زندگي بدون اضطراب نداريم

با شرايط زندگي كنوني، استرس، روي تمام زندگي ما سايه انداخته است و آهسته آهسته آن قدر بزرگ شده كه مثل يك هشت پاي عظيم دارد تمام شادي هايمان را له مي كند و از بين مي برد. اين اضطراب ها گاهي دلايل واقعي دارند و گاهي زاييده افكار ما هستند و در هر صورت، جزئي از زندگي اند كه بايد كنترل شان كرد وگرنه از طاقت ما بزرگ تر مي شوند و آن وقت رفتارهاي جسمي، عاطفي و ذهني ما را به طرز دل آزاري تغيير مي دهند و شخصيت ما را آهسته آهسته ويران مي كنند. اين راهكارها كوچك اند اما مؤثر و به امتحان كردن شان مي ارزد.
استرس به دلايل مختلفي ايجاد مي شود اما به طور كلي مرگ عزيزان- به خصوص پدر و مادر يا فرزند، طلاق- جدايي از والدين يا فرزندان، زندان، حوادث و بيماري هاي خطرناك، ازدواج، اخراج از كار، تغيير شغل و بازنشستگي از مهم ترين علل به وجود آورنده استرس هستند.
نشانه هاي استرس
نشانه هاي ذهني، عاطفي، جسمي و رفتاري است. مشكلات حافظه، مشكل در تصميم گيري، ناتواني در تمركز فكر، منفي نگري، تكرار بعضي كارها و حرف ها، قضاوت ضعيف و نديدن واقعيت ها از نشانه هاي ذهني استرس؛ حساسيت زياد نسبت به برخي مسائل، بي قراري و اضطراب، افسردگي، عصبانيت و پرخاشگري از نشانه هاي عاطفي استرس؛ سردرد،مشكلات گوارشي، درد عضلاني، اختلال خواب، خستگي، درد قفسه سينه، فشار خون بالا، كاهش يا افزايش وزن، آسم يا تنگي نفس و مشكلات پوستي از نشانه هاي جسمي استرس و پرخوري يا كم خوري، خواب زياد يا كم، كناره گيري از جمع، نپذيرفتن مسئوليت، مصرف زياد سيگار، الكل، مواد و برخي داروها، دندان ساييدن و يا فشار فك ها روي هم، انجام كارهاي عجيب مانند خريدن يك كالاي گران و غيرضروري و از دست دادن خلق و خوي خوب از نشانه هاي رفتاري استرس هستند.
راه هاي مقابله
همان طور كه گفتيم استرس وجود دارد و ما بايد ياد بگيريم چطور با آن مقابله كنيم و تاثيرات زيان آور آن را كاهش دهيم. اقدامات زير مي تواند مفيد باشد:
گاهي انجام درخواست هاي ديگر ممكن است براي شما مشكل باشد و شما را در معرض استرس قرار دهد؛ در اين صورت با معذرت خواهي از طرف مقابل، بگوييد: «نه، نمي توانم!»
هميشه براي انجام كارهاي بزرگ، پروژه هاي سنگين و طاقت فرسا ابتدا كليات آن را روي كاغذ بياوريد. بعد آن را به چند جزء تقسيم و اولويت بندي كنيد و براي انجام هر يك، برنامه اي جداگانه بريزيد. مواجهه با يك كار بزرگ در ابتدا، هر آدمي را ممكن است دچار استرس كند ولي با تجزيه عناصر آن، مي توان به خوبي از عهده انجامش برآمد.
بي نظمي در اغلب اوقات موجب ايجاد سردرگمي، ناراحتي رواني و استرس مي شود. يكي از مهم ترين اركان آرامش و رسيدن به موفقيت، نظم و ترتيب داشتن در همه امور زندگي و كاري است.
بعد از مواجهه با استرس، در حالت درازكش يا نشسته قرار بگيريد. بدن خود را آرام كنيد و چشمان تان را ببنديد. بسيار آرام هوا را از طريق بيني وارد ريه هاي خود كنيد، 5 ثانيه نگه داريد و بسيار آرام از راه دهان تخليه كنيد. تصور كنيد سلامت، شادي و آرامش را وارد وجود خود مي كنيد و خشم، كينه، بيماري، ضعف و تنش را از آن بيرون مي ريزيد.
خنديدن، سبب دفع استرس و كاهش آثار نامطلوب آن بر سلامت شما مي شود؛ پس از هر حادثه استرس زايي، با دوستان تان بنشينيد و درباره موضوعات خنده دار گپ بزنيد.
