نشسته در ميانه بحران (يادداشت روز)

آنچه طي حدود يك ماه گذشته درباره ايران رخ داده، از وارد آوردن اتهام طراحي براي ترور سفير سعودي در آمريكا به نيروي قدس تا انتشار گزارش احمد شهيد، بعد از آن به راه افتادن موج تبليغاتي درباره احتمال حمله نظامي به ايران، سپس انتشار گزارش جديد آمانو عليه برنامه هسته اي ايران و در نهايتا اعلام سفر باراك اوباما به روسيه و چين، نمونه اي بسيار جالب توجه و جدي از نوعي تقسيم كار ميان نهادهاي سياسي، تبليغاتي و اطلاعاتي كشورهاي غربي براي رسيدن به هدفي است كه تعقيب مي شود، ولي اعلام نمي شود.
از 6 ماه پيش روشن بود كه گزارش آمانو درباره برنامه هسته اي ايران در اواخر سال جاري ميلادي، گزارشي خاص خواهد بود. اما وقتي همزمان با نزديك شدن به ماه هاي پاياني سال 2011 دو بحث حقوق بشر و تروريسم هم با موضوع هسته اي تلفيق شد، اين سوال بوجود آمد كه هدف آمريكا از بحراني كردن همزمان اين 3 پرونده و تلاش براي بوجود آوردن يك تركيب از آنها چيست؟ روشن بود كه آمريكايي ها مي خواهند دور جديدي از اعمال فشار بر ايران را آغاز كنند اما از آنجا كه واشينگتن همواره در پي تشديد فشار بر ايران بوده و اين اساسا چيز جديدي نيست، سوال اين بود كه هدف از اين تلاش جديد چيست؟ به عبارت ديگر، سوال اين نيست كه آيا آمريكا در پي شديدتر كردن فشارها بر ايران هست يا نه، بلكه سوال اين است كه اولا دور جديد تلاش ها عليه ايران برخاسته از احساس قدرت در واشينگتن است يا احساس ضعف و ثانيا گزينه واقعي كه آمريكايي ها مدنظر دارند چيست؟
هيچ نشانه اي وجود ندارد كه ثابت كند آمريكايي ها به دليل احساس قدرت اين بازي جديد را به راه انداخته اند، برعكس مجموعه اي از نشانه هاي كاملا واضح ديده مي شود كه مي توان از آنها نتيجه گرفت وضعيت راهبردي آمريكا و اسراييل در منطقه، فرامنطقه و حتي محيط داخلي خودشان به شدت بحراني است و اقدامات آنها عليه ايران در واقع تلاشي منفعلانه براي پاسخ به آن بحران هاست نه اقدامي فعال براي رويارويي با ايران.
در واقع تا وقتي كه يك درك دقيق و دسته بندي شده از بحران هايي كه دولت آمريكا گرفتار آن است نداشته باشيم، فضاي فعلي به سختي قابل فهم بود و هر تحليلي كه بخواهد فقط روي يكي از قطعات اين پازل بدون در اختيار داشتن يك تصوير كلي از آن تمركز كند، به بيراهه خواهد رفت.
يحران هاي فعلي آمريكا چيست؟ به اين فهرست نگاه كنيد:
1- دولت اوباما اكنون شديدا گرفتار يك بحران اقتصادي فاقد راه حل، درون خاك آمريكاست. ضعف اقتصادي، به سرعت به يك ضعف عمومي استراتژيك در آمريكا منجر شده كه مهمترين مشخصه آن در سياست خارجي ناتواني از حفظ حضور قدرتمند در خارج از مرزهاست. بحران اقتصادي، استراتژي نظامي مبتني بر گسترش پايگاه ها و نيروهاي نظامي در سراسر جهان را غيرقابل تداوم كرده است.
2- مردم آمريكا روحيه عميقا ضد جنگ پيدا كرده اند و احساس مي كنند جنگ هاي چند سال اخير در واقع تنها خاصيتي كه داشته خالي كردن جيب آنها و پر كردن جيب يك اقليت يك درصدي بوده است. بنابراين در اين ترديدي نيست كه اوباما موفق نخواهد شد مجددا روحيه جنگ طلبانه اي در افكار عمومي آمريكا احيا كند و حتي توطئه چيني عليه ايران هم كمكي به اين موضوع نكرده است. اما مسئله به همين مقدار محدود نمانده است. يعني بحران دولت اوباما فقط اين نيست كه مردم آمريكا از جنگ بيزار شده اند و تن به آغاز يك درگيري جديد نمي دهند، بلكه بحران واقعي اين است كه اوباما براي برآورده كردن هدف گذاري هاي انتخاباتي خود در محيط سياست داخلي ناچار است نيروهاي اين كشور را از عراق و افغانستان خارج كند كه اين اقدام بدون ترديد به تضعيف موقعيت راهبردي آمريكا در خاورميانه منجر خواهد شد. در واقع هم اكنون نوعي بحران ميان نيازهاي سياست خارجي و بحران هاي سياست داخلي دولت آمريكا بوجود آمده است. بهار عربي موجب شده آمريكا بيشتر از هر وقت ديگري در تاريخ خود نيازمند حضور در منطقه (به منظور كنترل روند امور) باشد اما بحران اقتصادي و اجتماعي داخلي، اوباما را ناگزير مي كند كه هر چه زودتر بار خود در منطقه را سبك كند. از آنجا كه هيچ راه حلي براي عبور از اين پارادوكس وجود ندارد و اوباما ميان تلاش براي پيروزي در انتخابات 2012 و كنترل انقلاب هاي اسلامي در منطقه فقط مي تواند يكي را انتخاب كند، كاملا طبيعي است كه تعادل راهبردي در نظام تصميم سازي آمريكا به هم خورده باشد.
