نه‌کلاهک نه‌کلاه ! (یادداشت روز)

قبل از ورود به موضوع اصلی یادداشت پیش‌روی اشاره به این نکته ضروری است که توده‌های عظیم مردم و تقریبا همه جریانات سیاسی صرفنظر از سلیقه‌های متفاوتی که دارند، در ضرورت برخورداری ایران اسلامی از فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای و دستاوردهای پیرامونی آن اتفاق نظر دارند و پیروزی و موفقیت تیم مذاکره‌کننده کشورمان - چه تیم‌های قبلی و چه تیم کنونی -
را در آوردگاه چالش هسته‌ای آرزو می‌کنند و البته در این میان اصحاب
- اندک و کم‌شمار - فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 حساب جداگانه‌ای دارند... و اما؛
1- توافقنامه ژنو در فاصله کوتاهی بعد از امضای آن از سوی طرفین مذاکره‌کننده با برداشت‌ها و اظهارنظرهای «متفاوت» در داخل کشور و «متضاد» از جانب حریف بیرونی روبرو شد. تا آنجا که امروزه درباره توازن میان آنچه داده‌ایم و آنچه گرفته‌ایم، ابهامات و تردیدهای جدی پدید آمده است. به عنوان مثال، یکی از خطوط‌ قرمز اصلی ما که طی 10 سال گذشته بر آن اصرار ورزیده‌ایم، به رسمیت شمردن حق غنی‌سازی در داخل کشور و با تعریف روشن و صریح ماده 4 معاهده NPT بوده است. دراین‌باره تیم مذاکره‌کننده کشورمان تأکید می‌ورزد که در توافقنامه ژنو حق غنی‌سازی ایران به رسمیت شناخته شده است ولی از سوی دیگر حریف با صراحت اعلام می‌کند که این حق در توافقنامه نیامده و به رسمیت شناخته نشده است. مسئولان هسته‌ای کشورمان در توضیح این تناقض می‌گویند که ادعای حریف مصرف داخلی دارد و مقامات آمریکایی برای راضی کردن مخالفان داخلی خود به اینگونه ادعاهای بی‌اساس روی آورده‌اند. این توضیح اگرچه خالی از واقعیت نیست ولی نمی‌تواند پاسخ قابل قبولی تلقی شود، چرا که ادعاکنندگان، افراد عادی و یا رسانه‌ها نیستند، بلکه این ادعاها از سوی بلندپایه‌ترین مقامات مذاکره‌کننده حریف مطرح می‌شود مقاماتی نظیر اوباما رئیس‌جمهور، جان‌کری وزیرامورخارجه، وندی شرمن مذاکره‌کننده ارشد آمریکا، وزیرخارجه فرانسه، نخست‌وزیر‌انگلیس و... بنابراین چگونه می‌توان پذیرفت ادعای آنان فقط مصرف داخلی داشته باشد. چرا که متن توافقنامه منتشر شده است و برای افکار عمومی طرف مقابل پوشاندنی و انکارکردنی نیست، و از سوی دیگر مقامات حریف از این نکته بدیهی به خوبی آگاهند که اگر ادعای خلاف واقع کرده باشند از سوی افکار عمومی ملت‌هایشان و از جمله مخالفان سیاسی خود مورد بازخواست قرار می‌گیرند، زیرا مخالفان داخلی آنها نیز توان مراجعه به متن توافقنامه و درک محتوای آن را دارند. پس ماجرا چیست؟!
این فقط یک نمونه بود و نمونه‌های دیگری از تناقض و تضاد میان برداشت طرف خودی و حریف از توافقنامه یاد شده وجود دارد که به طور طبیعی می‌تواند با پرسش‌های منطقی همراه باشد. آنچه در پی می‌آید، پرسش‌هایی است که از مروری گذرا بر متن توافقنامه ژنو برخاسته و پاسخ صریح و مستند مسئولان مربوطه را می‌طلبد.
2- در مقدمه توافقنامه ژنو آمده است «هدف از مذاکرات دست یافتن به یک راه‌حل جامع و مورد توافق دو طرف است که اطمینان بدهد ایران در پی تولید سلاح هسته‌ای نیست. راه‌حل مزبور مبتنی بر این اقدامات اولیه است و به یک گام نهایی منجر خواهد شد. این راه‌حل جامع، در برگیرنده یک برنامه غنی‌سازی مورد توافق دو طرف است که با اعمال محدودیت‌ها و اقدامات شفاف‌ساز به منظور حصول اطمینان از ماهیت صلح‌آمیز آن همراه خواهد بود.»
در این بخش از توافقنامه، اگرچه بر حق بهره‌برداری از انرژی صلح‌آمیز تحت مفاد NPT تاکید شده ولی؛
الف: حق غنی‌سازی برای کشورمان مشروط و موکول به «محدودیت‌»ها و «اقدامات شفاف‌ساز» شده است. این محدودیت‌ها در معاهده NPT نیامده بنابراین واژه «طبق معاهده NPT» با آنچه در معاهده مزبور بر آن تصریح شده همخوانی ندارد.
ب: قید «شفاف‌سازی» به «حصول اطمینان» طرف مقابل موکول شده است و از آنجا که «حصول اطمینان» یک واژه کشدار و غیرقابل اندازه‌گیری است، می‌تواند تمامی اقدامات شفاف‌ساز ایران را با این بهانه که هنوز اطمینان پیدا نکرده‌ایم، بی‌اثر سازد. این دقیقا همان برخوردی است که حریف در چالش هسته‌ای 10 ساله داشته است و از این روی نمی‌تواند تضمین قطعی و قابل‌قبولی برای به رسمیت شناختن حق غنی‌سازی کشورمان باشد.
