چاقي عامل 100 هزار سرطان در سال

انستيتو تحقيقات سرطان آمريكا اعلام كرد: چاقي هر ساله در اين كشور باعث يكصد هزار مورد جديد ابتلا به سرطان مي شود.
به گزارش خبرگزاري فارس، اين انستيتو كه تحقيقاتي را در مورد رابطه ميان رژيم غذايي و بيماري انجام داده است، اعلام كرد 49درصد سرطانهاي رحم و 35 درصد سرطانهاي مري ناشي از چربي زياد بدن است.
اين تحقيقات بيش از پيش رابطه چاقي و سرطان را قبل و بعد از سرطان نشان داد و اينكه باعث سخت تر شدن درمان و كوتاه شدن مدت زمان زنده ماندن هم مي شود.
به نوشته خبرگزاري فرانسه دانشمندان احتمال مي دهند كه وجود بافت هاي چربي باعث افزايش توليد هورمون هاي جنسي بشود كه منجر به رشد بافت هاي سرطاني مي شود.
براساس آمار دولتي 34 درصد آمريكايي هاي بزرگسال بالاي 20 سال با مشكل چاقي روبرو هستند.

درمان بيماري «هراس» با استفاده از واقعيت مجازي

هراس (فوبيا) ترس شديد و مزمن از يك شيء وضعيت يا فعاليت است. با وجود اينكه بيمار مي داند اين ترس واقعي نيست، اما زندگي اش مختل مي شود. اضطراب شايع ترين نتيجه هراس است.
روان پزشكان هراس را در سه دسته اصلي طبقه بندي مي كنند؛ ترس از اشياء يا وضعيت هايي نظير حيوانات، فضاهاي بسته و ارتفاع. امكان دارد در كودكي پديد بيايد و در بزرگسالي افزايش يابد. ترس ازفضاهاي عمومي و باز كه گريختن از آنها مشكل است نتيجه اين هراس خانه نشيني است و در اواخر يا اوايل بلوغ به وجود مي آيد. هراس اجتماعي؛ ترس از نادان يا شرم آور جلوه كردن در بين ديگران است. اين گونه هراس در بزرگسالان شايع است.
اگرچه دومين دسته از بيماري هراس، در عمل بيشتر ديده مي شود؛ اما به نظر مي رسد كه دسته اول بيشترين شيوع را دارد. به طور كلي از هر 100نفر، 5تا10 نفر به گونه اي از هراس مبتلا هستند. شيوع هراس در زنان بيشتر از مردان است. شيوع هراس اجتماعي مشخص نيست و به نظر مي رسد كه به همراه ترس از حيوانات در حال افزايش است.
واقعيت مجازي سامانه اي است كه تعداد يك يا بيشتر از كاربران را قادر مي سازد در يك محيط شبيه سازي شده رايانه اي حركت كرده و واكنش نشان دهند و بر ترس غلبه كنند. ابزارهاي متنوعي وجود دارند كه به كاربران اجازه مي دهند تا اشياي مجازي را احساس كرده و با آنها همچون اشياي واقعي تعامل داشته باشند. اين شيوه طبيعي تعامل، به شركت كنندگان احساس غوطه ورشدن در دنياي شبيه سازي شده را مي دهد. دنياهاي مجازي به كمك مدل هاي رياضي و برنامه هاي رايانه اي ايجاد مي شوند.
شبيه سازي به كمك واقعيت مجازي با ساير شبيه سازي هاي رايانه اي تفاوت دارد، زيرا به ابزار تعامل ويژه اي نيازمند است كه بينايي، شنوايي و احساس در جهان شبيه سازي شده را به كاربر منتقل كند. اين ابزارها صدا و حركت كاربران را ذخيره كرده و به برنامه شبيه سازي مي فرستند.
