عادت هاي دوست نداشتني

عليرضا سزاوار
برخي از نوجوانان عادت هايي در رفتارشان دارند كه بچه گانه به نظر مي رسد. اما درپس اين عادت ها مشكلات روحي رواني قرار دارد كه ضروري است هرچه سريع تر برطرف شود.
اين عادت ها مثل ناخن جويدن، پيچيدن مو، شستن بيش از حد دست و صورت و پلك زدن بيش از حد. شايد شما را اذيت يا نگران كند، اما خونسرد باشيد همه اين مشكلات راه حل دارند. در بيشتر موارد يك عادت تنها مرحله اي در فرآيند رشد طبيعي است و علتي براي نگراني وجود ندارد.
عادت يك نمونه از رفتار است كه تكرار مي شود و فرد معمولا از وجود آن آگاه نيست. اگرچه خوشبختانه آن ها از رفتار خود آگاه نيستند اما در مورد والدين اين طور نيست. اگر فرزند كوچك شما معمولا با دستش موهايش را مي پيچاند و گاهي اوقات هم مدام پلك مي زند، احتمالا اين مسئله شما را دو برابر اذيت مي كند، اما اين تعجب آور نيست. عادات، تمايل دارند كه به صورت گروهي و دسته اي با هم نمايان شوند.
يكي از معمول ترين عادات بچگي جويدن ناخن يا دست كردن دربيني است. بعضي از تحقيقات نشان داده اند 40درصد بچه هاي بين سنين 10 تا 18 سال، يك يا بيش از يك ناخن را مي جوند، همچنان كه 20درصدجوانان اين كار را انجام مي دهند. هرچند كه اين عادت در كودكان پيش دبستاني كمتر معمول است.
چگونه به رويدادها واكنش نشان دهيم؟
گاهي اوقات، يك كودك شايد ناخن پايش را هم بخورد. دختران و پسران به طور مساوي مستعد بروز اين عادت درسال هاي اوليه زندگي خود هستند، اگرچه، هرچه بزرگتر مي شوند، پسران تمايل بيشتري به ناخن جويدن دارند.
اكثر افرادي كه موي خود را تاب مي دهند يا مي كشند، دختران هستند. تاب دادن مو ممكن است در سال هاي اوليه كودكي نمايان شود و شايد مقدمه و سرآغازي باشد براي كشيدن مو كه ممكن است براي كودك مضر باشد. بيشتر كودكاني كه موي خود را مي پيچند و يا مي كشند، وقتي بزرگ تر مي شوند عادت خود را ترك مي كنند، اما كساني كه اين عادت را ترك نمي كنند، اصلاح رفتارشان مي تواند به ترك عادت كمك كند.
اگرچه براي كساني كه كشيدن موي خود را از نوجواني آغاز مي كنند ترك اين عادت سخت تر است و شايد اين نشانه اي از اضطراب افسردگي و يا بي نظمي ناخواسته ناشي از وسواس باشد.
همچنين بعضي از بچه ها انگشتان، دست ها و يا كل مچ خود را علاوه بر شست يا به جاي آن مي مكند. اغلب كساني كه شست خود را مي مكند كودكان كم سال هستند. در حقيقت درهمه جا از يك چهارم تا نيمي از كودكان دوتا چهارساله شست هاي خود را مي مكند.
بيشتر كودكان براي رسيدن به آرامش و راحتي، شست خود را مي مكند. اما تكرار يا زيادشدن مكيدن شست بعد از 6 سالگي مي تواند مشكلاتي از جمله مشكلات دنداني، عفونت شست يا انگشت و يا مورد تمسخر قرارگرفتن را ايجاد كند.
حبس كردن نفس يك بازتاب است كه معمولا با گريه كردن به علت يك جراحت كوچك، عصبانيت، ترس يا درماندگي شروع مي شود. در بعضي موارد، كودك به قدري نفس خود را حبس مي كند كه از حال مي رود و گاهي ممكن است دچار حمله كوتاهي شود. حمله اي كه نتيجه حبس نفس است به تنهايي خطرناك نيست، مگر اين كه كودك هنگام افتادن زخمي شود. با پزشك كودك خود صحبت كنيد تا مطمئن شويد اگر غش و يا حمله به كودك دست داد، براي او خطرناك نخواهدبود.
براي والدين مهم است كه بدانند چگونه به رويدادها واكنش نشان دهند و آيا ترس آنها اين رفتار كودك را قوي تر مي كند يا خير. والدين شايد احتياج داشته باشند بدانند چگونه محدوديت هايي براي فرزند خود تعيين و خود بر ترس ها و اضطراب هاي ناشي از حبس تنفس غلبه كنند.
