زير و بم نگراني هاي استراتژيك تل آويو (يادداشت روز)

شايد بتوان گفت كه در طول حدود 60 سال گذشته، اين اولين بار است كه در حل و فصل يك پرونده مهم خاورميانه، رژيم صهيونيستي، ديدگاهها و منافع آن از سوي غرب مورد توجه قرار نگرفته است به عبارت ديگر به نظر مي آيد كه براي نخستين بار در طول دوره اي كه از اعلام موجوديت رژيم غاصب اسرائيل مي گذرد، تل آويو ناچار به هم آهنگ كردن خود با روندي است كه همه اجزاء و ابعاد آن را در نقطه مقابل منافع خود مي داند. اين موضوع مي تواند در پرونده هاي ديگر خاورميانه هم تكرار شود.
خبرهاي فراواني حكايت از آن دارد كه مقامات ارشد رژيم صهيونيستي در طول سه ماه اخير- از زماني كه زمزمه پذيرش برنامه هسته اي ايران از سوي آمريكا به گوش رسيد- بارها به واشنگتن رفتند و در بعضي از موارد حدود 10 روز در آمريكا ماندند و دهها جلسه با مقامات دولت، كنگره و احزاب اين كشور برگزار كردند تا جمعبندي آمريكايي ها را در اينكه «ناچار به پذيرش پيشرفت هاي ايران هستيم» تغيير دهند ولي موفق نشدند. يكي دو روز پس از بازگشت نتانياهو از آخرين سفر 10 روزه به آمريكا، دفتر نخست وزير براي آنكه آخرين فشارها را به اوباما وارد كرده باشد از جلسه محرمانه نخست وزير رژيم صهيونيستي با ميت رامني رقيب انتخاباتي رئيس جمهور آمريكا خبر داد به اين معنا كه اوباما بايد از اين به بعد خود را در مقابل لابي قدرتمند صهيونيستي در آمريكا ببيند. نتانياهو در عين حال براي آنكه بگويد راه براي جلب اعتماد يهوديان بر روي رئيس جمهور كنوني آمريكا بسته نيست، اعلام كرد كه «من با همه كانديداها از جمله رامني ملاقات كرده ام» ولي اين موضع اثر نكرد و باراك اوباما ضمن انكار آنكه به امتيازدهي به ايران فكر مي كند، اعلام كرد كه مذاكرات بغداد را يك فرصت سازنده مي داند و عملاً بر مواضعي كه دو هفته پيش از آن در «ايپك» گرفته بود- يعني آسيب پذير بودن غرب در تحريم انرژي- تأكيد كرد.
شكست ديپلماتيك و سياسي دولت غاصب اسرائيل به شكافي بزرگ در درون هيأت حاكمه اين رژيم تبديل شد و صداهاي مخالف نتانياهو بخصوص از سوي چهره هاي شاخص امنيتي و نظامي بالا گرفت ژنرال «بني گانتز» رئيس ستاد مشترك ارتش ضمن آنكه به قدرت هسته اي ايران اعتراف كرد و گفت «ايران گام به گام در حال پيشروي به سوي نقطه اي است كه قادر باشد درباره تمايل به ساخت بمب تصميم بگيرد» اما در عين حال با صراحت گفت كه اين سخن رهبر ايران را قبول دارد كه «ايران دنبال توليد بمب اتمي نيست» و «تشكيلات حاكم بر ايران را عاقل و خردمند مي داند» و ايهود باراك وزير دفاع و رهبر حزب كار -مؤتلف حزب حاكم- در مراسم جشن روز تأسيس اين رژيم ضمن آنكه اذعان كرد: «احتمال اينكه ايران را بتوان با فشار بين المللي متوقف كرد، اندك و ناچيز است» در اظهاراتي كه به پريشان گويي شباهت بيشتري داشت، گفت: «ايران هنوز تصميم به ساخت سلاح اتمي نگرفته است و اگر آمريكايي ها، اروپايي ها و ما اسرائيلي ها مصمم شديم هنوز شانس متوقف كردن ايران وجود دارد.» مقامات ارشد سابق رژيم صهيونيستي نيز هجمه به نتانياهو را شدت بخشيدند و سعي كردند همه كاسه كوزه ها را سر نخست وزير بشكنند و حال آنكه تا دو هفته پيش از آشكار شدن شكست اسرائيل در جلب موافقت غرب براي تداوم فشار امنيتي به ايران، موضع نتانياهو ترجمه جمعبندي و نظر همه بخش ها و اجزاء اين رژيم درباره ايران بود. ژنرال گابي اشكنازي رئيس سابق ستاد مشترك ارتش در كنفرانس روزنامه «جروز الم پست» در نيويورك ضمن آنكه گفت ما نمي توانيم تحت چتر هسته اي ايران زندگي كنيم در عين حال با نا اميدي گفت: «تحريم هاي فلج كننده و بسيار شديدتر عليه ايران، هم اكنون خيلي دير و بي اهميت شده است.» اولمرت نخست وزير دوران جنگ 33 روزه هم به تكرار موضع اوباما روي آورد و در اين كنفرانس گفت هنوز زمان براي متوقف كردن ايران از طريق تحريم و ديپلماسي وجود دارد. «مائير داگان» رئيس سابق موساد در كنفرانس نيويورك ضمن آنكه خطر ايران را جهاني و متوقف كردن ايران را هم مسئوليتي جهاني خواند، از روند مواجهه ديپلماتيك با ايران ابراز نااميدي كرد و گفت: «نظام ايران، نظامي هوشمند و استاد ديپلماسي است. براين اساس روزنامه فرانسوي «فيگارو» در گزارشي به قلم «آدرين ژولم» نتيجه گرفت كه «مقامات اسرائيل اظهارات متناقض و بحث انگيزي را درباره ايران مطرح مي كنند.
دامنه اختلافات مقامات ارشد اسرائيل تا آنجا بالا گرفت كه شائول موفاز رهبر حزب كاديما، باراك رهبر حزب كار و نيز رهبر حزب ميرتز تقاضاي برگزاري انتخابات پيش هنگام در روز 16 اكتبر (25 مهر) را دادند و ليبرمن رهبر حزب «اسرائيل بيتنا» هم اعلام كرد، حزب او بيش از اين در كابينه حضور نخواهد داشت و در نهايت نتانياهو كه كاملاً تنها شده بود اعلام كرد كه انتخابات زودهنگام را مي پذيرد اما تأكيد كرد كه احزاب بايد روي 14 اوت (24 مرداد) يا 4 دسامبر (14 آذر) توافق نمايند. اين در حالي است كه براي سقوط كابينه، خروج حزب ليبرمن كه 15 كرسي (از 120 كرسي) مجلس را در اختيار دارد، كفايت مي كند. در اين بين مهمترين نكته كه براي رژيم صهيونيستي جنبه حياتي دارد اين است كه در صحنه بين المللي و منطقه اي بحث راجع به مهمترين پرونده خاورميانه- يعني ايران- بدون در نظر گرفتن ملاحظات غاصبان فلسطين- كه هميشه و در همه پرونده هاي 60 سال اخير در اولويت توجه غرب بود- در جريان است و بدتر از آن اين است كه غرب در اين ميدان، ناچار است نوميدانه بازي پيروزمندانه حريف را نظاره كند. غرب كه در «مذاكرات اسلامبول يك» حتي به قيمت خارج شدن سوخت 20 درصد از ايران، حاضر به پذيرش غني سازي 5/3 درصد در ايران نبود و حتي توافق خود با «رجب طيب اردوغان» را زيرپا گذاشت حالا به بغداد قدم مي گذارد در حالي كه پيشاپيش غني سازي در ايران را پذيرفته بدون آنكه از ايران تضميني براي توقف غني سازي 20 درصد گرفته باشد. همه اين اتفاقات در جلوي چشمان بهت زده رژيم صهيونيستي در حال رخ دادن است و سران تل آويو كه پرچمدار امنيتي كردن پرونده هسته اي ايران بودند و تا يك ماه قبل براي تحريك افكار عمومي غرب، مي گفتند ايران حداكثر تا سه ماه آينده اولين بمب اتمي بومي را در اختيار خواهد داشت، حالا از روي اجبار و براي توجيه آبرومندانه! براي رجزهاي قبلي مي گويند رهبران ايراني هوشمندند و بايد به سخن آنان كه مي گويند به دنبال ساخت بمب نيستيم، اعتماد كنيم.
