(صفحه(12(صفحه(10(صفحه(6(صفحه(9(صفحه(7(صفحه(8(صفحه(15(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(16(صفحه(13(صفحه(4(صفحه (2.3.14


یکشنبه 11 مهر 1389- شماره 19755

بهبود تنبلي چشم با كمك بازيهاي رايانه اي
مكمل هاي ويتاميني خوب يا بد؟
تجربه مرگ موقت براي بازگشت به زندگي
اثرات ماندگار ورزش در زنان



بهبود تنبلي چشم با كمك بازيهاي رايانه اي

پژوهشگران آمريكايي در بررسيهاي خود نشان دادند كه بازيهاي رايانه اي مي توانند در بهبود تنبلي چشم بزرگسالان مفيد باشند.
محققان دانشگاه كاليفرنيا در بركلي دريافتند كه «ويديوگيم درماني» (videogame therapy مي تواند در بهبود تنبلي چشم بزرگسالان كه در اصطلاح پزشكي به آن «تار بيني» گفته مي شود نقش موثري ايفا كنند.
اين محققان با تحقيق بر روي 20 فرد در سنين بين 20 تا 60 سال داراي نقص تنبلي چشم نشان دادند كه پس از 40 ساعت درمان با بازيهاي ويديويي (دو ساعت براي هر بار در يك دوره يكماهه) به ميزان 30 درصد قدرت تيزبيني و در برخي موارد درك عمق ديداري آنها بهبود يافت.تاربيني موجب كاهش ديد در چشم مي شود اين بيماري به ويژه در كودكان بسيار شايع است و با تشخيص به موقع مي تواند با پانسمان چشمي كه بهتر مي بيند به طور موفقيت آميزي درمان شود در حقيقت با پانسمان چشم سالم، چشم تنبل براي بهتر ديدن تحريك مي شود.
اين در حالي است كه در بزرگسالان گزينه هاي درماني كمي وجود دارند اكنون اين محققان نشان دادند كه «ويديوگيم درماني» مي تواند به يك گزينه مناسب براي بهبود اين نقص بينايي تبديل شود.
براساس گزارش« مديسين نت»، در اين تحقيقات، دانشمندان آمريكايي چشم پركار شركت كنندگان را پانسمان كردند و سپس از آنها خواستند كه با يك بازي ويديويي كه در آن بازيكن بايد به يك هدف ضربه مي زد يا بازي كه در آن بايد اشيا را مي ساخت بازي كنند.در هر دو مورد اين بازيها، پس از 40 ساعت تمرين، افزايش 30 درصدي در تيزبيني شركت كنندگان مشاهده شد.

 



