استاكس نت به خانه بازگشته است (يادداشت روز)

مسئله فضاي سايبر مجددا به سرخط اخبارو تحليل ها بازگشته است. پس از يك دوره تمركز جامعه تحليلي در آمريكا و اروپا روي تحليل هاي ژئوپلتيكي از سرشت و سرنوشت انقلاب هاي منطقه -كه البته همچنان ادامه دارد- مي توان ديد كه يك خط تحليلي جديد آغاز شده كه به شدت براهميت فضاي سايبر تاكيد مي كند. در يك ماه گذشته آمريكايي ها لااقل دو سند استراتژيك درباره فضاي سايبر منتشر كرده اند كه در هر دوي آنها بر اهميت روزافزون آنچه دنياي ارتباطات مجازي خوانده مي شود تاكيد شده است. در سند اول كه مستقيما توسط رئيس جمهور آمريكا امضا شد و استراتژي اين كشور درباره فضاي سايبر را توصيف مي كند، تلاش نماياني شده است كه اولا فضاي سايبر به مثابه يك فرصت بزرگ و نه يك تهديد براي ايالات متحده تصوير شود و ثانيا اينطور القا شود كه آمريكا قادر است نوعي نقش رهبري در فضاي سايبر براي خود ايجاد كند و آن را در بلند مدت حفظ نمايد. سند دوم اما كاملا عاري از اعتماد به نفس و پز روشنفكري سند اول است. در اين سندكه پنتاگون دو هفته قبل آن را منتشر كرد نوعي ادبيات جنگي صريح به كار رفته و پنتاگون به صراحت اعلام كرده است كه از اين پس با محيط سايبر به عنوان يك منطقه جنگي رفتار خواهد كرد. خوشمزه ترين بخش اين سند جايي است كه ژنرال هاي عصبي آمريكا تهديد مي كنند هكر هايي كه پشت كامپيوترهايشان مي نشينند و «به آمريكا حمله مي كنند» بايد هر آن منتظر باشند كه يك موشك كروز از لوله بخاري وارد شود و كل بساط آنها را منهدم كند! اين دو سند بوضوح نشان دهنده دو نقطه عزيمت كاملا متفاوت براي بحث درباره فرصت ها و تهديدهاي فضاي سايبر است. نقطه عزيمت اول تبديل شدن مجاز به واقعيت در فضاي سايبر، جهاني شدن ارتباطات، برداشته شدن سدهايي كه مي شد به طور فيزيكي بر سر راه انتقال پيام ايجاد كرد و نهايتا ادغام فرد در شبكه را يك فرصت مي داند اما ديدگاه دوم صورت مسئله را اساسا به شكلي كاملا امنيتي تعريف مي كند و فضاي سايبر را بستر ايجاد دسترسي هايي مي داند كه مي تواند امنيت ملي آمريكا را به نحو بي سابقه اي تهديد نمايد. اما سوالي كه باقي مي ماند اين است كه بالاخره پاسخ چيست؟ فضاي سايبر تهديد است يا فرصت؟
پيش از آنكه بتوان به اين سوال پاسخي داد ابتدا بايد در اين باره بحث كرد كه اهميت آنچه فضاي سايبر خوانده مي شود در چيست. شكل كنوني دنياي مجازي هيچ شباهتي به آنچه ابداع كنندگان اينترنت در پنتاگون يا خالقان دنياي مجازي جديد در دره سيليكون دهه 70 آمريكا در ذهن داشتند ندارد. زماني اينترنت صرفا ابزاري براي انتقال پيام هايي محدود ميان گيرندگان و فرستندگاني منحصر بفرد بود كه مي خواستند راهي براي گريز از موانع فيزيكي كند كننده ارتباطات در صحنه هايي خاص (مثلا ميدان جنگ) پيدا كنند اما امروز اينترنت يك شبكه گسترده در ابعاد جهاني است كه عملا فاصله ها را ميان هر دو بازيگر منطقا ممكن، صفر كرده است. تعبير يكي از مقام هاي امنيتي آمريكا اين است كه وقتي كامپيوتر شما به اينترنت وصل است عملا همه دنيا در خانه شما ميهمان هستند. ممكن است شما فقط با يك يا چند نفر ارتباط بگيريد و فقط براي آنها پيام بفرستيد اما شما فقط ارسال كننده پيام هستيد و اين شبكه است كه تعيين مي كند چه تعداد مخاطب و در كجا (بويژه جاهايي كه روح شما هم از آنها خبر ندارد) اين پيام را دريافت مي كنند. وي ايده كلي خود درباره فضاي سايبر را اينگونه جمع بندي مي كند كه زماني قرار بود افراد يا حداكثر دولت ها شبكه را اداره كنند، اما اكنون شبكه است كه آنها را اداره مي كند!