اما در عين حال يك سؤال اساسي وجود دارد: مگر غرب نمي توانست همان مسير «تهديد نظامي»، «تحريم اقتصادي» و «ديپلماسي مبتني بر زور» را ادامه دهد؟ تا به اين روز نيفتد؟ قطعاً مي توانست و البته مثل 7-6 سال گذشته به نتيجه نمي رسيد ولي به هر حال- فارغ از نتيجه-مي توانست آن مسير را ادامه دهد. براي اين سؤال پاسخ هاي زيادي وجود دارد كه تاكنون در سطوح مختلف سياسي، اطلاعاتي و رسانه اي مطرح شده اند. اما اگر به پرونده ايران نگاه بياندازيم و محيط جغرافيايي پيرامون آن را هم در نظر بگيريم در مي يابيم كه طي يك سال گذشته دو اتفاق فوق العاده مهم در منطقه افتاده كه شرايط را كاملاً دگرگون كرده و در نتيجه، غرب را وادار به تغيير مسير كرده است. يكي از اين دو اتفاق «بيداري اسلامي» حول محور جمهوري اسلامي است. غرب تاكنون در صدد بود تا از طريق اعمال فشار سنگين و همه جانبه روي ايران، محيط منطقه اي و بخصوص نقاط حساس آن را از تأثيرپذيري از انقلاب اسلامي حفظ كند و از اين رو از چند سال پيش به دفعات اين تحليل در كانونهاي سياسي و اطلاعاتي دنيا مطرح شد كه مسئله غرب، برنامه هسته اي ايران نيست بلكه مسئله غرب، خود انقلاب اسلامي و نگراني شديد غرب از تكرار آن و پديدار شدن بلوكي بزرگ در سطح منطقه با مختصات انقلاب ايران است. خب حالا اين اتفاق افتاده و اين نكته را به اثبات رسانده كه اقدامات ضد ايراني غرب، از قضا بر سرعت پيدايي بلوك انقلاب اسلامي افزوده است.
اتفاق مهم ديگر كه البته جداي از پديده بيداري اسلامي نيست، «تحولات مصر» مي باشد. سياست هاي هجومي و دفاعي غرب در منطقه پس از فروپاشي رژيم وابسته پادشاهي ايران روي دو پايه استراتژيك - مصر و عربستان- استوار گرديد. در اين بين اهميت مصر از جنبه هاي مختلف بيش از اهميت عربستان بود و از اين رو در فاصله سالهاي 1357 تا 1389 حلقه هاي اسارت و وابستگي مصر به غرب و تبديل شدن آن به دژ محكم غرب دائماً جدي تر مي شد، تا جايي كه خيال غرب تا حد بسيار زيادي از مصر آسوده بود. براي همراه شدن با نويسنده، كافي است كه به اين دو خبر توجه كنيد. حدود سه ماه قبل از آغاز انقلاب مصر- پنجم بهمن 89- يك كنفرانس مهم تحقيقاتي با حضور حدود 300 تن از كارشناس هاي خبره كه بخشي از آنان را چهره هاي سرشناس آكادميك مصري تشكيل مي داد در واشنگتن برگزار شد. جمع بندي نهايي اين كنفرانس 7 روزه اين بود: «با توجه به گسترش فرهنگ و باورهاي صوفيانه در جامعه مصر و با توجه به استحكام رژيم حسني مبارك، هيچ تحول خارج از كنترلي در مصر متصور نيست.» خبر ديگر را از زبان ايهود اولمرت بشنويد: نخست وزير سابق رژيم صهيونيستي سه روز پيش در كنفرانس روزنامه «جروزالم پست» خاطره اي را نقل كرده است: «عمر سليمان- رئيس سازمان اطلاعات و گرداننده اصلي رژيم مبارك در فاصله سالهاي 1372 تا 1389 و فردي كه قرار بود جايگزين مبارك شود- دو ماه قبل از سقوط مبارك به تل آويو آمد، يك نفر در آن زمان از سليمان پرسيد چگونه مي تواند درخصوص انتقال قدرت در مصر مطمئن باشد و او پاسخ داد كه مهم نيست كه چه كسي رأي مي دهد بلكه مهم اين است كه چه كسي آراء را مي شمارد!»
اينك همان مردمي كه غرب با تحليل غلط از تصوف مصريان از آنان خيال آسوده اي داشت به ميدان آمده اند و دست اندركار ساختن «مصر اسلامي شريعت محور» هستند و شيرازه رژيمي كه غرب با نگاه به توانايي سركوب آن، تصور آسوده اي از آن داشت فروپاشيده و نشانه هاي واضحي از بازيابي مجد مسلمانان مصري به چشم مي خورد. برخلاف تحليل غرب، تصوف شمال آفريقا از تعاليم عارف، فيلسوف، فقيه و مجاهد قرن ششم و هفتم هجري -محي الدين ابن عربي كه امام راحل او را شيخ اكبر مي خواند - ريشه مي گيرد كه هر چند بعد ها حكام جور براي مخدوش كردن چهره وي اتهاماتي به وي زدند ولي اين اتهامات چندان مؤثر واقع نشد. كاملاً واضح است كه اين دو پرونده -بيداري اسلامي و بازخيزي مصر- سايه خود را بر فضاي بين المللي گسترده و اجازه تداوم سياست هاي گذشته را نمي دهد.
رژيم صهيونيستي اين تنگنا و گرفتاري را با گوشت و پوست و استخوان خود احساس مي كند و بخوبي مي داند كه سياست غرب در كنترل منطقه- خاورميانه و شمال آفريقا- آنقدر بحران زده است كه جايي براي فكر كردن به منافع اسرائيل براي غرب باقي نمانده است چه رسد به اينكه مانند گذشته بخواهد منافع اسرائيل را ضميمه هر قول و قرار دو يا چند جانبه در منطقه بنمايد. «بحران موقعيت»، آينده رژيم غاصب را بشدت به مخاطره انداخته و درون اين رژيم را هم بشدت تحت تأثير قرار داده است و لذا هيچ جاي تعجب ندارد از اينكه مي بينيم رژيم وحشي اسرائيل در مرزهاي شمالي فلسطين با لبنان مشغول احداث ديوار امنيتي است و دولت مشغول اجراي طرح «تال» است كه همه جوانان يهودي را به خدمت سربازي فرا مي خواند.
حدود يك هفته پيش مسئولين امنيتي و استراتژيك رژيم صهيونيستي كنگره اي را در دانشگاه هرتزليا برگزار كردند، خروجي اين كنگره دو روزه كه در معاريو چاپ شد، اين بود: «محيط استراتژيك اسرائيل- تحت تأثير تحولات مصر- بسيار ضعيف شده و بخش هايي از منظومه امنيت منطقه اي اسرائيل سقوط كرده است. تنها رژيم سعودي- در پشتيباني از اسرائيل- باقي مانده كه اگر فرو بپاشد، آنگاه ديگر هيچ مانعي بر سر راه- اجراي سياست- ايران- مبني بر محو اسرائيل- باقي نمي ماند.
سعدالله زارعي

