از سال جهاد اقتصادي چند روز باقي مانده ؟!

حسين قدياني
دفاع ولي فقيه از قواي سه گانه، نه فقط چيز عجيب و تازه اي نيست، كه به سابقه 30 سال انقلاب اسلامي مسبوق است. اصولا مسئولين اگر حمايت رهبر را نداشته باشند، گذشته از اينكه مشروعيت ندارند، كار را هم نمي توانند جلو ببرند. تا آنجا كه شده، هم خميني و هم خامنه اي دفاع كرده اند از مسئولين. شاخص اين مسئولين، اما سران قوا هستند و بار اصلي كشور روي دوش ايشان است. از اين بدتر چيزي نيست كه قواي 3گانه به جاي كار و همدلي و هم زباني، عمر را به دعواي با هم بگذرانند. يك وقت من نويسنده از بخش كوچكي از يك قوه بزرگ، به انصاف يا غيرمنصفانه انتقاد مي كنم؛ حد و حدود را مراعات نكنم و اختلاف افكني كنم، كار ناصوابي است، اما يك وقت هست كه خود قوا با همه امكانات و تجهيزات به سر و كله هم مي پرند. اين عليه آن و آن عليه اين. همه هم الحمدالله از همديگر چيزي كه زياد دارند، «پرونده» است! اين مي خواهد آبروي آن را رسانه اي كند، و آن هم به تلافي بلند مي شود. دعوايي كه براي خداست، گمانم طعم خودستايي و مزه حال گيري نداشته باشد. در ماه خرداد اما دعواي قواي 3گانه، به ويژه مجلس و دولت همه را آزار داد. انگار كه نمايندگان مجلس را مردم يك سرزمين به بهارستان فرستاده اند و رئيس قوه مجريه را مردم دياري ديگر!! انگار كه مجلس اگر با دولت سر هر موضوعي يك چالش درست و حسابي نداشته باشد، حتما «وكيل الدوله» شده اند نمايندگان!! و انگار نه انگار كه آمريكا دشمن همه ماست!! از قضا مهمترين و اساسي ترين فرق رهبر انقلاب با مسئولين ديگر در اين است كه مثلا اگر براي فلان نماينده بهارستان، مجلس اهميت مضاعف دارد، و اگر براي فلان دولتمرد، دولت مهم است، ليكن براي «آقا» اصل «جمهوري اسلامي» و دفاع از نظام، «موضوعيت ويژه» دارد. همان كه امام گفت: «حفظ نظام اوجب واجبات است»، نه حفظ هر كدام از قواي زيرمجموعه نظام به تنهايي! بايد جامع نگاه كرد سخنان رهبر را. مع الاسف عده اي پاي سياسي كاري را حتي به تحليل سخنان عمود خيمه نظام هم مي رسانند و آن بخش از سخنان «آقا» را برجسته مي كنند كه به نفع شان است. مردم اما مثل رهبرشان قواي 3گانه را زيرمجموعه نظام مقدس جمهوري اسلامي مي دانند. از نظر مردم، تضعيف يك قوه و بدتر از آن، تمسخر كارهاي يك قوه از قواي 3گانه، براي قواي ديگر سود ندارد، بلكه سرتاسر ضرر است براي اصل نظام. فرق دارد آنكه نقدي را منصفانه به قصد اصلاح بيان مي كند، با آنكه «دو، دو» مي كند تا يقه بگيرد. اينجا نكته ظريفي وجود دارد. مردم اگر از اشتباه فلان بخش دولت، انتقاد مي كنند، نقدشان به قصد اصلاح و از سر دلسوزي است، نه اينكه مثل بعضي خواص بي بصيرت خوشحال باشند كه مثلا دولت با فلان اشتباه به دست شان بهانه داد تا حالا نكوب، كي بكوب! اين 2 خيلي با هم فرق دارد. ما كه حتي از سقوط سران فتنه هم خوشحال نشديم، آيا بايد شاد شويم به ديدن ضعف يكديگر؟! و از اين بدتر، آيا بايد وارونه كنيم خوبي و بدي را و يك طوري سخن بگوييم كه انگار فلان قوه هيچ حسني نداشته؟! ما از اشتباه فلان مسئول، اگر هم نقد مي كنيم، غصه مي خوريم، اما ظاهرا عده اي با ديدن برخي چيزها، سوژه پيدا مي كنند و مسرورند كه براي پرونده سازي، اسنادشان دارد جفت و جور مي شود. دعواي قوا با هم، گمانم خودش يك پا جريان انحرافي است كه مي توان از آن با اين عنوان سخن گفت: «جريان انحرافي تفرقه». اين وسط اما مرز ميان روشنگري لازم و ضروري با حفظ وحدت چيست؟ هرچه هست، اين مرز بسي باريك است. اينكه تو هم بخواهي بصيرت افزايي كني و هم مراقب وحدت باشي، البته كار سختي است، ولي شدني است. هم مي توان انواع و اقسام جريانات منحرف را نقد كرد و هم مي توان از خدمات قواي 3گانه در طول هم زبان به تمجيد گشود. بخواهيم يا نخواهيم، خدمت، بيشتر در حوزه كاري قوه مجريه است و اگر نقد ما به اين قوه، بي رحمانه باشد، و از اين بدتر، اگر ما مثلا از موضع يك نماينده مجلس، غيرمنصفانه از دولت انتقاد كنيم، قطعا مخالف فرامين ولي امر قدم برداشته ايم. كمك به دولت در راه خدمت به ملت، بارها گفته ام كه بهترين و زيركانه ترين حمله عليه فرق مختلف انحراف است. آن تير كه چشم سران فتنه را كور مي كند، اين است كه ببينند مردم از عملكرد قواي 3گانه ابراز رضايت دارند، نه حتي جشن سوم تير. حتي باورم هست بالا بردن كارآمدي نظام، مهمترين نقطه ضعف جريان انحرافي است. بر كارايي نظام اما نمي توان افزود، مگر اينكه قواي 3گانه با هم وحدت داشته باشند. خودشان حق همديگر را ضايع نكنند كه بستر براي حق كشي ديگران فراهم شود. اگر كمي افق ديدمان را بلندتر كنيم، خواهيم ديد كه تضعيف مجلس، يعني تضعيف دولت، يعني تضعيف قوه قضاييه، يعني تضعيف جمهوري اسلامي.
اين جاست كه اگر شهردار تهران بوستان ولايت را افتتاح مي كند، آن پيرمرد عصا به دست مي گويد: خدا پدرت را بيامرزد احمدي نژاد! به او گفتم: حاج آقا! اينجا را قاليباف افتتاح كرده، نه احمدي نژاد! گفت: چه فرقي مي كند حالا؟! اين «چه فرقي مي كند حالا» صد سخن در دل خود نهفته دارد. يعني براي مردم، كار مهم است، نه ابتكار و چمران و شيباني و دوم خردادي و سوم تيري و چي و چي. دوم خردادها و سوم تيرها مي آيند و مي روند، راي مي آيد و مي رود، اما آنچه باقي مي ماند 22 بهمن و 9 دي است، بيعت است. ما يك وقت مي آييم و روزي از روزهاي اسفند همين امسال براي قوه مقننه، نماينده تعيين مي كنيم؛ اين كجا و آن كجا كه 9 دي گفتيم: «ما اهل كوفه نيستيم، علي تنها بماند»؟! بدعت اين جاست كه بعضي ها راي را پررنگ تر از بيعت فرض مي كنند، اما مردم اين گونه فكر نمي كنند. يعني براي مردم، هرگز اين گونه نيست كه مثلا خوشحال شوند كه فلان نماينده موفق شد به دولت ضد حال بزند و «دو، دو» بگويد. يعني براي مردم، مسئولين قوا به عبارتي درست و نه غلط، جملگي سر و ته يك كرباس، يا بهتر بخواهم بگويم دانه هاي به هم پيوسته يك تسبيح اند. اين همان مردمي هستند كه خامنه اي هميشه سنگ شان را به سينه زده و راي شان را تنفيذ كرده و از مسئولين خواسته كه به فكر خدمت به ايشان باشند، نه اينكه احيانا جلوي چشم مردم، بلكه دشمن با هم منازعه كنند. در همين بحث «ادغام وزارتخانه ها» همگان ديدند كه يك بحث صددرصد كارشناسي، چطور به محل گروكشي گروههاي سياسي تبديل شد. چرا؟! چرا خيال مي كنيم در هر بحثي، حتي مباحث تخصصي، مي توان دنبال ماهي گرفتن از آب گل آلود بود؟! چرا گمان مي كنيم از نظر مردم، تا وقتي ما نماينده مجلس هستيم، مجلس اولويت اصلي كشور است، اما وقتي مي رويم دولت، مردم به طرفه العيني عاشق چشم و ابروي كابينه مي شوند؟! چرا براي يك لحظه فكر نمي كنيم كه ما هر چقدر هم بزرگ باشيم، اما زيرمجموعه نظام محسوب مي شويم؟! قواي 3گانه بازوهاي كار نظام هستند، نه محل بازيهاي سياسي و به خصوص مجلس و دولت، بايد هر 2 «وكيل الخدمت» باشند. اگر حتي يك جوان، جهل كند و اشتباه كار بهارستان و پاستور را به پاي خانه ساده انتهاي خيابان فلسطين بنويسد، باز هم خسارت بزرگي است. القصه از سال جهاد اقتصادي يك فصل گذشت. سالي كه نكوست، مي گويند از بهارش پيداست. در بهاري كه مي توان در آن سد ساخت و صد بوستان و گلستان و راه و آبرساني و هزار خدمت و خوبي و كار و تلاش افتتاح كرد، حيف نيست به دعوا بگذرد؟! ما آخر سال جهاد اقتصادي، آن مسئولي را از همه بيشتر سرباز «آقا» مي دانيم كه از همه كمتر دعوا كرده باشد، از همه بيشتر كار، و الا نق زدن و نقد كردن و طنز نوشتن و دو، دو كردن و يقه گرفتن را آس و پاسي چون من هم بلد است و دقيقا از همين روست كه چندي گير 3 پيچ داده ام به مسئولين كه به جاي دعوا، لااقل مالچ بپاشيد؛ رفت توي چشم ملت اين ريزگرد اختلاف! بپاشيد ديگر خب!