توجه ويژه اي كه اخيرا در غرب خصوصا آمريكا به مسئله فضاي سايبر ايجاد شده اساسا محصول دو عامل است.
نخست اينكه تجربه انقلاب هاي منطقه به آمريكا نشان داد كه ارتباط گيري صرف با دولت ها، آن هم دولت هايي عميقا تمامت خواه كه هيچ نسبتي با مردم خود نداشتند، به تدريج به ايجاد اين وضعيت منجر شده كه مردم منطقه راهشان را به طور كامل از راهي كه مطلوب آمريكاست، منافع آن را تضمين مي كند و به سبك زندگي آن احترام مي گذارد جدا كرده اند. آمريكايي ها البته قبل از آغاز تحولات منطقه هم اين رامي دانستند كه مردم منطقه از آمريكا بيزارند و مثلا در مورد ايران، بالاي 90 درصد مردم منطقه عقيده دارند ايران حتي بايد سلاح هسته اي هم بسازد، اما اين موضوع براي آنها اهميتي نداشت چرا كه مطمئن بودند «مردم كاره اي نيستند» و كار دست دولت هايي است كه كاملا خود را با منافع آمريكا هماهنگ كرده اند. دوران مابعد انقلاب هاي منطقه اگر فقط يك تفاوت با دوره ماقبل آن داشته باشد، آن تفاوت اين است كه اكنون در مناطقي مردم به طور كامل كار را به دست گرفته اند و در مناطقي ديگر دولت ها را مجبور كرده اند سهم ديدگاه هاي آنها در سياستگذاري ها را افزايش بدهند. «افزايش مداخله مردم در سياستگذاري ها» مهم ترين تهديدي بود كه آمريكا از جانب انقلاب هاي منطقه احساس كرد چرا كه از پيش به خوبي مي دانست اگر مردم منطقه كوچكترين فرصتي براي به كرسي نشاندن حرف خود پيدا كنند اول كاري كه خواهند كرد چيدن دم آمريكا و اذناب آن است. استراتژيست هاي عقل كل آمريكا كه چند ماهي طول كشيد تا همين نكته ساده را بفهمند، بلافاصله نسخه نوشتند كه: بسيار خوب! حالا كه اينطور است پس بهتر آن است كه آمريكا ارتباط خود را با مردم منطقه بيشتر كند و اين هم به نوبه خود منجر به طراحي اين ايده شد كه دولت آمريكا بايد تمركز بيشتري روي گسترش دادن اينترنت به خاورميانه و بعد حضور فعال تري در شبكه داشته باشد. در واقع مشكل آمريكايي ها اين است كه خيال مي كنند مردم منطقه پيام آنها را نشنيده اند بنابراين در حال برنامه ريزي هستند كه پيام خود را به گوش مردم منطقه برسانند! غافل از اينكه مسئله كاملا برعكس است و در واقع صورت مسئله اين است كه مردم منطقه در مدت چند دهه و به اندازه كافي پيام آمريكا را شنيده اند و انقلاب هاي منطقه فقط فرصتي به آنها داده است كه خشم و تنفر خود را از اين پيام و توليد كنندگان آن ابراز كنند.
عامل دومي كه باعث شده آمريكايي ها به فضاي سايبر بيشتر توجه كنند، به اندازه عامل اول احمقانه نيست ولي حجم غير قابل توصيفي از ترس و وحشت در آن نهفته است. كشور هاي غربي آرام آرام در حال پي بردن به اين نكته هستند كه دوران خوش استفاده از اينترنت براي تسهيل عمليات زير ساختي و همچنين بهبود فرايندهاي خدماتي و تجاري در حال اتمام است و دوران جديدي آغاز شده كه در آن هر كشوري كه اطلاعات بيشتري درباره زيرساخت هاي حياتي خود روي شبكه قرار داده باشد و وابستگي بيشتري به عمليات تحت شبكه براي خود ايجاد كرده باشد، در معرض تهديد هاي سهمگين تري قرار خواهد داشت.