ج: حق غنی‌سازی کشورهای عضو NPT در ماده 4 این معاهده (سیکل تولید سوخت هسته‌ای) به رسمیت شمرده شده است و انتظار آن بود که تیم هسته‌ای کشورمان از حریف بخواهد در مقدمه توافقنامه و در فصل پایانی آن «FINAL STEP» حق غنی‌سازی ایران را با صراحت به ماده 4 NPT مستند کند تا زمینه‌ای برای انکار بعدی آن وجود نداشته باشد.
گفتنی است که بلافاصله پس از سخنرانی اوباما در مجمع عمومی سازمان‌ملل - سه هفته قبل از توافقنامه ژنو- وندی شرمن مذاکره کننده ارشد تیم آمریکا توضیح داده بود که غنی‌سازی مورد نظر اوباما بیرون از خاک ایران خواهد بود. بنابراین تعجب‌آور است که چرا مذاکره کنندگان محترم کشورمان با توجه به این پیش‌زمینه، بر تصریح به بند 4 در توافقنامه اصرار نکرده‌اند.
3- در فصل آخر توافقنامه تحت عنوان گام آخر نیز به حق غنی‌سازی ایران اشاره شده ولی در این بخش قیدهای دیگری هم به آن افزوده و تأکید کرده‌اند که این حق غنی‌سازی الف: «مورد توافق طرفین باشد» ب: «منطبق بر نیازمندی‌های عملی- PRACTICAL NEEDS باشد» ج: با اعمال محدودیت بر گستره و سطح فعالیت غنی‌سازی باشد، د: ظرفیت غنی‌سازی، محل انجام آن و ذخایر اورانیوم غنی شده مورد توافق قرار گیرد.
همانگونه که ملاحظه می‌شود؛
اول: قید «نیازمندی‌های عملی»، می‌تواند بهانه‌ای برای محروم کردن ایران از حق غنی‌سازی باشد. چرا که حریف می‌تواند ادعا کند- و بارها ادعا کرده است- که ایران به اورانیوم غنی شده برای نیروگاه بوشهر و رآکتور تهران نیاز دارد و این در حالی است که اولاً مواد کافی برای تأمین نیاز نیروگاه بوشهر را در اختیار دارد و ثانیاً سوخت لازم برای رآکتور تهران را هم از طریق تبدیل اورانیوم 20 درصد به میله‌های سوخت- یکی از بندهای توافقنامه- تأمین شده است، بنابراین «نیاز عملی» به غنی‌سازی اورانیوم ندارد!
دوم: از سوی دیگر، «سطح و گستره غنی‌سازی- «SCOPE & LEVEL باید محدود باشد و این در حالی است که مقصود ما از غنی‌سازی اورانیوم، غنی‌سازی صنعتی است و نه آزمایشگاهی.
سوم و چهارم و پنجم: ظرفیت غنی‌سازی، محل انجام آن و ذخایر اورانیوم غنی شده نیز محدود و موکول به توافق حریف است. یعنی دقیقا همان نظر وندی شرمن که گفته بود به ایران حق غنی‌سازی در خاک خود را نمی‌دهیم!
4- در متن توافقنامه ژنو، گام اول با ذکر جزئیات آمده است و فقط نگاهی گذرا به آن نشان می‌دهد که آنچه «داده‌ایم» با آنچه «گرفته‌ایم» متوازن نیست که شرح آن به درازا می‌کشد و نیاز به مبحث جداگانه‌ای دارد. اما، گام‌های دیگر، تحت عناوین گام‌ میانی (دوم) و گام‌نهایی (سوم) اگرچه با جزئیات نیامده است ولی چارچوب مشخصی برای آن در نظر گرفته شده و ایران را به رعایت این چارچوب ملزم کرده‌اند. از جمله آن که؛
5- در فصل مربوط به گام دوم آمده است؛ «در فاصله میان گام‌های اول و گام ‌نهایی، گام‌های دیگری از جمله، پرداختن به قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل با هدف «قانع شدن» - «SATIS FACTORY» نهایی دبیرکل سازمان ملل متحد در نظر گرفته شده است.» در این بخش؛
الف: به طور تلویحی قانونی بودن قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل را پذیرفته‌ایم. و حال آن که تاکنون با استناد به موازین حقوق بین‌الملل این قطعنامه‌ها را غیرقانونی و باج‌خواهانه می‌دانستیم.
ب: ارسال پرونده هسته‌ای کشورمان به شورای امنیت سازمان ملل نیز با بند C از ماده 12 اساسنامه آژانس مغایرت آشکار داشته است چرا که در این بند از اساسنامه برای ارجاع پرونده یک کشور عضو به شورای امنیت سازمان ملل 2 علت ذکر شده است. اول؛ اثبات انحراف از فعالیت صلح‌آمیز هسته‌ای به سوی تولید سلاح اتمی - DIVERSION - که این انحراف در هیچیک از گزارش‌های آژانس و قطعنامه‌های شورای حکام نیامده است و دوم؛ بی‌توجهی کشور عضو به توصیه‌های آژانس برای رفع «تقصیرها و قصورها» که در این زمینه نیز قطعنامه نوامبر 2004 آژانس- آبان 83- از رفع- بخوانید بی‌اساس‌بودن- قصورها و تقصیرهای مورد مناقشه خبر داده است. بنابراین از این زاویه نیز ارجاع پرونده و قطعنامه‌های شورای امنیت فاقد اعتبار بوده است.
ج: واژه «قانع شدن» در بند یاد شده یک مفهوم کشدار و بدون مرز است و می‌تواند تفسیرها و تعریف‌های متفاوت و غیرقابل اندازه‌گیری داشته باشد و باید پرسید که مگر تاکنون حریف در مقابل شواهد و مستندات شفاف‌ساز ایران که بازرسی‌های پیوسته آژانس گواه صحت آن است ابراز رضایت و اقناع کرده است که از این پس چنان کند؟!