براي ديدن در دنياي مجازي، كاربر يك نمايشگر را بر روي سر خود نصب مي كند كه صفحاتي مقابل چشم ها دارد. اين نمايشگر يك ردياب حركت نيز دارد كه محل سركاربر و جهتي كه او نگاه مي كند، پايش مي كند. با استفاده از اين اطلاعات، رايانه تصاوير دنياي مجازي را - با اندكي تفاوت نسبت به هر چشم- محاسبه كرده و روي نمايشگر نشان مي دهد. براي آنكه اين تصاوير مكث دار و نامنظم به نظر نرسند، رايانه بايد در هر ثانيه دست كم 10 تصوير جديد ايجاد كند. صحنه هاي واقعيت مجازي بايد نسبتا ساده باشند تا رايانه بتواند آنها را به سرعت روزآمد كند. به علت همين سادگي و ساير معايب نمايشگرها، كاربران واقعيت مجازي به راحتي مي توانند شبيه سازي را از واقعيت تمايز دهند. كاربر صداهايي را كه ازطريق گوشي در دنياي مجازي مي شنود به وسيله اطلاعاتي كه از طريق ردياب حركت حاصل مي شود نيز مي توان براي روزآمدكردن سيگنال هاي صوتي استفاده كرد. هنگامي كه يك منبع صوتي درفضاي مجازي مستقيما درمقابل يا پشت سركاربر نيست، رايانه صدا را به گونه اي مي فرستد تا به يك گوش زودتر از گوش ديگر برسد. به اين ترتيب صدا كمي بلندتر يا آهسته تر به گوش خواهدرسيد. اگرچه هنوز چالش هاي علمي و مهندسي وجود دارد كه بايد بر آنها فايق آمد تا اصوات كاملا طبيعي به نظر برسد. شبيه سازي لامسه كمترين توسعه را يافته است و چالش برانگيزترين قسمت كار است. درحال حاضر با استفاده از يك دستكش و ردياب حركت، رايانه محل دست كاربر را مشخص كرده و حركت انگشتان را مي سنجد. در دنياي مجازي كاربر مي تواند اشيا را حركت دهد، ولي نمي تواند آنها را احساس كند. توليد احساسي كه در هنگام ضربه زدن به يك سطح سخت، برداشتن يك شيء يا حركت دادن انگشتان بر روي يك بافت به وجود مي آيد، از لحاظ تكنيكي مشكل است. حس لامسه بايد با بينايي و شنوايي كاربر نيز هماهنگ شود.
رايانه ها به استقبال روانشناسي مي آيند
واقعيت مجازي تركيبي از ويژگي هاي مجذوب كننده را به روانشناسان ارائه مي كند. قسمت اعظم اين ويژگي به شبيه سازي سه بعدي از يك واقعيت مربوط مي شود كه بيمار را در آن قرار مي دهند. در بسياري از محيط هاي مجازي پردازش تصويري افراد و اشيا ساده است؛ با اين حال، بسياري از اين محيط ها توانايي ارائه توهم حضور در مكان واقعي را به بيمار دارند.
در درمان سنتي، روانشناسان براي درمان ترس هاي ابتدايي، اقدام به پرسيدن سؤال هايي از بيمار مي كنند. تلاش مي شود تا با اين سؤال ها، او را در وضعيتي مشابه با آنچه كه از آن هراس دارد، قرار دهند. هر يك از روش هاي فوق مزايايي دارد، در روش سنتي، به هيچ امكان خاصي احتياج نيست و ملاقات مي تواند در دفتر كار پزشك انجام شود، حال آنكه در واقعيت مجازي و به لطف پيشرفت هاي رايانه اي، بيمار در تنهايي و با ايمني كامل قدم در يك دنياي واقعي مي گذارد.
در آغاز، بيشترين استفاده از واقعيت مجازي در ارتباط با درمان بيماري هراس بود. از كساني كه در زمينه ايجاد محيط هاي مجازي چنين پيشقدم شده اند، مي توان به افراد زير اشاره كرد؛ لاري هاجز (استاد دانشگاه جرجيا) و بارباراروت بام (استاديار دانشگاه ايموري در آتلانتا). در سال 1994، اين دو نفر اولين مطالعات خود را پيرامون ترس از ارتفاع انجام دادند.
بعد از آنكه درمان بيماران مبتلا به ترس از ارتفاع ثمربخش واقع شد، اين دو نفر بر روي ترس از پرواز متمركز شدند. بيماران مبتلا به اين عارضه، سوار يك هواپيماي خطوط مسافرتي مجازي مي شوند كه در ظاهر، صدا و حركت همچون يك جت به نظر مي رسد. بعد از آنكه هواپيما به پرواز درمي آيد، بيمار بر روي صندلي اش مي نشيند و در حالي كه با تكان هاي ناشي از پرواز مواجه مي شود، به تماشاي مناظر بيرون مي پردازد. پروژه بعدي اين دو محقق، مربوط به درمان افرادي است كه از صحبت در ميان جمع هراس دارند.