دويدن، استرس و فشارهاي رواني را كم مي كند و باعث بالا رفتن سطح اكسيژن در مغز و ساير قسمت هاي بدن مي شود. هنگام دويدن، بدن شما اندورفين بيشتري آزاد مي كند. اين هورمون به گيرنده هاي تسكين درد در نورون ها متصل مي شود و پس از اتصال، مانع انتقال پيام هاي درد به مغز مي شود و فشارهاي عصبي را كاهش مي دهد. اين هورمون، مسكن طبيعي بدن است و موجب سرخوشي و خوشحالي مي شود.

والدين قاطع فرزندان مسئول

اغلب والدين روشي را كه براي تربيت فرزند خود اعمال مي كنند، مؤثر و مفيد مي دانند و يا اين كه مي گويند روش ديگري را نمي شناسيم.
امروزه شيوه فرزندپروري والدين را به 4 گروه تقسيم كرده اند كه عبارت است از: شيوه مستبدانه، شيوه بدون دخالت، شيوه آسان گيرانه، شيوه مقتدرانه.
والديني كه شيوه تربيتي آنها مستبدانه است، بسيار متوقع هستند. نگرش اين والدين اين است كه همان كاري را كه من گفتم انجام بده! چون آنها انتظار دارند فرزندانشان از دستورات آنها بي چون و چرا اطاعت كنند، كمتر به گفت وگو با آنها مي پردازند، اگر كودك اطاعت نكند والدين به فشار و تنبيه متوسل مي شوند.
افرادي كه والديني مستبد دارند، مضطرب، گوشه گير و ناخشنود هستند. وقتي آنها در تعامل با همسالانشان دچار مشكل مي شوند با خصومت واكنش نشان مي دهند. پسرها خشم و سرپيچي زيادي نشان مي دهند و دخترها وابسته مي شوند و از تكاليف چالش انگيز عقب نشيني مي كنند.
متأسفانه اين جوانان به علايم عصبي همچون نگراني، تنش، اضطراب، افسردگي و در نهايت خودكشي دچار مي شوند و معمولا به ترس هاي غيرمنطقي مبتلا هستند، از قبيل ترس از تاريكي، آسيب ديدگي و عدم موفقيت. اين ترس ها با سرزنش والدين بيشتر آشكار مي گردد.
اين والدين اغلب مقررات شديد و سختي را وضع مي كنند كه موجب مي شود ميان آنها و فرزندانشان روابط ارباب رعيتي برقرار گردد.
والدين اين جوانان را به دليل ناتواني هايش سرزنش مي كند و هر خطايي كه از او سر بزند فورا با او برخورد مي شود.
زماني كه جوان به طور مداوم سرزنش شود، تصور ضعيفي از خود در ذهن پرورش مي دهد كه تدريجا منجر به كاهش اعتماد به نفس او مي شود و خيلي زود باور مي كند كه آنچه والدين درباره او مي گويند حقيقت محض است.
اين الگوي تربيتي مبتني بر عدم محبت، سرزنش، انتقاد و سختگيري است. از جمله خطاهايي كه والدين مستبد به آن گرفتار هستند، عبارت است از: قضاوت درباره جوان براساس رفتارش، عدم تعريف و تمجيد از او و اعتقاد دارند اگر همان بار اول با وي برخورد كنند، مؤثرتر خواهد بود.
سرزنش بسيار و تمجيد كم موجب مي شود كه چنين خانواده هايي افرادي سلطه پذير، بيش از حد مطيع و ترسو تربيت كنند. اين گروه از جوانان ممكن است به طور مداوم ميان افسردگي (سرزنش خود)، اضطراب(انتظار سرزنش) و حالت دفاعي (سرزنش ديگران) در نوسان باشند.
الگوي تربيتي آسان گيرانه را امروزه بيشتر در سبك تربيتي والدين مي توانيم مشاهده كنيم. در اين سبك، والدين مهرورز و پذيرا هستند و در عين حال متوقع نيستند و از هرگونه اعمال كنترل خودداري مي كنند. اين والدين به فرزندانشان اجازه مي دهند در هر سني كه هستند خودشان تصميم بگيرند حتي اگر هنوز قادر به انجام اين كار نباشند.
فرزندان اين والدين مي توانند هر وقت كه مي خواهند، غذا بخورند و بخوابند و هر قدر كه مي خواهند تلويزيون تماشا كنند. آنها مجبور نيستند طرز رفتار خوب را ياد بگيرند يا كارهاي خانه را انجام دهند.
برخي از والدين آسان گير واقعا معتقدند كه اين روش بهترين روش است، اما اكثريت آنها از توانايي خود در تأثير گذاشتن به رفتار فرزندانشان مطمئن نيستند.
