حباب تركيد ! (يادداشت روز)

جمعه گذشته نهمين نشست بررسي دوره اي و جهاني حقوق بشر در ژنو برگزار شد كه طي آن وضعيت حقوق بشر در آمريكا مورد بحث و بررسي قرار گرفت و دولت اين كشور با انتقادات فراوان و مستدلي درباره نقض حقوق بشر روبرو شد.
شوراي حقوق بشر يك سازمان بين المللي دولتي است كه براساس قطعنامه مجمع عمومي سازمان ملل در سال 2006 و در راستاي مراقبت از حقوق بشر تاسيس شده است. آن زمان آمريكا و رژيم صهيونيستي به تاسيس اين شورا راي منفي دادند و تا پايان رياست جمهوري جرج بوش نيز ايالات متحده نامزد عضويت در شورا نشد. شوراي حقوق بشر در پنجمين نشست خود در 28 خرداد 1386 و با اجماع اعضا، رويه اي دايمي به نام «بررسي دوره اي و جهاني حقوق بشر» (UPR) را بنيان گذاشت كه در چارچوب آن، وضعيت حقوق بشر تمام كشورها به ترتيب و در دوره هاي مشخص مورد بررسي قرار مي گيرد.
در نشست روز جمعه UPR نمايندگان بسياري از كشورها از جمله كوبا، سوئيس، روسيه، ونزوئلا و جمهوري اسلامي ايران از دولت آمريكا به دليل نقض آشكار حقوق بشر به شدت انتقاد كردند و از آمريكا خواستند به كنوانسيون هاي بين المللي چون حقوق كودك، حقوق زنان، حقوق مهاجرين، سازمان بين المللي كار، ميثاق بين المللي حقوق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي ملحق شود.
در اين نشست همچنين سفير سوئيس در سازمان ملل خواست كه دولت آمريكا به وعده اش درباره تعطيلي زندان گوانتانامو عمل نمايد. عليرغم وعده انتخاباتي كه اوباما چند سال پيش مبني بر تعطيلي اين زندان داد، هنوز اقدامي در اين رابطه صورت نگرفته و بيش از 140 نفر در آن به بدترين شكل محبوس بوده و شكنجه مي شوند.
ونزوئلا خواستار محاكمه شكنجه گران آمريكايي شد. كوبا از جنايات جنگي و كشتار غيرنظاميان به دست نظاميان آمريكايي حرف زد و روسيه نيز نقض حقوق بشر توسط آمريكا در طول جنگ هاي عراق و افغانستان را بسيار نفرت انگيز خواند.
از سوي ديگر مقامات آمريكايي انتقادات مطرح شده در اين نشست را رد كردند. مشاور حقوقي وزارت خارجه آمريكا مدعي شد؛ اجازه بدهيد بدون هيچ ترديدي اعلام كنم كه آمريكا هيچكس را شكنجه نكرده و نخواهد كرد! مقامات كاخ سفيد بعد از نشست جمعه مدعي شده اند مساله نقض حقوق بشر در آمريكا به خودشان مربوط است!
اين در حالي است كه اسناد موجود و مشاهدات در زندانهاي گوانتانامو، بگرام و ابوغريب حاكي از خوي وحشي گري آمريكايي ها و شكنجه زندانيان به بدترين شكل ممكن است.
وزارت خارجه آمريكا بطور سالانه گزارش مفصلي درباره وضعيت حقوق بشر در بيشتر كشورهاي جهان منتشر مي كند كه در آن به بهبود و يا بدتر شدن وضعيت حقوق بشر در كشورها مي پردازد. با اسناد و شواهدي كه طي سالهاي اخير برملا شده، حالا ديگر خود آمريكايي ها هم مي دانند كه نقض حقوق بشر در اين كشور وسعت و عمق فاجعه آميزي يافته است.كاخ سفيد با مقصر جلوه دادن كشورهاي ديگر در اين زمينه به عنوان ابزاري سياسي، بهره برداري كرده و تلاش مي كند تا از اين طريق سرپوشي بر بي عدالتي هاي خود بگذارد. تنها موردي كه طي سالهاي اخير يك مقام رسمي آمريكايي اعتراف به نقض حقوق بشر در اين كشور كرده، از زبان كاندوليزا رايس- وزير سابق خارجه آمريكا- شنيده شده كه يك بار، آن هم تحت فشار و انتقادات شديد محافل گوناگون سياسي و حقوقي، هنگام ارائه گزارش سالانه حقوق بشر وزارت خارجه، به وجود نقض حقوق بشر در آمريكا اشاره مي كند.
حقيقت آن است كه نقض حقوق بشر در آمريكا به امروز و ديروز برنمي گردد. پايه ظهور آمريكاي جديد بر كشتار سرخ پوستان بومي اين منطقه و ناديده گرفتن ابتدايي ترين حقوق بشر براي ساكنان اوليه اين سرزمين، بنا نهاده شده است. نظام برده داري و نژادپرستي عليه سياه پوستان اين كشور، دوره اي ننگين در سابقه آمريكاست كه هيچگاه از حافظه تاريخ پاك نمي شود. اما ظلم، تعدي و بي عدالتي آمريكايي ها بعد از واقعه خودساخته 11سپتامبر شكل ديگر و البته علني تري به خود گرفت. آنان پس از آن حادثه با بهره گيري از پوشش مبارزه با تروريسم توانستند ركورد بي سابقه اي از نقض حقوق بشر -خصوصا در خارج از مرزهاي خود- به جاي بگذارند.
بعد از 11سپتامبر، پديده حقوق بشر، آلت دست كاخ سفيد در جهت تامين منافع خود شد، بطوري كه اين مقوله به عنوان يك استراتژي مهم براي آمريكايي ها به منظور انجام پروژه هاي سلطه جويانه و اشغالگرانه در نقاط مختلف دنيا، از جمله خاورميانه شد.
