دعواهاي كودكانه

روانشناسان معتقدند زماني كه كودكان با هم دعوا مي كنند نقش والدين بسيار بزرگ مي شود و در چنين مواقعي بايد با آگاهي و آرامش برخورد شود.
دعواها و برخوردهاي كودكانه در دوران كودكي به ويژه ميان كودكاني كه اختلاف سني كمتري با هم دارند بسيار ديده مي شود. زماني كه كودكان با هم درگير مي شوند تنها نبايد به دنبال پايان دادن درگيري بود، بلكه بايد به اين نكته نيز توجه كرد كه كودك درچنين شرايطي مي آموزد كه در اجتماع چگونه حق خود را مطالبه كند.
والدين بايد به كودكان بياموزند كه با استفاده از منطق مشكلات خود را حل كرده و حق خود را مطالبه كنند. به عنوان مثال گفتن اين جمله كه «احترام برادر يا خواهر بزرگتر خود را داشته باش» و يا «خواهر و برادرت از تو كوچكترند و بخشش از بزرگترهاست» نه تنها مفيد نيست بلكه تاثير منفي بر تربيت كودك دارد.
زماني كه دو كودك با هم درگير مي شوند، معمولا يكي از آنها به والدين پناه مي برد و از او كمك مي خواهد، درچنين شرايطي مادر نبايد بدون آن كه اصل ماجرا را بداند از كودك حمايت كند بلكه بايد به فرزندان بياموزد همان گونه كه در هنگام بازي با هم كنار مي آيند در هنگام بروز اختلاف نيز مسائل خود را حل كنند.
همچنين احترام گذاشتن به خواهر و برادر بزرگتر نيز بايد با امتيازاتي براي فرزند كوچكتر همراه باشد. به عنوان مثال اگر به فرزند كوچكتر مي گويد به برادر يا خواهر بزرگتر خود احترام بگذار، همزمان بايد به برادر يا خواهر بزرگتر نيز مسئوليت هايي درحمايت از فرزند كوچكتر داده شود و به عنوان مثال به او گفته شود «در راه مدرسه مراقب خواهر يا برادر كوچك خود باش.»
تنبيه و يا تذكر به كودكان نيز نبايد در حضور خواهر يا برادر و يا همسالان او انجام شود. اگر والدين مشاهده مي كنند كه كودك كار خطايي انجام داده و يا در برخورد با كودكان ديگر درست عمل نكرده بايد در غياب ديگر كودكان به او تذكر داده شود.

