درس تحولات مصر (يادداشت روز)

نتايج رسمي انتخابات رياست جمهوري امروز اعلام مي شود اما اين موضوع اگرچه بايد «بسيار مهم» باشد، توجه چنداني را بخود معطوف نكرده است گويا نه در داخل مصر و نه در بيرون، كسي منتظر اعلام نتيجه انتخابات نيست. دلايل چنين وضعيتي كاملا روشن است، با اتفاقات اخير، «رياست جمهوري مصر» به فردي كه قدرت ندارد تبديل شده است و اين موضوعي است كه بدبيني بسياري را نسبت به اصل و نتيجه تحولات مصر سبب گرديده است و البته اين احساس به كساني مربوط مي شود كه تحولات را از منظر «قدرت» و «سياست» مطالعه مي كنند و به وجوه اسلامي تحولات و جامعه شناختي و روانشناسي برخاسته از آن در انقلاب مصر كمتر توجه مي كنند.
اگر ما از پوسته ظاهر گذر كنيم درمي يابيم كه در جريان تحولات مصر وضعيت مردم و گرايشات آنان، وضعيت نخبگان و احزاب اسلام گرا و ميزان توانمندي هاي مديريتي آنان و وضعيت غرب و نيروهاي وابسته به آن و برنامه هاي آنان شفاف شد. بنابراين در تحليل تحولات و با استفاده از «نشانه شناسي» بايد بگوئيم:
1-بطور طبيعي اين سوال در مورد مصر وجود داشت كه «مردم چه مي خواهند و چه نمي خواهند» وقتي انقلاب در مصر شروع شد و تا پيش از انتخابات آذر و دي ماه 1390، كم نبودند كساني كه در ايران و كشورهاي ديگر مي گفتند اولا در مصر انقلابي اتفاق نيفتاده بلكه مردم دنبال تغييرات حداقلي اند و ثانيا دنبال اسلام و حاكميت اسلامي نيستند و حكومتي سكولار را ترجيح مي دهند. انتخابات مجلس كه برگزار شد احزاب اسلام گرا توانستند 90 درصد آراء مسلمانها و بطور كلي 80 درصد آراء مردم مصر را بدست آورند، رأي غرب گراها و ملي گراها و كرسي هاي آنان در مجلس حداكثر به 9 درصد رسيد، رأي و كرسي عوامل رژيم سابق به حدود يك درصد و رأي و كرسي هاي قبطيان-مسيحيان- هم به حدود 10 درصد رسيد اين موضوع هم از هويت و هم از عزم مردم مصر پرده برداري كرد و واقعيت مصر را بطور عريان به نمايش گذاشت و در واقع راه چون و چرا درباره ماهيت انقلاب مصر را بست. پس از اين بود كه نتانياهو در «كنست» گفت:«خودمان را فريب ندهيم، هويت حركت هاي مردم در منطقه، اسلامي است و نه هر چيز ديگر» اين موضوع بطور كاملا طبيعي و البته مشهود، نگراني غرب و سران بعضي از كشورهاي عربي نظير عربستان و نظاميان و لائيك هاي مصر را برانگيخت و به تكاپو واداشت. به نظر مي آيد كه مخالفان داخلي و خارجي خود را نيازمند چنين آزمايشي مي ديدند. اين آزمايش با نتايج كاملا روشن انجام شد و معلوم شد كه در كجاي مصر و به چه ميزان به كدام تفكر گرايش وجود دارد و براي مقابله با نقاط ناهمخوان چه بايد كرد.
2- آزمايش مصريان كه در ذات خود نوعي خطرپذيري (Risk) را هم به همراه داشت روي مجلس انجام شد. اگر به ساختار مجلس مصر نگاه بياندازيم و بعد آن را با قوه مجريه مقايسه كنيم درمي يابيم كه مجلس از آنچنان قدرتي برخوردار نيست. رژيم در دوران ناصر، سادات و مبارك مجلس شعب مصر را در حد يك مجلس مشورتي تنزل داده بود چرا كه قوه مجريه و مراكز مرتبط آن مثل دستگاه قضايي، ارتش و سازمانهاي امنيتي در هيچ موضوعي پاسخگوي مجلس نبودند و مجلس هم حق سوال از آنان نداشت ضمن اينكه مصوبات مجلس بدون تاييد رئيس جمهور اعتبار نداشت و باز علاوه بر آن رئيس جمهور مي توانست قوانيني را وضع كند بدون آنكه نيازمند تاييد آن به وسيله مجلس باشد. چنين مجلسي اگر بدست مخالفان رئيس جمهور هم مي افتاد براي رئيس جمهور كه تبلور حاكميت و كليت نظام سياسي بود، ضرر نداشت و اگر به نقطه خطر مي رسيد رئيس جمهور طبق قانون مي توانست آن را منحل يا معلق نمايد. كما اينكه در مواردي هم اتفاق افتاد. نظاميان و دست هاي خارجي هدايت كننده آنان به انتخابات آزاد مجلس تن دادند تا بتوانند در فضايي روشن درباره موضوع اصلي يعني رياست جمهوري تصميم بگيرند.
اما انتخابات رياست جمهوري براي غرب و عوامل آن اهميت ويژه اي داشت چرا كه رئيس جمهور در ساختار و جامعه مصر داراي موقعيت ويژه اي بود. نتيجه انتخابات رياست جمهوري در همان آذرماه 1390- كه انتخابات مجلس در 9 استان مركزي و غربي مصر برگزار گرديد- كاملا معلوم بود و ديگر همه مي دانستند كه بدون ترديد يك اسلام گرا از درون جمعيت اخوان المسلمين رئيس جمهور مي شود. اين موضوع براي غرب بسيار وحشت آفرين بود چرا كه از يك سو آنان با مباني فكري و هدف گذاري رهبران و بدنه اخوان آشنا بودند و از سوي ديگر به وضوح مي دانستند پيروزي اسلامگرايان در مصر نه تنها مصر بلكه كل منطقه عربي را دگرگون مي كند و اساسا خاورميانه، خاورميانه جديدي مي شود از اين رو با مشخص شدن نتيجه انتخابات در آذرماه 90 برنامه ريزي منسجمي براي بهم زدن بازي شروع شد. برنامه اين بود كه يا دست اخوان به رياست جمهوري نرسد يا صندلي رياست جمهوري، آنقدر لرزان شود كه اخوان نتواند از آن بهره اي ببرد.