آمريكايي ها زماني خود را رهبر بلامنازع شبكه مي دانستند اما حالا دريافته اند كه جز امكان يك جانبه قطع جهاني اينترنت هيچ تسلط بلامنازعي بر شبكه ندارند. بازيگران متنوع و بسيار ماهري ظهور كرده اند كه مي توانند در زماني كوتاه خسارت هايي حيرت انگيز و باور نكردني به مجموعه زيرساخت هاي آمريكا كه از طريق شبكه كنترل مي شود يا اطلاعات آن روي شبكه قرار دارد وارد كنند. اين بازيگران به لطف جهاني شدن شبكه كاملا بي زمان و بي مكان هستند. مي توانند هر جايي از بيخ گوش آقاي اوباما در واشينگتن گرفته يا جايي در اعماق بيابان هاي افريقا نشسته باشند. به تنها چيزي كه نياز دارند يك كامپيوتر متصل به شبكه است و بعد از آن، دانشي كه كشورهاي غربي مدت هاست فهميده اند قادر به انحصاري كردن آن نيستند. در 6 ماه گذشته هكرها به برخي از حساس ترين سازمان هاي آمريكايي حمله كرده و تعداي از معظم ترين نهادهاي اين كشور را به طور كامل فشل ساخته اند. فقط ظرف 24 ساعت، هزاران سند داراي طبقه بندي پنتاگون به سرقت رفت و شركت لاكهيد مارتين كه يكي از كمپاني هاي بزرگ اسلحه سازي آمريكاست و در صدر فهرست پيمانكاران پنتاگون قرار دارد اعلام كرد هدف بي سابقه ترين حمله تاريخ خود قرارگرفته است. كار آنقدر بيخ پيدا كرد كه آقاي مايك مالن رئيس ستاد ارتش آمريكا در تمثيلي بسيار با ارزش گفت اكنون براي آمريكا فقط دو تهديد موجوديتي وجود دارد: يكي اينكه يك سلاح هسته اي درون خاك آن منفجر شود و ديگر اينكه تحت حمله سايبري قرار بگيرد!
وقتي در اواسط سال 2009 آمريكايي ها با كمك اسراييل و آلمان ويروس استاكس نت را براي حمله به تاسيسات غني سازي ايران طراحي كردند، بدون شك نمي توانستند حدس بزنند انتهاي بازي اينگونه خواهد بود. تصور غربي ها اين بود كه قبل از آنكه ايران از پيچيدگي هاي اين ويروس سر در بياورد برنامه هسته اي اش دود شده و به هوا رفته است. آمريكا حمله سايبري را امكاني منحصربفرد تصور مي كرد كه مي تواند كاري ترين ضربه ها را به سرسخت ترين حريفان آن هم با كمترين هزينه وارد بياورد. آمريكايي ها اين بار هم مثل خيلي از موارد ديگر توان فني ايران را دست كم گرفته بودند و به همين دليل است كه پس از يك دوره داستان سرايي درباره تاثير پنهان استاكس نت بر غني سازي ايران و كند شدن اين برنامه، اين روزها دوباره شروع به پس گرفتن همه آن حرف ها كرده ا ند و مي گويند برنامه ايران در آستانه يك جهش است! اما چيزي كه مطلقا فكرش را هم نمي كردند اين بود كه استاكس نت به عنوان نمادي از حملات سايبري به خانه بازگردد. آسيب پذيري ايران در مقابل حملات سايبري بسيار كمتر از آمريكاست چرا كه ايران وابستگي كمتري به عمليات تحت شبكه دارد. اين آمريكايي ها هستند كه همه دار و ندار خود را روي شبكه قرار داده اند و در نتيجه بايد هر لحظه نگران باشند كه بازيگري ناشناس در گوشه اي از جهان بي آنكه هرگز بتوان آن را شناسايي كرد با حمله به يك بخش از اين زيرساخت ها، گوشي از جناب ابرقدرت بپيچاند.
مهدي محمدي

احمدي نژاد : دولت تمام تصميمات هيئت عالي حل اختلاف را اجرا مي كند

سرويس سياسي -
رئيس جمهور از تشكيل هيئت عالي حل اختلاف و تنظيم روابط قوا به دستور مقام معظم رهبري تقدير و از همكاري همه جانبه دولت با اين هيئت خبر داد.
دكتر احمدي نژاد در نشست مشترك هيئت دولت و مسئولان اجرايي كشور با تاكيد بر اهتمام ويژه دولت بر رعايت قوانين و قواعد كشور با قدرداني از ابتكار عمل مقام معظم رهبري در تشكيل هيئت عالي حل اختلاف و تنظيم روابط قوا اظهار كرد: دولت صميمانه و با همه وجود با اين هيئت همكاري كرده و هر تصميمي را كه از سوي هيئت عالي اختلاف و تنظيم روابط قوا اتخاذ شود را اجرا خواهد كرد.