وقتي عشق بر زندگي حاكم مي شود

بيشتر زوج ها براي برقراري ارتباط سازنده كاري صورت نمي دهند مگر زماني كه يكي از آنها از سردي رابطه شكايت كند. معمولا در دوران نامزدي و اوايل ازدواج حرفهاي زيادي زده مي شود ولي طرفين به تبادل نظر نمي پردازند.
چه چيزي باعث مي شود تا روابط زوجين رو به سردي مي گرايد و چگونه مي توان مانع از اين كار شد؟
اجازه دهيد نگاهي گذرا به مشكلات برقراري ارتباط و راههاي حل اين مشكلات بياندازيم. ما به جاي ارائه تكنيك ها، بر روي علل و راه حل ها تمركز مي كنيم.
همه زوج ها از يكديگر مي پرسند: «چرا ما به ندرت با يكديگر حرف مي زنيم؟» ولي نحوه درست مطرح كردن سؤال مزبور اين است: «دوست داري چه وقت با يكديگر حرف بزنيم؟»
در واقع زوج ها حرفهاي زيادي مي زنند ولي ارتباط درستي برقرار نمي كنند و هر چه مي گذرد اين كار دشوارتر مي شود. اگر اوضاع بر وفق مرادتان باشد بهتر مي توانيد اين مقاله را درك كنيد.
دوران نامزدي
چگونه امكان دارد زياد حرف بزنيد ولي مطالب كمي بگوئيد؟
اول از همه اينكه ما سعي مي كنيم شخصي را كه به تازگي وارد زندگي مان شده به نحوي خشنود كنيم، شايد بر اين باوريم كه اگر رفتار او را كاملا تأييد و از سوي ديگر جنبه هاي منفي شخصيت خود را پنهان كنيم محبوبيت بيشتري نزد او پيدا خواهيم كرد. ثانيا، ما هدف مشخصي داريم و نمي خواهيم هيچ چيز مانع از ازدواج ما شود. به همين دليل است كه زوج ها كمتر با يكديگر تبادل نظر مي كنند.
اوايل ازدواج
اكنون كه حلقه ها رد و بدل شده و ازدواج صورت گرفته است زوج ها تا حدي شكيبايي خود را نسبت به يكديگر از دست مي دهند و تمام چيزهايي كه طرف مقابل را جلب توجه مي كرد يكي دو سال پس از ازدواج، او را به يك بيگانه تبديل مي كند. اكنون برقراري ارتباط جاي خود را به مشاجره داده و همواره از اين شكايت داريم كه همسرمان عوض شده است.
اين مسأله حقيقت دارد
شخصي كه ما با او ازدواج كرده ايم زاده روياهايمان بود ولي اكنون كه بخشي از انتظارات ما برآورده نشده تلاش مي كنيم همسر خود را وادار به پذيرش خواسته هايمان كنيم.
آيا اين وضعيت براي شما آشنا نيست؟
تقريبا تمام ازدواج ها اين روند را طي مي كنند. گروهي از زوج ها تسليم مي شوند و گروهي سالها با يكديگر به مشاجره مي پردازند و با اين كار روحيه فرزندان خود را تخريب مي كنند. ولي نبايد اينطور باشد.
هميشه مي توان به اصلاح ارتباط اميدوار بود. اين كار با عشق و اعتماد متقابل آغاز مي شود عشقي عميق كه با عشق دوران نامزدي تفاوت دارد و بي شائبه است.
عشق يعني اينكه به خاطر همسرتان خواسته هاي خود را ناديده بگيريد. با اعلان جنگ نمي توانيد به برقراري ارتباط سازنده بپردازيد. حداقل يك نفر بايد دست به فداكاري بزند. در اين صورت است كه عشق رشد مي كند و خودخواهي رنگ مي بازد.
در چنين شرايطي به آرامش مي رسيد و شخصيت طرف مقابل را مي پذيريد. وقتي بدانيد همسرتان شما را همانطور كه هستيد دوست دارد، مي توانيد آزادانه به بيان نظرات خود بپردازيد. تا زماني كه شما در مورد هر چيزي مشاجره مي كنيد چنين كاري امكان پذير نيست اما وقتي عشق، حاكم باشد به راحتي منظور واقعي همسرتان را درك مي كنيد.
شايد در ابتدا، ارتباط متقابل دست نيافتني به نظر برسد ولي اين گونه نيست.
كمي طول مي كشد اما به زودي به مرحله اي خواهيد رسيد كه به ندرت دچار مشكل مي شويد و به علت دوست داشتن يكديگر، چندان نيازي به تغيير رفتار طرف مقابل خود نداريد. زيرا در اين مرحله شما او را آنگونه كه هست دوست مي داريد و كاملا دركش مي كنيد.
مطمئنا شما براي حل مشكلات به دنبال تكنيك هاي خاصي مي گرديد ولي در صورت برقراري رابطه اي عاشقانه و توام با احترام بر همه روش ها غالب خواهيد شد.
ترجمه از آذر شايان

والدين سيگاري

برخي پژوهش هاي جديد نشان دهنده رابطه بين والدين سيگاري و اضافه وزن يا سوءرفتار كودكان است.
البته پژوهشگران به طور قطع اثبات نكرده اند كه سيگار كودكان را در معرض خطر اضافه وزن و چاقي قرار مي دهد، چرا كه اثبات چنين رابطه اي، به نظر غيرممكن مي رسد، زيرا استفاده از والدين و درخواست از آنها براي مصرف سيگار براي بررسي عوارض آن بر فرزندان، اصولا كاري غيراخلاقي است.
با اين حال، تا همين جاي كار هم تحقيقات نشان دهنده وجود رابطه ميان سيگار كشيدن والدين و مشكلات روحي و جسمي در فرزندان است.
حدود يك دهه است پزشكان درباره خطرات مصرف سيگار در دوران بارداري به مادران باردار هشدار داده و تحقيقات نشان داده است كه ارتباطي بين مادران سيگاري و نوزادان كم وزن وجود دارد. به اين معنا كه اگر مادر در دوره سه ماهه اول بارداري، سيگار مصرف كند، خطر آن بيشتر از دوره پس از سه ماهگي است.
اين در حالي است كه تاكنون رابطه اي بين مادران سيگاري و نوزادان و يا پدران سيگاري و تأثير آن- احتمالا- بر نطفه آنها مشخص و اثبات شده نبوده است.
به گفته كارشناسان، اين موضوع كه سيگار باعث لاغري مي شود، حقيقت ندارد؛ بلكه باعث پديد آمدن بافت هاي چربي شكم شده و فرضيه ديگري بيان مي دارد كه انتقال از راه ژنتيك مانند قرار گرفتن كودكان در معرض دود سيگار است. در اين باره بايد افزود كه بدن مادران سيگاري، نمي تواند مواد مضر سيگار را در بدن فيلتر كند و براي همين، زهر سيگار تأثير خود را بر جنين مي گذارد.
هر كسي كه در زمان زايمان يك مادر سيگاري در اتاق زايمان باشد، مي تواند به اين امر شهادت دهد؛ به طور كل، نوزاد پژمرده و رنگ پريده بوده و روشن است كه خون رساني به جنين نامناسب انجام گرفته است.

