از اينجا شروع كنيد (يادداشت روز)

علائمي هست كه نشان مي دهد فضاي «سياست داخلي» در ايران دوباره در حال شكل گيري است. فتنه 88 بسياري دستوركارهاي سياسي را حذف و برخي مرزها را كه تا پيش از آن «خط قرمز» خوانده مي شد جابجا كرد. در كوران فتنه، مجال چنداني براي «سياست داخلي» به معناي مصطلح كلمه باقي نماند. گروهي كودتاچي بناي در افتادن با اصل نظام را داشتند و در اين كار دشمن نشان دار خارجي تمام قد پشت سرشان ايستاده بود. سياست داخلي قبلا كار خودش را كرده بود. اوج فضاي سياست داخلي زماني بود كه گروه هاي سياسي با آزادي كامل در انتخابات 88 وارد شدند و هر كدام سعي كرد، پاي صندوق بر ديگري غلبه كند. فتنه اما از آنجا شروع شد كه كساني تصميم گرفتند با لگد زدن به صندوق راي، شكست خود را به شكستي براي همه نظام تبديل كنند! اينجا بود كه «سياست داخلي» كنار رفت و «امنيت ملي» به جاي آن نشست. وقتي يك گروه سياسي مدعي وفاداري به اصل نظام، نقاب از چهره كنار زد و در قامت يك اپوزيسيون برانداز ظاهر شد، ديگر جايي براي سياست داخلي به معناي رقابت بهنجار و قاعده مند گروه هاي سياسي درون نظام باقي نماند. نوبت رقابت گذشته بود. بايد تكليف هايي روشن مي شد و شد.
اكنون اما در فاصله اي حدودا يك سال مانده به انتخابات مجلس نهم، چارچوب هاي آنچه مي توان آن را سياست داخلي ناميد دوباره در حال شكل گيري است. گروه هاي سياسي اصولگرا و غيراصولگرا، رايزني هايي كمتر آشكار و بيشتر پنهان را آغاز كرده اند تا براي آينده فعاليت هاي خود ساز و كاري روزآمد طراحي كنند. حالا كه خشت هاي اول در حال گذاشته شدن است، مهم است در اين پرسش تامل كنيم كه بنا يا بناهاي جديد را بر چه پايه اي بايد استوار كرد، تا «كج» نهاده نشود؟ پيش از اين و در انتخابات گذشته، وقتي في المثل سخن از وحدت اصولگرايان به ميان مي آمد، بحث هايي دشوار و طولاني در مي گرفت در اين باره كه اصولگرايي چيست، اصولگرا كيست و از اين قبيل. گاه اين بحث ها چنان جدلي الطرفين بود كه حتي در بلندمدت اميدي به حل آن نمي رفت. اكنون اما فتنه 88 كه تازه در حال آشكار كردن بركات پنهان خود است، راه هايي ميان بر و پاسخ هايي بسيار سرراست براي اين سوال هاي دشوار فراهم آورده است و به همين دليل است كه مي توان گفت انديشيدن در درس هاي اين فتنه و راه هايي كه پيش پاي ما مي گذارد، بهترين نقطه شروع است.
درون اصولگرايان به طور طبيعي بحث وحدت با گفت وگو درباره ملاك ها و معيارها آغاز خواهد شد. اصولگرا كيست؟ چه كساني در دايره وحدت مي گنجند و شعاع اين دايره را چگونه بايد محاسبه كرد كه هم مانع دخول اغيار باشد و هم به استراتژي جذب حداكثري و دفع حداقلي پاي بند بماند؟ تا پيش از فتنه 88 پاسخ هايي كلي براي اين سوال وجود داشت كه كساني را به نام اصولگرايي دور هم مي نشاند اما سره را از ناسره سوا نمي كرد. فتنه 88 اين مسئله را به شكلي بنيادين حل كرده و جوابي به اين سوال ها داده كه هم مرزها را به دقت ترسيم مي كند و هم بعيد است كسي خود را اصولگرا بخواند و در آن شبهه كند. آن پاسخ اين است: اصولگرا كسي است كه مرزبندي خود با جريان فتنه را صريح و علني اظهار كرده باشد. اين ضابطه براي اصولگرايي را اول بار رهبر معظم انقلاب در اواسط سال 88 مطرح كرد و هر بحثي درباره وحدت اصولگرايان را از اينجا بايد آغاز كرد. بحث مرزبندي صريح با جريان فتنه نه موضوعي كلي و فلسفي است كه كساني بتوانند از روي آن بپرند و نه مسئله اي اختلافي و مجادله برانگيز كه نتوان روي آن توافق كرد. اگر از فيلسوفان علم يك اصطلاح وام بگيريم مي توان گفت كه اين ملاك كاملا «تحقيق پذير» است و لذا امكان گرفتن «تصميم»هايي قاطع و سريع را فراهم مي آورد؛ به اصطلاح هم «مسئله تحقيق» را حل مي كند و هم «مسئله تصميم» را.
وقتي بناست كساني به نام اصولگرا دور هم بنشينند و درباره آينده اين جريان تصميم بگيرند، نخستين سوالي كه بايد پرسيد و هر بحثي را از آن آغاز كرد اين است كه برخورد فرد يا جريان هاي مورد بحث با فتنه چگونه بوده است. بيش از يك سال از فتنه 88 گذشته و هستند كساني كه هنوز به رغم ادعاهاي دور و دراز، حتي يك جمله به درد بخور و قابل استناد در رد بانيان و حاميان اين خيانت بزرگ نگفته اند. اين افراد ديگر نخواهند توانست و از آنها پذيرفته هم نخواهد شد كه نام خود را اصولگرا بگذارند و خواهان مشاركت در فرايندهاي تصميم سازي اين جريان باشند، چه رسد به آن كه در مواردي ادعاي رهبري و زعامت هم بكنند!
دقيقا به اين دليل كه مورد عمل قرار گرفتن اين ملاك، بسياري از بگومگوهاي بي حاصل را به سرعت خاتمه خواهد داد و همان لحظه اول نام برخي مدعيان بي عمل را از فهرست هاي مورد گفت وگو خط خواهد زد، مي توان ديد كه اراده هايي قدرتمند براي ناديده گرفتن و ماست مالي كردن آن شكل گرفته است.
