راز كلبي گري آمريكا (يادداشت روز)

جهان جديد و درحال تغيير، پايان هفته شلوغي را پشت سر گذاشت. وقتي از جهان درحال تغيير و نو شدن سخن مي گوييم، فرض بر اين است كه طيفي در اين ميان طرفدار تغيير مناسبات جهاني و عادلانه و انساني تر كردن آن هستند و در مقابل طيفي محافظه كار شامل قدرت هاي مسلط و كارگزاران محلي آنها، به شدت در مقابل اين تغيير مقاومت مي كنند. به يك معنا، روزگار معاصر دستخوش يك جنگ جهاني اعلام نشده است تا از درون آن نظم جهاني نوين بجوشد و شكل بگيرد. اين جبهه جنگ بزرگ طبيعتاً شامل «محور»هاي مختلف تقابل است. برخي از اين محورها و خط ها، خطوط اصلي معارضه است و برخي ديگر صرفاً شاهد عمليات ايذايي است و محورهاي سوم، محورهايي است كه در آنها صرفاً عمليات فريب انجام مي شود هرچند كه عملياتي پر سروصدا باشد و جلب توجه كند. اساساً ويژگي عمليات فريب، همين انحراف ذهن نيروهاي جبهه مقابل از خطوط اصلي جنگ است. تقابل ماه هاي اخير ما و آمريكا، بخش مهمي از اين كش و قوس جهاني است. به تعبيري، اين تقابل مانند صحنه بازي شطرنج، آرايشي چند لايه دارد و رفتارهاي حريف در آن، تركيبي از عمليات فريب، ايذايي و واقعي را به خود مي گيرد. و البته شكل چهارمي از رفتار را در عمل آمريكايي ها مي توان ديد و آن بازي از سر لاعلاجي و اضطرار است.
جهان جديد پايان هفته شلوغي را پشت سر گذاشت، به چه معناست؟ مقامات آمريكايي در هفته گذشته، به ويژه روزهاي پاياني آن، پركار نشان مي دادند. آنها پس از رقصاندن آقاي آمانوي لپ تاپ به دست در انظار، قطعنامه اي را به شوراي حكام بردند تا نمايش نگراني از برنامه هسته اي ايران را كامل كنند. البته آنچه تصويب شد چون دروغ و از اساس خلاف واقع مي باشد، ظالمانه است و به سياق رفتار گذشته آمريكا و غرب مي كوشد از تكرار مكرر ادعايي بي بنيان، سابقه و سند! بسازد. قطعنامه از آمانو مي خواهد مجدداً در ماه مارس (اسفند ماه) به آژانس گزارش دهد. همان روز (جمعه) كه قطعنامه مذكور از تصويب شوراي حكام آژانس گذشت، رژيم كوك شده عربستان، قطعنامه اي را به مجمع عمومي سازمان ملل برد كه در آن بدون متهم كردن رسمي ايران، نسبت به توطئه ترور عادل الجبير سفير اين كشور در واشنگتن ابراز نگراني شده است. آمريكايي ها درصددند درباره ادعاي نقض حقوق بشر نيز كار مشابهي را در كميته سوم مجمع عمومي انجام دهند. اين فهرست را مي توان با افزودن انواعي از اخبار مربوط به تهديد نظامي و تبليغات تحريم يكجانبه اقتصادي و نيز فشارها به سوريه و حزب الله لبنان و... طولاني تر كرد اما اين اخبار پر سر و صدا نمي تواند همه ماجراهاي آخر هفته غرب را روايت كند. وسط همين سر وصداها و درحالي كه دولت مافيايي برلوسكوني در ايتاليا سقوط مي كرد، جنبش ضد سرمايه داري «تسخير» در بيش از 30 شهر آمريكا ريشه دواند. حالا ديگر رقم بازداشتي هاي روزانه از مرز 400-300 نفر گذشته و سركوب ها، رنگ خون و خشونت عريان به خود گرفته است. باز هم اگر در جست وجوي مهم ترين اخبار هستيد، بايد سري به خزانه تهي آمريكا بزنيم.
دولت آمريكا چهارشنبه گذشته، بي سروصدا يك ركورد بزرگ را شكست. رقم بدهي هاي اين كشور كه 3ماه پيش 14هزار و پانصدميليارد دلار اعلام شده و بازار وال استريت را لرزانده بود، چهارشنبه 16نوامبر 2011 از مرز 15هزار ميليارد دلار گذشت. بنابر اعلام وزارت دارايي آمريكا، اكنون روزانه 56ميليارد دلار بر بدهي هاي اين كشور افزوده مي شود و در مقابل رقم كسري بودجه فزوني مي گيرد. و اين يعني اين كه اگر پليس با اسلحه و باتوم و اسب مي كوشد چادرنشينان خشمگين «جنبش تسخير» را پراكنده كند، زمامداران كاخ سفيد از آن سو هيزم در آتش مي افكنند و با افزودن بر شمار محرومان و گرسنگان و تبعيض زدگان و بيكاران، ظرفيت اجتماعي جنبش اعتراض را بالاتر مي برند! تحليل گران چهارشنبه گذشته را از اين حيث «روزي شرم آور در تاريخ آمريكا» نامگذاري كردند. معناي ديگر اين اتفاقات، كاهش اجباري در بودجه هاي نظامي و اطلاعاتي است آن هم در شرايط ويژه اي كه گويا همه در خاورميانه دست به دست هم داده اند تا چهارپايه را از زير پاي حاكمان كاخ سفيد بكشند. نمي خواهيم اوقات آقاي اوباما را بيش از اين تلخ كنيم و مثلاً بپرسيم از افغانستان و عراق و پروژه قرن جديد آمريكايي چه خبر؟ يا اينكه اگر گزارشگر بي بي سي مي گويد سرافكندگي خروج تحقيرآميز آمريكا از عراق را ايران رقم زد يعني چه؟! نام ايران بردن همان و تب و لرز سياستمداران آمريكايي و اسرائيلي و انگليسي همان!
مي توان نتيجه گرفت رفتار زمامداران آمريكا- و نظاير آنها در غرب و منطقه- در اين طوفان تغيير، هم از جنس معارضه جدي است و هم از نوع «ايذايي»، «عمليات فريب» و «لاعلاجي». اگر قطعنامه اي عليه ايران انشا مي كنند يا آهنگ تحريم يكجانبه مي نوازند و اگر خيز ارجاع به شوراي امنيت برمي دارند و وسط راه جا مي مانند، در واقع صادقانه- كم پيش مي آيد كه چنين صادق باشند!- مي گويند كه همه زور و تدبير خود را در دشمني با «ايران الهام بخش» به كار بسته اند و همه توان و تدبيرشان، همين است كه مي بينيد. قابل پيش بيني است كه اين روند در ماه هاي آينده تداوم داشته باشد. بنابراين در اين سو ضرورت دارد ضمن پيشروي ها و توفيقات، تحركات دشمن را رصد كنيم.