اقدام غيرقانوني مجلس در تفسير ماده 28 قانون انتخابات

مجلس شوراي اسلامي در اقدامي كه بسياري آن را خلاف قانون مي دانند طي استفساريه اي تاكيد كرد كه نمايندگان مجلس هشتم هم در انتخابات مجلس نهم از يك مقطع تحصيلي بالاتر برخوردار خواهند بود.
در جلسه علني ديروز محمدرضا باهنر، كه رياست جلسه را برعهده داشت، طرح استفساريه ماده 28 قانون انتخابات را به راي گذاشت و نمايندگان مجلس با 163 راي موافق، 43 راي مخالف و 5 راي ممتنع به بند الف اين ماده راي موافق دادند.
در بند الف اين استفساريه سوال شده بود، «با توجه به اصل 63 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران كه هر دوره نمايندگي را چهار سال مي داند، آيا منظور قانونگذار در تبصره 3 ماده 28 قانون موضوع استفساريه از دوره نمايندگي طي مدت چهارساله مي باشد يا شامل نمايندگان ميان دوره اي هم مي شود؟» كه در پاسخ به اين بند آمده است: «بله». مقصود يك بار نمايندگي در هر دوره به ميزان ولو كمتر از مدت چهار سال نيز مي باشد و شامل نمايندگي ميان دوره اي هم مي شود.
سپس باهنر با قرائت مفاد پاسخ سوال دوم استفساريه از مجلس راي گيري كرد و نمايندگان با 161 راي موافق، 30 راي مخالف و 14 راي ممتنع با بند ب طرح استفساريه ماده 28 قانون انتخابات موافقت كردند.
در بند ب در استفساريه ماده 28 قانون انتخابات نيز پرسيده شده بود «آيا مدرك كارشناسي ارشد و كارشناسي و معادل آنها شامل آن دسته از مداركي مي باشد كه از سوي وزارتخانه هاي علوم و بهداشت و حوزه علميه قم و ديگر مراجع قانوني ذي صلاح صادر شده است؟» پاسخ داده شده «بله» شامل آن دسته از مداركي كه از سوي مراجع فوق الذكر صادر شده است نيز مي باشد.
گفتني است سيدصولت مرتضوي رئيس ستاد انتخابات كشور نيز كه در صحن علني به عنوان نماينده دولت درخصوص اين استفساريه صحبت مي كرد، اظهار داشت: ما مصوبه مجلس درخصوص لزوم داشتن مدرك كارشناسي ارشد براي حضور در انتخابات مجلس را واقعا يك تبعيض مي دانيم و دولت با آن موافق نيست.
مرتضوي در بخش ديگري از سخنانش استفساريه ارائه شده از سوي نمايندگان را تفسير قانون اساسي دانست نه تفسير قانون عادي.
پيش از آغاز بررسي استفساريه البته، پيشنهاد مسكوت ماندن آن نيز در صحن علني از سوي توكلي مطرح شد كه با مخالفت نمايندگان روبرو شد، و از 205 نماينده حاضر در جلسه علني تنها 49 نفر آن را پذيرفتند و 125 نفر به آن دست رد زدند.
احمد توكلي در توضيحاتي درباره پيشنهاد خود، گفت: استفساريه اي كه درباره اصلاح قانون انتخابات مجلس ارائه شده، يك تغيير قانون است و شوراي نگهبان به آن ايراد مي گيرد و آن را رد مي كند.
وي افزود: شما نمايندگان با راي به اين استفساريه به مقصودتان نمي رسيد و ضرر دو جانبه مي شود.
رئيس مركز پژوهش هاي مجلس در بخش ديگري از سخنانش تصريح كرد: تصميمي كه مجلس در فروردين ماه در خصوص شرايط داوطلبان انتخابات مجلس گرفت، اشتباه بود و ما بايد قبول كنيم كه تصميم مان اشتباه بوده است.
وي افزود: مجلس در اين مصوبه سطح تحصيلات داوطلبان انتخابات مجلس را بالا برد و با اين تصميم در واقع كاري كرديم كه اگر كسي وزير بوده و يا معاون وزير بوده اما داراي مدرك ليسانس بوده است، نمي تواند در انتخابات مجلس شركت كند اما اگر نماينده اي كه ليسانس دارد و 3 سال نماينده بوده، مي تواند شركت كند، اين موضوع موجب كاهش مشاركت و انگيزه مردم مي شود.
توكلي همچنين گفت: بنده پيشنهاد مي كنم كه با مسكوت ماندن طرح مذكور به مدت شش ماه موافقت كنيد و در عوض طرح دوفوريتي ارائه مي دهيم تا در خصوص شرايط داوطلبان انتخابات مجلس، به قانون قبلي بازگرديم چرا كه اين استفساريه به ضرر مجلس است و اگر شما به اين استفساريه رأي دهيد و ما نيز طرح دو فوريتي ارائه كنيم و به آن طرح دوفوريتي نيز رأي دهيد، مشكلاتي ايجاد مي شود.
گفتني است كيهان در هفته گذشته با انتشار يادداشتي مبسوط تأكيد كرده بود كه شرط فوق ليسانس هاي كانديداتوري مجلس داراي ابهام هاي قانوني جدي است و منجر به تضييع حقوق بسياري از مردم و همچنين لطمه خوردن به جايگاه مجلس و شوراي نگهبان خواهد شد.
كيهان در آن يادداشت به قلم مدير مسئول خود نوشته بود كه دوره نمايندگي مجلس طبق اصلاح 63 قانون اساسي 4 سال است و اگر بنا باشد هر دوره نمايندگي مجلس يك مقطع تحصيلي حساب شود اين امر نمي تواند نمايندگان مجلس هشتم را دربربگيرد.
گفتني است اقدام ديروز نمايندگان مجلس به دو دليل غيرقانوني است. اولا اين اقدام خلاف قانون اساسي است- ثانياً آنچه ديروز انجام شد نه تفسير قانون، بلكه تغيير قانون است كه بدون ترديد بايد توسط شوراي نگهبان رد شود.
در همين حال صولت مرتضوي، رئيس ستاد انتخابات كشور هم ديروز اعلام كرد اقدام مجلس در انجام اين استفساريه را غيرقانوني مي داند و منتظر اقدام مقتضي شوراي نگهبان در اين زمينه است.
ادغام 4 وزارتخانه
تعيين تكليف مي شود
با تصويب دو فوريت ادغام 4 وزارتخانه ديگر، مجلسي ها امروز تكليف وزارتخانه هاي «صنعت و تجارت» و «كار و رفاه اجتماعي» را مشخص مي كنند.