اين الگو علاوه بر مشكلاتي كه براي جوان ايجاد مي كند، و در نهايت براي جامعه نيز مشكلاتي را به همراه خواهد داشت. سبك مستبدانه، جوان را سختكوش و مسئوليت پذير بار مي آورد اما اين افراد مدام با احساس بي ارزشي و گناهكار بودن همراه هستند، در حالي كه در الگوي آسان گيرانه، جوان از مسئوليت شانه خالي مي كنند و پر توقع هستند، به اندازه سبك مستبدانه فعال نيستند و احساس مي كنند همه دنيا به آنها بدهكار است.
اين افراد اغلب به بي حوصلگي و نارضايتي از زندگي دچار مي شوند و از استعدادهاي خود به نحو مطلوب استفاده نمي كنند. آنها درماندگي و ناتواني خود را درك مي كنند، اما از اعتماد به نفس لازم براي رفع اين نقايص برخوردار نيستند. لذا تنها كاري كه از دست آنها برمي آيد درخواست و تقاضاي بيشتر از والدين شان است.
در اين الگوي تربيتي افراد ضعيف و وابسته و از لحاظ عاطفي «كودك صفت» تربيت مي شوند.
رايج ترين خطايي كه والدين در اين سبك تربيتي انجام مي دهند اين است كه فرزند نبايد ناكام و ناراحت شوند. در حالي كه بايد كودك را وادار كرد تا با تلاش خود به اهدافش دست پيدا كند.
طبيعتا در زندگي روزانه ناكامي و بي انصافي وجود دارد و اگر فرد با اين سبك تربيت شود، هرگز قادر نخواهد بود در زندگي با ناملايمات و بي انصافي ها برخورد كند.
يكي از خطاهايي كه اين والدين مرتكب مي شوند اين است كه تصور مي كنند «فرزندشان از گفته هاي والدين بيش از اعمال آنها مي آموزند.» تناقض موجود در گفتار و اعمال اين والدين موجب مي شود تا همان قاطعيت اندكي هم كه دارند بي تاثير بماند.
زماني كه كاسه صبر اين والدين از رفتار كودك لبريز شود، در تنبيه او شدت عمل بيشتري به خرج مي دهند و آنها را از طغيان خشم خود متحير مي سازند.
اين والدين چنين تصور مي كنند كه «سنگين ترين تنبيه ها اگر بار اول به كار رود مؤثرتر از تنبيه تدريجي و اندك خواهد بود».
آنها پس از سختگيري احساس گناه مي كنند. از سوي ديگر فرزند تأسف و ناراحتي والدين را مشاهده كرده و تصور مي كند كه تنبيه او اشتباه بوده است، لذا هدف مورد نظر والدينش را از تنبيه درنمي يابد.
فردي هم كه به علت رفتار بيش از حد محبت آميز والدينش صبر و تحمل در برابر ناملايمات را نياموخته است، در بزرگسالي با مشكلات فراواني روبه رو خواهد شد.
اين افراد در زندگي زناشويي و اجتماعي نيز انتظار دارند كه همگي تابع خواسته هاي آنان باشند و هنگامي كه خواسته هاي آنها برآورده نمي شود، خشمگين، آزرده خاطر، پرخاشگر و برآشفته مي شوند. از نظر اين افراد ديدگاه هاي ديگران هيچ اهميتي ندارد.
الگوي تربيتي بدون دخالت با كم توقعي، بي اعتنايي و طرف همراه است. اگر اين الگوي تربيتي از اوايل زندگي كسي اعمال شود، تقريبا تمام جنبه هاي رشد از جمله دلبستگي، شناخت و مهارت هاي هيجاني و اجتماعي او را مختل مي كند.
اين الگو به مراتب مخرب تر از الگوهاي پيشين است؛ چرا كه در آن محبت و صميميت وجود ندارد. اين الگو ممكن است از جانب والديني اعمال شود كه اغلب افسرده هستند و استرس زندگي به قدري آنها را از توان انداخته كه وقت و انرژي كمي براي فرزندانشان دارند يا ممكن است از جانب والديني باشد كه اعتقاد دارند فرزندشان عمداً بدرفتاري مي كند و اگر بخواهد مي تواند به سادگي در كارهايش موفق شود.
جوان در الگوي تربيتي بدون دخالت اگر بدرفتاري كند طرد مي شود اما اگر بدرفتاري نكند مورد تشويق والدينش قرار نمي گيرد. او همواره در خور سرزنش است اعم از اين كه كار ناشايستي از او سر بزند يا خير، در اين اوضاع وي سرخورده و ناكام خواهد شد. زيرا هيچ راهي براي او جهت كسب موفقيت وجود ندارد.