رييس جمهور همچنين طي سخناني در جمع مسئولان اجرايي كشور از آنها خواست با ارائه گزارش هاي دقيق، صحيح و مستمر از فعاليت ها و اقدامات دولت اجازه ندهند عده اي فضاي جامعه را به سوي مسائلي كه وي آنها را بي ارزش خواند سوق دهند.
محمود احمدي نژاد كه در ساختمان مجلس قديم و در جمع مديران اجرايي كشور سخن مي گفت درباره هدفمندي يارانه ها گفت: اجراي قانون هدفمندي يارانه ها شروع خوبي براي طرح تحول اقتصادي است و دولت مصمم است همه هفت بند اين طرح را اجرا كند.
وي در ادامه به اهتمام دولت براي ايجاد اشتغال اشاره و آن را موضوعي فرابخشي عنوان و اظهار كرد: دولت بر اساس بررسي هاي دقيق از ظرفيت هاي كشور، اعلام كرد كه در سال جاري بايد 5.2 ميليون شغل ايجاد شود اما عده اي به جاي آن كه دولت را در اين موضوع ياري كنند، با طرح مباحثي به دنبال جوسازي و عوامفريبي هستند.
احمدي نژاد تاكيد كرد: ايجاد اشتغال بيش از آنكه نيازمند پول باشد، نيازمند فكر، پيگيري، دغدغه و ابتكار است و همه بايد به راه هاي جديد و نو براي ايجاد اشتغال بيانديشند.
رييس جمهور با اشاره به اينكه در صنايع كوچك، قالي بافي، خدمات، كشاورزي و دامداري فرصت هاي بي شماري براي ايجاد اشتغال كم هزينه تر وجود دارد، تصريح كرد: عده اي بي اطلاع چنين ادعا مي كنند كه منابع كافي براي ايجاد 5.2 ميليون شغل در كشور وجود ندارد اما به صراحت بايد اعلام كرد كه منابع به اندازه كافي وجود دارد و علاوه بر صندوق توسعه ملي، راهكارهاي مناسبي در قانون بودجه براي تامين مالي طرح ها و پروژه ها در نظر گرفته شده است و از سوي ديگر به همان مقداري كه در دولت جلوي دست اندازي ها و دزدي ها گرفته شده، منابع براي كار افزايش يافته است.
احمدي نژاد با اشاره به اينكه امسال بودجه عمراني حدود 50 درصد نسبت به سال گذشته افزايش داشته است، خاطرنشان كرد: سال گذشته بيشترين بودجه عمراني تاريخ كشور اختصاص يافت و امسال نيز علاوه بر افزايش بودجه عمراني در قانون بودجه، دستگاه هاي اجرايي اجازه فروش 27 هزار ميليارد اوراق مشاركت، استفاده از كمك 8 هزار ميليارد توماني دولت براي پرداخت بدهي پيمانكاران، استفاده از كمك 5 هزار ميليارد توماني براي پرداخت بدهي به وزارت نيرو، اجازه استفاده 30 ميليارد دلاري از فاينانس به اضافه حدود 48 ميليارد دلار مجوز فاينانس باقي مانده از سال هاي قبل را دارند كه مي تواند تحرك بزرگي را در عمران و آباداني كشور ايجاد كند.
رييس جمهور با اشاره به اينكه نبايد دستگاه هاي اجرايي براي تامين بودجه عمراني خود نگاهشان فقط به خزانه دولت باشد، ادامه داد: لازم است همه مسئولان قانون بودجه را بطور دقيق مطالعه كنند چرا كه اين قانون ابزار كار آنهاست. در قانون بودجه امسال فرصت هايي در اختيار مسئولان اجرايي براي عمران و آباداني كشور گذاشته شده كه در طول تاريخ بي نظير است.
احمدي نژاد فروش اموال و املاك وزارتخانه ها و دستگاه هاي اجرايي را يكي ديگر از راهكارهاي قانون بودجه سال 90 براي تامين بودجه عمراني عنوان كرد و گفت: يك دروغ و فريب بزرگ به سيستم مديريتي تحميل شده بود مبني بر اينكه مديران بايد در ساختمان هاي مجلل نشسته و مديريت كنند اما اين دولت اين دروغ را باطل كرد و امروز چندين وزارتخانه و از جمله وزارت كشاورزي، ساختمان ستادي خود را تخليه و آماده فروش كرده اند.