گزارش كيهان از بي اعتنايي مسئولان به دغدغه هاي مردم
بگومگوي سران قوا كشتي سر پيچ تاريخي؟!

اين گزارش اگرچه درباره بگومگوها و گله گزاري هاي مسئولان 3 قوه از يكديگر است و در اينگونه موارد بايد ميزان و ضريب درستي هريك از گله ها و انتقادها را به ارزيابي نشست ولي موضوع گزارش پيش روي، انتقاد و اعتراض منطقي و دوستانه به رسانه اي كردن اين بگومگوها و بي حاصل بودن آن است. هرچند كه تنش آفريني و انتقال غيرقابل توجيه اين بگومگوها به جامعه و آزردن خاطر مردم همراه با تهيه خوراك براي دشمنان را مي توان و بايد نتيجه مستقيم- و البته زيان آور- اينگونه گله گزاري ها تلقي كرد. ضمن آن كه بگومگوهاي مورد اشاره مي تواند اين توهم را نيز در پي داشته باشد كه مسئولان محترم سه قوه دغدغه هاي اصلي مردم و كارها و مسئوليت هاي بر زمين مانده خود را وانهاده و به جاي حل مسائل فيمابين در جلسات اختصاصي خويش، به انتقاد از يكديگر در تريبون هاي عمومي روي آورده اند.
طي دو روز گذشته بسياري از خوانندگان در تماس با كيهان از اوج گرفتن منازعات سياسي بويژه در سطح سران قوا ابراز نارضايتي و نگراني كرده اند.
اظهارات تند و تيز و علني سران قوا عليه يكديگر كه قاعدتا مي توانست- و بايد- در محافل خصوصي و جلسات كارشناسي مطرح شود بار ديگر به جنجالي رسانه اي منجر شده كه كام مردم را به شدت تلخ كرده است.
چند روز قبل آقاي احمدي نژاد در سخناني قوه قضائيه را به عدم رسيدگي دقيق به پرونده فساد بانكي متهم كرد و گفت كه افراد اصلي دخيل در اين ماجرا هنوز به دادگاه نيامده اند. وي همچنين با استفاده از ادبياتي گزنده چندين بار بر اين نكته تاكيد كرد كه شخص دوم كشور است اما از اين موضع سخن نمي گويد. اين سخنان رئيس جمهور درست در همان روزي بيان شد كه چند تن از متهمان پرونده فساد بانكي از نقش حلقه انحرافي در اين فساد كلان پرده برداشتند.
احمدي نژاد همچنين در سخنان خود با بيان اين جمله كه «مجري، برداشت خود از قانون را اجرا مي كند» مجلس را متهم كرد كه به بهانه نظارت در كار اجرا دخالت مي كند.
همان روز و در همان همايش، علي لاريجاني رئيس مجلس در سخناني بر ضرورت پاي بندي به قانون تأكيد كرد و گفت كه به دليل برخي رفتارها قبح قانون شكني و فرار از قانون در كشور ريخته است.
همچنين آيت الله آملي لاريجاني رئيس قوه قضائيه نيز در سخناني تأكيد كرد كه اولا هنوز همه متهمان به دادگاه نيامده اند، ثانياً دستگاه اجرايي بايد بپذيرد كه درون آن فساد رخ داده است. آيت الله آملي همچنين در سخنان خود از انتصاب محمد شريف ملك زاده به عنوان مشاور آيت الله هاشمي شاهرودي انتقاد كرد و گفت كه يك مجرم كه مورد عفو قرار گرفته نبايد به اين شكل در پست هاي مختلف منصوب شود.
چند روز قبل از آن، احمدي نژاد نيز طي حكمي ملك زاده را به عنوان مشاور خود منصوب كرده بود. موضوع ديگري كه پس از آن جنجال آفريد بخشنامه دولت خطاب به دستگاه هاي اجرايي در اين باره بود كه مجلس حق لغو مصوبات دولت را ندارد و از دستگاه ها خواسته بود به اين امر توجه نكنند!
اين بگومگوها كه از تريبون هاي علني و جلوي چشم مردم صورت مي گيرد مي تواند آسيب هاي بعضاً جبران ناپذيري در پي داشته باشد و به يقين دارد. در حالي كه رهبر معظم انقلاب با نامگذاري امسال به عنوان سال توليد ملي و حمايت از كار و سرمايه ايراني خواستار بسيج همه امكانات كشور براي مقابله با اين مشكلات و حل هر چه سريع تر آنها شده اند و مردم بي صبرانه در انتظار تلاش مسئولان در اين زمينه هستند. اين بگومگوها و حاشيه سازي ها نشان دهنده آن است كه تمركز روي حل مشكلات و كاهش دغدغه هاي جدي مردم كاهش پيدا كرده و برخي مسئولان تصور مي كنند مشكلات را صرفاً از طريق عمليات رواني و حاشيه سازي هاي پي درپي مي توان حل كرد.
بسياري از كساني كه در اين دو روز با كيهان تماس گرفته اند عقيده داشتند مسئولان اگر قدمي براي حل مشكلات آنها برنمي دارند لااقل نبايد هر روز با راه انداختن يك نزاع جديد كام آنها را تلخ كنند.
