مقاومت پشت ميله ها گزارش يك نهاد فلسطيني از شكنجه اسيران در زندان هاي اسراييل

مترجم : علي معرفي
منبع : خبرگزاري ها
اشاره
رژيم صهيونيستي چندي پيش در قبال دريافت نوار ويديويي كه حاوي اطلاعاتي در مورد گلعادشاليت سرباز اسراييلي بود 20 تن از اسيران زن فلسطيني را از زندان آزاد كرد.
گذشته از بي گناهي اين اسيران كه به اشكال مختلف توسط رژيم صهيونيستي اسراييل بازداشت و زنداني شده بودند، ايستادگي و مقاومت آنها در برابر فشارها و شكنجه هاي اشغالگران مثال زدني است.
به همين مناسبت باشگاه اسيران فلسطيني با انتشار گزارش مفصلي به وضعيت اسيران در زندان هاي رژيم اشغالگرقدس پرداخته است كه برگردان آن پيش روي شماست.
سرويس خارجي
زنان فلسطيني همانند مردان در همه مراحل مبارزه بر ضد اسراييل اشغالگر قيام كرده و سختي هاي فراواني را نيز متحمل شده اند.
نيروهاي اشغالگر اسراييل از سال 1967 نزديك به 760 هزار فلسطيني را بازداشت كرده اند كه 13 هزار نفر از آنها را زنان تشكيل مي دهند و به عبارت ديگر نزديك به شش درصد از بازداشت شدگان زن هستند. تعداد زنان بازداشت شده ازسال 2000 تا آغاز انتفاضه الاقصي 86 هزار تن برآورد شده است كه 120 نفر از آنها خردسال هستند.
به گفته «قدوره فارس» رئيس باشگاه اسيران فلسطيني، تعداد زنان اسير در بند رژيم صهيونيستي به 52 نفر درحال حاضر رسيده است كه در زندان هاي «شارون»، «داموان» و مراكز بازجويي اسراييل به سر مي برند.
علاوه بر اينها رژيم اشغالگر تلاش كرده است با پراكنده كردن آنها در زندان هاي مختلف استقامت آنها را در هم بشكند و به همين دليل 30 تن از اسيران زن فلسطيني را در زندان شارون و 19 اسير ديگر را در داموان و يك اسير را در مركز بازجويي و دو اسير ديگر را در بازداشتگاه «تريستيا» نگهداري مي كند.
در گزارش باشگاه اسيران فلسطيني در مورد اسيران زن خاطرنشان شده است: 37 تن از اين اسيران دوران محكوميت خود را در زندان سپري كرده اند و 12 تن ديگر هنوز درمرحله بازپرسي قرار دارند و دونفر ديگر نيز مراحل اداري زندان را طي مي كنند.
اما قديمي ترين اسير زن فلسطيني كه در حال حاضر در بند رژيم صهيونيستي گرفتار شده است خانم «آمنه مني» ازشهر «قدس» است كه در 20 ژانويه سال 2001 بازداشت و به حبس ابد محكوم شده است. اتهام وي ربودن يك اسراييلي و قتل وي عنوان شده است.
خانم «رنده ابوالرب» نيز جديدترين اسير زن فلسطيني است كه در 21سپتامبر سال جاري ميلادي، هنگامي كه از اردن به شهر جنين بازمي گشت بازداشت شد و هم اكنون در بازداشتگاه نامعلومي در اسراييل به سر مي برد.
همچنين سه تن از اسيران زن فلسطيني نيز با شوهران خود در زندان هاي اسراييل به سر مي برند كه عبارتند از «ايرنيا سراحنه» محكوم به حبس ابد و شوهر اسيرش ابراهيم سراحته محكوم به شش بار حبس ابد، «احلام التميمي» 16 بار ابد و 20سال زندان و شوهرش نزار التميمي محكوم به حبس ابد و «ايمان غزاوي» محكوم به 13 سال زندان و شوهرش «شاهر عشه» محكوم به 20 سال زندان كه رژيم صهيونيستي حاضر نيست هيچگونه اطلاعاتي درباره آنها اعلام كند.
جالب توجه تر اينكه پنج تن از اسيران زن فلسطيني به اتفاق برادران و خواهران خود در زندان هاي اسراييل به سر مي برند و «لنان ابوغلمه» از نابلس، فاتن از جنين، «نجوي عبدالغني» از طولكرم، ميمونه و اكرم جبرين از بيت الحم و «عبيرعوده» از جمله اين زندانيان هستند.
اما در مورد اسيراني كه هنوز بلاتكليف هستند و مراحل اداري بازداشت خود را مي گذرانند مي توان به خانم «ماجده ابوفضه» از نابلس اشاره كرد كه سال گذشته توسط اسراييلي ها بازداشت شده همچنين «رجاء الغول» از شهر جنين كه در ابتداي سال جاري ميلادي بازداشت شده است يكي ديگر از اين اسيران است.
درميان اسيران زن فلسطيني مي توان به سه اسير در سنين نوجواني اشاره كرد كه «براءه ملكي» از رام الله متولد 1994 محكوم به 11ماه زندان و «جهاد ابوتركي» متولد 1993 با 51ماه محكوميت و پرداخت پنج هزار شكيل (پول رايج اسراييل) و خانم «ميمونه جبرين» از بيت لحم از آن جمله است كه همگي درسال جاري بازداشت شده اند.
از ميان زنان اسير فلسطيني سه تن از آنها از اهالي غزه بودند كه «روضه حبيب»، «وفاه البس» و «فاطمه يونس الزق» كه از سال 2007 تا زمان آزادي در زندان به سرمي بردند از جمله آنها هستند.
