واشنگتن در بازي با آتش بحرين (يادداشت روز)

به موازات تحولات منطقه اي خاورميانه و شمال آفريقا در بستر خيزش اسلامي ملت ها، پيامدهاي حقوقي و سياسي اين تحولات نيز عيان تر از گذشته قابل رؤيت و ارزيابي است.
اين نوشته در تلاش است از ميان تحولات منطقه اي به موضوع بحرين بپردازد، چه اين كه موقعيت و وضعيت بحرين در پي جنايات رژيم آل خليفه با همدستي آل سعود، آمريكا و رژيم صهيونيستي گوياي حقايق و دقايقي است كه صحنه تحولات و آينه واقعيت ها را شفاف تر كرده و مهر تاييدي است بر اين كه اتفاقات و وقايع دلخراش در بحرين از عارضه بيش فعالي آل واشنگتن- جماعت آمريكايي- صهيو نيستي و حاكمان سرسپرده آل خليفه و آل سعود- حكايت دارد اما چرا؟
1- جاي ترديدي نيست كه از 14 فوريه با جوشش و خروش مردم مظلوم و مسلمان بحرين عليه سياست هاي آمريكايي رژيم آل خليفه، كلكسيوني از جنايات و تجاوزات ددمنشانه در سركوب حركت هاي مدني و مردمي به وقوع پيوسته است. رژيم آل خليفه بنا بر آنچه كه به تاييد سازمان هاي غيردولتي از جمله عفو بين الملل، ديده بان حقوق بشر و ساير مجامع حقوقي بين المللي رسيده است در تمامي 4 ماه گذشته ارتكاب به جرايمي چون قتل و كشتار، بازداشت و دستگيري فعالان سياسي و حقوق بشري، شكنجه زندانيان، توسل به خشو نت براي سركوب تجمعات و اعتراضات مسالمت آميز، استفاده از گازهاي سمي و تسليحات نامتعارف عليه مردم، و... تا تخريب مساجد، حسينيه ها و اماكن مذهبي را در سياهه جنايات و تجاوزات آشكار خود به ثبت رسانده است.
جناياتي كه به لحاظ موازين حقوق بين الملل مصداق هاي آن مي تواند «نقض حقوق بشر و حقوق بشردوستانه»، «جنايت عليه بشريت» و «نسل كشي» مستند به منشور سازمان ملل و اساسنامه ديوان كيفري بين المللي (ICC) باشد و از همين روي، جنايات آل سعود و آل خليفه غيرقابل انكار است و اما اين جنايات تحت مديريت واشنگتن پرمدعا كه همواره تقلا مي كند ژست حقوق بشري خود را در دنيا به رخ بكشاند عليه مردم مظلوم بحرين در اين گستره زماني 4 ماهه صورت گرفته است. سفر مقامات آمريكايي به منامه و از جمله 2 سفر رابرت گيتس و جفري فلتمن كه به محيط رسانه درز پيدا كرد گواهي غيرقابل خدشه نسبت به ادعاي پيش گفته است. البته چراغ سبز آمريكا به رژيم آل خليفه براي سركوب گسترده مردم شيعه و انقلابي بحرين موقعي روشن تر شد كه آل سعود در ماه مارس به دستور مقامات آمريكايي و با ادعاي سست و پوچ نيروهاي سپر جزيره به بحرين قشون كشي كرد و در راستاي همدستي و شريك جرمي با آل خليفه به جنايت و تجاوز دست يازيد.
جالب است كه حتي آمريكايي ها سكوت هم نكردند و با صراحت لشكر كشي سربازان سعودي به بحرين را به معناي دخالت نظامي و حمله به آن كشور ندانستند!
نكته اي كه بايد خاطر نشان كرد اين است كه علي رغم تقلاها و تحركات و دسيسه هاي آمريكا، آل سعود و آل خليفه در سركوب مردم بحرين به اميد و با هدف فروكش كردن اعتراضات، نه تنها كماكان جوشش و خروش انقلابي ملت بحرين عليه آل واشنگتن شعله ور است بلكه خروجي اين اقدامات وقيحانه از دست رفتن اعتبار نيم بند و مشروعيت از دست رفته حقوق بشري آمريكا بوده است و دوگانگي رفتار و گفتار آمريكايي ها در مقوله حقوق بشر با شاخص اتفاقات غيرقابل انكار در بحرين برملا شده است تا جايي كه حتي تحليلگران و رسانه هاي غربي با تصريح و تاكيد بر رويكرد ضد حقوق بشري آمريكا از اين گزاره هاي حتمي و قطعي رونمايي كردند:
الف)آمريكا نمي خواهد پايگاه نظامي خود را در بحرين از دست بدهد (آسوشيتدپرس)
ب)جزيره بحرين به عنوان پايگاه ناوگان پنجم نيروي دريايي آمريكا مهم تر از آن است كه آمريكا بخواهد با حكومت بحرين درگير شود (روزنامه اتريشي دي پرسه)
ج) سركوب مردم بحرين از سوي حاكمان اين كشور از آمريكا سرچشمه مي گيرد. (مجله آمريكايي تايم)
نمونه هايي از اين واقعيت ها، واقعيت تلخي را براي واشنگتن به همراه دارد و آن عارضه بيش فعالي كاخ سفيد است كه همچون كودكي هر چند پرتحرك و پرفعاليت است اما با نقص توجه و عدم تمركز روبروست.
2- اگرچه همان طور كه در بالا آمد جنايات و تجاوزات آل خليفه و آل سعود با چراغ سبز آمريكا همراه بوده و قرائن و نشانه هاي غيرقابل خدشه اين موضوع را به اثبات مي رساند اما اتفاق هفته پيش و سفر وليعهد بحرين به آمريكا و ديدارهاي او با مقامات بلندپايه واشنگتن نشان از آن دارد كه بيش فعالي آمريكايي ها مزمن شده است.
اوباما در ديدار با وليعهد بحرين حمايت راسخ واشنگتن از حكومت آل خليفه را اعلام مي كند تا عملاً و بدون هيچ پرده پوشي مجوز سركوب مردم مظلوم بحرين را مورد تأييد قرار داده باشد.
هيلاري كلينتون نيز در يك نشست خبري پس از ديدار با سلمان بن حمد آل خليفه- وليعهد بحرين- تأكيد مي كند كه بحرين شريك و متحدي بسيار مهم براي آمريكا به حساب مي آيد.