3- بازي غرب، رژيم هاي عربي و نظاميان با كارت رژيم سابق مصر شروع شد دليل آنهم اين بود كه آنان كارت ديگري در اختيار نداشتند از سوي ديگر آنان بازي را با چاشني «خشونت» توام كردند چرا كه در بازي مسالمت آميز دست برتر با حريف بود اولين اقدام آنان اين بود كه كمال جنذوري را كه به سرسختي مشهور بود، سر كار آوردند و نخست وزير قبلي كه نسبتي هم با جوانان انقلاب- موسوم به 6 آوريل و 25 ژوئن- داشت را بركنار كردند، اقدام بعدي كانديداكردن سرلشكر احمد شفيق- مظهر كامل رژيم مبارك- و بي اعتنايي به اعتراضات مردم در اين خصوص بود. اقدام بعدي بالا كشيدن شفيق به رتبه دوم بود و حال آنكه همه مي دانستند گروه هاي موسوم به سلفي در رتبه دوم راي هستند. اقدام بعدي، تطهير مبارك، فرزندان و عوامل اصلي رژيم او از جرائم قطعي و آشكار بود و در نهايت اقدام آنان به انحلال مجلس بيانگر آن بود كه نظاميان نمي خواهند دگرگوني عميق مصر را نظاره و تحمل كنند.
كاملا واضح بود كه اقدامات دستگاه نظامي، مصر را به تشنج مي كشاند و روند سياسي را با محدوديت زياد مواجه مي گرداند. اين موضوعي نبود كه از چشم نظاميان و كشورهاي خارجي حامي آنان پوشيده مانده باشد. نظاميان معتقد بودند اسلام گراها در مواجهه با اين محدوديت ها يا از بدست آوردن رياست جمهوري و در نتيجه حكومت مصر منصرف شده و كنار مي كشند يا اينكه بر رسيدن به رياست جمهوري تاكيد مي نمايند و تا آخر خط مي مانند از منظر نظاميان اين هر دو مي تواند براي عوامل رژيم گذشته فرصت ساز باشد. از اين منظر اگر اسلام گراها در مواجهه با محدوديت ها، كناره گيري كنند و دولت را به غيرمذهبي ها واگذار نمايند در اين صورت يك فرصت 4 ساله را براي حل و فصل مسايل به نفع خود به نظاميان داده اند. نتيجه چنين تصميم گيري مي تواند به حذف اسلام گرايي- بطور دائم يا موقت- منجر شود. اما اگر اسلام گراها عليرغم محدوديت ها تا آخر پاي كار انتخابات بمانند در اين صورت از آنجا كه به محدوديت ها تن داده اند، دولتي با محدوديت هاي زياد را بدست مي آورند و در عين ناتواني بايد پاسخگوي مردم- آن هم در شرايط سخت دوره انتقال- باشند. چنين رئيس جمهوري ضرري به نظاميان و دولت هاي خارجي حامي آنان نمي زند.
اما در اين ماجرا به نظر مي آيد كه نظاميان و آمريكا، فرانسه و عربستان از دو نكته اصلي غفلت كرده اند؛ نكته اول اين است كه آنچه سبب كناره گيري مبارك از قدرت شد يك بازي سياسي نبود بلكه قيام پيگيرانه مردمي بود كه با بهره گيري از معارف ديني و براي تحول اساسي به ميدان آمده بودند همان ها هنوز هستند و پشيمان هم نشده اند. اگر اخوان فقط 13 ميليون طرفدار داشته باشد كه قطعا هواداران آن كمتر از 20ميليون نفر نيست و اگر تنها 10درصد از هواداران آماده حضور جدي در ميادين و خيابانها باشند براي سرنگوني نظاميان حاكم كنوني و يا دست نشاندگان آنان، كفايت مي كند. بنابراين نظاميان اگر با حيله و ترفند بتوانند آراء را دگرگون نشان دهند، واقعيت 80 درصدي مردمي كه در آذر و دي سال گذشته به اسلام گراها راي دادند را نمي توانند دگرگون كنند. نكته دوم اين است كه اخوان المسلمين اگرچه در ساختار فعلي حكومت، نيرويي ندارد ولي در سطح ملي و حتي منطقه اي داراي هواداران جدي است. همين نظاميان فراموش نكرده اند كه بخش وسيعي از نيروهايي كه در جريان جنگ 1327(1948 م) به كمك ملك فاروق با رژيم صهيونيستي آمدند، اخواني بودند. كما اينكه حداقل 200 هزار نفر از نيروهايي كه در جريان جنگ هاي 1935 و 1346 به كمك ناصر آمدند، اخواني بودند و بيش از 300 هزار نفر نيرويي كه در يك حمله برق آسا سادات را در جنگ 1973 ياري دادند و خط استراتژيك «بارلو» را شكستند، همين اخواني ها بودند. اخوان در اين صحنه خطاهاي استراتژيك بسياري داشت كه بخش اصلي آن به اعتماد بي دليل به نظاميان برمي گردد ولي اين اخوان هنوز هم مهمترين و فراگيرترين تشكل مصري است و قادر است صحنه تحولات را به سمتي غير از آنچه غرب به دنبال آن است، سوق دهد.
صحنه تحولات مصر يك نكته مهم را هم به اسلام گراها و بخصوص شخصيت هاي اسلام گراي مصر يادآوري كرد و آن هم اين بود كه از نردبان پوسيده نمي توان بالا رفت. اكثر نيروها و شخصيت هاي اسلام گرا گمان مي كردند كه مي توانند بدون مقابله با نظاميان و با بهره گيري از سازوكارهاي نظام، نظام را ساقط كنند و نظامي جديد را به وجود آورند. بر اين اساس آنان گمان مي كردند خود انتخابات پاسخ نظاميان را مي دهد. تحولات دو ماه اخير مصر اين انگاره را باطل كرد.
اسلام گراها قاعدتا دريافته اند كه براي ساخت بناي جديد ويران كردن كامل بناي قبلي ضرورت دارد. اگر اسلام گراها به جاي تن دادن به انتخاباتي كه قانون آن را قبلي ها نوشته و اجراي آن را هم قبلي ها در دست دارند، در ميدان مي ماندند و روي ساخت هاي جديد تاكيد مي كردند نظاميان چاره اي جز پذيرش نداشتند اگر سازوكارهاي تغيير را خود انقلابيون چيده بودند، انتخابات قطعا با حضور حداكثري مردم برگزار مي شد و امكان رخنه نيروهاي مخالف انقلاب در آن وجود نداشت. البته با نگاه به متن مي توانيم بگوييم اخوان المسلمين مي تواند از اين شكست در تاكتيك به پيروزي در استراتژي برسد. يعني اخوان المسلمين بايد- به تعبير رهبر معظم انقلاب اسلامي در روز مبعث- دريافته باشد كه «پيروزي بدون مجاهدت و خطرپذيري امكان پذير نيست.»
سعدالله زارعي