«فاطمه يونس الزق» از اهالي غزه كه يك سال پيش به دلايل امنيتي بازداشت شده بود جزو زنان باردار فلسطيني در زندان رژيم صهيونيستي بود كه فرزند خود «يوسف» را در آنجا به دنيا آورد و نام كوچكترين اسير فلسطيني بروي نهاده شد.
اين زن فلسطيني كه اخيراً به همراه 91 تن ديگر از زنان اسير در مقابل ارائه نوار ويدئويي از سرباز اسير اسرائيلي آزاد شد، در روز 17 ژانويه سال گذشته فرزند خود يوسف را به دنيا آورد.
علاوه بر اين، فاطمه يونس داراي هشت فرزند ديگر است كه بزرگترين آنها 12 سال سن دارد و يوسف كه كوچكترين فرزند وي به شمار مي رود اكنون 81 ماهگي خود را پشت سر گذاشته است.
اين مادر فلسطيني به دليل اينكه اهل غزه بود، از ملاقات با خانواده خود محروم شده بود و تا زمان آزادي اش، فرزندان و شوهرش را ملاقات نكرده بود. به هر جهت از لحاظ جغرافياي سياسي اسيران زن فلسطيني متعلق به نقاط مختلف اين سرزمين اشغال شده هستند كه بيشترين آنها (31 نفر) از نابلس و كمترين آنها از قلقيليه هستند. در گزارش باشگاه به وضع اسيران زن در زندان هاي شارون و داموان اشاره شده و آمده است: زندانيان در بند از قيمت بالاي اجناس و مايحتاج روزانه خود در فروشگاه هاي زندان هاي اسرائيل نگران هستند.
همچنين از ممنوعيت ورود و خروج منسوجات دستي و مكالمه تلفني به خانواده خود ناراحت هستند كه در كنار آن، فشارها و تضييق هاي رژيم ستمگر مزيد بر علت شده است.
اين در حالي است كه در روز هفدهم ماه سپتامبر سال جاري ميلادي يكي از اسيران زن فلسطيني به دست يكي از زندانبانان مورد اذيت و آزار جنسي قرار گرفت و تاكنون به صورت جداگانه از بقيه زندانيان نگهداري مي شود در كنار همه اينها، زندانيان در زندان داموان در وضعيت بغرنجي به سر مي برند، چرا كه اين زندان در واقع قبلاً محلي براي نگهداري چوب بود و بسيار پرازدحام و از تهويه در آن خبري نيست و محلي براي زندگي حشرات گوناگون است.
همچنانكه اسيران فلسطيني از سهل انگاري و بي توجهي به وضعيت جسماني خود از سوي مسئولان زندان و نبود پزشك شكايت دارند، چرا كه آنها دائماً در معرض التهابات نامشخص هستند. به علاوه بسياري از زندانيان زن به بيماري هاي مختلف مانند سرطان، خونريزي، كمبود آهن، فشارخون و بيماري قند دچار هستند.
همه اين مسائل به كنار، بازرسي هاي ناگهاني شبانه مستمر، امان زندانيان زن فلسطيني را بريده است و زندانبان اسرائيلي آنها را گاه و بيگاه لخت و مورد تفتيش قرار مي دهند، بدون اينكه به كرامت انساني آنها كوچكترين توجهي شود.
زندانيان فلسطيني از بازداشت هاي انفرادي و قرار گرفتن در سلول هاي انفرادي به شدت در رنج هستند كه گاه و بيگاه بدون هيچ دليلي در مورد يك زنداني زن اعمال مي شود و در حال حاضر دو زنداني از آنها در چنين حالتي در زندان «تريستيا» در كنار جنايتكاران قرار دارند.
مسئولان زندان هاي رژيم صهيونيستي برخلاف معاهده هاي بين المللي در مورد اسيران زنداني، از ورود بسياري از مواد غذايي و مورد احتياج زندانيان جلوگيري مي كنند و باعث افزايش قيمت و كمبود آنها مي شوند.
زندانبانان اسرائيل تلاش هاي زيادي براي جلوگيري از ادامه تحصيل اسيران فلسطيني به عمل مي آورند و به انحا مختلف از برگزاري امتحانات در زندان جلوگيري مي كنند.
فقر فرهنگي و بي اطلاع از جهان پيرامون از ديگر مجازات هايي است كه رژيم صهيونيستي بر اسيران فلسطيني تحميل كرده است و در اين راستا، حتي اجازه وارد شدن يك مجله معمولي به زندان داده نمي شود.
همچنين محروميت اسيران از ملاقات با خانواده و اهانت به آنها به امري عادي در زندان هاي اسرائيل تبديل شده است.
خباثت رژيم صهيونيستي به حدي است كه حتي هنگام گفت وگوي زنان اسير با خانواده خود كه از طريق تلفن هاي درون زندان انجام مي شود با مزاحمت هاي صوتي آنها را مجبور به داد و فرياد زدن براي اين كار مي كنند.
96 هزار مورد بازداشت در انتفاضه الاقصي
پس از 9 سال از گذشت انتفاضه الاقصي و بازداشت 96 هزار فلسطيني كه 850 نفر از آنها را زنان و 7800 تن را كودكان تشكيل مي دهند، يك پژوهشگر متخصص در امور اسيران طي گزارش مفصلي به بررسي موضوع پرداخته است.
«عبدالناصر عوفي فروانه» پژوهشگر مسائل اسيران و آزادگان فلسطيني مي گويد: بازداشت شهروند فلسطيني فقط مختص به افراد ذكور نبوده است و بسياري از زنان در طول اين 9 سال بازداشت و تحت شديدترين شكنجه ها قرار گرفته اند.
به گفته اين پژوهشگر، كودكان و سالخوردگان، مادران، دختران، بيماران و... نيز از اين مصيبت در امان نمانده و طعم تلخ زندان هاي اسرائيل را چشيدند.