طرفه آنكه وليعهد بحرين هم كه علاوه بر اوباما و هيلاري كلينتون با «تام دونيلون» مشاور امنيت ملي آمريكا ديدار مي كند در نشستي خبري حضورش در آمريكا را با توجه به آنچه كه او زمان چالش برانگيز خوانده «افتخارآميز»! توصيف مي كند. بنابراين آنچه به وقوع پيوسته فراتر از رسوايي حقوق بشري براي آمريكايي ها است چرا كه با توجه به سفر پرمعناي وليعهد بحرين به آمريكا و حمايت آشكار و بي پرده واشنگتن از اقدامات جنايت آميز و تجاوزكارانه رژيم آل خليفه، آمريكايي ها رسماً و بر مبناي موازين حقوقي نقش «معاونت در جرم» نقض فاحش حقوق بشر در بحرين را برعهده گرفته اند همچنانكه آل سعود با لشكركشي به بحرين «شريك جرم» جنايات و تجاوزات آل خليفه است.
گفتني است؛ معاون در جرم در صحنه جرم حضور فيزيكي ندارد اما شرايط وقوع جرم را تسهيل مي كند ولي شريك در جرم در صحنه جرم حاضر بوده و به همراه مباشر و فاعل جرم اقداماتي را مرتكب مي شود.
آمريكايي ها امروز رابطه شان با حقوق بشر محدود به نقض مستقيم حقوق بشر در كشورشان نيست بلكه با حمايت آشكار از اقدامات ناقضين حقوق بشر معاونت در جرم را عهده دار شده اند كه اين نيز بخاطر ديپلماسي از نوع بيش فعالي است و در قضيه بحرين اين بيش فعالي آمريكايي ها به مرحله مزمن و حاد رسيده است.
3- آمريكايي ها البته بسيار كوشش كرده اند تا در داستان تلخ جنايات آل خليفه و آل سعود عليه ملت بحرين به گونه اي عمل نمايند كه ردپايي برجا نگذارند. بهمين خاطر سانسور خبري حوادث و رخدادهاي بحرين را در پيش گرفتند. همدستي واشنگتن، رياض و منامه در اخراج خبرنگاران از بحرين براي جلوگيري از پوشش خبري جنايات و تجاوزات رژيم آل خليفه در همين راستاست. ضمن آنكه رسانه هاي خبري غرب علي رغم ادعاي پرطمطراق آزادي و دموكراسي كاملاً برمبناي اين مشي سياسي عمل كردند.
اما بجز «سانسور» شگرد ديگر آمريكايي ها «تحريف» بوده كه از قضا آقاي اوباما سردمداري اين تاكتيك را برعهده مي گيرد.
اوباما در ديدار وليعهد بحرين علي رغم حمايت آشكار از رژيم آل خليفه - همانطور كه در بالا اشاره شد- بنا به گزارش خبرگزاري رويترز، خواستار برخورد با افرادي مي شود كه در تظاهرات مردمي اين كشور، ناقض حقوق بشر بوده اند!! اين رويكرد متناقض و پرابهام و ايهام در حالي است كه ناقض اصلي حقوق بشر و حقوق شهروندان بحريني، رژيم ديكتاتوري آل خليفه است كه آقاي اوباما آن را متحد راهبردي و شريك مهم براي واشنگتن مي داند.
4- در ادامه عارضه بيش فعالي آمريكايي ها در پهنه سياست خارجي مي توان به تلاش هاي آمريكا براي فشار به سوريه به بهانه حقوق بشر اشاره كرد. پيش نويس قطعنامه اي با هدايت آمريكا از سوي برخي كشورهاي اروپايي عليه سوريه در جهت آنچه كه سركوب معترضان ناميده شده صادر مي شود. همچنين به دنبال ارسال پرونده سوريه از سوي شوراي حكام آژانس انرژي اتمي به شوراي امنيت كه شائبه هاي سياسي آن نمايان است، مقامات آمريكايي نتوانستند خوشحالي خودشان را پنهان نمايند و از جمله هيلاري كلينتون در بيانيه اي از تصميم شوراي حكام استقبال مي كند.
جفري فلتمن معاون وزير خارجه آمريكا نيز به صحنه مي آيد و در گفت وگو با شبكه تلويزيوني الجزيره- از واشنگتن- از تشديد مجازات ها بر نظام بشار اسد سخن مي راند و مدعي مي شود: «جامعه بين المللي نگران اوضاع سوريه است و به ملت سوريه كمك مي كند».
آمريكايي ها براي افكار عمومي دنيا توضيح نمي دهند اگر واقعا هدف كمك به ملت ها است چرا از باب نمونه در برابر كلكسيوني از جنايات آل خليفه عليه ملت بحرين واكنش نشان نمي دهند و قطعنامه اي بر ضد رژيم آل خليفه صادر نمي شود.
ناگفته پيداست كه حمايت دروغين آمريكايي ها از ناآرامي در سوريه در پوشش حمايت از مردم تنها در اين جهت است كه اولا سوريه در جبهه و خط مقاومت قرار دارد و حاكم اين كشور سرسپرده و دست نشانده آمريكا نيست و ثانيا اعتراضات در سوريه كه تنها از سوي اقليتي انجام مي شود ويژگي ضد آمريكايي و ضد صهيونيستي ندارد. در حالي كه يكي از مشخصه هاي اصلي قيام هاي منطقه ضد آمريكايي و ضد صهيونيستي بودن است.
5- و بالاخره آنچه كه نمي توان بيرون از دايره واقعيت مورد تاكيد و اشاره قرار داد اين است كه هرچند به تعبير محمد حسنين هيكل روزنامه نگار پرآوازه مصري انقلاب بحرين مظلوم است اما علي رغم تمامي كارشكني ها و دسيسه هاي غربي و همدستي واشنگتن و آل خليفه و آل سعود و رژيم صهيونيستي، مقتدرانه به مسير خود در بستر بيداري اسلامي در حركت است و تظاهرات دو روز پيش هزاران تن از شيعيان بحرين كه به درخواست تشكل «الوفاق» بزرگترين گروه جناح مخالف در اين كشور انجام شد خود نشانه و نمادي از اين ايستادگي و اقتدار انقلابي است و مشكل آمريكايي ها و حاكمان دست نشانده و مرتجع عرب اين است كه به قول «گاردين» آنها از تكرار انقلاب ايران در بحرين در هراسند. از سوي ديگر، بي شك بيش فعالي آل واشنگتن نيز در پهنه تحولات منطقه راه گشا نخواهد بود و تنها به مثابه علاقه اطفال به بازي هاي خطرناك مثل بازي با كبريت يا دست زدن به اجاق گاز است.