روشي براي آرام كردن اضطراب
روانشناسان اعتراف مي كنند هميشه مطمئن نيستند كه چه چيز موجب بروز عادت مي شود، اما عادت رفتاري آموخته شده است كه نتيجه اي مثبت را براي فرزند فراهم مي كند. عادات شايد به عنوان يك تفريح براي نوجوان افسرده يا بيشتر به عنوان يك سيستم تقليدي براي آرام كردن اضطراب باشد.
بار ديگري كه شما شاهد جويدن ناخن كودك يا پلك زدن زيادش بوديد، سعي كنيد به خاطر بياوريد كه آيا او اخيرا تجربه اضطراب آوري داشته است يا نه. كودك شما شايد درتلاش است كه فشار روحي خود را تسكين دهد همان طوري كه شما براي كاهش اضطراب و افسردگي ورزش مي كنيد. از طرف ديگر، برخي از مردم با عادات خود زماني درگير مي شوند كه آرام هستند مانند زمان پيش از خواب يا هنگام گوش دادن به موسيقي.
در كودكان مكيدن شست يك رفتار آرام بخش متداول است كه رابطه لذت بخشي با تغذيه كودك دارد. اين رفتار ممكن است به خاطر پيوستگي و رابطه مثبت آن تا نوجواني ادامه يابد. اما شايد علت ناخن جويدن كودك تان در خود شما باشد. آيا شما ناخن خود را مي جويد؟ مطالعات نشان مي دهد كه ناخن جويدن ارتباط قوي با ژنتيك دارد. با اين وجود گاهي كودكان براي جلب توجه يا فريب دادن والدين عادتي را انجام مي دهند.
اگر نوجوانان احساس كنند كه والدين به آنها بي توجه هستند، ممكن است عادت آزاردهنده اي انجام دهند چرا كه مي دانند اين عادت عكس العمل پدر يا مادر را برمي انگيزد. براي مثال، اگرچه پلك زدن بيش از حد غيرارادي است، كودكي كه نمي خواهد زود به رختخواب برود، ممكن است ياد بگيرد كه با بدخلقي، يا انجام اين كار، اجازه پيدا مي كند تا بيشتر بيدار بماند. حمايت يا اضطراب بيش از حد ممكن است ناخواسته عادت را نيرومندتر كند.
خوشبختانه با عكس العمل هاي درست بيشتر عادات از بين مي روند. بعضي از آنها والدين را عصبي مي كنند درحالي كه بعضي ديگر قابل تحمل تر هستند، در بيشتر موارد، اگر يكي از والدين به عادت بي توجهي كند، آن عادت كم كم متوقف مي شود به علت اين كه نوجوان ديگر نيازي به آن ندارد. گاه وي به مرور زمان آن عادت را ترك مي كند. بيشتر عادات، درواقع زماني كه كودك به سن مدرسه مي رسد از بين مي روند اما اگر فكر مي كنيد كه زمان آن رسيده است كه به كودك خود كمك كنيد تا عادات خود را ترك كند اين راه ها شايد كمكتان كند:
تذكر دهيد چرا چه چيزهايي را درباره رفتارهايش دوست نداريد. اين روش مي تواند براي كودكان سه ساله كاربرد داشته باشد و كمك مي كند تا هوشياري كودك از مسئله زياد شود. مهمتر از همه، بار ديگر اگر كودك را در حال ناخن جويدن يا پيچيدن موي خود ديديد او را نكوهش يا سرزنش نكنيد. تنبيه، تمسخر يا انتقاد مي تواند به تشديد رفتار كمك كند.
عادت درست جايگزين عادت اشتباه
كودك را در روند ترك عادت شريك كنيد و نيز شفاف و قاطعانه رفتار جايگزيني را كه از فرزند مي خواهيد بيان كنيد.
رفتار مثبت كودك خود را تقويت كنيد و از سوي ديگر خودتان را كنترل كنيد. اگر دختر شما ناخن هايش را بلند مي كند به او اجازه دهيد از سوهان ناخن استفاده كند و يا هر زمان كه پسر شما از مكيدن شست خودداري كرد، با جايزه دادن به او اين رفتار مثبت را تقويت كنيد.
جايزه دادن به رفتار خوب فرزندتان را فراموش نكنيد. اگر شما به رفتار بد او توجه كنيد اما به رفتار خوب او توجهي نشان ندهيد، رفتار خوب در طول زمان از بين خواهد رفت. عادت مثبت جديد بايد به طور محكم جايگزين شود قبل از اين كه عادت قبلي از بين برود.