ضمن اينكه اين رفتار با اقتضائات شرايط حساس كنوني كشور بويژه الگو بودن ايران در بيداري اسلامي در منطقه و همچنين ضرورت حفظ اجماع ملي تا مذاكرات بغداد و مذاكرات ما بعد آن تعارض جدي دارد.
در حالي كه تمام اميد دشمن در اين روزها به افزايش تنش ها و درگيري هاي داخلي و تحت الشعاع قرار گرفتن موضع برتر ايران در انقلاب هاي منطقه و مذاكرات آينده است، به نظر مي رسد برخي دست ها و جريان هاي خاص در داخل نيز هدفي جز تنش آفريني و به هم ريختن آرامش جامعه براي خود قائل نيستند.
همه اينها در حالي است كه رهبرمعظم انقلاب اسلامي سال گذشته تاكيد كردند دنيا در آستانه يك پيچ تاريخي قرار دارد و ايران اسلامي را در اين واقعه نقش آفرين دانستند كه اگر با همدلي و هماهنگي از آن عبور شود، كشور وارد دوراني بي سابقه از شكوفايي خواهد شد. ايشان روز 10 بهمن سال گذشته در جمع پرشور جوانان شركت كننده در اجلاس بيداري اسلامي فرمودند: «تاريخ بشر بر سر يك پيچ بزرگ تاريخي و در آستانه تحولي عظيم است. بشريت از همه مكاتب و ايدئولوژيهاي مادي اعم از ماركسيسم، ليبرال دمكراسي و ناسيوناليسم سكولار عبور كرده و در آغاز دوران جديدي است كه بزرگترين نشانه آن، توجه ملتها به خداي متعال، استمداد آنها از قدرت لايزال الهي و اتكاي ملتها به وحي است.
قيام ملتهاي منطقه عليه ديكتاتورهاي وابسته، جزئي از مبارزه بشريت با ديكتاتوري جهاني صهيونيست هاست و جامعه بشري با پشت سر گذاشتن پيچ بزرگ تاريخي، از سيطره اين ديكتاتوري خطرناك رها مي شود و اين تحول عظيم براساس وعده صادق پروردگار، به آزادي ملتها و حاكميت ارزشهاي معنوي و الهي منجر خواهد شد».
همچنين رهبرمعظم انقلاب در سخنان خود در آغازين روزهاي سال 1391 در حرم مطهر رضوي افزايش اختلافات را باعث اميدواري دشمن دانستند. ايشان فرمودند: «عزيزان من! برادران! خواهران! در سرتاسر كشور، امروز ما احتياج داريم به اتحاد و يكپارچگي، بهانه هاي اختلاف زياد است. گاهي در يك قضيه اي سليقه يك نفر، دو نفر با هم يكسان نيست؛ اين نبايد بهانه اختلاف بشود. گاهي در كسي يك گرايشي هست، در ديگري نيست؛ اين نبايد مايه اختلاف شود. آراء و نظرات همه محترمند. اختلاف در درون، منازعه در درون، موجب فشل ميشود. قرآن به ما تعليم ميدهد: «ولا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ريحكم»(2) اگر منازعه كنيم، سر مسائل گوناگون - مسائل سياسي، مسائل اقتصادي، مسائل شخصيتي- دست به يقه شويم، دشمن ما جري ميشود. يك مقدار از جرأتي كه دشمن در سالهاي گذشته پيدا كرد، به خاطر اختلافات بود. اميرالمومنين (عليه الصلاه والسلام) به ما درس ميدهد؛ ميفرمايد: «ليس من طلب الحق فاخطاه كمن طلب الباطل فأصابه». مخالفين دو جورند. يك مخالفي است كه دنبال حق است. او هم دنبال جمهوري اسلامي است. او هم دنبال انقلاب است، او هم دنبال دين و خداست، منتها راه را اشتباه كرده؛ با اين نبايد دشمني كرد؛ اين فرق دارد با كسي كه در جهت غيرنظام اسلامي، با هدف معاندانه عليه نظام اسلامي حركت ميكند. دلها را به هم نرم كنيد، برخوردها را نسبت به يكديگر مهربانانه تر كنيد.»
مردم اكنون در انتظارند تا ببينند مسئولان چه زماني به اين توصيه هاي حكيمانه گوش فراخواهند داد.

مدرسه (گفت و شنود)

گفت: گروه هاي اپوزيسيون طي چند روز اخير دست به حملات شديدتري عليه سران فتنه زده اند.
گفتم: بعد از شكست فتنه 88 هر روز بيشتر از پيش به پر و پاي هم مي پيچند! حالا چي گفته اند؟!
گفت: به موسوي و كروبي و خاتمي فحش مي دهند و مي گويند دروغگويي ها و شارلاتان بازي هاي شما باعث بدبختي و فلاكت ما شده است.
گفتم: خب! حيوونكي ها راست مي گويند ولي چرا نمي گويند كه نسخه ديكته شده آمريكا و اسرائيل و انگليس هم باعث بدبختي سران فتنه شده است؟
گفت: چه عرض كنم؟! سران فتنه هم آنها را باعث افتضاح و آبروريزي خود مي دانند.
گفتم: زنگ در خانه اي به صدا درآمد، پدر از آيفون نگاه كرد و به پسرش گفت؛ بدو، بدو برو قايم شو، ناظم مدرسه است! حتما يك غلطي كرده اي كه آمده سراغت. و پسر به پدرش گفت؛ بابا! تو برو قايم شو! چون امروز به آقا ناظم گفته بودم بابام مرده! مدرسه نميام!