در اين گزارش آمده است: گرچه با آغاز انتفاضه تعداد بازداشت ها افزايش يافت ولي طي سه سال گذشته، اين امر كاهش يافته است، اما حتي براي يك روز، دستگيري مبارزان فلسطيني از سوي صهيونيست هاي اشغالگر متوقف نشده است.
اين موضوع به جزئي از زندگي فلسطيني ها تبديل شده است چرا كه يك روز نيست كه اسرائيل اقدام به بازداشت آنها نكند، در حالي كه همه اسناد و شواهد نشان مي دهد، تعداد كمي از آنها به دلايلي كه از سوي اشغالگران عنوان مي شود، بازداشت شده، برخي نيز به دلايل مسائل امنيتي و غالب اشخاص فقط به دليل روحيه انتقامجويي از اسرائيلي ها دستگير و به زندان فرستاده مي شوند. اضافه بر اين نيروهاي اشغالگر فقط از روش و شيوه ثابت و معيني براي دستگيري و ربودن شهروندان فلسطيني به صورت فردي يا جمعي سود نمي برند. بلكه به صورت رايج و معمول از محاصره شهرها، اردوگاه ها و بازرسي خانه به خانه، موانع ايست و بازرسي نظامي، كمين ها، راهزني دريايي، تغيير چهره و لباس و... براي اهداف خود استفاده مي كنند.
ثبت 96 هزار مورد بازداشت
اين پژوهشگر فلسطيني در پژوهش خود براساس مستندات، بيش از 96 هزار مورد بازداشت شهروندان را از آغاز انتفاضه الاقصي در تاريخ 82 سپتامبر 2000 تا به امروز به ثبت رسانده است كه براساس آن ماهانه 639 مورد بازداشت صورت گرفته است، مضاف بر اينكه هزاران نفر نيز براي ساعت هاي طولاني يا روزهاي محدود در اماكن عمومي، ميادين، ايست و بازرسي ها يا درون بازداشتگاه ها حبس شده اند.
همچنانكه نيروهاي اشغالگر نزديك به 02 هزار حكم بازداشت يا حكم موقت بازداشت و يا ده ها حكم با «عنوان رزمنده غيرقانوني» در مورد دستگير شدگان از غزه صادر كردند. در حالي كه 47 نفر از دستگير شدگان در انتفاضه به خيل شهدا پيوستند.
موارد بازداشت
در حالي كه اين پژوهشگر فلسطيني در اين مورد فقط به موارد بازداشت و نه تعداد بازداشت شدگان اشاره كرده است، در ميان فلسطيني ها هزاران نفر وجود دارند كه بيش از يك بار توسط اشغالگران بازداشت شده اند و در هر مرتبه نيز با يك شماره جديد بازداشت آنها به ثبت رسيده است، مسلماً تعداد فلسطيني هاي بازداشت شده بيش از اين رقم است.
اين پژوهش نشان داد كه نيروهاي اشغالگر طي دوران انتفاضه 850 زن را ربوده كه در حال حاضر 15 تن از آنها در زندان هاي اسرائيل به سر مي برند. همچنانكه در اين دوره 7800 كودك را بازداشت و از اين تعداد، هنوز 326 تن در بازداشت به سر مي برند.
در اين مدت چهار مورد زايمان صورت گرفته است كه «ميرفت طه» (12 ساله) از قدس، «منال غانم» (23 ساله) از طولكرم و «سمر صبيح» (22 ساله) از اردوگاه جباليا در نوار غزه كه هر سه از اسارت آزاد شده اند از جمله آنها است.
چهارمين زن كه در زندان هاي اسرائيل در دوران بازداشت زايمان كرده است «فاطمه يوش الزق» (04 ساله) از شهر غزه است كه اخيراً به همراه فرزند 5/1 ساله اش از زندان آزاد شد.
رژيم صهيونيستي فقط افراد زنده را به اسارت در نمي آورد، بلكه حتي اجساد شهدا را به عنوان گروگان نزد خود نگه مي دارد تا براي درهم شكستن روحيه خانواده آنها در جهت دستيابي به اهداف خود سود ببرد.
در اين زمينه «فروانه» به گروگان گرفته شدن ده ها پيكر شهيد رزمندگان فلسطيني در دوران انتفاضه اشاره كرده است كه دو تاي آن متعلق به زنان شهيده از كرانه باختري و پيكر 61 شهيده از غزه است.
براساس اين پژوهش 2/48 درصد از افراد بازداشت شده كه اكنون نيز در زندان به سر مي برند از كرانه باختري هستند و در حال حاضر 8200 تن (15 اسير زن، 326 كودك، 398 بازداشت موقت و 01 حكم بازداشت طولاني) از آنها در زندان محكوميت خود را مي گذرانند.
اين پژوهشگر، شهر نابلس، رام الله، الخليل و جنين را جزو بيشترين شهرهايي دانسته كه بازداشت شدگان متعلق به آن هستند و از بين اين افراد 800 تن از اهالي غزه و نزديك به 500 تن از قدس و سرزمين هاي سال 84 مي باشند.
اين در حالي است كه با آغاز انتفاضه در زندان هاي رژيم صهيونيستي نزديك به 1250 فلسطيني به سر مي بردند كه اغلب آنها آزاد شدند و تنها 460 تن همچنان در بازداشت به سر مي برند و بقيه زندانيان كنوني دربند در دوران انتفاضه دستگير شده اند.