در بعضي موارد يك عادت مي تواند موجب بروز مشكلات روحي يا جسمي شود. براي مثال اگر نوجواني مدام پلك مي زند، احتمالا به علت اين است كه چيزي در چشم اش اذيتش كرده و او ناآرام است. عادات، خودشان مي توانند موجب مسائل و مشكلات شود.
هنگامي كه عادت بر روابط اجتماعي جوان تأثير منفي بگذارد يا مانع عملكرد روزانه او شود، ديگر يك عادت ساده تلقي نمي شود. افرادي كه در سنين بالاتر كه دائم شست خود را مي مكند، احتمالا اضطراب و استرس زيادي را تجربه مي كنند. اگر كودكان به علت اين كه نمي توانند شست خود را خارج از دهان خود نگه دارند و در صحبت كردن دچار مشكل مي شوند و مورد تمسخر واقع مي شوند، اين رفتار در پشت يك عادت ساده پيشرفت كرده است.

تدابير ايمني رابه كودكان بياموزيم

آيا تمام تدابير لازم ايمني را به فرزند خود ياد داده ايد؟ موارد زير مي توانند بسيار مفيد باشند:
تماس هاي تلفني
1- فرزند شما هرگز نبايد به فردي كه تلفن زده بگويد كه در خانه تنهاست.
الف: از فرزند خود بخواهيد به طرف مقابل چنين بگويد: «والدين من نمي توانند حالا با شما حرف بزنند». در ضمن شما مي توانيد از منشي تلفني استفاده كنيد.
ب: از فرزند خود بخواهيد به شيوه اي مؤدبانه نام و شماره تلفن طرف مقابل را بپرسد تا در صورت لزوم بتوانيد به او زنگ بزنيد.
پ: فرزندتان بايد بلافاصله نام و شماره تلفن طرف مقابل را به شما بدهد.
ت: فرزند شما بايد بداند به چه كسي مي تواند اطلاعات بدهد.
چگونه مي توان «آدم خوب» را از «آدم بد» تشخيص داد؟
خوشبختانه بيشتر مردم خطرناك نيستند ولي گاهي تشخيص افراد خوب و بد از يكديگر كار آساني نيست. به توصيه هاي زير توجه كنيد:
1- به فرزند خود توضيح دهيد كه يك غريبه چه كسي است:
الف: فردي كه او اصلا نمي شناسد و يا شناخت كافي از وي ندارد. غريبه محسوب مي شود.
2- كودك شما بايد بتواند در مقابل يك غريبه «نه» بگويد.
3- كودك شما بايد ديگران را از وجود يك غريبه مطلع كند.
گام اول: پرسيدن نام طرف مقابل
گام دوم: «نه» گفتن. كودك بايد بتواند فرياد بزند: «اين فرد پدر يا مادر من نيست و يك غريبه است.»
گام سوم: دور شدن از فرد غريبه
گام چهارم: مطلع كردن يك فرد قابل اعتماد
ايده هايي براي قوانين خانوادگي
- يك رمز خانوادگي در نظر بگيريد.
- كودكان نبايد با كسي كه اين رمز را نمي داند جايي بروند.
الف: البته اين روش گاهي مؤثر نيست.
- هرگز فردي را كه كودكتان نمي شناسد به دنبال او نفرستيد.
- به كودك خود بگوييد چه كسي را مي تواند به خانه راه بدهد.
- به كودك خود بگوييد مي تواند سوار اتومبيل چه كسي شود.
- هرگز نام كودك خود را بر روي وسايل او ننويسيد در غير اين صورت افراد غريبه نام او را ياد مي گيرند.
تنها در خانه
- اگر فرد غريبه اي را ديديد كه در اطراف خانه پرسه مي زند به پليس گزارش دهيد.
- پليس را از وجود هرگونه اتومبيل مشكوك باخبر كنيد.
- از درست كار كردن تلفن مطمئن شويد.
زمين بازي
- هرگز اجازه ندهيد يك غريبه با فرزند شما همبازي شود.
- هميشه يك بزرگسال مسئوليت پذير را در كنار فرزندتان داشته باشيد.
- اجازه ندهيد فرزند شما در ويرانه ها، ساختمان هاي متروكه، اماكن خالي از سكنه، كوچه ها و يا بناهاي در حال ساخت بازي كند.