در نتيجه جوان خشمگين و رنجيده خاطر مي شود. در اين زمان احساسات خصمانه خويش را يا در خود مي ريزد و يا اين كه به نزديكان خود يا اجتماع منتقل مي كند.
اگر والدين قاطع و جدي نباشند احتمال زيادي وجود دارد كه فرزندشان به سوي بزهكاري گرايش پيدا كند.
جوان بي اعتنايي والدينش را به عنوان نشانه طرد و عدم پذيرش از سوي آنها تلقي مي كند، سپس مي كوشد كه با انجام رفتاري ناشايست توجه والدينش را جلب كند، اما با انجام هر رفتار ناشايستي بيشتر مورد سرزنش قرار مي گيرد و والدين نسبت به او بي تفاوت تر مي شوند.
اين گونه والدين درك نمي كنند كه اصلاح رفتار ناپسند به چيزي بيش از پند و نصيحت نياز دارد و از آنجا كه پند و نصيحت ثمري نمي دهد معتقد مي شوند رفتار ناشايست بايد تنبيه شود.
تنبيه كينه توزانه، سرزنش مدام و ايجاد احساس گناه فقط موجب مي شود اين جوان باور كند به اندازه اي گناهكار است كه لايق بي توجهي و بي احترامي شده است.
متأسفانه در رفتارهايي از قبيل افراط در مصرف مواد مخدر، دزدي هاي كوچك، تشكيل گروه هاي ولگرد و تبهكاري رد پاي اين الگوي تربيتي را مي توان مشاهده كرد.
پروفسور ادسچ مي گويد چهارمين و مناسب ترين روش براي فرزندپروري الگوي تربيتي مقتدرانه است. والدين مقتدر درخواست هاي معقولي از فرزندان خود دارند و اين درخواست ها را با تعيين محدوديت ها و اصرار بر اين كه فرزند بايد از آنها تبعيت كند به اجرا مي گذارند.
در عين حال آنها صميميت و محبت نشان مي دهند، صبورانه به نقطه نظرهاي فرزندشان گوش مي كنند و در تصميم گيري اعضاي خانواده با يكديگر مشاركت دارند.
فرزندپروري مقتدرانه روشي منطقي است كه در آن حقوق والدين و فرزند محترم شمرده مي شود. اين والدين هميشه بر رفتار كودك تأكيد دارند و هرگز خود او يا شخصيتش را مخاطب قرار نمي دهند. مثلا به فرزندشان مي گويند: «من دوست ندارم كه تو با كسي به تندي صحبت كني» و هرگز به او نمي گويند: «من تو را دوست ندارم چون با پرخاش صحبت مي كني.» اين والدين كودك را به علت كثيف كردن خانه و يا شكستن پنجره طرد نمي كنند و تمام توجه خود را به اصلاح مسئله اختصاص مي دهند و هرگز سعي نمي كنند او را هراسان و پريشان ساخته و يا مقصر جلوه دهند.
اين گونه والدين به فرزندان خود مي گويند كه از رفتار آنها ناراضي اند و آنها را توجيه مي كنند كه تنبيه شان صرفاً به منظور اصلاح رفتار است و هرگز قصد تخريب شخصيت آنها را ندارند.
اين والدين به مسائل و مشكلات جوان به عنوان جزئي از زندگي طبيعي وي مي نگرند و به رفتار ناپسند او به عنوان عملي كه براي ناخشنود كردن آنها صورت مي گيرد توجه نمي كنند بلكه رفتار ناپسند او را به عنوان مشكلي مي بينند كه نياز به راه حل دارد.
هر مشكل و آزار و اذيتي كه از طرف اين جوان ايجاد شود از نظر اين والدين پيامد طبيعي كم هوشي، ناآگاهي و يك اختلال عاطفي- هيجاني است. آنها تلاش نمي كنند او را مقصر جلوه دهند بلكه سعي مي كنند فقدان دانش او را اصلاح كرده و به او مهارت هاي لازم و انديشه منطقي را آموزش دهند.
اين والدين عقيده دارند رفتارهاي اشتباه جوان براي رسيدن به بلوغ فكري و مقابله با مشكلات دوران بزرگسالي ضروري است. آنها هرگز كنترل خود را از دست نمي دهند و تنبيه بدني را به عنوان آخرين چاره و زماني كه تنبيه هاي ديگر ثمري نداشته باشد مورد استفاده قرار مي دهند.
مترجم: سزاوار

خانه تكاني

لكه گيري
آب خورش: در مورد پارچه هاي قابل شستشو، اين نوع لكه ها را در آب سرد بخيسانيد تا لعابشان (نشاسته) حل شود و سپس آنها را بشوييد. اگر پس از خشك شدن پارچه، لكه هنوز باقي بود روي آن را يك مايع پاك كننده بماليد. بر روي مواد غيرقابل شست وشو، اسفنج آغشته به آب بماليد. سپس روي آن مايع پاك كننده بماليد و نهايتا از يك جذب كننده استفاده كنيد.