دوران اسارت شاليت
از دوران اسارت سرباز اسرائيلي «گلعاد شاليت» در نوار غزه در سال 2006 تا به امروز (يا در طول 93 ماه گذشته)، رژيم اشغالگر نزديك به 02هزار شهروند فلسطيني را بازداشت كرده است. گرچه بسياري از بازداشت شدگان و خانواده آنها چشم انتظار اين هستند كه موضوع تبادل اسيران هرچه زودتر انجام شود و صدها نفر از اسيران به عنوان سمبل مقاومت و ايستادگي از زندان هاي مخوف اسرائيل در قبال آزادي شاليت، آزاد شوند. هرچند كه برخي از آنها جزو زندانيان قديمي هستند كه ده ها سال را در زير شكنجه هاي صهيونيست گذرانيده اند اما اين را نبايد فراموش كرد كه كساني كه خواهان آزادي شاليت هستند، بايد وضعيت بازداشت شدگان فلسطيني را نيز در نظر گرفته و آزادي آنها را نيز خواستار شوند.
براساس اين گزارش همانطور كه گفته شد در تعداد بازداشت ها طي 9سال انتفاضه الاقصي فراز و فرودهايي به وجود آمده است كه در سال هاي هفتم و هشتم در مقايسه با سال نهم اين موضوع قابل توجه تر است، اما به اين معني نيست كه رژيم اشغالگر اسرائيل دست از بازداشت ها بردارد. چرا كه در سال هفتم انتفاضه، 7802 مورد بازداشت به ثبت رسيده است و اين تعداد در سال هشتم به 6748 نفر كاهش يافته است. اما در سال نهم (از 92/9/2008 لغايت 82/9/2009) باتوجه به اسيران جنگ غزه اين تعداد به 4892 تن رسيد كه در مقايسه با سال هشتم 3/72درصد و در مقايسه با سال هفتم 73/3درصد كاهش داشته است.
پژوهشگر فلسطيني در اين پژوهش خود نشان داد كه نسبت بازداشت ها در سال نهم در مقايسه با سال هاي چهارم، پنجم و ششم انتفاضه كاهش يافته است اما در سال هاي اول و دوم و سوم انتفاضه نيز شاهد افزايش چشمگيري در تعداد دستگيرشدگان هستيم به طوري كه طي اين سه سال معدل دستگيري ها سالانه به 01هزار نفر افزايش يافته است.
افزايش نگران كننده نقض حقوق زندانيان
فروانه در پژوهش خود متذكر شده است: گرچه ما در سال نهم انتفاضه شاهد فروكش كردن آمار بازداشتي ها هستيم، اما به اين معنا نيست كه حق و حقوق فلسطيني ها رعايت شده باشد، بلكه برعكس نه تنها اوضاع اسيران بهتر نشده، بلكه، حقوق آنها به شدت نقض و زير پا گذاشته شده است.
در اين زمينه مي توان به اقدام دولت اسرائيل در سال 2007 در جلوگيري از ملاقات خانواده هاي زندانيان با اسيران اشاره كرد كه برخلاف قوانين بين المللي در مورد اسيران و زندانيان محسوب مي شود.
همچنين افزايش فهرست زندانياني كه به دلايل واهي به صورت انفرادي نگهداري و از ملاقات با خانواده خود منع شده اند از اين دست به شمار مي رود، كه برخلاف قوانين جاري بين المللي است و تأسف بار به شمار مي رود.
زندان ها و بازداشتگاه هاي جديد
طي دوران انتفاضه الاقصي زندان هاي بسياري در اسرائيل افتتاح و مورد بهره برداري رژيم صهيونيستي قرار گرفتند كه از جمله آنها مي توان به زندان «نقب» اشاره كرد.
در كنار آن بازداشتگاه هاي زيادي تحت عناوين مختلف به كار گرفته شد كه در آنها زندانيان به صورت بازداشت موقت يا اداري و تحت عنوان «رزمندگان غيرقانوني» نگهداري و شكنجه مي شدند. در اين زمينه وجود 398 زنداني تحت عنوان بازداشت موقت از جمله آنها است.
اين در حالي است كه در ابتداي انتفاضه تعداد زندانياني كه دوران محكوميت آنها بالاي 20 سال بود به اندازه انگشتان دست بود، اما اكنون به 107 اسير بالغ شده است كه سه تن از آنها حدود 30سال را در زندان سپري كرده اند.
در همين حال تعداد زندانياني كه در بازداشتگاه هاي مخوف اسرائيل به خيل شهدا پيوستند به 47 نفر رسيد كه 35 نفر از كرانه باختري، 41 نفر از غزه، شش نفر از قدس و يك نفر از سرزمين هاي سال 84 است.
از اين تعداد، سه نفر بر اثر شكنجه شهيد، 81 نفر در نتيجه بي توجهي عمدي در ارائه خدمات پزشكي و 52 نفر نيز در اثر داشتن زخم هايي به هنگام دستگيري يا ربوده شدن از آمبولانس ها يا بيمارستان ها به شهادت رسيده اند.
از اين تعداد 72 نفر به صورت شليك مستقيم يا ضرب شتم كه نوعي تصفيه حساب از سوي سردمداران رژيم صهيونيستي به شمار مي رود به شهادت رسيدند. از اين دست مي توان به اسير «محمد الاشقر» اشاره كرد كه در زندان مخوف نقب بر اثر تير مستقيم به جمجمه اش به شهادت رسيد.
در هر حال در دوران انتفاضه در چارچوب عمليات تبادل اسيران كه به عنوان «حسن نيت» ناميده شد، اسرائيل 2102 اسير فلسطيني را كه متعلق به غزه و كرانه باختري بودند از زندان آزاد كرد كه در بين آنها زندانياني با 72 تا 13 سال سابقه بازداشت ديده مي شوند.
در اين پژوهش عنوان شده است كه در دوران انتفاضه الاقصي، صدها اسير فلسطيني آزاد شده اند و ده ها جنازه شهدا كه در سردخانه هاي اسرائيل نگهداري مي شدند يا به عنوان مجهول الهويه به خاك سپرده شده بودند به خانواده هاي شان بازگردانده شد. اين عمليات طي شش مرحله صورت گرفت كه معروف به عمليات «تبادل اسيران» است.