اكنون پنهان نيست كه كساني به عناوين مختلف خواهان به انحراف كشاندن اين بحث و جايگزين كردن اين ملاك روشن با متشابهاتي هستند كه امكان مانور سياسي به نام اصولگرايي را براي آنها فراهم بياورد بي آنكه مرزي جدي ميان خود و اهل فتنه قائل شده باشند. يك پروژه اين است كه وحدت اصولگرايان را به «وحدت عليه دولت» تبديل كنند. در اين ترديدي نيست كه درمواردي ايرادهايي جدي به دولت دهم وارد است اما هم زمان و با تاكيدي بسيار بيشتر در اين هم ترديدي نيست كه دولت دهم همچنان اصولگراست و تبديل كردن دولت به سيبل فعاليت سياسي درون اصولگرايان پروژه اي است كه نفع آن مستقيما نصيب دشمن خواهد شد. پروژه دوم كه مي توان برخي علائم آن را مشاهده كرد مسيري متفاوت را طي مي كند. بانيان اين پروژه اساسا اعتقادي به اصولگرايي به عنوان علم و پرچمي كه بايد همچنان برافراشته باشد ندارند اما براي پايين كشيدن اين پرچم و جايگزين كردن آن تصميم گرفته اند به جاي نفي كامل، از تاكتيك «ايجاد بن بست» استفاده كنند: در فرايند مشاركت مي كنيم، اگر همه ما را به عنوان محور پذيرفتند كه هيچ؛ وگرنه كار را به بن بست مي رسانيم و ادعا مي كنيم كه ما مي خواستيم و كمك هم كرديم؛ ولي نشد! اين دو پروژه به موازات هم در حال پيش ر وي است. درست است كه طراحان اين قبيل نقشه ها اقليتي كوچك در جريان اصولگرا بيش نيستند اما تحركاتي كه آغاز كرده اند به روشني نشان دهنده آسيب هايي است كه سر راه قرار دارد و بايد آن را جدي گرفت.
اگر از جانب مقابل به موضوع نگاه كنيم، مسئله روشن تر هم مي شود. جريان فتنه اكنون با يك پديده بسيار مهم مواجه است كه مي توان آن را «بن بست فرايند اجتماعي شدن» ناميد. تصور فتنه گران در سال 88 اين بود كه قادر خواهند بود فتنه را به يك پديده اجتماعي تبديل كنند كه خرده فرهنگ هاي متعدد هر كدام به نحوي و از منظري در آن درگيرند و به طور خودجوش و بدون سازماندهي الگوي نظري و عملي مدنظر سران داخلي و اربابان داخلي آن را در تيراژ وسيع بازتوليد مي كنند. برخي از مشاوران جريان فتنه كه عموما در خارج از ايران مستقر هستند مي گفتند اگر چنين اتفاقي رخ بدهد، يعني پديده به طور كامل اجتماعي بشود آن وقت ديگر مهار آن غير ممكن خواهد بود. حالا و در زماني كمتر از يك سال روشن شده كه «اجتماعي شدن فتنه» چيزي غير از يك پروژه تخيلي نبوده است. اگر فقط خواسته باشيم يك فهرست از علل شكست اين پروژه ارائه كنيم، مي توان به اين موارد اشاره كرد: 1- از نظر بدنه اجتماعي معتقد به انقلاب، كه اكثريت قريب به اتفاق را تشكيل مي دهد، حداكثر اتفاقي كه در جريان فتنه 88 رخ داده اين است كه چند نفري به خيل ضد انقلاب اضافه شده اند و اگر ضد انقلاب معاند در اين 30 سال توانسته كاري از پيش ببرد اينها هم خواهند توانست. 2- عده معدودي از ضد انقلاب و آنها كه كينه نظام را در دل دارند، مدت هاست از سران فتنه عبور كرده اند و عقيده دارند اين افراد خودشان را هم نمي توانند جمع كنند چه رسد به اينكه رهبر يك جريان اجتماعي باشند. (تلفيق موارد 1و 2 اين مي شود كه سران فتنه هم بدنه اجتماعي انقلابي را از دست داده اند و هم ضد انقلاب را) 3- واضح است كه در اين يك سال و نيم اين جريان توان محقق كردن هيچ كدام -حتي يكي- از اهداف اعلام شده خود را نداشته و اخيرا جز از روي بيانيه هاي قبلي بيانيه جديد نوشتن، كار خاصي هم نمي كند 4- در اين مدت ثابت شده است كه جريان فتنه نه يك جريان اعتراضي سياسي بلكه يك حلقه عميقا منحرف است كه با باورهاي بنيادين اسلام و انقلاب و مردم چون عشق به حضرت سيد الشهدا (ع) هم چنانكه در عاشوراي 88 آشكار شد مشكل دارد. 5- عامل ديگر اين است كه مردم اكنون به خوبي دريافته اند طرف خارجي نه فقط حامي جريان فتنه است (موسوي همين هفته پيش براي اثبات تقلب در انتخابات به يادداشت هاي افشا شده ديپلمات هاي امريكايي استناد كرد!) بلكه اكنون با اين توجيه كه بايد به اين جريان كمك كرد، وارد كردن فشار اقتصادي به مردم به نام تحريم ها را آغاز كرده و از تشويق فتنه گران داخلي هم برخوردار است. 6- و نهايتا حوادث يك ماه گذشته نشان داده كه از فتنه 88 در ايران جز تروريسم كور چيزي باقي نمانده است. ايده ترور سال گذشته با هدف حمايت از سران فتنه روي ميز سرويس هاي اطلاعاتي غربي قرار گرفت و اكنون هم ادامه دارد چرا اين سرويس ها احساس مي كنند اين تنها كسب و كاري است كه از فضاهاي ايجاد شده در سال 88 براي آنها باقي مانده است.
اكنون كه جريان فتنه به پايان راه رسيده و اميدي هم به بازسازي خود ندارد، آيا منطقي نيست كه فكر كنيم ايجاد اختلال در فرايند نوآرايي سياسي اصولگرايان به عنوان تنها راه باقي مانده در دستور كار دشمنان بيروني و دنباله هاي ورشكسته داخلي آنها قرار دارد؟
مهدي محمدي