آدامس: اگر آب، لكه پارچه موردنظر را از بين نمي برد بر روي قسمت آلوده شده به آدامس يك تكه يخ بماليد، سپس آن را بتراشيد. اين روش در مورد قالي و پارچه هاي ضخيم بسيار مفيد است. راه ديگر اينكه لكه را به يك مايع تميزكننده آغشته كنيد و در صورت لزوم اين كار را تكرار كنيد. اگر لكه ها باقي ماند، آن را با اسفنج آغشته به آب بزداييد. اين روش در مورد تمام پارچه ها مفيد مي باشد و مي تواند در مورد مواد غيرقابل شست وشو استفاده گردد.
عرق كردن: اگر مواد ناشي از عرق بر روي پارچه بماند، الياف پارچه را كم دوام كرده و رنگ آن را تغيير مي دهند. تا جايي كه ممكن است به سرعت اين لكه ها را بشوييد، از آب گرم حاوي يك پاك كننده استفاده كنيد. اگر رنگ پارچه بر اثر عرق تغيير كرده است، گاهي اوقات مي توان آن را به حالت اوليه اش بازگرداند. روي لكه هاي تازه را اسفنج آغشته به آمونياك بماليد يا آنكه آنها را در مقابل بخار متصاعدشده از بطري حاوي آمونياك قرار دهيد. بر روي لكه هاي قديمي سركه بماليد. اگر پس از خشك شدن پارچه، لكه هاي روغني باقي مانده بود، آنها را با اسفنج آغشته به مايع تميزكننده پاك كنيد. مايعات تميزكننده به تنهايي قادر به زدودن لكه هاي عرق نمي باشند، آنها را بايد در آب حل نمود. اگر پس از شست وشوي لباس بوي عرق از بين نرفته بود، آن را به مدت يك ساعت يا بيشتر درمحلول آب گرم كه حاوي سه يا چهار قاشق غذاخوري نمك به ازاء هر ليتر آب مي باشد، بخيسانيد. همواره قبل از اتوزدن لباس، لكه هاي عرق را بزداييد. اتوزدن اين لكه ها، پارچه را كم دوام مي كند.
جوهر خودكار: برخي از جوهرهاي خودكار با شست وشو پاك مي شوند، در صورتي كه بقيه با شست وشو باقي مي مانند. ابتدا بر روي يك پارچه مشابه نشانه اي بگذاريد. اگر لكه با شست وشو پاك نشد، ملزم به استفاده از «استون» يا «آميل استات» هستيد. در مورد پارچه هاي استات، آرنل، وينيل، و ورل، آميل استات خالص (از نظر شيميايي) استفاده نماييد. لكه را چندبار اسفنج بكشيد. در مورد لكه هاي سنگين، ابتدا از حلال، سپس آب و بعد يك سفيدكننده استفاده نماييد. اين كار را تا جايي كه لازم باشد استفاده كنيد.
چسب و سريش: روي لكه هاي ناشي از چسب پلاستيك را فورا مايع پاك كننده بماليد و بشوييد. اگر چسب پلاستيك سفت شود، ممكن است نتوانيد آن را پاك كنيد، اما در مورد مواد مقاوم، آنها را در سركه داغ يا اسيد استيك بخيسانيد و آنها را تا نزديك نقطه جوششان نگه داريد تا وقتي كه چسب حل شود. اين كار ممكن است پانزده دقيقه يا بيشتر طول بكشد. در آخر پارچه را آبكشي كنيد. براي لعابها و ديگر چسبها به جاي آب سرد از آب داغ استفاده كنيد و لكه ها را در آب سرد بخيسانيد.
نحوه لكه گيري ديوارها
اگر ديوارها روغني باشند با دستمالي نخي كه آغشته به محلول آب و كمي مايع پاك كننده است آن را تميز مي كنيم و بعد آن را خشك مي كنيم.
فراموش نكنيد ديوار گچي را با پارچه اي نمناك پاك نكنيد و اگر كاغذي به ديوار چسبيده است با آب گرم و اسفنج خيس نماييد چون پس از چند دقيقه گرم شده و كنده مي شود.
لكه گيري شيشه ها:
اغلب خانم ها زماني كه شيشه پاك مي كنند، مي بينند كه بر روي شيشه ها لك افتاده است و دائم دوطرف شيشه را پاك مي كنند. براي راحتي كار مي توانيد از اين روش استفاده كنيد: يك طرف شيشه را به طوري عمودي پاك و طرف ديگر شيشه را به طور افقي پاك كنيد، با اين روش خيلي راحت متوجه مي شويد، كه لكه كدام طرف شيشه است.