متاسفانه برخي از مراحل بسيار محدود بود و پنج عمليات از آن بين حزب الله و اسرائيل بود و يكي ديگر در پنجم دسامبر سال 2004 انجام شد كه طي آن دولت مصر جاسوس معروف اسرائيلي «عزام عزام» را در مقابل رهايي شش دانشجوي مصري آزاد كرد.
اما مشهورترين عمليات تبادل اسيران مربوط به 29 ژانويه سال 2004 بود كه طي آن 462 فلسطيني و عرب آزاد شدند و يكي ديگر از اين عمليات در سال 2008 صورت گرفت كه «سمير قنطار» به عنوان قديمي ترين اسير مسلمان از زندان رژيم صهيونيستي آزاد شد.
70 هزار اسير
وزارت امور اسيران و آزادگان در غزه در گزارشي نيز اعلام كرد از آغاز انتفاضه در 28 سپتامبر سال 2000 تاكنون نزديك به 70 هزار شهروند فلسطيني را بازداشت كرده است.
براساس اين گزارش 800 نفر ازاين تعداد را زنان و 7900 تن ديگر را كودكان فلسطيني تشكيل مي دهند. در اين گزارش خاطر نشان شده است كه در بين اسيران 65 نفر از نمايندگان مجلس قانونگذاري فلسطين و 47 نفر اسير نيز به علت شكنجه هاي وحشيانه و يا تيراندازي مستقيم، همانگونه كه در مورد شهيد «محمد شتير» رخ داد، به شهادت رسيده اند. به گفته «رياض الاشقر» رئيس روابط عمومي اين وزارتخانه، هنگام آغاز انتفاضه نزديك به 500 اسير در زندان هاي اسرائيل به سر مي بردند كه يك نفر از آنها، يك زن فلسطيني به نام «سونا الراعي» بود كه بعداً آزاد شد.
همچنين در بين اين تعداد نزديك به 340 نفر قبل از توافقنامه اسلو در سال 1994 به اسارت رژيم صهيونيستي درآمده بودند و پس از آغاز انتفاضه در نتيجه سياست هاي ضدانساني اسرائيل و بازداشت هاي ناگهاني، تعداد اسيران ناگهان افزايش يافت.
در نتيجه بازداشت فلسطيني ها در نواحي مختلف سرزمين هاي اشغالي به خصوص در كرانه باختري، بسياري از مردم بي گناه فلسطين از جمله زنان، كودكان، دانشجويان، معلولان، ماهيگيران و... بازداشت و روانه زندان شدند كه پس از 9 سال از انتفاضه اين تعداد به روزانه 10 هزار نفر رسيد، در حالي كه با وجود آزادي 1800 اسير به عنوان حسن نيت هنوز هم تعداد زندانيان كاهش نيافته است.
اين در حالي است كه طي دوران انتفاضه، اسيران فلسطيني شاهد تهاجم بي سابقه و وحشيانه رژيم صهيونيستي به مبارزان در بند بودند و اسرائيل بي توجه به معاهدات بين المللي در مورد حقوق زندانيان شديدترين شكنجه ها را در مورد شهروندان فلسطيني به كار برده است.
رژيم صهيونيستي از حربه هايي مانند تيراندازي مستقيم به زندانيان، ممنوعيت ملاقات، مصادره اموال اسيران براي به زانو در آوردن مردم فلسطين در زندان هاي خود در دوران انتفاضه بسيار سود برده است.
بازداشت زنان
همانطور كه گفته شد در دوران انتفاضه الاقصي نزديك به 800 تن از زنان فلسطيني توسط رژيم اشغالگر بازداشت و به زندان منتقل شدند كه برخي از آنها حتي كمتر از 16 سال سن داشتند.
اين رژيم از همه ابزارهاي وحشيانه براي تعدي به آنها و به زانو درآوردن اين زنان مسلمان در زندان استفاده كرد.
و حتي در برخي مواقع آنها را مورد اذيت و آزار جنسي قرار داد، كه مي توان به صراحت در اين مورد به تجاوز جنسي به دختر نوجوان فلسطيني كه چندي پيش در زندان «هشارون» صورت گرفت اشاره كرد.
بازداشت كودكان
هنگام آغاز انتفاضه، هيچ اسير كودك فلسطيني در زندان هاي اسرائيلي به سر نمي برد، اما با آغاز انتفاضه نزديك به 7900 فلسطيني كه سن آنها زير 18سال بود، از سوي رژيم صهيونيستي بازداشت وبه زندان افكنده شدند.
بسياري از اين كودكان در پشت ميله هاي زندان بالغ شدند و هنوز هم 400نفر از آنان دوران جواني خود را در بازداشت پشت سر مي گذارند.
رژيم صهيونيستي فشارهاي زيادي بر آنها براي جذب در سازمان جاسوسي موساد به كار برده است و باوجود زيرپا گذاشتن قوانين بين المللي درمورد حقوق كودكان، تاكنون موفق به خرد كردن اراده زندانيان نوجوان فلسطيني نشده است.
بازداشت نمايندگان مجلس و وزيران
هيچ كس از دستگيري ها در امان نيست، اين موضوعي است كه در سرتاسر سرزمين هاي اشغالي درمورد فلسطيني ها صدق مي كند. چراكه اين رژيم حتي به نمايندگان مجلس و وزيران كه از نوعي مصونيت برخوردار هستند توجه نمي كند و در اين راستا نزديك به 65 نماينده پارلمان فلسطيني كه يكي از آنها رئيس مجلس نيز بود بازداشت و راهي زندان ها شدند.