خريد
1- همواره از اين امر اطمينان حاصل كنيد كه مي توانيد فرزند خود را تحت نظر داشته باشيد.
2- به كودك خود بگوييد در صورت جدا شدن از شما موضوع را به مأمور انتظامي، فروشنده و يا مدير فروشگاه گزارش دهد.
3- كودك شما بايد نام كامل فردي را كه با او به خريد رفته بداند.
استخر، ساحل و دستشويي
- مراقب باشيد كودك شما فقط در مناطق نظارت شده شنا كند و هرگز به تنهايي به شنا نرود.
- هرگز بر روي وسايل خود نام تان را ننويسيد (مطمئناً شما نمي خواهيد كه غريبه ها نام شما را بدانند)!
- به فرزند خود بگوئيد اگر يك فرد غريبه مزاحم او شد مأموران انتظامي يا يكي از بزرگسالان ديگر را در جريان قرار دهد.
- اگر فرزند شما خواست به دستشويي برود حتماً يك فرد قابل اعتماد را به همراه او بفرستيد.
¤ به كودك خود ياد دهيد مراقب باشد، او بايد نشاني و شماره تلفن منزل را بداند تا در صورت گم شدن، پليس و يا ديگران را در جريان قرار دهد.
در صورت امكان همواره يك عكس جديد از فرزندتان را به همراه داشته باشيد.

خوراكي هاي طبيعي براي بيماران قلبي

از قديم گفته اند كه زندگي طولاني شانس خوبي است. اما ورود به اين مرحله عمر گاه با مشكلات و ناراحتي هاي جسماني همراه است كه در دوران جواني اثري از آنها نبوده است. گرچه با وجود پيشرفت هاي پزشكي و دارويي نمي توان آنها را درمان كرد؛ اما گياهاني وجود دارند كه كمك خوبي براي افراد سالمند محسوب مي شوند.
جريان خون؛ افزايش سن و اهميت توجه بيشتر به رگ هاي خوني
سن جز مهم ترين فاكتورهاي بروز بيماري هاي قلبي عروقي است. كاهش قدرت رگ ها و در نتيجه آن رسوب خون در پايين ترين قسمت پاها، زمينه ساز علائم زيادي است كه چنين مشكلي در موارد نادر مي تواند آمبولي شديد ريوي را به همراه داشته باشد.
چند گياه مفيد در رابطه با نارسايي عروق:
-مريم گلي
-شاه بلوط هندي
-انگور قرمز
-چوب سرو
يبوست؛ عملكرد نامطلوب دستگاه گوارش
دلايل زيادي را در مورد ناراحتي هاي گوارشي مرتبط با افزايش سن مي توان نام برد. اول اينكه پيري به خودي خود با كاهش عملكرد مطلوب سيستم گوارشي همراه است. كم شدن فعاليت بدني و احتمالا گذران وقت بيشتري در رختخواب را نيز بايد جز عوامل مهم ديگر دانست. در واقع بد نيست بدانيم كه هر نوع تحريك ماهيچه هاي شكمي، فعاليت روده ها را تسريع مي كند.
گياهان مفيد براي نارسايي عروق:
-آلوئه ورا
-ريواس
-زيره
خستگي و كاهش قواي جسماني
گرچه خستگي در تمام سنين كيفيت زندگي را پايين مي آورد اما اين مسئله براي سالمندان ناراحت كننده تر است. چرا كه براي آنها مهم است كه هميشه بتوانند به فعاليت هاي خود برسند. مسلماً اولين راه حل براي رفع خستگي استراحت است؛ اما برخي گياهان با افزايش انرژي به فرد كمك مي كنند كه در اين رابطه بايد عوارض منفي كافئين را ذكر كرد.
بهترين نمونه ها از خوراكي هاي طبيعي براي كسب شادابي:
-عسل
-خوراكي هاي حاوي منيزيوم مانند سبزي هاي سبز، غلات كامل، ميوه هاي روغني مثل گردو، بادام، فندق و شكلات
حافظه و مشكلات مربوط به آن
تمام مشكلات حافظه، خصوصاً در سالمندان بيماري آلزايمر و نظاير آن را در پي دارد و باعث نگراني و ناراحتي فرد مي شود. با اين حال بعضي از اين ناراحتي ها به كمبود برخي مواد غذايي در برنامه روزانه برمي گردد.
چند مورد از مواد غذايي كه نقش پيشگيرانه دارند:
-ويتامين هاي B1 B6 B9 و B12 مانند سبزي هاي با برگ هاي سبز تيره، لبنيات، گوشت ماهي، تخم مرغ
-گندم سياه
و اما نكته آخر...
