شطرنج ايراني و قمار آمريكايي در منطقه (يادداشت روز )

در يك ماه گذشته، سرعت تحولات منطقه نسبت به 5 ماه قبل از آن اندكي كاهش يافته اما در عوض، تحولات به سطحي بنيادي تر و عميق تر منتقل شده است.
يك روش بررسي استراتژيك تحولات منطقه اين است كه ببينيم فضاي منطقه خاورميانه در مجموع به چه سمتي در حال حركت است و برنده نهايي بازي كيست. اين روش علاوه بر اينكه مستلزم بررسي دقيق حجم انبوهي از جزئيات است، به اندكي قدرت پيشگويي هم نياز دارد و هم اينكه اقتضا مي كند از سطح وقايع نگاري صرف فراتر برويم و از منظري راهبردي و بلند مدت به تحولات بنگريم. يك روش ديگر اما -كه به سختي مي توان آن را از روش اول تفكيك كرد- اين است كه تحولات را كشور به كشور بررسي كنيم و ببينيم هر كدام از بازيگران در هر كشور خاص تا چه حد به اهداف خود دست يافته و بعد تلاش كنيم با يافتن روند هاي كلي، يك تصوير كلان از وضعيت منطقه به دست بياوريم. اين يادداشت از روش دوم استفاده مي كند و تلاش خواهد كرد با ارائه توصيفي دقيق از وضعيت چند كشور درگير بحران، يك الگوي كلي را بويژه از اين جهت كه راهبرد آمريكا تا چه حد كامياب بوده ترسيم كند.
از ليبي يعني غربي ترين كشور جهان اسلام شروع كنيم. آمريكا و ناتو به اين دليل وارد جنگ ليبي شدند كه تصور مي كردند اولا به آساني قادر به حذف قذافي از صحنه و به چنگ آوردن منابع آن، خواهند بود و ثانيا اين پيام را به مردم منطقه خاورميانه مي دهند كه براي رها شدن آنها از چنگ آنچه در غرب ديكتاتوري خوانده مي شود آماده پول خرج كردن و به خطر انداختن جان سربازانشان هستند. بويژه تحليل آمريكايي ها اين بود كه به اين مداخله نظامي نياز دارند تا بتوانند اعتبار از دست رفته خود را نزد مردم خاورميانه بازسازي كنند. جنگ اكنون عملا به بن بست رسيده است به اين دليل كه 1- توان نظامي ناتو آنقدر نبوده است كه ابتدا برآورد مي شد و همين باعث شد رابرت گيتس در سفر دو هفته پيش خود به بروكسل به صراحت ناتو را به تنبلي و ناشي گري نظامي متهم كند و بگويد كه اگر قرار باشد هميشه بار ناتو را آمريكا به دوش بكشد ديگر نيازي به هم پيماني نظامي به اروپا نخواهد بود. 2- اروپايي ها يكي يكي در حال كنار كشيدن از جنگ هستند چرا كه بحران اقتصادي بي سابقه منطقه يورو، اساسا به آنها اجازه چنين ولخرجي هايي را نمي دهد و احتمال اعتراض هاي خياباني در بسياري از كشورهاي اروپايي قوت گرفته است. 3- آمريكا هم حضور نظامي خود در عمليات ليبي را كمرنگ كرده به اين دليل كه اوباما در آستانه انتخابات 2012 به شدت تحت فشار جمهوري خواهاني است كه سياست خارجي او را پرهزينه و فريبكارانه توصيف مي كنند. ضمن اينكه بحران اقتصادي دروني آمريكا طوري است كه مسلما مردم آمريكا علاقه اي ندارند در حالي كه بچه هاي خودشان بي كارند هزينه بازي هاي جنگي كمپاني هاي نظامي در آفريقا را بدهند. 4- و بالاخره اينكه ولو راه حل سياسي در ليبي به نتيجه برسد، هيچ تضميني نيست كه گروه جايگزين در ليبي هماني باشد كه آمريكايي ها مي خواهند. از 30 عضو شوراي انتقالي ليبي، فقط اسامي 10 نفر اعلام شده چرا كه آن 20 نفر ديگر جنگجويان مسلماني هستند كه همانقدر كه با قذافي دشمني مي ورزند آمريكا را هم خصم خود مي دانند. بنابراين دورنما در ليبي (ظرف 6 ماه آينده) اين است؛ تشكيل يك حكومت اسلامي بيخ گوش اروپا.
مورد دوم مصر است. در مصر، فضا روز به روز ضد اسراييلي تر، و تا آنجا كه آمريكا در كنار اسراييل باشد، روز به روز ضد آمريكايي تر خواهد شد. علت هم اين است كه با توجه به ضد اسراييلي بودن عميق افكار عمومي مصر، هرچه به سپتامبر يعني ماه برگزاري انتخابات پارلماني نزديك تر مي شويم كانديداها براي جلب بيشتر نظر مردم هم كه شده مجبورند در سر دادن شعارها و اتخاذ مواضع ضد اسراييلي با هم مسابقه بگذارند و همين باعث خواهد شد كه آمريكا هم ديگر (به دليل ملاحظات داخلي) چندان نتواند بر فضاي داخلي مصر اثر بگذارد.
اكنون پروژه آمريكايي ها در مصر اين است كه اگر بتوانند از طريق شوراي نظامي انتخابات پارلماني را منتفي كنند بهانه اي كه مي آورند اين است كه ابتدا بايد قانون اساسي مصر نوشته شود و بعد انتخابات پارلماني برگزار شود اما نگراني اصلي اين است كه اگر انتخابات در شهريور برگزار شود بدون شك گروه هاي اسلامي و در راس آنها اخوان، اكثريت مطلق پارلمان را در اختيار خواهند گرفت. اخوان المسلمين - كه آمريكا دريافته آينده مصر بدون ترديد در اختيار آنهاست- به صراحت گفته است كه اگر به هر دليلي انتخابات به تعويق بيفتد رويارويي سنگيني را با شوراي نظامي به راه خواهد انداخت طوري كه اين شورا هم به مبارك ملحق شود. اخوان عقيده دارند اگر بناست قانون اساسي نوشته شود اين كار بايد بعد از تشكيل مجلس خلق و توسط نمايندگان منتخب مردم انجام شود كه اين البته فاجعه اي براي آمريكا خواهد بود چرا كه معلوم است از درون قانون اساسي كه اكثريت اخواني مجلس مصر بنويسد، جز حكومت اسلامي بيرون نخواهد آمد.
