خاصيت درماني بزاق مارمولك

دانشمندان انگليسي دارويي براي درمان بيماري پاركينسون پيشنهاد كرده اند كه از بزاق مارمولك سمي به دست مي آيد.
روزنامه اينترنتي روسي لنتا نوشت: تحقيق روي اين دارو كه اكسناتيد نام دارد در بيمارستان كالج دانشگاهي لندن تحت سرپرستي دكتر تام فولتيني ادامه دارد.
اين دارو نوع مصنوعي هورموني است كه در بزاق دهان مارمولكهاي سمي وجود دارد و مي تواند توليد انسولين و متابوليسم گلوكز را تنظيم كند.
تزريق زيرپوستي اين دارو سال 2005 براي كنترل ميزان قند خون بيماران ديابتي مورد استفاده قرار گرفته است.
ولي تحقيقات بعدي نشان داده اكسناتيد مي تواند روندهايي را هم كه موجب تخريب بافت عصبي انسان مي شوند و بيماري پاركينسون را در بردارند متوقف كند.
دانشمندان با آزمايش اين دارو روي چهار گروه از موشها متوجه تأثير آن روي رسپتورهاي سلولهاي عصبي و جلوگيري از مرگ آنها شده اند.
به گفته فولتيني در مرحله نخست آزمايشها 40 بيمار مبتلا به پاركينسون شركت خواهند كرد.
دانشمندان اميدوارند همان نتايجي كه طي آزمايش دارو روي موشها به دست آمده روي انسان هم مشاهده شود.

زندگي متفاوت براي سفر به مريخ

پس از آنكه روسيه به فكر اعزام انسان به مريخ افتاد حالا دانشمندان استراليايي مستقر در پايگاه هاي تحقيقاتي در اعماق قطب جنوب ممكن است به زودي راهي سياره مريخ شوند تا اين عرصه هم به رقابتي سخت تبديل شود.
به گزارش تايمز، از سال 1993 مؤسسه فضايي آمريكا ناسا، در يك برنامه مشترك با مؤسسه تحقيقاتي قطب جنوب در استراليا، مشغول بررسي وضعيت سلامتي و پزشكي افرادي است كه در پايگاه هاي قطبي كار و زندگي مي كنند. اين مراكز دور افتاده ترين نقاط روي كره زمين هستند و افراد ساكن آن 9 ماه از سال را بدون هيچ تماس واقعي با جهان خارج سپري مي كنند. از اينرو اين پايگاه هاي قطبي، موارد مناسبي براي آزمايش هاي لازم در مورد سفرهاي فضايي و بررسي واكنش هاي جسمي و روحي افراد به شرايط انزوا و سفرهاي طولاني هستند. شرايط اين پايگاه ها از لحاظ تكيه يك جانبه افراد به تكنولوژي براي برآورده كردن تمام نيازهاي كاري و زندگي روزمره با فضاپيماها و ايستگاه هاي فضايي شباهت بسياري دارد. سال ها فعاليت پژوهشگران استراليايي در اين مراكز، تجارب مفيدي را در زمينه سلامتي و تحقيقات پزشكي فراهم آورده كه برنامه ريزان سفرهاي فضايي به مريخ و سيارات ديگر مي توانند از آن استفاده كنند.
به طور مشخص، مؤسسه فضايي آمريكا به تجربيات پزشكان عمومي كه در اين پايگاه ها مستقر هستند، علاقه ويژه اي نشان داده است. برخي از اين پزشكان، سابقه كار در مناطق روستايي و دور افتاده استراليا را دارند كه تخصص آنها درمان هر عارضه يا مشكل پزشكي در محيط هاي دورافتاده است. اين پزشكان در پايگاه هاي قطبي، انواع درمان هاي پيچيده را انجام داده اند، از درمان شكستگي استخوان و بارداري و وضع حمل گرفته تا جراحي مغز يا درمان عارضه هاي روحي و رواني. يك چنين تجارب متنوع و عملي مي توانند براي تيم پزشكي اعزامي به فضا بسيار مفيد باشند.
موارد ديگر از عارضه هاي متداول در ميان ساكنان پايگاه هاي قطبي، كمبود «ويتامين دي» به خاطر نبود آفتاب، افسردگي و ضعف عمومي سيستم ايمني بدن است كه براي فضانوردان نيز پيش مي آيد.
دس لاگ مسئول هيئت پزشكي اكتشافات قطبي استراليا معتقد است برخي ويروس هاي موجود در بدن انسان پس از اعزام اين افراد به نواحي قطبي يا فضا، تحت تاثير شرايط جوي و زندگي در آن محيط فعال تر مي شوند و عوارض پزشكي ويژه اي را خلق مي كنند.
سلامت روح و روان يكي ديگر از عرصه هاي نياز و تحقيقات پزشكي در ماموريت هاي قطبي است كه دستاوردها و تجارب آن مي تواند براي سفرهاي فضايي مفيد باشد. زندگي در يك محيط محدود در عمق قطب جنوب و دوري از دوستان و خانواده براي بخش اعظم سال، عامل اصلي نارسايي هاي روحي در ميان ساكنان اين پايگاه هاي قطبي است.
با اين وجود تحقيقات نشان مي دهد، اكثر پژوهشگران و كاشفان مستقر در اين مراكز به آساني با محيط جديد انطباق پيدا مي كنند و تجارب آنها نشان مي دهد تعداد ناچيزي، حدود چهار درصد از اين افراد، به مشكلات روحي دچار مي شوند.
با وجودي كه تجربه نشان مي دهد موارد مشكلات روحي بسيار ناچيز است، ولي باتوجه به حساسيت و شرايط ويژه ماموريت هاي فضايي، حتي يك نمونه كوچك از بروز اين عوارض مي تواند فاجعه بار باشد. به همين خاطر، معمولا آزمايش هاي پزشكي دقيقي در مورد افرادي كه قرار است به پايگاه هاي قطبي يا فضا اعزام شوند، انجام مي شود.
اما نكته ديگري كه بر آن تأكيد مي شود، شناخت از خصوصيات فردي و فرهنگي افراد است. در مناسبات انساني به ويژه در شرايطي محدود و بسته، آنچه بيش از همه مهم است، خصوصيات، اخلاق و عادات فردي و فرهنگي است. در نهايت بايد سنجيد و ديد كه هر فرد مشخص يا يك گروه از افراد آيا مي توانند با يكديگر كار و زندگي كنند يا نه؟» آنچه كه كارشناسان امور پزشكي در پايگاه هاي قطبي استراليا بر آن تاكيد مي كنند، اين است كه محيط اين مراكز و فضاي حاكم بر مناسبات اين افراد بايد شبيه يك زندگي متعارف تنظيم شود.
بنابراين بايد به فكر تامين انواع نيازهاي ساده و روزمره آنها بود، نيازها و عاداتي كه تمام انسان ها در شرايط طبيعي به آن نياز دارند؛ از نياز به غذاي لذيذ گرفته تا تفريح.