سياست هاي ظالمانه آمريكا، بالاخره صداي رئيس سازمان عفو بين الملل را درآورد. وي در سال 1384 با ارائه گزارشي درباره نقض حقوق بشر از سوي آمريكايي ها اين چنين موضع مي گيرد؛ سياست هاي آمريكا در مبارزه با تروريسم جهاني و تلاش براي ايجاد امنيت، به دور از هرگونه اصول است و نقض حقوق بشر در داخل و هتك اين حقوق و نيز چشم پوشي از نقض حقوق بشر در خارج، همچون استفاده از قدرت بي رويه در هر زمان و مكان، ضررهاي جبران ناپذيري به عدالت و آزادي در جهان وارد ساخته و جهان را به محل امن و خطرناك تري نسبت به سابق تبديل كرده است. سياست هاي آمريكا براي محقق ساختن امنيت به دور از هرگونه آينده نگري است.
مساله زندانهاي مخفي آمريكا بعد از حادثه 11سپتامبر به شكل جدي تري دنبال شد. نيروهاي امنيتي و پليس آمريكا هركس را اراده مي كردند به بهانه فعاليت تروريستي بازداشت كرده و به صورت محرمانه به دهليزهاي مخوف اين زندانهاي مخفي منتقل مي كردند. چندي پيش يكي از اعضاي سازمان ديده بان حقوق بشر با فاش كردن نقش سيا و FBI در دستگيري و حمل مظنونين به بازداشتگاههاي پنهان در گفت وگو با روزنامه تاگس اشپيگل، چاپ آلمان مي گويد: اين زندانيان براي زمان نامشخص در زندانها مورد بازجويي قرار گرفته و مورد شكنجه واقع شده اند. مامورين سيا از فنوني استفاده مي كنند كه نام آن را «روش هاي بازجويي توسعه يافته» گذاشته اند، اما در واقع شكنجه است. وي تخمين مي زند كه هم اكنون آمريكا در زندانهاي مخفي خود در خارج كشور بيش از 27هزار زنداني داشته باشد.
يكي از اساسي ترين وعده هاي انتخاباتي اوباما، تعطيلي زندان گوانتانامو و بطور رسمي پايان دادن به شكنجه در زندانهاي تحت امر آمريكا بود. اما بعد از پيروزي در كنار كمرنگ شدن سراب «تغيير» اين وعده ها هم به باد فراموشي سپرده شد. يكي از قضات دادستاني فدرال آمريكا مي گويد: با وجود اينكه تداوم فعاليت زندانهاي سري سيا توسط افكار عمومي، رسانه هاي جهان و حتي برخي از مردم و مقامات آمريكايي كاملا رد شده و بدنامي بسياري براي دولت ايالات متحده به بار آورده است، امّا دولت اوباما قصدي براي تعطيلي اين زندانها ندارد. زندانهايي كه اكنون در سراسر جهان وجود دارد. افراد به آنجا برده و پس از مدت نامعلومي ناپديد مي شوند!
طبق ماده 7 اعلاميه جهاني حقوق بشر، هيچكس را نمي توان مورد آزار و شكنجه و يا مجازات هاي ظالمانه و خلاف انساني قرار داد. اما دولت آمريكا با نقض صريح و مكرر حقوق بشر خصوصا بعد از 11سپتامبر و اشغال عراق و افغانستان، هزاران نفر را به بهانه اينكه مظنون به اقدامات تروريستي هستند دستگير و روانه زندانهاي مخفي خود كرد؛ عده زيادي كه هيچكس از سرنوشت آنان خبر ندارد و معلوم نيست كه تا به حال از زير شكنجه هاي قرون وسطايي و نوظهور نظاميان آمريكايي زنده بيرون آمده باشند.
نيويورك تايمز در شماره چهارشنبه 29 ژوئن 2005 مقاله اي به قلم «آرلي اشميت» استاد جامعه شناس دانشگاه بركلي كاليفرنيا در مورد اسراي كودك در بازداشتگاههاي آمريكا در عراق و افغانستان به چاپ رساند. وي در قسمتي از مقاله اش به گزارش « سيمور هرش» اشاره مي كند و در آن از يادداشتي كه اندكي بعد از اشغال عراق براي رامسفلد -وزير وقت دفاع آمريكا- ارسال شده بود نام مي برد كه حاوي يك آمار تكان دهنده است؛ 800 تا 900 نوجوان 13 تا 15ساله در بازداشتگاههاي آمريكا اسير بوده اند.
بعد از شكست اوباما در انتخابات اخير ميان دوره اي كنگره و پيروزي جمهوري خواهان، وي روز گذشته سفر 10روزه خود را به آسيا آغاز كرده است. پيش از آنكه رئيس جمهور آمريكا نيويورك را به مقصد هند ترك كند، هزاران نفر از فعالان حقوق بشر در اعتراض به اين سفر مقابل مقر سازمان ملل تجمع كرده و عليه سياست هاي اوباما شعار دادند. مردم هند روز گذشته نيز در تظاهرات گسترده اي نسبت به حضور رئيس جمهور آمريكا در كشورشان اعتراض كردند. گزارش هاي رسيده حاكي از آن است كه مردم اندونزي نيز در آستانه سفر اوباما به كشورشان تظاهرات گسترده اي را در اعتراض به اين سفر آغاز كرده اند.
اين روزها جداي از اقتصاد ورشكسته و بيمار آمريكا و مشكلات داخلي كه مردم اين كشور را مقابل سردمداران كاخ سفيد قرار داده، بواسطه موج بيداري كه ريشه در ملتهاي مسلمان داشته و برخاسته از انقلاب بزرگ اسلامي ايران است، آمريكا ديگر هيچ جايگاه و منزلتي بين ملتهاي جهان ندارد.
حباب تركيد ! آمريكايي كه روزگاري خود را متولي حقوق بشر در جهان مي دانست و داعيه دفاع از حقوق بشر اين كشور گوش فلك را كر كرده بود و اساسا چيزي به نام « شوراي حقوق بشر» را قبول نداشت و خود را محك و ميزان اين ميدان قلمداد مي كرد، اين روزها در بخشي از رويه و وظيفه ادواري همان شورا (UPR) به خاطر نقض پيوسته حقوق بشر به شدت مورد انتقاد قرارمي گيرد.آمريكا به ابرقدرتي پوشالين بدل شده كه ديگر هيچكس از هيبت مترسك گونه آن نمي ترسد.
حميد اميدي