وكلاي ملت، صبح سه شنبه، بررسي دو فوريت لايحه وظايف و اختيارات دو وزارتخانه «كار و رفاه اجتماعي» و «صنعت و تجارت» را در دستور كار داشتند كه با 149 راي آن را به تصويب رساندند.
با پذيرش دو فوريت اين لايحه از سوي نمايندگان، صحن بهارستان امروز، تعيين تكليف اين دو وزارتخانه جديد را در دستور كارش قرار مي دهد.
اين لايحه داراي يك مقدمه توجيهي و يك ماده واحده است كه به امضاي محمود احمدي نژاد رسيده است.
در صورت تصويب نهايي لايحه مذكور وظايف و اختيارات دو وزارت كار و رفاه اجتماعي و وزارت صنعت و تجارت كه در اجراي ماده 53 قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه و طبق مصوبه دولت، به ترتيب، اولي از ادغام دو وزارتخانه كار و امور اجتماعي و رفاه و تامين اجتماعي و دومي از ادغام دو وزارتخانه صنايع و معادن و بازرگاني ايجاد شده است، تمامي وظايف و اختياراتي است كه بر طبق قوانين برعهده وزارتخانه هاي ياد شده بوده است.
در تبصره ديگر لايحه دو فوريتي مذكور عنوان شده، تنقيح قوانين مربوط به وظايف و اختيارات وزارتخانه هاي ياد شده با توجه به قوانين پنج ساله پنجم توسعه و اجراي سياست هاي كلي اصل 44 قانون اساسي و مديريت خدمات كشوري در كارگروهي متشكل از معاونان برنامه ريزي و نظارت راهبردي، توسعه مديريت و سرمايه انساني، حقوقي و امور مجلس رئيس جمهور و حذف مورد وزير مربوطه ظرف شش ماه تهيه و پس از تصويب هيئت وزيران به مجلس شوراي اسلامي تقديم مي شود.
وزراي جديد بعد از تعطيلات مجلس معرفي مي شوند
ميرتاج الديني هم كه ديروز براي دفاع از لايحه دولت در صحن علني سخن مي گفت، حذف وظايف تكراري، تكميل فرآيندها، هدف گرا بودن فعاليت ها، حذف واحدهاي غيرضروري و ايجاد زيرساخت هاي جديد را جزو مهمترين اهداف ادغام وزارتخانه هاي كار و رفاه و صنايع و بازرگاني برشمرد.
به گفته وي، وزارت صنايع و بازرگاني ارتباط تنگاتنگي با هم دارند و با ادغام اين دو وزارتخانه براي افزايش بهره وري تلاش مي شود چرا كه توليد و تجارت بايد در كنار يكديگر باشند.
معاون پارلماني رئيس جمهور خاطرنشان كرد: در كنار يكديگر قرار گرفتن توليد و تجارت منجر به افزايش توليد، افزايش صادرات و كيفي سازي توليدات مي شود و با اين ادغام به راحتي مي توان از ظرفيت ها حداكثر استفاده را كرد.
معاون پارلماني رئيس جمهور اضافه كرد: ادغام اين دو وزارتخانه بستر را براي افزايش سرمايه گذاري فراهم مي كند، البته وزارتخانه هاي كار و رفاه هم همانطور كه از نامشان پيداست، هم پوشاني زيادي داشته و ماموريت هاي مشتركي دارند.
ميرتاج الديني در ادامه اظهار داشت: هرچه ادغام وزارتخانه ها زودتر انجام شود، بيشتر جلوي موضوع تزلزل ساختار وزارتخانه ها گرفته مي شود، البته انتصاب سرپرست براي وزارتخانه ها هم به خاطر آن بود كه از مقاومت ها در برابر ادغام جلوگيري شده و ادغام ها هم سريعتر انجام شود.
وي در پايان سخنان خود تاكيد كرد: اگر دو فوريت اين لايحه تصويب شود، مي توان تشكيل وزارتخانه هاي جديد را در هفته جاري نهايي كرد و در دوره تعطيلات مجلس هم وزارتخانه هاي جديد تشكيل شده و پس از پايان تعطيلات نمايندگان وزراي وزارتخانه هاي جديد به مجلس معرفي شوند.
آليا: مجلس به رئيس جمهور توهين كرد
ديروز نطق ميان دستور فاطمه آليا نماينده تهران هم موضوع مهمي را در ميان داشت كه هشداري جدي براي مجلس به شمار مي آمد.
وي عنوان كرد: ملت عزيز، شما در روزهاي اخير به طرق مختلف رنج و تأسف خود را از فرآيند ناخوشايند سه شنبه 31 خرداد ماه مجلس منعكس كرديد، اما بدانيد رهبر عزيز انقلاب با اشراف به جزئيات مسائل داخلي و بين المللي بيش از همه ما رنجيده اند لذا ما از محضر ايشان عذر مي خواهيم و شرمنده ايم.
نماينده تهران در مجلس افزود: مقام معظم رهبري فرداي آن روز هيئت رئيسه و برخي از نمايندگان مجلس را فراخواندند و به آنها تذكر دادند و خواهان جبران شدند لذا گاهي حوادثي پيش مي آيد كه بايد به خدا توكل كرد.
آليا با بيان اينكه مجلس به رئيس جمهور اهانت كرد، گفت: مجلس مي تواند سؤال و استيضاح كند اما حق ندارد به كسي اهانت كند، به خصوص به رئيس جمهور و حتي جاي سؤال است كه كدام مجلس به رؤساي جمهور قبلي اهانت كرده است و اين موضوع خلاف ادب، حق و ظلم بود.
وي ادامه داد: قوه مقننه و مجلس حق ندارد به هيچ كس اهانت كند به خصوص به رئيس جمهور چرا كه مجلس مظهر فضائل ملت است. اين چه فضائل ملت است.
وي يادآور شد: من به آقاي لاريجاني تذكر دادم چرا كه همين مانده نمايندگان فحاشي كنند، كتك بزنند، من متحير شدم كه نمايندگان به صورت علني و در مقابل چشم مردم به رئيس جمهور توهين كردند چرا كه اين كار خلاف اخلاق و حق است و من صريحاً از اين عمل كه در زمان صحبت رئيس جمهور اتفاق افتاد ناراحت شدم.
اين عضو كميسيون امنيت گفت: آقاي لاريجاني شما در اين زمينه تقصير كرديد چرا كه بايد جلسه را متوقف مي كرديد.
آليا ادامه داد: من از اين رفتار نمايندگان ناراحت هستم چرا كه رفتار آنها درست نبود، هر چند اگر از رئيس جمهور هم ناراحت بودند، باز هم اين رفتار درست نبود و آقاي لاريجاني بايد برخورد مي كردند. من اعتراضي به راي شما ندارم، چرا كه اين حق شما است اما اين گونه برخوردها درست نيست.

