راهكار هايي براي تربيت بهتر پسر بچه ها

تربيت و پرورش صحيح فرزند مهم ترين مشغله ذهني پدر و مادر است. با ورود نوزاد به كانون گرم خانواده، زندگي زن و شوهر وارد مرحله تازه اي مي شود. آنها از اين به بعد فقط همسر يكديگر نيستند؛ بلكه در برابر فرزندشان به عنوان پدر و مادر نيز وظايفي دارند.
ابراز احساسات و هيجانات، صحبت كردن درباره مسائل و مشكلات، توانايي برقراري ارتباط قوي با ديگران و... از جمله مسائل تربيتي حساس و ظريفي است كه والدين بايد به آن توجه داشته باشند. چنين توانايي هايي معمولا در دختران ملموس تر از پسران ديده مي شود. خانواده هايي كه فرزند پسر دارند، گاه در اين باره نگراني هايي دارند. اگر اين مطلب براي شما هم جالب است، تا پايان با ما همراه باشيد:
1- به او كمك كنيد تا احساساتش را بروز دهد.
مامان ها معمولا بيشتر با دخترانشان صحبت مي كنند. در نتيجه، به طوركلي پسرها ديرتر صحبت كردن را ياد مي گيرند و قدرت كلامي پايين تري از دخترها دارند.
آنها دوست دارند كه احساسات را در دل خود نگه دارند. در مواقع ناراحتي، دختر بچه ها گريه مي كنند و پسرها دعوا و كتك كاري را انتخاب مي كنند. بايد او را از سنين خيلي پايين تشويق كرد كه در مورد هيجانات دروني صحبت كند، از سكوت و خاموشي بيرون بيايد و عكس العملش را با سخن گفتن نشان دهد.
2- بيش از حد از او انتقاد نكنيد.
پسر كوچولوي شما در برابر انتقادها بسيار حساس است؛ خصوصا در مورد مسايلي كه به رفتارش مربوط مي شود. كارهاي نادرست و بد را به او خاطر نشان كنيد اما افراطي رفتار نكنيد. به عنوان مثال از گفتن جملاتي مانند «خواهر كوچولوي تو هيچ وقت از اين كارها نمي كند! تو مامان را كلافه و خجالت زده مي كني...» بپرهيزيد.
3- زبان مناسب را انتخاب كنيد!
«مردان مريخي، زنان ونوسي» شايد همه ما اين عبارت را شنيده ايم و حتما گوينده آن دليل روشني براي اين ادعا دارد. مسلما شيوه رفتاري با هر كدام متفاوت است. وقتي با پسرها صحبت مي كنيد، جملات واضح، روشن، منطقي و به دور از هر توضيح اضافي و حاشيه را انتخاب كنيد.
4- نيمه ديگر شخصيت او را نيز در نظر بگيريد.
به او بياموزيد كه در لباس پوشيدن مرتب باشد و رنگ ها را با هم ست كند، به آرايش موهايش برسد، مراقب سلامت و ظاهر خود باشد... اينها مسائلي است كه شايد همه پدران به آن توجه نداشته باشند. چنين شرايطي براي او بسيار مفيد است؛ چرا كه او بعدا مردي خواهد شد و به اين ترتيب مي تواند نظر ديگران را به خود جلب كند. از اين كه احساس «زنانه» پيدا كند نترسيد. احساس مرد بودن از والد هم جنس خودش به او منتقل مي شود.
5- محدوديت وضع كنيد.
از آنجا كه مادر جذابيت و شيفتگي بيشتري براي پسرش دارد و به علاوه اينكه نمي تواند خيلي با او صميمي باشد، برقراري ارتباط اين دو، پيچيدگي هاي خاصي دارد. اما به هرحال، اعمال برخي محدوديت ها لازم و غيرقابل اجتناب است.
6- همه كارهايش را انجام ندهيد.
دليلي ندارد كه زيپ شلوارش را ببنديد، درحالي كه خودش مي خواهد اين كار را انجام دهد. او را ترغيب كنيد كه خودش لباس هايش را بپوشد، دوش بگيرد و به كارهاي شخصي اش برسد. بپذيريد كه روزي از شما دور خواهد شد. احساس نيازي كه به شما دارد را بيش از حد تقويت نكنيد.
7- يك نمونه «اجتماعي» براي او باشيد!
امروزه مادر علاوه بر جايگاه مهم خود مي تواند مدلي براي شناخت هويت اجتماعي فرزندش باشد. او مي تواند پسرش را به سمت اهدافش سوق دهد. بسيار رايج است كه پسر بچه ها مي گويند «مي خواهم درآينده شغل مادرم را داشته باشم!»