در واكنش به گزارش سازمان ملل
كاخ سفيد : نقض حقوق بشر در آمريكابه خودمان مربوط است

سرويس سياسي -
نماينده آمريكا در موضعي منفعلانه و بي آنكه پاسخي براي موارد گسترده نقض حقوق بشر در اين كشور داشته باشد در برابر انتقادات و ايرادات اعضاي شوراي حقوق بشر سازمان ملل اظهار داشت كه به كشور يا نهادي بين المللي پاسخگو نيست.
در پي محاكمه آمريكا در شوراي حقوق بشر سازمان ملل متحد، اعضاي شورا از جمله جمهوري اسلامي ايران از موارد نقض حقوق بشري ايالات متحده در زمينه هايي چون تبعيض نژادي، وضعيت زندان ها و سوءرفتار نظاميانش پرده برداشتند.
براساس ساختار رسيدگي دوره اي به وضعيت حقوق بشر كشورهاي جهان (UPR) روز جمعه در حالي پرونده حقوق بشري آمريكا توسط شوراي حقوق بشر سازمان ملل مورد رسيدگي قرار گرفت كه انتقاد شديد كشورهاي عضو اين شورا را به دنبال داشت.
بنا بر گزارش هاي دريافتي، اعضاي شوراي حقوق بشر از آمريكا خواستند كه بازداشتگاه هاي خود در خارج از اين كشور را از جمله در خليج گوانتانامو در كوبا و بگرام در افغانستان تعطيل كند.
در جلسه اين شورا همچنين استراليا و برخي از كشورهاي اروپايي از جمله انگليس از واشنگتن خواستند كه مجازات اعدام را در اين كشور حذف كند يا به حال تعليق درآورد.
هيئت نمايندگي فرانسه نيز از باراك اوباما رئيس جمهور آمريكا خواست كه به قول خود در سال 9200 وفادار بماند و بازداشتگاه گوانتانامو را كه هنوز 217 زنداني در آن باقي مانده است، تعطيل كند.
به گفته نماينده فرانسه، اين بازداشتگاه در زمان انتخاب اوباما به رياست جمهوري آمريكا 224 زنداني داشت كه با وجود وعده هاي اوباما تاكنون تنها 07 تن از آنان از اين مركز آزاد يا منتقل شده اند.
فرانسه همچنين بر ضرورت همكاري كنگره، دادگاه هاي آمريكا و همچنين متحدان اين كشور براي جابجايي بازداشتي هاي گوانتانامو تاكيد كرد.
رودولفو رييز رودريگز نماينده كوبا در شوراي حقوق بشر سازمان ملل نيز از آمريكا خواست كه به «ارتكاب جنايات جنگي و كشتار غيرنظاميان» پايان دهد.
جرمن مونتارين نماينده ونزوئلا نيز به واشنگتن توصيه كرد، «افراد مسئول در زمينه شكنجه بازداشت شدگان را به محاكمه بكشد.»
همچنين سفير و نماينده روسيه نيز طي سخناني از نقض حقوق بشر در آمريكا و به اصطلاح «مبارزه با تروريسم» اين كشور انتقاد كرد.
مكزيك نيز از آمريكا خواست تا از استفاده از اهرم زور در مورد كنترل مهاجران غيرقانوني در مرزهاي دو كشور جلوگيري كند.
اندونزي نيز از واشنگتن خواست تا در تحمل مذاهب بهتر عمل كند.
ايرادهاي ايران
به نقض حقوق بشري آمريكا
همچنين جمهوري اسلامي ايران در نشست شوراي حقوق بشر سازمان ملل در خصوص رسيدگي به پرونده نقض حقوق بشري آمريكا، ايرادات خود را به نقض گسترده حقوق بشر از سوي ايالات متحده مطرح كرد.
متن سخنراني ايران كه به عنوان سومين كشور سخنران در اين نشست توسط زهره الهيان رئيس هيئت اعزامي به ژنو قرائت شد، به شرح زير است.
جمهوري اسلامي ايران ضمن محكوميت و ابراز نگراني عميق از وضعيت حقوق بشر و نقض گسترده و سيستماتيك آن توسط دولت آمريكا در سطح ملي و فراملي، از آن دولت مي خواهد، توصيه هاي زير را كه برگرفته از درخواست هاي نهادهاي بين المللي حقوق بشري است، به اجرا گذارد:
1- قوانين فراملي خود را لغو و از اجراي تدابير يكجانبه عليه ديگر كشورها اجتناب كند.
2- ممنوعيت كامل شكنجه در تمامي زندان هاي تحت نظر خود را تضمين كند.
3- ضمن دعوت از گزارشگران ويژه سازمان ملل براي بازديد و بررسي وضعيت گوانتانامو و بازداشتگاه هاي مخفي، آنها را تعطيل كند.
4- نقض جدي قوانين حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه از جمله عمليات مخفي سازمان سيا در خارج از كشور را كه به بهانه مقابله با تروريسم انجام مي گيرند، متوقف كند.
5- تمامي قوانين و اقدامات ملي ضد تروريسم در آمريكا را كاملا با استانداردهاي حقوق بشر منطبق كند.
6- ضمن تدوين مقررات لازم براي جلوگيري از نقض حقوق حريم خصوصي مردم، دخالت ها و كنترل هاي مستمر كاربران اينترنت و استراق سمع مكالمات توسط نهادهاي اطلاعاتي و امنيتي خود را متوقف كند.
7- اقدامات موثر را براي توقف و نقض حقوق بشر توسط نيروهاي نظامي و شركت هاي امنيتي خصوصي خود در افغانستان و ديگر كشورها اتخاذ كند.
8- ضمن محاكمه عاملين نقض فاحش حقوق بشر و جنايات جنگي خود، اساسنامه ICC ]ديوان كيفري بين المللي[ را تصويب كند.
9- اقدامات موثر براي جلوگيري از توهين به اسلام و قرآن كريم، خشونت عليه مسلمانان و اسلام ستيزي را اجرا و مقررات لازم را تدوين كند.
01 حقوق سرخپوستان را تضمين و بيانيه سازمان ملل متحد در خصوص حقوق مردم بومي را بطور كامل اجرا كند.
11- اقدامات مؤثر براي پايان بخشيدن به فحشاي كودكان، خشونت عليه زنان و قربانيان سلاح هاي گرم را اتخاذ كند.
21- به ميثاق حقوق اجتماعي اقتصادي، كنوانسيون حقوق كودك و كنوانسيون 111ILO ملحق شود.
31- اجراي تعهدات حقوق بشر دوستانه در قبال مردم فلسطين را تضمين كرده و به حمايت هاي خود از ناقضين حقوق آن مردم پايان دهد.
گفتني است، هيئت 63 نفره آمريكا با وجود انتقادات اعضاي شوراي حقوق بشر سازمان ملل و همچنين ايرادات جمهوري اسلامي تمام تلاش خود را در جلسه شوراي حقوق بشر سازمان ملل و پس از آن به كار بردند تا موارد نقض حقوق بشر از سوي اين كشور را ناچيز نشان دهند ولي با توجه به شواهد موجود به توفيقي دست نيافتند.
به گزارش پرس ،تي،وي استر بريمر رئيس اين هيئت و معاون وزير امورخارجه آمريكا پس از جلسه شوراي حقوق بشر در جمع خبرنگاران با اين ادعا كه برخي از گفت وگوها انگيزه سياسي داشت گفت: كل مذاكرات انجام شده در زمينه حقوق بشر، سازنده بود.»
دولت آمريكا كه در زمان جورج بوش حاضر به عضويت در شوراي حقوق بشر سازمان ملل نشده بود در دوران رياست جمهوري اوباما به اين نهاد پيوست.
البته پايگاه اينترنتي صداي آمريكا (VOA) در گزارشي درباره دفاع هيئت آمريكايي از موارد گسترده نقض حقوق بشري در اين كشور به نقل از استر بريمر معاون وزير خارجه آمريكا نوشت: «اين مردم ما هستند كه ما در نهايت به آنها پاسخگو هستيم.» بسياري از ناظران در ژنو اين موضع نماينده آمريكا را منفعلانه و به معناي پاسخگو نبودن آمريكا به جامعه جهاني ارزيابي كرده اند.