با حضور رحيمي مراسم توديع و معارفه متكي و صالحي امروز برگزار مي شود

سرويس سياسي-
مراسم توديع و معارفه متكي و صالحي صبح شنبه با حضور معاون اول رئيس جمهور برگزار مي شود.
مراسم توديع منوچهر متكي و معارفه علي اكبر صالحي به عنوان سرپرست وزارت امور خارجه، صبح امروز با حضور محمدرضا رحيمي، معاون اول رئيس جمهور در محل وزارت امور خارجه برگزار مي شود.
بهمن حسين پور سفير كشورمان در تركيه نيز در همين راستا با اشاره به سفر هفته آينده رئيس جمهور به اين كشور براي شركت در نشست سران اكو تأكيد كرد: علي اكبر صالحي سرپرست وزارت امور خارجه، احمدي نژاد را در سفر به تركيه همراهي مي كند و تغيير وزير خارجه كشورمان در مناسبات ميان ايران و تركيه هيچ تغييري ايجاد نخواهد كرد.
احمديان قائم مقام
سازمان انرژي اتمي شد
در پي انتصاب صالحي به سرپرستي وزارت خارجه، دكتر محمد احمديان، رئيس شركت توليد و توسعه انرژي اتمي و معاون نيروگاهي سازمان انرژي اتمي، از سوي صالحي به عنوان قائم مقام اين سازمان منصوب شد.
وي در سال 1359 رسماً با مرتبه استاديار در دانشگاه صنعت آب و برق وزارت نيرو فعاليت خود را آغاز كرد و مناصبي همچون معاون وزير نيرو در امور برق و انرژي (87-85)، معاون وزير نيرو و رئيس هيأت مديره و مدير عامل شركت مادر تخصصي توانير (85-80) معاون وزير نيرو در امور برنامه ريزي و نظارت (80-77) معاون وزير نيرو در امور آموزش و نيروي انساني (77-76) و رئيس دانشكده صنعت آب و برق (76-70) را در كارنامه كاري خود دارد.
دكتر احمديان همچنين با عضويت در شوراها، كميته ها، مجامع، هيأت هاي امنا و هيأت مديره هاي مختلف فعاليت هاي تخصصي زيادي را به انجام رسانده است. احمديان علاوه بر نشر مقالاتي در مجلات معتبر داخلي 5 مقاله نيز در نشريات خارجي منتشر نموده و يك طرح تحقيقاتي با عنوان طراحي و ساخت آزمايشگاه كامپيوتري بررسي و بهره برداري از سيستم هاي قدرت را به پايان رسانده است.
سخنان مهمانپرست
درباره انتصاب صالحي
رامين مهمان پرست سخنگوي وزارت خارجه كشورمان هم سه شنبه، در نشست هفتگي باخبرنگاران در خصوص تغيير منوچهر متكي، با بيان اينكه براساس اعلام دفتر رياست جمهوري، اصل موضوع تغيير و تحول در سرپرستي دستگاه سياست خارجي، قبلاً مطرح شده بود، اظهار داشت: اصولاً در مسئوليت هاي اجرايي تغيير و تحول جزو طبيعت كار است. در نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران مسئولان نظام، مسئوليت ها را به عنوان فرصتي براي خدمتگزاري مي بينند و تا زماني كه مسئوليت را برعهده داشته باشند، براي انجام آن مسئوليت و تكاليف الهي خود به طور خستگي ناپذير كار خود را انجام مي دهند.
وي ادامه داد: متكي در طول سال هايي كه در وزارت خارجه فعاليت داشت، به ويژه در مدت عهده داري وزارت خارجه جزو نيروهايي بود كه به طور خستگي ناپذير براي پيگيري اهداف سياست خارجي كشور تلاش كرد.
وي همچنين صالحي را فردي انديشمند، فرهيخته، متدين و آشنا به مسائل ديپلماتيك و شخصي فوق العاده مورد احترام برشمرد و افزود: بحث هاي مربوط به سياست خارجي به طور كلان تعريف و شناخته شده است و سياست ها و راهبردهاي كلان سياست خارجي كه در سطوح مشخصي تدوين مي شود همچنان در دستور كار دستگاه سياست خارجي قرار دارد و وزارت خارجه و دستگاه سياست خارجي با اقتدار كامل اين سياست ها را دنبال خواهند كرد.
اسماعيل كوثري نايب رئيس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس نيز در گفت وگو با فارس با اشاره به بركناري متكي از وزارت امور خارجه گفت:اين موضوع در كميسيون امنيت ملي بررسي خواهد شد.
واكنش هاي غرب
به بركناري متكي
خبر انتصاب علي اكبر صالحي به عنوان سرپرست وزارت خارجه و بركناري منوچهر متكي، هفته گذشته در رسانه هاي خارجي با واكنش هاي مختلفي مواجه شد.
گويدو وستروله- وزير امور خارجه آلمان- روز دوشنبه در آستانه نشست وزيران خارجه اتحاديه اروپا در بروكسل، با اشاره به بركناري منوچهر متكي از سمت وزارت خارجه ايران خواستار اين شد كه مذاكرات تهران با قدرت هاي جهاني به رغم اين مساله ادامه يابد.
وي گفت: ما اميدواريم كه مذاكراتي كه اخيرا در ژنو از سر گرفته شد، ادامه يابد.
به گزارش خبرگزاري فرانسه، وستروله افزود كه تصميم محمود احمدي نژاد- رئيس جمهور ايران- براي اين اقدام نبايد باعث ايجاد «اختلال يا تاخير در مذاكرات» شود.
هيلاري كلينتون - وزير امور خارجه آمريكا- نيز با اشاره به بركناري متكي گفت كه آنچه براي واشنگتن اهميت دارد سياست هاي ايران است، نه اين كه چه كسي از نظر بين المللي نمايندگي ايران را بر عهده دارد.
كلينتون در جمع خبرنگاران در نشستي با وزيران خارجه كانادا و مكزيك در شهر كوچكي در كبك، گفت: روابط ما با ايران ربطي به شخص خاصي ندارد بلكه به كشور و دولت آن كه برخورد با آن پيچيده و چالش آميز است، ربط دارد.
وزير امور خارجه آمريكا با اشاره به اين كه اظهارنظر خاصي درباره بركناري متكي ندارد، افزود: اين كه چه شخصي وزير خارجه ايران است به اندازه اين كه سياست دولت ايران چيست، اهميتي ندارد.
كاترين اشتون- رئيس سياست خارجي اتحاديه اروپا- نيز در يك كنفرانس خبري در بروكسل در پاسخ به سؤال خبرنگاري درباره واكنش وي به بركناري متكي گفت كه هيچگونه اطلاعات دقيقي درباره اين اقدام ندارد.
اشتون گفت: من همچنان اميدوارم كه مذاكرات در ماه ژانويه در استانبول برگزار شود.
بسياري از رسانه هاي خارجي نيز خبر بركناري متكي و جانشيني علي اكبر صالحي را به جاي وي انعكاس دادند.
روزنامه هندو با اعلام اين كه متكي كه در حال حاضر در سفري به سنگال به سر مي برد از سمت خود بركنار شد، افزود كه انتصاب صالحي به وزارت امور خارجه ايران پيش از نشست پيشنهادي استانبول كه در آن ايران با كشورهاي عضو 1+5 ديدار و گفت وگو مي كند، انجام شد.
خبرگزاري يونايتدپرس اينترنشنال، نيز با اعلام اين خبر گفت كه بركناري متكي به دنبال گفت وگوهاي ايران و كشورهاي غربي در ژنو صورت مي گيرد.
خبرگزاري فرانسه نيز با انعكاس خبر بركناري متكي گزارش داد كه طبق قوانين ايران رئيس جمهور بايد نامزدهاي پست وزارتخانه ها را به طور رسمي براي تاييد مجلس شوراي اسلامي ايران به مجلس ارائه كند.
خبرگزاري رويترز نيز با انعكاس خبر بركناري متكي و انتصاب صالحي نوشت: هيچگونه نشانه اي حاكي از اين كه اين تغيير نشان دهنده تغيير خاصي در سياست هسته اي ايران و يا خطوط اصلي سياست خارجي تهران باشد وجود ندارد.
اين خبرگزاري معتقد است: جايگزيني متكي علاوه بر آن مي تواند نشان دهنده تلاش ايران براي بهبود روابط با همسايگان عربي باشد.
خبرگزاري آلمان نيز نوشت: علي اكبر صالحي كه به زبان عربي مسلط است، در سال 1949 در كربلا متولد شد، در سن 9 سالگي به ايران آمد و پس از پايان تحصيلات متوسطه به دانشگاه آمريكايي بيروت در لبنان رفته و در مهندسي مكانيك فارغ التحصيل شد. وي پس از آن تحصيلش را در موسسه تكنولوژي ماساچوست ادامه داد و دكتراي خود را در مهندسي هسته اي گرفت و به زبان انگليسي كاملا مسلط شد.