مريم سادات كاظمي

كودكاني كه احساس قرباني شدن مي كنند

وقتي نوجوانان نمي خواهند مسئوليت كارهاي خود را بپذيرند معمولا خود را قرباني معرفي مي كنند. هنگامي كه فرزندتان مي گويد: «شما مرا درك نمي كنيد» در واقع مي گويد: «من قرباني عدم درك شما هستم». و زماني كه مي گويد: «آموزگار من آدم بي ارزشي است و به همين علت من تكاليف خود را انجام نداده ام.» در واقع روحيه قرباني بودن خود را نشان مي دهد و با سرزنش آموزگار كار بد خود را توجيه مي كند.
زماني كه مي شنويد: «خواهرم را زدم چون براي من شكلك درآورد.»
بازهم شاهد روحيه قرباني بودن او هستيد زيرا براي نقض قوانين خانه بهانه اي مي تراشد. بهانه آوردن، سرزنش كردن و توجيه كردن از آثار احساس قرباني بودن است و امروزه كودكان به اندازه بزرگسالان از اين استراتژي استفاده مي كنند.
خطر اينجاست كه وقتي كسي خود را قرباني بداند احساس مي كند قوانين شامل حال او نمي شود. به عبارت ديگر او خود را مسئول اعمال خود نمي بيند. در نتيجه نيازي به تغيير خود احساس نمي كند و خود را مقصر نمي داند.
باور عمومي اين است كه كساني كه دوران كودكي سختي را سپري كرده اند در قبال اشتباهات خود مسئوليتي ندارند ولي اينطور نيست. اين طرز فكر باعث مي شود اينگونه افراد خود را قرباني بي عدالتي ببينند.
متاسفانه احساس قرباني بودن در سراسر جوامع بشري نفوذ كرده است.
شما مرا درك نمي كنيد
غالبا نوجوانان به جاي اينكه خود را تحت حمايت والدين ببينند قرباني آنان مي دانند و احساس مي كنند زنداني قوانين و محدوديت هاي اعمال شده در خانه هستند.
نوجواني پيچيده ترين دوران زندگي بشري است و نوجوانان به علت تغييرات هورموني و فيزيكي سرشار از احساسات هستند. از ياد نبريد نوجوانان 16 ساله چهارسال پيش 12 ساله بودند. والدين بايد بدانند كودكان به سرعت رشد مي كنند. منظور ما اين نيست كه نبايد كودكان را مسئول اعمالشان بدانيم بلكه بايد از تمايل آنها به استفاده از احساس قرباني بودن آگاه باشيم.
كودكان غالبا از استفاده از حربه قرباني بودن احساس رضايت مي كنند و زماني كه شما با اين ديدگاه به مبارزه برمي خيزيد ناراحت مي شوند.
امكان دارد كودكتان شما را به درك نكردن او متهم كند. بيشتر والدين با اين وضعيت كنار مي آيند و براي رضايت كودكان خود هركاري انجام مي دهند ولي تجربه نشان داده اين كار وضعيت بسيار دشواري را در محيط خانواده ايجاد مي كند.
وقتي كودكتان مي گويد: «شما مرا درك نمي كنيد» در واقع شما را به مبارزه مي طلبد ولي شما نبايد به دام او بيفتيد بلكه تنها چيزي كه بايد بگوييد اين است: «خوب، شايد تو را درك نكنم، ولي اين را مي دانم كه بايد تكاليف خود را انجام دهي و تا زماني كه اين كار را نكرده اي از وسايل الكترونيكي خبري نيست.» و يا مي توانيد بگوييد: «شايد تو را درك نكنم ولي مسئله مهم اين است كه آنچه را از تو انتظار دارم درك كني.»
با كودك خود جر و بحث نكنيد وگرنه در ورطه اي پايان ناپذير گرفتار خواهيدشد. با اين حال با او رفتاري قاطعانه داشته باشيد.
چرا احساس قرباني بودن اشتباه است؟
همه ما در فكركردن نيز مانند هجي كردن يا حل مسائل رياضيات ممكن است دچار اشتباه شويم. ولي در تمام مدت به درست بودن راه خود ايمان داشته باشيم. در زندگي واقعي هم همينطور است و برخي از نوجوانان براي فرار از پذيرفتن مسئوليت كارهايشان خود را قرباني قلمداد مي كنند.
آنها به درستي آنچه فكر مي كنند ايمان دارند. اگر به فرزندتان اجازه دهيد از بار مسئوليت شانه خالي كند كار بسيار خطرناكي انجام داده ايد زيرا آمادگي لازم براي تصميم گيري در زندگي را پيدا نخواهدكرد.