مدال (گفت و شنود)

گفت: تازه چه خبر؟!
گفتم: شيمون پرز رئيس رژيم صهيونيستي طي مراسمي در بيت المقدس، «مدال رياست جمهوري اسرائيل»! را به خاطر صلح دوستي! و انسان دوستي! به «هنري كيسينجر» وزير خارجه اسبق آمريكا اعطاء كرد!
گفت: ولي هنري كيسينجر به صهيونيست خونخوار معروف است و طراحي كودتا در شيلي و قتل عام هزاران زن و كودك فقط يكي از نقاط سياه كارنامه اوست.
گفتم: چند روز قبل هم «اوباما» بالاترين مدال صلح طلبي و انسان دوستي آمريكا را به شيمون پرز كودك كش و عامل قتل عام هاي پي درپي فلسطينيان اهداء كرد!
گفت: اين روزها كه اسرائيل در حال نابودي است و آمريكا و اروپا با شكننده ترين بحران ها روبرو هستند، چي شده كه سردمداران جنايتكار به يكديگر مدال مي دهند؟!
گفتم: كشتي در حال غرق شدن بود ولي چند نفر با عجله مشغول غذا خوردن بودند. يكي از ملوانان پرسيد؛ الان چه وقت غذا خوردن است؟ و آنها در همان حال كه لقمه ها را مي بلعيدند جواب دادند؛ پزشكان گفته اند با شكم خالي نبايد آب خورد؟!

با همراهي طيف هاي مختلف اصولگرا شكل مي گيرد
 تلاش نمايندگان براي تشكيل فراكسيون جامع اصولگرايان