غروب غمزده (به جاي گفت و شنود)

امروز با سالروز شهادت مولايمان امام سجاد عليه السلام همزمان است و اين ستون تاب آن ندارد كه نوشته اي بيرون از ياد او را در خود جاي دهد. از اين روي سروده اي در سوگ عاشورائيان را كه گويي زبان حال آن امام بزرگوار است به روال هميشگي اين ستون ترجيح مي دهيم:
پيش چشمم تو را سر بريدند
دست هايم ولي بي رمق بود
بر زبانم در آن لحظه جاري
«قل اعوذ برب الفلق» بود
گفتي: آيا كسي يار من نيست؟
قفل بر دست و دندان من بود
لحظه اي تب امانم نمي داد
بي تو آن خيمه زندان من بود
كاش مي شد كه من هم بيايم
در سپاهت علمدار باشم
كاش تقديرم از من نمي خواست
تا كه در خيمه بيمار باشم
ماندم و در غروبي نفسگير
روي آن نيزه ديدم سرت را
ماندم و از زمين جمع كردم
پاره هاي تن اكبرت را
ماندم و تا ابد دادم از كف
طاقت و تاب بعد از اباالفضل
ماندم و ماند كابوس يك عمر
خوردن آب بعد از اباالفضل
ماندم و بغض سنگين زينب
تا ابد حلقه زد بر گلويم
ماندم و ديدم افتاده در خاك
قاسم آن يادگار عمويم
گفتم اي كاش كابوس باشد
گفتم اين صحنه شايد خيالي است
يادم از طفل شش ماهه آمد
يادم آمد كه گهواره خالي است
پيش چشمم تو را سر بريدند
دست هايم ولي بي رمق بود
بر زبانم در آن لحظه جاري
«قل اعوذ برب الفلق» بود.