كلفت (گفت و شنود)

گفت: شيرين عبادي در مصاحبه با «تينك پروگرس» از حمله نظامي آمريكا به عراق انتقاد كرده است.
گفتم: چه عجب! يعني قتل عام مردم عراق را محكوم كرده است؟
گفت: اي عوام! كجاي كاري؟ كسي كه از قتل عام مردم ايران توسط رژيم شاه حمايت مي كند، از طريق صهيونيست ها براي گرفتن جايزه نوبل معرفي مي شود، با تروريست هاي ريگي و منافقين همكاري مي كند، از نتانياهو به خاطر حمله به حزب الله و حماس تقدير مي كند و... مگر ممكن است قتل عام مردم عراق را محكوم كند؟!
گفتم: پس چرا از حمله آمريكا به عراق انتقاد كرده است؟
گفت: شيرين عبادي گفته است؛ دولت بوش نبايد حكومت صدام را سرنگون مي كرد، چون سرنگوني صدام به نفع ايران تمام شده است.
گفتم: حيوونكي اين پيرزن بدجوري به خاطر يك مشت دلار و چند روز خودنمايي، شرم را خورده و حيا را درسته قورت داده است.
گفت: خودمونيم ها، بايد به اين آمريكايي ها و اسرائيلي ها در انتخاب اين «كلفت» آفرين گفت.
گفتم: از آدم بي شخصيت و كاسه ليسي كه پدرش مرده بود پرسيدند؛ خيلي غصه مي خوري؟ يارو در جواب گفت؛ آخه دلم مي خواست پدرم كشته مي شد تا هم ارث مي بردم و هم ديه اش را به جيب مي زدم!