اما درباره رويكرد آمريكا و غرب به عرصه داخلي ايران بايد عنايت داشت كه دشمن به موازات كند شدگي اغلب حربه ها و تشديد استيصال، به ضربه در عمق ايران مي انديشد. از نگاه دشمن، تركيبي از ضربات رواني، سياسي و اقتصادي بايد بتواند انتخابات چند ماه آينده مجلس در ايران را از خود متأثر كند. انتخابات براي آنها هم موضوعيت و هم طريقيت دارد. براساس «گرا»ها و مشورت هايي كه سرويس هاي اطلاعاتي و ايستگاه هاي ديپلماتيك غرب از گروهك هاي نفاق جديد و قديم دريافت مي كنند، بايد ذهن و زندگي مردم را چنان آماج هدف قرار داد كه از پشتيباني جمهوري اسلامي دست بكشند يا بخشي ولو اندك از آنها تبديل به پياده نظام فتنه گران شوند. اين حلقه هاي همكار در غرب معتقدند اگر فتنه چندلايه سبز پس از آن همه هياهو، دود شد و هوا رفت، سيلي و ضربه اصلي را از مردم خورد و انتقام اصلي را بايد از همين ها گرفت. ابداع واژه تحريم هاي فلج كننده از سوي مقامات آمريكايي در 17 ماه پيش دقيقا ناظر بر همين معنا بود، هر چند كه در عمل بسياري از محاسبات و ارزيابي ها معكوس از آب درآمد. به همين دليل هم شماري از همان مشاوران كلاهبردار طي ماه هاي اخير دستخوش اخراج و طرد قرار گرفته اند، اگرچه استراتژي ضربه در عمق، همچنان تنها استراتژي غرب تلقي مي شود.
تحريم هاي اقتصادي غرب، هر چند كه در ذات خود براي تهديد و فشار طراحي شده اما يقينا مي تواند سكوي كمكي براي اتمام طرح تحول اقتصادي در ايران باشد. تحول و اصلاح ساختار اقتصاد كشور از 11 ماه پيش با آغاز طرح هدفمندسازي يارانه ها، وارد فاز تازه و مهمي شد. شايد اگر تهديدها و فشار نبود، اين جراحي ضروري در اقتصادي كه به مدت 60 سال به ريخت وپاش، مصرف زدگي، هرز دادن منابع، افول بهره وري، و ضعف خلاقيت و توليد خو كرده بود، باز هم به تعويق مي افتاد. در اين ميان اراده دولت و مجلس و همراهي ستودني مردم باعث شد اين پروژه بزرگ ملي و اين جراحي اورژانسي با 90-80 درصد موفقيت پيش برود. حتي اگر هيچ دستاورد ديگري در اين فرآيند، به جز صرفه جويي بي سابقه در مصرف بي رويه انواع حامل هاي انرژي نداشتيم، تحول اقتصادي، اتفاق پرارج و مباركي بود. حقيقتا اين بار بايد از غربي ها تشكر كرد كه ايران را به مرزهاي خودكفايي مثلا در زمينه توليد و مصرف بنزين راندند. اين قضاوت در آينده تاريخ، شفاف تر و بدون نقيض صورت خواهد گرفت كه تحريم هاي اقتصادي دشمن اگر چه براي تهديد و عداوت بود اما به عنوان «مشوق» ملت و حاكميت ايران در زمينه اصلاحات اقتصادي عمل كرد. درست گفته اند كه شيطان- و دوستان و نوچگان آن- كلب معلّم (سگ دست آموز) خداوند هستند. اگر هم پارس مي كنند و مي رانند، در متن تدبير بزرگ تر خداوندي عمل مي كنند. بنابراين با وجود سختي هاي اوليه، تحريم ها و فشار را بايد ارزشمند شمرد و از فرصت فراهم آمده براي بهره وري بيشتر، بهينه سازي و ارتقاي مصرف، و سوق دادن يارانه ها از مصرف به سوي توليد ملي بهره جست.
مطابق آنچه كه به اجمال گفته شد، اهميت دو موضوع «جهاد اقتصادي» و «اتحاد انسجام ملي» آشكارتر مي شود. اگر تحولات گسترده جهاني براي برپايابي مناسباتي عادلانه تر از سوي ملت ها- چه در خاورميانه اسلامي و چه در غرب- در جريان است و اگر قرار است پيروزي هاي شيرين در اين جبهه بزرگ را تثبيت كنيم، چاره اي جز تعميق اتحاد ملي و در كنار آن اتمام موفق اصلاحات اقتصادي نداريم. فراموش نبايد كرد كه اقتصاد ما هنوز دوره نقاهت و بهبود را طي مي كند. بنابراين هنوز، نيازمند همدلي و انسجام در سطوح «حاكميتي» و «ملي» است. آنچه به مردم مربوط مي شود تا حدود زيادي عملي شده هر چند كه تا مرزهاي بهينه سازي مصرف و بهره وري توليد فاصله زيادي داريم.اما از سمت حاكميت (دولت و مجلس و دستگاه قضايي)، توقعات اجابت نشده فراواني وجود دارد. به يك معنا هدفمندسازي يارانه ها، يعني يارانه هاي هنگفت را از پرخواران و انگل هاي اقتصادي دريغ كردن و صرف خلاقيت و توليد و كارآفريني نمودن. چنين پروژه بزرگ تحولي، هم حاوي برنامه هاي ايجابي و هم محورهاي سلبي است. هم اصلاح- به شايسته خرج و مصرف كردن- است و هم مبارزه با فساد و افساد. هم نيازمند مجاهدت ستادي است و هم مستلزم، اقدامات ميداني. يارانه ها در اقتصاد سالم و پويا، مانند خوني كه از قلب پمپاژ مي شود، به دوردست همان قدر مي رسند و حركت مي بخشند كه به نزديك ترين بخش ها. در غير اين صورت نوسان ها و لختي و ركود يا انباشت نامشروع سرمايه ها اتفاقاتي طبيعي خواهد بود. در اين ميان با تأسف بايد گفت برخي رقابت هاي مبتذل سياسي- كه به ويژه به اعتبار رقابت هاي انتخاباتي، بعضا شدت هم مي يابد- در كنار برخي مفاسد و تخلفات اقتصادي، موجب كم توجهي به روند درمان اقتصاد كشور مي شود. دامن زدن به بي ثباتي اقتصادي و افزايش ريسك يا غفلت از تزريق به هنگام داروهاي تقويتي (يارانه ها و تسهيلات) و كم توجهي در زمينه رصد روند مداوا، ماحصل تعاملات ناصحيح است كه در ميان برخي نهادهاي حاكميتي، سياستمداران، مديران و حتي رسانه ها ديده مي شود. براي برخي از اين طيف ها، آن قدر كه درگيري با رقيب يا تكميل و تجهيز ستاد انتخاباتي اهميت و اولويت دارد، اهتمام به مسائل مهم و تحولات تعيين كننده جهاني موضوعيت ندارد.
كوتاه سخن آن كه جهان پيچ تاريخي سرنوشت سازي را مي گذراند. درست مانند روز بزرگ صفين، آنجا كه چند ضربت ديگر مي توانست كار «سياست اموي» را الي الابد يكسره كند. در اينكه جنگ بزرگي در جريان است، ترديدي وجود ندارد. اما بايد جنگ را از فريب بازشناخت. صحنه آشنايي است اين صحنه كه عمله هاي معاويه كنار فرات، نمايش حفاري راه انداختند و همزمان كساني گفتند آنها مي خواهند سد را بشكنند تا سيل، اردوي سپاه علي(ع) را با خود ببرد. هدف آن بود كه سپاه ايمان، موضع استراتژيك خود را خالي كند و به دشمن واگذارد. عمله هاي آمريكا ماه ها- بلكه سال ها-ست كه مي كنند و پر مي كنند. اصل سيل، آمريكا را فراگرفته است.
محمد ايماني