محمد جواد لاريجاني: عدم اعتراض به نقض حقوق بشر يك بيماري دستجمعي در سازمان ملل است

دبير ستاد حقوق بشر قوه قضائيه ، غرب و از جمله انگليس را پشتيبان درجه يك ديكتاتوري و دشمن شماره يك دموكراسي در كل منطقه خاورميانه دانست.
محمدجواد لاريجاني در گفت وگو با مهر درباره رفتار دوگانه غرب در قبال حقوق بشر گفت: رفتار غرب اعم از انگليس و ساير كشورهاي اروپايي درباره حقوق بشر هم رفتار بسيار مفتضح و هم مباني فكري تبعيض آلودي دارند زيرا آنها استانداردهاي دوگانه اي داشته و درصدد تحميل آن به ديگر كشورها هستند.
دبير ستاد حقوق بشر قوه قضائيه گفت: غرب و از جمله انگليس پشتيبان درجه يك ديكتاتوري و دشمن شماره يك دموكراسي در كل منطقه خاورميانه است و به اسم مبارزه با تروريسم انواع خشونت ها را در كشور خود و ساير كشورها قانوني كرده اند.
وي افزود: دست آنها امروز آلوده به جنايات متعدد بشري در عراق و افغانستان است و به نظر كارنامه غرب بسيار نازل تر از آن است كه به آنها مشروعيت هرگونه اظهارنظر در اين زمينه را بدهد.
لاريجاني تأكيد كرد: علي الاصول انتظار ما اين است كه سازمان ملل اين ركوردهاي بسيار غم انگيز در امر تجاوز به حقوق انسان ها از سوي كشورهاي غربي تحت عناوين مختلف را پيگيري كند.
معاون رئيس قوه قضائيه درباره علت سكوت مجامع بين المللي در قبال نقض بارز حقوق بشر از سوي كشورهاي غربي نيز گفت: به هر تقدير غربي ها معتقدند كه اگر سازمان هاي بين المللي در اركستر آنها عمل نكنند بايد از رده خارج شوند و لذا اين يك سياست بسيار زشتي است كه به يك مرض كلونيك (دستجمعي) در تشكيلات سازمان ملل تبديل شده است.

پيشدستي مشايي بر سرپرست وزارت خارجه! (خبر ويژه)

يك روز پس از بركناري منوچهر متكي از وزارت خارجه، اسفنديار رحيم مشايي رئيس دفتر رئيس جمهور با سفيران سوئيس و قرقيزستان ملاقات كرد.
دفتر مشايي اين ملاقات ها را در حالي با انتشار خبر و تصوير رسانه اي كرده كه برخي خبرها از ارتباط ميان سفر مشايي به اردن و بركناري دكتر متكي از وزارت خارجه حكايت مي كند. مشايي چند ماه پيش به عنوان فرستاده ويژه رئيس جمهور در امور خاورميانه معرفي شده بود اما به دنبال مخالفت رهبر انقلاب با موازي كاري در سياست خارجي، حكم صادره و احكام مشابه تحت عنوان «فرستاده ويژه» لغو شد.
مشايي در ملاقات با سفير سوئيس گفته است «مواضع بي طرفانه و مثبت سوئيس فرصت مغتنمي است تا پيشقراول اروپا براي جدا كردن مسيرش از آمريكا شده و اروپا را به اتخاذ مواضع مستقل سوق دهد.» وي همچنين در ملاقات با سفير قرقيزستان خواستار توسعه روابط دوجانبه شد.
عزيمت مشايي به اردن در حالي صورت گرفت كه شاه اين كشور در اوج پروژه القاي ايران هراسي و شيعه هراسي از سوي آمريكا، مدعي شكل گيري هلال شيعي عليه كشورهاي عرب منطقه شده بود.
بركناري منوچهر متكي از وزارت خارجه دوشنبه و هنگامي صورت گرفت كه وي با پيامي از رئيس جمهور در سنگال به سر مي برد.

ايران به عنوان قويترين كشور منطقه به نقش آفريني استراتژيك مي پردازد (خبر ويژه)

رئيس كميسيون روابط خارجي شوراي فدراسيون روسيه گفت: ايران قويترين كشور منطقه است و با علم به اين موضوع رفتار مي كند.
ميخائيل مارگلف درباره موقعيت بين المللي فعلي ايران به بي بي سي انگليس گفت: پس از عمليات نظامي آمريكا در عراق و سرنگوني صدام، ايران به قويترين كشور منطقه تبديل شد. ايران طوري رفتار مي كند كه نشان مي دهد از نقش جديد خود در منطقه و موقعيت راهبردي خود مطلع است. ايران يك بازيگر مهم در منطقه و يك بازيگر مهم در سياست داخلي عراق، لبنان، سوريه و ديگر كشورهاي همجوار است. فكر مي كنم دولت پيشين آمريكا تبعات حمله به عراق و نقش آن در افزايش نفوذ منطقه اي ايران را درست ارزيابي نكرده بود. امروز ما شاهد نتيجه كمبود درايت هستيم.
وي درباره نزديك شدن روسيه به آمريكا در بحث تحريم ها گفت: روسيه به خاطر منافع خود و نه آمريكا در اين مسئله همراهي كرده است. ما با دولت قبلي آمريكا در رابطه با ابزار مورد نظر آنها براي مواجهه با حكومت ايران اختلاف داشتيم. ما بر اين باوريم كه روابط سياسي با كشورهاي شرقي مانند بازي شطرنج است و نه فوتبال آمريكايي. امروز هم همان موضع را داريم.
مارگلف درباره اينكه آيا روسيه از موقعيت جديد ايران نگران است، گفت: ايران همسايه ماست. البته كار كردن با ايران هميشه آسان نيست. ما روابط باثباتي با ايران داريم. فكر مي كنم حكومت اين كشور در تعامل با آژانس بايد با شفافيت بيشتري عمل كند و براساس قواعد جامعه بين الملل عمل نمايد.