چمن !(گفت و شنود)

گفت: برخي از گروه هاي اپوزيسيون مقيم آمريكا و اروپا از طريق راديوهاي اسرائيل و آمريكا و بي بي سي، به هواداران خود گفته اند روز 22 خرداد از ساعت 6 تا 8 بعدازظهر در پياده روي خيابان ولي عصر(عج) راهپيمايي كنند!
گفتم: همه روزه بين ساعت 6 تا 8 بعدازظهر پياده روي اين خيابان مملو از جمعيت است.
گفت: اعلام كرده بودند كه هيچ علامت و نشانه اي با خود حمل نكنند و هيچ شعاري هم ندهند!
گفتم: خب! مردم هميشه همين كار را مي كنند. اين چه ربطي به فراخوان راديو آمريكا و راديو اسرائيل دارد؟!
گفت: چه عرض كنم؟! اتفاقا ديروز اندك هواداران باقيمانده هم به سران فراري اپوزيسيون بي محلي كردند.
گفتم: معلم نقاشي به دانش آموزي گفت؛ مگر نگفته بودم صحنه يك زمين چمن با تعدادي گوسفند را نقاشي كن ، اين ورقه سفيد چيست كه با خود آورده اي؟ دانش آموز گفت؛ آقا اجازه! اين همان است كه شما خواسته بوديد. معلم پرسيد؛ خب! چمن ها كو؟ دانش آموز جواب داد؛ گوسفندها همه را خوردند! پرسيد؛ گوسفندها در اين نقاشي كجا هستند؟ دانش آموز گفت؛ آقا اجازه! گوسفندها بعد از چريدن چمن ها رفتند!