قرص (گفت و شنود)

گفت: يك عضو فراري گروهك نهضت آزادي طي مصاحبه اي گفته است؛ ما به اين نتيجه رسيده ايم كه از دست گروههاي اپوزيسيون هيچ كاري ساخته نيست.
گفتم: پرت و پلا گفته! چه كاري مهم تر از اينكه براي ستون اخبار ويژه و گفت وشنود كيهان سوژه تهيه مي كنند و باعث خنده خلق الله مي شوند.
گفت: اين عضو مركزيت نهضت آزادي گفته است؛ مشكل اصلي ما اين است كه «عقل عملي» نداريم و هنگامي كه با هم جمع مي شويم به جاي اتحاد، به جان همديگر مي افتيم و با هم درگير مي شويم.
گفتم: اين كه چيز جديدي نيست. تمام اسب هاي درشكه اينجوري هستند و هنگامي كه به سربالايي مي رسند همديگر را گاز مي گيرند.
گفت: ايشان گفته است بايد بررسي كنيم كه چرا گروههاي اپوزيسيون عقل عملي ندارند و هر كدام ساز جداگانه اي مي زنند!
گفتم: يارو هفت قلو زائيده بود، هر كدام از بچه ها يك رنگ جداگانه داشتند. از پزشك خانواده علت را پرسيد و پزشك گفت؛ فلان فلان شده چرا به جاي قرص ، اسمارتيز خورده اي؟!

