای جریان اصلاح طلب گشوده خواهد شد. به نظر
می رسد آنچه در مصر و ترکیه و سوریه و بعضا لبنان و پاکستان و افغانستان و میانمار
و کشمیر امروز در جریان است از همین دست درگیری ها باشد.
کما این که پیش از این
گفته شد متفکرین شیطانی پشت این ایده جهانی به هیچ وجه از جنگ تمام عیار میان ادیان
و تمدن های فعلی استقبال نمی کنند چرا که شانس پیروزی خود را در مقابل هزار سال
اندیشه شرقی بسیار کم ارزیابی کرده اند. اینجاست که "گفت وگوی تمدن ها" در سایه طرح
"صلح جهانی" می تواند زمینه ساز برخورد نزدیک شرق و غرب و در نتیجه بهره برداری از
فرصت های حتمی پیش آمده باشد.
پس هدف غرب در حمایت از طرح گفت و گوی خاتمی که
به اعتقاد کارشناسان داریوش شایگان مشاور فرح نیز مدعی طرح اولیه آن است، تلاش برای
هموار سازی مسیر پذیرش بدون مقاومت دین و فرهنگ جهانی در جوامع شرقی اسلامی است.
حسین نصر به حضور سه جریان در جوامع اسلامی معتقد است « الف)-مهدی گرایی یا حرکت
های عیسی باوری. ب)- اصالت گرایی یا بنیادگرایی.
ج)- جریان های مدرن و تجدد
خواهی مثل ترکان جوان و یا لیبرالیسم عربی.»۳
وی معتقد است «"تصوف" مسیری است که
اعتدال را به این مجموعه باز خواهد گرداند.» حال امروز به لطف مقالات بهمن.ش در
ویژه نامه «کیش مهر» خوب می دانیم که تجددزدگان فرورفته در انگیزش های مدرنیته چرا
نگران حذف همیشگی از عرصه قدرت هستند. نقشه امروز دشمن بر اساس ظرفیت "فیلسوفان سنت
گرای شرقی" طراحی شده است تا عرفان های کاذب و نفسانی را به جای شریعت بنشانند. پس
به کمک برخی روحانیون نام آشنا که از مشهورترین دانشگاه ها و حوزه های اسلامی فارغ
التحصیل شده اند از پویا شدن فقه اسلامی جلوگیری کرده و به نام گفت وگوهای تقریبی
مذاهب جلسات مولوی شناسی برگزار می کنند آن هم با قرائتی هدفدار از مولوی. در عین
حال با روحانیت اصیل و انقلابی به نام نحله هایی که خود مروج آن هستند می جنگند تا
با اسلام جهانی شده «فریتهوف شوان» ـ پیر و مراد حسین نصر و رهبر فرقه ضاله مریمیه
شاذلیه-ـ که از قوانین شریعت و فقه و فقیه پاکیزه گشته به استقبال حکومت جهانی دجال
بروند.
این گونه می شود که متأسفانه تجددزدگان و تجددستیزان نیز در تقدیر از
«اعوانی» و مبلغ اندیشه‌های «حسین نصر» و طریقت «مریمیه شاذلیه» سنت گرا هماهنگ کف
می زنند و جوایز همایش تقدیر از آثار برگزیده جهانی شدن را مشایی به نزدیکان و
دوستان جریان گفت و گوی تمدن های خاتمی تقدیم می کند. در عین حال همان ها که امروز
دست مشایی و احمدی نژاد را به گرمی می فشارند برای پیروزی بر منحرفین قصیده هم
می‌سرایند! متأسفانه آقای احمدی نژاد هم در این بازی از خود سوال نمی‌کند چرا
فلاسفه و دیپلمات های غربی برای نقش آفرینی در همایش مدیریت جهانی مهدوی از یکدیگر
سبقت می‌گرفتند یا چطور شد که بی بی سی برای وی کاپشن بهاری سفارشی تهیه کرد؟
کلید اشتراک فتنه و انحراف و حتی برخی مدعیان اعتدال در بازی های کوچک و بزرگ سیاست
خلاصه در همین چند سطر نیست، اما مهم این است که دشمن و سربازان جهانی سازی در داخل
و خارج مرزهای کشور بدانند تنها یک حسین شریعتمداری در این کشور با آنها مبارزه نمی
کند. ما نه دیپلمات هستیم و نه سیاستمدار اما انقلابی خواهیم ماند. ایمان مان به
خضر از اطمینان موسی (ع) هزار بار بیشتر است. نه از تنگ گرفتن دایره اصول انقلابی
مان می هراسیم و نه از ریزش های پیش رو! ملاک تقوا و تدبیرمان هم "احسنت" گویی
تجددستیزان یا "براوو" کشیدن تجددزدگان نیست. به همه سربازان دشمن تا روزی که
فرمانده فرمان ندهد امان می دهیم اما شکی نیست که از هر حرکت دشمنان آگاهیم. این
تازه ابتدای مبارزه است! افشای طرح صلح بماند برای بعد!
1- Mahmoud Sadri,
“Sacral Defense of Secularism,” in Politics, Culture and Society,
151 p
/2001 Winter/ 2 . No 15 .vol
2- Sedgwick, ibid.
۳ـ مصاحبه "واندا رومر
تیلور با دکتر حسین نصر"، ترجمه فاضل لاریجانی، خبرگزاری مهر، 24 مهر 1382.
|
|