مكمل هاي ويتاميني خوب يا بد؟

ويتامين ها و املاح موادي هستند كه بدن براي رشد و عملكرد طبيعي به آنها نياز دارد. مدتهاست از مصرف ويتامين ها به عنوان راه حلي براي دستيابي به سلامتي ياد مي شود زيرا بعضي از آنها واكنش هاي شيميايي مهم و حياتي را تسهيل مي كنند و بعضي ديگر در ساختار بدن نقش دارند.
مدت زمان زيادي از شناسايي اولين ويتامين نمي گذرد؛ «دكتر كاسيمير فانك» در سال 1912 اين ماده حياتي را كشف كرد و از آنجائي كه در ماده استخراج شده آمين وجود داشت، نام اين تركيبات را ويتامين يا آمين حياتي ناميد، هر چند كه مطالعات بعدي نشان داد كه در تمام ويتامين ها آمين وجود ندارد. دانشمندان از سال 1930به بعد تصميم گرفتند زماني كه تركيبات شيميايي مواد مشخص شد از نام تركيب شيميايي آنها همراه با نامگذاري قديم استفاده كنند. البته قبل از اين كه يك بيوشيميست لهستاني موفق به كشف ويتامين شود، پزشكان به درمان برخي از بيماري هايي كه ريشه در كمبود ويتامين داشت، مي پرداختند.
ويتامين ها نه نقش ساختماني دارند و نه از سوخت و ساز آنها انرژي توليد مي شود بلكه تنها در متابوليسم و رها شدن انرژي نقش اساسي دارند. اين تركيبات آلي در بيشتر مواد غذايي به مقدار جزئي وجود دارند و هر كدام اعمال حياتي مخصوصي را در بدن انسان انجام مي دهند و اگر چه احتياجات ويتامين مورد نياز بدن بسيار جزئي است ولي براي ادامه حيات، رشد و توليدمثل و... وجود همين مقدار كم بسيار ضروري و اساسي است.
تصميم گيري در مورد اينكه آيا از مكمل هاي ويتاميني استفاده شود يا از چه مكملي استفاده شود روز به روز سخت تر مي شود زيرا مصرف بيش از اندازه حتي يك ماده خوب هم مي تواند براي سلامتي مضر باشد. كارشناسان تغذيه معتقدند كه اغلب ويتامين ها بي ضرر هستند و بطور مثال شما مي توانيد چندين برابر دوز توصيه شده ويتامين ث را بدون هيچ نوع آثار منفي مصرف كنيد اما در عين حال، ويتامين هايي مانند ويتامين آ مي توانند به شدت سمي باشند؛ پس علاوه بر اعتدال، كليد مصرف ويتامين ها دانش هم هست.
از آنجايي كه موادغذايي كه در طول روز از سوي هر فرد مصرف مي شود، خود حاوي مقادير قابل توجهي از انواع ويتامين هاست، ميزان مكمل هاي دارويي لازم براي بدن، هميشه مورد سؤال بوده است. دانستن اين كه مصرف كدام مكمل واقعاً مي تواند به سلامتي افراد كمك كند، كار دشواري است. تنها عاملي كه مي تواند در افرادي كه ويتامين مصرف مي كنند مثبت ارزيابي شود، اين است كه اين افراد همان طور كه براي دستيابي به سلامت بيشتر به اين مواد متوسل مي شوند، نسبت به افراد عادي به تغذيه، ورزش و عادات زندگي خود نيز اهميت بيشتري مي دهند و به همين دليل هم تصور مي شود ويتامين هاي مكمل توانسته اند سلامت آنها را تضمين كنند.
در ارتباط با حفظ ويتامين موجود در مواد غذايي و جذب اين مواد- در راستاي كاهش مصرف قرص هاي حاوي ويتامين- بايد در نظر داشت كه اعمالي چون آسياب كردن غلات و گرفتن سبوس آنها (سبوس غلات غني ترين منبع ويتامين ها است)، حرارت و پخت بيش از حد غذا و همچنين نگهداري طولاني موادغذايي باعث از بين رفتن ويتامين ها مي شود. علاوه بر اين نوع غذا، مقدار مصرف نيز در ميزان جذب هر ويتامين در بدن تأثيرگذار است و بهترين استراتژي، خوردن حداقل سه وعده غذا در روز و انتخاب غذاهاي غني مثل ميوه، سبزيجات، غلات كامل و لبنيات كم چرب است. همچنين بطور مثال اگر شما گياهخوار هستيد رژيم غذائي مخصوص شما نشان مي دهد كه به چه مكمل هايي نياز داريد. گياهخواراني كه اصلاً از محصولات حيواني، استفاده نمي كنند بايد توجه خاصي به پروتئين، آهن، روي، كلسيم، ريبوفلاوين، ويتامين هاي A D B12 و يد داشته باشند؛ كمبود اينگونه مواد تغذيه اي را مي توان با طراحي يك روش تغذيه اي مناسب و شامل مكمل ها برطرف كرد.