با گذشت نزديك به يك ماه از آغاز به كار مجلس نهم با تلاش طيف هاي مختلف اصولگرا فراكسيون جامع اصولگرايان در آستانه شكل گيري است.
سخنگوي فراكسيون رهروان ولايت با اعلام موافقت اين فراكسيون درباره فعاليت فراكسيون جامع اصولگرايان در مجلس نهم گفت: ساير فراكسيون هاي مجلس مانند رهروان و انقلاب بايد در زير مجموعه اين فراكسيون فعاليت سياسي خود را ادامه دهند.
سيدرمضان شجاعي كياسري در گفت وگو با «مهر» در خصوص احتمال تشكيل فراكسيون فراگير اصولگرايان در مجلس نهم اظهار داشت: در مجلس هشتم فراكسيون فراگير اصولگرايان وجود داشت و در مجلس نهم هم همان فراكسيون به فعاليت خود ادامه مي دهد.
نماينده مردم ساري در مجلس شوراي اسلامي افزود: با ادامه فعاليت فراكسيون اصولگرايان، فراكسيون رهروان ولايت، انقلاب اسلامي و ساير فراكسيون هاي اصولگراي مجلس مي توانند در زيرمجموعه اين فراكسيون فراگير، فعاليت سياسي داشته باشند.
وي همچنين گفت: فراكسيون رهروان ولايت فعلا نظر خاصي درباره رياست فراكسيون فراگير اصولگرايي ندارد.
از سوي ديگر سيدجلال يحيي زاده عضو فراكسيون روحانيون مجلس شوراي اسلامي نيز از تلاش دلسوزان اصولگراي مجلس براي تشكيل فراكسيون فراگير اصولگرايان و همراهي ساير فراكسيون هاي مجلس در اين راستا خبر داد.
وي با تاكيد بر اين كه يكي از اقتضائات اصولگرايي وحدت، تعامل و هماهنگي است اظهار داشت: اصولگرايان بايد در مجلس نهم فراكسيوني فراگير داشته باشند.
نماينده تفت و ميبد در مجلس شوراي اسلامي افزود: با تشكيل فراكسيون جديد رهروان ولايت براي حمايت از رياست لاريجاني بر مجلس نهم، خوف اين بود كه در مجلس نهم بين اصولگرايان انشقاق ايجاد شده و اين اختلافات به سطوح ديگر جامعه و اقشار مردم سرايت كند.
عضو كميسيون اقتصادي مجلس شوراي اسلامي ادامه داد: دلسوزان اصولگراي مجلس برنامه ريزي براي ايجاد تشكيلات فراگير اصولگرايي در داخل و خارج مجلس انجام دادند كه اين طرح در ابتداي مجلس نهم مورد استقبال برخي اصولگرايان قرار نگرفت اما پس از ديدار نمايندگان با مقام معظم رهبري و توصيه ايشان بر لزوم وحدت زمينه ها براي ايجاد تشكل فراگير اصولگرايي فراهم شد.
وي تاكيد كرد: فراكسيون هاي ديگر اصولگرايي مانند رهروان، پايداري و يا رهپويان مي توانند در زيرمجموعه اين تشكل فراگير فعاليت سياسي كنند.
يحيي زاده افزود: فراكسيون رهروان ولايت نيز پس از پايان رقابت هاي انتخاباتي رياست مجلس شوراي اسلامي و اقتضائات خاص آن و فرمايشات رهبري بر لزوم تشكيل فراكسيون فراگير براي اصولگرايان در مجلس نهم براي وحدت پي برده اند و در اين راستا همكاري مي كنند.
از سوي ديگر، كاظم جلالي عضو فراكسيون رهروان ولايت در گفت وگويي اظهار داشت: پيشنهاد مي كنيم با شكل گيري فراكسيون رهروان، پايداري و رهپويان در مجلس مجمع اصولگرايان نيز براي بحث و بررسي مسائل كلان كشور با مباني اصولگرايانه تشكيل شود.

باهنر: تشكيل احزاب شناسنامه دار در صحنه سياسي كشور ضروري است

دبيركل جامعه اسلامي مهندسين در نشستي خبري بر ضرورت تشكيل احزاب شناسنامه دار در صحنه سياسي كشور تاكيد كرد.
محمد رضا باهنر گفت: اميدوارم جمهوري اسلامي ايران به مانند ساير كشورها بتواند داراي چند حزب شناسنامه دار شود تا بتواند در عرصه سياسي گام هاي محكم و با برنامه اي بردارد.
وي افزود: به طور حتم اگر امكانات فراهم شود جامعه اسلامي مهندسين را گسترش داده و به يك حزب فراگير تبديل خواهيم كرد.
باهنر با اشاره به اينكه تشكيل يك نظام حزبي شناسنامه دار با نظام ولايي مغايرت ندارد، تأكيد كرد: كشور ما نيازمند اين است كه چند حزب شناسنامه دار و مشخص داشته باشد تا بتواند در عرصه سياسي به صورت كارآمد و موفقي عمل نمايد.
نايب رئيس مجلس نهم در پاسخ به سؤال خبرنگاري درباره اظهارات رحيمي معاون اول رئيس جمهور در گرفتن پول به نيابت از وي گفت: به صورت طبيعي يك متهم براي تبرئه كردن خود از اتهامات سعي مي كند از نام افراد ديگر استفاده كند اما در اين راستا عملكرد رسانه ها نيز جاي تعجب دارد.
وي افزود: قوه قضاييه در برخورد با دو پرونده فساد مالي بزرگ و بيمه عملكرد خوبي داشته است اما بايد به اين نكته نيز توجه كند كه در برخورد با متهمين هيچگونه خط قرمزي قائل نشود.
باهنر اظهار داشت: استناداتي كه از سوي برخي از افراد در پرونده هاي فسادهاي اخير صورت مي گيرد نياز به مدرك و سند دارد. لذا بدون استنادات اينگونه اظهارنظرها بي پايه و اساس است.
دبيركل جامعه اسلامي مهندسين اذعان داشت، براي انتخابات رياست جمهوري كانديدا نخواهم شد و سعي دارم تنها به فعاليت هاي حزبي و نمايندگي خود بپردازم.
نايب رئيس مجلس شوراي اسلامي درباره طرح نظارت بر نمايندگان در مجلس نهم گفت: اين قانون در راستاي نظارت بر رفتار نمايندگان و بدون از بين رفتن استقلال آنها در مجلس هشتم تصويب شد و اميدواريم پس از تأسيس يك هيئت نظارت بر نمايندگان در مجلس نهم با توجه به مطالبات رهبري اجرا شود.
به گزارش فارس،باهنر درباره حضور مجدد خود به عنوان دبيركل جامعه اسلامي مهندسين نيز گفت: اين تشكل سياسي همواره ثابت كرده است كه از نظر كيفي در عرصه سياسي كشور عملكرد قابل قبولي داشته است از اين رو اعتقاد دارم افراد زيادي مي توانند تصدي سمت دبيركلي را در اين تشكل بر عهده بگيرند. به خاطر همين پيشنهاد دادم كه به دليلي مشغله كاري و چرخش كار به دست نخبگان در جامعه اسلامي مهندسين از دبيركلي كنار بروم اما باز تشكيلات هر چه حكم كند تابع آن هستم.