گرچه اسرائيل هنوز هم در ادامه سياست هاي ضدبشري خود، اقدام به ربودن نيمي از نمايندگان آزاد شده كرده است كه در ميان آنها 62نفر نماينده و دو وزير سابق ديده مي شود و اكنون در زندان هستند.

رد پاي صهيونيست ها در آسياي مركزي

اشاره
رژيم صهيونيستي دو دهه پس از استقلال كشورهاي آسياي مركزي، تلاش مي كند خلأ به وجود آمده در اين كشورها را با حضور خود پر كند تا بعدها از آنها در مجامع بين المللي به نفع خود سود ببرد.
در اين ميان جايگاه و نقش قزاقستان به عنوان يك كشور مسلمان آسياي مركزي از اهميت ويژه اي برخوردار است.
در اين مقاله به روند روبه رشد نفوذ اسرائيل در قزاقستان و همكاري سران آن كشور با صهيونيست ها براي گسترش اين نفوذ اشاره شده است.
«بيرگنيم آيتيم آوا» معاون اسبق نخست وزير قزاقستان و اولين سفير اين كشور در سرزمين هاي اشغالي فلسطين، در 10 اوت 2009 در ديدار با «فاينا كرشن بائوم» دبيركل حزب «اسرائيل خانه ما» و عضو كنست (مجلس) رژيم صهيونيستي كه اخيرا در نيويورك صورت گرفت، اعلام آمادگي كرد، كه در توسعه مناسبات دوجانبه قزاقستان و اين رژيم از هيچ تلاشي فروگذار نكند.
دو طرف دورنماي همكاري هاي دو جانبه در زمينه هاي آموزش، بهداشت، كشاورزي و زيست محيطي و تبادل هيئت هاي رسمي در اين بخش ها را بررسي كردند.
سامانه اينترنتي «ايزروس» وابسته به رژيم صهيونيستي با انتشار مطلبي در اين باره نوشته است: فرستاده اسرائيل در اين ديدار از نماينده قزاقستان كه در حال حاضر نماينده اين كشور در سازمان ملل متحد نيز است خواسته است دعوت او را براي اعزام هيئت مجلس قزاقستان به همايش بين المللي مجمع بين المجالس كشورهاي منطقه در «بوئنوس آيرس» به مسئولان سناي قزاقستان ابلاغ كند.
اين همايش قرار است به ابتكار رژيم صهيونيستي و با توافق مقامات آرژانتين در ماه نوامبر سال جاري در پايتخت آرژانتين برگزار شود.
شواهد نشان مي دهد اگرچه ديدار نمايندگان قزاقستان و رژيم صهيونيستي به ظاهر اقدامي تشريفاتي به نظر مي رسد، اما به نحوي حكايت از روابط حسنه تل آويو و آستانه دارد.
سامانه ايزروس يك روز پس از برگزاري اين ملاقات يك ساعته، نتايج مذاكرات را مهم ارزيابي كرد و نوشت: آيتيم آوا به اين عضو كنست پيشنهاد كرد، براي بررسي برخي از مسائل مورد علاقه و تهيه راهكارهاي جديد، به قزاقستان سفر كند و با «نورلان اسحاق اف» وزير حفظ محيط زيست اين كشور درباره مقابله با عوارض و پيامدهاي آزمايش هاي هسته اي كه در زمان شوروي سابق در استان «سيمي پالاتينسك» اين كشور انجام مي شد، مذاكره كند.
خانم كرشن بائوم در پارلمان رژيم صهيونيستي، مسئوليت توسعه مناسبات بين المجالس با قزاقستان، و در حزب «اسرائيل خانه ما» امور همكاري با كليه كشورهاي آسياي مركزي را برعهده دارد.
دبيركل اين حزب كه ماه آوريل سال جاري از قزاقستان بازديد كرده بود، وعده داده است كه تا پايان سال جاري بار ديگر عازم اين كشور خواهد شد و اين در حالي است كه قرار است به زودي «ليبرمن» وزيرخارجه رژيم صهيونيستي نيز از قزاقستان بازديد كند.
ليبرمن اولين بار در بهار سال 2001 زماني كه سمت وزير زيربنايي را در كابينه اين رژيم برعهده داشت به قزاقستان سفر كرده بود.
به گفته كارشناسان، آيتيم آوا كه آن زمان سفير كشورش در تل آويو بود، نقش مهمي در انجام اين سفر ايفا كرده بود.
آيتيم آوا از ماه ژانويه سال 1997 تا ژوئن سال 2002 سمت اولين سفير قزاقستان در رژيم صهيونيستي را داشت و طي اين مدت كه دوران آغاز مناسبات دوجانبه بود، براي ايجاد زمينه و گسترش روابط طرفين نقش مهمي ايفا كرده است.
وي تا پيش از انتصاب به اين سمت، در سال 1996 وزير امور جوانان، توريسم و ورزش قزاقستان بود و دوران ماموريت وي در سرزمين هاي اشغالي، همزمان با آغاز دوران روابط ديپلماتيك رژيم صهيونيستي با كشورهايي چون اتحاد جماهير شوروي سابق بود.
آيتيم آوا بعد از فلسطين اشغالي، در ايتاليا و يونان نيز به عنوان سفير ماموريت داشته و بعد از بازگشت به كشورش مدتي نيز در سمت معاون نخست وزير و وزير آموزش و پرورش قزاقستان فعاليت كرده است.
به نظر مي رسد خانم آيتيم آوا با وجود گذشت زمان، روابط تنگاتنگ با بيشتر سياستمداران و ماموران نهادهاي رژيم صهيونيستي را همچنان حفظ كرده است. مقامات قزاقستان براي انتخاب و انتصاب افراد به سمت سفير اين كشور در سرزمين هاي اشغالي هميشه توجه خاصي داشته اند و افرادي را به تل اويو اعزام مي كنند كه داراي سمت هاي مهمي در دولت قزاقستان باشند.