6- در توافقنامه ژنو، ابعاد «اقدامات شفاف‌ساز» که ایران را ملزم به انجام آن کرده‌اند، تعریف نشده و شفاف‌سازی مورد نظر حریف بدون مرز رها شده است. از این روی می‌توان و باید نگران بود که آنچه دشمن از ما خواسته است، بسیار فراتر از مفاد NPT، پادمان مربوطه و حتی فراتر از پروتکل الحاقی باشد و باید از عزیزان تیم هسته‌ای کشورمان پرسید؛ آیا با پذیرش قید بدون مرز و تعریف نشده «اقدامات شفاف‌ساز» دست حریف برای مطالبات فراتر از پادمان و پروتکل‌ الحاقی باز نشده است؟! نباید فراموش کنیم که حریف برای مقابله با موجودیت ایران اسلامی به هر جنایتی دست می‌زند و تاکنون زده است، بنابراین دور از انتظار نیست که باز هم مانند 10 سال گذشته، هیچیک از اقدامات شفاف‌ساز ما را «قانع‌کننده» تلقی نکند! و البته این دفعه با استناد به توافقنامه ژنو!
7- در فصل مربوط به گام میانی و در فاصله گام اول و گام نهایی از ایران خواسته شده است که گام‌های دیگری نیز بردارد- ADDITIONAL STEPS-
و پرداختن به قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل را با تعبیر «از جمله این گام‌ها در کنار گام‌های دیگر» آورده است. که به موضوع قطعنامه‌ها اشاره داشتیم و اکنون اشاره به این نکته را ضروری و قابل پرسش می‌دانیم که چرا گام‌های اضافی را به صورت جمع آورده‌اند؟ و غیر از پرداختن به قطعنامه‌ها که آن را فقط یکی از آن گام‌ها می‌دانند انتظار چه گام‌های دیگری را از ایران دارند؟! توافقنامه در این باره ساکت است و حریف می‌تواند با استناد به این بند تعریف نشده، درپی تحمیل انتظارات غیرقانونی و باج‌خواهانه مورد نظر خود برآید. انتظار منطقی از تیم هسته‌ای کشورمان این بود که زیر بار گام‌های اضافی تعریف نشده نروند و از طرف مقابل بخواهند منظور خود از این گام‌ها را دقیقا مشخص کند که متاسفانه این انتظار ضروری برآورده نشده است!
8- در فصل مربوط به گام نهایی، از ایران خواسته شده که نگرانی‌های حریف درباره رآکتور آب سنگین اراک IR-40 را به طور کامل برطرف کند و آمده است که ایران در این تاسیسات هیچگونه بازفرآوری انجام نخواهد داد و هیچگونه تاسیساتی که قادر به انجام بازفرآوری باشد نیز ایجاد نخواهد کرد. و این یعنی تعطیلی رآکتور آب سنگین اراک!
9- در پایان توافقنامه و درباره گام نهایی و هر یک از گام‌های میانی تاکید شده است «اگر همه آنچه در این سند آمده است، مورد توافق قرار نگیرد، مانند آن است که هیچ توافقی به دست نیامده است» و از این گزاره با عنوان «اصل اساسی» یاد شده است.
توضیح آن که گام اول با جزئیات در توافقنامه آمده است ولی گام‌های میانی و نهایی- همانگونه که اشاره شد- اگرچه با همه جزئیات ذکر نشده است ولی چارچوب‌های آن با دقت- بخوانید زیرکی و موذی‌گری حریف- مشخص گردیده و کاربرد «اصل اساسی» مورد اشاره دقیقا در همین نقطه است. به بیان دیگر، حریف تاکید کرده است که علاوه بر توافق روی جزئیات گام اول، تمامی چارچوب تعیین شده برای گام‌های میانی و نهایی نیز بایستی از جانب ایران، پذیرفته تلقی شود و در غیر این صورت گویی هیچ توافقی صورت نپذیرفته است! بنابراین بند یادشده، در ماهیت خود، ایران را ملزم می‌کند که علاوه بر جزئیات ذکر شده در گام اول بایستی ادامه مسیر تا گام نهایی را هم مطابق چارچوب تعیین شده از سوی حریف طی کند! اگر چنین باشد، ادامه مذاکرات مفهوم و معنای چندانی ندارد.
10- و بالاخره اگرچه هنوز گفتنی‌هایی هست ولی آنچه به اختصار در این وجیزه آمده است فقط چند پرسش از مسئولان محترم تیم مذاکره‌کننده کشورمان است که پاسخ به آن برای روشن شدن بیشتر اذهان عمومی درباره توافقنامه ژنو، ضروری به نظر می‌رسد و می‌تواند برخی از ابهامات پدید آمده را بزداید و این واقعیت نیز به عنوان یک تصمیم اطمینان‌بخش قابل اشاره است که مسئولان تیم هسته‌ای بارها تاکید کرده‌اند بلافاصله پس از مشاهده کمترین تهدید علیه فن‌آوری صلح‌آمیز ایران و نادیده گرفتن حق مسلم و قانونی کشورمان به نقطه قبل از توافق بازخواهند گشت.
این نکته نیز گفتنی است که حریف با توجه به فتوای حضرت آقا، کمترین تردیدی ندارد که ایران به‌کارگیری سلاح هسته‌ای را حرام می‌داند و هرگز
در پی تولید آن نیست و باز هم به قول حضرتش به هیچ قدرتی هم اجازه تجاوز به حقوق مسلم و قانونی ملت ایران را نداده و نخواهد داد.