با اقدام تكاوران نيروي دريايي ارتش صورت گرفت
نجات كشتي تجاري ايراني از چنگ دزدان دريايي

تكاوران نيروي دريايي ارتش با حضور به موقع خود مانع از ربايش كشتي تجاري ايراني توسط دزدان دريايي شدند.
معاون عمليات نيروي دريايي از ناكامي هشت فروند قايق تندرو دزدان دريايي در ربايش يك فروند كشتي تجاري ايراني خبر داد. دريادار دوم سيدمحمود موسوي، اضافه كرد: كشتي تجاري ايراني در موقعيت 90 مايلي جنوب بندر كوچين هند، مورد حمله تروريسم دريايي قرار گرفت كه تكاوران غيور نيروي دريايي ارتش با اجراي آتش به موقع و پر حجم خود مانع از كوچكترين تعرض دزدان دريايي به اين كشتي شدند. وي افزود: دزدان دريايي در پي اين ناكامي از منطقه متواري شده و كشتي مذكور در سلامت كامل مسير خود را به سمت مقصد مورد نظر ادامه داد.

چنين گفت زرتشت حلقه لندن كه خاتمي... (خبر ويژه)

ارگان حلقه لندن معتقد است خاتمي بزرگترين ضربه را به فتنه سبز وارد كرد.
جرس در تحليلي نوشت: مادامي كه جنبش سبز نمود عيني ندارد غيرقابل استناد و البته غيرقابل اعتماد است. يكسان انگاري اپوزيسيون و جنبش سبز خطاي فاحشي است. هم نشيني روزنامه نگاران و فعالان سياسي كه در دو سه سال اخير از ايران خارج شده اند با اپوزيسيون سابقه دار و اغلب شناسنامه دار، اگرچه بخودي خود اشكالي ندارد اما پيش از آنچه نشانه نزديك شدن ديدگاهها و يكسان شدن خواسته ها باشد، نشانگر يكي شدن موقعيت ها و وضعيت ها و البته معلول تلقي نادرست است.
نويسنده با امضاي مستعار سارا زرتشت تصريح مي كند: خاتمي بزرگترين ضربه را به گفتمان غالب جنبش سبز وارد كرد و خواسته يا ناخواسته، دوگانه اصلاحات و جنبش سبز را تقويت كرد و بخشي از گفتمان غالب اين جنبش را به نفع اصلاح طلباني كه در سالهاي اخير كنج عافيت گزيده بودند، مصادره كرد.
جرس توسط محسن كديور اداره مي شود و وضعيت نيمه تعطيل دارد. اين سايت اينترنتي در بحبوحه فتنه سبز راه اندازي شد تا به عنوان ارگان اتاق فكر فتنه سبز در خارج (تيم مركب از مهاجراني، سروش، كديور، بازرگان و گنجي) عمل كند اما عملا از آن تيم، فقط كديور باقي ماند.

دست درازي ديگري از حلقه انحرافي ! (خبر ويژه)