لپ تاپ خودرا با نوشابه روشن كنيد!

گروهي از دانشمندان آمريكايي اولين پيل سوختي ويژه را كه از قند نوشابه هاي گازدار يا روغن آشپزخانه برق توليد مي كند براي استفاده در لپ تاپها و تلفنهاي همراه توسعه دادند.
محققان دانشگاه سنت لوئيس كه نتايج تحقيقات خود را در اجلاس سالانه انجمن شيمي آمريكا در بوستون ارائه كردند به اين پيل سوختي نوآورانه دست يافتند.
اين دانشمندان براي ساخت اين پيل جديد از ميتوكندريها استفاده كردند. ميتوكندريها به عنوان مراكز الكتريكي سلولها شناخته مي شوند. اين اندامكهاي ويژه، كالريهاي غذا را به انرژي شيميايي تبديل مي كنند.ميتوكندريها براي انجام اين فرايند از تركيبي كه در طول هضم قندها و چربيها تشكيل مي شود براي سنتز ماده ديگري به نامATP (آندنوزين تري فسفات) استفاده مي كنند و تا زماني كه بدن به انرژي نياز نداشته باشد آن را ذخيره مي كنند.
همه روزه ميتوكندريهاي يك فرد ATP برابر با وزن خود فرد را توليد و بازيافت مي كنند. به اعتقاد دانشمندان، امكان استفاده از اين سيستم براي توليد انرژي بر پايه قندها و چربيها و ساخت پيلهاي تأمين كننده انرژي تلفنهاي همراه و لپ تاپها وجود دارد.
اين محققان به منظور تائيد تئوري خود، يك پيل سوختي زيستي (Bio Fuel Cell) ويژه را ايجاد كردند. پيلهاي سوختي به دستگاه هايي گفته مي شود كه برق را از انرژي شيميايي يك سوخت (هيدروژن، گاز طبيعي، الكل و اكسيژن) توليد مي كنند.