در اقدامي غيرحقوقي عليه ايران
سازمان ملل با دست خالي قطعنامه صادركرد

سرويس سياسي-
مجمع عمومي سازمان ملل متحد در حالي بامداد روز شنبه به وقت تهران قطعنامه اي را در محكوميت طرح ترور سفير عربستان در واشنگتن به تصويب رساند كه ادعاهاي واهي آمريكا در اين باره به اثبات نرسيده است.
مجمع عمومي اين قطعنامه را با 106 راي موافق در مقابل 9 رأي منفي و 40 رأي ممتنع تصويب كرد.
بنابر گزارش هاي منتشره، ارمنستان، بوليوي، كوبا، كره شمالي، اكوادور، نيكاراگوئه، ونزوئلا و زيمبابوه به ايران در دادن رأي منفي پيوستند.
در همين حال خبرگزاري آسوشيتدپرس گزارش داد: مجمع عمومي مستقيماً ايران را به دخالت در توطئه ترور سفير عربستان محكوم نكرد اما از جمهوري اسلامي خواست به حقوق بين الملل كه مستلزم حمايت از ديپلمات ها است پايبند باشد و در محاكمه افراد مسئول در اين توطئه ترور همكاري كند.
گفتني است؛ آمريكا در 11 اكتبر براساس يكسري ادعاهاي واهي جمهوري اسلامي ايران را به طرح ترور سفير عربستان در واشنگتن متهم كرده بود. طي 5 هفته گذشته علي رغم سر و صداها و تبليغات رسانه اي آمريكايي ها در طرح اين ادعاي بزرگ و سست نه تنها هيچ دليل و سندي ارايه نشد بلكه سناريوي ضعيف و متناقض واشنگتن به گونه اي بوده است كه حتي بسياري از رسانه هاي غربي آن را يك سناريوي هاليوودي خواندند.
به دنبال تصويب اين قطعنامه كه به لحاظ حقوقي الزام آور نيست، عبدالله المعلمي- نماينده عربستان در سازمان ملل- گفت كه اين قطعنامه هيچ طرفي را متهم يا محكوم نمي كند اما به ايران به اين دليل اشاره مي كند كه نام اين كشور در اعترافات منصور ارباب سير آمده است.
اين در حالي است كه منصور ارباب سير اولاً تابعيت آمريكايي نيز داشت و ثانياً؛ در اولين جلسه دادگاه نيويورك به صراحت اعترافات منتسب به خودش را تكذيب كرد.
مجمع عمومي سازمان ملل در حالي برخلاف رويه موازين حقوق بين الملل با دستي خالي اين قطعنامه را مهار كرد كه روسيه و چين نيز از جمله كشورهاي مخالف اين قطعنامه بودند.
از سوي ديگر؛ نماينده كشورمان در سازمان ملل به اين قطعنامه ضد ايراني واكنش نشان داد و تأكيد كرد كه تصويب قطعنامه اي براساس اتهامات اثبات نشده، بدعتي خطرناك را در سازمان ملل ايجاد مي كند.
محمد خزاعي سفير و نماينده دائم جمهوري اسلامي ايران نزد سازمان ملل متحد در نيويورك در جلسه مجمع عمومي اين سازمان كه براي بررسي قطعنامه پيشنهادي آمريكا و عربستان در خصوص اتهام ترور سفير عربستان در واشنگتن برگزار شده بود، طي سخناني به اقدام بي سابقه طرح ادعاهاي بي اساس عليه يك دولت عضو در مجمع عمومي سازمان ملل به شدت اعتراض كرد.
سفير و نماينده دائم كشورمان تصريح كرد: قطعنامه ارائه شده تنها بر پايه ادعائي اثبات نشده از جانب دولتي است كه دشمني ديرينه نسبت به ايران دارد.
وي تاكيد كرد: اين ادعا در سراسر جهان و از جمله در ميان نخبگان و برخي مقامات سابق آمريكايي با شك و ترديد قوي روبرو شده است. در اين شرايط باعث تعجب است كه چگونه يك ادعا مي تواند پايه و اساس پيش نويس قطعنامه اي گرديده و به مجمع عمومي سازمان ملل ارائه شود.
خزاعي اضافه كرد: قطعنامه پيشنهادي، جمهوري اسلامي ايران را درخصوص يك طرح ادعايي متهم كرده كه در واقع اين امر پيش قضاوت در مورد پرونده اي است كه ابعاد آن نامشخص مي باشد و از اين رو تصويب قطعنامه براساس اتهامي ثابت نشده غيرمنطقي و عين بي عدالتي مي باشد.
وي تاكيد كرد: قضاوت ناعادلانه عليه يك كشور عضو سازمان ملل براساس اتهامات فرضي و اثبات نشده ضربه بزرگي به اعتبار و اختيارات مجمع عمومي اين سازمان بوده و باعث تضعيف منشور ملل متحد خواهد شد.
سفير و نماينده دائم كشورمان هشدار داد: قطعنامه پيشنهادي بدعتي خطرناك در سازمان ملل خواهد بود و مجمع عمومي اين سازمان را به محلي براي دستيابي به امتيازات سياسي و پيشبرد منافع تنگ نظرانه تبديل خواهد كرد.
خزاعي سوابق دشمني آمريكا با مردم ايران از زمان كودتاي 28 مرداد 1332 و بويژه فشارهاي سياسي و اقتصادي از سوي اين كشور از جمله اعمال تحريم هاي يك جانبه و تهديدات تجاوز گرايانه عليه كشورمان ظرف سال هاي اخير را تشريح كرد و ضمن ارزيابي قطعنامه اخير به عنوان بخشي از گام جديد آمريكا عليه كشورمان اضافه كرد: اينكه مجمع عمومي به عنوان ابزار سياسي عليه يك كشور عضو سازمان ملل مورد سوءاستفاده قرار گيرد، نمي تواند مورد قبول هيچكس باشد.
سفير و نماينده دائم كشورمان ضمن رد مجدد دخالت مقامات و يا نهادهاي ايران در طرح ادعايي، پايبندي جمهوري اسلامي ايران به كنوانسيون 1973 درخصوص اشخاص مورد حمايت بين المللي از جمله ديپلمات ها را مورد تاكيد قرار داد و تصريح كرد: متاسفانه ديپلمات هاي زيادي از كشورهاي متعدد و همچنين كاركنان بين المللي و غيرنظامي سازمان ملل ظرف سال هاي اخير هدف عمليات تروريستي قرار گرفته و جان خود را از دست دادند و در همين زمينه تعدادي از ديپلمات هاي ايراني نيز هدف اقدامات تروريستي قرار گرفته و به شهادت رسيده اند، همچنين تعدادي از سفارت خانه ها و دفاتر نمايندگي جمهوري اسلامي ايران و از جمله دفتر نمايندگي دائم كشورمان نزد سازمان ملل متحد در نيويورك ظرف سال هاي گذشته مورد حمله و تاراج قرار گرفته اند و يا درخصوص چهار ديپلمات ايراني كه در لبنان توسط رژيم صهيونيستي ربوده شده اند بيش از سي سال است كه خبري نداريم، اما به ياد نداريم كه تلاشي در جهت مطرح شدن اينگونه مسائل در مجمع عمومي سازمان ملل صورت گرفته باشد. اكنون سوال اين است كه چگونه اتهامي كه جزئيات آن هنوز معلوم نشده، مي تواند در دستور كار مجمع عمومي قرار گيرد.
خزاعي تاكيد كرد: راه ها و روش هاي برخورد با اين پرونده ها كاملا تعريف شده و مشخص مي باشد كه بارزترين آن همكاري ميان كشورها مي باشد. هدف قرار دادن كشورها در جلسات بين المللي غيرسازنده بوده و به فضايي كه بايستي روح همكاري حاكم باشد لطمه وارد مي كند.