فعلا آمريكايي ها دو نقطه اميد دارند. يكي اينكه مشكلات اقتصادي گريبان مردم مصر را چنان بفشارد كه هر لحظه خود را محتاج كمك هاي اقتصادي غرب ببينند و به اين ترتيب امكان كنترل تصميم هاي سياسي آنها از طريق باج گيري اقتصادي براي آمريكا محقق شود. اين اميد، بيشتر از آنكه واقعيت باشد، توهم است. نه آمريكا و نه اروپايي ها اساسا در موقعيتي نيستند كه بتوانند كمك هاي مالي چشمگيري به مصر بكنند ضمن اينكه مردم مصر دريافته اند تا زماني كه مجلس و دولت مردمي و ضد آمريكايي روي كار نيايد، هر چه هم كمك خارجي وارد مصر شود در چنبره فساد حاكمان نيست و نابود خواهد شد. نقطه دوم اميد آمريكا اين است كه خيال مي كند توانسته با حذف كردن چهره اي مانند نبيل العربي و جايگزين كردن او با محمد العرابي مصر را از ايران دور نگه دارد. اما اين اميد هم ديري نخواهد پاييد. همانطور كه همه مقام هاي مصري گفته اند تصميم اصلي در مورد نحوه روابط با ايران را پارلمان آينده مصر اتخاذ خواهد كرد كه گفتيم لاجرم اسلامگرايان ضدآمريكايي در آن اكثريت خواهند داشت. وقتي شوراي نظامي منحل شود و پارلمان و دولت آينده مصر شكل بگيرد، آن وقت تازه آمريكايي ها خواهند ديد كه قيام مردم مصر چه بر سر راهبرد منطقه اي آنها آورده است.
و سوم، بايد به وضع سوريه هم نظري اجمالي انداخت. روز نخست، راهبرد آمريكا در سوريه اين بود كه با سوء استفاده از فرصت تحولات منطقه اگر توانست دولت اسد را ساقط كند و اگر نه، آن را چنان تضعيف نمايد كه بتواند امتيازهايي كلان در مورد روابط با ايران و حزب الله از آن بگيرد و به تدريج سوريه را از محور مقاومت حذف كند. مهمترين ماموريت براي ايجاد ناآرامي در سوريه بر عهده سعودي و اسراييل گذاشته شد. مجموعه اطلاعات موجود نشان مي دهد ميزان سرمايه گذاري كه سعودي براي زمين زدن حكومت بشار اسد انجام داد تقريبا فقط با اسراييل قابل مقايسه است. به تدريج، آمريكايي ها سعي كردند تركيه را هم وارد بازي كنند. طراحي آمريكا اين بود كه با سوء استفاده از پيوند تاريخي تركيه و اخوان المسلمين، ترك ها را كه همواره با هوشمندي از ورود به بازي شيعه- سنتي در منطقه خودداري كرده بودند، به درون اين پروژه خطرناك بكشاند كه البته تا حدودي هم موفق شد، اما به تدريج مشكلات اين راهبرد خود را نشان داد. نخست اينكه اكثريت مردم سوريه هرگز با معترضان همراهي نكردند و راديكال كردن تحركات اقليت از طريق سوق دادن آن به درگيري مسلحانه با دولت نيز نتوانست جاي خالي اكثريت غايب را پر كند. در نتيجه اعتراضات در سوريه، همواره اعتراض اقليت باقي ماند. در مرحله بعد، آمريكايي ها دريافتند كه يكپارچگي و انسجام طبقه حاكم بويژه ارتش و نيروهاي امنيتي در سوريه به حدي است كه امكان بوجود آوردن هيچ شكافي در آنها وجود ندارد بنابراين امكان كودتا هم منتفي است. اتفاق سوم اين بود كه در پيش گرفتن راهبرد اصلاحات هوشمندانه توسط اسد، همراهي با اعتراضات بويژه در شهرهاي بزرگ مركزي را هر چه كمتر كرد و محور آمريكا-اسراييل- سعودي دريافت كه دورنماي سرنگون شدن اسد در كوتاه مدت مطلقا قابل سرمايه گذاري نيست. شايد به همين دليل هم بود كه آمريكايي ها هرگز عباراتي كه درباره مبارك استفاده كردند را درباره اسد به كار نبردند و نهايتا اينكه نه آمريكا و نه اسراييل نتوانستند اطميناني در اين باره بوجود بياورند كه جايگزين احتمالي اسد كمتر از او ضد اسراييلي خواهد بود و برعكس اين موضوع به طور قطعي مطرح بودكه جايگزين حكومت اسد هم با درجه بالايي ضد اسراييل عمل خواهد كرد. در نتيجه اكنون وضع راهبرد آمريكا در سوريه اين است: اسد آنقدركه آنها براي امتيازگيري ضروري بود ضعيف نشده، روابط سوريه-سعودي كه قبل از تحولات رو به بهبود بود عميقا متشنج شده، تركيه ديگر قادر نخواهد بود نقش واسطه پس پرده بين سوريه و اسراييل را برعهده بگيرد و ضمنا دولت اسد هم بيش از هر زمان ديگري دوست و دشمن خود را شناخته وبه ايران نزديك شده است.
اين تحليل كامل نيست، چون وضعيت اردن، بحرين، يمن،سعودي، تونس، تركيه و افغانستان و پاكستان را بررسي نمي كند اما از همين مقدار مي توان نتيجه هايي بسيار قابل توجه گرفت:
1- آمريكا در هيچ كدام از كشورهاي كليدي منطقه قادر به تغيير دادن بازي به نفع خود نبوده است.
2- همچنان نيروهاي مردمي و گروه هاي سازمان يافته اسلامي نقش اصلي را در پروژه هاي آينده دولت سازي در منطقه دارند و هرچه اين نقش برجسته تر شود، منطقه به الگوي ايراني نزديك تر و ازنظم مطلوب آمريكا دورتر خواهد شد.
3- هيچ نسخه اي از پروژه دموكراسي سازي آمريكايي براي وضعيت جديد منطقه وجود ندارد و دموكراسي هاي جديد در منطقه به شدت ضد آمريكايي خواهند بود.
4- بحران اقتصادي و سوء مديريت متمركز، احتمال انتقال بحران هاي خاورميانه به اروپا و آمريكا را بسيار زياد كرده است. بنابراين، آمريكا و اروپا براي كنترل اوضاع داخلي خود هم كه شده بايد به حضور منطقه اي را كمرنگ كنند.
شايد بتوان همه اين تحليل را در اين يك جمله خلاصه كرد: آمريكا در منطقه قمار بازي مي كند و ايران شطرنج.
مهدي محمدي