عطارد سياره اي آهني

اطلاعاتي كه از آخرين پرواز كاوشگر مسنجر ناسا به دست آمده است نشان مي دهد سياره عطارد بسيار آهني تر از آن چيزي است كه دانشمندان قبلا متصور بودند.
كاوشگر منسجر ناسا موفق شده است منابع غني از تيتانيوم و آهن را بر روي سطح سياره عطارد كشف كند اين در حالي است كه اطلاعاتي كه در گذشته با كمك تلسكوپهاي زميني به دست آمده بود، نشان مي داد مقادير كمي از آهن در لايه هاي از سيليس در بخشهاي دروني اين سياره نهفته شده است.
به دليل عظمت حجم فلزاتي كه در عطارد كشف شده است، دانشمندان اكنون بر اين باورند اكثر لايه هاي داخلي اين سياره از آهن پوشيده شده اند كاوشگر مسنجر لايه هاي آهني را چسبيده به لايه هاي تيتانيوم مشاهده كرده است.
شين سرلومون- مدير پروژه عطارد اعلام كرد: نتايج اين پروژه مي تواند نظريه پردازان را به خود مشغول نگاه دارد. عنصر آهن عنصري است كه معمولا مواجهه با آن در سياره هاي ديگر امري عجيب به شمار مي رود، همين امر باعث مي شود ژئوشيميدانان و سنگ شناسان سناريوي جديدي را براي تمامي پديده هايي كه به تازگي در عطارد كشف شده اند، ارائه كنند. همچنين نظريه هايي كه در رابطه با چگونگي شكل گيري عطارد ارائه شده اند نيز بايد اين اطلاعات جديد را در ساختار خود بگنجانند.
برخي از اين نظريه ها براين باورند كه عطارد بقاياي هسته جرم كيهاني است كه لايه هاي خارجي خود را طي برخوردي كيهاني در اوايل تاريخ جهان از دست داده است.
اطلاعات جديد از سومين و آخرين پرواز مسنجر در نزديك سياره عطارد به زمين ارسال شده است. اين اطلاعات تنها نيمي از اطلاعاتي است كه منسجر مي توانسته جمع آوري كند زيرا درست قبل از نزديك شدن به سياره اختلالي در منبع انرژي اين كاوشگر باعث شد در كسب اطلاعات دچار مشكل شود.
با اين همه مسنجر تاكنون توانسته است حدود 98 درصد از اين سياره را تحت پوشش عكس هاي خود قرار دهد و تصاويري با وضوح بالا از سطح آن به ثبت برساند. از خصوصيات جديدي كه در اين مناطق كشف شده اند منطقه اي درخشان است كه حفره اي غيرطبيعي را محصور كرده است و گمان مي رود منطقه اي آتشفشاني بوده باشد.
همچنين حفره اي برخوردي و دوحلقه اي و جوان با وسعتي تقريبا 290كيلومتر در عطارد مشاهده شده است كه البته جوان به زبان سنگ شناسان به معني چند ميليارد سال است اما در مقايسه با ديگر حفره هاي ديده شده در عطارد اين حفره چندين ميليارد سال جوانتر به شمار مي رود.
براساس گزارش بي بي سي، مسنجر در عين حال اندازه گيري هاي جديدي از اتمسفر عطارد ارائه كرده است. ابرهاي نازكي از اتمها كه تحت تاثير فعاليتهاي خورشيدي و برخوردهاي ميكرو شهاب سنگها تشكيل شده اند.

هتل فضايي ساخته مي شود

نخستين هتل فضايي تا سال 2012 راه اندازي مي شود و گردشگران با اقامت در اين هتل طي يك روز 15 بار طلوع آفتاب را مي بينند.
به گزارش شين هوا نخستين اقامتگاه تجاري فضايي، تا سال 2012 راه اندازي و افتتاح مي شود.
به گفته كارشناسان درصورتي كه اين هتل راه بيفتد هزينه اقامت در اين هتل براي 3 شب حدود 4ميليون و 400هزار دلار آمريكايي خواهد بود.
بنابه اين گزارش پايگاه فضايي كه قرار است موشك هاي فضايي اين هتل از آنجا پرتاب شوند، در جزيره كارائيب ساخته شود.
مسافران براي رسيدن به اين هتل يك روز در راه خواهند بود. اما براي انجام اين سفر بايد 8 هفته آموزش ببينند.
گردشگران با اقامت در اين هتل مي توانند در يك روز 15بار طلوع خورشيد را ببينند و در هر روز 80 بار دور زمين بچرخند.