بحران سرطان در جهان سوم

كارشناسان سرطان هشدار دادند كشورهاي در حال توسعه 60 درصد از بار سرطان را تا سال 2020 و 70 درصد از آن را تا سال 2030 به دوش خواهند كشيد، اما هنوز بسياري از اين كشورها خود را براي اين بحران آماده نكرده اند.
سازمان خيريه «كن تريت» كه شامل كارشناساني از سازمان هاي بين المللي سرطان در سطح جهان است در اين باره اعلام كرد: زنگ خطر در اين بين براي كشورهايي به صدا درآمده است كه زير ساختارهاي لازم براي پيشگيري از سرطان، تشخيص زودهنگام و درمان هاي طولاني مدت آن را در اختيار ندارند.
كشورهاي توسعه يافته طرح ها و سيستم هايي را براي مواجهه با سرطان پيش بيني كرده اند، اما در كشورهاي در حال توسعه براي بحران آينده سرطان آماده نيستند. درمان و تشخيص اين بيماري يا بسيار دير انجام مي شود يا اصلا انجام نمي شود. بنابراين تعداد مرگ و ميرها بر اثر اين بيماري در كشورهاي در حال توسعه نسبت به كشورهاي توسعه يافته بسيار بيشتر خواهد بود.
به گزارش كن تريت، در سال 2008 نزديك به هفت ميليون و 600 هزار نفر به دليل ابتلا به سرطان جان خود را از دست داده اند و به اين ترتيب سرطان اولين عامل مرگ و مير در جهان شده است. سهم كشورهاي در حال توسعه از اين تعداد نزديك پنج ميليون و 300 هزار نفر بوده است. پيش بيني مي شود تا سال 2050 تعداد مرگ و ميرها در كشورهاي در حال توسعه 75 درصد از كل تعداد را در جهان شامل شود.
اثرات مخرب سرطان بر اقتصاد جهاني نزديك به 895 ميليارد دلار در سال 2008 تخمين زده شده كه اين رقم جداي هزينه هاي انجام شده براي درمان اين بيماري است.
تغيير در رژيم غذايي، افزايش آلودگي هوا، پيري جمعيت، افزايش ميزان چاقي، مصرف سيگار و مشروبات الكلي از فاكتورهاي موثر در افزايش شمار سرطان هستند. همچنين بيماريهايي مانند ديابت، سكته، بيماري هاي قلبي به علاوه بيماري هاي عفوني به ميزان قابل توجهي در كشورهاي در حال توسعه ديده مي شوند.
بنابه اين گزارش، در سال 2008، دوازده ميليون و 67 هزار مورد سرطان جديد گزارش شده كه از اين تعداد 56 درصد متعلق به كشورهاي در حال توسعه بوده است. پيش بيني مي شود تا سال 2020 تعداد مبتلايان به اين بيماري به 15 ميليون برسد كه از اين ميان 60 درصد سهم كشورهاي در حال توسعه خواهد بود.
گفتني است وضعيت تشخيص و درمان سرطان در كشورهاي در حال توسعه به هيچ وجه مطلوب نيست. براي مثال در حالي كه شانس زنده ماندن فرد مبتلا به سرطان سينه در آمريكا 84 درصد است، در كشوري مانند گامبيا يك زن فقط با احتمال 12 درصد ممكن است تا پنج سال بعد از ابتلا به سرطان زنده بماند.
همچنين نرخ درمان سرطان در دوران كودكي در كشورهاي با درآمد بالا 75 درصد است، اما در كشورهاي با درآمد پايين اين ميزان فقط بين 10 تا 15 درصد گزارش شده است.

آنتي بيوتيك هايي از پوست قورباغه

دانشمندان كشف كردند كه در پوست گونه هاي مختلف قورباغه در سراسر دنيا حداقل 100 مولكول وجود دارند كه مي توانند در توليد آنتي بيوتيك هاي جديد و موثر مورد استفاده قرار گيرند.
تيم تحقيقاتي مايكل كانلون در دانشگاه امارات در ابوظبي با اين كشف معتقد است كه تركيبات آنتي بيوتيكي جديدي كه از پوست دوزيستان به دست مي آيند مي توانند ظرف پنج سال آينده به صورت باليني بر روي انسان آزمايش شوند.
امروزه بسياري از باكتريها نسبت به داروهاي آنتي بيوتيكي موجود مقاوم شده اند و به علاوه ميزان اثربخشي اين آنتي بيوتيك ها به دليل مصرف بالاي انسان به ميزان بسياري كاهش يافته است. به همين دليل از قدرت درماني اين داروها در مبارزه با عفونتهاي باكتريايي تا حد نگران كننده اي كاسته شده است.
كشف نسل جديدي از آنتي بيوتيك ها مي تواند راه هاي جديدي را در توسعه اين داروها ارائه كند.
به گفته اين محققان، به طور حتم بسياري از مولكول هاي حاضر در پوست قورباغه ها براي انسان سمي هستند اما باايجاد حداقل تغييرات مي توان اين مولكولها را به تركيبات دارويي بسيار موثري تبديل كرد.
براساس گزارش تلگراف، اين دوزيستان كوچك از 300 ميليون سال قبل در مقابل شرايط دشوار محيطي مقاومت كرده اند و توانسته اند از طريق پوست خود با بسياري از بيماري هاي ميكروبي حاضر در محيط مقابله كنند.
اين دانشمندان در تحقيقات خود 100 آنتي بيوتيك جديد را كشف كرده اند كه مي توانند در مبارزه با عفونتهاي بيمارستاني حاصل از باكتري كشنده MRSA بسيار موثر باشند.
اين دانشمندان با بررسي بيش از 6 هزار گونه قورباغه، فعاليت آنتي بيوتيكي پوست اين جانوران را مورد بررسي قرار دادند و به اين نتايج دست يافتند.