جدول (گفت و شنود)

گفت: سناتور «جو بايدن» با اشاره به ناكارآمدي اپوزيسيون به سازمان سيا اعتراض كرده كه چرا بودجه اختصاصي آمريكا را براي يك مشت افراد بي عرضه هزينه كرده است!
گفتم: عجب سناتور خل و چلي است! وقتي آمريكا و اروپا و اسرائيل و شيوخ منطقه و... طي 32 سال گذشته نتوانسته اند عليه ايران هيچ غلطي بكنند، از يك مشت اپوزيسيون اجق وجق چه انتظاري دارد؟!
گفت: «جو بايدن» سازمان سيا را متهم كرده كه اپوزيسيون را به تن پروري عادت داده و در مديريت آنها موفق نبوده است!
گفتم: خب! اين حيوونكي ها چه تقصيري دارند؟!
گفت: جو بايدن مي گويد، اغلب نيروهاي اپوزيسيون كه به آمريكا و اروپا پناهنده شده اند در ايران هم كاره اي نبوده اند.
گفتم: حالا اين شد يك چيزي! مي گويند مدير شركت به يكي از كارمندانش گفت؛ خجالت نمي كشي كه به جاي كار كردن، داري جدول حل مي كني؟ و كارمند جواب داد؛ آخه چه كنم قربان ؟ اينجا آنقدر سر و صدا هست كه آدم خوابش نمي بره!