متكي: موضوع مبادله سوخت در دستور كار مذاكرات با گروه 1+5 نيست

وزير امور خارجه كشورمان تصريح كرد كه محور مبادله سوخت در دستور كار با گروه 1+5 نبوده و اين موضوع با گروه وين مطرح بوده است.
منوچهر متكي روز شنبه در گفت وگو با ايرنا افزود: با مروري بر گذشته بحث مذاكرات 1+5 و جمهوري اسلامي ايران، اين موضوع يادآوري مي شود كه آخرين گام، تبادل بسته هاي پيشنهادي بود و طرفين بسته هاي پيشنهادي را به هم ارايه كردند.
وي اظهار داشت: زماني كه بحث از سرگيري مذاكرات 1+5 مطرح شد، نكاتي را جمهوري اسلامي ايران مطرح كرد كه بايد اين نكات روشن شود و طرف مقابل پاسخ آن را بدهد.
وزير امورخارجه با بيان اينكه ممكن است طرف مقابل به نكات مطرح شده پاسخ داده و يا آن را بي پاسخ بگذارد، خاطرنشان كرد: هرگونه اقدام در قبال سؤالات جمهوري اسلامي ايران، نشانگر نوع نگاه آنان به نكات مطرح شده است.
متكي اضافه كرد: از سرگيري مذاكرات 1+5 با جمهوري اسلامي ايران نياز به لوازم شكلي همچون زمان، مكان و از سوي ديگر ملزومات محتوايي دارد.
وي با اشاره به اينكه طرف مقابل از 15 نوامبر و جمهوري اسلامي ايران از 10 نوامبر براي از سرگيري مذاكرات اعلام آمادگي كرده اند، يادآور شد: گزينه هاي مختلفي براي زمان و مكان مطرح شده كه مي تواند يكي از آنها انتخاب شود.
وزير امور خارجه كشورمان نكته مهم براي مذاكرات را تفاهم و توافق بر محتوا و دستور كار اين جلسه ذكر كرد و اظهار داشت كه رايزني هاي آن در جريان است و اميدواريم اين تفاهم تحقق يابد.
متكي با اشاره به سؤالات مطرح شده جمهوري اسلامي ايران گفت: آنها بايد نظر خود را در مورد سلاح هاي هسته اي رژيم صهيونيستي اعلام كنند و اگر آن را بيان نيز نكنند، افكار عمومي دنيا پاسخ خود را دريافت خواهند كرد.
وي توضيح داد كه پاسخ ندادن به سؤالات ايران، خود جواب بوده و نشان دهنده طفره رفتن آنان از سؤالات مطرح شده است.
متكي بار ديگر انجام مذاكرات را به يك موضوع اصلي يعني توافق روي محتواي مذاكرات منوط دانست و توضيح داد: سؤالات مطرح شده براي جلب افكار عمومي جهان است. تا طرف مقابل هدف خود را از مذاكرات ذكر كرده و نگاه خود را نسبت به سلاح هسته اي رژيم صهيونيستي و خلع سلاح جهاني اعلام كند.
متكي هدف كشورمان از طرح نكات براي طرف مقابل را اينگونه توضيح داد: هدف ما از طرح اين سؤالات تبيين فرهنگ آن در جهان و در واقع حساس كردن افكار عمومي دنيا نسبت به نكات مطرح شده است.
لازم به ذكر است كه سعيد جليلي دبير شوراي عالي امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران 15 تيرماه طي نامه اي به كاترين اشتون مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا با طرح سه سؤال اساسي، پاسخ طرف مقابل به نكات مطرح شده را ضروري دانست.
سه سؤال جليلي عبارتند از:
1- هدف از گفت وگوها براي تعامل و همكاري است يا ادامه روند دشمني و تقابل با حقوق ملت ايران؟
2- آيا به منطق گفت وگو كه لازمه آن اجتناب از هرگونه تهديد به فشار است، التزام خواهيد داشت؟
3- براي روشن شدن مباني مشترك گفت وگو، نظر روشن و صريح شما درباره سلاح هاي هسته اي رژيم صهيونيستي چيست؟

پيش نويس بيانيه 19 موسوي از اتاق لندن ابلاغ شد (خبر ويژه)

اتاق فكر فتنه سبز در لندن دست فتنه گران را «خالي» توصيف كرد و خواستار تدوين راهبرد براي اين جريان از هم پاشيده شد.
سايت جرس ارگان حلقه لندن ضمن تحليلي تاكيد كرده است: دستان همراهان جنبش خالي است و بايد توليد محتوا كرد]![ جنبش فراگير نشد و بايد راهبردهايي كه از سوي سراني چون ميرحسين موسوي تعيين شده، با بياني شيواتر و عاميانه تر تشريح گردد تا بيشتر افراد متوجه آن بشوند.
ارگان مهاجراني و كديور آنگاه به عنوان راهبرد به موسوي و ديگر عناصر فتنه اين گونه ديكته كرد كه: يكي از راهبردها، انتخابات مجلس در سال آينده است مثلا انتخابات را بايد تحريم كرد يا شرايطي تعيين نمود. به عنوان مثال مي توان با صدور بيانيه 19 توسط مهندس موسوي شرايط حضور در انتخابات را تعيين كرد كه همان اصلاح موثر قانون انتخابات است. اين نكته هم در آن بيانيه اشاره شود كه در صورت عدم اصلاح قانون انتخابات، اصلاح طلبان و جنبش سبز به صورت همه جانبه انتخابات را تحريم مي كنند.
تحليل اخير جرس ضمن اينكه به وضوح، ديكته كردن برخي خواست ها از خارج به فتنه گران را نشان مي دهد، در عين حال از سردرگمي و آشفتگي جريان فتنه نيز حكايت مي كند.
تعيين شرط براي حضور در انتخابات مجلس هم در حالي است كه اساسا جريان فتنه و افراطيون مدعي اصلاح طلبي اساسا با به هم ريختن ميز انتخابات و مقابله با راي مردم به جنگ با جمهوريت برخاستند و قانونا مجرمان و متخلفان شايسته مجازات محسوب مي شوند.
شايان ذكر است برخي از مشاوران و اعضاي ستادهاي موسوي و كروبي هم اكنون در لندن به سر مي برند و با سازمان جاسوسي خارجي انگليس (ام آي 6) و بازوي رسانه اي آن (شبكه بي بي سي) همكاري كاملي دارند. شبكه بي بي سي يكي از كليدزنندگان پروژه تقلب به عنوان اسم رمز آشوب بود. برخي ستادهاي ظاهرا انتخاباتي مدعيان اصلاحات، در جريان انتخابات و حوادث پس از آن عملا به ايستگاههاي ايراني بي بي سي و سازمان ام آي 6 تبديل شده بود كه در ارتباط با سفارت انگليس فعاليت مي كردند.
.