بازي پسربچه ها با عروسك؛ معمول يا غيرمعمول؟

«بازي» يكي از لازمه هاي اساسي رشد شخصيت كودك است و اسباب بازي ها را بايد يكي از موثرترين ابزاري دانست كه نقش مهمي درزندگي بچه ها دارند. معمولا تصور همه ما اين است كه دختر بچه ها با عروسك و پسرها با ماشين و تفنگ بازي مي كنند؛ اما درمواردي، پسر بچه ها تمايل زيادي براي بازي با عروسك دارند. اين مسئله گاه ذهن پدر ومادر را مشغول و يا حتي آنها را نگران مي كند. اما براي اينكه ببينيم چنين تمايلي واقعا نگران كننده است يا نه؛ شما را به مطالعه اين مقاله دعوت مي كنيم:
قبل ازاينكه شروع به خواندن اين مقاله بكنيد بايد به شما اطمينان بدهيم كه پسر بچه ها همواره و همه جا عروسك بازي كرده يا مي كنند. درواقع بازي با عروسك نيز مانند ديگر بازي ها راهي براي شناخت هويت از سوي كودك است.
اما اگر پسر شما خود را درآينده «خانم» تصوركند و يا جملاتي مانند «بعدا من مامان مي شوم.» يا «وقتي كه من بچه دار شوم...» را از او بشنويد، ممكن است علامتي از مشكلي هويتي دراو پنهان باشد. به اين معنا كه او در درون آرزوي «دختر بودن» مي كند و يا حتي با وجود شكل ظاهري پسرانه، خود را به طور واقعي دختر مي داند. البته اين مساله با همجنس گرايي كه اصولا يك مشكل ذهني نيست و قبل از دوران نوجواني هم نشان داده نمي شود؛ متفاوت است.
ولي مشكل هويتي و جنسيتي را از چه سني مي توان شناخت؟
اين موضوع پس از سه سالگي بايد مورد توجه والدين قرارگيرد و بازي با عروسك به تنهايي نمي تواند دليل چنين مشكلي باشد؛ بلكه مجموعه اي از رفتارهاي شك برانگيز مي تواند مؤيد اين مساله باشد. به عنوان مثال، اين گروه از پسران معمولا به رفتارها و تمايلات زنانه مانند آويختن جواهرات يا پوشيدن پيراهن زنانه و كفش پاشنه بلند اشتياق نشان مي دهند و با خود مي گويند.« درآينده من هم همين شكل خواهم شد.»
واكنش مناسب در اين شرايط چيست؟
نكته اول اين كه شما نبايد هول و دستپاچه شويد. در بيشتر موارد، علايم موقتي يا متغيرهستند.
درابتدا بهتر است با متخصص اطفال يا پزشك عمومي مشورت كنيد؛ حتي اگر مطرح كردن مشكل، چندان ساده هم نباشد. در صورت لزوم، آنها شما را به روانشناس كودكان معرفي خواهند كرد.
شخصيت كودك
رفتار شما به عنوان پدر و مادر، نقش مهم وغيرقابل انكاري در شخصيت كودك دارد.
اهميت عملكرد و ساختار خانواده تا آنجاست كه نوع برخورد همسران با يكديگر نيز بر روند رشد فرزندان تاثيرگذار است. يكي از عمده ترين مصاديقي كه پسربچه ها را با مشكل هويت و جنسيت روبرو مي كند، رفتار و منش پدر است. تا آنجا كه اگر در پدرجايگاه مثبتي درخانواده نداشته باشد، حتما اين مساله تربيت بچه را تحت تاثير قرار مي دهد. به عنوان مثال، پسربچه هايي كه مي بينند پدر، مادر را كتك مي زند و آزار مي دهد، بيشتر دوست دارند در آينده خانم باشند؛ زيرا از نظر آنها مرد انسان محترمي نيست.
رفتار و طرز فكر مادر نيز دراين باره بسيار مهم است. وقتي كه مادر به مردان به چشم«افرادي خشن و بي فرهنگ كه فقط به دنبال دعوا هستند» مي نگرد، دراين صورت ممكن است فرزند پسرش نيز تمايل پيدا كند كه درآينده زن باشد.