لاريجاني : به وحدت اصولگرايان در انتخابات آينده اميدواريم

رئيس مجلس شوراي اسلامي گفت: در انتخابات پيش روي مجلس، اصولگرايان به هر ميزان به وحدت نزديك تر شوند منطقي تر، عقلايي تر و بهتر است؛ البته ممكن است اتحاد كامل پيدا نكنند ولي افتراق كامل هم نبايد باشد .
علي لاريجاني در ارزيابي از احتمال رسيدن اصولگرايان به وحدت در انتخابات پيش رو گفت: به اين موضوع اميدواريم؛ اگر با تدبير و تحمل و مدارا عمل كنند به اين هدف دست مي يابند .
رئيس مجلس شوراي اسلامي، در پاسخ به اين كه اگر اصولگرايان به وحدت نرسند، نمره منفي براي آن ها محسوب مي شود؟ گفت: اين موضوع بستگي به شرايط دارد، قاعدتاً اگر اصولگرايان به عنوان يك جريان فكري به وحدت برسند عاقلانه تر و بهتر مي توانند عمل كنند .
وي با اشاره به بيانات مقام معظم رهبري در جمع نمايندگان مبني به اين كه براي تامين نمايندگي در دوره آينده نبايد به صاحبان قدرت و ثروت نزديك شد، گفت: صدمه اين كار زياد است، چون طبق قانون اساسي مجلس قوه مستقلي است كه اگر بر صاحب منصبان قدرت تكيه كند استقلال خود را از دست مي دهد؛ غرض آن نيست كه فقط يك كالبدي از مجلس وجود داشته باشد، مثل بعضي از كشورهاي كوچك عربي كه مي خواهند بازي دموكراسي راه بياندازند، نمايندگان مجلس شان را دولت مشخص مي كند؛ اين شكل مجلس چه ارزشي دارد؟
لاريجاني در بخش ديگري از سخنان خود، در ارزيابي ازعملكرد وزارت خارجه در قبال تحولات منطقه، گفت: البته برخي از تحركات آن ها مطلوب و مفيد براي ايجاد آرامش در منطقه بود اما ممكن است برخي دوستان كه دراين زمينه اظهار نظر كردند از باب آن باشد كه از همه ظرفيت ها بايد براي اين مساله مهم استفاده شود؛ من هم اين توصيه را دارم .
لاريجاني ادامه داد: در جمهوري اسلامي يكسري رجال با تجربه سياسي هستند كه از صحنه بين الملل آشنايي خوبي دارند، در اين گونه وقايع بايد از افراد با تجربه استفاده شود و نمي شود از افراد كم اطلاع براي حل مسائل پيچيده مثل اين حوادث منطقه اي استفاده كرد، هرچه وزارت خارجه سپهر انديشه خود را باز كند و از افراد با تجربه در اين حوزه ها بهره بگيرد مفيد تر خواهد بود.
وي درباره راهكارهايي كه مي تواند روابط ايران با مصر را نزديك تر كند، گفت: البته ايران و مصر به لحاظ ملت ها با يكديگر خيلي قرابت دارند و اين هم يك ريشه تاريخي فكري دارد، مصري ها در زمينه معارف اسلامي از بلوغ برخوردارند و هم روش عقلاني و معتدلي را دنبال كردند، يعني مثل وهابي ها نيستند؛ وهابي ها دچار تعطيلي عقل شدند و مي خواهند بقيه فرق اسلامي مثل آن ها شوند كه اين امكان پذير نيست؛ فيلسوفان، اديبان و متكلمين در ايران، مصر و بسياري كشورهاي اسلامي ذهن جامعه را رشد دادند؛ بنابراين آن ها ديگر جمود ندارند اما اين كه در حوزه سياست روابط ايران و مصر محقق شود، امر خوبي است كه بستگي به شرايط جديد، انتخابات مجلس و رياست جمهوري مصر دارد، البته گام هايي را قبل از برگزاري انتخابات در اين كشور مي توان برداشت.
وي ادامه داد: من شنيدم يكي از كشورهاي منطقه خيلي خودش را به آب و آتش مي زند كه رابطه اي ميان ايران و مصر شكل نگيرد؛ اين مساله دردي را از آن ها دوا نمي كند چون آن ها دچار يك بيماري مزمن سياسي هستند و راه حل آن دادن رشوه اقتصادي به مصر نيست، به عبارت ديگر آن ها بايد در زمينه سياسي اصلاحات واقعي انجام دهند، رشوه اقتصادي دادن تنها مسكن است .
لاريجاني در پايان خاطرنشان كرد: البته آمريكايي ها و صهيونيست ها نيز مخالف برقراري روابط ميان تهران و قاهره هستند، نخستين گام براي برقراري رابطه اين است كه مسئولان وزارت خارجه دو كشور گفت وگو هايي داشته باشند؛ برخي حرف ها كه من در رسانه ها مي شنوم بيشتر از جنس بهانه گيري است، ارتباط ميان ايران و مصر خيلي احتياج به گفت وگوي رسانه اي ندارد بلكه بيشتر نياز به گفتگوي ديپلماتيك دارد كه فكر مي كنم اين مسير پيش خواهد رفت.

اذعان رسانه هاي ضد ايراني تجزيه طلب آذربايجان : مدحي آبرويي براي اپوزيسيون خارج نشين ايران نگذاشت

شبكه تلويزيوني«گون آذ تي وي» وابسته به جريان هاي تجزيه طلب آذري كه يد طولايي در تبليغات گسترده ضد ايراني دارد، اين بار به تحسين اقدام وزارت اطلاعات ايران پرداخت و ضمن به سخره كشيدن اپوزيسيون خارج نشين ايران و ساده لوح خواندن آنان گفت ماجراي «مدحي» باعث بي آبرويي و بي اعتباري اين افراد شده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران؛احمد اوبالي مجري اين شبكه گفت من از جزئيات اين ماجرا اطلاع درستي ندارم ولي چند موضوع جالب در اين ميان وجود دارد كه خالي از لطف نيست؛ اول اينكه اين فرد از سوي وزارت اطلاعات ايران فرستاده شده بود تا در اپوزيسيون ايران نفوذ كند و ارتباط فتنه گران را با سلطنت طلب ها نشان دهد.
با اين حال موضوعي كه براي ما آذري ها اهميت دارد اين است كه بعد از ديدار مدحي با جهانشاهي و خوانساري، قرار بر اين شد تا ديگر مخالفان كه ممكن است خطري براي ايران داشته باشند دعوت به عمل آيد و بر همين اساس، از كساني كه فقط روي صفحه تلويزيون قهرمان هستند و گمان مي كنند همه چيز را مي دانند مانند نوري زاده و سازگارا نيز دعوت به عمل آيد.
اين شبكه تأكيد كرد اين اقدام نشان مي دهد چنين حركت هايي در ايران محكوم به شكست است و سرانجامي نخواهد داشت و در پايان تصريح كرد اين حادثه نشان مي دهد افرادي مانند نوري زاده ها كه به باور برخي از خارج نشين ها، موثق ترين اطلاعات را از داخل جمهوري اسلامي به بيرون درز مي دهد و ساير اپوزيسيون خارج نشين تا چه اندازه ساده لوح اند و اين ماجرا تا حد زيادي آنان را بي اعتبار كرده است.