وارونه نمايي كه ابتكار نيست! (خبر ويژه)

معصومه ابتكار در مغالطه اي آشكار گفت: شخصيت هاي بارز و اثرگذار تسخير لانه جاسوسي آمريكا نظير ميردامادي و امين زاده به خاطر پايمردي به راهي كه هيچ وقت از آن جدا نشدند يعني انقلاب 57 و انقلاب 58 در زندان هستند و اين جاي نگراني دارد.
اين عضو دولت خاتمي در گفت وگو با سايت شبه اصلاح طلب جماران اظهار داشت: ما امروز به نقطه اي رسيده ايم كه شخصيت هاي بارز و اثرگذار اين جريان نظير دكتر ميردامادي و دكتر امين زاده در زندان هستند. عده اي اصرار دارند بگويند آن طيف پشيمان شده اند و اين را انكار مي كنند كه بخش عمده اي از اين جريان به طيف اصلاحات پيوند خورده است. از طرف ديگر كساني كه طيف اصلاحات را به وادادگي به غرب متهم مي كنند، تحليل شان بسيار سطحي است. چطور مي شود جرياني كه ريشه در چنين اقدامي دارد با گذر زمان بيايد و كاملاً در نقطه مقابل قرار بگيرد.
وي گفت: دولت آقاي خاتمي در طول دوران بعد از انقلاب تنها دولتي است كه سه نفر از دانشجويان خط امام را به عنوان وزير و معاون وزير انتخاب كرد؛ مرحوم دادمان، مهندس بيطرف و من. هيچ كس اين كار را نكرد. ما هم هيچ وقت مسأله لانه را انكار نكرديم. من كتابم را چاپ كردم. اگر قرار بر پشيماني بود اين موضوع را قايم مي كرديم. چرا كتاب منتشر كنيم. دولت آقاي خاتمي تنها كابينه اي است كه رئيس جمهورش با افتخار اين افراد را برمي گزيند و هيچ نگراني و ابراز پشيماني هم ندارد و البته اين مسأله تكرار نشد.
خانم ابتكار توضيح نداده كه چگونه مي توان به راه انقلاب اسلامي و دانشجويان پيرو خط امام (فاتحان لانه جاسوسي) وفادار ماند و در عين حال از حمايت هاي صريح و مكرر دولتمردان جبهه استكبار- كه به همان رويه خصومت و زورگويي وتوطئه گري عليه ملت ايران ادامه مي دهند- برخوردار شد. از دو حال خارج نيست؛ يا دولتمردان آمريكايي كه طي 30 سال گذشته علي الدوام به شيوه هاي ترور و تحريم و فشار سياسي- اقتصادي، آشوب آفريني و تهديدهاي مكرر به حمله نظامي عليه ملت ايران متوسل شده اند، تغيير ماهيت داده اند كه نداده اند يا اينكه جماعتي نظير امين زاده و ميردامادي چنان در نقشه و زمين استكبار عمل كرده اند كه حمايت و ستايش و تمجيد دشمنان را برانگيخته اند. اگر اين طيف پشيمان نشده بودند علناً نمي گفتند ما ديگر نمي توانيم مقابل آمريكا بايستيم و بدتر از آن، تبديل به پياده نظام ناتوي فرهنگي و سازمان سيا در اجراي شبيخون فرهنگي و براندازي سياسي نمي شدند.
يعني ملاقات آقاي خاتمي با سوروس صهيونيست و سرمايه گذار كودتاي مخملي و ارتباط عميق برخي از مشاركتي ها و مجاهدين هاي فراري با مراكز رسمي براندازي در غرب، به معناي پايمردي با راه انقلاب است؟! و آيا عمل كردن به شيوه هاي آشوب و كودتايي كه توسط گروهك هاي وابسته به سفارت از سال هاي آغازين انقلاب اجرا مي شد و با انتشار اسناد لانه جاسوسي لو رفت، جز معناي خيانت و مزدوري مي دهد؟ مگر خيانت گروهك هايي نظير نهضت آزادي، جنبش خلق مسلمان، جبهه ملي و... غير از همين روش هايي بود كه جريان نفاق جديد مدعي اصلاحات طي دهه گذشته به ويژه يك سال اخير به كار بست و خيابان را عرصه اردوكشي گروهك هاي ضدانقلاب كرد؟!
گفتني است كه به قول حضرت امام(ره) تاريخ پر است از اينگونه خيانت ها. مگر برخي از كساني كه در جنگ صفين در ركاب علي(ع) بودند، روز عاشورا در سپاه عمر سعد به روي امام حسين(ع) تيغ نكشيدند؟!