احمدي نژاد خاطرنشان كرد: متاسفانه شرايط به گونه اي است كه اگر كسي براي رضاي خدا در خدمت مفيد و موثر باشد، مخالف و دشمن پيدا مي كند، عده اي كه شادي مردم را برنمي تابند و از اجراي قانون هدفمندي يارانه ها ناراحت هستند هر روز شايعاتي منتشر مي كنند مبني بر اينكه بالاخره پرداخت يارانه ها قطع خواهد شد.
وي در بخش ديگري از سخنان خود به طرح برخي انتقادات از دولت درباره فراواني تعطيلات در كشور اشاره و اظهار كرد: هياتي از طرف دولت مامور بررسي و مقايسه تعطيلات در ايران و ساير كشورها شد و نتيجه اين بود كه فقط يك كشور با 65 روز تعطيلي از ايران با 75 روز، تعطيلات كمتري دارد و ساير كشورها بدون استثناء بيش از 100 روز تعطيلي دارند و جالب اينكه كشورهايي كه بالاترين توليد ناخالص داخلي را دارند، بيش از 125 روز در سال تعطيلي دارند. رييس جمهور اضافه كرد: وقتي دولت بنا به شرايطي يك روز در كشور را تعطيل اعلام مي كند برخي تمام بودجه كشور در بخش هاي مختلف را جمع كرده و تقسيم بر 365 روز مي كنند و فرياد برمي آورند كه فلان قدر خسارت به اقتصاد كشور وارد شد و آن را بهانه اي براي هجمه به دولت قرار مي دهند. احمدي نژاد گفت: البته كساني كه اين انتقادات را وارد مي كنند خودشان به لطف حضور در مسئوليت هاي دولتي از وضعيت مالي خوبي برخوردار هستند و از 365 روز سال بيش از 100 روز آن را با استفاده از بيت المال در مسافرت به سر مي برند و توجهي به اين ندارند كه يك كارگر كه يك سال كار مي كند هم احتياج به يك هفته استراحت و مسافرت دارد.
وي همچنين انتقاداتي كه در ايام اخير عليه دولت مطرح شده مبني بر اينكه بانك مركزي به دستور رييس جمهور آمار اقتصادي را اعلام نمي كند، مورد اشاره قرار داد و گفت: كساني كه خودشان قانون 5 ساله پنجم را نوشته اند ظاهراً فراموش كرده اند كه در اين قانون تصويب كرده اند كه تنها مرجع رسمي اعلام آمار در كشور، مركز آمار باشد و اگر اين نكته را از ياد برده اند كه واي بر آنها و اگر هم يادشان هست و چنين اتهاماتي عليه دولت مطرح مي كنند باز هم واي بر آنها. احمدي نژاد با اشاره به جلسه سال گذشته هيات دولت با مسئولان اجرايي كشور و دعوت وي از يكي از همكارانش براي حضور در جايگاه هيات رييسه جلسه خاطرنشان كرد: برخي بلافاصله گفتند كه احمدي نژاد مي خواهد فلاني رييس جمهور بعدي باشد اما مگر انتخاب رييس جمهور بر عهده بنده است. رييس جمهور را ملت تعيين مي كند و بنده نيز مثل همه يك راي دارم، ما همواره خود را مديون تاريخ ملت ايران، آرمان هاي بلند امام راحل و شهدا مي دانيم.
احمدي نژاد با اشاره به اجراي اصل 44 قانون اساسي گفت: در طي 15 سال قبل از دولت نهم در مجموع 3 هزار ميليارد تومان واگذاري از سوي مسئولين وقت صورت گرفت اما در 5 سال اخير 80 هزار ميليارد تومان بدون كوچكترين مشكلي واگذاري صورت گرفته است.
رييس جمهور با بيان اينكه از سال 84 تا به امروز بيش از 30 عنوان كار بزرگ در كشور اجرايي و عملياتي شده است، گفت: در سال 84 وزارت نيرو، توليد برق كشور را با 38 هزار مگاوات ظرفيت تحويل گرفت اما در حال حاضر 62 هزار و 500 مگاوات برق در كشور توليد مي شود. در بخش سيمان نيز سال 84 ظرفيت توليد سيمان كشور 32 ميليون تن بود اما امروز با همت و تلاش مديران اجرايي توليد سيمان كشور از 74 ميليون تن عبور كرده است.