گزارش خبري از روند استعفا براي كانديداتوري مجلس

سرويس سياسي-
رئيس ستاد انتخابات كشور، خبر استعفاي 53 مدير دولتي براي كانديداتوري در نهمين دوره انتخابات مجلس شوراي اسلامي را تاييد كرد.
سيدصولت مرتضوي ديروز در گفت وگو با خبرنگاران تصريح كرد كه 4 معاون استاندار، 7 فرماندار، 2 بخشدار و 30 نفر از مديران كل ستادي و استاني از دستگاههاي مختلف اجرايي، 3 تن از ائمه محترم جمعه همچنين برخي از معاونين فرمانداران و وزرا براي نمايندگي مجلس شوراي اسلامي استعفا داده اند.
پيش از اين و طي روزهاي اخير، سايت ها و شبكه هاي خبري ضدانقلاب در اقدامي هماهنگ شده در گزارش هايي تلاش كردند تا استعفاهاي دولتي را پرشمار القا كرده و نتيجه بگيرند كه دولت براي انتخابات مجلس فعال شده است.
اين در حالي است كه براساس اطلاعات موجود در اختيار كيهان، در دوره كنوني با روند كاهش استعفاي مديران دولتي براي شركت در انتخابات مجلس روبرو هستيم؛ به عنوان نمونه در دولت اصلاحات استعفاها دو برابر ميزان فعلي بوده است.
در همين زمينه؛ معاون سياسي وزير كشور با تاكيد بر اينكه در خصوص كاهش تعداد افراد استعفادهنده در اين دوره، نسبت به دوره قبل انتخابات مجلس آمار دقيقي وجود ندارد، گفت: در هر صورت ما روند كاهش را داشته ايم و به نظر مي رسد مديران اجرايي اقبالي به كانديداتوري براي مجلس نهم از خود نشان نداده اند.
اين در حالي است كه شنيده ها حاكي از آن است كه استعفا در نهادهايي مانند شهرداري بيش از ميزان رقم اعلامي در نهادهاي دولتي بوده است.
گفتني است؛ آخرين مهلت استعفاي مديران و كاركنان دولتي براي شركت در انتخابات مجلس نهم تا 9 تيرماه بوده است.
همچنين، مرتضوي درباره برخي اظهارنظرها كه استعفاي بعضي از مديران اجرايي را صوري مي دانند، تصريح كرد: قانونگذار مشخص كرده ظرف مدت يك ماه بايد براي فرد مستعفي جانشين منصوب شود، بنابراين معنا و مفهومي ندارد كه استعفايي به صورت صوري باشد.
وي ادامه داد: البته استعفا در حكم كارگزيني آن فرد منظور مي شود و دستگاههاي اجرايي نيز نظارت كافي مي كنند.
مرتضوي در خصوص نحوه ارائه تخلفات احتمالي برخي مديران دولتي در فرآيند انتخابات از سوي مردم نيز گفت: ستاد انتخابات سراسر كشور به صورت دائم فعال است و اگر احيانا كسي تخلفي را مشاهده كرد مي تواند آن را به ستاد انتخابات وزارت كشور يا استانداري ها گزارش كند.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني وزارت كشور، رئيس ستاد انتخابات كشور با اشاره به استمرار جلسات وزارت كشور با ساير دستگاهها همچون شوراي نگهبان و وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات براي برگزاري بهتر انتخابات گفت: انتخابات يك فرايندي دارد كه در راستاي اجراي آن جلسات مختلفي با دستگاههاي اجرايي برگزار و كارها انجام مي شود.
مرتضوي اظهار كرد: زمان بندي براي آموزش هاي مناسب هم براي عموم مردم و هم براي مجريان انتخابات نيز درنظر گرفته و براي آن برنامه ريزي شده است و ما هم اكنون در حال تهيه اين متون آموزشي هستيم.
وي همچنين در خصوص زمان انتشار اطلاعيه شماره 3 ستاد انتخابات كشور گفت: ما مي خواستيم اطلاعيه شماره سه را بعد از تصويب قانون مربوط به مدارك تحصيلي صادر كنيم، ولي استفساريه مجلس مورد تاييد شوراي نگهبان قرار نگرفت و ما منتظريم تعطيلات تابستاني مجلس تمام شود و نمايندگان پس از بازگشت در اين مورد تصميم بگيرند پس از آن شوراي نگهبان قانون را مورد تاييد قرار دهد تا ضمانت اجرا داشته باشد.
رئيس ستاد انتخابات گفت: اطلاعيه شماره3، يك اطلاعيه كامل در خصوص مدارك تحصيلي داوطلبان خواهد بود.

پورمحمدي: وعده هاي برخي نامزدهاي انتخابات مجلس فراتر از اختيارات آنهاست

رئيس سازمان بازرسي كل كشور گفت: برخي نامزدهاي نمايندگي در مجلس شوراي اسلامي در تبليغات قبل از انتخابات، وعده ها و قول هايي به مردم مي دهند كه فراتر از محدوده اختياراتشان است.
حجت الاسلام مصطفي پورمحمدي كه در يك برنامه تلويزيوني در شبكه خبر سخن مي گفت افزود: مسئولي كه قول داده و نمي تواند به قولش عمل كند متهم به كم كاري مي شود اما واقعيت اين نيست. در واقع او پول گذاشته، دوندگي كرده اما يك اشكال اساسي دارد آن هم اين كه خوب مطالعه نكرده است. اين است كه ما معتقديم كار از ابتدا بايد با شناخت خوب، مطالعه و ارزيابي صحيح و برنامه ريزي درست صورت بگيرد و اين جزو نظارت هاي قبل از اقدام ما است كه داريم آن را تقويت مي كنيم.
وي در بخش ديگري از سخنانش با بيان اينكه، سازمان بازرسي كل كشور براساس اصل 174 قانون اساسي و براي نظارت بر اجراي صحيح قوانين و حسن جريان امور، زير نظر رئيس قوه قضائيه تشكيل شده است گفت: در كار قضا دخالت نمي كنيم و آنچه كه به دادگاه ها ارتباط پيدا مي كند از حوزه وظيفه ما خارج است.
وي تأكيد كرد: سه سال پيش يك اصلاحيه اي به قانون سازمان بازرسي اضافه شد. در آن اصلاحيه اشاره شده است كه وظيفه سازمان بازرسي صرفاً پس از انجام كار نيست بلكه حين انجام كار و حتي قبل از انجام كار هم مي تواند در موضوعات ورود كند. يعني وقتي ما ببينيم براي انجام كاري مقدمات لازم فراهم نشده، تذكر مي دهيم.
پورمحمدي گفت: متأسفانه يكي از گرفتاري هاي بزرگ ما در برخي از پروژه ها عدم پيش بيني هاي كافي و لازم است. مثلاً طرحي را با عجله و به هر دليلي قبل از اينكه مطالعات كافي روي آن انجام بدهند تصويب مي كنند، يك برآورد اوليه بودجه هم روي آن انجام مي شود، حتي در مجلس به عنوان قانون برنامه هم مي آيد، كلنگ شروع كار هم زده مي شود اما كار پيش نمي رود و كاري كه بنا بود مثلاً سه ساله انجام بشود وقتي پس از ده سال انجام نشده جذابيت و كاربري خود را از دست مي دهد. اين كار، ديگر كيفيت مفيد را ندارد و استهلاك اين تأخير زماني خيلي زياد است و عملاً كاري با صرف هزينه و زمان بالا با بهره دهي بسيار پايين افتتاح مي شود. يكي از موارد جدي كه ما در سازمان بازرسي تذكر مي دهيم همين نكته است.