نامه رئيس جامعه مدرسين به احمدي نژاد دولت جلوي گراني ها را بگيرد

آيت الله محمد يزدي رئيس شوراي عالي جامعه مدرسين حوزه علميه قم در نامه اي به رئيس جمهور با اعلام ابراز نگراني علماء و مراجع تقليد نسبت به موج گراني ها خواستار حل معضلات اقتصادي و توجه به مشكلات اقشار آسيب پذير شد.
در اين نامه آيت الله يزدي با اشاره به اينكه طبق اخبار و گزارش هاي واصله و شواهد موجود طي چند ماه اخير موج نسبتا عظيمي از گراني متوجه كالاهاي اصلي و مورد نياز مردم شريف شده و مشكلات و نارضايتي در حد گسترده اي را به وجود آورده است تصريح كرد: مراجع معظم تقليد و علماي اعلام «دامت بركاتهم» نيز نسبت به اين مسئله ابراز نگراني فرموده اند. بديهي است چنانچه اين گراني ها تداوم پيدا كند، بيم آن مي رود كه اقشار آسيب پذير و مستضعف جامعه اسلامي ما- كه همانا صاحبان اصلي اين انقلاب اند- با معضلات جدي مواجه شوند.
در اين نامه آمده است: جامعه مدرسين حوزه علميه قم براساس وظيفه اسلامي و اجتماعي در حمايت از اقشار محروم جامعه ضمن تشكر از اقدامات اخير دولت محترم در ارتباط با نظارت و مهار اين گراني ها و با نظر به تاكيدات فراوان مقام معظم رهبري «مدظله العالي» مبني بر حل معضلات اقتصادي و توجه به مشكلات اقشار آسيب پذير، بر تداوم نظارت ها تاكيد نموده و از دولت محترم مي خواهد ضمن تبادل نظر با كارشناسان اقتصادي و بهره گيري از مشاوره دلسوزان نظام و انقلاب، جلوي گراني ها و افزايش قيمت هاي موجود را بگيرد تا به خواسته هاي مردم شريف جامه عمل پوشانده شود.

آيت الله كعبي: رسانه اي كردن اختلافات توسط سران قوا دردي را دوا نمي كند

عضو مجلس خبرگان رهبري با انتقاد از رسانه اي كردن اختلاف توسط سران قوا، آن را زمينه ايجاد التهاب در افكار عمومي و بازماندن از وظايف اصلي آنها دانست.
آيت الله عباس كعبي عضو مجلس خبرگان رهبري در گفت وگو با فارس، به رسانه اي كردن برخي اختلافات از سوي سران سه قوه اشاره كرد و اظهار داشت: مردم و دلسوزان نظام انتظار دارند كه مسئولان و در رأس آنها سران سه قوه در كنار نخبگان، فرهنگ سازان و اصحاب سرمايه به فكر كارآفريني، توليد ملي و اهتمام به نامگذاري امسال از سوي رهبر معظم انقلاب يعني «سال توليد ملي و حمايت از كار و سرمايه ايراني» باشند.
عضو مجلس خبرگان رهبري با تأكيد بر اينكه مسائل درون قوا نبايد به رسانه ها كشيده شود، افزود: اگر اختلاف سليقه اي وجود دارد، بايد در مجاري قانوني مثل هيئت حل اختلاف سه قوه مطرح و تنظيم شود.
وي با بيان اينكه حل اختلاف قوا راهكارهاي قانوني دارد كه براساس آن بايد حل و فصل شود، يادآور شد: رسانه اي كردن اختلافات از سوي سران سه قوه به جز ايجاد التهاب در افكار عمومي و بازماندن از وظايف اصلي آنها دردي را دوا نمي كند.
كعبي در پايان تأكيد كرد: در حال حاضر دغدغه اصلي مسئولان و سران سه قوه بايد «حمايت از توليد ملي و كار و سرمايه ايراني» باشد.

فرماندار تهران خبر داد فعاليت 3251 شعبه اخذ رأي در تهران

فرماندار تهران با بيان اين كه 3هزار و 251 شعبه اخذ رأي در شهرستان تهران فعال است گفت: ستاد انتخابات شهرستان تهران براي برگزاري اين مرحله از انتخابات آمادگي كامل دارد.
محسن نايبي فرماندار تهران درباره شعب اخذ رأي در تهران اظهار داشت: همان 4هزار و 157 شعب فعال در مرحله اول انتخابات در حوزه انتخابيه تهران، ري، اسلامشهر و شميرانات در مرحله دوم نيز فعال خواهند بود كه از اين تعداد 3هزار و 251 شعبه اخذ رأي براي شهرستان تهران پيش بيني شده است.
فرماندار تهران ادامه داد: در مرحله دوم انتخابات مجلس نهم 50 شعبه به صورت تمام مكانيزه رأي گيري خواهد شد كه از اين ميان 10 شعبه در سه حوزه ري، اسلامشهر و شميرانات و 40 حوزه مربوط به شهرستان تهران است.
وي در ادامه يادآور شد: تبليغات نامزدهاي مرحله دوم انتخابات نهمين دوره مجلس شوراي اسلامي ساعت هشت صبح روز پنجشنبه 14 ارديبهشت به پايان مي رسد.
نايبي تاكيد كرد: براساس قانون، تبليغات از اين ساعت به بعد ممنوع است و با متخلفان برابر قانون برخورد خواهد شد.
مرحله دوم انتخابات نهمين دوره مجلس شوراي اسلامي در شهرستان تهران به منظور تعيين تكليف 25 كرسي باقيمانده بهارستان 15 ارديبهشت ماه برگزار مي شود.