3- سومين بحران براي آمريكا اين است كه در اثر تجربه نبرد ليبي و همچنين مداخله ناموفق در سوريه، از دوران روابط طلايي با روسيه و چين خارج شده است. درباره روسيه، راهبرد آمريكا از دو سال پيش به اين طرف همواره اين بوده است كه نيازهاي امنيتي و استراتژيك دو طرف را يكسان نشان بدهد. به عبارت ديگر آمريكايي ها مي خواستند به روس ها بقبولانند هرچه براي ما تهديد است براي شما هم هست. در مورد چين اما اين راهبرد عملي نبود، بنابراين آمريكا تلاش كرد اختلافات امنيتي و استراتژيك را به مسئله شماره دو تبديل كند و به چيني ها بگويد روابط تجاري و اقتصادي مسئله شماره يك در روابط دو كشور است. بحران ليبي به همراه تشديد اختلاف ها در مورد سپر دفاع موشكي، مسكو را - بويژه با قطعي شدن بازگشت مجدد تيم پوتين- متقاعد كرد كه نه فقط تهديدهاي امنيتي روسيه و آمريكا مشترك نيست، بلكه همچنان آمريكا بزرگترين تهديد براي روسيه است. از نظر روس ها و چيني ها 3 موضوع اقدام عليه ليبي با سوء استفاده از قطعنامه شوراي امنيت، خرابكاري در سوريه و بي اعتنايي به نظارات آنها در گزارش آمانو عليه ايران فقط به يك شكل قابل تفسير است و آن هم اينكه آمريكا ارزشي براي منافع راهبردي آنها قائل نيست. به طور خاص در مورد چين اكنون معادله در حال برعكس شدن است. زماني بود كه آمريكايي ها مي گفتند چين براي حفظ رشد اقتصادي خود به رابطه با آنها نياز دارد، اما اكنون قصه به اين شكل درآمده كه اين آمريكاست كه به كمك چين (به عنوان بزرگترين دارنده ذخاير ارزي جهان) براي گريز از سقوط به ورطه مهلك «ركود اقتصادي پايدار» نياز دارد، بنابراين چيني ها ديگر احساس نمي كنند بايد يك طرفه به واشينگتن امتياز بدهند. نتيجه چيست؟ نتيجه اين است كه با كاهش پيوند امنيتي و نياز اقتصادي روسيه و چين به آمريكا و با افزايش تهديد آمريكا عليه منافع اين دو كشور، به تدريج تعريف پروژه هاي مشترك در قالب گروه هايي مانند 1+5 ميان روسيه و چين از يك طرف و غربي ها از سوي ديگر دشوار خواهد شد. نوع واكنش اين دو كشور به گزارش آمانو نشان داد، پروژه ايجاد اجماع عليه ايران تا زماني كم و بيش طولاني دچار بحراني غير قابل رفع شده و بنابراين غربي ها چاره اي جز حركت به سمت اقدام هاي يك جانبه ندارند كه آن هم شكاف ميان آنها و روسيه، چين و غيرمتعهدها را هر چه بيشتر عميق خواهد كرد.
4- بحران بعدي از منطقه يورو مي آيد. آمريكا اكنون احساس مي كند اروپا به طور جدي گرفتار بحران هاي داخلي شده و نه علاقه و نه توان ورود به بازي هاي پرهزينه بين المللي را ندارد. اين موضوع البته جديد نيست. رابرت گيتس وزير دفاع سابق آمريكا در ايام جنگ ليبي بود كه به بروكسل رفت و با پرخاش به همتايان اروپايي خود گفت اگر توان اقتصادي و نظامي اروپا به همين شكل باقي بماند ديگر ائتلاف دو سوي آتلانتيك معنايي نخواهد داشت. اين موضوع بهتر از هر جاي ديگر خود را درباره ايران نشان داده است. آمريكايي ها خواستار برخوردهاي تند و تيز هستند اما از اروپا چيزي بيش از دميدن در نوعي سمبوليسم عليه ايران بر نمي آيد.
5- پنجمين بحران سرزمين هاي اشغالي است. اسراييلي ها بوضوح احساس مي كنند به نحو بي سابقه اي ضعيف شده اند. ناتواني غرب در متوقف كردن ايران به همراه ظهور تهديدهاي جديد امنيتي عليه اسراييل در مصر و ليبي در اثر انقلاب هاي اسلامي منطقه، تعادل رواني صهيونيست ها را به هم ريخته است. بدتر از همه اين است كه اسراييلي ها به چشم خود مي بينند آمريكا و اروپا روز به روز بيشتر در حال ضعيف شدن در منطقه هستند و ضعف اين دو بلوك در منطقه در واقع به معناي خالي شدن زير پاي اسراييل است. گذشته از اينها وقتي اسراييلي ها به دورنماي منطقه نگاه مي كنند، وضع حتي ترسناكتر از اوضاع فعلي است. گزارش 282 صفحه اي مركز پژوهش هاي امنيت ملي اسراييل مي گويد شيب سقوط راهبردي اين رژيم بي سابقه است و راه حلي هم براي آن وجود ندارد.
اين فهرست را كنار هم بگذاريد. تشديد فشار بر ايران تلاشي براي خروج از اين مخمصه هاست. آمريكايي ها با در پيش گرفتن اين راهبرد در حال ارسال اين پيام به سراسر جهان هستند كه ايران به شدت در حال قدرت گرفتن است پس بايد آن را مهار كرد. تشديد فشار بر ايران نوعي اعتراف بداخلاقانه بر رشد پرشتاب قدرت ملي و منطقه اي ايران است. منتها مسئله اي كه باقي مي ماند اين است كه اگر آمريكا در يك دهه گذشته كه هرگز وضعيت راهبردي ايران به خوبي امروز نبوده نتوانسته فشار موثري بر آن وارد كند، آيا حالا خواهد توانست؟ و مهم تر از آن آيا فشار بر ايران بحران هاي راهبردي آمريكا را حل خواهد كرد؟
مهدي محمدي