زماني كه قصد داريد تا از گياهان مختلف در رژيم غذايي خود استفاده كنيد، حتما بايد با متخصصي در اين زمينه مشورت كنيد. هنگام مصرف داروهاي گياهي و يا مكمل هاي خوراكي نظر پزشك معالج را جويا شويد.
مريم سادات كاظمي

جدايي هميشه سخت است

عليرضا ضيايي
بسياري از نوجواناني كه والدينشان از هم جدا مي شوند از نظر روحي و رواني دچار آسيب هاي جدي و حتي در برخي موارد جبران ناپذير مي شوند.
هر خانواده اي شرايط و موقعيت هاي خاص خود را دارد، ولي روانشناسان روش هايي ارائه مي دهند كه مي تواند به اعضاي خانواده كمك كند تا راحت تر خود را با شرايط جديد تطبيق دهند. اين راهكارها والدين را به داشتن صداقت و خويشتن داري دعوت مي كند و موجب مي شود فرزندان كمتر لطمه ببينند.
نوجوانتان را تشويق كنيد تا احساسات مثبت يا منفي شان درباره جدايي تان را با شما در ميان بگذارند. والدين، چه در آستانه جدايي باشند و چه قبلا طلاق گرفته باشند بايد زمان هاي خاصي را به صحبت كردن در اين باره با فرزندانشان اختصاص دهند و به آن ها اين فرصت را بدهند تا افكار و احساسات شان را بيان كنند.
البته بايد مراقب باشيد كه احساسات خودتان را به بچه ها منتقل نكنيد. در بسياري از موارد فرزندان احساس مي كنند كه ديگر خانواده اي ندارند و ممكن است يكي از والدين يا هر دوي آن ها را براي چيزي كه آن را خيانت به ساير اعضاي خانواده تعبير مي كنند مقصر بدانند. پس بايد در اين گفت وگوها كاملا آماده باشيد تا به هر سؤالي كه بچه ها ممكن است بپرسند پاسخ مناسبي دهيد.
صحبت كردن با فرزندان درباره طلاق و اثراتش بر زندگي آن ها بايد در طول سال هاي بعد از طلاق نيز ادامه يابد و هرگز متوقف نشود زيرا هرچه بزرگتر مي شوند ذهنشان درگير مسائلي مي شود كه قبلا به آن فكر نكرده بودند و سؤالات جديدي برايشان پيش مي آيد. اين گفت وگوها زمينه مناسبي فراهم مي كند تا به سؤالات آن ها پاسخ داده شود و دغدغه هاي فكري آن ها به سمت و سوي مناسبي سوق داده شود.
بنابراين حتي اگر احساس مي كنيد درباره بعضي از مسائل قبلا برايشان به اندازه كافي توضيح داده ايد يا صحبت كردن درباره طلاق چندان براي تان خوشايند نيست، سعي كنيد به جاي طفره رفتن از صحبت در اين باره هميشه باب گفت وگو را بازبگذاريد. اما اگر احساس مي كنيد آن قدر آزرده خاطر هستيد كه نمي توانيد يك گفت وگوي منطقي با فرزندانتان داشته باشيد و به آنها كمكي بكنيد، از يك شخص ديگر، مثلا يكي از دوستانتان بخواهيد كه با آن ها صحبت كند.
نوجوانان به طور طبيعي افكار و احساسات متفاوتي درباره جدايي والدينشان دارند. آن ها ممكن است احساس گناه داشته باشند و تصور كنند كه خود آنها موجب جدايي پدر و مادرشان از يكديگر شده اند. مخصوصاً اگر صداي والدين شان را زماني كه به خاطر آن ها دعوا مي كردند شنيده باشند.
آن ها ممكن است احساس عصبانيت يا ترس داشته باشند يا نگران باشند كه والدين شان آن ها را ترك كنند. در برخي از موارد به نظر مي رسد در يكي دوماه اول پس از جدايي، بچه ها خود را به خوبي با شرايط جديد وفق داده اند. در حقيقت تأثير اصلي طلاق بر فرزندان در يك بازه زماني دو تا سه ساله پس از جدايي مشخص مي شود.
در اين فاصله، بعضي از بچه ها مي توانند احساسات شان را بيان كنند و مشكلات شان را با والدين در ميان بگذارند و برخي ديگر هم كه نمي توانند آنچه در ذهنشان مي گذرد را در قالب كلمات بيان كنند بنابراين ممكن است دچار افسردگي شوند و يا با اعمال و رفتارشان اعتراض خود را نسبت به شرايط موجود ابراز كنند. به عنوان مثال دانش آموزان در اين شرايط ممكن است دچار افت تحصيلي شوند و علاقه خود را به فعاليت هاي گروهي از دست بدهند. كودكان خردسال هم احساسات شان را هنگام بازي هايشان ابراز كنند.