با پول چقدر خوشبختي مي توان خريد

مردم هميشه به اين سوال فكر مي كنند كه آيا پول خوشبختي مي آورد؟ اما پاسخ اين سوال به تعريف شما از خوشبختي بستگي دارد.
محققان در يك پژوهش جديد ادعا كرده اند پول ممكن است بتواند امنيت شما را تامين كند، اما همه خوشي و سعادت را نمي توانيد با پول بخريد.
يك پژوهش جهاني درباره خوشبختي و شادماني روي بيش از يكصد هزارنفر نشان داده است كه بين احساس رضايت و ميزان درآمد رابطه قابل ملاحظه اي وجود دارد، اما اين ارتباط بين پول و شادي ديده نمي شود.
در اين پژوهش كه با نمونه برداري از 96 درصد جمعيت سياره زمين انجام شده معلوم شد، رضايت از زندگي با درآمد ملي و شخصي افزايش پيدا مي كند، اما احساسات مثبتي مثل لذت بردن و خوشحالي و تفريح بيشتر با عوامل ديگري مثل احساس احترام،استقلال، داشتن دوستان و كاركردن در يك شغل تمام وقت در ارتباط است.

صبحانه شير بخوريد تا بي حوصله و عصباني نشويد

يك متخصص تغذيه گفت: مصرف شير در وعده صبحانه بي حالي، بي حوصلگي و عصبانيت را كاهش مي دهد.
نوشيدن شير در وعده صبحانه كه مهمترين وعده غذايي تلقي مي شود، بي حالي، بي حوصلگي و عصبانيت را كاهش مي دهد.
براي داشتن خواب آرام، پردامنه و آماده سازي مغز براي يادگيري بيشتر و يادآوري آسانتر مي توان يك ليوان شير، يك عدد سيب، هويج، يك دانه خرما و يك قاشق مرباخوري عسل قبل از خواب مصرف كرد.
براي خواب بهتر مي توان از مخلوط آب كاهو وسيب استفاده كرده و آرامش را براي خود فراهم ساخت يا از ساير فرآورده هاي لبني مثل ماست و دوغ استفاده كرد.
ظرفيت، توان يادگيري، هوش واستعداد زمينه ارثي دارد، ولي عوامل مختلف طبيعي به خصوص نوع، مقدار، كيفيت موادخوراكي روزمره، تناسب، تعادل و تنوع در تمام دوران زندگي برقدرت فعاليتهاي مغز تاثيرگذار است.
بدن افراد با طلوع و غروب آفتاب، تنظيم مي شود. مصرف هرچه بيشتر كربوهيدرات هاي تصفيه شده موجب اختلال در ريتم بيولوژيكي ياساعت دروني بدن مي شود و آنزيم ها و هورمون هاي ساخت و ساز در روز را فعال مي سازد.
انواع شيريني، كيك، آب نبات، نوشابه يا آبميوه هاي شيرين شده، قهوه، كاكائو، سطح گلوكز خون را افزايش مي دهند و موجب تحريك و ترشح بيشتر انسولين مي شوند كه با سرازيرشدن انسولين به جريان خون، سرعت انتقال گلوكز به درون سلول ها بيشتر مي شود.
سرعت انتقال گلوكز به درون سلول ها موجب افت سطح قند خون مي شود كه كاهش فشارخون را به همراه دارد و فرد را دچار خواب آلودگي، كم طاقتي، بي حوصلگي، ولع بيشتر به خوردن مواد قندي مي كند و اين موضوع نه تنها باعث كاهش يادگيري مي شود بلكه زمينه چاقي و افزايش وزن را نيز در فرد ايجاد مي كند.