حيوونكي ها چي فكر مي كردند، چي شد؟! (خبر ويژه)

چند تن از وابستگان گروهك هاي چند نفره شبه دانشجويي، نامه اي ذلت بار به باراك اوباما نوشتند و از وي خواستند در سالگرد تسخير سفارت آمريكا در تهران، فشارها بر ايران را شدت بخشد.
در اين نامه كه توسط رسانه هاي ضدانقلاب خارج نشين منتشر شده و اسامي 2 گروهك ادوار تحكيم و دانش آموختگان ليبرال به چشم مي خورد، آمده است: رياست جمهور محترم آمريكا! 31سال پيش سفارت شما در ايران توسط گروهي از دانشجويان كه خود را پيرو خط امام مي ناميدند اشغال و «سرآغاز»]!؟[ اختلافات بين دو كشور شد. امروز با گذشت سه دهه از قطع روابط بين 2 دولت، جاه طلبي هاي هسته اي جمهوري اسلامي به مرز خطرناكي نزديك شده و پرونده حقوق بشر حكومت هم آنقدر سياه است كه نياز به توضيح ندارد. اكنون سوال آزادانديشان و صلح طلبان اين است كه در صورت دستيابي به سلاح هسته اي، جمهوري اسلامي با مردم جهان چه خواهد كرد.
نويسندگان نامه كه عيناً ادبيات وزارت خارجه آمريكا را كپي كرده اند مي افزايند: ما از شما كه علاوه بر رياست جمهوري ايالات متحده آمريكا، برنده جايزه صلح نوبل هم هستيد انتظار داريم ضمن در نظر داشتن فعاليت هاي هسته اي جمهوري اسلامي، نقض گسترده حقوق بشر توسط حكومت را نيز بيش از پيش مدنظر داشته باشيد و از هيچ اهرم فشاري براي متوقف نمودن آن دريغ ننماييد.
اين نامه با 12 امضا در حالي منتشر شده كه خود اوباما به اعتبار شكست سنگين در انتخابات مياندوره اي كنگره حال و روز خوبي ندارد.
2 گروهك ياد شده مجموعاً به اندازه 20 نفر عضو ندارند

لس آنجلس تايمز: حتي گرجستان مخملي هم به تحريم عليه ايران دهن كجي مي كند (خبر ويژه)

روزنامه لس آنجلس تايمز از باز شدن پاي ايران به حياط خلوت آمريكا در قفقاز (گرجستان) ابراز نگراني كرد.
اين روزنامه آمريكايي با اشاره به سفر موفقيت آميز دكتر متكي وزير امورخارجه جمهوري اسلامي ايران به تفليس مي نويسد: در حالي كه ديپلمات هاي گرجي و آمريكايي هر دو لرزان به سوي هم گام برمي دارند، ايران و گرجستان هفته گذشته موافقت كردند تا رواديد ورود بين دو كشور از ميان برداشته شده و پروازهاي مستقيم بين تفليس و تهران از سر گرفته شود. اين در حالي است كه آمريكا و متحدان اروپايي اش در حال وارد آوردن فشار بر ايران است ولي برخي متحدينش چون گرجستان كه حياط خلوت آمريكا در قفقاز مي باشد و طي دو سال گذشته كمك هاي مالي زيادي را از واشنگتن دريافت كرده، رويه ديپلماتيك خلاف ميل آمريكا را در پيش گرفته و خلاف جهت آمريكا حركت مي كند.
براساس اين گزارش انعقاد قرارداد لغو صدور رواديد بين ايران و گرجستان در شرايطي صورت مي گيرد كه حكومت ايران با موجي از تحريم هاي بين المللي و تحريم هاي مستقل آمريكا و اتحاديه اروپا و روسيه بر سر برنامه هسته اي اش و مسائل داخلي و نيز تهديدات نظامي خارجي از جانب برخي همسايگانش روبروست.»
لس آنجلس تايمز مي افزايد: دوست جديد ايران يعني گرجستان كه نزديك ترين متحد آمريكا در منطقه قفقاز جنوبي است و در دو سال گذشته 4ميليارد و پانصد ميليون دلار كمك مالي از غرب دريافت كرده، با اين كار ديپلماسي دوگانه اي در پيش گرفته است.
وي در يك كنفرانس خبري گفت ما از نظر سياسي به حمايت هاي ايالات متحده آمريكا پشت گرم هستيم. بنابراين، اين ادعا كه ما با توسعه روابطمان با تهران روابط استراتژيك خود با آمريكا را زير سؤال مي بريم مطلقاً بي اساس است. ما هيچ گونه رابطه زير ميزي و مخفيانه با هيچ كشوري از جمله ايران نداريم.
لس آنجلس تايمز مي نويسد: حالا، ايران، چشم به منطقه قفقاز جنوبي و توسعه روابط با كشورهاي ارمنستان، آذربايجان و گرجستان دوخته و به اين اميد دارد كه به عنوان يك قدرت منطقه اي در اين منطقه از جهان نفوذ داشته باشد تا از تبديل اين منطقه به يك پايگاه نظامي مهم براي آمريكا جلوگيري كند. بدين منظور در سال گذشته تهران پيشنهاد كمك به ساخت يك نيروگاه برق آبي در گرجستان را به تفليس ارايه داد، اقدام به بازگشايي يك كنسولگري تعطيل شده در منطقه غربي گرجستان كرد و با پروازهاي چارتر بيش از 15 هزار توريست ايراني را به سواحل درياي سياه گرجستان فرستاد.
الكساندر راندلي رئيس مركز تحقيقات راهبردي گرجستان در گفت وگو با لس آنجلس تايمز ضمن دفاع از گرمي روابط با ايران گفته است: «ما نياز به روابط دوستانه در منطقه داريم. ما كشور كوچكي هستيم و نمي توانيم پل هاي ارتباطي خود را تخريب كنيم. ما در يك مثلث برمودا قرار داريم. گرجستان به حمايت آمريكا نياز دارد. اما در عين حال تفليس نيازمند به داشتن روابط دوستانه با همسايگانش است، آمريكا به خوبي مي داند كه ما يك كشور كوچك هستيم كه در وسط قدرت هاي بزرگ قرار گرفته ايم. ما نمي توانيم پلهاي پشت سر خود را خراب كنيم. ما به روابط با هر دو طرف نياز داريم.»
آمريكا در سال 1382به واسطه انقلاب مخملي موسوم به انقلاب گل رز تلاش كرده بود بر امور گرجستان مسلط شود.