بيانيه پاياني نخستين گردهمايي جبهه متحد اصولگرايان:
دلدادگان انقلاب اسلامي در مسير يكپارچگي اصولگرايان گام بردارند

جبهه متحد اصولگرايان با صدور بيانيه اي از همه اصولگرايان خواست كه با تنازل از برخي خواسته هاي گروهي و اغماض در برابر برخي كاستي ها، يكصدا و يكپارچه شوند.
جبهه متحد اصولگرايان در بيانيه اي بعد از اولين همايش سراسري اين جبهه با تاكيد بر وحدت در جبهه اصولگرايي، اعلام كرد: جبهه متحد اصولگرايان خود را ملزم و متعهد مي دانند با شناسايي و نامزد نمودن عناصر شايسته، متعهد، توانمند، متخصص و خدمتگزار براساس سوابق قبلي و حال فعلي ايشان براساس مباني و ارزش هاي اصولگرايي براي تشكيل مجلسي كارآمد و در تراز انقلاب اسلامي تلاش كنند.
در بخش ديگري از اين بيانيه آمده است: از منظر داخلي نيز انتخابات مجلس نهم اهميتي مضاعف دارد. پس از پريشان خوابي و ناكامي نظام سلطه در ماجراي فتنه 88، سران فتنه گر غربي و اذناب آنها در ايران اسلامي با بهره گيري از ظرفيت باقي مانده از فتنه گران و ممزوج نمودن آن ها به باند ثروت و قدرت فرقه انحرافي، كورسوي اميدي به ايجاد چالشي امنيتي در انتخابات چند ماه آينده در ايران دارند، با اين انگيزه كه بتوانند يا به جبران شكست گذشته شان از ملت قهرمان ايران دست يازند يا لااقل مانع ظفرمندي مقتدرانه جبهه متحد اصولگرايان و تشكيل مجلسي ولايتمدار و خدمتگزار مردم، كارآمدتر و انقلابي تر از گذشته شوند. مهمترين دست آويز اين راهبرد دشمنان، ايجاد تفرقه در ميان مسئولان ارشد قواي سه گانه، ميان مردم و مسئولان و ممانعت از اتحاد مردم انقلابي و خالق حماسه هاي 22 خرداد و 9 دي سال 1388 است.
همچنين در اين بيانيه تصريح شده است: «جبهه متحد اصولگرايان»- كه با حضور اكثريت سلايق و ديدگاه هاي جامعه بزرگ اصولگرايان كشور و براساس الگوي تجربه شده در انتخابات گذشته و بهينه شده كنوني تشكيل گرديده- مبتني بر اصول چهارگانه «اسلام، قانون اساسي، سيره امام و ولايت مطلقه فقيه» مندرج در منشور اصولگرايي، همگان را به «وحدت كلمه» فرا مي خواند و از تمامي اصولگرايان و دلدادگان انقلاب اسلامي دعوت مي كند براي عبور از اين مرحله حساس و سرنوشت ساز كشور، با تنازل از برخي خواسته هاي فردي و گروهي و اغماض از برخي كاستي هاي موجود در مسير اتحاد، اتفاق، يك صدايي و يكپارچگي اصولگرايان گام بردارند.
تاكيد اصولگرايان
بر وحدت حداكثري
در همين حال، فعالان سياسي اصولگرا بر وحدت حداكثري تاكيد كردند.
آيت الله سيداحمد علم الهدي امام جمعه مشهد گفت: آيت الله مهدوي كني و آيت الله مصباح يزدي به دنبال وحدت حداكثري بين اصولگرايانند.
وي با بيان اين كه علي رغم تفاوت نظريه ها، خواسته ها براي وحدت در بين بزرگان يكسان است، گفت: ان شاءالله وحدت در جبهه اصولگرايي محقق خواهد شد و با توجه به اخباري كه شنيده ام جبهه پايداري و جبهه متحد نيز با هم به وحدت خواهند رسيد.
عضو مجلس خبرگان رهبري به «فارس» گفت كه توطئه دشمن براي اختلاف افكني بين علماي معزز از همين حالا خنثي شده است.
همچنين حجت الاسلام سيدرضا تقوي عضو كميته داوري جبهه متحد اصولگرايان با بيان اين كه حركت اصولگرايان در مسير وحدت مناسب بوده است، گفت: الحمدلله وحدت در جبهه متحد اصولگرايان تاكنون موفق بوده است و ما اميدواريم در آينده بهتر از اين هم بشود.
در همين زمينه، عليرضا زاكاني رئيس ستاد انتخابات جبهه متحد اصولگرايان، با بيان اين كه در تاريخ انقلاب، هيچگاه وحدت صددرصدي ميان هيچ گروهي به وجود نيامده است، گفت: بر اين اساس ما به دنبال وحدت حداكثري هستيم.
وي در گفت وگو با ايسنا، ارائه ليست هاي جداگانه از سوي اصولگرايان را بعيد دانست.
همچنين حجت الاسلام احمد سالك، سخنگوي جامعه روحانيت مبارز، با اشاره به برگزاري اولين نشست جبهه متحد اصولگرايان، اظهار داشت: اين نشست خروجي هاي خوبي داشت و تلاش دشمنان براي القاي اختلاف در جامعه اصولگرايي را بي اثر كرد.