فرهنگ مسئوليت پذيري
والدين بايد در محيط خانه فرهنگ مسئوليت پذيري را حاكم كنند به گونه اي كه اعضاي خانواده مسئول تمام كارهاي خود باشند. شما بايد در ابتدا به تعريف ارزش ها بپردازيد و سپس آنها را رعايت كنيد. اگر انتظار داريد كودكانتان مسئوليت پذير باشند، بايد خودتان اين ويژگي را داشته باشيد. به عنوان مثال اگر به صداقت بها مي دهيد خودتان نبايد دروغ بگوييد. كودك شما در خارج از خانه با مسائل گوناگوني روبرو مي شود ولي زماني كه به خانه مي آيد بايد ارزش ها را رعايت كند. شما با اعمال محدوديت، پاداش دادن و مجازات كردن مي توانيد او را مسئوليت پذير بار بياوريد. فراموش نكنيد كودك شما بايد جوابگوي كارهاي خود باشد.
به كودكان خود اجازه ندهيد احساس قرباني بودن كنند
حقيقت اين است كه اگر شما بهانه جويي هاي كودك خود را بپذيريد او احساس قرباني بودن خواهدكرد.
به جملات سازنده زير توجه كنيد:
¤ تو مي خواهي ناسزاگفتن به خواهرت را توجيه كني با اين بهانه كه او به تو چپ چپ نگاه كرده است.
¤ بهانه جويي مشكل تو را حل نمي كند و تو بايد حتما اتاقت را مرتب كني.
¤ حتي اگر آموزگارت را سرزنش كني بايد تكاليفت را انجام دهي.
اين يك روش بسيار سودمند براي والدين است. در مثال سوم به جاي اينكه به دفاع از آموزگار فرزندتان بپردازيد او را متوجه اشتباه خود مي كنيد. در صورتي كه كودك شما تكاليف خود را انجام نداده مي تواني مكالمه زير را با او داشته باشيد؟
شما: معلمت به من گفت كه تكاليفت را انجام نداده اي.
فرزند شما: معلم ما آدم ناداني است و بدون اينكه توضيحي بدهد از ما انتظار دارد تكاليف خود را انجام دهيم.
شما: به نظر مي رسد معلمت را در انجام ندادن تكاليفت مقصر مي داني.
فرزند شما: تقصير من نيست. همانطور كه گفتم او آدم ناداني است.
شما: ما در مورد مقصر حرف نمي زنيم بلكه مي خواهيم بدانيم چه كسي وظيفه دارد تكاليف تو را انجام دهد. تو نمي تواني تكاليفت را انجام ندهي و آن وقت معلمت را سرزنش كني.
شما بايد بلافاصله كودك خود را متوجه اشتباهش كنيد.
روش زندگي
اگر نمي خواهيد طرز فكر اشتباه در زندگي كودك شما به يك امر عادي تبديل شود بايد با آن مقابله كنيد.
در تحقيقي كه بر روي سيستم زندان كاليفرنيا انجام گرفت معلوم شد زندانياني كه بارها به زندان برمي گردند خود را قرباني مي دانند و تا زماني كه اين احساس را دارند نمي توانند براي تغيير رفتار ضداجتماعي خود تلاش كنند. زماني كه شما قرباني هستيد هميشه راهي براي قرباني ماندن پيدا مي كنيد. يادتان باشد هرچند كودكان بايد در طرز تفكر خود تغيير دهند ولي وظيفه والدين است كه آنان را مسئوليت پذير بار بياورند.
ترجمه: آذر شايان

سوءتغذيه در سالمندان

مشكلات عاطفي و افزايش افسردگي، دريافت مواد غذايي در سالمندان را دچار مشكل مي كند. اين روند مي تواند سوءتغذيه سالمندان را به همراه داشته باشد.
از طرفي افزايش توده چربي در بدن سالمندان خطر ابتلا به انواع بيماري ها را افزايش مي دهد.
باتوجه به تغييراتي كه در ساختار بدن افراد سالمند رخ مي دهد، ميزان چربي نسبت به سال هاي قبل اين افراد افزايش و نياز به انرژي كاهش مي يابد. بدن سالمندان نيازي به كالري و انرژي زياد ندارد و اگر در تغذيه آنان دقت نشود، اضافه دريافت مواد خوراكي موجب افزايش چربي در بدنشان مي شود.
كم تحركي يكي از ويژگي هاي دوران سالمندي است. كالري تجمع يافته در بدن به دليل كم تحركي نمي سوزد و افزايش وزن را به همراه خواهد داشت. لذا براي جلوگيري از افزايش وزن در اين دوران توصيه مي شود كه سالمندان بسته به وضعيت جسماني شان، به فعاليت هاي فيزيكي خود توجه كنند و آنها را افزايش دهند.