دهان اپوزيسيون مادر مرده را همين ها آسفالت كردند! (خبر ويژه)

سلسله ناكامي هاي اپوزيسيون جمهوري اسلامي باعث احياي دوباره بحث هايي در زمينه «نفوذ در اپوزيسيون» شده است. برخي محافل ضدانقلاب معتقدند جمهوري اسلامي به طور جدي در اپوزيسيون نفوذ كرده و اپوزيسيون نماديني ساخته كه صرفاً در خدمت برنامه هاي حاكميت عمل مي كند.
شبكه صهيونيستي بالاترين در اين زمينه نوشت: اين روزها واژه ها خيلي بي صاحب شده اند و از جمله عنوان «اپوزيسيون» يتيم شده است. آن قدر يتيم كه يكي مثل مهدي خزعلي از راه مي رسد و مي گويد من بسيجي خيبرم و بايد در مرحله دوم انتخابات، اشتباه شركت نكردن مرحله اول را جبران كنيم. بعدش هم مي گويد شما اصلاح طلبان كه ادعاي تحريم انتخابات داشتيد شناسنامه كدامتان مهر انتخابات مجلس اخير نخورده است؟ همين مونده كه اين آقا با ادعاي بسيجي بودن براي ما اپوزيسيون بشود!
بالاترين افزود: حالا كاري به اين آقا نداشته باشيم و برگرديم سر داستان اصلي كه همان اپوزيسيون بي صاحب و يتيم است. خيلي واژه ها يتيم شده اند كه داستان آن طولاني است ولي يكي از همين واژه ها كه همان جريان اپوزيسيون ساز كلاً از ريشه آن را يتيم كرد، همين كلمه بدبخت «نمادين» است. روز نمادين، محكوميت نمادين، سرنگوني نمادين، اعتراض نمادين، بوق نمادين، الله اكبر نمادين، اتو به برق زدن نمادين، سكوت نمادين، اپوزيسيون نمادين، راي دادن نمادين، خلاصه همين طور نمادين دهان اپوزيسيون را آسفالت كردند! حالا همين جريان دعوت مي كند به اعتراض نمادين آن هم با تك راي به علي مطهري كه پسر آخوند جمهوري اسلامي است. كي ميره اين همه راه رو؟!
اين شبكه صهيونيستي در نوشته ديگري با اشاره به دعواي «اصلاح» و «سرنگوني» ميان طيف هاي اپوزيسيون نوشت: مي گويند جنبش سبز از شعار «راي من كو؟» شروع شد نه خير از اين شعار شروع نشد و شعار راي من كو بهانه آغاز جنبش بود نه دليل آن. راي فقط يك بهانه بود براي ساختارشكني و انحلال رژيم. چرا اصلاح طلبان شروع مخالفان را ناديده مي گيرند. به نظر ما حتي موسوي و كروبي هم به خانه امن خزيدند و حبس خانگي، خواست خود آنها بود. آنها جنبش سبز را به وسعت يك اقيانوس اما به عمق يك استخر مي خواستند.
در ادامه اين نوشته آمده است: نفوذي هاي رژيم همان برادران انقلابي ديروز هستند كه امروز به نام خانم و آقاي ضدانقلاب در نوشته هاي خويش، ساختارشكني را راديكال مي خوانند و وا اسفا كه خود را جاي اپوزيسيون روشنفكر نيز جا زده اند.
از سوي ديگر پايگاه اينترنتي سكولاريسم نو با اشاره به نشست چندي پيش طيف هايي از مخالفان در واشنگتن و مخالفت برخي از آنها با شعار علني براندازي نوشت: 8 سال را به خاتمي باختيم و جاي سپاس هست كه باز يك چهار سال ديگر را به موسوي نباختيم. كنفرانس واشنگتن زنگ ها را به صدا درآورد. اين نشست اپوزيسيون آشكار كرد كه پرسش ساده چگونگي عبور از جمهوري اسلامي، بسا سنگستان بر سر راه اپوزيسيون جمهوري اسلامي ساخته است.
خاطرنشان مي شود مسعود بهنود تحليلگر بي بي سي اخيراً در تحليلي نوشته است: شركت در دور دوم انتخابات تصحيح خطايي است كه بعضي ها مانند من با تحريم انتخابات انجام داديم. خطا بسيار كرده ام اما اين يكي را از ياد نخواهم برد.
انتشار چنين اظهاراتي در حالي است كه محافل ضدانقلاب اميد فراواني بسته اند تا پروژه تحريم انتخابات همزمان با فشار فزاينده خارجي عملي شود اما ركورد مشاركت 65درصدي كاسه اوهام اپوزيسيون را متلاشي كرد.

مبارك بيرون نمي آيد شما بفرمائيد توي قفس (خبر ويژه)

مقامات عربستان از انقلاب مصر و پيروزي اسلامگرايان در انتخابات آن خشمگين هستند اما آنها بايد درك كنند كه رژيم مبارك ديگر بر نخواهد گشت.
عبدالباري عطوان سرمقاله نويس برجسته روزنامه القدس العربي با ارائه تحليل فوق نوشت: هشدار به مقامات عربستان! آنها بدانند دوران ديكتاتوري حسني مبارك تمام شده است. شدت تنش ميان عربستان و مصر با بازداشت احمد الجيزاوي وكيل و فعال حقوق بشر مصر در جده و اعتراض مردم مصر عليه سفارت سعودي در قاهره شدت گرفته است اما اين تنش مخصوص امروز نيست بلكه نوك كوه يخ بحران در روابط دو كشور را نشان مي دهد.
وي در ادامه نوشت: روابط بين مصر و عربستان از زمان شروع انقلاب مصر و مواضع مخالف سعوديها در قبال اين انقلاب و تلاش آنها براي ريشه كن كردن انقلاب مصر و ابقاي رژيم مبارك با تمام راهها و ابزارهاي ممكن تيره شد و پادشاه سعودي در راستاي تلاش براي ريشه كني انقلاب مصر با رئيس جمهوري آمريكا تماس گرفت و خواهان مداخله سريع او جهت جلوگيري از ايجاد تغييرات دمكراتيك در مصر شد.
عبدالباري عطوان ادامه داد: نارضايتي مقام هاي عربستان در پي پيروزي اسلامگرايان با بيش از 75 كرسي در مجلس الشعب مصر شدت گرفت زيرا سران سعودي از اخوان المسلمين تنفر دارند به گونه اي كه نايف بن عبدالعزيز وزير كشور كنوني عربستان آنها را ريشه بلاي منطقه وصف كرده است.
به گزارش العالم، وي در ادامه اين نوشته تاكيد مي كند: مشكل اساسي اين است كه مقام هاي عربستاني درك نمي كنند مصر تغيير كرده است و حسني مبارك ديگر در اين كشور حكمران نيست و رژيم اش ديگر بازنخواهد گشت. شرايط ايجاب مي كند تا مقامات عربستاني خود را با اين تغييرات وفق دهند و با آن كنار بيايند. رژيم عربستان نياز به تغيير و اصلاحات دارد از جمله تغيير در روابط خود با مصر و ديگر كشورهاي عربي. عربستان، عراق را از دست داد و معلوم نيست كه در سوريه نيز كاري از پيش ببرد. آنها با درايت با موضوع مصر و چالش اخير مواجه نشدند.