رئيس فراكسيون انقلاب اسلامي مجلس: استقامت آيت الله مصباح بر اصول دليل حملات منحرفين به ايشان است

نماينده مردم تهران در مجلس دليل حملات منحرفين به آيت الله مصباح را استقامت ايشان بر اصول دانست.
حجت الاسلام روح الله حسينيان رئيس فراكسيون انقلاب اسلامي مجلس شوراي اسلامي در گفت وگو با فارس با اشاره به شخصيت آيت الله مصباح يزدي گفت: آيت الله مصباح يزدي شخصيتي اصولگرا، اسلام شناس و انقلابي هستند، وي همواره در خط ولايت و رهبري استوار بوده و به همين جهت مردم متدين و توده هاي انقلابي ملت، ايشان را قبول دارند.
وي افزود: گروه هايي كه با اين خصلت هاي آيت الله مصباح يزدي به ويژه رابطه مردم و ايشان مشكل دارند، همواره در تلاش هستند كه اين رابطه را به هم زده و تاثيرگذاري آيت الله مصباح يزدي را در جامعه از بين ببرند.
رئيس فراكسيون انقلاب اسلامي مجلس تصريح كرد: آيت الله مصباح يزدي هم در جريان حاكميت نيروهاي مدعي دوم خرداد و اصلاح طلب، ايستادگي كرده و از اصول دفاع كردند و هم در حال حاضر در مقابل جريان انحرافي كه در دولت نفوذ كرده، ايستاده است.
حسينيان ادامه داد: آيت الله مصباح يزدي در طول اين مدت نشان داده است كه يك اصولگراي واقعي بوده و دوستي ها، دشمني ها، حملات و تصميمات مخالفانش، وي را از آنچه كه تصميم مي گيرد، باز نمي دارد.
وي خاطرنشان كرد: قطعا هر كس كه در خط اصيل انقلاب، امام و رهبري نيست، علي القاعده آيت الله مصباح يزدي را مورد توهين و جسارت قرار مي دهد.
نماينده مردم تهران در مجلس تاكيد كرد: دليل حملات جريان انحرافي به آيت الله مصباح يزدي هم اين است كه همه استقامت ايشان بر سر اصول است.

تحركات مشكوك اقليت مجلس براي استيضاح وزير كشور

سرويس سياسي -
يك عضو فراكسيون اقليت مجلس گفت بيش از 30 امضا براي استيضاح وزير كشور جمع آوري شده است.
در حالي كه پرهيز از اختلاف و تفرقه ميان قوا، اين روزها مكرر از سوي رهبر انقلاب مورد تاكيد قرار گرفته و البته موضوع طرح سوال از رئيس جمهور هم به دليل عدم اقبال نمايندگان همچنان بي نتيجه باقي مانده است. يك عضو اقليت مجلس از جمع آوري بيش از 30 امضا براي استيضاح وزير كشور خبر داد.
داريوش قنبري گفت: دليل اين استيضاح به مسائلي همچون ناكارآمدي مديران و بعضي از استانداران، عدم توجه به قوانين و ناامني هاي اخيري كه در بعضي از نقاط كشور به وجود آمده، برمي گردد.
هرچند محتواي دقيق نامه استيضاح تاكنون منتشر نشده اما برخي صاحب نظران معتقدند كه شماري از كاستي هاي محدود كه در برخي از استان هاي كشور به وجود آمده از راه هاي ساده تر نيز قابل حل است و نبايد دستمايه اي براي اين استيضاح آن هم در شرايط حساس آستانه انتخابات قرار گيرد.
با اين همه طبق اعلام طراحان اين استيضاح، قرار است اين موضوع بعد از تعطيلات مجلس پيگيري و مطرح شود.

اعلام برائت منتجب نيا از كروبي و موسوي (خبر ويژه)