ارتباط ژنتيكي «شرق» و «زمانه» (خبر ويژه)

روزنامه زنجيره اي شرق و سايت راديو زمانه (وابسته به اپوزيسيون تحت حمايت دولت هلند) به طور مشترك از يك مجسمه ساز نيهيليست كه ترويج ابتذال را در كارنامه روزگار طاغوت خود دارد، تجليل كردند.
روزنامه شرق در حالي عكس اصلي صفحه اول خود را به پرويز- ت اختصاص داد و تيتر زد «مي خواستم دنيا را پر از هيچ كنم» كه راديو زمانه نيز به عنوان يكي از رسانه هاي مبتذل فعال در عرصه ترويج پوچ گرايي و فساد اخلاقي به تمجيد از اين هنرمند سرسپرده روزگار طاغوت پرداخته بود.
خاطرنشان مي شود فرد ياد شده با حمايت تبليغاتي و بودجه اعطايي دفتر فرح پهلوي در روزگار طاغوت بركشيده شد و مجسمه هايي با محوريت اندام تناسلي را براي محوطه كاخ نياوران ساخت. وي آنقدر در بزرگي پايين تنه مبالغه كرد كه از سوي برخي نشريات روزگار طاغوت متهم به شارلاتان بازي به اسم هنر شد. نامبرده با اين حال از عطاياي صدها ميليون توماني دولت اصلاحات نيز بي نصيب نماند.
بازگشت روزنامه زنجيره اي شرق به سمت ترويج كنندگان پوچ گرايي و ابتذال در حالي است كه اين روزنامه پيش از اين به خاطر مصاحبه با يكي از مروجان همجنس بازي در خارج كشور (ساقي- ق) توقيف شده بود. ساقي- ق تصادفا از همكاران راديو زمانه است. همسويي «شرق» و «زمانه» و ساير رسانه هاي اپوزيسيون خارج نشين اين پرسش را پيش مي كشد كه مدعيان اصلاح طلبي تا كجا خود را به شيطان پرست ها در اروپا و آمريكا فروخته اند و چه ارتباط نسلي و ژنتيكي ميان اين دو برقرار است؟!
تريبون «هفت» دراختيار فيلم سازان مسئله دار!
برنامه «هفت» جمعه گذشته، بار ديگر به برخي از سينماگران مسئله دار مجال طرح وعرض اندام داد.
به گزارش خبرنگار كيهان، در برنامه ياد شده، عليرضا داوودنژاد كه چندي پيش از طريق برنامه هفت و يك شبكه راديويي، به عنوان وكيل مدافع فيلم ساز مجرم، جعفر پناهي، ظاهر شده بود، در قالب گزارشي، از خالي بودن جاي برخي سينماگران - بخوانيد سينماگران معاند - در شب كارگردانان گله كرد!
همچنين در گزارش مذكور، گفته هاي ناصر تقوايي فيلم ساز معاند با انقلاب و نظام پخش شد.
تقوايي در دوران فتنه، در گفت وگو با راديو ضدانقلابي «زمانه»، جمهوري اسلامي ايران را عامل تعطيل سينماي ايران معرفي كرد!
در برنامه هفت همچنين، علي معلم مدير مسئول نشريه زرد «دنياي تصوير» و مشاور فرهنگي (!) شيخ ساده لوح و يكي از سران فتنه، به دفاع از مسعود كيميايي و حمله به يكي از سينماگران ارزشي پرداخت!
جالب اين است، در حالي كه فيلم جرم بر اكران سينماها قرار دارد، برنامه هفت پرسش نظرسنجي پيامكي خود را به انتخاب بهترين فيلم كيميايي اختصاص داد و با او و پسرش گفت وگو كرد.
مسعود كيميايي، در پايان بندي يكي از فيلم هاي خود، به تجليل از فتنه گران و عمله خياباني فتنه ماسوني 88 پرداخته بود.

امضاها اينجوري جمع شد و جعل شد و... (خبر ويژه)

يكي از استانداران جزئيات نحوه امضا جمع كردن استاندار سابق فارس براي بيانيه حمايت از جريان انحرافي در ماجراي وزير اطلاعات را توضيح داد.
وي به «رجانيوز» گفت: بيانيه اوليه اي كه با عنوان بيانيه استانداران سراسر كشور در خصوص حمايت از دولت مردمي و خدمتگزار براي امضا به استانداران داده شد، تمركز بر دفاع از دولت و شخص رئيس جمهور بود كه برخي از استانداران همان بيانيه رانيز به دليل وجود شائبه تقويت جريان نفوذي دولت به خاطر شرايط زماني امضا نكردند. برخي از استانداران نيز اين بيانيه را امضا كردند اما پس از رسانه اي شدن متن نهايي بيانيه معلوم شد احمدزاده كه براي جمع آوري امضاها پيشقدم بود، بيانيه ديگري را كه در آن حمايت از جريان نفوذي كاملا غليظ بود و از تعابيري مانند «تخريب منسوبين رئيس جمهور» و «تضعيف عناصر زلال و پاك» به نفع اين جريان استفاده شده بود، به عنوان متن نهايي آماده كرده است.
وي با بيان اينكه برخي از استانداران امضاكننده، اساسا بيانيه دوم را نديده بودند و ظاهرا امضاي آنها از روي بيانيه اول اسكن شده و در ذيل بيانيه دوم درج شده است، ادامه داد: به هرحال، پروژه امضا گرفتن از استانداران در حمايت از جريان نفوذي ناكام ماند و با همه جعل و تهديد و تطميع، نصف استانداران كشور نيز حاضر به امضاي بيانيه نشدند. و بعدها بسياري از امضاكنندگان، با آگاهي از ماجرا امضاي خود را پس گرفتند.