اگر هنوز هم از همسر سابق تان عصباني هستيد، هرگز از او در مقابل فرزندانتان بدگويي نكنيد. هرچند كار سختي است ولي سعي كنيد جلوي بچه ها از همسر سابق تان به بدي ياد نكنيد، زيرا اين بدگويي ها معمولا اثر معكوس دارند و بچه ها از شما عصباني مي شوند. هيچ فرزندي دوست ندارد بشنود كه كسي از يكي از والدينش بد مي گويد بخصوص كه آن فرد پدر يا مادرش باشد.
سعي كنيد هميشه واقعيت ها را، بدون دخالت دادن احساسات يا قضاوت خودتان، براي فرزندان تان تعريف كنيد. شما مجبور نيستيد درباره علت رفتارهاي همسر سابق تان به بچه ها توضيح دهيد، اجازه دهيد او خودش در اين باره قضاوت كند.
هرگز از فرزندانتان براي رساندن پيغام به يكديگر استفاده نكنيد، مخصوصاً زماني كه در حال مشاجره هستيد. بچه ها نبايد احساس كنند كه نقش پيغام رسان والدين خشمگين شان را دارند.
آن ها دوست ندارند حامل پيام هايي باشند كه حاوي اتهامات يا رازهاي پدر و مادرشان است. زماني كه فرزندتان به خانه همسر سابق تان مي رود، از او نپرسيد كه در آن خانه چه مي گذرد. بچه ها خوش شان نمي آيد جاسوسي خانه هاي والدينشان را بكنند. سعي كنيد تا جايي كه مي توانيد، درباره مسائل مرتبط با فرزندان تان مستقيماً با همسر سابق تان صحبت كنيد. مسائلي مانند مسافرت ها، زمان هاي ملاقات، مسائل بهداشتي و درمان بيماري ها و يا مشكلات مدرسه از جمله مواردي هستند كه نيازمند برنامه ريزي هماهنگ والدين است.
يكي از سخت ترين معضلات جدايي براي فرزندان، ازدواج مجدد والدين و تشكيل يك خانواده جديد است. اضافه شدن عضو جديد به خانواده اثرات مخرب جدايي بر كودكان را كم نمي كند. تحقيقات نشان داده است بچه هايي كه والدين شان ازدواج مجدد مي كنند مشكلاتي مشابه بچه هايي دارند كه والدين شان ازدواج نكرده و آنها را به تنهايي بزرگ مي كنند.
بايد به فرزند جوان خود اين اطمينان خاطر را بدهيد كه حتي در صورت ازدواج مجدد، آنها يك پدر و يا يك مادر اصلي دارند كه به آنها اهميت مي دهند و دوست شان دارند. به آنها كمك كنيد تا با عضو يا اعضاي جديد خانواده مأنوس شوند.
نبايد از فرزندان تان انتظار داشته باشيد كه از همان روزهاي اول پدرخوانده يا مادرخوانده خود را همانند پدر يا مادر واقعي خود بپذيرند. بايد صبر داشته باشيد، روابط بچه ها با آنها به مرور زمان بهتر مي شود. در ابتدا، پدر خوانده يا مادر خوانده فقط نقش بزرگسالي را دارد كه به فرزندتان اهميت مي دهد و مراقب او است.
بنابراين در روزهاي اول فقط كافي است از بچه ها بخواهيد به پدرخوانده يا مادر خوانده شان احترام بگذارند، همان طور كه به معلم ها، مربي ها و ساير بزرگ ترهايي كه آنها را دوست دارند احترام مي گذارند.
حمايت دوستان يا اقوام مي تواند به كودكان و والدين شان كمك كند تا راحت تر خود را با شرايط جديد زندگي تطبيق دهند. اگر در بين آشنايانتان كساني هستند كه شرايط مشابهي را تجربه كرده اند و با وجود طلاق توانسته اند زندگي موفقي داشته باشند، حتماً با آنها مشورت كنيد.
فرزندان تان هم مي توانند از طريق صحبت كردن با فرزندان آن خانواده، ديد مثبتي نسبت به آينده خود پيدا كنند.