تله گذاري تازه شوراي هماهنگي سبز براي خاتمي (خبر ويژه)

ديدار پنهاني سيدمحمد خاتمي با خانواده دو تن از اعضاي مركزيت گروهك نهضت آزادي پس از يك هفته لو رفت.
افشاي ملاقات خاتمي با خانواده دو تن از اعضاي بازداشت شده گروهك نهضت آزادي، از سوي پايگاه اينترنتي «كلمه» وابسته به گروهك شوراي هماهنگي سبز كه از خارج كشور به روز رساني مي شود، صورت گرفته است. به نظر مي رسد لو دادن ديدار مخفيانه خاتمي با خانواده محمد توسلي (رئيس دفتر سياسي گروهك نهضت آزادي) و داماد وي (محمد فريد) در راستاي تسويه حساب با خاتمي انجام شده است. گروهك شوراي هماهنگي سبز با انتشار بيانيه رسمي خواستار تحريم انتخابات 12 اسفند مجلس شده بود اما خاتمي هر چند كه طي چند ماه قبل از آن، نشانه هايي از عدم حضور در انتخابات را بروز مي داد، در انتخابات مجلس شركت كرد و با خدشه در تصميم گيري شوراي هماهنگي، شوك بزرگي را در ميان حاميان فتنه سبز ايجاد كرد. آن زمان گفته شد خاتمي درصدد فاصله گذاري با فتنه سبز براي احياي جبهه اصلاحات و امكان فعاليت هاي سياسي است. بدين ترتيب اقدام سايت كلمه، در راستاي جلوگيري از عقب نشيني بيشتر خاتمي صورت گرفته است. ميرحسين موسوي نيز چندماه قبل از انتخابات رياست جمهوري سال 88، به طور پنهاني با سران نهضت آزادي ارتباط گرفت. او هر چند با شدت تمام انتشار خبرهايي در اين باره را تكذيب و منتقدان را هو مي كرد، اما بعد از انتخابات و كليد زدن پروژه آشوب، ارتباطات با گروهك مطرود امام خميني(ره) را علني كرد.
برخي از اعضاي گروهك نهضت آزادي و گروهك ملي-مذهبي با فرار به پاريس و لندن، به محافل اپوزيسيون لائيك از يك سو و فراريان حزب مشاركت نزديك تر شده اند.
در همين حال بنابر اخبار منتشره ماهنامه نسيم بيداري به خاطر انتشار مصاحبه اي با خاتمي و چاپ عكس وي در صفحه اول خود توقيف شده است. خاتمي در آن مصاحبه با ستايش از نلسون ماندلا مي گويد مهم ترين درس ماندلا براي اصلاح طلبان واقعي در جهان اين است كه تنها راه رسيدن به اهداف، اتخاذ شيوه هاي مدني است و خشونت اگر هم در لحظه اي موفق شود، هيچ گاه نمي تواند زندگي مطمئن و آرام بخشي را در درازمدت براي مردم تامين كند.
خاتمي با وجود موضع گيري هاي تند عليه راديكاليسم جنبش سبز و نقش منفي آن در انسداد مسير فعاليت هاي اصلاح طلبان، به طور علني و صريح موضعي درباره آشوبگران و اقدامات خشن و ساختارشكنانه آنها اتخاذ نكرده حال آن كه غير از خيانت هاي ارتكابي، اين تبيين صريح مواضع، حداقل لازمه نشان دادن عزم بازگشت به اصلاح طلبي و فاصله گذاري با ساختارشكني و آشوب طلبي است.
خاتمي دراين ميان مجبور است دست به انتخاب بزند؛ بازگشت به جانب نظام و انقلاب و عذر آوردن نسبت به عملكرد خود در فتنه سبز يا انفعال در برابر كارگردانان جريان ساختارشكن كه به تعبير عباس عبدي درصدد بودند خاتمي را مجبور به رفتار انتحاري و خودكشي كنند.

آمريكا: ايران يكي از 4 كشور قدرتمند در جنگ سايبري است (خبر ويژه)

منابع امنيتي و اطلاعاتي آمريكا معتقدند كه ايران در حال حاضر داراي امكانات و توانمندي هاي فني و نرم افزاري براي مقابله با آمريكا در جنگ سايبري است.
«جفري كر» از كارشناسان سايبري و يكي از مشاوران سايبري وزارت دفاع آمريكا معتقد است «ايران در حال حاضر مي تواند در ميدان جنگ سايبري يكي از بازيگران عمده در عرصه جهاني باشد. در حال حاضر سه كشور پيشرو در عرصه جنگ سايبري آمريكا، روسيه و چين هستند كه با احتساب ايران تعداد كشورهاي عمده در اين جنگ سايبري به 4 كشور خواهد رسيد.»
اما آيا توانايي سايبري ايران در حدي هست كه بتواند منافع آمريكا را تهديد كند؟ در اوايل سال جاري ميلادي «جيمز كاپلر» مدير اطلاعات ملي آمريكا به اعضاي كنگره اعلام كرد كه ايران در سال هاي اخير توانايي فوق العاده اي در جنگ هاي سايبري به دست آورده است.
به گزارش تابناك، جفري كر كه خود نويسنده كتاب اندرون جنگ هاي سايبري است تأييد مي كند: ايراني ها تاكنون اراده قدرتمندي را از خود براي توسعه اين توانايي نشان داده اند و اين كشور به دانشگاه هاي بسياري دسترسي دارد كه به راحتي مي تواند مهندسان مورد نياز خود در جنگ هاي سايبري را تربيت كند.
كارشناسان سايبري آمريكايي معتقدند كه يكي از مهم ترين نگراني هاي آمريكا در مورد توانايي هاي سايبري ايران اين است كه بتواند به سيستم هاي رايانه اي آمريكا نفوذ كند و به نوعي هدايت آنان را به دست گيرد.