زمانه (گفت و شنود)

گفت: يكي از مدعيان اصلاحات طي مقاله اي به دفاع از نظام سرمايه داري پرداخته و آن را بهترين نظام حكومتي دانسته است!
گفتم: يعني از نظر مدعيان اصلاحات، حاكميت اقليت يك درصدي كلان سرمايه داران بر اكثريت 99 درصدي مردم، بهترين راه براي اداره جامعه است؟!
گفت: از اول هم معلوم بود كه اصلاح طلبان نوچه هاي كلان سرمايه داران هستند و در حالي كه نان مردم ايران را مي خورند، حليم آمريكا و اسرائيل را هم مي زنند.
گفتم: درباره بحران هاي اخير نظام سرمايه داري چه مي گويد كه سراسر آمريكا و اروپا را فرا گرفته است.
گفت: نوشته است، اين بحران ها ناشي از عمل نكردن به آموزه ها و توصيه هاي نظام سرمايه داري است!
گفتم: سگي از جوي آب بيرون آمد و در حالي كه خودش را تكان مي داد، لباس يك عابر را خيس كرد. به عابر گفتند لباست نجس شده و يارو جواب داد؛ اين كه سگ نيست! بز است! در همين حال صداي عوعوي سگ بلند شد و يارو گفت؛ ياللعجب! چه زمانه اي شده، بز را ببين كه صداي سگ درمي آورد!

بيانيه جبهه متحد اصولگرايان: گزارش ديكته شده آمريكا به آمانو حلقه جديد سناريوسازي ها عليه ايران است
>
ستاد انتخاباتي جبهه متحد اصولگرايان با صدور بيانيه اي درباره گزارش اخير آژانس تاكيد كرد اين گزارش ديكته شده نهادهاي اطلاعاتي آمريكا به قلم آمانو به دنبال انحراف افكار عمومي بين المللي است.
در اين بيانيه آمده است: انتشار گزارش آقاي يوكيا آمانو مديركل آژانس بين المللي انرژي اتمي درباره فعاليت هاي صلح آميز هسته اي جمهوري اسلامي ايران كه با پشتوانه جنجالي رسانه هاي غربي همراه بود، گزارشي خلاف واقع، غيرمسئولانه و كذب و در فضايي كاملاً تحت تاثير ابرقدرت هاي جهاني براي تكميل صحنه سازي نظام سلطه جهاني عليه ايران است كه با اتهام سراپا دروغ و كذب تمايل ايران به فعاليت نظامي هسته اي منتشر شده است.
در اين گزارش تصريح شده است:گزارش ديكته شده نهادهاي اطلاعاتي آمريكا كه به قلم آقاي آمانو، منتشر شده است به عنوان جديدترين حلقه از حلقه هاي سناريوسازي غرب عليه ايران و سندي تاريخي در موضعگيري هاي غيرحقوقي، كارشناسي نشده و يكجانبه غرب عليه فعاليت هاي صلح آميز و بشردوستانه هسته اي ايران اسلامي تلقي مي شود.
همزماني گزارش آمانو از پرونده هسته اي با گزارش احمد شهيد در مورد حقوق بشر، سناريوي ترور سفير عربستان، تهديد پوشالي نظامي از سوي رژيم صهيونيستي، حاكي از آن است كه غرب در مقابل قدرت ايمان و وحدت ايرانيان به استيصال افتاده و مي كوشد تا با هر طريقي با دست و پا زدن هاي بي فايده، پروژه اي عظيم را براي انحراف افكار عمومي بين المللي تهيه نمايد.
در بخش ديگري از اين بيانيه آمده است: غرب تلاش دارد تا با به چالش كشاندن جمهوري اسلامي ايران، معضلات و ضعف شديد نظام ليبرال سرمايه داري در اداره امور جامعه خويش و جهان را فرافكني نموده تا از اين رهگذر مشكلات عديده مالي و اقتصادي و شكست هاي مفتضحانه و پي درپي خود را در عراق، افغانستان، لبنان، سوريه، فلسطين و بويژه در جنبش بيداري اسلامي و وال استريت از چشمان تيزبين و منصف ملت هاي جهان بويژه امت اسلامي بپوشاند.
البته به قطع و يقين افكار عمومي بين المللي، فريب «تغيير واقعيت ها» و «فرافكني ها»ي دروغين و پوچ آمريكا و متحدانش را نخواهد خورد.
اين بيانيه افزوده است: به نظر مي رسد ايالات متحده آمريكا براي يافتن راه حلي براي نجات خود و رژيم جعلي و نامشروع صهيونيستي به تكاپو افتاده است و در اين رهگذر با ايجاد تصويري مبتني بر گزارش آمانو، احمد شهيد و... تلاش دارد با ضربه زدن به جايگاه برجسته و ممتاز ايران در الگو شدن براي تمامي آزادي خواهان و آزادانديشان جهان، خود را از خطر انزوا و نابودي رهايي بخشد و از اين طريق منافع نامشروع اش را در ساير كشورها دنبال كند.