سعي كنيد تا جايي كه امكان دارد بچه ها ديد مثبتي به والدين خود پيدا كنند حتي در بهترين شرايط هم طلاق براي فرزندان دردناك و نااميدكننده است.
البته از نظر احساسي، جدايي براي والدين هم سخت و دشوار است. به همين علت در بسياري از موارد، والدين بدون اين كه قصد بدي داشته باشند به صورت ناخواسته، رنج و خشم خود را به فرزندان منتقل مي كنند، ولي والديني كه حتي در سخت ترين شرايط سعي مي كنند به گونه اي مثبت خود را با شرايط تطبيق دهند و لحظات خوبي را براي خود و خانواده شان به وجود آورند مي توانند تا حدود زيادي به فرزندان شان كمك كنند تا خود را با شيوه جديد زندگي پس از جدايي وفق دهند.

درجست وجوي دوستان واقعي

آيا افراد زيادي دور و بر شما را گرفته اند ولي دوستان حقيقي تان انگشت شمارند؟
آيا مصاحبت با دوستان تان لذتبخش است ولي وقتي مشكلي پيش مي آيد اثري از آنها ديده نمي شود؟ اگر پاسخ تان به سؤالات فوق مثبت است ديگر وقت آن فرا رسيده كه به دنبال دوستان واقعي بگرديد. براي رسيدن به اين هدف به توصيه هاي زير توجه كنيد:
1- اولين گام براي يافتن دوستان واقعي اين است كه خودتان يكي از آنها باشيد. شما كدام ويژگي ها را در يك دوست مي پسنديد؟ شايد به دنبال دوستي وفادار، مهربان، صبور و رئوف هستيد كه در زمان سختي ها به كمك تان بشتابد؟
اگر مي خواهيد چنين دوستي پيدا كنيد خودتان بايد در برخورد با دوستان تان اين ويژگي ها را نشان دهيد.
2- گام بعدي اين است كه به ويژگي هاي مثبت دوست تان بيشتر از جذابيت او اهميت بدهيد. سر و كار داشتن با افراد جذاب، سرگرم كننده است ولي در زمان سختي هاست كه دوستان محك مي خورند. آيا وقتي دچار مشكل مي شويد دوست تان به كمك شما مي آيد؟ آيا قابل اعتماد است؟ البته منظور ما اين نيست كه افراد جذاب نمي توانند دوستان خوبي باشند ولي شما بايد براي انتخاب دوستان خود معيارهاي مهم تري را درنظر بگيريد.
3- نيازهاي دوست تان را بر نيازهاي خودتان ارجح بدانيد. در اين صورت دوستي شما ارزش بيشتري پيدا مي كند و در ضمن دوستاني واقعي خواهيد داشت. اگر از توانايي هاي خود براي كمك به ديگران استفاده كنيد سايرين نيز براي كمك به شما از هيچ تلاشي مضايقه نمي كنند.
4- و نكته پاياني اينكه در قضاوت هاي خود دقت كنيد. مراقب باشيد. برخي از مردم براي رسيدن به اهداف خود از شما سوءاستفاده مي كنند. اگر با چنين افرادي برخورد كرديد ارتباط خود را با آنها به حداقل ممكن برسانيد.
آيا دوست شما يك دوست واقعي است؟
به صرف اينكه كسي را سال ها مي شناسيد نمي توانيد او را يك دوست واقعي قلمداد كنيد. شايد بر اين باور باشيد كه بايد مسائلي مثل حسد، بدزباني و غيبت كردن را در دوستان خود بپذيريد ولي شما لياقت بيشتري داريد.
شيوه هاي شناخت يك دوست واقعي
1- به واكنش دوست تان در مقابل اتفاقات خوبي كه براي شما مي افتد توجه كنيد. اگر او در هر مسأله اي از شما تقليد مي كند بدانيد كه نسبت به شما حسادت مي كند. يك دوست واقعي از شما حمايت مي كند و براي رسيدن به موفقيت هاي بيشتر تشويق تان مي نمايد.
2- تعداد مشاجراتي را كه در يك ماه با دوست تان داريد درنظر بگيريد. اختلافاتي كه هر از گاهي روي مي دهد بخشي از يك دوستي سالم است ولي اگر هر هفته درباره مسائل جزئي به مشاجره مي پردازيد بايد به فكر يافتن يك دوست ديگر باشيد.
3- دوست شما در زمان مشاجره از چه كلماتي استفاده مي كند؟ شما نبايد ناسزاهاي هيچ كس را تحمل كنيد. با توجه به نحوه حرف زدن دوست تان مي توانيد او را بشناسيد.