پس چرا با منافقين و بهايي ها هم كاسه شديد؟! (خبر ويژه)

دبير مجمع روحانيون با رد برخي ادعاها تصريح كرد ولايت فقيه توسط مجلس خبرگان منتخب ملت در متن قانون اساسي آمد و مردم هم با اطلاع راي دادند.
موسوي خوئيني ها در پاسخ به سؤالي كه طي آن القا شده بود، ولايت فقيه به طور پنهاني در قانون اساسي آمده، نوشت: مجلس خبرگان قانون اساسي ولايت فقيه را در قانون اساسي قيد كرد و با بحث و بررسي هاي زياد به تصويب مي رسد. سپس اين مصوبه به همه پرسي گذاشته مي شود همانطور كه ملاحظه مي كنيد اعضاء مجلس خبرگان با راي مردم انتخاب شده اند. پس از آن هم قانون اساسي به تصويب اكثريت ملت ايران رسيده است و در تصويب اصول مربوط به ولايت فقيه، حضرت امام نقشي نداشته اند و اين در حالي است كه ايشان معتقد به نظريه ولايت فقيه بوده اند جنابعالي [پرسش كننده] اما اين قضيه را به گونه اي حكايت كرده ايد كه گويا حضرت امام-ره- جمهوري اسلامي را آشكارا اعلام كرده اند و آن را به همه پرسي گذاشته اند ولي پنهاني و در غفلت مردم، ولايت فقيه و اختيارات ولي فقيه را خود در قانون اساسي گنجانده اند!
وي همچنين درباره اين ادعا كه «بيرون كردن آمريكايي ها از ايران ربطي به تشيع ندارد»، نوشت: در شصت سال عمر سياسي خود ديده ام كه مردم ايران براي از ميان برداشتن شاه و رژيم شاهنشاهي و ايستادن در برابر آمريكا و بيرون كردن پنجاه هزار آمريكايي به نداي يك مرجع ديني شيعي پاسخ دادند، تاسوعا و عاشوراي سال پنجاه و هفت را كه نمي توان فراموش كرد شگفت آور است كه آمريكا مسلمانان غيرشيعي را از انقلاب ايران به هراس مي افكند كه انقلابي شيعي است و شما [سؤال كننده] مي گوئيد بيرون كردن آمريكائيان ربطي به شيعه ندارد! البته شاه هم مردمي را كه شب ها بر پشت بام ها الله اكبر مي گفتند و روزها با پرچم عزاي حسيني راهپيمايي مي كردند، ماركسيست مي خواند.
خاطرنشان مي شود در فتنه سال 88 برخي سران مجمع روحانيون نظير خاتمي در كنار گروهكهاي ضدانقلابي ايستادند كه ضمن حمله به ولايت فقيه و جمهوري اسلامي و قانون اساسي، خواستار حذف اسلام از صحنه بودند و به نفع آمريكا و رژيم صهيونيستي شعار مي دادند. اوباش ضدانقلاب كه از فتنه گري منافقين جديد به هيجان آمده بودند پس از هتاكي عليه حضرت امام(ره) و ولايت فقيه، جسارت را به ساحت امام حسين عليه السلام در روز عاشورا گسترش دادند تا به زعم باطل خود، انتقام آمريكا و انگليس و اسرائيل و سلطنت طلبان و بهايي ها را از ملت ايران بگيرند اما سه روز بعد در 9 دي 1388 تودهني بزرگ را از همان ملت عاشورايي دريافت كردند. با اين حال جاي سؤال از امثال آقاي موسوي خوئيني ها باقي است كه آيا در همدستي با منافقاني كه حرمت شكنان روز عاشورا را مردمان خداجو خواندند و مورد ستايش رئيس جمهور و وزير خارجه آمريكا قرار گرفتند، دچار خسران بزرگي نشدند؟!