همايش جبهه پايداري در استان تهران برگزار شد

همايش استاني جبهه پايداري انقلاب اسلامي با حضور اعضاي اين جبهه در تهران برگزار شد.
همايش استاني جبهه پايداري عصر روز پنجشنبه با حضور حجت الاسلام والمسلمين كاظم صديقي امام جمعه موقت تهران، حجت الاسلام حسينيان، علي اصغر زارعي، مهدي كوچك زاده، بيژن نوباوه و محمد كوثري نمايندگان مردم تهران در مجلس، صادق محصولي و سيدحسين نقوي نماينده مردم ورامين در مجلس و غلامحسين الهام و طيبه صفايي نماينده تهران در سالن الزهرا(س) سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي برگزار شد.
در اين همايش حجت الاسلام صديقي گفت: كسي كه با آراي مردم رئيس جمهور مي شود و يا سمت هاي ديگر را مي گيرد بايد از ولايت فقيه كه ولايت الهي، فقهي و عرفاني دارد اذن بگيرد و در غير اين صورت آن شخص آن جايگاه را غصب كرده است.
در ادامه حجت الاسلام حسينيان از اعضاي موسس جبهه پايداري انقلاب اسلامي، اظهار داشت: جبهه پايداري معتقد است كه بايد با مردم مدارا داشته باشيم و با مهر و محبت تساهل و تسامح به آنها بنگريم تا به ارزشها جذب شوند، ولي درباره مسئولان حكومت اسلامي بايد سختگيري كرد.
صادق محصولي نيز در نشست پرسش و پاسخ جبهه پايداري استان تهران، در پاسخ به سؤالي مبني بر تعامل جبهه پايداري با جبهه متحد اصولگرايان (8+7) اظهار داشت: استراتژي جبهه پايداري از اولين همايش، وحدت با تمام جوانب آن بود و اينكه چه وحدتي ما را به حداكثر سود و حداقل ضرر مي رساند.
اين عضو جبهه پايداري با تاكيد بر اينكه يك مدل از وحدت اين است كه در 8+7 شركت كنيم، تصريح كرد: حدود 8 روش ديگر به ذهن مي رسد كه در تعامل و وحدت با ساير اصولگرايان مي توان از آنها استفاده كرد.
همچنين غلامحسين الهام كه در ميزگرد پرسش و پاسخ شركت داشت، در پاسخ به اين سؤال كه با وجود اخباري كه از موضع گيري دولت در مقابل رهبري، وجود دارد آيا باز هم اين دولت را خدمتگزار مي دانيد، گفت: در بخش خدمتگزاري دولت هيچ شائبه اي نداريم و نگراني هم اگر نسبت به برخي مسائل انحرافي، از حيث گفتماني داشتيم به اين دليل بود كه دولت را از مسير مثبت خدمتگزاري اش دور نكند كه الحمدلله امروز شاهد هستيم دولت همتش را در خدمتگزاري به مردم دوباره با سرعت و شتاب از سر گرفته است.

وزير كشور: سامانه جامع در انتخابات مجلس نهم فعال مي شود

مصطفي محمدنجار اعلام كرد سامانه جامع انتخابات به عنوان بستري براي يكپارچگي همه فرآيندهاي اجرايي انتخابات در انتخابات مجلس نهم اجرايي مي شود.
وزير كشور در حاشيه جلسه شوراي معاونان وزارت كشور بار ديگر بر اولويت آموزش كيفي مجريان انتخابات تاكيد كرد.
وي با يادآوري اين كه «در سطح كشور مجموعا قريب 700 هزار نفر برگزار كننده انتخابات خواهند بود» اظهار كرد: مجموعه آموزش انتخابات كشور براساس آسيب شناسي دوره هاي گذشته به اين جمع بندي رسيد كه دوره هاي آموزشي با دو رويكرد فناوري اطلاعات و كيفي سازي روش هاي اجرايي برگزار شود.
نجار با اشاره به جمع بندي سرفصل هاي آموزشي اين دوره ها گفت: بخش اعظم دوره مرتبط با كار تخصصي فن آوري اطلاعات خواهد بود.
وي با بيان اين كه «مجموعه فرايندها در سيستم رايانه اي جامع و مبتني بر قانون و مقررات انتخابات يكپارچه خواهد بود، تصريح كرد: هر چقدر آشنايي مجريان انتخابات با قوانين انتخابات كيفي تر باشد، روند آموزش مجموعه مورد نظر در استان ها عميق تر خواهد بود.
وزير كشور با اشاره به سفرهاي استاني در رابطه با آموزش مجريان انتخابات، تصريح كرد: با انجام اين سفرها همه امكانات و زمينه ها را براي آموزش مربيان در استان ها فراهم مي كنيم.
نجار خاطرنشان كرد: پس از اتمام اين دوره ها اطلاعات مربيان در بانك جامع آموزش ستاد انتخابات ثبت خواهد شد و اين افراد براي انتخابات آتي، مربيان آموزشي در استان هاي خود خواهند بود.
گفتني است؛ كارشناسان معتقدند فعال شدن اين سامانه جلوي هرگونه شبهه افكني درباره برگزاري انتخابات را خواهد گرفت.
از سوي ديگر؛ مهدي محمدي فرد معاون بين الملل وزير كشور خبرداد كه مصطفي محمدنجار آذرماه به ارمنستان و علي عبداللهي معاون امنيتي وزير كشور اواخر ماه جاري به تركيه سفر مي كند.