خارج از دستور

برخي نمايندگان امضاي خود را براي سوال از رئيس جمهور پس گرفته اند
يك عضو هيئت رئيسه مجلس گفت تعدادي از نمايندگان امضاهاي خود را براي سوال از رئيس جمهور پس گرفته اند.
حجت الاسلام حسين سبحاني نيا ظهر سه شنبه در حاشيه برگزاري جلسه علني مجلس طي سخناني در جمع خبرنگاران با اشاره به موضوع طرح سوال برخي از نمايندگان از رئيس جمهور گفت: اين سوال از رئيس جمهور به محمدرضا باهنر نايب رئيس اول مجلس ارائه شده البته در مورد اينكه نمايندگان مصر باشند كه در مورد سوال اقدام شود يا نه بايد منتظر ماند.
وي افزود: سوال از رئيس جمهور به صحن علني مجلس نمي آيد بلكه طرح سوالات توسط معاونت قوانين به كميسيون تخصصي و مربوطه ارجاع شده و وزرا يا نمايندگان رئيس جمهور با حضور در آن كميسيون به سوالات نمايندگان پاسخ مي دهند.
عضو هيئت رئيسه مجلس تصريح كرد: اگر نمايندگان از توضيحات قانع نشدند، طرح سوال به صحن علني گزارش مي شود و پس از اعلام آن، رئيس جمهور يك ماه زمان دارد كه براي پاسخ به سوالات به صحن علني بيايد.
سبحاني نيا خاطرنشان كرد: اگر نصاب امضاهاي طرح سوال از رئيس جمهور از 75 امضا پايين بيايد عملا ديگر سوال قابل طرح نخواهد بود.
وي با تاكيد بر اينكه تعداد امضاهاي طرح سوال از رئيس جمهور 100 امضا است، گفت: ظاهرا تعدادي از نمايندگان امضاهاي خود را پس گرفتند.
عضو هيئت رئيسه مجلس در ادامه اظهار داشت: به هر حال با توجه به اينكه مجلس شوراي اسلامي دو هفته آينده ديگر جلسه علني ندارد، عملا موضوع سوال از رئيس جمهور به پس از تعطيلات نمايندگان موكول خواهد شد.
سبحاني نيا در پايان با تاكيد مجدد به اين مسئله كه اگر هم سوال از رئيس جمهور همه شرايط را داشته باشد باز هم بررسي آن به پس از تعطيلات نمايندگان موكول مي شود، خاطرنشان كرد: طبق آئين نامه داخلي مجلس سوال از رئيس جمهور اعلام وصول ندارد و چون تعداد سوالات نمايندگان از رئيس جمهور متعدد است احتمالا طرح سوال از رئيس جمهور به چند كميسيون مربوط مي شود.

ظهر ديروز ميان جمعيت انبوه دانشجويان و مردم منطقه
پيكر پاك دو شهيد گمنام در دانشگاه علامه طباطبايي آرميدند

دانشگاه علامه طباطبايي تهران ظهر ديروز به روي پيكر پاك و مقدس دو شهيد گمنام دفاع مقدس آغوش باز كرد.
مراسم تشييع اين شهدا از ساعاتي پيش از اذان ظهر از مقابل مسجد جامع المهدي ميدان المپيك آغاز شد و پس از طي مسير همراه با نوحه خواني و سينه زني پيكرهاي پاك اين شهدا در محل اين دانشگاه به خاك سپرده شدند.
در ابتداي مراسم تشييع اين شهداي گمنام حجت الاسلام صدرالدين شريعتي رئيس دانشگاه علامه طباطبايي با بيان اينكه اين شهيدان گمنام جايگاه رفيع و بزرگي دارند، گفت: اين شهدا با خواست خود به صورت گمنام از دنيا رفتند چرا كه پلاك ها و علائمي كه باعث شناخت آنها مي شد از خود دور كرده بودند.
رئيس دانشگاه علامه طباطبايي ادامه داد: بسياري از خانواده هاي شهدا نسبت به اين شهداي گمنام احساس پدري و مادري دارند چرا كه آنها به صورت ناشناخته از دنيا رفتند.
وي در پايان گفت: اميدوارم دانشجويان و نسل آينده در راستاي بهره برداري از آرمان شهدا در جهت كمال و معنويت پيش بروند.
همچنين همزمان با سالروز شهادت امام موسي كاظم(ع) و سالروز شهداي هفتم تير پيكر مطهر تعدادي از شهداي گمنام بر دوش ملت سرافراز ايران تشييع و به خاك سپرده شد.
به گزارش خبرنگار كيهان از زنجان پيكر شهيد گمنام هشت سال دفاع مقدس از محل مسجد قبا به سمت دانشگاه علوم پزشكي زنجان تشييع و در محوطه پرديس اين دانشگاه به خاك سپرده شد.
پيكر مطهر اين شهيد گمنام عصر دوشنبه وارد شهر زنجان شد و مورد استقبال مردم مؤمن و انقلابي اين شهرستان قرار گرفت.
همچنين به گزارش خبرنگار كيهان از سميرم، پيكر مطهر پنج شهيد گمنام دوران دفاع مقدس در محل يادمان اين شهدا در كوي شهيدان شهر سميرم از توابع استان اصفهان آرام گرفت.
براساس اين گزارش، مردم شهرستان سميرم همانند پروانه به گرد شمع، شهداي عزيز را بر دستان خود مشايعت كردند و خيابانها، ميدانها، كوچه ها و جاي جاي اين شهر به نام و ياد شهداي گمنام عطرآگين شد.
مردم سميرم با حضور در ميدان شهدا بر سر بالين مطهر اين لاله هاي گلگون كفن والفجر8 نماز خواندند.
همچنين به گزارش مهر پيكر دو تن از شهداي گمنام دفاع مقدس با حضور پرشور دانشجويان، اساتيد و خانواده هاي معظم شهدا در صحن دانشگاه علامه طباطبايي به خاك سپرده شد.
در ابتداي مراسم تشييع اين شهداي گمنام رئيس دانشگاه علامه طباطبايي با بيان اينكه اين شهيدان گمنام جايگاه رفيع و بزرگي دارند، گفت: اين شهدا با خواست خود به صورت گمنام از دنيا رفتند چرا كه پلاك ها و علائمي كه باعث شناخت آنها مي شد از خود دور كرده بودند.
حجت الاسلام صدرالدين شريعتي افزود: بسياري از خانواده هاي شهدا نسبت به اين شهداي گمنام احساس پدري و مادري دارند چرا كه آنها به صورت ناشناخته از دنيا رفتند.