كارشناسان امنيتي- نظامي اسرائيل بلوف هاي نتانياهو را هو كردند (خبر ويژه)

مجادلات اخير ميان مقامات اسرائيل آن هم با مشاركت مقام هاي امنيتي و اطلاعاتي بي سابقه است و از شكاف هاي بزرگ در حكومت اسرائيل حكايت مي كند.
اين تحليل را روزنامه كريستين ساينس مانيتور درباره اظهارات تند روساي سابق موساد و شاباك (سرويس هاي امنيت خارجي و داخلي اسرائيل) عليه عملكرد دولت نتانياهو منتشر كرد. يووال ديسكين رئيس سابق شاباك به تازگي با حمله به بلوف هاي نتانياهو و ايهود باراك وزير دفاع، عليه ايران گفته بود «اين دو نفر درباره ايران دروغ مي گويند. آنها در حدي نيستند كه بتوانند جنگ با ايران را مديريت كنند و فقط پارس مي كنند بي آن كه بتوانند گاز بگيرند. آنها قابل اعتماد نيستند و دروغ مي گويند.» همزمان با سخنان شائول موفاز رئيس گروه اپوزيسيون دولت خواستار انحلال پارلمان و برگزاري انتخابات زودهنگام شد.
روزنامه آمريكايي كريستين ساينس مانيتور در واكنش به مجادلات شدت يافته در ميان محافل صهيونيستي نوشت: سياستمداران اسرائيل به داشتن اختلاف معروفند اما اختلاف گسترده ميان مقام هاي امنيتي سابق و فعلي و دولت -به خصوص در مورد موضوعي به اين مهمي- بسيار نادر است. ژنرال هاي اسرائيلي نوسانات بسياري در مورد سياست رژيم صهيونيستي دارند و دستكم از نظر تاريخي و در مورد موضع گيري جنگ طلبانه در قبال برنامه هسته اي ايران، ساده ترين و گوياترين پيامي كه از اظهارات عمومي آنها به گوش مي رسد اين است كه با ايران درگير نشويد.
اشاره اين روزنامه به اظهارات گابي اشكنازي و بني كانتس روساي سابق و فعلي ستاد مشترك ارتش اسرائيل در ناكارآمد توصيف كردن حمله به ايران است.
روزنامه آمريكايي در ادامه تحليل خود خاطرنشان كرد: نظرات يووال ديسكين دور از انتظار و بسيار تعجب آور بود. مردي از سيستم امنيت داخلي كه عمده فعاليتش مربوط به مقابله با حملات ناشي از كرانه باختري مي شد. وي نتانياهو و باراك را براي رهبري اسرائيل نالايق دانست و آنها را متهم به منحرف كردن افكار عمومي در مورد مسئله ايران كرد. به نوشته روزنامه هاآرتص بسياري از كارشناسان با اين عقيده ديسكين موافق هستند اما اين نخستين بار است كه يك شخصيت ميانه رو كه پيش از اين در داخلي ترين حلقه هاي امنيتي فعاليت كرده آن را به زبان مي آورد.
كريستين ساينس مانيتور افزود: منطق ديسكين در اين مورد كاملا قابل درك است. بهترين طراحان جنگي اسرائيل معتقدند حمله نظامي برنامه اتمي ايران را متوقف نمي كند. با اين حال اختلاف ميان مقامات سابق و فعلي اسرائيل كه هر يك ديگري را به دروغگويي و خشم از نداشتن پست و مقام محكوم مي كنند بيانگر يك نكته بسيار مهم است؛ شكاف هاي بزرگي در اسرائيل ايجاد شده است.
از سوي ديگر روزنامه فرانسوي با اشاره به تشديد اختلافات در تل آويو نوشت: اظهارات رئيس سابق سرويس امنيتي شاباك براي رقباي سياسي نتانياهو در انتخابات آتي خوراك تهيه مي كند. اظهارات ديسكين شبيه اظهارات داگان رئيس سابق موساد است. آنها نشان مي دهند كه شخصيت نتانياهو قابل اعتماد نيست.
اين نشريه فرانسوي مي نويسد: يووال ديسكين تنها صدايي در اسرائيل نيست كه به مخالفت با حمله نظامي عليه ايران پرداخته است، شخصيت هاي ديگري در اسرائيل همچون ژنرال بني گانتز، فرمانده ارتش اسرائيل، تامير پاردو، رئيس كنوني موساد، آويو كوچاوي، رئيس سازمان اطلاعات ارتش اسرائيل، يورام كوهن، رئيس شين بت، ژنرال اشكنازي از جمله شخصيت هاي بلندپايه اسرائيل هستند كه با نتانياهو مخالف هستند.
اما منوشه امير تحليلگر راديو رژيم صهيونيستي در مصاحبه با راديو فرانسه تاكيد كرد: نظاميان و مقامات اطلاعاتي اسرائيل براساس اطلاعات دقيق سخن مي گويند در حالي كه سياستمداران براساس انگيزه هاي سياسي سخن مي رانند. نتانياهو مي خواست با بزرگ نمايي درباره خطر هسته اي ايران، جامعه جهاني را به واكنش هاي تندتر وادار كند.
وي گفت: نتانياهو نيز به خوبي مي داند كه ايران بمبي ندارد و با حمله نظامي نيز تنها مي توان برنامه هسته اي اين كشور را براي مدتي به عقب انداخت اما مي خواهد با بزرگنمايي در مورد خطر هسته اي ايران جامعه جهاني را به واكنش هاي تند وادارد.
وي افزود: اين نتانياهو و باراك نيستند كه اعتبار و احترام اسرائيل را در جهان پايين آورده اند بلكه اين منتقدان اين دو نفرند كه با انتقادهاي تند و شديد از نخست وزير و وزير دفاع به اعتبار و حيثيت دولت لطمه مي زنند.
در همين حال ژنرال ذخيره اليعاذر شكري فرمانده پيشين نيروي هوايي رژيم صهيونيستي راز تهديدها و بلوف هاي دولت نتانياهو را فاش كرد. وي در نشستي كه از سوي روزنامه جروزالم پست ترتيب يافته بود، گفته است: تهديدهاي جنگي عليه ايران، موجب تقويت تحريم ها مي شود و مثبت است.
در اين همايش گيلعاد آردان، وزير كابينه نتانياهو اظهارات گزنده مقامات بلندپايه پيشين را مورد انتقاد شديد قرار داد و گفت «اظهارات آنها به تلاش براي جلوگيري از خطر اتمي ايران آسيب رسانده است. غيرقابل قبول است كه وقتي هشدارهاي نخست وزير اسرائيل موجب مي شود كه دنيا عليه برنامه اتمي ايران در كنار اسرائيل بايستد و تحريم ها را شديدتر كند، برخي از بلندپايگان پيشين اين چنين به اعتبار و حيثيت دولت لطمه بزنند و تلاش ها را خنثي كنند.»