در اين ميان مي توان از «واديم زوركوف» سفير قبلي آستانه در تل آويو نيز نام برد كه قبل از ماموريت ديپلماتيك و انتصاب به سمت سفير در رژيم صهيونيستي، در سال 2006 معاون وزير خارجه قزاقستان بود.
«كرت عبدالرحمان اف» نيز پيش از انتصاب به سمت سفير اين كشور در سرزمين هاي اشغالي، در سال 2003 معاون وزيرخارجه بود و بعد از سه سال ماموريت و بازگشت به قزاقستان دوباره به اين سمت منصوب شد.
گليم آرزباك اف كه اكنون 44 سال دارد و تا ماه فوريه سال جاري، وزير صنايع و تجارت قزاقستان بوده است چهارمين سفيراين كشور در اسرائيل خواهد شد.
آرزباك اف سفير جديد قزاقستان در رژيم صهيونيستي قرار بود در ماه جاري ميلادي عازم تل آويو شود، ولي به دلايل اعلام نشده، زمان سفر و تسليم استوارنامه وي به مقامات اين رژيم به مدت نامعلومي به تعويق افتاده است.
گزارش ها، حاكي است كه رژيم صهيونيستي در پي فروپاشي اتحاد شوروي سابق، به منظور نفوذ به فضاي سياسي و اقتصادي آسياي مركزي، بيشترين و نزديك ترين روابط را با قزاقستان داشته است.
«شيمون پرز» در سال 1995 هنگام سفر به آلماتي، چهار سند همكاري با قزاقستان امضا كرد و تاكنون اين اسناد مبنا و چارچوب اصلي مناسبات قزاقستان و رژيم صهيونيستي بوده است.
«قاسم ژامرت توقايف» رئيس سناي قزاقستان كه در زمان بازديد پرز، سمت وزير خارجه را برعهده داشت، بازديد رئيس اين رژيم از قزاقستان را رويداد تاريخي و آغاز روابط دوجانبه ارزيابي كرده بود.
وي در كتاب خاطرات خود با عنوان گزارش ها درباره سياست خارجي قزاقستان با اشاره به آن سفر، مذاكرات دوستانه مقام اسرائيلي با «نورسلطان نظربايف» را زمينه ساز اعتماد دوجانبه عنوان كرده است.
به نوشته وي پرز در يك صحبت غيررسمي گفته است: براي من مشكل است كه در مورد سياست قزاقستان و چگونگي شيوه حكومتي، در اين كشور صحبت كنم؟!
به گفته وي ملت قزاق زماني تحت تسلط چنگيزخان، و دوراني زير سلطه استالين قرار داشت.
وي با ارج گذاشتن به اقدامات سياسي نظربايف گفته بود: اگر من جاي شما بودم بعداز اين همه فشارهاي تاريخي در حالت بد روحي قرار مي گرفتم ولي شما اين كشور را خيلي ماهرانه مديريت كرده و برنامه هايي را براي توسعه اجرا كرده ايد كه موفق بوده است از اين رو است كه من احترام خاصي براي شما قائل هستم.
صاحبنظران معتقدند كه پس از اين سخنان تملق آميز شيمون پرز بود كه تمايل نظربايف نسبت به گسترش مناسبات با رژيم صهيونيستي افزايش يافت.
اولين سفر رسمي نظربايف به تل آويو در دسامبر سال 1995 در زمان نخست وزيري پرز و دومين سفر وي در سال 2000 در زماني كه پرز وزير همكاري هاي منطقه اي بود، صورت گرفت.
اما مرحله دوم توسعه روابط قزاقستان با رژيم صهيونيستي بعد از رسيدن پرز در سال 2007 به سمت رياست رژيم صهيونيستي آغاز شد كه تمام طرح هاي همكاري با قزاقستان و اجراي برنامه هاي مشترك با اين كشور را زير نظر خود گرفته بود.
پرز دستور داد براي اجراي موثرتر برنامه ها و طرح هاي مشترك، از جديدترين فناوري هاي اين رژيم در بخش هاي كشاورزي، بهداشت و زيربنايي استفاده شود.
نظربايف نيز در پاسخ به حسن توجه پرز نسبت به مقامات قزاق، تماس هاي تلفني متعددي با همتاي صهيونيست خود برقرار كرده است به طوري وي در بين سران جامعه كشورهاي مستقل مشترك المنافع(همسود) بيشترين تماس تلفني را با رئيس اين رژيم داشته است.
به نظر مي رسد توجه و نظر وزارت خارجه رژيم صهيونيستي و كارمندان ديپلماتيك اين كشور نسبت به آسياي مركزي حتي يك روز هم كاهش نمي يابد.
بازديد «فاينا كرشن بائوم» عضو سناي فلسطين اشغالي و از مقامات مهم حزب «اسرائيل خانه ما» در ماه آوريل از قزاقستان و بحث و بررسي مسائل توسعه بين المجالس با مقامات اين كشور از اين جمله است.
وي در چارچوب اين سفر با «اورال محمد جان اف» رئيس مجلس قزاقستان و «داريگا نظرباي آوا» دختر رئيس جمهوري قزاقستان ديدار و مذاكراتي انجام داده بود.
كرشن بائوم در پايان اين سفر به رسانه ها گفته بود كه جمهوري هاي آسياي مركزي نه فقط بخشي از جامعه كشورهاي مستقل همسود، بلكه جزء مهمي در جهان اسلام هستند.