رييس جمهور در پايان با بيان اينكه بايد از همه ثانيه هاي فرصت خدمت براي كار و تلاش عاشقانه و مخلصانه به مردم استفاده كرد، گفت: جمهوري اسلامي اساساً براي دعوت بشريت به امام عصر(عج) به عنوان انسان كامل تشكيل شد و اگر اين ماموريت از جمهوري اسلامي گرفته شود، ديگر چيزي از آن باقي نخواهد ماند.
احمدي نژاد كانون اصلي دشمني شيطان را ايجاد فاصله بين مردم و امام زمان (عج) دانست و تصريح كرد: شيطان بدنبال آن است تا اجازه ندهد اسم امام عصر(عج) به عنوان انسان كامل به ذهن كسي خطور كند.

اكسپرس: اشغالگران مجبورند بدون پيروزي افغانستان را ترك كنند (خبر ويژه)

علت خروج نظاميان غربي از افغانستان قبل از هر چيز اين است كه پيروزي را غيرممكن مي بينند.
هفته نامه فرانسوي اكسپرس با انتشار تحليلي به قلم كريم پاكزاد (پژوهشگر افغاني تبار موسسه روابط بين الملل و استراتژيك در فرانسه)، يادآور شد: خبر تكان دهنده كشته شدن سربازان فرانسوي در آستانه جشن ملي فرانسه مسئله حضور اين كشور در افغانستان را به بحث كشيده اگرچه راهكار خروج نيروهاي فرانسوي از افغانستان مشخص نشده اما بحث هايي كه از طرف مقامات مطرح مي شود، نشاندهنده عدم تداوم حضور آنها در افغانستان است.
اكسپرس اضافه مي كند: باراك اوباما با اشاره به كشته شدن بن لادن، هدف اوليه جنگ افغانستان را پايان يافته عنوان مي كند اما اين استدلال تنها در سال 2001 مي توانست درست باشد زيرا مي بينيم كه بن لادن در سالهاي اخير در افغانستان نقش كمرنگي داشته و به گفته فرماندهان آمريكايي ضعيف شده بود. بنابراين مبارزه با بن لادن نمي تواند توجيه كننده حضور صدهزار سرباز آمريكايي و صدها ميليارد دلار هزينه سالانه باشد و مرگ او هم تاثيري در جنگ افغانستان ندارد. بنابراين دليل خروج نيروهاي غربي را در جاي ديگري بايد جستجو كرد و آن اينكه ناتو و آمريكا پيروزي در افغانستان را غيرممكن مي بينند.

وكيل (گفت و شنود)

گفت: «احمد- ف» يكي از ضد انقلابيون ماركسيست و پناهنده بلژيك در صفحه «فيس بوك» خود بدجوري به علي افشاري و نيك آهنگ كوثر حمله كرده است.
گفتم: چرا؟! واسه چي؟!
گفت: خطاب به آنها نوشته «وقتي كيهان حرف از نفوذي هاي وزارت اطلاعات مي زند و شما بيشتر از بقيه عصباني مي شويد به هدف شوم(!) كيهان كمك كرده ايد»!
گفتم: به حق چيزهاي نشنيده! خب! ديگه چي؟!
گفت: نوشته «به جاي فحش دادن به كيهان با خونسردي از خودتان دفاع كنيد»!
گفتم: يعني توضيح بدهند كه چه كسي آنها را از مرز رد كرده و در استانبول تركيه برايشان هتل رزرو كرده و....
گفت: چه عرض كنم؟! ولي همين يارو «احمد- ف» نوشته «من هم حاضرم شهادت بدهم كه شما دو نفر از پاك ترين و سالم ترين افراد اپوزيسيون هستيد»!
گفتم: يارو به جرم دزدي محاكمه مي شد. وكيل مدافعش گفت؛ جناب قاضي! موكل من يكي از شريف ترين مردم جامعه است و متهم با عصبانيت به او گفت؛ مرتيكه! از من پول وكالت گرفتي، داري از يكي ديگه دفاع مي كني؟!

سفير عراق در تهران: خروج آمريكا از عراق شرايط را براي منافقين و پژاك سخت تر مي كند

محمد مجيد الشيخ با تاكيد بر اينكه به هيچ گروه تروريستي اجازه اقدام عليه كشورهاي همسايه داده نمي شود تصريح كرد كه خروج آمريكا از عراق شرايط را براي ماندن گروهك هاي تروريستي سخت تر خواهد كرد.