الله اكبر در لس آنجلس پاي منقل فيس بوك! (خبر ويژه)

مبارزه دون كيشوت وار و موهوم با جمهوري اسلامي فرسنگ ها دور از ايران و با فشار مداوم روي دكمه هاي صفحه كليد رايانه، به موضوعي خنده دار و طعنه آميز حتي در درون محافل اپوزيسيون تبديل شده است.
نويسنده پايگاه ضدانقلابي خودنويس با اشاره به چاخان هاي اخير جريان رسانه اي اپوزيسيون خارج نشين نوشت: «اين گفت وگويي است ميان من و وجدانم كه پاي اينترنت نشسته ام و غيرت بقيه را زيرسوال مي برم، دوباره 22 خرداد آمد و من همچنان پاي اينترنت منتظرم تا كه خبري بيايد. پاي اينترنتم و هي سرود انقلابي شر مي كنم و مي گم «رسيده وقته ايثار». پاي اينترنتم و هي مي نويسم، ما همه امشب الله و اكبر مي گوييم و ايران را به لرزه درمي آوريم و خودم نشستم اين ور دنيا فرسنگ ها دور پاي اينترنتم و مي نويسم پس غيرتتون كجا رفته؟ پاي اينترنتم و هي صفحه فيس بوكم رو الكي Refresh مي كنم. پاي اينترنتم و هي مي پرسم پس چرا ايران قيامت نمي شه. پاي اينترنتم و يك بار همه اين سوال ها رو از خودم نمي پرسم كه غيرتم كو».

از هارت و پورت جنگ تا كاسه گرداني جام ذلت (خبر ويژه)

افراطيون چپ برخلاف دوره اصلاحات كه دست ها را مقابل آمريكا بالا بردند، در مجلس سوم خواستار هم پيماني با صدام مقابل آمريكا شده بودند.
حسن روحاني در مصاحبه با يك نشريه و در بيان تندروي هاي جريان موسوم به چپ در مجلس سوم گفت: در همين مجلس سوم كه اكثريت در دست جناح چپ بود، وقتي شورايعالي امنيت ملي تصميم گرفت در ائتلاف غرب عليه عراق بي طرف باشد، تندروها در مجلس شلوغ كردند و داد و فرياد به پا كردند كه چرا شورايعالي چنين تصميمي گرفته است و ما بايد از صدام طرفداري كنيم، زيرا مي خواهد با آمريكا بجنگد. حتي يكي از نمايندگان مجلس او را با خالد بن وليد مقايسه كرد. اتفاقاً من در آن جلسه حاضر بودم و عصباني شدم و گفتم اتوبوس دم در آماده است؛ هر كس مي خواهد به صدام كمك كند، به بغداد برود!
وي اضافه كرد: «آنها مي گفتند از صدام كه آنقدر در جنگ با ايران مرتكب جنايت شده است و به كويت هم حمله كرده است، حمايت كنيم. در حالي كه او اگر در كويت باقي مي ماند و جلويش گرفته نمي شد، خطر بزرگي براي ما بود. اصلا هم فكر نمي كردند كه در صورت اعمال اين سياست، بايد با 30 كشور مي جنگيديم».
يادآور مي شود همين جريان اهل افراط و تفريط در مجلس ششم و هنگامي كه در اكثريت قرار داشت به تسليم طلبي كامل در برابر آمريكا روي آورد و خود به ابزار فشار مذاكره كنندگان غربي عليه جمهوري اسلامي در چالش هسته اي تبديل شد. آنها در بيانيه اي وقيحانه و رسمي خواستار آن شده بودند كه نظام جام تسليم در برابر آمريكا و غرب را سر بكشد!
اين تعبير شريف از حضرت علي بن ابيطالب عليه السلام است كه «جاهل را نمي بيني مگر در يكي از دو حال افراط يا تفريط». و البته حساب خيانت ها از حساب جهالت و لجاجت جداست.

اعضاي ناتو رئيس پنتاگون را كلافه كردند (خبر ويژه)