مردم اشك طرفداران يزيد و عمرسعد را درآوردند! (خبر ويژه)

نطق محافل و رسانه هاي ضد انقلاب در سالگرد فتنه عاشوراي 88 كور شد.
اين محافل و رسانه ها از دو هفته پيش براي فتنه انگيزي مجدد فعال شده و مدعي بودند اگر 16 آذر نشد، به بهانه عاشورا اقدام به اردوكشي مي كنند. اما پس از دو هفته هياهو و بلافاصله پس از روز عاشورا، همين محافل ترجيح دادند نمايش واضح مرگ فتنه را با سكوت برگزار كنند. محافل ياد شده - از صداي آمريكا و بي بي سي و راديو فردا و گويانيوز گرفته تا جرس و كلمه و نوروز و راديو زمانه و... - تنها در چند سطر مدعي شدند فضاي امنيتي (!؟) بوده و به همين خاطر گروهك ها نتوانسته اند حرمت شكني سال گذشته را تكرار كنند. اين در حالي است كه وابستگان به گروهك هاي ضد انقلاب در اصل از غيرت مردم عاشورايي ايران در هراس بودند و مي دانستند كه مردم سوگوار اباعبدالله الحسين(ع) امسال آماده اند تا خشم و انزجار انباشته را بر سر فتنه گران وابسته به منافقين و بهائيت خالي كنند.
با وجود ترجيح سكوت از سوي رسانه ها و محافل ضد انقلاب، سايت بالاترين نتوانست ناراحتي خود را از نمايش مرگ فتنه گران پنهان كند. يكي از كاربران سرخورده اين پايگاه اينترنتي نوشت: مردم! اميدوارم ناهاري كه به بركت حسين ] عليه السلام[ خورديد گوشت تنتون بشه! اونايي كه توخونه نشستند و نذري خوردند هم اميدوارم سلامتيشون تضمين باشه! امروز خيابان آزادي و انقلاب را چند ساعتي پياده روي كردم. به پل كالج كه رسيدم جاي پارسالي ها خالي بود. امروز براي تنهايي مان گريستم. چيزي كه مانند پتك بر سرم فرود آمد، استقبال بسيار كم مردم از سبزها در فرصت عاشورا بود. اوضاع آن قدر آرام بود كه حتي نيروهاي پليس هنگام اذان ظهر به راحتي و بدون نگراني نمازجماعت را به جا آوردند. بعد از چند ساعت پياده روي به سمت خانه حركت كردم. جوانان بر سر بلند كردن علم و كتل ها با هم رقابت داشتند! مردمي كه لباس اعراب 1400 سال پيش را بر تن فرزندانشان كرده بودند. امروز به حال خود گريه كردم.
يكي ديگر از عناصر ضد انقلاب مرتبط با بالاترين كه دروغ هاي رسانه هاي ضد انقلاب را باور كرده بود، نوشت «چه قدر خيابان ها خلوت بود]!؟[ مردم در خانه ماندند ]!؟[ فعلاً دور دور شماست!». اما نفر سوم اين گونه شرح حال نوشته است: امروز از فردوسي تا انقلاب را پياده رفتم. خيابان ها از آنها كه پارسال عاشورا به خيابان آمده بودند خالي بود. من بودم و معدودي از همان ها. ولي افسوس كه چه قدر كم بوديم. دلم مي خواست اين شعر را بلند بلند همان جا بخوانم « در اين سراي بي كسي، كسي به در نمي زند- به دشت پر ملال ما پرنده پر نمي زند. دل خراب من دگر خراب تر نمي شود- كه خنجر غمت از اين خراب تر نمي زند»!
سايت ضد انقلابي خودنويس هم در مطلب مشابهي نوشت: در تهران عملاً خبري قابل اعتنا در قياس با سال پيش مخابره نشد. فيلم هاي منتشره روي شبكه هاي مجازي، از سال پيش بودند. دو نفر از همراهان خودنويس در تهران و كرج گفتند كه جز دريافت نذري در محل هاي مختلف، چيزي نديده اند ] اين گزارشگران مانند همكاران «بالاترين» كور بوده اند كه خروش ميليوني مردم در سوگ سالار شهيدان را نديده اند[.
نكته جالب در تمام خبرها و تحليل هاي رسانه هاي ضد انقلاب، القاي خلوتي خيابان ها در روز تاسوعا و عاشوراست!! در واقع اين محافل تلاش كرده اند با يك دروغ بزرگ، دروغ هفته اخير را كتمان كنند و حال آن كه ايران اسلامي به ويژه تهران امسال يكي از تاريخي ترين عاشوراها را با حضور كم سابقه مردم ارادتمند اهل بيت(ع) سپري كرد. يادآور مي شود بازيگران آشفته حال فتنه 88 (كساني چون موسوي و كروبي) در استمرار تحركات منافقانه تلاش كرده بودند فتنه گران را به نمايش خياباني و ابراز وجود ترغيب و تحريك كنند.