حسین شریعتمداری

کیهان و خوانندگان

33110065 ساعت 3 تا 6 بعدازظهر
33916546 تمام ساعات شبانه‌روز
سامانه پیام کوتاه 30002323
* موضع‌گیری جدید اتحادیه اروپا علیه ایران آن هم چند روز بعد از توافق ژنو قابل پیش‌بینی بود. چه بسا در آینده هم آمریکایی‌ها مشابه تحریم‌های اروپا را علیه ملت ایران داشته باشند. چگونه به گوش بعضی‌ها فرو کنیم که تا مثل یک برده تسلیم غربی‌ها نشویم دست از نقشه‌های پلید و شوم خود برنمی‌دارند. تنها راه مقاومت و ایستادگی در مقابل این زورگویان پیشرفت کشور و تلاش برای خودکفایی است فقط کافی است که باور بکنیم می‌توانیم.
6091---0915
* ضمن حمایت از تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران اسلامی امید است طرف غربی در قبال حسن نیت حداکثری ما در مذاکرات هسته‌ای دچار اشتباه محاسباتی نشود و به زیاده‌خواهی و فشار علیه ایران ادامه ندهد. در ازای این همه همکاری باید تمام تحریم‌های نفتی و بانکی علیه ملت ایران برداشته شود.
علی‌نژاد از قائم‌شهر
* این جمله حکیمانه آیت‌الله جوادی آملی خطاب به تیم هسته‌ای کشورمان را که فرموده‌اند بعد از دست دادن با آمریکایی‌ها باید تعداد انگشتان دست خویش را بشماریم باید با آب طلا نوشت و به تمام اقشار جامعه از کوچک تا بزرگ تاکید کرد چرا که آمریکا و آمریکایی‌ها واقعا قابل اعتماد نیستند.
میردامادی از فرهنگیان کشور
* رئیس‌جمهور محترم از خالی بودن خزانه صحبت می‌کنند پس چطور پول صد میلیونی دفن سگ‌های زرد مبتذل‌خوان و هزینه هنگفت دیدار پیشکسوتان پرسپولیس با میلان و یا همایش‌های بی‌نتیجه و بی‌محتوا پرداخت می‌شود؟
3217---0911
*از وزیر خارجه آمریکا و سرسپردگان صهیونیسم سوال شود اگر در مذاکرات ژنو حق غنی‌سازی ایران به رسمیت شناخته نشده پس توافق این دوره از مذاکرات روی چه چیزی بوده است.
6771---0913
* از کلیه کارکنان روزنامه کیهان به ویژه مدیر مسئول آن بابت تیتر خیلی عالی روز پنجشنبه که نوشته بودند دولت در زنگ حساب، انشاء خواند تشکر و قدردانی می‌کنم.
6330---0914
* آقای روحانی ریاست محترم جمهوری در ارائه گزارش 100 روزه خویش خیلی راحت گفت دولت خودش را از مسائل فرهنگی کنار خواهد کشید. در حالی که دولت موظف است دست به فرهنگ‌سازی قرآنی در فضای جامعه بزند و در این راستا مسئولیت سلامت و خدای نخواسته فساد فرهنگی جامعه متوجه اوست.
شجاع
* خدا کند حقوق شهروندی دولت یازدهم به سرنوشت شعار بی‌مفهوم جامعه مدنی دولت آقای خاتمی تبدیل نشود. دیدیم که به بهانه جامعه مدنی چه بر سر ارزش‌ها و مقدسات آوردند و چه حرمت‌شکنی‌ها که صورت نگرفت و چه بی‌اعتنایی که به معیشت مردم نشد.
9313---0912
* به عنوان یک پیرمرد بالای 70 سال برای جوانان عزیز کشورمان خاطره‌ای نقل می‌کنم: رزم‌آرا نخست‌وزیر شاه مخلوع می‌گفت ما یک آفتابه (لولهنگ) هم نمی‌توانیم بسازیم. حال کجاست تا ببیند تنها ظرف 2 سال یک پل 10 کیلومتری ساخته شد و هزاران دستاورد دیگر که دانشمندان جوان کشورمان در این سال‌ها داشتند.
معین‌فر
* در کشوری که سگ‌های زرد جایگاه خاصی پیدا می‌کنند باید هم دشمن برای معتاد و شیطان پرست کردن نوجوانانش طمع کند.
9004---0913
* به نظر می‌رسد دولت تدبیر و امید تمام تدبیر خود را بر نفی گذشته متمرکز کرده است. این گزارش صد روزه فقط ملت را غمگین و صهیونیست‌ها را شاد نمود. این رفتار زیبنده یک عضو خبرگان رهبری و یک رئیس‌جمهور روحانی نبود.
باقری
* در طول 8 سال گذشته این همه سازندگی شد و در اقصی نقاط کشور سد، آزادراه و پل ساخته شد. چگونه بعضی‌ها چشمان خود را روی این واقعیت‌ها بسته‌اند و خیلی راحت می‌گویند هیچ کاری انجام نشده است.
8388---0938
* مدت زیادی است به تهیه نوع ویژه‌ای از شیر خشک به نام ببلاک از نوع A.R، کامفورت و بپتی کل شهر تهران را گشته‌ام ولی متاسفانه پیدا نکردم. از شرکت پخش رازی که مسئول پخش این ببلاک است هم پرسیدم ولی جوابی ندادند. پس ببلاک مورد نیاز کودک بیمارم را از کجا باید تهیه کنم. از مسئولین درخواست یاری دارم.
2914---0912

تکرار (گفت و شنود)

گفت: یکی از مسئولان در مصاحبه با فایننشال‌تایمز گفته است «اگر این محاسبات عقلانی و سیاسی که مخصوصا دولت اوباما نشان داده، ادامه پیدا کند، غرب رفتار دیگری از ایران خواهد دید»!
گفتم: یعنی اینکه گفته‌اند همه گزینه‌ها از جمله گزینه نظامی روی میز است! و این که گفته‌اند فریبکاری در ژن مردم ایران است! و اینکه بلافاصله بعد از توافق ژنو درباره متن آن دبه درآوردند! و اینکه گفته‌اند ایران به خاطر دفاع از حزب‌الله لبنان یک کشور طرفدار تروریسم است و... نشانه عقلانیت اوباما و دولت آمریکاست؟!
گفت: اگر این اقدامات وحشیانه آمریکا نشانه عقلانیت باشد، پس حتما معنی و مفهوم عقل از نظر ایشان با آنچه همه مردم دنیا می‌فهمند فرق می‌کند!
گفتم: چه عرض کنم؟! ما که نفهمیدیم منظور ایشان چیست؟!... می‌گویند شخصی برای شنیدن انعکاس صدای خود به کوهستان رفت و با صدای بلند گفت؛ هان، مان، توم، پینگ و کوه جواب داد؛ آقا ببخشید! خیلی سخت بود، یک دفعه دیگه تکرار کن!

در کنفرانس خبری کویت ظریف: ایران کشورهای منطقه را فدای توافق با ۱+۵ نمی‌کند

وزیر خارجه ایران در یک کنفرانس خبری در کویت تاکید کرد کشورهای منطقه را فدای توافق با ۱+۵ نمی‌کنیم و همچنین اعلام کرد که هنوز تاریخی برای دیدار از عربستان تعیین نشده است.
«محمدجواد ظریف» وزیر خارجه ایران، بعد از گفت‌وگوهایی که در کویت صورت داد، اعلام کرد که هنوز تاریخی برای دیدار از عربستان سعودی تعیین نشده است.
وی در خصوص توافق ایران و 1+5 در یک کنفرانس خبری بعد از گفت‌وگو با «شیخ صباح الاحمد الصباح» وزیر خارجه کویت تصریح کرد: این توافقنامه به قیمت از دست دادن کشورهای منطقه نخواهد بود.
ظریف در خصوص سفر به ریاض گفت: ما به عربستان سعودی به عنوان یک کشور مهم و بانفوذ منطقه‌ای می‌نگریم و تلاش می‌کنیم تا همکاری با این کشور را به نفع منطقه تقویت کنیم.
ظریف در پاسخ به مسئله جزایر سه‌گانه در ایران گفت که تهران آماده گفت‌وگو درباره یکی از این جزایر به نام «ابوموسی» است.
همچنین محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در سفر به کویت، بـا شیخ صباح الاحمد الجابر الصباح امیر این کشور دیدار و گفت‌وگو کرد.
ظریف در این دیدار که وزیر خارجه کویت نیز حضور داشت، با اشاره به اینکه حامل صمیمانه‌ترین پیام‌های دوستی رئیس جمهوری اسلامی ایران برای امیر کویت است، از طرف روحانی از وی برای سفر به کشورمان دعوت به عمل آورد.
وزیر خارجه کشورمان در این دیدار با تأکید بر اینکه روابط با منطقه مهمترین اولویت سیاست خارجی ماست، رابطه ایران با کشورهای منطقه را بسیار مهم دانست و تأکید کرد: ما امنیت هر یک از کشورهای منطقه را امنیت خود و هر تهدید علیه هر کشور منطقه را تهدید علیه خود می‌دانیم و این پیام دوستی ما به همه همسایگان است.
امیر کویت نیز در این ملاقات با استقبال از پیام دعوت روحانی تصریح کرد که امیدوار است در اولین فرصت ممکن این سفر عملی شود.
شیخ صباح تصریح کرد که ما همواره در مسئله هسته‌ای از ایران حمایت کرده‌ایم چرا که رهبری ایران سلاح هسته‌ای را تحریم کرده‌اند.
در این دیدار که پیرامون تحولات منطقه‌ای از جمله بحران سوریه نیز رایزنی شد، ظریف بر ضرورت حل این بحران از طریق گفت‌وگوی سیاسی تأکید کرد و امیر کویت نیز با اشاره به نقش و نفوذ جمهوری اسلامی ایران برای کمک به حل سیاسی بحران سوریه ابراز امیدواری کرد که ایران به عنوان یک کشور تأثیرگذار در اجلاس ژنو حضور داشته باشد.