قائم مقام كروبي در حزب منحله اعتماد ملي نسبت به عملكرد فتنه انگيز موسوي و كروبي در حوادث پس از انتخابات سال 88 اعلام برائت كرد. منتجب نيا تصريح كرد: جنبش سبز با گروهك هاي برانداز و ضدانقلاب و سلطنت طلب پيوند خورده است.
رسول منتجب نيا در گفت وگو با «بولتن نيوز» درباره فتنه سبز گفت: جنبش موسوم به سبز با اقدامات سؤال برانگيز و نامتعارف آقاي ميرحسين موسوي و تحركات ساختارشكنانه برخي از اطرافيان وي، رفته رفته به صورت جرياني درآمد كه طيفي از آن را نيروهاي درون نظام و پيروان خط امام(ره)، اصلاح طلبان و منتقدان به عملكرد كابينه و دولت آقاي احمدي نژاد تشكيل مي داد و در سوي ديگر طيف شامل گروهك هاي اپوزيسيون، معارضان، براندازان و ضدانقلابيون و سلطنت طلبان غرب نشين مي گرديد. تحركات ساختارشكنانه، فتنه انگيز و ضدانقلابي پس از انتخابات و به طور كلي هرگونه ساختارشكني، هرج و مرج طلبي، هتك حرمت و حيثيت افراد و مسئولان نظام مردود و محكوم است. اين نوع رفتار هتاكانه و آشوبگرايانه را ماهيتا قبول ندارم و آن را برخلاف اصول و قواعد اخلاقي و مضر به مصلحت اسلام، انقلاب، نظام، ملت و كشور مي دانم. اساسا كدامين وجدان بيدار، عقل سليم و آزادانديشي را مي توان يافت كه توهين، افترا، هتك حرمت و همچنين ساختارشكني و فتنه انگيزي رسانه هاي استكباري غرب و عوامل آنان را برتابد يا آن را تاييد و ترويج نمايد؟ اينجانب به صراحت در سخنراني ها و مصاحبه ها، تمامي اغتشاشات علي الخصوص حوادث تلخ و تاسف آور عاشوراي سال 88 و 25 بهمن ماه سال 89 را قاطعانه محكوم كرده ام. چنين فتنه انگيزي هايي را مغاير شرع و قانون دانسته ام و پيوسته خواستار مقابله حكيمانه و همه جانبه با مجرمان ساختارشكن و عناصر منفور و مطرود ضدانقلاب، و در نتيجه وفق قوانين و مقررات بوده و هستم.
وي درباره پايبندي به نظام اسلامي و ولايت فقيه اظهار داشت: درباره اصل نظام مقدس جمهوري اسلامي، قانون اساسي، ولايت فقيه و مقام معظم رهبري حضرت آيت الله خامنه اي (مدظله العالي)- از ابتدا تاكنون- نظرم بر ضرورت حفظ و پاسداري، تقويت و اطاعت و تبعيت بوده است. هم اكنون نيز آنها را ميراث امام، شهدا و بزرگترين سرمايه ملت مي دانم. به عقيده اينجانب هر كس امام و مردم را قبول دارد، بايد اين نظام مقدس را كه محصول مجاهدت آنها است، بپذيرد و هميشه در تقويت و صيانت نهضت اسلامي كوشا باشد و هركس نظام و قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران را قبول دارد و آن را پذيرفته است لزوما بايد به ولايت مطلقه فقيه معتقد و ملتزم باشد. از روز انتخاب حضرت آيت الله خامنه اي(حفظه الله) به رهبري تاكنون، همواره عقيده داشته و دارم كه معظم له در طول تاريخ مربوط به علماي شيعه در جامعيت كم نظيرند و در ميان چهره هاي مطرح بهترين گزينه هستند.
منتجب نيا درباره علت تشديد اختلافات درون حزب اعتماد ملي پس از نامزدي كروبي گفت: حزب پس از انجام رايزني هاي گسترده، بررسي هاي ميداني و تحليل شرايط وقت درصدد معرفي كانديدا برآمد. به همين منظور حزب اعتماد ملي نسبت به معرفي آقاي كروبي به عنوان نامزد رياست جمهوري اقدام نمود. لكن بعد از اعلام و انتشار تصميم حزب در اين مورد، اينجانب و ساير اعضاي شوراي مركزي در حاشيه قرار گرفتيم. وقوع همين رخداد، موجبات ابراز ناخرسندي، نگراني و اعتراض درون حزبي را فراهم نمود. پس از برگزاري انتخابات، بنا بر ادله گوناگون و پاره اي ملاحظات و در اعتراض به نحوه راه اندازي و مديريت سحام نيوز توسط آقايان كروبي و گرامي مقدم و همچنين عدم تبعيت و انحراف آنان از قواعد و اصول فعاليتهاي سياسي و حزبي نسبت به ترك حزب تصميم گرفتم و تا هنگام پلمب شدن دفتر مركزي و تعطيلي حزب هيچگونه حضوري در آن نداشتم.
عضو جدا شده مجمع روحانيون مبارز درباره اين سؤال كه «آيا موارد اختلافي و نقدها را از باب امر به معروف و نهي از منكر به آقاي كروبي متذكر شديد؟»، پاسخ داد: در پي موضع گيري آقاي كروبي، طي چند مصاحبه بطور رسمي و صريح اعلام داشته كه اتخاذ چنين مواضعي تصميم و نظر شخصي وي بوده و هيچگونه ارتباطي با حزب اعتماد ملي ندارد. هنگام ملاقات حضوري هم به آقاي كروبي تذكر دادم. وي نيز پذيرفت كه هرگز تحت عنوان دبيركل حزب سخن نمي گويد و موضعگيري نمي كند و موضع گيري هايش شخصي است.

نرويم، از بين مي رويم و اگر برويم، ايران قوي تر مي شود (خبر ويژه)