عسگراولادي: آيت الله مصباح بر وحدت و عدم انشقاق اصولگرايان تاكيد كردند

عسگراولادي با اشاره به ديدارش با آيت الله مصباح گفت: ايشان بر وحدت و عدم انشقاق اصولگرايان تاكيد كردند.
حبيب الله عسگراولادي عضو هيئت 7 نفره داوري اصولگرايان جهت نيل به وحدت حداكثري اصولگرايان ديداري با آيت الله مصباح يزدي داشت.
وي در اين ديدار كه در راستاي تقويت وحدت گروه هاي مختلف اصولگرا از جمله ارتباط جبهه پايداري با جبهه متحد اصولگرايان انجام شد، به بيان گزارشي از جمله تعدادي از اعضاي جبهه پايداري با هيئت داوري اصولگرايان پرداخت.
آيت الله مصباح يزدي نيز در اين ديدار بر اين موضوع كه ليدري جبهه پايداري را برعهده ندارند تاكيد كرده و بر ضرورت وحدت طبق داوير متحدالمركزي كه در اجلاس جبهه پايداري بيان كرده بودند، تصريح فرموده و افزودند: بناي انشقاق و جدا شدن نيست.
در ابتداي اين ديدار عسگراولادي با رد سخنان يكي از اعضاي جبهه پايداري مبني بر اينكه از آنها براي حضور در جبهه متحد اصولگرايان دعوت نشده است به جلسه چهار نفر از اعضاي جبهه پايداري با هيئت داوري اصولگرايان اشاره كرده و گفت: قطعا دعوت شده بود و حتي به جاي دو نفر چهار نفر از اين جمع به جلسه آمدند.
عضو شوراي مركزي حزب موتلفه اسلامي از آقايان آقاتهراني، حسينيان، الهام و محصولي به عنوان حاضران در آن جلسه نام برده و با يادآوري اينكه هر يك از آنها به تفكيك سخن گفتند، افزود: آيت الله مهدوي كني قبل از اين جلسه در شوراي مركزي جبهه متحد اصولگرايان فرمودند در جلسه اي كه حدود سه ساعت داشتيم آقاي محصولي دو ساعتش را صحبت كردند.
حجت الاسلام محمد ابوترابي عضو كميته داوري جبهه متحد اصولگرايان هم در گفت وگو با فارس، با بيان اينكه اصولگرايان در شرايط كنوني در بالاترين سطح وحدت قرار دارند، اظهار داشت: بين جريان اصولگرا هيچ اختلاف و تشتتي وجود ندارد.
وي افزود: با ساختاري كه توسط جامعتين تعريف شده و با اشرافي كه شخصيت هاي برجسته روحاني به چگونگي حركت اصولگرايان دارند، اميدوار هستيم اصولگرايان در اين مقطع انقلاب اسلامي با وحدت و انسجام زمينه افزايش كارآمدي نظام جمهوري اسلامي ايران را نمايان كنند.
وي خاطرنشان كرد: جريان اصولگرا با مديريت شخصيت هاي بزرگي چون آيت الله مهدوي كني و آيت الله يزدي در چارچوب شاخصه هاي اعلام شده، براي وحدت تلاش بيشتري خواهند كرد.

نهضت آزادي كه عوض نشده شما چي آقاي خوئيني ها؟!(خبر ويژه)

دبيرمجمع روحانيون مي گويد دولت موقت دنبال برگرداندن ساواكي ها به سر كار و حتي ابقاي رئيس ساواك بود.
موسوي خوئيني ها ضمن دلايل تسخير لانه جاسوسي آمريكا، به ماهيت دولت موقت (سران نهضت آزادي) پرداخت و با اشاره به تقابلي كه اين طيف با ملت انقلابي ايران ايجاد كردند، نوشت: دولت موقت با نسل انقلابي ميانه خوبي نداشت و يك ناهماهنگي ميان اين دو وجود داشت يعني نسل انقلابي دائما از رفتار دولت موقت نگران مي شدند. شما ببينيد يك مردمي كه نزديك 30 سال از دست سازمان امنيت (ساواك) هرچه ديدند بلا بوده است و مصيبت- آن مقداري كه من ديدم، بسياري از اين جوانها يا ديده بودند، يا شنيده بودند، يا از بستگان نزديكشان آن مصيبت ها و آن بلاها را ديده بودند- خب يك همچنين سازمان امنيتي، شما بگوييد كه تشكيلات اطلاعات و امنيت كشور را بدهيم دست آنها بلافاصله. فرض مي كنيم بعد از پيروزي انقلاب ناگهان يك آب توبه اي از آسمان آمد و ريخت بر سر تمام اين ساواكي ها و همه شدند فرشتگان آسماني، اما مردم نمي توانند بپذيرند اين سازمان امنيتي كه تا ديروز جوانها را مي گرفت و مي برد و آن بلاها را سرشان مي آورد، از امروز هم كه انقلاب پيروز شده باز همين بشود سازمان امنيت و اطلاعات اين كشور، اين قابل قبول نيست، شما به هر قسمي هم كه بخواهيد به خورد مردم دهيد كه اين سازمان امنيت ديگر آن سازمان امنيت نيست، نمي شود.
خوئيني ها در ادامه اين مطلب كه در وبلاگ وي منتشر شده، مي نويسد: نسل انقلابي آن روز اين كار را نمي پسنديد و نمي توانست قبول كند. حتي بدتر از اين، كسي كه زماني رئيس كل سازمان امنيت و اطلاعات شاه بوده مي خواستند او را رئيس كل سازمان امنيت و اطلاعات بعد از پيروزي انقلاب كنند؛ خب اين خيلي كار نپخته و ناشيانه اي است، من نمي گويم آنها سوءنيت داشتند، هرگز، ولي اين اتفاقات هم بيشتر آن نسل انقلابي آن روز را نگران مي كرد كه چه اتفاقي قرار است بيفتد. مردم مي خواستند با همين نهادهاي نيم بندي كه بالاخره بدون يك سازماندهي دور هم جمع شده بودند- مثلا كميته انقلاب- امنيت را برقرار كنند، چاره اي نداشتند جز اينكه كميته انقلاب تشكيل بدهند، به شهرباني نمي توانستند اعتماد كنند... من هم به نوبه خودم اطمينان نمي كردم كه اين رئيس شهرباني ديروز كه از آن رژيم حفاظت و حمايت مي كرد حالا امروز بخواهد از انقلاب حفاظت و حمايت كند، من هم نمي توانستم باور كنم، اگر شما هم آن روز بوديد حتما باور نمي كرديد؛ خب اين نوع تصميمات و رفتارهاي دولت شكاف عميقي بين مردم و دولت ايجاد كرده بود.
مدير مسئول روزنامه توقيف شده سلام توضيح نمي دهد كه با اين اوصاف، چگونه طيفي از مدعيان خط امام (داعيه داران بعدي اصلاح طلبي) توانستند در يك جبهه واحد با گروهك نهضت آزادي قرار بگيرند و در پروژه هاي مشترك عليه نظام و انقلاب همكاري كنند. كار به جايي رسيد كه رئيس گروهك تحريم كننده انتخابات سال 76، در سال 88 از خاتمي (عضو مركزيت مجمع روحانيون) به عنوان لولاي هماهنگ كننده و پيونددهنده همه مخالفان نظام ياد كرد و سران نهضت آزادي دوشادوش برخي اعضاي «مجمع» در فتنه آن سال ايستادند.
طبيعتا يا «رابطين خوب» لانه جاسوسي، توبه كرده بودند- كه نكرده بودندو مثل گذشته سناريوي آمريكا را به اجرا مي گذاشتند- و يا اينكه مدعيان اصلاح طلبي، همراه خيانت هاي گروهك ها شده بودند.