عراقچی خبر داد احتمال برگزاری نشست کارشناسی ایران و 1+5 در هفته آینده

عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان از احتمال برگزاری نشست کارشناسان ایران و 1+5 در هفته آینده در وین یا ژنو خبر داد.
سیدعباس عراقچی معاون امور حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه و عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در برنامه زنده تلویزیونی در خصوص تشریح مذاکرات ژنو 3 و توافق صورت گرفته گفت: متنی که مورد توافق قرار گرفت توافقنامه حقوقی دارای تعهدات الزام‌آور نیست و بلکه بیشتر به بیانیه سیاسی شبیه است که تحت عنوان برنامه اقدام مشترک مورد توافق قرار گرفت و دو طرف اقداماتی که بایستی به طور داوطلبانه و برای دوره مشخص انجام شود، فهرست کردند.
وی افزود: این توافق گام اولیه برای رسیدن به توافق جامع به شمار می‌رود که در نهایت تکلیف مشکلات روشن و همه تحریم‌ها بهره‌مند می‌شوند و ایران از برنامه صلح‌آمیز خود از جمله غنی‌سازی بهره‌مند خواهد شد.
عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در خصوص بی‌اعتمادی مردم ایران به طرف مقابل این مذاکرات را محصول تجربیات مذاکرات قبلی برشمرد و ابراز داشت: ما به هیچ‌وجه به طرف مقابل خوشبین نیستیم و بدبین هستیم و به آنها اعلام کرده‌ایم که نمی‌توانیم به شما اعتماد کنیم و به همین خاطر در روندی که طراحی شده یک مکانیزم ضمانت در نظر گرفته شده است.
عراقچی در ادامه تصریح کرد: هر لحظه که احساس کنیم طرف مقابل به تعهداتش عمل نمی‌کند و در اقداماتش کوتاهی می‌کند به موقعیت قبلی برمی‌گردیم و روند را متوقف می‌کنیم.
معاون امور حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه در خصوص مذاکرات با 1+5 با بیان اینکه این مذاکرات فراز و نشیب زیادی داشت، عنوان کرد: در ژنو 2 در مقابل یک سری زیاده‌خواهی‌ها قرار گرفتیم و ترجیح دادیم مذاکرات متوقف شود و یکی از کشورهای 1+5 مقداری بازی را به هم زد. در مذاکرات ژنو 3 نیز دو بار با قهر و تلخی جلسه را ترک کردیم و بعد واسطه شدند و مواضع‌شان را اصلاح کردند و یک بار نیز جلسه را لغو کردیم و حضور نیافتیم.
وی درباره مذاکرات کارشناسی نیز گفت: قرار است خانم اشمیت این هفته با من تماس بگیرد و احتمال دارد کارشناسان ما هفته آینده در وین یا ژنو مذاکره کنند تا ساز و کار اجرایی را پیدا و عملیاتی کنیم.
از سوی دیگر؛ رویترز طی گزارشی در خصوص آغاز دور جدید مذاکرات کارشناسان ایران و 1+5 نوشت: با توجه به آن که توافق موقتی که هفته گذشته در ژنو به امضا رسید در حقیقت کامل نبوده است، نمایندگان ایران و گروه پنج به علاوه یک قرار است این هفته بار دیگر در سوئیس با یکدیگر دیدار و در مورد ابعاد این توافق گفت‌وگو کنند.
محور اصلی مذاکرات جدید بررسی ابعاد فنی توافق ژنو خواهد بود.
این خبرگزاری مشخص نکرد سطح نمایندگان شرکت‌کننده در این مذاکرات چه خواهد بود اما آمریکا اعلام کرد که احتمالا وندی شرمن، معاون وزیر امور خارجه این کشور در این نشست شرکت خواهد کرد.
جزئیات سفر عراقچی به لاهه
«سیدعباس عراقچی» معاون حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه پیرامون برنامه‌های سفر خود به هلند گفت: به منظور شرکت در کنفرانس منع سلاح‌های شیمیایی به لاهه سفر می‌کنم و به عنوان ریاست جنبش عدم تعهد سخنرانی خواهم کرد.
عراقچی تصریح کرد: در حاشیه این کنفرانس با مدیرکل سازمان منع سلاح شیمیایی، مقامات هلندی، وزیر خارجه و رئیس کمیسیون سیاست خارجی مجلس این کشور ملاقات خواهم کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، معاون وزیر امور خارجه ادامه داد: همچنین نمایشگاهی که انجمن حمایت از قربانیان سلاح شیمیایی در لاهه برگزار کرده‌اند را افتتاح و از آن بازدید خواهیم کرد.
گفتنی است؛ در این سفر «فرج‌وند» رئیس اداره مرجع ملی معاهدات خلع سلاح شیمیایی معاون وزیر خارجه کشورمان را همراهی می‌کنند.