آيت الله كعبي: رسانه ها نبايد با آبروي اشخاص بازي كنند

عضو مجلس خبرگان رهبري با تأكيد بر اينكه رسانه ها نبايد با آبروي اشخاص بازي كنند، گفت: مواردي كه نياز به افشاي نام مجرمان هست و در فقه از آن به «تشهير» ياد مي شود، بسيار معدود است.
آيت الله «عباس كعبي» در گفت وگو با فارس با اشاره به صحبت هاي روز دوشنبه مقام معظم رهبري گفت: هيبت، عظمت و اقتدار قوه قضائيه در افكار عمومي نبايد در اثر اختلاف سليقه و منازعات داخلي شكسته شود.
وي با بيان اينكه اعتماد عمومي به قوه قضائيه سبب افزايش توان نظام اسلامي و پررنگ شدن عدالت در چشم مردم مي شود، گفت: هر كاري كه سبب شود هيبت و اعتبار قوه قضائيه شكسته شود، در واقع ضربه زدن به نظام است.
عضو مجلس خبرگان رهبري افزود: مقام معظم رهبري در باب حفظ اقتدار قوه قضائيه الزاماتي را مطرح كردند كه هشدارهاي ايشان پيرامون نام بردن از افراد و بحث افشاگري جزو همين الزامات بود.
آيت الله كعبي با بيان اينكه افشاگري در بسياري از جاها نه تنها يك ارزش نيست بلكه جرم هم محسوب مي شود، گفت: افشاگري به ويژه آنجايي كه سبب هتك حرمت، ريختن آبرو و تحقير مؤمن مي شود به هيچ وجه جايز نيست. حرمت مؤمن از كعبه بزرگتر است و در واقع يكي از دستگاه هايي كه در زمينه حفظ آبروي افراد از آن انتظاراتي مي رود قوه قضائيه است.
وي تصريح كرد: عطش رسانه ها براي دانستن حقايق و اطلاعات بيشتر، خط قرمزي دارد كه آن حفظ آبروي اشخاص و حفظ اعتماد عمومي به نظام است.
عضو مجلس خبرگان رهبري در عين حال گفت: البته در برخي جاها افشاگري به نوعي يك مجازات است كه در فقه از آن به نام «تشهير» ياد مي شود. يعني برخي جرايم را بايد گفت و به رخ كشيد تا هم عبرت باشد و هم سبب پيشگيري از وقوع جرايم بعدي شود. البته بايد دانست كه موارد آن بسيار معدود است.
وي با بيان اينكه لايحه قانون تشهير در زمان رياست سابق قوه قضائيه به مجلس ارائه شده است، گفت: مصداق هاي تشهير را قانون بايد مشخص كند و اين مسئله ظرافت هاي قانوني خودش را دارد.

افشاگري عضو سابق آيپك درباره ديپلماسي مخفي اصلاح طلبان و آمريكا

يك عضو سابق لابي صهيونيسم در آمريكا (آيپك) به افشاگري درباره نقش اين لابي در سياست خارجي آمريكا بويژه درخصوص مسائل مربوط به ايران در دوره حاكميت اصلاح طلبان پرداخت.
«كنث وايزمن» مسئول امور ايران در آيپك كه در سال 2005 به اتفاق «استيو روزن» يكي ديگر از اعضاي اين موسسه و نيز «لاري فرانكلين» تحليلگر ايران در پنتاگون در يك اقدام مشكوك از سوي دولت آمريكا به اتهام جاسوسي (تلاش غيرقانوني براي جمع آوري و انتقال اطلاعات محرمانه به روزنامه نگاران و ديپلمات هاي اسرائيلي) تحت تعقيب قضايي قرار گرفت، در مصاحبه با سايت «تهران بيوريو» (وابسته به تلويزيون پي بي اس) سعي در افشاي اقدامات آيپك در تاثيرگذاري منفي بر سياست خارجي دولت آمريكا در قبال ايران داشته است.
در ابتداي اين مصاحبه كه سايت رجانيوز بخش هايي از آن را منتشر كرده، به اقدامات آيپك در عرصه هاي سياسي و اقتصادي آمريكا پرداخته شده است.
وايزمن در ادامه اين مصاحبه با اشاره به روابط نزديك آيپك با شركت هاي نفتي به همكاري هاي دولت رياض براي انزواي ايران پرداخت و گفت: بندر بن سلطان و عادل الجبير (سفير فعلي عربستان در آمريكا) از تلاش آيپك براي ايجاد خط لوله باكو جيهان و انزواي ايران استقبال كردند. بن سلطان براي ما پيام مي داد و من هر سال چند بار با الجبير ديدار مي كردم. وي عادت داشت به جوك بگويد اگر بتوانيد نفت ايران را تحريم كنيد وي تمام مرسدس را براي ما مي خرد! زيرا عربستان مي توانست در آن زمان، قطع توليد ايران را جايگزين كند.
وي سپس به تلاش آمريكا و اسرائيل براي براندازي حكومت ايران اشاره مي كند و مي افزايد: فرانكلين به دنبال كسب حمايت آيپك و نومحافظه كاران در مقابل وزارت خارجه بر سر سياست هاي مربوط به ايران بود. البته مسئله (پرونده جاسوسي) بيشتر مربوط به عراق بود تا ايران. سيا و اف بي آي معتقد بودند آيپك و نومحافظه كاران مسئول حمله به عراق و افتضاح ناشي از آن هستند و بايد تاوان بدهند. يك پروژه بزرگ عليه آيپك و نومحافظه كاران كليد خورده بود. همه اعضاي دفتر داگلاس فيث مجبور شدند وكيل بگيرند. از آنها بازجويي شد، به ويژه كه بسياري با احمد چلبي تماس داشتند.
وي مي افزايد: چلبي از قبل با آيپك رابطه داشت. وي اواخر دهه 90 به آيپك آمد و در جلسه اي گفت اگر من رئيس جمهور عراق شوم اولين كارم اين خواهد بود كه اسرائيل را به رسميت بشناسم و من توي دلم گفتم فردايش يك گلوله توي مغزت خواهد بود. اما تماس زيادي بين چلبي و يهوديان بود. اف بي آي به جاي تعقيب چلبي، فكر كرد به دنبال كساني باشد كه براي حمله به عراق و پس از آن ايران توطئه مي كنند. آن زمان فرانكلين مسئول ايران در پنتاگون بود و فضاي پيروزي در عراق همه را به فكر حمله به ايران انداخته بود. (نه بخاطر دخالت ايران و كشتار آمريكايي ها). فرانكلين در فضاي تنش بين سيا و پنتاگون متوجه شد پنتاگون تنها گروهي است كه خواستار حمله به ايران است. پنتاگون فكر مي كرد اعضاي وزارت خارجه تنبل و به دنبال سازش با ايران هستند و بنابراين، به فكر تماس و جلب حمايت آيپك افتاد. نومحافظه كاران از كالين پاول-وزيرخارجه- به همين خاطر به شدت متنفر بودند. كاخ سفيد هرگز نتوانست در مورد ايران به جمع بندي برسد، زيرا مناقشات زيادي بين دستگاه ها وجود داشت. قرار شد همه يك گزارش تهيه كنند اما چون اجماعي نبود، هرگز گزارشي تهيه نشد.
وايزمن در ادامه به ضعف و ناتواني دولت اصلاحات در مقابل فشارهاي آمريكا مي پردازد و مي گويد: در آن زمان (دوره اصلاحات) ايران كاملا با آمريكا همكاري مي كرد. اين بحث مطرح بود كه شايد بتوان روي اين موضوع (براي بهبود روابط) سرمايه گذاري كرد. در همين شرايط، ايران خطوط خام يك پيشنهاد را براي بهبود روابط- موسوم به چانه زني بزرگ- ارائه داد. پيشنهاد شامل تعليق غني سازي و تحول در سياست خاورميانه اي ايران در مقابل به رسميت شناختن و تضمين امنيتي آمريكا بود. وصول پيشنهاد خرازي با ديدار دوم فرانكلين با من هم زمان شد. من مجبور شدم ملاقات با فرانكلين را كوتاه كنم زيرا سفير سوئيس، پيشنهاد صادق خرازي را آورده بود.
منظور از پيشنهاد صادق خرازي كه وايزمن به آن اشاره كرده، همان نامه دولت خاتمي در سال 2003 است در اين نامه، در ازاي خارج كردن نام ايران از ليست كشورهاي محور شرارت، تضمين تعطيلي كامل فعاليت هاي هسته اي و دست برداشتن از حمايت گروه هاي مقاومت مانند حزب الله و حماس مطرح شده بود.