سالمندان بايد تناسب هرم غذايي خود را حفظ كنند. ميزان نياز سالمندان به پروتئين افزايش مي يابد. درعين حال نبايد مجموع كالري دريافتي آنها بيشتر شود.
سالمندان به ميزان دريافت پروتئين موردنياز بدن خود توجه نمي كنند. اين افزايش نياز به دليل تغييرات در دستگاه گوارش در دوران سالمندي و اين كه در كار آنزيم هاي شكننده پروتئين در دستگاه گوارش اختلالاتي ايجاد مي شود و مشكلات جذبي به وجود مي آورد روي مي دهد.
به علت مصرف نكردن شير توسط برخي سالمندان به دليل مشكلات گوارشي به آنان توصيه مي شود از منابع ديگري براي دريافت كلسيم استفاده كنند. مصرف روزانه ماست و ديگر مشتقات شير براي جذب كلسيم ايده آل است.
پزشكان بر مصرف حداقل ميزان گوشت قرمز به دليل داشتن اسيد چرب اشباع شده تأكيد مي كنند. مصرف تنها 2 تا 3 بار در هفته گوشت قرمز كم چرب به افراد سالمند توصيه مي شود.
در طبخ گوشت سفيد بايد سرخ كردن گوشت را به حداقل رساند يا حذف كرد.
سالمندان بايد در حد نياز ميوه و سبزيجات مصرف كنند. سالمندان علاوه بر مشكلات دنداني براي مصرف سبزيجات در دريافت فيبر و پروتئين هاي ميوه و سبزيجات به دليل مشكلات گوارشي ناتوان هستند و مي توانند به طرق ديگر مانند مصرف آب ميوه ها و سبزيجات اين مشكلات را حل كنند؛ چراكه مصرف ميوه و سبزيجات در كنترل و پيشگيري بيماري ها به اثبات رسيده است.
يبوست در سالمندان، ناشي از تغييراتي كه درجدار دستگاه گوارش ايجاد شده مي باشد. تغيير شكل در عضلات و كم تحركي سالمندان و كهولت سن از عوامل مهم يبوست در اين افراد است و مصرف ميوه و سبزيجات مناسب و به هنگام مي تواند علاوه بر اثرات مفيد ذكر شده در رفع يبوست چاره گشا باشد.
به سالمندان توصيه مي شود: از چربي هاي اشباع شده با منشأ حيواني كمتر استفاده كنند. روغن زيتون و زيتون جايگزين مناسب براي روغن هاي اشباع شده است؛ چراكه مي تواند جنبه حفاظتي براي عروق سالمندان ايجاد كند و جايگزين مناسب ديگر روغن ها باشد.
مصرف روزانه 1 تا 3 گردو به دليل داشتن امگا 3 به سالمندان توصيه مي شود زيرا: گردو جزء روغن هاي بافت گياهي است كه مي تواند جنبه حفاظتي براي عروق سالمندان داشته باشد.
فراموش نكنيم احتمال ابتلاي سالمندان به سوءتغذيه بسيار بالاست. سوءتغذيه مي تواند براي سالمندان كه در معرض تغييرات سيستم دفاعي هستند، خطر ابتلا به انواع عفونت ها را افزايش دهد.
ويتامين هاي موردنياز
يكي از ويتامين هاي موردنياز سالمندان ويتامينD است. افراد سالمند باوجود تغييرات استخواني وعدم توان حركت، كمتر در معرض نور خورشيد قرار مي گيرند و اين امر زمينه ايجاد پوكي استخوان در سالمندان را افزايش مي دهد.
يكي ديگر از ويتامين هاي موردنياز سالمندان ويتامين ب-12 است و يكي از دلايل كمبود اين نوع ويتامين در سالمندان اشكالاتي در جذبB12 در دستگاه گوارش است. به دليل كهولت سن، موادي كه از ديواره معده براي هضم و جذبB12 ترشح مي شوند، دچار مشكلاتي مي شوند و در درازمدت باعث كمبود ويتامينB12 در سالمندان مي شود. ويتامينB12 در شير، پنير و تخم مرغ يافت مي شود.
مصرف روزانه 6 تا 8 ليوان آب به سالمندان توصيه مي شود. سالمندان به دليل تغيير در مركز حساسيت به تشنگي كه در اثر كهولت سن به وجود مي آيد، احساس تشنگي در خود نمي كنند و از مصرف آب خودداري مي كنند. درحالي كه سالمندان نيز به آب فراوان نيازمند هستند.