سخنگوی اشتون: آماده‌ایم تحریم‌ها را متوقف کنیم

سخنگوی اشتون گفت: به منظور دستیابی به توافق نهایی با ایران طی یک سال، در راستای برگزاری دیدارهایی با ایران گام برمی‌داریم.
مایکل‌مان در گفت‌وگو با روزنامه الرای العام، چاپ کویت در پاسخ به این سؤالات که بعد از توافق ژنو گام بعدی چیست؟ و آیا زمان بعدی شش ماه دیگر است؟ و آیا مواضع مهمی وجود دارد که شما قصد اشاره به آن را دارید؟ بیان کرد: ما از نتایج ژنو 2 و توافقی که همه طرف‌ها آن را امضا کردند، بسیار خوشحال شدیم. همه از این مذاکرات پیروز خارج شدند بدون اینکه غالب و مغلوبی وجود داشته باشد. اداره خوب این مذاکرات از سوی کاترین اشتون، رئیس سیاست خارجه اتحادیه اروپا موجب از بین رفتن موانع شد چرا که جدی بود و او به همراه محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران توانست فضای اعتماد متقابل را ایجاد کند که این مسئله تاثیر مثبتی در نتایج ممتاز مذاکرات داشت.
وی ادامه داد: در حال حاضر ما باید پیگیر (مذاکرات) باشیم و گام‌های اولیه توافق را از ناحیه اتحادیه اروپا که تحریم‌های سختی را تحمیل کرده، پیگیری کنیم. ما آماده‌ایم تحریم‌ها علیه مسایل مختلف از جمله پتروشیمی، معادن سنگ‌های گران‌قیمت و دیگر چیزها را در توافقنامه اول امضاء شده، متوقف کنیم. همچنین آماده‌ایم قانون مناسبی را در ضمن مجموعه اتحادیه اروپا برای تضمین اجرایی شدن این توافقنامه وضع کنیم اما ما منتظر اجرای این مساله تا زمان وفای به عهد طرف ایرانی و تثبیت تعهداتش از سوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواهیم بود چرا که قرار است بازرسان آژانس هشتم و نهم دسامبر (17 و 18 آذر) از رآکتور آب سنگین اراک بازدید کنند.
مان افزود: بعد از اطمینان از تعهد طرف ایرانی و ارائه گزارش به ما از سوی آژانس و تاکید بر اجرای تعهدات بر اساس توافقات میان ما، همه چیز با سرعت زیادی رو به جلو حرکت خواهد کرد و هیئت وزیران اتحادیه اروپا به منظور موافقت با قانون مناسبی برای لغو تحریم‌ها نشستی را برگزار خواهد کرد. نمی‌توانم بگویم که همه اینها چه زمانی محقق خواهد شد و چقدر زمان خواهد برد چرا که ما جدول زمانی مشخصی را تعیین نکردیم ولی با طرف ایرانی برای تعیین زمان‌های بعدی دیدارها طی هفته‌های آینده در تماسیم. سخنگوی اشتون در پاسخ به این سؤال که آیا گزارش آژانس آغاز لغو تحریم‌های اتحادیه اروپا خواهد بود، گفت: باید گام‌های طرفین ایرانی و گروه‌های بین‌المللی یک همزمانی داشته باشد از این رو تماس‌های پی‌درپی و متعددی وجود خواهد داشت تا اطمینان حاصل شود که هر یک از طرفین به تعهدات مورد امضاء خود، عمل می‌کند. در رابطه با اتحادیه اروپا کارها به سرعت انجام خواهد شد. معتقدم آمریکا هم گام‌ها را دنبال خواهد کرد. در رابطه با خود ما هم باید بگویم تحریم‌هایی که اتحادیه اعمال کرده است پیچیده نیست بلکه روشن است همچنین تعامل با آن و تلاش برای از بین بردن آن براساس توافقنامه امضاء شده، بسیار آسان خواهد بود. به گزارش ایسنا وی در پاسخ به این سؤال که آیا طی شش ماه آینده ملاقات‌های دیگری انجام خواهد شد؟ اظهار کرد: طی شش ماه آینده چندین بار با یکدیگر ملاقات خواهیم کرد و طی آن برای توافق نهایی با ایران نیز گفت‌وگو خواهیم کرد.
مان درباره جدیت ایران و غرب در توجه به اجرای توافقنامه ژنو بیان کرد: توافقنامه اول روند کلی توافقنامه نهایی را مشخص کرده است و تنها گام اولیه‌ای را که اجرای آن الان آغاز شده، مشخص نکرده است. معتقدم ایران جدی است و ما دلیلی برای فکر کردن به عکس آن نداریم. اگر به نتیجه مثبتی که طی نشست ژنو 2 حاصل شده، نگاه کنیم درمی‌یابیم که امروز طرف‌ها به یکدیگر اعتماد دارند و در آینده هم بر آن تکیه دارند امری که ما را به سوی یک توافق نهایی از امروز تا یک سال سوق می‌دهد.

یک توافق 6 ماهه دیگر برای محدودتر کردن برنامه هسته‌ای ایران ! (خبر ویژه)