گويانيوز: مذاكرات ژنو نمايش تمام بدبختي هاي آمريكا بود (خبر ويژه)

حضور قدرتمندانه ايران در مذاكرات ژنو، سرخوردگي و نااميدي محافل ضدانقلاب نسبت به توانايي دولت هاي غربي را تشديد كرده است.
«گويانيوز» در تحليلي به قلم يكي از عناصر فراري مقيم فرانسه، موضع ايران مبني بر پيروزي در مذاكرات ژنو را تأييد كرد و نوشت: ژنو تصويري كسل كننده از تحركات ديپلماتيك است، حتي كسل كننده تر از سرماي اروپا. تهران مدعي پيروزي است. پر بيراه هم نمي گويد، با گارد كاملا بسته وارد مذاكرات شد، ميز مذاكرات را مزين به تصوير دانشمند هسته اي ترور شده و تبديل به يك دادگاه براي محاكمه غرب كرد. اين تازه شروعش بود، مسائل مهمتري هم مطرح بوده است. مسائلي كه چند و چون فضاي مذاكرات به سود تهران را نشان مي دهد. جمهوري اسلامي فضا را تا بدانجا براي ديپلماسي كهنه اما تا بحال موثر خود فراخ يافته بود كه رسماً پذيرش غني سازي در خاك ايران را به صورت ضمني به طرف مقابل تحميل كرد. كار بدانجا رسيد كه سخن از تجويز نسخه هاي جديدي از تحريم هم به گوش مي ر سد. اين مشخصاً به معناي بي تاثير بودن تحريمهاي كنوني است.
نويسنده اين پايگاه اينترنتي ضد انقلاب كه به اعتبار همسويي با سازمان جاسوسي آمريكا تا مدت ها آگهي استخدام در سيا را منتشر مي كرد، اضافه مي كند: واكنش غرب چيست؟ مسلماً هيچ. ترديد دارم ديپلمات هاي 6 كشور اساساً خودشان هم تصور مشخصي از نحوه مذاكرات و خروجي آن داشته باشند. پس از اظهارات اشتون، ايران مدعيست فايل صوتي و تصويري جلسات هم موجود است و علناً طرف مقابل را به دروغگويي براي حفظ آبرو متهم مي كند. مضحك است نه؟ داستان زماني صورت مضحكي به خود مي گيرد كه اشتون در پايان از توافق براي ادامه مذاكرات جهت يافتن زمينه هاي همكاري خبر داد و در بخشي ديگر از قرائت بيانيه پاياني از علاقمندي دو طرف به جستجوي فصول مشترك در زمينه هاي ديگر هم سخن به ميان مي آورد، ابراز علاقمندي كه پس از شكست اين دور از مذاكرات و تداوم روزافزون پيشرفت هاي هسته اي تهران صورت مي پذيرد!!! اين يعني فاجعه ديپلماتيك براي غرب در مواجهه با پرونده هسته اي جمهوري اسلامي. به نظر مي رسد سياست هسته اي جمهوري اسلامي طي سال هاي اخير بر پايه شناخت و درك واقعي از ناتواني غرب و در راس آن ايالات متحده به رهبري اوباما ناموفق عمل نكرده است.
گويانيوز همچنين نوشت: اينها همه نمايش پرده هاي آخر يك تراژدي سياسي براي ديپلماسي غرب به ويژه تيم اوباماست. تهران از پس انتخاب اوباما، قدم به قدم بازي خودش را در ميداني خلوت انجام داده و مهره ها را يك به يك جلو برده است. آمريكا نشان داده ناتوان تر از آن است كه تصميم قاطع در چنين مواردي بگيرد، اروپا و ناتو هم؛ همچنين. تحريم ها حتي شديدترين آنها به دلايل زيادي موثر عمل نكرده اند.
گويانيوز در پايان تصريح كرد: مي توان بزرگترين ضعف ديپلماسي غرب عليه تهران را نداشتن اراده قوي و پيگير سياسي عنوان كرد، مي توان اساساً منكر وجود سياستي مشخص و تعريف شده براي ديپلماسي كه غرب انتظار نتيجه بخش بودنش را داشت شد، اما بزرگ ترين ضعف سياست هاي غربي عليه تلاش هسته اي تهران، دولت باراك اوباماست. دولتي كه با گذر از يك دهه از تنش جامعه بين المللي با رفتار نامتعارف هسته اي تهران، نماينده ويژه اش در بحراني ترين شرايط نيم ساعت پشت درب اتاق نماينده تهران انتظار مي كشد تا جليلي رخصتي دهد، كه البته نمي دهد. بديهي است از نگاه يك ناظر بيروني اگر تيتر فردا صبح روزنامه هاي آمريكايي چيزي از اين دست «اوباما، كارت برنده ايران هسته اي» باشد چندان تعجب آور نخواهد بود. ضرب المثلي دانماركي مي گويد از اول هم آخرش معلوم بود.

واقعيت هايي كه ويكي ليكس و رسانه هاي غرب پنهان كردند (خبر ويژه)