يكي ديگر از اصول تربيتي اين است كه مخصوصا نبايد پسر بچه ها را از بازي با عروسك يا به عبارتي «خاله بازي» منع كرد. چون ممكن است نتيجه معكوس بدهد، زيرا معمولا ممنوعيت از يك كار به روش خيلي جدي و تحكمي، تمايل به انجام آن را در خفا بيشتر مي كند. اگر پسر بچه اي با عروسك بازي مي كند، والدين فقط بايد رفتارهاي او را زيرنظر داشته باشند و شكل گيري شخصيت و هويت او را بررسي كنند. همچنين زماني كه گرايش و علاقه نسبت به ارزش ها و تمايلات زنانه دركودك شكل گرفت، نبايد از طرف والدين تشويق شود. در تمام موارد، تصوير مرد در قالب پدر، عمو، پدر بزرگ و... بايد به نوبه خود، ذهنيتي مثبت را به كودك القا كند.
خرس پشمالو جاي خود را به عروسك مي دهد
از حدود 2 ماهگي، كودك كم كم سعي مي كند خودش را به اطرافيان نشان دهد بنابراين او از نخستين بازي ها رفته رفته با نقشش آشنا مي شود.
تقليد از بزرگ تر ها واقعا براي او لذت بخش و دوست داشتني است. وقتي خود را كنار عروسك بيمارش به عنوان پدر يا پزشك مي بيند. در واقع اين بازي براي تكوين شخصيت او بسيار سازنده است.
درخصوص خريد عروسك، براي پسر بچه ها هم بايد گفت كه اگر فرزند شما اصرار و علاقه اي به اين مساله ندارد و از بازي با ديگر اسباب بازي هايش لذت مي برد، لزومي ندارد كه برايش عروسك بخريد. پس نسبت به اين خواسته اش عجله نكنيد. اما اگر از شما يك عروسك واقعي مي خواهد، خواسته اش را بي جواب نگذاريد!
چند نكته كلي درمورد انتخاب عروسك:
-بلندي متوسط قد عروسك بهتر است به اندازه ساعد دست شما باشد.
- به دليل رعايت مسائل بهداشتي، درحد امكان عروسك هاي سبك و قابل شستشو انتخاب كنيد.
- معمولا بچه ها دوست دارند كه لباس هاي عروسك را عوض كنند و موهايش را شانه بزنند. بهتر است اين وسايل را نيز براي بازي كودك فراهم كنيد.
-يك جعبه كه با پارچه پوشيده شده مي تواند يك گهواره مناسب براي عروسك فرزندتان باشد.
-لباس هاي نوزادي بچه را دراختيارش بگذاريد تا لباس هاي عروسكش را عوض كند.
- شيشه شيرقديمي كودكتان هم مي تواند ظرف غذاي عروسك اش باشد.
البته خودتان نيز به راهكارها و خلاقيت هاي مشابهي دراين مورد فكر كنيد.
مريم سادات كاظمي

14 فرمول براي كاهش آلرژي فصلي

عطسه، سرفه، احتقان گلو، خارش چشم ها، آبريزش بيني و خستگي از شايع ترين علائم حساسيت هاي خانگي است كه ممكن است فرد را با بسياري از مشكلات تنفسي مواجه كند.
بر اين اساس به كارگيري چندين راهكار در خانه، اجازه پيشرفت اين عارضه را نداده و هواي خانه را از آلودگي ها پاك مي كند.
گردوغبار موجود در خانه تركيبي از ذرات خاك، پارچه ها، غذا، گياهان، پوست مرده انسان، هاگ ها، جانوران ريز خاكي و بقاياي حشرات است بنابراين غبارروبي خانه مهم ترين اصل در حساسيت زدايي است.
مايت خاكي، نوعي انگل ذره بيني است كه در خاك زندگي كرده و در مكان هاي گرم و مرطوب، فرصت لازم براي رشد را پيدا مي كند. اين جانوران ريز از پوست مرده بدن انسان تغذيه كرده و با انتشار در هوا موجب پيدايش علائم حساسيت مي شود. قارچ ها نيز از ديگر ذراتي هستند كه در بسياري مناطق خانه از جمله حمام و آشپزخانه يافت شده و با استنشاق آن، روي مجاري تنفسي فوقاني اثر مي گذارند. لذا همواره بايد مراقب بود تا محيط لازم براي رشد چنين موجوداتي فراهم نشود.
مرطوب نگه داشتن خانه بخصوص در فصل سرمايه ايده خوبي براي كاهش ميزان خشكي هواست اما بايد مراقب بود تا رطوبت هوا كمتر از 55درصد نگه داشته شود تا جانوران ذره بيني موجود در گردوغبار خانه فرصتي براي رشد پيدا نكنند. دستگاه هاي مرطوب كننده علاوه بر تأمين رطوبت لازم خانه، ذرات آلرژي زا از جمله گردوغبار و دود سيگار را از هوا حذف مي كند. براي اثرگذاري بيشتر اين قبيل دستگاه ها، لازم است فيلتر آن هر 30 تا 60 روز تعويض شود.