با نزديك شدن زمان موعود آمريكا براي آغاز خروج نظاميان از افغانستان، فشار بر دولت واشنگتن در زمينه انتقاد از آشفتگي استراتژيك شدت مي گيرد.
روز گذشته ژنرال پترائوس فرمانده نيروهاي اشغالگر در افغانستان (رئيس جديد سازمان سيا) در قندهار و در جمع سربازان ناتو اعلام كرد: در افغانستان كار زيادي مانده است كه انجام شود.
اين در حالي است كه اخيرا رابرت گيتس وزير دفاع بازنشسته آمريكا به انتقاد از اعضاي ناتو به خاطر عدم همراهي در جنگ افغانستان پرداخته و آنها را تهديد به قطع كمك هاي مالي آمريكا كرده بود.
همزمان، روزنامه وال استريت ژورنال نسبت به خروج نظاميان اشغالگر از افغانستان هشدار داد و نوشت: معناي اين سخن چيست كه باراك اوباما ناگهان اعلام مي كند ما نيروهاي خود را از افغانستان خارج مي كنيم تا امور را از اينجا در آمريكا انجام دهيم؟ اين خبر از همه بيشتر، باعث سرحال شدن و سرخوشي طالبان مي شود چرا كه در پي سياست افزايش نيروها در افغانستان از سوي آقاي اوباما و نيز فرماندهي نظامي ديويد پترائوس، نابود نشده و در نقاط قوت اساسي خود در استان هاي قندهار و هلمند باقي مانده اند و تقويت شده اند. اين سياست همچنين باعث افزايش تلفات جاني براي نيروهاي نظامي در افغانستان مي شود كه تازه از سال گذشته ميلادي، 2010 شروع به كاهش كرده بود. كاهش نيروهاي نظامي به اين معناست كه فرماندهان نظامي ديگر يك انتخاب بيشتر ندارند. به جاي حمله براي سركوب و پاكسازي تروريست ها، بايد در يك جا مستقر شده و از يك ساختمان يا مجموعه محافظت كنند.
وال استريت ژورنال مي افزايد: خروج از افغانستان، باعث تقويت موضع ايران خواهد شد و همان طور كه پيشتر در همين روزنامه جي سالومون نوشته بود، «ايران با نزديك شدن به سه متحد كليدي آمريكا يعني افغانستان، پاكستان و عراق مي خواهد قدرت خود در منطقه را افزايش دهد و جاي خالي حضور نظامي آمريكا در منطقه را بگيرد.» در سايه همين تلاش ها بود كه احمد وحيدي، وزير دفاع جمهوري اسلامي هفته پيش راهي كابل شد تا موافقتنامه هاي نظامي با افغانستان امضا كند. وزير دفاع افغانستان هم گفت: « به نظر ما افزايش همكاري هاي نظامي با ايران، در راستاي منافع ماست.»
روزنامه مذكور از قول يكي از مقامات نظامي باتجربه نظامي آمريكا در افغانستان نوشت: «ديگر توان ما براي افزايش حضور نظامي چه در ننگرهار يا غزني، چه در قندهار يا هرات محدود مي شود و طالبان مي تواند به راحتي جاي خالي را پر كند. هر فرمانده نظامي با تجربه مي داند كه كاهش نيروهاي نظامي تحت فشار (اجباري) خيلي سخت و خيلي خطرناك است. چرا كه به متخاصمان احساس برتري و افزايش توان نظامي مي دهد.»
وال استريت ژورنال هشدار داد: خروج از افغانستان سياست هاي ضدآمريكايي در پاكستان را تقويت كرده و ميانه روهاي پاكستاني را هم تضعيف مي كند. آن دسته از افرادي كه در دولت پاكستان به سياست هاي آمريكا مشكوك هستند، به اين قطعيت مي رسند كه آمريكا متحد قابل اعتمادي نيست. مخالفان آمريكا در خارج از دولت پاكستان دور هم جمع شده و ضعيف بودن آمريكا را پررنگ خواهند كرد.
روزنامه آمريكايي در ارزيابي ديگر تبعات منفي آغاز خروج نيروهاي آمريكايي متذكر شد با اين سياست ائتلاف نيروهاي نظامي ناتو هم در افغانستان تضعيف مي شود. آن هم در حالي كه ناتو همين حالا هم زير سايه ترديد گير افتاده كه توان خارج كردن معمر قذافي در ليبي را ندارد. در يك دهه گذشته، اين اصطلاح رايج شده كه بگوييم «متحداني كه از اوضاع بي خبرند» كه منظور اروپا بود. خالي كردن افغانستان از نيروهاي نظامي بار ديگر همين امر را تقويت مي كند و عاملي براي اثبات ناتواني و ضعف نيروهاي ناتو مي شود.
وال استريت ژورنال در پايان تاكيد كرد: دست آخر اينكه خروج نيروها نشان مي دهد آمريكا هم مانند سال هاي پيش و بلايي كه بر سر بريتانيا آمد، يك ابرقدرت در حال افول است.

گوش كيهان كر! ولي بدجوري قاطي كرده ايم! (خبر ويژه)

چه خوب شد موسوي و كروبي را حصر كردند والا اين جوري كه ما در اپوزيسيون قاطي كرده ايم، تا حالا تكه بزرگشان، گوششان مانده بود!
يكي از همكاران دايمي سايت ضدانقلابي بالاترين كه خود را «دلقك» مي نامد، با اشاره به زد و خوردهاي لفظي اوج گرفته در ميان محافل ضد انقلاب نوشت: من هم قاطي كرده ام كه مي گويم نمي نويسم و باز هم مي نويسم و شما كه مي گوييد بابا ول كنيد اين اينترنت و وب گردي را برويم سر خانه و زندگي مان به شادي؛ ولي باز هم مي آييد و مي خوانيد و مي گوييد - با لحن كامبيز حسيني و سامان- كي! من! من قاطي كرده ام! عمراً.
كامبيز گفتي و كردي كبابم كه چه قاطي اي كرده مسعود بهنود از اين همه رزمنده هاي جبهه هاي نبرد سبز و صلح و اصلاح و تحريم و براندازي و مجتبي واحدي و... با سلاح آخرين دست آوردهاي بشر در زمينه نانو دشنام و هتك و ليچار و پلشتي. مي گويم گوش شريعتمداري كر ولي چه خوب شد اين دو نفر نازنين (موسوي و كروبي) را حصر كردند در خانه هايشان و از جانشان مواظبت مي كنند والا با اين قاطي كردن كيبوردي اگر زنده بودند تا حالا تيكه بزرگه گوششان مانده بود به چاقوي مجازي!

ميهماني سران اپوزيسيون در طويله آل سعود! (خبر ويژه )