اقدام رسانه هاي جمعي غرب در انتشار اسناد ويكي ليكس عليه ايران، نشانه ورشكستگي اخلاقي آنهاست.
نشريه آلماني آنتي گريك ضمن انتشار اين تحليل، به ادعاي مطرح شده از سوي ويكي ليكس مبني بر حمايت برخي سران كشورهاي عربي از حمله به ايران پرداخت و نوشت: اينكه مقامات مورد اشاره عرب در مصر و عربستان و اردن ميانه خوبي با ايران ندارند، تازگي ندارد. نكته نگران كننده و تلاش رسانه هاي غربي براي پيشبرد منظور خويش است مبني بر اينكه ايران تهديدي است براي ثبات خاورميانه، ثباتي كه در اصل وجود ندارد، و «روند صلحي» كه آن هم وجود ندارد و اينكه سلاح اتمي ايران كه وجود خارجي ندارد، تهديدي براي متحدان آمريكاست. يقينا كسي جرئت اظهار علني چنان حرف هايي را ندارد چرا كه مردم منطقه اين مقامات را متحد اسرائيل مي دانند؛ بگذريم كه موضع سرسخت ايران در برابر اسرائيل، نزد مردم عرب منطقه بسيار محبوب است اما رسانه هاي غرب ورشكستگي اخلاقي خود را نشان داده اند كه فاصله گسترده مردم و حاكمان در جهان اسلام راگزارش نداده اند.
اين نشريه اضافه كرد: اين رسانه ها نمي گويند كه رژيم هاي مذكور به عنوان رژيم هاي تحت سلطه ديكتاتورهاي نامحبوب و فاسد و خودكامه، مورد حمايت آمريكا و غرب قرار دارند. در عربستان سعودي نظام قرون وسطايي حاكم است و در بحرين اقليت بر اكثريت حكومت مي كنند و امارات متحده نيز اميرنشين مستبد است كه به دست انگليسي ها ايجاد شد. نظرسنجي گسترده در اوت گذشته نشان مي دهد كه مردم منطقه از برنامه هسته اي ايران پشتيباني مي كنند وحتي خواهان اين هستند كه ايران سلاح اتمي داشته باشد و اين موضوع را به عنوان امكان مثبتي براي خاورميانه مي دانند زيرا بر آنند كه باعث موازنه قدرت با اسرائيل مي شود و همين مردم آمريكا و اسرائيل و نه ايران را بزرگترين تهديد براي صلح و ثبات منطقه مي دانند.
آنتي گريك افزود: «در رسانه هاي غرب تقريبا هيچ صحبتي از اين واقعيات نيست كه: 15نفر از 19تروريستي كه به آمريكا در يازدهم سپتامبر 2001 حمله كردند از عربستان سعودي هستند، دو نفر از مصر و دو نفر هم از لبنان و امارات متحده عربي. همچنين در 2 دهه گذشته هيچ ايراني در هيچ گونه عمليات تروريستي عليه آمريكا دست نداشته است؛ هرگاه به ايران اتهام مشاركت زده شد نتوانستند به افكار عمومي مدركي ارائه كنند. و نيز اينكه طالبان اين دشمن قسم خورده ايران، كساني هستند كه عربستان بنياد آنها را گذاشت و سيا مسلحشان كرد و به دست سازمان اطلاعات پاكستان آموزش ديدند رسانه هاي غرب نمي گويند كه اين رژيم هاي ثروتمند و محافظه كار خليج فارس هستند كه هزينه مدارس طالبان را در پاكستان مي دهند تا تروريست تربيت كنند و در غرب عمليات تروريستي انجام دهند. آنها نمي گويند كه سعودي ها از تروريست هايي مانند جندالله حمايت مي كنند و اكثر اعضاي القاعده سعودي و اردني هستند.

اشك تمساح اوباما براي قربانيان فاجعه چابهار (خبر ويژه)

رئيس جمهور و وزير خارجه آمريكا جنايت تروريستي گروهك ريگي در چابهار را محكوم كردند.
اوباما در واكنش به اين جنايت رذيلانه مدعي شد: «آمريكا در مقابله با چنين بي عدالتي، كنار مردم ايران و خانواده هايي است كه عزيزان خود را در اين حادثه از دست داده اند يا زخمي شده اند. كشتار مردم بيگناه در جريان مراسم عاشورا عملي مطرود است و كساني كه به اين اعمال دست مي زنند، بايد تحت تعقيب قرار گرفته و پاسخگو باشند. اين گونه اعمال و ديگر حمله هاي تروريستي نشان مي دهد كه تروريسم، دين و سياست و مرزهاي ملي نمي شناسد.»
هيلاري كلينتون هم در بيانيه مشابهي به محكوميت اين جنايت پرداخت و مدعي شد: آمريكا همه اشكال تروريسم را محكوم كند. ما در كنار قربانيان اين اعمال نفرت انگيز ايستاده ايم.
اين مواضع رذيلانه در حالي است كه سر دسته گروهك ريگي اسفند سال گذشته در حالي بازداشت شد كه قصد عزيمت به پايگاه نظامي ماناس در قرقيزستان و ديدار با يك مقام ارشد آمريكايي (ريچارد هالبروك فرستاده ويژه اوباما در امور افغانستان و پاكستان كه چند روز پيش مرد) را داشت. ريگي پس از بازداشت فاش كرد كه چند بار با مأموران امنيتي آمريكا و ناتو و مقامات سازمان سيا ملاقات داشته و امكانات مالي و آموزشي و نظامي از آنها دريافت كرده بود. وي گفته بود: آمريكايي ها در اين ديدارها حاضر شدند به ما كمك مالي و نظامي كنند. آنها مقدار زيادي اسلحه و همچنين پايگاه در مرز ايران با افغانستان به ما واگذاري كردند. آمريكايي ها مي گفتند درگيري نظامي با ايران براي ما بسيار دشوار است اما سازمان سيا اهميت خاصي براي شما قائل است و هر كمكي را كه لازم باشد به شما ارائه خواهد كرد. بعد از انتخابات رياست جمهوري آمريكا (سال 2008) با منابع آمريكايي در شهر كويته پاكستان ملاقات تازه اي انجام دادم.
شايان ذكر است خبرگزاري آمريكايي امريكن فري پرس و شبكه اي بي سي نيز به دنبال بازداشت سر كرده گروهك تروريستي ريگي گزارش داده بودند: گروه جندا... از سال 2005 به طور پنهاني براي انجام عمليات تروريستي در ايران تحريك و تشويق شده است. ديك چني معاون بوش در سال 2007 با ژنرال مشرف رئيس جمهور وقت پاكستان درباره حمايت از اين گروه مذاكره كرده بود. البته چنين حمايت هايي از سوي سازمان سيا و نيز سازمان موساد اسرائيل در ماجراي حمايت از گروه هاي تروريستي كرد و همچنين سازمان مجاهدين خلق ]منافقين[ مسبوق به سابقه است.
گفتني است عبدالمالك ريگي از فتنه 88 حمايت كرده و آمادگي خود براي همراهي با سران فتنه را اعلام كرده بود و هيچيك از سران فتنه نيز در مقابل اعلام حمايت وي موضع نگرفته بودند.