به گفته وي اين نكته حائز اهميت است كه كشورهاي اسلامي آسياي مركزي طي سال هاي اخير عضو فعال نهادهاي بين المللي اسلامي بوده و مورد توجه بيش از پيش كشورهاي خاورميانه و نزديك قرار گرفته اند.
وي افزوده است: رهبران آسياي مركزي، منطقه اي كه در مسير تاريخ جمعيت آنها با يهوديان مناسبات خوب و حسنه داشته اند، در اين اواخر مبتكر ديالوگ سياسي و مذهبي با يهوديان و اقوام ديگر شده اند.
وي از ابتكار نورسلطان نظربايف رئيس جمهور قزاقستان براي برگزاري همايش هاي خاصي پيرامون بحث و بررسي مناسبات اديان و مذاهب مختلف در قزاقستان تقدير كرده است.
كرشن بائوم از قزاقستان به عنوان الگويي براي همزيستي و گفت وگوي مسالمت آميز مسلمانان با نمايندگان مذاهب ديگر نام برده است.
اين مقام صهيونيستي اين كشور را دروازه اي براي ورود به آسياي مركزي و آغاز مذاكرات براي همكاري در اين منطقه دانسته است.
كرشن بائوم كه اكنون كارشناس و از ديپلمات هاي اختصاصي براي مذاكرات و حل مسائل مناسبات دو جانبه با كارشناسان معتقدند بازديدهاي مقامات صهيونيستي از كشورهاي آسياي مركزي تنها به منظور توسعه روابط دوجانبه نيست بلكه براي افزايش نفوذ در منطقه و فراهم كردن زمينه مناسب سياسي براي رشد همكاري درهمه كشورهاي اين منطقه مسلمان نشين است.
اگر به آمار و نتايج روابط اقتصادي مراجعه كنيم، درخواهيم يافت كه اين همه بازديدها بي اثر نبوده است زيرا كشورهاي آسياي مركزي كه بعد از فروپاشي اتحاد شوروي سابق اعلام استقلال سياسي كردند، به علت نبود امكانات اقتصادي داخلي، نيازمند همكاري با كشورهاي داراي ظرفيت بيشتر مالي و اقتصادي بوده اند.
اين كشورها بنابر پايبندي به سنت و فرهنگ اسلامي قبل از همه اميد همكاري با كشورهاي عربي و اسلامي به خصوص ايران و پاكستان داشتند.
ولي اين اميدواري ها بعد از حدود دو هفته انتظار و فعال نبودن سرمايه گذاران اين كشورها با ناكامي مواجه شد و اكنون به كشورهايي مثل اسراييل، آمريكا، چين، انگليس و... روي آورده اند.
ازسال2000 ميلادي در قزاقستان، حدود 180 كارخانه و شركت مشترك با تجار رژيم صهيونيستي به ثبت رسيده است و مجوز فعاليت دريافت كرده اند و از اين تعداد، 60 درصد در بخش خصوصي از جمله تجارت كوچك و متوسط فعال شده اند.
ميزان مبادلات تجاري ميان قزاقستان و رژيم صهيونيستي نيز رو به افزايش است به طوري كه ارزش مبادلات دوطرف درسال 2007حدود 2/1 ميليارد دلار و در9 ماه سال گذشته بيش از2 ميليارد دلار بوده است.
به نظركارشناسان منطقه اي نيز توسعه همكاري هاي دوجانبه تل آويو با كشورهاي آسياي مركزي زمينه و انگيزه هاي عيني دارد و نياز اين كشورها به حمايت مالي براي اجراي طرح هاي مهم بخش اجتماعي از جمله اين انگيزه ها است.
«ابرار شاه ميرزايف» از تحليلگران تاجيك براين نظر است كه اگرچه رونق كار تجار يهود در اقتصاد آسياي مركزي براساس ريسك است اما يهوديان مي دانند كه هر مشكلي را مي توان از راه مذاكرات رسمي، بررسي و حل كرد و به اين دليل خيلي ساده و راحت به اجراي طرح هاي خود دراين منطقه مي پردازند.
وي افزود: يهودي ها با ايجاد كارخانه و شركتهاي توليدي و پرداخت حقوق هاي بالاتر از آنچه كه كارخانه هاي دولتي پرداخت مي كنند، توجه جامعه را به خود جلب كرده و مهمتر اين كه بهترين كارمندان را به خدمت خود جذب مي كند.
«دولت احمداف» استاد دانشگاه ملي قرقيزستان و از كارشناسان مسائل روابط منطقه اي نيز در گفت وگو با خبرنگار فارس در اين زمينه همزمان با انگيزه هاي اقتصادي بر اهداف سياسي روابط كشورهاي غربي و اسراييل با جامعه كشورهاي آسياي مركزي تاكيد كرد.
وي گفت: با نزديك شدن مناسبات رژيم صهيونيستي با كشورهاي آسياي مركزي، درآينده مقامات يهود مي خواهند از اين كشورها به عنوان حامي در طرح هاي بين المللي خود در زمينه حل مشكل خاورميانه از جمله قضيه فلسطين استفاده كنند.
احمداف افزود: بيهوده نيست كه مقامات اسراييلي در اظهارنظرهاي خود از هم اكنون به نقش جمهوري هاي مسلمان آسياي مركزي در سازمان هاي منطقه اي و بين المللي اشاره كرده و مي گويند ابتكار سران اين كشورها در مورد حل اختلافات و مشكلات منطقه اي جالب و سازنده به نظر مي رسد.
به اعتقاد وي با سرعتي كه رژيم صهيونيستي در حال گسترش مناسبات خود با كشورهاي كليدي آسياي مركزي است، اگر چنين وضعيتي ادامه يابد، تا چندسال ديگر همه نقاط كليدي منطقه در دست تجار و سرمايه گذاران اين رژيم قرار خواهدگرفت.