دكور خانه خود را بدون غبار نگه داريد. از آنجا كه كتابخانه و قفسه ها نگهداري ظروف، سطح مناسبي براي تجمع گردوغبار و ذرات معلق در آن است، گردگيري منظم و جاروكشي هفتگي كف اتاق ها كمك زيادي به پيشگيري از انتشار مواد حساسيت زا مي كند. علاوه بر اين غبارروبي و يا شست وشوي گل هاي مصنوعي نيز نبايد فراموش شود.
انسان در طول 24 ساعت، زمان زيادي را در رختخواب به سر مي برد بنابراين توجه به بهداشت تشك، روبالشتي و رختخواب لازم است. استفاده از روبالشتي ضدحساسيت، پوشش هاي ضدغبار، گردگيري منظم اتاق خواب با دستمال مرطوب و شست وشوي ملحفه ها با آب داغ از راهكارهايي است كه علاوه بر پيشگيري از انتشار غبار در هواي خانه، موجب از بين رفتن عوامل ميكروبي روي پارچه مي شود.
خاك و سطح برگ گياهان همواره مكان مناسبي براي رشد قارچ هاست بنابراين توصيه مي شود در فصل سرما از آب دهي بيش از اندازه گلدان ها خودداري كرده و با تميز كردن سطح برگ ها با استفاده از دستمالي مرطوب از انتشار قارچ ها پيشگيري كنيد. در اين فصل بهتر است تعداد گلدان هاي كمتري را در خانه نگه داريد و از قرار دادن آنها در اتاق خواب نيز پرهيز كنيد.
چنانچه پاركينگ با محيط داخل خانه مرتبط است، مراقب گازهاي مضر باشيد و با جدا كردن اين دو فضا از هم اجازه ورود ذرات معلق پاركينگ را به خانه ندهيد. حشره كش ها و ظروف نگه داري گازوئيل و ديگر تركيبات فرار را در محيط خانه نگهداري نكنيد.
سيستم گرمايشي مورد استفاده در خانه را تميز نگه داريد. تعويض فيلتر اين قبيل دستگاه ها هر سه ماه يك مرتبه و دور انداختن فيلتر كهنه علاوه بر افزايش قدرت گرمازايي آن، مانع از انتشار گردوغبار در خانه مي شود.
حمام و آشپزخانه، مرطوب ترين محيط هايي است كه در خانه وجود دارد. تعبيه فن در اين دو مكان و روشن نگه داشتن هواكش هنگام استحمام و آشپزي باعث خروج رطوبت از خانه شده و با نگه داشتن ميزان رطوبت در اندازه كم، مانع از رشد ميكروب ها مي شود.
فرش يا قاليچه، مكان مناسبي براي تجمع مواد آلرژي زاست بنابراين چنانچه فرد مستعدي براي ابتلا به حساسيت هستيد از اين نوع پوشش بخصوص در اتاق خواب كمتر استفاده كنيد و يا فواصل لبه فرش و ديوار را كه محل تجمع غبار است را به طور مرتب جارو كنيد. پوشش هاي سخت به دليل نشان دادن بيشتر گردوغبار، زمان مناسب گردگيري را بهتر نشان مي دهند.
هر از گاهي پنجره خانه را باز نگه داريد تا هواي داخل خانه به گردش درآيد. اگرچه پنجره ها در فصل سرما به طور دائم بسته نگه داشته مي شود و حتي درزهاي آن نيز پوشانده مي شود اما هواي ساكن، زمينه بروز حساسيت را افزايش مي دهد.
نگهداري غذا در ظروف دربسته و يخچال مانع از انتشار ذرات آن در فضا شده و از رشد قارچ ها پيشگيري مي كند.
حشرات ريز از جمله سوسك در مكان هايي مانند حمام نقش زيادي در آلرژي زايي دارند بنابراين از بين بردن آنها و جاروكشي كف خانه براي جمع آوري بقاياي آنها تأثير زيادي در حفظ سلامت مجاري تنفسي دارد.
حيوانات همواره در حال پوسته ريزي هستند بنابراين از نگهداري آنها در خانه اجتناب كنيد.
تزريق واكسن آنفلوآنزا به كودكان مبتلا به آسم، اجتناب از قرارگيري آنها در هواي سرد و يا بازي در مكان هاي تاريك و مناسب رشد قارچ ها و مكان هاي پر درخت و توصيه به نوشيدن مقادير كافي از آب از ديگر راهكارهايي است كه متخصصان براي پيشگيري از آلرژي توصيه مي كنند.