مجسمه ها مستهجن بود اما بزرگ نبود !

ايرج نظافتي

سفير سابق جمهوري اسلامي ايران در مكزيك ضمن بيان خاطراتي از سال 1386و زمان رياست اسفنديار رحيم مشايي بر سازمان ميراث فرهنگي، از مجسمه هاي تمام عريان و مستهجن كه سازمان ميراث فرهنگي كشورمان در مكزيك به نمايش گذاشته بود خبر داد.
دكتر قديري ابيانه در وبلاگ خود نوشت: «وقتي در ارديبهشت سال 1386 به عنوان سفير عازم ماموريت مكزيك شدم روزهاي پاياني يك نمايشگاه عظيم آثار تاريخي ايران با استقبال گسترده مردم در موزه مردم شناسي مكزيك روبرو شده بود. بيش از يك ميليون نفر از اين موزه ديدن كردند... موزه بر دوران قبل از اسلام تأكيد داشت... و تقريباً از آثار دوران اسلامي خبري نبود. ليكن آنچه تعجب و تأسف مرا برانگيخت تعداد قابل توجهي از آثار مستهجن تاريخي بود كه در بين اين آثار ديده مي شد. اين مجسمه ها آشكارا و بي شرمانه به اندام هاي تناسلي مردان و زنان پرداخته بود و در يك مورد نيز معاشقه عريان مرد و زني را ترسيم مي كرد... برخي از روزنامه هاي مكزيكي به عنوان يك سوژه نادر در مورد ايران يك صفحه كامل خود را به نمايش اين آثار غيراخلاقي اختصاص داده بودند.... متأسفانه ميراث فرهنگي تقريباً تمام آثار دوران اسلامي را حذف كرده بود و موزه نيز تصوير مجسمه هاي عريان را در دهها هزار نسخه ! به صورت بروشور منتشر كرده بود و مردم را دعوت به ديدن آثار فرهنگي ايران مي كرد! شبكه هاي تلويزيوني در برنامه هاي خبري خود به نمايش اين مجسمه ها پرداختند... حتي كساني كه از موزه بازديد نكرده بودند با مشاهده تبليغات رسانه ها، آنچه از ايران و فرهنگ ايراني در ذهنشان جاي مي گرفت از جمله همين مجسمه هاي بيشرمانه بود!...»
و اما از قرار معلوم آن مجسمه ها در 7 كشور ديگر هم نمايش داده شده است! حال نكته جالب و قابل تأمل اين ماجرا اينجاست كه سازمان فخيمه ميراث فرهنگي (شما بخوانيد ميراث ضد فرهنگي!) در جوابيه اي به آقاي قديري ابيانه، نه تنها اصل موضوع را منكر نشده بلكه زمين بازي را عوض كرده و به جاي پاسخ در چرايي نمايش چنين مجسمه هايي، بر سر سايز و اندازه مجسمه ها و جنس و نوع ساخت آنها با قديري ابيانه به مناقشه پرداخته است! بخشي از جوابيه سازمان ميراث فرهنگي را بخوانيد: «مجسمه مورد ادعاي آقاي قديري ابيانه يك مجسمه معمولي گلي به ابعاد حدود 30 سانتي متر است كه در ميان حدود 100 شئ ارسالي به هيچ وجه قابل اهميت نبود!...»
اين در حالي است كه دكتر قديري ابيانه در جوابيه دوم خود تعداد مجسمه ها را حداقل 3 مجسمه مستهجن عنوان مي كند و يكي ديگر از مجسمه ها نيز معاشقه عرياني را ترسيم كرده است.
حال سؤال اساسي اينجاست كه اصولاً چرا سازمان ميراث فرهنگي در ميان اين همه مفاخر و مواريث ارزشمند ايراني اسلامي، بايد مجسمه يا مجسمه هاي مستهجن را به نمايش بگذارد؟ آن هم براي كشوري غيراسلامي كه بدون شك مسلمانان و غيرمسلمانان آن جا نگاه ويژه اي به جمهوري اسلامي دارند. و به راستي چرا سازمان ميراث فرهنگي براي فرار از اصل موضوع يعني چرايي اين نمايش مستهجن، به سايز و اندازه مجسمه ها اشاره مي كند؟!
به بيان ديگر آيا از نظر اين سازمان كه به اصطلاح حافظ مواريث فرهنگي ايران اسلامي محسوب مي شود، مجسمه اي در اندازه 30 سانت و از جنس گلي حتي اگر مستهجن هم ساخته شوند غيراخلاقي به حساب نمي آيند؟ بلكه اگر در سايز بزرگتر و مثلاً از طلا يا نقره يا تيتانيوم باشد مستهجن است؟!
و از همه مهمتر خدشه اي كه به واسطه اين خيانت فرهنگي مسئولان مربوطه به كيان فرهنگي و سابقه تمدني ايران اسلامي وارد شده است را چه كسي بايد پاسخ دهد؟
و اصولاً مسئولان مذكور چرا بايد به جاي عذرخواهي از مردم ايران با اين سابقه درخشان تمدني، فرار به جلو را انتخاب كرده و به توجيه مسئله بپردازند؟ و در ميان اين همه شيئي تاريخي كه در موزه هاي ميراث فرهنگي در سراسر كشورمان وجود دارد، چرا مسئولان مربوطه علاقمند به نمايش مجسمه هاي مستهجن هستند! و چه رابطه اي ميان نمايش چنين مجسمه هاي غيراخلاقي با مسئولان وقت ميراث فرهنگي وجود دارد و چرا... و چرا...