روزنامه ايران ارگان رسمي گروهك انحرافي در ادامه خط ايجاد تقابل ميان مرجعيت ديني و نظام ديني وانمود كرد كه مراجع معظم تقليد از علم و آگاهي لازم براي اظهارنظر درباره امور جامعه برخوردار نيستند و «در مسيري شنا مي كنند كه ديگران برايشان طراحي كرده اند»!
«ايران» روز گذشته در سرمقاله خود در واكنش به اظهارنظرهاي دلسوزانه بعضي از مراجع عظام تقليد نسبت به گراني هاي اخير و درخواست هاي آنان از مسئولان كشور براي چاره انديشي، مراجع معظم تقليد را با عبارات سخيف مورد عتاب و خطاب قرار داد. جوانفكر در اين يادداشت مدعي شد كه مراجع تذكردهنده تحت تاثير «تحريف، دروغ پردازي، جعل خبر، بزرگنمايي، سياه نمايي، نسبت هاي ناروا و نشر اطلاعات فريبكارانه» قرار گرفته و همان كاري را انجام مي دهند كه دروغ پردازان و فريبكاران مي خواهند.
نويسنده مقاله و گردانندگان روزنامه كه- براساس متن چاپ شده- آگاهي كافي از دين، حوزه و مرجعيت ندارند، تنها مرجعي را شايسته اظهارنظر دانسته اند كه «اعلميت» داشته باشد و حال آنكه واژه «اعلم» صفت تفصيلي است و همه يا دو نفر در يك زمان نمي توانند اعلم باشند. از سوي ديگر اعلميت در اصطلاح ديني و حوزوي به مجتهدي مي گويند كه در قدرت استنباط احكام فرعيه از بقيه مجتهدان جلوتر باشد.
هفته گذشته نيز يكي از اعضاي گروهك انحرافي در مصاحبه تفصيلي با روزنامه شرق توهين هاي مشابهي را نثار مراجع معظم تقليد كرد و مدعي شد دولت تنها بايد به نظرات رهبر معظم انقلاب عمل كند و نمي تواند به طور عام از مراجع حرف شنوي داشته باشد. در آن مصاحبه هم با شيطنت خاصي لازمه تبعيت از ولي فقيه را مخالفت با نظر مراجع معظم تقليد معرفي كرده بود. اين در حالي است كه حضرت امام خميني و حضرت امام خامنه اي همواره مسئولين و مردم را به احترام به علما و مراجع و عمل به نظرات دلسوزانه آنان ترغيب و بلكه ملزم كرده اند كه «ارجاع» مواردي از امور حكومتي به مراجع از جمله آنها بوده است البته بديهي است كه در موارد تعارض- كه به ندرت ممكن است پيش آيد- نظر ولي ارجح است كه در اين حكم هم همه مراجع معظم اتفاق نظر دارند.
روزنامه ايران روز گذشته در يادداشت خود به بعضي از اقدامات دشمنانه براي سياه نمايي عليه جمهوري اسلامي اشاره كرد كه اشاره به حقي است اما خود مرتكب بدترين سياه نمايي ها عليه مراجع معظم تقليد و مردم شد. اين روزنامه جامعه ايران را فاسد و پر از سياهي معرفي كرد و نوشت: «در جامعه امروز ايران فضايي از تحريف، دروغ پردازي، جعل خبر، بزرگنمايي، سياه نمايي، نسبت هاي ناروا و نشر اطلاعات فريبكارانه رو به گسترش است و در بسياري از مواقع امواج هدايت شده تبليغاتي خبري و رسانه اي به قدري گسترده و سنگين است كه نه فقط عوام جامعه بلكه نخبگان، خواص و تصميم سازان و تصميم گيران را كه بايد با برخورداري از هوش و فراستي بالا به صحنه پيش رو بنگرند تحت تاثير آن قرار مي گيرند و آنان نيز در مسيري شنا مي كنند كه ديگران برايشان طراحي كرده اند.»
لازم به ذكر است كه براساس مدارك مستند، يكي از راهبردهاي مراكز جاسوسي آمريكا و انگليس براي به زانو درآوردن جمهوري اسلامي جدا ساختن مرجعيت ديني شيعيان از مرجعيت سياسي مي باشد. برآوردهاي CIA و MI6 مي گويند تا زماني كه نظام در نظر مردم «ديني» و «مقدس» باشد، آسيب نمي بيند و از اين رو بايد تلاش ها روي جدا كردن نظام جمهوري اسلامي از هويت ديني و قدسي تمركز داشته باشد. از نظر محققين اين دو مركز جاسوسي اگر بتوان اكثريت مراجع شيعه- در قم، نجف و...- را در فضا و حال و هوايي و جمهوري اسلامي و رهبري آن را در فضا و حال و هواي ديگر معرفي كرد، جداسازي دين از حكومت اتفاق مي افتد. اين خط در تبليغات سياسي بي بي سي و سايت خاص وابسته به آنان- نظير روزآن لاين و گويانيوز و سايت كلمه وابسته به موسوي كه از خارج بارگذاري مي شود و... - به صورت تاكيد روي دينداري خالص و انتخاب مراجع غيرسياسي از سوي مؤمنين جلوه گر شده است. اگر كمي دقت كنيم مي بينيم اين محافل جاسوسي و بازوهاي رسانه اي آنان و گروهك انحرافي روي حمله به مراجعي كه «دغدغه امور اجتماعي مردم» و در نتيجه دغدغه نظام جمهوري اسلامي را دارند، تمركز دارند. در جريان فتنه هم شاهد بوديم كه چهره هاي شاخص آن با نوشتن نامه هاي به اصطلاح سرگشاده به مراجع و ساير علماي شاخص سعي در ايجاد تقابل ميان مرجعيت ديني با نظام جمهوري اسلامي داشتند كه با هوشمندي مراجع عظام اين ترفند با شكست روبرو شد.
در عين حال جاي اين سؤال وجود دارد كه در شرايطي كه فشارهاي محافل سياسي، اطلاعاتي و اقتصادي غرب روي ايران- و در نتيجه روي دولت- زياد است و البته به مدد عنايات خدا و همدلي ملت راه به جايي نمي برد، چه شده است كه گروهك انحرافي از داخل دولت در جهت ايجاد تشنج حركت مي كند و سعي مي كند نظام را از موثرترين حاميان خود بي بهره نمايد.

با وضع خفت باري دنده عقب گرفته اند (خبر ويژه)