منابع مالي و هويت مشكوك برگزاركنندگان دو كنفرانس ضد انقلابي در پاريس و لندن براي برخي طيف هاي ديگر ضد انقلاب محل سؤال شده است.
يكي از عناصر خارج نشين كه با سايت هاي ايران گلوبال و خودنويس همكاري مي كند، در اين باره نوشت: كنفرانسي كه دو هفته پيش توسط گروه «دفتر مطالعات ايران در لندن برگزار گرديد موجب طرح پاره اي از انتقادات و سؤالات شده است. انتقاداتي پيرامون ترك كساني چون رئيس كومله، ضياء صدرالاشرافي و اشخاصي ديگر از اقوام مختلف ايراني كه بعضي از آنها حتي سابقه مبارزات مسلحانه در جهت جدايي از ايران را در كارنامه خويش دارند و بارها از تجزيه ايران در رسانه هاي مربوط به تجزيه طلبان و همچنين نوشته هاي خود به شكل آشكار سخن گفته اند و مي گويند. آنچه بيش از هر چيز مورد سؤال است، چگونگي كسب نمايندگي اقوام از سوي كساني است كه به عنوان نمايندگان اقوام در اين كنفرانس شركت داشته اند، چرا كه اكثريت آنها همزمان با پيروزي انقلاب از ايران خارج شده و هيچ گونه رابطه عملي با داخل نداشته و فاقد پايگاه اجتماعي در داخل هستند. افزون بر اين، غير از آقاي مهتدي به عنوان رهبر حزب كومله، بقيه فاقد سابقه مبارزاتي مي باشند و آقاي مهتدي نيز فقط نماينده تنها يك حزب است، آن هم حزبي كه سابقه جنگ مسلحانه و كشتار سربازان و افراد شخصي ديگر را در كارنامه خود دارد. همين امر سبب زير سؤال رفتن اصالت چنين كنفرانس هايي شده است.
وي مي افزايد: «البته سؤال اساسي ديگري نيز پيرامون اين كنفرانس مطرح شده و مي شود و آن منبع مالي تأمين كننده چنين كنفرانس هايي مي باشد. بعضي از گمانه ها حاكي از تقبل هزينه كنفرانس لندن توسط كشورهاي عربي و در رأس آنها عربستان سعودي است. آخرين واكنش نسبت به اين كنفرانس از سوي خانم فريبا داودي مهاجر در صفحه شخصي فيس بوك خود بوده است. خانم داودي در اين باره در مطلبي تحت عنوان «طرح نام استان عربستان به جاي استان خوزستان در كنفرانسي در لندن» ضمن اعتراض به اين قضيه خواهان روشن شدن منابع مالي پشت اين كنفرانس شده اند. او در اين باره مي نويسد: در كنفرانس سالانه مركز مطالعات ايران و اعراب وابسته به عليرضا نوري زاده كه در لندن برگزار شد يكي از سخنران ها استان خوزستان را عربستان ناميد. همچنين شايعاتي پيرامون اين نشست است كه بودجه آن را يكي از كشورهاي عربي كه به دنبال منافع خودش از تجزيه ايران است ترتيب داده است. و البته قرار شده كه توافقات حاصل در اين نشست مطبوعاتي نشود. با توجه به اينكه افراد و گروه هايي از اپوزيسيون از جمله جمهوري خواهان و مشروطه خواهان و روزنامه نگاران و فعالان دانشجويي و زنان شركت داشتند مي بايست نسبت به منبع بودجه اين نشست و مطالبي كه درباره تماميت ارضي ايران مطرح شده و ديگر مطالب مورد مناقشه براي افكار عمومي شفاف سازي نمايند.»
اين ضد انقلاب مقيم خارج مي افزايد: «با در نظر گرفتن اينكه كنفرانس مشابهي نيز قبل از كنفرانس لندن، در پاريس برگزار گرديده كه در آن تلاش براي ايجاد دولتي در تبعيد به دليل نفوذي بودن يكي از مهره هاي اصلي اين دولت مستعجل! به شكست و رسوايي انجاميده بود، اصرار بر ادامه چنين روندي و سعي در قالب كردن افراد و گروه هايي به عنوان آلترناتيو و اپوزيسيون توسط اشخاصي كه مقبوليت و صداقت سياسي خود آنها مورد ترديد مي باشد، نه تنها كمكي به امر مبارزه با جمهوري اسلامي نخواهد كرد بلكه به افزايش مشكلات موجود در صف اپوزيسيون خواهد انجاميد. به خصوص آنكه كساني اقدام به دولت سازي از نوع تبعيدي مي كنند كه وظيفه آنها روزنامه نگاري و تحليل و تفسير خبر مي باشد و كار تشكيلاتي سياسي نه در تخصص آنهاست و نه در حيطه وظايف روزنامه نگاري آنها. پيشتر از اين، شخصيت سازي و اپوزيسيون تراشي متداول بود و اينك پا فراتر گذاشته مي شود و دولت سازي رايج شده است! آن چنانكه بعد از شكست طرح دولت در تبعيد مدحي و كنفرانس پاريس، كارگردان اصلي [ نوري زاده-] در دفاع از عملكرد خويش روزنامه نگار بودن خود را مطرح كرده و گفته اند كه من سياسي كار نيستم فقط يك روزنامه نگار مي باشم، حال سؤال اينجاست كه اگر سياسي كار نيستيد چگونه و بر چه اساسي اقدام به ايجاد تشكيلات سياسي مي فرماييد؟»
گفتني است كنفرانس لندن با هزينه سفارت عربستان در لندن و با واسطه گري عليرضا نوري زاده تشكيل شده بود. نوري زاده در اين كنفرانس پيشنهاد مي كند كه ايران تجزيه شده و استان خوزستان تحت نام «استان عربستان» به سعودي ها واگذار شود! اظهارات وي كه از طريق شبكه تلويزيوني العربيه پخش شد با واكنش برخي از گروه هاي اپوزيسيون روبرو گرديد و نوري زاده را «وطن فروش وابسته به موساد» ناميدند و يكي از گروه هاي ضد انقلاب كنفرانس مزبور را طويله آل سعود لقب داد كه رهبران بسياري از گروه هاي اپوزيسيون را در آن جاي داده اند.
نوري زاده، سابقه عضويت در ساواك، مجري راديو اسرائيل و همكاري با استخبارات ارتش عراق در دوران جنگ تحميلي را در كارنامه خود دارد.