ايران در عراق سرافكندگي آمريكا را رقم زد (خبر ويژه)

تصميم عراق براي پايان دادن حضور نيروهاي آمريكايي در اين كشور مايه سرافكندگي واشنگتن بود. ايران در اتخاذ چنين تصميمي نقش موثري داشت.
گابريل گيتهاوي خبرنگار BBC در بغداد، ضمن بيان مطلب فوق اظهار داشت: ايران در تصميم بغداد براي خودداري از دادن اجازه به آمريكا جهت حفظ بخشي از نيروهايش در عراق پس از پايان ماموريت آنها در پايان سال جاري نفوذ و نقش داشته است. اين را يك مشاور ارشد نخست وزير نوري مالكي مي گويد. آمريكا بايد باقي مانده نيروهايش را طبق توافق تا يك ماه و نيم ديگر از عراق خارج كند.
گيتهاوي ضمن تاكيد بر اينكه «تصميم عراق براي آمريكا مايه سرافكندگي بود»، گفت: واشنگتن به سختي و به صورت علني براي توافق تازه اي با عراق با هدف ماندن يك نيروي احتياطي چند هزار نفري در عراق لابي كرده بود. دولت بغداد پس از چند ماه به آمريكا پاسخ منفي داد و شرايطي را كه براي پنتاگون قابل قبول باشد نپذيرفت. واشنگتن به شدت در برابر اين نظر كه از تضمين اهداف استراتژيك خود در منطقه بازمانده حساس است.
مايكل مك كللان سخنگوي سفارت آمريكا در بغداد مي گويد: «كسي ما را بيرون نكرده و فكر نمي كنم به درخواست ايران بوده باشد.»
بي بي سي تاكيد كرد: اين پايان جنگي خواهد بود كه براي آمريكا يك تريليون دلار هزينه داشته و جان تقريبا 4500 سرباز آن كشور را گرفته است.
تاكيد شبكه دولتي انگليس بر استيصال آمريكا در ماجراي عراق در حالي است كه دولت توني بلر نخست وزير وقت بريتانيا، حامي و همراه اصلي ياغي گري هاي بوش در قشون كشي به عراق و افغانستان بود.

ايهود باراك: جهان نبايد متوجه شود كه ما ترسيده ايم (خبر ويژه)

وزير دفاع رژيم صهيونيستي گفت: گمان نمي كنم امكان تحريم هاي بيشتر و شديدتر عليه ايران از سوي جامعه جهاني وجود داشته باشد.
ايهود باراك درگفت وگو با راديو اسرائيل نسبت به چشم انداز تحريم هاي تازه عليه جمهوري اسلامي ايران ابراز نااميدي كرد و اظهار داشت: من در اين باره خيلي خوش بين نيستم. سختي هاي بسياري در يكپارچه ساختن اراده جهاني در برابر ايران وجود دارد. من گمان نمي كنم امكاني براي اعمال تحريم هاي بيشتر و شديدتر عليه ايران از سوي جامعه جهاني وجود داشته باشد. اما با اين حال همه تلاش خود را به كار مي گيريم كه كشورها را قانع كنيم تحريم هاي ملموس تري براي توقف برنامه هاي هسته اي ايران اعمال كنند.
وي همچنين گفته است: برنامه هسته اي ايران تهديد عليه نظم جهاني است. ما نبايد دولتي ترسيده و نالان به نظر بياييم. بايد تأكيد كنيم كه ايران، چالشي پيش روي همه جهان است و جهان بايد اقدام كند.
پيش از اين، از باراك نقل شده بود كه «اگر من هم جاي ايراني ها بودم بمب اتمي مي ساختم و حامي ساخت آن بودم». وي گزارش اين اظهارات را نادرست خوانده و گفت: من درباره اين سؤال كه اگر جاي يك شهروند ايراني بوديد، آيا از بمب اتمي حمايت مي كرديد؟ گفتم: ممكن است، نمي دانم.ولي خود را فريب نمي دهم.