گزارش خبري
روسيه : براي آغاز مذاكره با ايران 1+5 بايد امتيازهايي بدهد

وزير خارجه روسيه براي چندمين بار در ماههاي گذشته تاكيد كرد كه 1+5 براي آغاز مذاكرات با ايران بايد امتيازها و مشوق هايي به ايران واگذار كند.
«سرگي لاوروف» در اين باره گفت: «مذاكرات بين ايران و گروه 1+5، از ماه ژانويه تاكنون با بن بست روبرو بوده است و روسيه معتقد است از سرگيري اين روند نيازمند برخي مشوق هاست. ما بايد نشان دهيم اگر ايران همكاري كند و به درخواست هاي آژانس بين المللي انرژي اتمي به گونه اي رضايت بخش پاسخ دهد با امتيازهايي روبرو خواهد شد.»
بنا به گزارش خبرگزاري ايتارتاس از روسيه در روز 7 تير 1390(28 ژوئن 2011)، لاوروف اضافه كرد: «محمود احمدي نژاد رئيس جمهور ايران پانزدهم ژوئن درديدار با دميتري مدودف همتاي روس خود قول داد مذاكرات درباره برنامه هسته اي تهران را از سر بگيرد. رئيس جمهور ايران با اتخاذ موضعي مثبت در اين خصوص تاييد كرد ميانجي گران گروه 1+5 فعالانه در تلاش براي حل اين مشكل هستند.»
اين چندمين بار است كه لاوروف تاكيد مي كند راهبرد مذاكراتي گروه 1+5 بايد تغيير كند و در چارچوب اين تغيير راهبرد بايد براي آغاز مذاكرات مشوق هايي به ايران ارائه نمايد. وي بعد از مذاكرات استانبول كه به دليل عدم آمادگي آمريكا و اشتون براي پاي بند ماندن به راهبرد «گفت وگو براي همكاري» بي نتيجه ماند چند بار اين موضع را تكرار كرده است.
يك نمونه از اظهارنظرهاي قبلي لاوروف در اين باره مربوط به روز سه شنبه 10 اسفند 1389 (اول مارس 2011) است. خبرگزاري رويترز در آن تاريخ از ژنو گزارش داد كه لاوروف در يك نشست مطبوعاتي گفته است: «اگر ايران براي پايان دادن به نگراني ها درباره برنامه هسته اي خود گام هاي مثبت واقعي بردارد ممكن است مجازات هاي بين المللي بر ضد اين كشور كاهش يابد.» وزير خارجه روسيه اضافه كرده بود: «در پاسخ به گام هاي مثبت واقعي تهران ما بايد تدابيري را براي تشويق ايران اتخاذ كنيم كاهش مجازات ها همزمان باهمكاري ايران از جمله اين تدابير است.»
مورد دوم مربوط به 14 بهمن 1389 است. سرگي لاوروف در آن تاريخ، در مصاحبه با شبكه روسيه امروز گفت: «تاريخ مصرف تحريم هاي ايران عملا تمام شده و هرگونه اقدام سخت گيرانه جديد عليه ايران بر خلاف حقوق بشر است.» وزير امور خارجه روسيه اضافه كرد: «تحريم هاي تكميلي ثابت مي كند جامعه جهاني به دنبال تخريب اقتصاد ايران است كه موجب بحران ضد بشري مي شود و روسيه نمي تواند اجازه چنين كاري را بدهد.»
در همين حال سرگي ريابكوف، معاون وزير خارجه روسيه و نماينده اين كشور در مذاكرات 1+5 با ايران هم نسبت به اينكه زمان مذاكرات بعدي ميان ايران و 1+5 هنوز نهايي نشده ابراز نگراني كرد.
ريابكوف روز 28 ژوئن در مسكو گفت: «روسيه از اينكه گروه 1+5 با ايران هنوز هماهنگ نشده نگران است.» وي افزود: «كاترين اشتون مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا و سعيد جليلي دبير شوراي عالي امنيت ملي ايران همچنان به رد و بدل كردن نامه براي يكديگر ادامه مي دهند. ما نمي توانيم وارد جزئيات شويم اما از سوي ديگر نمي توانيم در مورد اينكه تاريخ نشست گروه 1+5 با ايران هنوز تعيين نشده است سكوت اختيار كنيم. اين يك مسئله نگران كننده است زيرا وضع بدون گفت وگو بهتر نخواهد شد.»
معاون وزير امور خارجه ايران همچنين در مورد تحريم هاي يكجانبه آمريكا عليه برخي شركت هاي ايراني ابراز نگراني كرد و گفت: «ما از اعمال اين تحريم ها نگرانيم. اين اقدام منافع شركت هاي روسي را نيز به خطر خواهد انداخت. امروز، مسئله گفت وگو با ايران امري ضروري است. گفت وگو همچون گذشته مسئله اي ضروري است. نشست سه جانبه روساي جمهوري روسيه، ايران و قزاقستان در «آستانه» توانست به اين روند تحرك خوبي ببخشد. اين مذاكرات به پيشرفت در اين جهت كمك خواهد كرد.»