متأسفانه امروزه مردم تصور مي كنند مصرف نكردن بسياري از مواد غذايي را مي توان با خوردن مولتي ويتامين جبران كرد. اما اين باور تا حد زيادي غلط است؛ متخصصان اعتقاد دارند كه اين نكته را بايد در ذهن داشت كه مكمل ها بايد براي بهبودي و نه جايگزيني يك رژيم مصرف شوند زيرا موادي بيشتر از مواد معدني و ويتامين در غذا وجود دارند، پس بهتر است كه مواد مغذي را از غذاها بدست بياوريم تا مكمل ها، چون تركيبات مهمي مثل فيبرها و مواد شيميايي گياهي كه در غذا هست در يك قرص وجود ندارد.
البته درست است كه افرادي همانند خانم هاي يائسه كه بايد ويتامين D و كلسيم را براي جلوگيري از پوكي استخوان مصرف كنند يا زنان جوان كه اسيد فوليك را به منظور جلوگيري از تولد نوزاداني با نقص سيستم عصبي استفاده مي كنند و همينطور سيگاري ها كه نياز به مصرف ويتامين C اضافي دارند، به ويتامين هاي مكمل احتياج دارند اما متخصصان تغذيه مصرف روزانه و مستمر ويتامين هاي مختلف را كه امروزه بصورت وسيع تبليغ ميشوند به هيچ وجه توصيه نمي كنند و معتقدند افراد عادي در شرايط معمولي و در صورت تغذيه درست و مناسب نيازي به اين مكمل ندارند و تنها در صورت انجام آزمايش ها و تاييد كمبود ماده معدني يا ويتاميني خاص در بدن، بايد مصرف اين نوع مكمل ها تجويز شود اما با توجه به اينكه تخمين زده مي شود كه فقط 3 درصد افراد به اندازه كافي توصيه هاي تغذيه اي را بطور كامل رعايت مي كنند بيشتر كارشناسان تغذيه مصرف روزانه يك عدد قرص مولتي ويتامين مينرال را براي جبران اين كمبودها كافي مي دانند (مصرف مكمل ها با غذا توصيه مي شود و بهترين حالت مصرف مكمل با حجيم ترين وعده غذايي است تا جذب را به حداكثر رسانده و مانع از ناراحتي معده شود).
عملكرد بهينه سلول هاي بدن نيازمند تامين مناسب ويتامين ها، مواد معدني اسيدهاي آمينه و چربي هاي ضروري است و اگر رژيم غذايي شامل مقدار مناسبي از همه اين مواد باشد استفاده از مكمل هاي غذايي لازم به نظر نمي رسد. مصرف روزانه 2 تا 4 واحد ميوه و 3 تا 5 واحد سبزيجات براي تامين مواد ضروري بدن كافي است و نيازي به استفاده از انواع قرص هاي مولتي ويتامين نيست. متخصصان تغذيه سالهاست كه در مورد خطرات مصرف بيش از حد ويتامين ها و مواد معدني هشدار داده اند، بخصوص در مورد ويتامين هاي محلول در چربي (ويتامين K E D A) كه به راحتي از بدن دفع نمي شوند و افرادي كه روز خود را با يك نوشيدني ويتاميني شروع مي كنند، در طول روز شكلات هاي انرژي زا و غذاهاي غني شده مصرف مي كنند و معجوني از مكمل هاي مختلف را مي خورند بايد بدانند كه در معرض ابتلا به مسموميت هاي شديد با ويتامين و موادمعدني هستند.
در پايان بايد گفت كه هر چند تنها كمبود يك ويتامين مي تواند سلامت تمام بدن را به مخاطره اندازد اما نبايد از ياد برد كه بيشتر ويتامين ها از منابع اصلي طبيعي استخراج مي شوند و اگر هر فرد در برنامه غذايي خود هرم غذايي را رعايت كند، به اندازه كافي به بدن خود ويتامين مي رساند مگر اينكه به دليل عدم جذب بدن يا بيماري كه نياز بدن به ويتامين ها را بيشتر مي كند فرد مجبور به استفاده از مكمل هاي ويتامين شود؛ در غير اين صورت مصرف خودسرانه ويتامين ها نه تنها براي سلامتي مطلوب نيست گاهي عوارض جبران ناپذيري نيز در پي خواهد داشت.
سعيد كريمي