اندیشکده آمریکایی بلفر توافق نهایی با ایران برای برنامه غنی‌سازی را دشوار خواند و پیش‌بینی کرد توافق‌نامه 6 ماهه فعلی به یک توافق موقت دیگر منتهی شود و محدودیت‌های جدیدی را از ایران بخواهد.
گری سیمور (هماهنگ‌کننده سابق تسلیحاتی کاخ سفید و مدیر اجرایی تحقیقات در اندیشکده بلفر هاروارد) در تحلیل اندیشکده بلفر خاطرنشان کرد: هدف از توافق مقدماتی ژنو ایجاد زمان و مجال سیاسی برای مذاکره بر سر یک توافق نهایی در مدت شش ماه است. اما ایران و 1+5 همچنان در مورد موضوع اصلی مذاکرات بسیار دور از هم هستند. موضوع اصلی عبارت از این است که آیا ایران به عنوان بخشی از برنامه هسته‌ای «صلح‌آمیز» می‌تواند ظرفیت غنی‌سازی را داشته باشد یا خیر. از آنجا که این موضوعی بسیار اختلاف‌برانگیز و بغرنج است، بعید است که حل و فصل نهایی موضوع در شش ماه به دست آید.
وی می‌افزاید: در عوض، به منظور زنده نگاه داشتن این فرایند و جلوگیری از پیامدهای بن‌بست یا شکست دیپلماسی، گروه 1+5 و ایران احتمالا یک توافق موقتی دیگر را نهایی می‌کنند که مذاکرات برای توافق نهایی را تمدید خواهد کرد و می‌توان امیدوار بود که این توافق (موقتی) شامل محدودیت‌های بیشتر بر برنامه هسته‌ای ایران در ازای کاهش بیشتر تحریم‌ها باشد. این احتمالا بهترین نتیجه‌ای است که دیپلماسی می‌تواند عرضه کند.
سیمور در ادامه می‌نویسد: به هر حال برای غرب توافقی موقتی که برخی جنبه‌های مهم برنامه هسته‌ای ایران را کند یا متوقف می‌کند، به توافق نکردن ترجیح دارد. اما دورنمای ایجاد شرایط لازم برای مذاکره بر سر یک توافق فراگیر در مدت شش‌ماه چیست؟ اگر سطح کنونی تحریم‌ها برای مجبور کردن ایران به کنار گذاشتن برنامه هسته‌ای کافی نیست، به نظر بعید می‌رسد که کاهش تحریم‌ها طبق توافق شش‌ماهه برای تغییر بنیادین محاسبات ایران کافی باشد. اما اگر 1+5 قادر باشد تحریم‌های باقی مانده را در مدت مذاکرات شش‌ماه حفظ کند و اگر ایران باور داشته باشد که 1+5 تمایل دارد و قادر است تحریم‌های کاهش یافته را در صورت نرسیدن به توافق نهایی مجددا برقرار سازد و تحریم‌های بیشتری نیز وضع کند، در این صورت بیشتر محتمل است که ایران درخواست‌ها برای محدودیت‌ بیشتر بر برنامه‌ هسته‌ای خود را بپذیرد.
وی ادامه می‌دهد: واشنگتن و شریکانش برای حفظ فشار باید اثبات کنند که می‌توانند تحریم‌های باقی مانده را اجرا کنند از جمله اینکه کشورها و شرکتهایی را که درصدد بهره‌برداری از سست شدن تحریم‌ها باشند مورد تحریم قرار دهند. واشنگتن و شریکانش باید همچنین تهدید کنند که اگر ایران خواسته‌های آنها را رد کند از مذاکرات خارج خواهند شد. کنگره آمریکا می‌تواند با اعلام حمایت از تحریم‌های بیشتر پس از شش‌ماه در صورت عدم پیشرفت کافی در مسیر توافق نهایی، به تقویت تهدید علیه ایران کمک کند.
سیمور معتقد است: بعید است که توافق نهایی در مدت شش ماه به دست آید زیرا دو طرف در خصوص مسئله مرکزی برچیدن بخش زیادی از برنامه غنی‌سازی، کنار گذاشتن رآکتور اراک و پذیرش نظارت‌های سرزده، بسیار دور از هم هستند. نتیجه این وضعیت احتمالا یک توافق موقتی دیگر است که شروط توافق جاری را برای مدت شش ماه دیگر تمدید می‌کند و می‌توانیم امیدوار باشیم که شامل محدودیت‌های بیشتر بر برنامه‌ هسته‌ای ایران در ازای کاهش بیشتر تحریم‌ها باشد.

همه گزینه‌ها روی میز است به قداره‌بند آمریکایی تهمت نزنید! (خبر ویژه)

رئیس‌جمهور در اظهارنظری قابل تأمل، باراک اوباما را فردی مؤدب توصیف کرد.
حسن روحانی در مصاحبه با روزنامه فایننشال تایمز عبارتی را به کار برده که تیتر نشریات زنجیره‌ای طرفدار آمریکا شده است. (به عنوان مثال روزنامه شرق تیتر زد: اوباما را مودب و باهوش یافتم). وی در پاسخ این سؤال که آیا شما آماده‌اید که مثلا در آینده اوباما را به تهران دعوت کنید و نظر شما در مورد او به عنوان یک شخصیت سیاسی چیست، می‌گوید: «در مکالمه تلفنی‌ای که داشتیم، من وی را فردی با ادبیاتی مودب و هوشمندانه دیدم. همانطور که پیش از این گفتم، مسائل ایران و آمریکا بسیار پیچیده است و نمی‌توان آن را در یک دوره زمانی کوتاه حل کرد. با وجود این پیچیدگی‌ها، در 100 روز گذشته گشایش‌هایی رخ داده که بعدها می‌تواند افزایش یابد.»
گفتنی است دو روز پس از مکالمه تلفنی آقای روحانی با اوباما- که یکی از مصادیق رفتار نابجا در سفر نیویورک بود- رئیس‌جمهور آمریکا با بنیامین نتانیاهو ملاقات کرد و ضمن تهدید بر تشدید فشار علیه ایران، با ادبیات چاقوکش‌ها و قداره‌بندها مدعی شد همه گزینه‌ها از جمله گزینه نظامی علیه ایران روی میز است. او همچنین حامی اصلی تحریم‌های غیرانسانی و خصمانه علیه ملت ایران است. همچنین دولت اوباما در ترورها و خرابکاری‌های هسته‌ای علیه ایران پیشگام بوده و از سوی دیگر بر اعتبار ارتکاب جنایت‌های متعدد علیه ملت‌های افغانستان و پاکستان و عراق و سوریه و مصر و... یک جنایتکار جنگی تمام عیار است که صرفا روی دست چدنی، دستکش مخملین کشیده و به عبارت دیگر فریبکار نیز هست؛ چنان که توافق هسته‌ای سه سال پیش ایران و غرب- با وساطت ترکیه و برزیل- را با وجود حمایت از اقدام مشترک اردوغان و داسیلوا، نقض کرد.
با این اوصاف که شرح آن مثنوی هفتاد من کاغذ می‌شود، عجیب به نظر می‌رسد که دکتر روحانی کارگزار ارشد جبهه شیطان بزرگ را مودب یافته اما یکی از این ویژگی‌های منافقانه، جنایتکارانه، عهدشکنانه، متکبر و زورگویانه را بازگو نکرده است.