وزير دفاع آمريكا در آستانه بازنشستگي خود، از عدم همراهي اعضاي ناتو با واشنگتن به شدت انتقاد كرد و هشدار داد كه ادامه اين روند مي تواند باعث قطع حمايت هاي آمريكا شود.
رابرت گيتس كه پايان ماه ميلادي جاري (كمتر از 3 هفته ديگر) بازنشسته مي شود ضمن سخناني در يك آكادمي امنيتي و دفاعي در بروكسل به اعضاي ناتو هشدار داد بودجه هاي دفاعي و همراهي نظامي خود با آمريكا را افزايش دهند در غير اين صورت آينده اين اتحاديه نظامي تيره و تار خواهد بود.
وي گفت: عمليات ناتو در افغانستان و ليبي، ناكامي هاي آن را به نمايش گذاشت. اكنون معلوم شده ناتو به لحاظ توان نظامي و اراده سياسي شماري از اعضا با اختلال و كمبودهايي مواجه است.
رابرت گيتس مي گويد: اين مسئله كه آمريكا بيش از سه چهارم هزينه هاي دفاعي ناتو را تامين مي كند اعضاي كنگره را نگران كرده است و اگر اعضاي آن سهم خود در بودجه اين سازمان نظامي را افزايش ندهند احتمال دارد سران آمريكا به اين نتيجه برسند كه هزينه ناتو براي آمريكا به مراتب بيشتر از سود آن است.
وزير دفاع آمريكا يادآور شده است: همه 28 عضو ناتو ماموريت حمله عليه معمر قذافي در ليبي را تاييد كردند اما نيمي از آنان حاضر نشدند در عمليات نظامي شركت كنند. همچنين برخي از اعضا در حالي كه هنوز 11 هفته از عمليات سپري نشده، با كمبود مهمات مواجه شده و از آمريكا درخواست كمك كردند.
وزير دفاع آمريكا تاكيد كرد: بي ميلي يا ناتواني به مشاركت بر عمليات در افغانستان تاثير گذاشته است به نحوي كه نيروهاي ائتلاف نااميدانه تلاش مي كنند يك نيروي 45 هزار نفري را حفظ كنند. پايان ماموريت در افغانستان بايد يكپارچه انجام شود و وضعيت مالي هر عضو در اين روند تاثيرگذار نباشد.
انتقادات بي سابقه و صريح گيتس از اعضاي ناتو در حالي است كه برخي اعضاي اين سازمان نظامي اروپا از ماهها پيش اقدام به خروج نيروهاي خود از افغانستان كرده اند.

دعوت به جنبش خياباني يا كيسه دوزي براي دلارهاي آمريكا؟! (خبر ويژه)