پژوهش آقاي سوتي درباره اخبار ويژه كيهان ! (خبر ويژه)

اخبار ويژه كيهان كه در صفحه دوم اين روزنامه منتشر مي شود، تبديل به متر و معيار قضاوت بسياري از رسانه ها و فعالان جنبش سبز شده است».
اين خبر را پايگاه اينترنتي «صبح امروز» (وابسته به مجتبي واحدي) منتشر كرده و نوشت: اين افراد و رسانه ها معتقدند هرچه ميزان نقل قول هاي كيهان از يك رسانه بيشتر باشد و به قول معروف آن رسانه سوتي داده باشد، نشان دهنده آن است كه آن رسانه در انتشار اخبار يا تحليل هاي خود اشتباه كرده است. اين روش و استناد به ستون اخبار ويژه كيهان تاكنون معيار قضاوت درباره بسياري از رسانه ها از سوي حاميان جنبش سبز شده است. مثلا بسياري از فعالان سبز بر اين عقيده اند كه سايت خودنويس، خوراك لازم را براي كيهان تامين مي كند. در بحبوحه اعتراضات پس از انتخابات نيز، رسانه اي (جرس) پايه گذاري شد كه خود را رسانه جنبش راه سبز معرفي مي كند.
«صبح امروز» همچنين نوشت: سايت ياد شده كه همواره از سردمداران متهم كردن ديگر سايت ها به خوراك دادن براي روزنامه كيهان بوده است، خود كارنامه اي بهتر در اين زمينه ندارد. نگاهي كوتاه به اخبار منتشر شده در 14 شماره روزنامه كيهان كه در ماه جاري-آبان- منتشر شده است، نشان مي دهد كه در اين مدت سايت مورد اشاره، 6بار به طور مستقيم خوراك خبري اين ستون را- كه گفته مي شود توسط شخص حسين شريعتمداري تهيه مي شود- تهيه كرده است. در همين حال 3 خبر ديگر نيز مربوط به واكنش هايي است كه نسبت به اخبار يا تحليل هاي درج شده در اين سايت، در ديگر رسانه ها منتشر شده است. 3خبر ديگر روزنامه كيهان نيز مربوط به واكنش هايي درباره يادداشت يكي از نويسندگان اين سايت است كه البته در سايت روز آن لاين منتشر شده بود. اين نگاه كوتاه، احتمالا مي تواند به خوبي نشانگر كاركرد برخي رسانه هاي جنبش سبز باشد.
اين سايت وابسته به واحدي البته با نوعي زرنگي، از محك زدن نامبرده با همين معيار (تعداد تكرار نام سايت ها يا اشخاص در ستون اخبار ويژه كيهان) طفره رفته است چه اينكه، با مختصر جستجو مي شد فهميد كه نامبرده جزو مشتركان ثابت اين ستون و از ركوردداران خدمات دهي در اين زمينه است.
علت تلاش واحدي براي متهم كردن جرس و خودنويس به همكاري با كيهان اين است كه اين دو سايت اخيرا از قول خانواده كروبي خبر داده بودند نامبرده از اول آبان «سخنگو» و «مشاور» كروبي محسوب نمي شود و نبايد از چنين عناويني سوءاستفاده كند. و اين در حالي است كه واحدي اصالتا از خود چيزي ندارد و به همين دليل، در اين اواخر به سيم آخر زده و در جهت جلب توجه، اعلام كرد از حمايت هاي مالي آمريكا استقبال مي كند. اين اظهارات در كيهان منتشر شد و ظاهرا مورد سرزنش شديد ديگر عناصر فراري شده به نحوي كه واحدي اكنون در پاسخ مي گويد كدام شما سوتي نداده و سوژه كيهان نشده ايد، كه از من طلبكار شده ايد.
واحدي يكي از طراحان راهپيمايي سكوت در پياده روهاي بالاي شهر بود كه تبديل به ضرب المثل هجو اپوزيسيون و نشانه نبوغ بالاي! آنها قلمداد شد.