تایم: تصور فروپاشی ایران خیال خام بود (خبر ویژه)

«واقعیت این است که ایران در یک دهه اخیر به کمک هزاران دانشمند و کارشناس خود به فناوری هسته‌ای دست یافته و برنامه هسته‌ای این کشور قابل نابودشدنی نیست»
فرید زکریا تحلیل‌گر ارشد مجله تایم معتقد است: ایران در سال 2003 نیز به دنبال توافق هسته‌ای بود. اما دولت بوش توافق را پس زد زیرا معتقد بود که نظام ایران، ضعیف است، بر اثر ضربه تحریم‌ها خرد شده است و در صورت ادامه سخت‌گیری واشنگتن یا تسلیم می‌شود و یا فرو می‌پاشد. از این رو توافقی انجام نشد. اما نتیجه چه بود؟ در سال 2003 ایران 160 سانتریفیوژ نصب کرد و اکنون این کشور در حدود 19 هزار سانتریفیوژ دارد.
امروز هم اگر توافق نمی‌کردیم، ایران پیشبرد برنامه هسته‌ای خود را ادامه می‌داد.
وی ادامه می‌دهد: واقعیت این است که ظرف یک دهه گذشته، ایران به فناوری هسته‌ای جدی در زمینه انرژی هسته‌ای با کمک هزاران دانشمند و کارشناس دست یافته است. همچنین برای یک کشور غنی از نفت، هزینه یک برنامه هسته‌ای تقریبا ناچیز است. طبق برآورد اداره اطلاعات انرژی آمریکا، درآمد سالانه نفت ایران حتی در زمان اعمال تحریم‌ها، حدود 69 میلیارد دلار است.
زکریا می‌نویسد: توافق ژنو بخش اعظم این برنامه را متوقف می‌کند و تنها یک بخش مهم را نگه می‌دارد. که ذخیره اورانیوم 20 درصدی است که تهران متعهد شده است از غلظت آن بکاهد یا این مقدار اورانیوم را طوری تبدیل کند که جلوی غنی سازی تا سطح 90 درصد موردنیاز برای ساخت یک بمب اتمی گرفته شود.
تایم می‌افزاید: به نظر می‌رسد رویکرد نتانیاهو تکرار رویکرد بوش است. وی می‌پندارد ایران به سوی فروپاشی یا تسلیم پیش می‌رود، در حالی که مدرکی دال بر هیچ یک از این دو مورد وجود ندارد. (فراموش نکنید که جمهوری اسلامی هشت سال جنگ خونبار با عراق را بدون تسلیم تاب آورد.) نتانیاهو همچنین معتقد است که حمله نظامی، برنامه هسته‌ای ایران را به اندازه کافی به تعویق می‌اندازد و آن گاه رژیم تغییر می‌کند. این یک خیال خام است نه راهبرد.
در همین حال پایگاه خبری بلومبرگ از قول رابرت اینهورن مشاور سابق وزارت خارجه آمریکا نوشت: توافقنامه کامل و بدون نقص با ایران آن‌چنان که اسرائیلی‌ها از آمریکا می‌خواهند، قابل دستیابی نیست.
لس‌گلب دیپلمات سابق آمریکایی و نویسنده نشریه «فارین‌پالیسی» در این زمینه به بلومبرگ گفت: «فکر نکنید که تشدید تحریم‌ها به سرنگونی حکومت روحانیون در ایران منتهی خواهد شد».
بلومبرگ در ادامه تفسیر خود نوشت: تغییر رژیم به نظر خوب می‌رسد اما به ندرت عملی است.

منتقدنوازی وزارت ارشاد (خبر ویژه)

وزارت ارشاد در نامه‌ای فاقد سند، از روزنامه وطن امروز خواست رویه خود را تغییر دهد. پیش از این برخی اخبار از تکاپوی برخی مدیران وزارت ارشاد برای محدود کردن روزنامه‌های منتقد دولت و ترویج روزنامه‌های حامی خبر داد.
وطن امروز دراین زمینه گزارش داد: دیروز (پریروز) نامه‌ای رسمی به روزنامه رسید از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. در نامه خطاب به ما آمده بود:«به آگاهی می‌رساند موضوع درج مطالب و تیترهای حاوی افترا و توهین به افراد که موجب تشویش اذهان عمومی است در شماره‌های متعدد آن روزنامه در جلسه 4/9/92 هیات نظارت بر مطبوعات مورد رسیدگی قرار گرفت. هیات مذکور مصوب نمود، مستند به بند 8 ماده 6 قانون مطبوعات به جنابعالی تذکر داده شود. ضروری است نسبت به رعایت دقیق مفاد قانون مطبوعات دقت نموده، در انتشار مطالب انتقادی حدود قانونی را مراعات نمایید.»
روزنامه مذکور می‌افزاید: «در متن نامه به هیچ مصداق و مثال و شماره خاصی از روزنامه اشاره نشده. ظاهرا دوستان وزارتخانه فرهنگ که خیلی تمایل ندارند با پسوند «ارشاد» شناخته شوند، اساسا با خط‌مشی روزنامه مشکل دارند و در تلویحی نزدیک به تصریح از ما می‌خواهند کلا رویه و روندمان را عوض کرده، آنگونه بنویسیم که ایشان می‌خواهند.
وطن امروز نوشت: «خوب بود دوستان وزارت فرهنگ دقیقا بگویند نسبت این تذکر با این دوجمله جناب روحانی چیست که اولا «دولت را نقد کنید» و ثانیا «در عرصه فرهنگ، دولت اعتدال موفق شد نگاه امنیتی را کاملا حذف کند و فضا را از حالت فضای امنیتی درآورد»؟! از قرار، مطلوب بعضی‌ها از جامعه خبری، همان معدود خبرنگارانی هستند که در زنگ انشای یکصد روزه، فراتر از نقش ضبط صوت به بله قربان‌گوهای این و آن بدل شده بودند!»
این روزنامه می‌افزاید: «درنهایت دوباره باید تاکید کنیم ای کاش دوستان به جای عباراتی مثل «درج مطالب و تیترهای حاوی افترا و توهین به افراد که موجب تشویش اذهان عمومی است» به یک نمونه از این مطالب یا تیترها اشاره می‌کردند تا ما متوجه شویم کدام حدود قانونی را باید رعایت کنیم!»
این قبیل برخوردها با رسانه‌های منتقد درحالی است که برخی دست‌اندرکاران وزارت ارشاد، حمایت از محافل قانون‌شکن در حوزه رسانه و کتاب و فیلم و موسیقی و هنر را شروع کرده‌اند و گویا اگر توبیخ و تذکری هم هست، صرفا متوجه منتقدان اصولگراست! و این درحالی است که رئيس‌جمهور در مصاحبه اخیر با تخطئه امر نظارت ادعا کرده بود مردم خودشان می‌توانند انتخاب کنند و به محصولات فرهنگی اقبال و ادبار نشان دهند!

تسلیت به همکار

با خبر شدیم همکارمان آقای ناصر سمیعی سرپرست نمایندگی کیهان در ساری در غم فقدان خواهرش سوگوار است. این مصیبت را به وی و خانواده آن مرحومه تسلیت عرض می‌کنیم.