دنده عقب گرفتن اصلاح طلبان و حتي عناصر تندرو آنها از آشوب و فتنه 3 سال پيش ضد انقلاب، محافل اپوزيسيون را كلافه كرده است.
پايگاه اينترنتي گويانيوز در اين باره نوشت: به لطف مهاجرت دسته اي اصلاح طلبان سبز و اقامت دائم در دنياي آزاد و دسترسي به امكان مجازي و غيرمجازي، هر روز مردم از طرف آنان به صورت سمعي و بصري بمباران تبليغاتي مي شوند. مخصوصا وقتي اين دوستان يادداشتي مي نويسند، گويا 50 سال است كه حرفي نزده اند!!! نوشته هاي طولاني چندين صفحه اي، حاوي كلمات عريض و طويل به ظاهر روشنفكرانه و با ديدگاه و تفاسير علمي(!) و...
گويانيوز نوشت: از اصلاح طلب برتر، يعني جناب محمد خاتمي نهايت تشكر را داريم كه به صراحت تمام همين چند هفته پيش گفت كه مشكل، مشكل نظام نيست و صف او و براندازان و... جداست. همين يكي دو روز پيش هم عبدالله نوري به وضع خفت آوري در روزنامه هاي داخل ايران به -خواست حداقلي اصلاح طلبان- اشاره كرد.
پايگاه اينترنتي ادوارنيوز- وابسته به طيفي از جوجه مخالفان فراري- نيز در تحليل مشابهي با اشاره به فعال شدن كساني چون عبدالله نوري نوشت: در انتخابات 3 سال پيش طرح انتخاباتي ادوار تحكيم نيم قد [نيم بند] مطرح شد و در نهايت ميان نوري، پيرامون كروبي جمع شدند اما چيزي كه در اين ميان مهم است، عدم موفقيت آن طرح در سال 88 است. يكي از علل عمده ابتر ماندن طرح انتخاباتي ادوار تحكيم، عدم استقبال اصلاح طلبان و در واقع حاميان محمد خاتمي بود. نيروهايي كه در نهايت حاميان ميرحسين موسوي شدند و امروز بافت اصلي جنبش سبز را تشكيل مي دهند. عبدالله نوري و يا حاميان كانديداتوري وي كه نتوانستند از سد حاميان خاتمي عبور كنند امروز چه طرحي براي اقناع و جلب حمايت مخالفان دارند؟
نويسنده ادامه مي دهد: عبدالله نوري وضعيت امروز جنبش سبز و گفتمان غالب آن را به درستي نامناسب ارزيابي مي كند. در اين مساله همه اتفاق نظر دارند كه در شرايط فعلي و گارد بسته حاكميت نمي توان موفقيتي كسب كرد اما هيچ نشاني از تغيير رفتار حاكميت در آينده نيز ديده نمي شود. با فرض موفقيت عبدالله نوري در اجماع و اتحاد بين نيروهاي منتقد و قدرت چانه زني با حاكميت گزاره هاي وي براي مذاكره جز مطالبات امروز طيف هاي مختلف جنبش سبز خواهد بود؟ در بهترين حالت با توجه شرايط قواعد بازي كه سالهاست در رفتار حاكميت ديده مي شود چه استدلالي براي تغيير ذائقه مركز قدرت وجود دارد؟
نويسنده نابغه با بيان اينكه «تلاش نيروهاي مخالف مي تواند معطوف به خوب باختن باشد» نوشت: برخلاف گفتمان مشهور «در شرايط حساس كنوني» اين بار و در شرايط غيرحساس كنوني! شايد بهتر بود عبدالله نوري در قالب كار شورايي و به صورت كارگروه سعي در تغيير استراتژي جنبش سبز مي كرد و حضور خود را به فرصت هاي حساس آينده موكول مي كرد. به كلام آخر، نوري دير آمد اما عجله كرد!

تله تازه سر پل گروهك ها براي اصلاح طلبان پشيمان (خبر ويژه)