مشاوران متواري موسوي و كروبي، شب 22 خرداد در واشنگتن به همراه شماري از عناصر ضدانقلاب گرد هم آمدند. اميرارجمند و واحدي همچنين شنبه شب در آستانه سالگرد انتخابات رياست جمهوري با دو شبكه دولتي بي بي سي و راديو فردا مصاحبه كرده و ضمن آن خواستار حضور در اغتشاش شدند.
علني كردن پيوند بقاياي فراري سازمان فتنه با آمريكا و انگليس در حالي است كه طي چند روز اخير هيلاري كلينتون و ويليام هيگ وزراي خارجه آمريكا و انگليس با صدور بيانيه هاي جداگانه مجددا از فتنه سبز حمايت كرده بودند. ويليام هيگ ديروز در بيانيه خود به اپوزيسيون ضدانقلاب اطمينان خاطر داد كه «ما توجه مان از ايران منحرف نشده است.»
اميرارجمند و واحدي روز شنبه در حالي در يكي از سالن هاي دانشگاه جرج واشنگتن جمع شدند كه عناصري چون علي افشاري و علي اكبر موسوي خوئيني نيز در جمع آنها حضور داشتند. در واقع اين بار اين دو تن -به ويژه اميرارجمند كه در پاريس اقامت دارد- اصرار داشتند از سايه درآمده و اعلام كنند كه از زير پرچم آمريكا و انگليس به اپوزيسيون براي اغتشاش و تشنج خط مي دهند و بنابراين كسي نبايد درباره هويت و سابقه آنان و نيز ماهيت شوراي نقابدار هماهنگي سبز پرس و جو كند.
صدور فرمان ناكام تشنج در سالگرد انتخابات آن هم به نيابت از واشنگتن، لندن و تل آويو در حالي است كه دست اندركاران فتنه سبز پيش از اين در 25بهمن 89 و برخي ايام حساس سال 88 به كمك آمريكا و اسرائيل شتافته بودند. اين طيف به ويژه پس از آغاز قيام ملتهاي مسلمان منطقه تلاش كردند اذهان عمومي را از سركوب انقلاب هاي اسلامي منطقه منحرف كنند تا سركوبگران در نهايت قساوت بتوانند كار خويش را پيش ببرند.
اظهارات اميرارجمند و واحدي در نشست واشنگتن در نوع خود جالب توجه است و از سردرگمي و آشفتگي در ميان شوراي كذايي حكايت مي كند. اميرارجمند در اين نشست گفت: مشكل مهم در حال حاضر براي جنبش، عملياتي كردن ايده هاست. وي همچنين درباره تناقض شعار اجراي بدون تنازل قانون اساسي و مخالفت با ولايت فقيه گفت «ولايت فقيه يك بحث شخصي است»! اما با اين اعتراض مهرداد مشايخي روبرو شد كه «ادامه بازي به شكل كنوني غيرممكن است و مشروعيت آقايان كروبي و موسوي به واسطه حمايت مردم در دو سال پيش بوده و الان اين دو در حصر خانگي هستند و دوستانشان هم خارج از كشور هستند. اما درباره ولايت فقيه؛ ولايت فقيه در چارچوب اجراي بدون تنازل قانون اساسي است و آقاي اميرارجمند از پاسخ طفره مي رود.
اميرارجمند درباره فرار از كشور و دعوت به هزينه دادن در داخل نيز با چالش مواجه شد كه گفت «اگر من در خارج از كشور هستم براي اين ماموريت است كه آينه جنبش داخل باشم» (!) او همچنين از آمريكا گفت: ما بايد روحيه بدهيم و شجاعت مدني را در ايران افزايش دهيم!
وي درباره پرسش يكي از حضار كه گفته بود چرا با بي بي سي مصاحبه مي كنيد اما با صداي آمريكا مصاحبه نمي كنيد، رياكارانه گفت: ببينيد به دليل حرفه اي بودن يك رسانه (بي بي سي) است كه شايد در ديگر رسانه مورد نظر شما، خط قرمزهاي ما رعايت نشود. ما نه درصدد شيطاني كردن كسي هستيم و نه در فكر پاك كردن دست نهاد يا رسانه اي. براي ما كسي رئيس كس ديگري نيست. هر دو قدرت آمريكا و انگليس بدهكار ملت ايران هستند و هر دو تاريخ ما را تغيير داده اند(!)
اين اظهارات فريبكارانه در حالي است كه راديو بي بي سي در ماجراي كودتاي 28مرداد 1332 نقش هماهنگ كننده را داشت و اسم رمز كودتا را خطاب به عوامل داخلي پروژه آژاكس (پروژه مشترك ام آي6 و سيا) اعلام كرد. از سوي ديگر راديو فردا كه اميرارجمند با وي مصاحبه كرده، ارگان رسمي سازمان سيا مي باشد. خبرهاي موثق حاكي است دستور خروج اميرارجمند از ايران و بازي در نقشهاي ديكته شده، توسط همين سرويس هاي جاسوسي صادر شده است.
مجتبي واحدي نيز در نشست ياد شده درباره موضع هاشمي رفسنجاني كه اغتشاش 25 بهمن را حرام خوانده بود، گفت: او ديگر جايگاهش را از دست داده و نمي تواند نماد اصلاح طلبي باشد. ايشان الگوي جنبش سبز نيست.
واحدي اذعان كرد: پتانسيل اعتراضي كه در مصر و تونس وجود دارد در ايران به دليل تجربه يك انقلاب كه سي و دو سال پيش انجام شد، وجود ندارد». وي همچنين گفت «مسئوليت دعوت به راهپيمايي به خاطر امنيت افراد در داخل برايمان سخت است و نمي شود از مردم خواست كه به راحتي كارشان را رها كنند و به تظاهرات بروند.
خاطرنشان مي شود يك روز پس از اين نشست عناصر ضد انقلاب، دانشگاه جرج واشنگتن ديروز هم ميزبان نشست شماري از سياستمداران آمريكا و شماري از عناصر ضد انقلاب در پوشش كنفرانس «گذار به سوي دموكراسي در ايران» بود. در اين نشست كنت كاتزمن (رئيس گروه تحقيق كنگره آمريكا در امور ايران)، رامين عسگرد مدير بخش فارسي صداي آمريكا، نورالدين پيرمؤذن نماينده اصلاح طلب مجلس ششم، مجتبي واحدي، امير عباس فخرآور، عليرضا نوري زاده، حسين آتاباي، فرهاد ثابتيان (سخنگوي جامعه بهائيان) و... حضور داشتند. اين نشست با همكاري وزارت خارجه و كنگره، و كمك دو حزب جمهوري خواه و دموكرات ترتيب داده شده بود.
شايان ذكر است اردشير اميرارجمند در مصاحبه با شبكه دولتي انگليس لطيفه هاي بامزه اي نيز تعريف كرده كه خواندني است؛ «به دليل شرايط امنيتي امكان اعلام اسامي اعضاي شوراي هماهنگي سبز وجود ندارد... محل اقامت اهميت اساسي ندارد بلكه آنچه مهم است اين است كه چه كار مي كنم. وظيفه اي برعهده من قرار گرفته كه ايفاي آن وظيفه مستلزم وجود من در خارج كشور بوده است... ما يك جنبش ملي هستيم. ايران نه ليبي است، نه عراق، نه تونس و نه مصر.
در واكنش به اين مصاحبه معنادار، بالاترين نوشت: اين نكته در مصاحبه جناب اميرارجمند مبهم ماند كه چرا يك سخنگو بايد در خارج از ايران مردم را به خيابان دعوت كند و جان آنها را به خطر بيندازد و خود در آمريكا و اروپا به راحتي و در كمال آرامش به زندگي ادامه دهد.
داريوش سجادي از مخالفان مقيم آمريكا نيز در مطلبي با عنوان «سبزها و بي بي سي» نوشت: مايلم نظر دوستان را بدانم. بعد از آنكه شوراي سبز به سخنگويي «اردشير اميرارجمند» اقدام به فراخوان تظاهرات در روز يكشنبه كرد، اينكه تلويزيون بي بي سي درست 24 ساعت قبل از رسيدن اين فراخوان، تريبون خود را در اختيار اردشير اميرارجمند قرار داد به چه معنائي است؟
وي با اشاره به روحيه تاجرمسلكي و زد و بند عناصر ضد انقلاب در خارج يادآور شده است: قبلاً هم نوشتم كه اپوزيسيون خارج از كشور خصوصاً در آمريكا يك بيزينس است. آقايان تخصصي براي جذب در بازار كاري آبرومند ندارند. لذا از تنها توانايي خود كه سياه نمائي مطابق ميل دولتمردان و تينك تنك هاي آمريكايي است بهره مي برند تا بدينوسيله بتوانند خود را از دلارهايي كه آمريكابه اين منظور اختصاص داده، برخوردار كنند.
سجادي اضافه كرد: خواهران و برادران مخالف جمهوري اسلامي بعد از استشمام رايحه دل انگيز 7 ميليارد دلار سرمايه گذاري ايالات متحده براي سرنگوني جمهوري اسلامي، در يك ماراتن فشرده شانه به شانه يكديگر تجمع كرده و هر يك مدعي بخشي از اين مبارزه سلحشورانه شده اند.