سهم ايران و خاورميانه در شكست سنگين اوباما (خبر ويژه)

محافل رسانه اي، شكست سياست هاي اوباما در خاورميانه به ويژه ايران را يكي از دلايل مهم شكست اخير حزب دموكرات در انتخابات ميان دوره اي كنگره مي دانند.
يك روزنامه آلماني در اين زمينه نوشت: 2 سال بعد از رفتن پيروزمندانه اوباما به كاخ سفيد، دموكرات ها اكثريت مجلس نمايندگان را از دست دادند. اين شكست سنگين، اوباما را از اعتبار مي اندازد. اوبامايي كه چون مسيح ستايش مي شد، بيشتر ترجيح مي داد از غفلت ها و تقصيرات سلف خود بوش سخن بگويد اوباما خودش را خيلي جدي مي گرفت اما درمدتي كوتاه برخي از همان ها كه دور و اطراف وي بودند، خرج خود را پيش از آغاز انتخابات جدا كردند از جمله رام امانوئل و جيمز جونز و لري سامرز و كريستينا رامرو و پيتر اورزاگ. آمريكايي ها رويايي از پيشرفت و رفاه داشته اند اما اكنون با نظامي لرزان و حقيقتي تلخ مواجه شده اند. ابرقدرت لرزان جواب ساده اي براي سؤال چگونگي برون رفت از بحران پيدا نخواهد كرد.
نويه راينيشه سايتونگ مي افزايد: در جنگ افغانستان و پاكستان اميد چنداني به موفقيت آمريكا نمي رود. جنگ در عراق هم هنوز پايان نيافته چرا كه هنوز 50 هزار نظامي آمريكايي در آنجا حضور دارند. اوباما به مرحله «پات» در سياست داخلي و ركود ناشي از آن در سياست خارجي رسيده است.
راديو فردا هم از قول ميترا فرهمند خبرنگار خود در اسرائيل نوشت: تزيپي ليوني وزير خارجه سابق و رئيس جريان اپوزيسيون در اسرائيل مي گويد نبايد از شكست و تضعيف اوباما مسرور شد. يك رئيس جمهور ضعيف در آمريكا براي اسرائيل فاجعه بار است.
راديو فردا در اين زمينه به سرخوردگي فلسطينيان از مذاكرات صلح استناد مي كند و مي نويسد: فلسطيني ها از هم اينك آرايش سياسي جديد كنگره را به معناي اين مي دانند كه اگر اوباما در 2 سال اول خدمت خود نتوانست موجب پيشرفت صلح شود در دوره باقي مانده در حالي كه شديدا ضعيف شده و در چنبره گرفتاري هاي داخلي و خارجي آمريكا غوطه ور است و جمهوري خواهان هم دست او را مي بندند، ديگر نمي توان اميد چنداني به وي داشت.
اما سايت گويا نيوز در تحليلي نوشت: شكست دموكرات ها در انتخابات ميان دوره اي اخير ممكن است ظاهرا به اوضاع اقتصادي و ناتواني دولت اوباما در بهبود بخشيدن به آن و عدم پيشرفت در جبهه هاي جنگ افغانستان و عراق مربوط باشد اما تزلزل و ناتواني اوباما در مقابل ايران، يكي از دلايل مهم شكست اوباما و دموكرات ها بوده است.
گويانيوز ناكامي در چالش هسته اي با ايران و همچنين ناتواني در سرنگوني جمهوري اسلامي را از جمله دلايل ضعف دولت اوباما و حزب دموكرات برشمرده است.

شيرين عبادي: حيف شد كه صدام ساقط شد (خبر ويژه)

رئيس فراري گروهك كانون مدافعان حقوق بشر با طرفداري از صدام، اقدام دولت بوش در سرنگوني رژيم بعث را به انتقاد گرفت.
شيرين عبادي در گفت وگو با «تينك پروگرس» اظهار داشت: سياست هاي بوش در خاورميانه اشتباه بود و موجب محبوب تر شدن جمهوري اسلامي و دولت احمدي نژاد در منطقه شد.
وي اضافه كرد: حذف صدام توسط آمريكا نادرست بود و باعث شد ايران نفوذ خود در منطقه را افزايش دهد.
عبادي همچنين گفته است: سياست هاي اوباما و دموكرات ها در خاورميانه و از جمله حمايت از جنبش سبز درست است. دولت آمريكا بايد به عنوان حقوق بشر از اين جنبش حمايت كند.
يادآور مي شود شيرين عبادي با هدايت و حمايت دولت بوش و دختر ديك چني معاون رئيس جمهور، اقدام به راه اندازي گروهك كانون مدافعان حقوق بشر كرد و با حمايت همان دولت و پس از معرفي از سوي منافقين به الهه هيكس بود كه جايزه سياسي صلح نوبل را دريافت كرد. به همين دليل هم هيچ بعيد نيست كه او چند سال بعد به سرزنش عملكرد دولت اوباما بپردازد، از جمله با جملاتي قريب به اين مضمون كه «حمايت اوباما از موسوي و كروبي و جنبش سبز نادرست بود و باعث گسترش قدرت جمهوري اسلامي شد»!