 



تجربه مرگ موقت براي بازگشت به زندگي

جراحان در حال ابداع شيوه اي براي القا هايپوترميا يا كاهش حرارت شديد بدن بيماران هستند تا در جراحي هاي بزرگ و دشوار بدن بيماران را به كلي از كار انداخته و مدت زمان بيشتري را براي اجراي جراحي در اختيار داشته باشند.
اين شيوه علاوه بر اينكه از ميزان مصرف داروهاي بيهوشي و دستگاه هاي پشتيبان حيات در اتاق هاي جراحي خواهد كاست، ميزان آسيب هاي مغزي و اندامي بدن بيماران را نيز كه معمولاً به واسطه نتپيدن قلب ايجاد مي شوند، كاهش خواهد داد. محققان اكنون قصد اجراي اولين دور از آزمايشهاي انساني اين شيوه را دارند كه طي آن محلولي سرد جايگزين خون بيمار مي شود تا به تدريج دماي بدن بيمار كاهش پيدا كند.
اين شيوه انجمادي كه توسط محققان دانشگاه پزشكي هاروارد و بيمارستان عمومي ماساچوست در بوستون ابداع شده، درجه حرارت بدن بيمار را به 10درجه سلسيوس خواهد رساند. حرارت معمولي بدن انسان 37درجه است و معمولاً انسان زماني كه اين حرارت به زير 22درجه سلسيوس برسد به سرعت مي ميرد.
به گفته دكتر« حسن عالم» جراحي كه اين تحقيقات را در بيمارستان عمومي ماساچوست دنبال مي كند، معمولاً بيماران اورژانسي كه دچار آسيب ديدگي هاي شديد ناشي از گلوله، چاقو يا تصادف با خودرو شده اند به هر حال در آستانه مرگ قرار دارند و از اين رو منجمد كردن بدن آنها مي تواند مغز و ديگر اعضاي بدن آنها را از آسيب ديدگي حفظ كند.
وي مي گويد: در صورتي كه حرارت بدن و مغز را تا كمتر از 15 يا 10 درجه سلسيوس كاهش دهيم مي توان از اندامهاي حياتي و مغز بيمار به مدت يك ساعت تا 190دقيقه محافظت كرد.
در اين شيوه از پمپهايي استفاده مي شود كه به رگهاي اصلي بدن در اطراف قلب وصل شده و خون گرم را از بدن بيرون كشيده و محلول نمكي سردكننده اي را وارد رگها مي كند. اين محلول به جراحان اين امكان را مي دهد تا در هر دقيقه حرارت بدن را دو درجه پايين آورده و اندامهاي بدن را يكي پس از ديگري از كار بياندازند.
در يك بدن معمولي مرگ مغزي در مدت زماني در حدود چهار يا پنج دقيقه و در شرايطي كه ميزان اكسيژن بسيار پايين است رخ مي دهد و به اين شكل سلولها آغاز به توليد سمومي مي كنند كه به سرعت آنها را مي كشد. اما در شيوه جديد سلولها در حالتي به نام «حيات معلق» يا Suspended Animation قرار مي گيرند كه از ترشح سموم كشنده سلولها جلوگيري مي كند.
به گفته محققان، در شرايط وقوع جراحتهاي بسيار جدي تنها چند دقيقه براي ترميم حياتي و نجات بيمار زمان وجود دارد و با استفاده از اين شيوه از انجماد و مرگ موقت بيمار، مدت زماني كه براي نجات وي در اختيار پزشكان قرار مي گيرد، افزايش خواهد يافت. در واقع اين شيوه بيماران را تا آستانه مرگ برده و دوباره آنها را به زندگي بازمي گرداند.
به گفته «عالم» اين شيوه در حال حاضر در مورد بيماران قلبي در بيمارستان «نيوهاون» ييل مورد استفاده قرار مي گيرد و پزشكان اين بيمارستان قبل از آغاز جراحي هاي دشوار و پيش از خاموش كردن دستگاه هاي پشتيبان علائم حياتي، قلب و مغز بيمار را در حرارت 20 درجه منجمد كرده و مهلتي يك ساعته را براي اجراي جراحي، پيش از گرم شدن و احياي دوباره بيمار در اختيار جراحان قرار مي دهند.
براساس گزارش بي بي سي، پزشكاني كه در اين بيمارستان از اين شيوه مرگ موقت براي احياي دوباره بيماران استفاده كرده اند دريافته اند كه بيماراني كه تحت چنين شيوه اي از جراحي قرار مي گيرند، به دليل عدم ايجاد اختلال در عملكرد مغز، نيازي به سپري كردن دوره هاي طولاني مدت ترميمي سلولهاي مغزي نخواهند داشت. بدن در اين شيوه حياتي بدون تپش، بدون جريان خون و بدون سيگنال هاي الكتريكي مغز است كه پس از جراحي به حالت عادي بازمي گردد.