دعاي مدعيان اصلاحات براي نجات نظام سرمايه داري! (خبر ويژه)

يك همكار نشريات زنجيره اي مي گويد بحران اقتصادي كشورهاي غرب به خاطر عمل نكردن به نسخه سرمايه داري است و ايران از اين ماجرا بايد درس بگيرد!
سعيد ليلاز در سايت ديپلماسي ايراني نوشت: بحراني كه اخيراً در حوزه يورو ايجاد شده است، بحراني براي نظام سرمايه داري نيست. اتفاقاً نظام سرمايه داري آن چنان كه واضعين برجسته و اوليه آن همچون آدام اسميت، ميلتون فريدمن و فرد فريدريش فون هايك مي گويند نظامي است كه اگر حرفهاي آنها به درستي و كاملاً رعايت شود و امكان عملي شدن آن وجود داشته باشد، هرگز اجازه نمي دهد كه چنين بحراني به وجود آيد. به عبارت ديگر بحران پديد آمده ناشي از عمل نكردن به توصيه هاي نظريه پردازان نظام سرمايه داري است. بنابراين اين مهم است كه توجه كنيم كه بحران پديد آمده، بحراني براي نظام سرمايه داري نيست. بلكه اين وضعيت بحراني براي دولت ها و دخالت آنها در اقتصاد است.
وي مي افزايد: اين بحران درس بزرگي براي ايران دارد. درسي كه اين بحران براي ايران دارد اين است كه دولت ها نبايد به خود اجازه دهند كه ميزان كسري و بدهي آنها از ميزان درآمد و قدرت بازپرداخت آنها از حد معيني بالاتر رود. در واقع ماهيت بحراني كه يونان و از طريق يونان، ايتاليا و اسپانيا، پرتغال و ايرلند و در نهايت كل حوزه يورو را در برگرفته، بحران مداخله بيش از حد دولت در امور اقتصادي و بحران افزايش شديد هزينه هاي دولت تحت فشارهاي اجتماعي است.
وي همچنين نوشت: بنابراين ما بايد ماهيت اين بحران را درست بشناسيم. چون وقتي به تبليغات رسمي و جاري در كشورمان توجه كنيم مي بينيم كه براساس اطلاعات غلط تحليل هاي نادرست در مورد اين بحران مطرح مي شود. اساس اين بحران به ماهيت و كاركرد نظام سرمايه داري ربطي ندارد.
آقاي ليلاز توضيح نمي دهد اولاً اين چه مدل ناكارآمدي است كه در هيچ جا نه در اروپاي بحران زده و نه در آمريكا- قابل اجرا نبوده و نتايج فعلي را به بار آورده است. ثانياً بحران فعلي منحصر در كشورهايي مانند يونان در ايتاليا و اسپانيا و پرتغال و ايرلند نيست بلكه به آمريكا و انگليس و فرانسه نيز كشيده شده است. ثالثاً اگر كسري بودجه ملاك بحران از نگاه اينان محسوب مي شود چرا كه قبله سرمايه داري (آمريكا) را مثال نمي زند كه دولت آن، بدهكارترين دولت دنيا و داراي بزرگ ترين كسري بودجه است تا جايي كه امسال ميزان بدهكاري دولت آمريكا به 14 هزار و پانصد ميليارد دلار رسيده است. چگونه مي شود قبله سرمايه داري به اين ميزان از ورشكستگي و «بي محلي و بي پشتوانه اقتصادي» برسد و بعد بتوان ادعا كرد اين بحران ربطي به ماهيت نظام سرمايه داري ندارد؟ رابعاً چرا افرادي از اين دست حاضر نيستند اذعان كنند كه قبله سياسي مورد تبليغ آنها از اساس فرو ريخته و آنان را دچار تشويش ذهن كرده است؟ و چرا برخي قلم زنان غيرآمريكايي اين قدر بي محابا و آمريكايي تر از آمريكايي ها براي نظام رو به موت سرمايه داري، خودكشي مي كنند؟

يكي بياد منو بگيره وگرنه...! (خبر ويژه)