4- ديگران درمورد رفتار دوست تان در غياب شما چه مي گويند؟ يك دوست واقعي پشت سر شما حرف نمي زند بلكه نارضايتي اش را با خود شما در ميان مي گذارد. دوستان واقعي از روراست بودن هراسي ندارند.
5- دوستاني را كه شما را به گريه مي اندازند و يا رفتار پرخاشگرانه اي دارند كنار بگذاريد. دوستان واقعي حتي در شرايط دشوار نيز از شما حمايت مي كنند. جر و بحث كردن و اختلاف نظر كاملاً طبيعي است ولي اهانت كردن، نه!
هشدار
الف: به همان اندازه كه از رفتار بد دوست تان انتقاد مي كنيد نسبت به رفتار خود حساس باشيد. به قول معروف: «شما با هر دست كه بدهيد با همان دست پس مي گيريد.»
ب: اگر از لحن دوست تان خوش تان نمي آيد به او بگوييد. شايد شما باعث شويد اين عادت ناپسند را كنار بگذارد.
پ: هرگز تنها به يك دليل به دوستي خود پايان ندهيد، مگر اينكه مسأله مهمي مثل حسادت و يا اهانت در ميان باشد.
چگونه يك دوست واقعي باشيم؟
تحقيقات نشان مي دهد كه روابط اجتماعي متعادل نگرش شما را نسبت به زندگي بهبود مي بخشد. شما براي رويارويي با مشكلات زندگي نياز به دوستان واقعي داريد ولي قبل از هر چيز خودتان نيز بايد يك دوست واقعي باشيد. آيا اطمينان نداريد كه يك دوست واقعي هستيد؟ براي يافتن جواب اين سؤال موارد زيرا را درنظر بگيريد:
1- زماني كه دوست تان به شما نياز دارد در دسترس او باشيد و تنها زماني به سراغ وي نرويد كه از او كمك مي خواهيد! دوستان خوب فقط در زمان نياز به ياد دوستان شان نمي افتند. درست است كه شناختن افرادي كه بتوانند روزي به شما كمك كنند اهميت دارد ولي شما نبايد از دوست تان سوءاستفاده كنيد. آيا دوست شما خوشحال است؟ آيا احساس تنهايي مي كند؟ آيا دوست دارد با كسي درددل كند؟
يادتان باشد دوست تان را در اولويت قرار داده و به حرف هايش به دقت گوش دهيد.
2- منتظر نمانيد كه دوست تان با شما تماس بگيرد. هرگز ارتباط خود را با او قطع نكنيد. همه مردم گرفتاري هاي خاص خود را دارند ولي اگر مي خواهيد دوست تان را حفظ كنيد نبايد منفعل باشيد. البته منظور ما اين نيست كه روزي دو ساعت كنار تلفن بنشينيد ولي شما مي توانيد با فرستادن ايميل كارت پستال و يا يك تماس كوتاه به دوست تان نشان دهيد كه به فكرش هستيد.
3- رفتار درستي با دوست تان داشته باشيد. فرض كنيد دوست تان براي شما يك نامه فرستاده ولي شما به آن جواب نمي دهيد. آيا مي دانيد او چه احساسي پيدا مي كند؟ هرگز به اين بهانه كه سرتان خيلي شلوغ است تماس خود را با دوست تان قطع نكنيد. همه مردم به نوعي گرفتارند، با دوستان خود مهربان باشيد و با پاسخ دادن به درخواست هاي آنها اين مسأله را ثابت كنيد.
4- از غيبت كردن بپرهيزيد. بدگويي از كساني كه دوست خود مي ناميد بسيار ناپسند است. هرگز پشت سر ديگران حرف نزنيد. هرچه زودتر تصميم خود را بگيريد. آيا مي خواهيد همچنان يك دوست واقعي باشيد؟ اگر پاسخ تان مثبت است غيبت كردن ممنوع!
5- از موفقيت هاي دوست تان خوشحال شويد. شايد مسخره به نظر برسد ولي برخي از مردم از موفقيت هاي دوست شان ناراحت مي شوند. از آن افرادي نباشيد كه مدام از روزگار گله و شكايت مي كنند.
يادتان نرود كه موفقيت هاي دوست تان را جشن بگيريد.
نعمتي بزرگ تر از اين وجود ندارد كه در اطراف خود افرادي داشته باشيد كه از شما حمايت كنند. براي داشتن چنين نعمتي شما هم بايد به هر نحوي كه مي توانيد حمايت خود را از دوست تان نشان دهيد.
آذر شايان