سفير عراق در تهران درباره اقدامات دولت عراق براي اخراج اعضاي گروهك تروريستي منافقين از عراق و اظهارنظر اخير طارق الهاشمي - معاون رئيس جمهور عراق - درباره منافقين گفت: اظهارنظر طارق الهاشمي را نشنيدم. با اين حال تصميم اساسي دولت عراق اين است كه منافقين بايد از عراق خارج شوند. حضور اين افراد در عراق نامطلوب است و اين نظر دولت و ملت عراق است. ما اين مساله را به اين افراد و ديگر كشورها و نيز آمريكا و اتحاديه اروپا هم اعلام كرديم و تاكيد كرديم كه دولت و ملت عراق نمي خواهند هيچ تشكيلات و سازماني در عراق وجود داشته باشد كه از عراق به عنوان پايگاه جهت انجام عمليات عليه كشورهاي هم جوار به ويژه ايران استفاده كند. البته دولت عراق معتقد بود بهتر است كميته سه جانبه اي بين عراق، ايران و صليب سرخ تشكيل شود كه اين كميسيون راهكارها براي حل مساله منافقين و اخراج آن ها از عراق را بررسي كند. از اتحاديه اروپا نيز خواستيم اين افراد را در بين خودشان توزيع كنند و اسكان دهند.
وي در گفت وگو با ايسنا، افزود: ما مصمم هستيم و تصميم قطعي داريم كه اين افراد در عراق نمانند؛ چرا كه اين ها در عراق جايگاهي ندارند. به ويژه با خارج شدن نيروهاي آمريكايي از عراق شرايط براي ماندن اين افراد در عراق بسيار سخت خواهد شد.
سفير عراق در تهران، همچنين درباره برخي اخبار مبني بر واگذاري بخش قابل توجهي از زمين ها در كردستان عراق به گروهك تروريستي پژاك تصريح كرد: براساس قانون اساسي عراق به هيچ گروه تروريستي مانند منافقين، پژاك و اجازه فعاليت و اقدامي عليه كشورهاي همسايه و هم جوار داده نمي شود.
وي ادامه داد: بسياري از مسايل و اختلافات از راه هاي ديپلماتيك قابل حل است. مسعود بارزاني هم بر اين مساله تاكيد داشت كه موضوعات بين دو كشور از طريق گفت وگو حل شود و بعيد مي دانم منظور او مبتني بر دادن پايگاه و زمين به گروه هاي تروريستي باشد.
الشيخ درباره خروج نيروهاي آمريكايي از عراق با بيان اين كه تصميم گيري در اين باره در چند مرحله اتخاذ مي شود تصريح كرد كه عموم مردم مايل به باقي ماندن نيروهاي خارجي در عراق نيستند.

مي خواهيد در هاوايي برايتان هتل بگيريم؟! (خبر ويژه)

پررويي سركردگان گروهك تروريستي منافقين باعث شد يك فرمانده آمريكايي آنها را با متلك و تمسخر بدرقه كند.
روزنامه نيويورك تايمز با اشاره به پافشاري دولت عراق براي تخليه پادگان نظامي اشرف از سوي منافقين و رايزني اين گروهك براي اردوكشي به جايي ديگر نوشت: اعضاي اين سازمان اكنون در عراق مورد خوشايند هيچ كس نيستند. هنگامي كه صدام به آنان پناه داد به عنوان يك واحد مزدور در عمليات خشونت آميز صدام در شمال و جنوب عراق براي سركوبي كردها و شيعه ها شركت كردند. اعضاي گروه اكنون معتقدند بايد در آمريكا مورد محافظت واقع شوند، هرچند كه گروهشان كماكان در فهرست گروه هاي تروريستي وزارت خارجه آمريكا قرار دارد.
گزارش نيويورك تايمز حاكي است: لورنس جي باتلر، ديپلمات آمريكايي در يكي از جلسات اخير مذاكره با اين گروه به آنان گفت «شما احتمالاً هاوايي را مد نظر داريد». و بعد افزود «حدس من اين است كه شما نمي خواهيد به گوانتانامو برويد». باتلر كه مشاور ژنرال لويد جي آستين فرمانده ارشد نظامي آمريكا در عراق در امور مربوط به سياست خارجي است، با جملاتي طنزآميز و بي پرده سعي كرده آنها را پيش از آن كه نيروهاي امنيتي عراق سراغشان بروند، به ترك خاك عراق مجاب كند.
نيويورك تايمز اضافه مي كند: اعضاي سازمان در حالي از ترك پادگان طفره مي روند كه هيچ كشوري هم حاضر نشده به آنان خوشامد بگويد ولي زمان به سرعت مي گذرد و باتلر چند بار به سازمان گوشزد كرده كه نيروهاي آمريكايي عراق را ترك مي كنند. باتلر به اعضاي سازمان گفت كه شما در دنياي خارج يك تشكيلات شبه نظامي و يك گروه خطرناك محسوب مي شويد.