زمزمه تشكيل اتاق فكر براي اصلاح طلبان جهت بازگشت آنها به عرصه سياست، ابعاد جديدي از تناقض و اختلاف درون جبهه چند سر را علني كرد.
طي سال هاي گذشته گروه موسوم به شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات، به رتق و فتق امور مربوط به هماهنگي اصلاح طلبان مي پرداخت اما حلول راديكاليسم آشوب طلب در انتخابات سال 88 (با بازيگري كساني چون موسوي و كروبي و خاتمي و طيفي از اعضاي مجمع روحانيون در خدمت گروهك هاي ضد انقلاب و احزاب تندرويي چون حزب مشاركت) عملا ميدان را از شوراي مذكور گرفت. اين شورا پس از آن دچار چنددستگي شد و با وجود ميل برخي از اعضا براي حضور در انتخابات مجلس، خواستار عدم شركت در انتخابات (تحريم) شد كه سرانجامي جز شكست سنگين نداشت. در اين ميان راي دادن خاتمي در يكي از روستاهاي اطراف دماوند، ضربه سنگيني به تندروها بود.
در چنين فضايي هرچند كه سخن از تجديد سازمان اصلاح طلبان مي شود اما طبيعتا بحث مقدم بر آن مرزبندي اصلاح طلبان با ساختارشكنان و جريان هاي برانداز و توبه از جنايت بزرگي است كه مرتكب شده اند. در همين زمينه در حالي كه خواهرزاده خاتمي تاكيد مي كند مخالفان اصل نظام نقطه مقابل اصلاح طلبي هستند، يك عضو متواري گروهك ملي- مذهبي اصلاح طلبان را به خاطر اعلام حمايت از نظام متهم به محافظه كاري كرد.
محمدرضا تابش در گفت وگو با ايسنا تصريح كرد: به صراحت مي گويم افرادي كه اساس نظام را قبول ندارند، نقطه مقابل اصلاح طلبان هستند.
وي گفت: ما بزرگان انقلاب، امام(ره)، رهبر معظم انقلاب، مرحوم طالقاني، مرحوم دكتر بهشتي و شهيد مطهري را در زمره اصلاح طلباني مي دانيم كه براي اصلاح كژي ها و انحرافات در جامعه به پا خاستند. اصلاح طلبان، دلبسته به انقلاب و نظام و امام و رهبري هستند.
در همين حال مرتضي كاظميان از عناصر فعال در فتنه سبز كه هم اكنون با افراطيوني نظير مزروعي و اميرارجمند و... همكاري دارد و در پاريس اقامت گزيده با حمله به اصلاح طلبان در روز آن لاين نوشت: محافظه كاران به نام اصلاح طلبي فعال شده اند. مقصود از محافظه كاري آن بخش از جريان هاي اصلاح طلب است كه بي اعتنا به رويداد 22 خرداد 1388، و حوادث مترتب بر آن مي كوشند از منظر «محافظه كاري» سامان هاي موجود را موجه جلوه گر كنند و شركت در انتخابات را عين «كنش عقلاني» و ضرورت «اصلاح طلبي» توصيف كنند.
اما فارغ از اين تقابل معطوف به انتخابات، درباره نحوه تجديد سازمان نيز بحث هاي متناقضي در جريان است. يكي از تناقضات را ديدار چندي پيش خاتمي با عبدالله نوري برجسته كرده است. پايگاه اينترنتي گويانيوز در گزارشي از اين ملاقات نوشت: اين دو درباره نحوه تشكيل اتاق فكر اصلاحات تبادل نظر كردند و ساز و كار و مدل اجرايي طرح عبدالله نوري در خصوص تشكيل اتاق فكر اصلاح طلبان با خاتمي به اين شرح مورد بحث قرار گرفت؛ «نحوه تشكيل اين اتاق فكر بايد به گونه اي باشد كه بتواند اكثريت افكار و عقايد طيف گسترده حاميان اصلاحات را نمايندگي كند. اين تلاش بايد با حداكثر انسجام فكري ميان سران و نخبگان و حاميان اصلاحات و جنبش سبز با حداقل ريزش باشد».
اين در حالي است كه عبدالله نوري ضمن آلودگي به گروهك هايي نظير نهضت آزادي و باند مهدي هاشمي، سازمان دهنده اغتشاشات از طريق وزارت كشور بود و همان زمان به تدريج آشكار شد كه وي ضمن دفاع از مواضع منافقانه آقاي منتظري، با موضع اصولي حضرت امام(ره) در قبال گروهك ها، آمريكا و مسئله فلسطين و رژيم صهيونيستي مخالف است؛ مشي اي كه بعدا در شعارهاي رسواكننده گروه هاي ضد انقلاب در 8 ماهه فتنه سال 88 بازتوليد شد. بنابراين اصل همراهي تندروها چون نوري، صداقت و حسن نيت كساني چون خاتمي را زير سوال مي برد. نوري حتي شركت خاتمي در انتخابات مجلس و نقض تحريم آن را مورد تخطئه قرار داد.
در همين حال فاطمه راكعي عضو فراكسيون مشاركت در مجلس ششم در گفتگو با ايلنا خواستار «تشكيل اتاق فكر اصلاح طلبان با حضور اصولگرايان معتدل» شده و گفته است: اين اتاق فكر مي تواند از اصلاح طلبان معتقد به نظام و اصولگرايان معتدل كه در خط امام حركت مي كنند، تشكيل شود.
راكعي درباره نوع فعاليت اين اتاق فكر گفت: آن ها مي توانند به دلايل عدم توفيق خود در حالي كه در چارچوب نظام فعاليت دارند(!!) و اساسنامه هاي مشخصي را پيگيري مي كنند، بپردازند و مسائلي را كه موجب عدم توفيق آن ها در عرصه هاي سياسي شده مورد بررسي و نقد قرار بدهند.
راكعي خاطرنشان كرد: بايد نحوه رفتار افراد راديكال نيز نسبت به اصلاح طلبان آسيب شناسي شود، زيرا اين افراد مسائل و مشكلاتي را براي اين طيف ايجاد كرده اند همچنين بايد استراتژي و اهداف اصلاح طلبان مورد بررسي قرار بگيرد تا برنامه آن ها براي آينده مشخص و منسجم شود.
همچنين محمدجواد حق شناس عضو مركزيت حزب اعتماد ملي (كروبي) در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران گفت: ايجاد يك دگرديسي و تغيير در تمامي جريان هاي سياسي متناسب با فضا و شرايط به طور حتم الزامي است؛ از اين رو ايجاد تغيير و تحول در شوراي هماهنگي اصلاح طلبان نيز در راستاي بررسي و نقد حركات گذشته امكان پذير است.
وي افزود: جريان اصلاح طلب يك جبهه است كه شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات بخشي از آن را تشكيل مي دهد و موضع گيري هاي خاصي همچون عدم شركت در انتخابات مجلس را اتخاذ كرده از اين رو انتظار مي رود اصلاح طلبان براي آينده به خصوص انتخابات رياست جمهوري يك تغيير و تحول بنيادي در روند برنامه هاي خود اتخاذ نمايند. به طور حتم اصلاح طلبان براي انتخابات آتي بدون برنامه نخواهند بود.
با اين حال جوادي حصار ديگر عضو مركزيت «اعتماد ملي» به ايلنا مي گويد: اصلاح طلبان نبايد دچار تعجيل شوند و به خاطر ترس از فراموشي، دست از مواضع اصلي خود بردارند و به فراموشي بدتري دچار شوند. جوادي حصار توضيح نداد كه آيا اهانت به مقدسات، شعار به نفع اسرائيل و آمريكا، اهانت به ساحت عاشوراي حسيني(ع)، اهانت به حضرت امام(ره)، همراهي آشكار با سرويس هاي اطلاعاتي بيگانه نظير موساد و سيا و MI6 را هم بخشي از «مواضع اصلي» مدعيان اصلاحات مي داند كه به گفته وي نبايد از آن دست بردارند؟! يا....