 



اثرات ماندگار ورزش در زنان

تحقيقات جديد نشان مي دهد زنان مسني كه به طور مرتب ورزش مي كنند هنگام راه رفتن تعادل بيشتري دارند، كمتر زمين خورده و طول عمر بيشتري دارند.
محققان متوجه شدند فقط 20دقيقه ورزش روزانه به مدت 5 سال باعث مي شود خطر شكستگي استخوان لگن در زنان تا 32درصد كاهش يابد.
دكتر رايچا كرپلاينن از دپارتمان طب ورزشي در موسسه ديكنس در فنلاند در اين باره گفت: بعد از پايان يافتن برنامه ورزشي زنان اثرات آن حداقل تا 2 سال باقي مي ماند. ورزش كردن باعث مي شود استحكام استخوان ها افزايش پيدا كند و حتي در سنين بالا هم زنان بتوانند تعادل خود را به خوبي حفظ كنند.
نتايج اين مطالعات با انجام تحقيقات روي 160زن به مدت 30ماه به دست آمده است. تمام اين زنان دچار پوكي استخوان بودند و تراكم استخوان ها در آنها پايين تر از حد طبيعي بود.
با انجام اين تحقيقات مشخص شد زناني كه حتي به طور متوسط فعاليت بدني دارند با احتمال 78 درصد كمتر دچار شكستگي استخوان در سنين بالا مي شوند و بعد از شكستگي سريع تر بهبود پيدا مي كنند.
تحقيقات نشان مي دهد حتي كاهش اندك در قدرت و توانايي عضلاني در دوران سالمندي تاثير بسيار زيادي در عملكرد و زندگي زنان مي گذارد. در صورتي كه زنان به فعاليت بدني خود توجه كافي نشان ندهند در سنين بالا دچار مشكلات زيادي مي شوند، نمي توانند كارهاي شخصي خود را به خوبي انجام دهند و حتي شايد در بلند شدن از بستر هم با دشواريهاي زيادي روبه رو شوند.
مطالعات نشان مي دهد افراد مسن حتي در 80 سالگي هم بايد به ورزش كردن بپردازند تا روند ماهيچه سازي در آنها ادامه پيدا كند. هرچه سن انسانها بالاتر مي رود آنها ماهيچه هاي بيشتري را از دست مي دهند و در صورتي كه اين روند ادامه پيدا كند در سنين كهنسالي بسياري از سالمندان از پا مي افتند و توان حركتي خود را از دست مي دهند.
اما ورزش كردن و انجام حركات كششي به سالمندان كمك مي كند عضلات از دست رفته را دوباره بازيابند و به اين ترتيب در دوران سالمندي تحرك و قدرت بدني بيشتري داشته باشند. در اين صورت سالمندان در هنگام زمين خوردن و حوادثي نظير اين نيز آسيب كمتري مي بينند و دچار صدمات جدي مانند شكستگي لگن نمي شوند.

 

(صفحه(12(صفحه(10(صفحه(6(صفحه(9(صفحه(7(صفحه(8(صفحه(15(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(16(صفحه(13(صفحه(4(صفحه (2.3.14