ركورد بدهكارترين دولت دنيا بار ديگر توسط آمريكا شكست (خبر ويژه)

بدهي هاي دولت آمريكا از مرز 15 هزار ميليارد دلار گذشت.
كاخ سفيد بدين ترتيب يك بار ديگر ركورد بدهكارترين دولت جهان را كه متعلق به خود وي بود شكست.
آمريكا سه ماه پيش با 14 هزار و پانصد ميليارد دلار ركورددار بدهكارترين دولت دنيا شده بود و در كمتر از 3 ماه 500 ميليارد دلار ديگر بر بدهي هاي خود افزوده است. برخي كارشناسان آمريكايي، روز چهارشنبه را كه ركورد تازه در آن ثبت شد به عنوان «روزي شرم آور در تاريخ آمريكا» نامگذاري كرده اند.
وزارت دارايي آمريكا چهارشنبه اعلام كرد ميزان بدهي هاي دولت در اين روز به 15 هزار و 33 ميليارد دلار رسيده و نسبت به يك روز قبل از آن، 55 ميليارد و 800 ميليون دلار افزايش يافته است.
اين رقم برابر 99 درصد توليد ناخالص ملي آمريكا در يك سال است.
به خاطر افزايش پيش بيني نشده بدهي ها، دولت باراك اوباما مورد حمله شديد جمهوري خواهان قرار گرفته است. پاول رايان كارشناس بودجه از روز چهارشنبه به عنوان «روزي شرم آور در تاريخ آمريكا» نام برده است.
فشارهاي سياسي بر اوباما ممكن است هفته جاري شدت بيشتري بگيرد. روز 23 نوامبر (چهارشنبه آينده) بايد يك «ابر كميسيون» كنگره درباره كاهش 1200 ميليارد دلار از بودجه دولت ظرف ده سال آينده تصميم بگيرد و همين خطر لرزه هاي اقتصادي بزرگ را جدي كرده است.
صندوق بين المللي پول پيش بيني كرده كه اين بدهي ها، در پايان سال جاري به 100 درصد، در سال 2012 به 105 درصد و در سال 2016 به 115 درصد درآمد ناخالص ملي آمريكا خواهد رسيد.
اگر كميسيون ويژه كنگره نتواند راه حلي براي كاهش تدريجي بدهي ها بيابد، براساس توافق هاي اعلام شده، ظرف ده سال آينده به طور خودكار 1200 ميليارد دلار از بودجه دولت كاسته خواهد شد. اعلام اين تصميم مي تواند اثرات بسيار مخربي بر اقتصاد آمريكا داشته باشد.
حدود نيمي از 1200 ميليارد دلاري كه بايد ظرف ده سال آينده از بودجه دولت آمريكا كاسته شود، سهم ارتش خواهد بود. لئون پانه تا وزير دفاع آمريكا هشدار داده كه با اين كاهش بودجه، ارتش آمريكا به شدت ضعيف خواهد شد.
به گزارش دويچه وله، پانه تا در نامه اي به نمايندگان كنگره نسبت به كوچك شدن ارتش آمريكا ابراز نگراني كرد و با ترسيم تصويري تيره و تار نوشت: «با اين صرفه جويي ها، ما محدودترين نيروي زميني را از سال 1940 به اين سو خواهيم داشت، تعداد كشتي هاي مان از سال 1915 كمتر خواهد بود و نيروي هوايي مان كوچكتر از هميشه خواهد شد.»
اگر كميسيون ويژه كنگره تا يك هفته ديگر به توافق نرسد، واشنگتن يا بايد كاهش بودجه پيشنهادي خود را اعمال كند، يا از طريق سازش با جمهوري خواهان جلوي آن را بگيرد.
راه حل دوم، خطر تكانه هاي شديد را در بازارهاي مالي به دنبال خواهد داشت، زيرا در اين صورت كاملا آشكار مي شود كه دولت توانايي حل مشكلات مربوط به بودجه و بدهي ها را ندارد.
وزير دفاع آمريكا در نامه خود نوشته است كه در صورت كاهش بودجه، آمريكا بايد از ايجاد سپر دفاع موشكي اروپا چشم پوشي كند، 450 پايگاه زيرزميني موشك هاي دوربرد خود را برچيند و به موشك هاي زيردريايي ها و بمب هاي استراتژيك خود بسنده كند.
به نوشته لئون پانه تا آمريكا ناگزير خواهد شد بسياري برنامه هاي پر هزينه تسليحاتي جديد خود را متوقف كند. تامين جت هاي جنگي «جوينت استرايك فايتر» براي نيروي هوايي، هليكوپتر براي ارتش و زيردريايي هاي جديد براي نيروي دريايي در شمار اين صرفه جويي ها خواهند بود.
وزير دفاع آمريكا يك هفته پيش از انتشار نامه خود، هشدار داده بود كه صرفه جويي در بودجه سبب خواهد شد كه ارتش آمريكا عقب بماند و به يك كشتي بدون ملوان، يك گردان هوايي فاقد خلبان هاي آموزش ديده و در نهايت به يك ببر كاغذي تبديل شود.
جمهوري خواهان پيش از اين هشدار داده بودند كه با كسر بودجه، ارتش ناچار خواهد بود براي كاهش هزينه هاي پرسنلي خود بار ديگر خدمت سربازي را اجباري كند و نيروي دريايي ناگزير خواهد شد 50 واحد از 288 كشتي خود را از دست بدهد كه برابر با دو ناوگان دريايي است. جمهوري خواهان همچنين گفته بودند كه برخي از كارخانه هاي اسلحه سازي بايد تعطيل شوند و 200 هزار سرباز حرفه اي و 200 هزار نفر ديگر از پرسنل ارتش بيكار خواهند شد.
به گزارش دويچه وله در حال حاضر هنوز 22 درصد سربازان بازگشته از عراق و افغانستان و 41 درصد زخمي شدگان اين جنگ ها بيكار هستند.