يك روزنامه نگار صهيونيست، تهديدهاي اسرائيل عليه ايران را به تمسخر گرفته و آن را خارج از حد و توان اين رژيم خواند.
اوري آونري، عضو پيشين كنست (پارلمان) رژيم صهيونيستي در تحليلي با عنوان «منو بگير!» نوشت: همه اين صحنه مدرسه را به ياد دارند. پسركوچكي با بزرگتر از خودش دعوا مي كرد. رو به سر رفيقش داد مي زد «منو بگير، قبل از آن كه كاري دستش بدهم»! از قرار معلوم دولت اسرائيل هم در چنين راهي افتاده است. هاآرتص صفحه اول خود را به تصويرهاي هفت وزير مهم (گروه هفت نفره امنيتي) با حروف درشت مزين كرده و مي نويسد كه سه نفر با حمله موافق و چهار نفر ديگر مخالف اند. يك ضرب المثل آلماني مي گويد «انقلابي كه پيشاپيش خبرش را بدهند، سر نخواهد گرفت.» در مورد جنگ هم، چنين است. داگان رئيس پيشين موساد چنين ايده اي را ابلهانه ترين ايده ناميده است. هفته گذشته انبوهي از خبرها حاكي از آزمايش موشكي اسرائيل و انجام رزمايش ارتش ما در جزيره ساردين ايتاليا و... به رسانه ها درز كرد. همه شواهد ناظر بر اين است كه تمام اين جاروجنجال ها دوز و كلك است. اين يك شگرد كهنه اسرائيلي است.
وي ادامه مي دهد: بسيار خوب، بگذاريد براي لحظه اي جدي باشيم. اسرائيل به ايران حمله نخواهد كرد. از سال 1956 و ماجراي سوئز، اسرائيل هرگز عمليات نظامي بارزي بدون كسب نظر موافق قبلي آمريكا انجام نداده است. آمريكا، تنها پشتيبان قابل اتكاي اسرائيل در جهان است. (شايد افزون بر جزيره فيجي، ميكرونزيا، جزائر مارشال و پالائو!). گسستن اين ارتباط به معني بريدن رشته زندگي ماست. براي چنين كاري لازم است كه كمي بيشتر از خل باشي. بايد ديوانه محض شده باشي. از اين گذشته اسرائيل بدون پشتيباني نامحدود آمريكا نمي تواند جنگ بكند.
اوري آونري مي افزايد: بياييد نگاهي به يك نقشه بياندازيم. پيش از شروع هر جنگي، اين كار توصيه شده است. نخستين چيزي كه توي چشم مي زند، تنگه باريك هرمز است. يك سوم نفت حمل شده از طريق درياها از اين تنگه مي گذرد، كل صادرات نفت عربستان، كشورهاي خليج فارس، عراق و ايران از اين راه باريك دريايي گذشته و در تيررس قرار دارد. واژه «باريك»، كمترين چيزي است كه مي شود گفت. پهناي اين آبراه 35 كيلومتر است. هنگامي كه اولين هواپيماي اسرائيل وارد فضاي ايران شود، اين تنگه بسته خواهد شد. نيروي دريايي ايران داراي قايق هاي موشك انداز بسياري است، ولي نيازي به آنها نخواهد بود. موشك هاي مستقر در زمين كافي است.
نويسنده صهيونيست يادآور شد: هم اكنون جهان در آستانه دوزخ تلوتلو مي خورد. سقوط، يونان كوچك و همراه با آن، بخش عمده اي از اقتصاد جهان را تهديد مي كند. حذف يك پنجم نفت مصرفي ملت هاي صنعتي فاجعه اي به بار خواهد آورد كه حتي تصورش را هم نمي توان كرد. گشايش تنگه با زور به عمليات نظامي عمده اي نياز خواهد داشت كه همه بدبياري هاي آمريكا در عراق و افغانستان را تحت الشعاع قرار خواهد داد. آيا آمريكا توانايي چنين كاري را دارد؟ يا ناتو؟ ايران كشور بزرگي است، تاسيسات هسته اي در پهنه كشور پراكنده اند و عمدتا در زير زمين قرار دارند. حتي با بمب هاي نفوذي ويژه كه آمريكاييان در اختيار بگذارند، فقط ممكن است تلاش هاي ايران را به تاخير اندازد- يعني در وضعيتي كه قرار دارند، نگاه داشت- آن هم براي چند ماه. براي چنين نتيجه ناچيزي، بهاي بسيار گزافي بايد پرداخت. علاوه بر اين، كاملا مسلم است كه با آغاز جنگ، اسرائيل موشك باران خواهد شد. نه فقط از ايران، بلكه همچنين از سوي حزب الله و شايد حماس. ما دفاع مناسبي براي شهرهايمان نداريم. ميزان كشته و نابودي ما كمرشكن خواهد بود.
عضو سابق «كنست» با بيان اينكه «حرف زدن درباره جنگ، براي اسرائيل مصرف سياسي داخلي دارد»، نوشت: هفته گذشته جنبش اعتراضات اجتماعي در تل آويو دوباره جان گرفت. پس از وقفه دوماهه، توده ها در ميدان رابين در تل آويو گرد هم آمدند. اين تظاهرات كاملا چشمگير بود. چرا كه در همان روز راكت هاي بسياري روي شهرهاي نزديك غزه پرتاب شد. تاكنون، در شرايط مشابهي، همواره تظاهرات را لغو مي كردند. مشكلات امنيتي همه چيز را به فراموشي مي سپرد. ولي اين بار، نه، دست كم يكصد هزار نفر و اغلب آنها هم جوان بودند. معلوم بود اعتراض ها تحليل نرفته است. بنابراين بايد درباره تهديد خارجي صحبت كرد.
خاطرنشان مي شود ايهود باراك با اشاره به انتشار انبوهي از اين تحليل ها و تحليل هاي مشابه در محافل سياسي و مطبوعاتي رژيم صهيونيستي گفته است: هنگامي كه مي شنويم يك روزنامه نگار ارشد به ملت مي گويد اگر جنگي با ايران درگير شود احتمال دارد يك صد هزارنفر كشته شوند و يا يك روزنامه مهم و پرتيراژ ادعا مي كند احتمال دارد اسرائيل نابود شود و يا يك عضو مهم «كنست» مي گويد در صورت جنگ با ايران، آنقدر افراد كشته خواهند شد كه محملي براي دفن آنها وجود نخواهد داشت بايد بپرسيد اين ها درباره چه سخن مي گويند و چرا بذر وحشت را مي كارند. كسي كه مي انديشد من و نخست وزير اسرائيل نشسته ايم و برنامه حمله به ايران را مطرح كرده ايم، هذيان مي گويد.