به دنبال انتشار سخنان «باتلر»، سايت اپوزيسيوني «اينترلينك» كه توسط برخي جداشدگان سازمان منافقين اداره مي شود، از واكنش منافقين به اين سخنان خبر داد و نوشت: مجاهدين باتلر را متهم كرده اند كه هدفش از گفتن آن سخنان، راضي كردن رژيم ايران است. ارگان مجاهدين[منافقين] مدعي است باتلر در طول 7 ديدار از پادگان اشرف نشان داد ماموريتش انحلال سازمان و تحقق خواست رژيم ايران است.
اينترلينك در پاسخ منافقين مي نويسد: حداقل انتظار اين بود كه مجاهدين و بقاياي رجوي در اين مورد و عليه شخص باتلر به عنوان نماينده آمريكا از دم دست ترين و رنگ و روباخته ترين اتهام معمولشان عليه هر منتقد و يا طرف مذاكره اي، استفاده نكنند، نماينده كشوري كه در هشت سال گذشته آنها را بر خلاف تمام قوانين بين المللي تحت حفاظت قرار داد و تشكيلات در حال اضمحلال آنها را سرپا نگه داشت! روي آوردن به اين واكنش و دستاويز قرار دادن بهانه نخ نما شده، ظاهرا از آن روست كه به طور كلي از فريب دادن طرف مقابل نااميد و دستشان رو شده است. اين بار به قول هزارخاني «صداي آمريكا» را شنيده اند. باتلر چنين تصويري از ساكنان اشرف ارائه مي دهد؛ «يك گروه از تروريست هاي افراطي كه قبول نمي كنند كمپي را كه به طور غيرقانوني در عراق اشغال كرده اند تخليه كنند. در نتيجه توسط ارتش عراق مجبور مي شوند به حاكميت عراق احترام بگذارند و دستورات مقام مدني مشروع كشور را اطاعت كنند. اگر مقاومت كنند و تلفاتي وجود داشته باشد، اين تقصير سازمان است.»

آفتابه لگن و ژست و كراوات هفت دست ... مبارزه هيچي! (خبر ويژه)

شبكه ضدانقلابي بالاترين معتقد است از كنده بخش عمده اي از اپوزيسيون جمهوري اسلامي دودي بلند نمي شود.
اين پايگاه اينترنتي در مطلبي آميخته به نااميدي و خشم نسبت به اپوزيسيون نوشت: از كنده بخش عمده اي از اپوزيسيون خارج از كشور دودي بلند نمي شود، دسته بسيار كم اما پرطمطراقي از اين اپوزيسيون خارج از كشور فقط بلدند در شبكه هاي مختلف تلويزيوني لباس شيك بپوشند و پز و ژست دموكراسي را بدهند.
نويسنده اين مطلب با گلايه از اينكه اين طيف به جاي درگيرشدن، فقط ديگران را تحريك مي كنند، يادآور مي شود: كافي است كمي حوصله به خرج بدهيم و حرفهاي چند نفر از آنها را كنار هم بگذاريم تا آشكار شود تا چه ميزاني با هم درتضاد هستند، در سي و اندي سال گذشته حتي نتوانسته اند سر يك شيوه درست مخالفت با هم به تفاهم برسند و برنامه و راهكاري ارائه دهند. يكي مي گويد من جد اندر جد با حكومت در ارتباط بوده ام و آنها را بهتر از كف دستم مي شناسم و حتي برنامه روزانه شان را هم مي دانم، اگر ديروز اين رژيم سقوط نكرد، حتما فردا سقوط مي كند! آن يكي ديگر فقط به رژيم فحش و ناسزا مي گويد و بر اين باور است كه با اين شيوه مردم حرف او را مي پسندند. آن يكي ديگر از راه رسيده و مي گويد كه ايران ملك من است و به شرطي اين رژيم عوض مي شود كه من شاه ايران باشم.
بالاترين سپس با عصبانيت نوشت: اينها حتي نتوانسته اند با هم (بدون حضور مدحي!) در جايي جمع شوند و از منافع خود بگذرند و به جاي ظاهرشدن در تلويزيون ها و لبخندهاي مليح به تفاهم برسند. اما متاسفانه اين طور نيست.

يكي بايداين دلقك تمام عيار را خفه كند! (خبر ويژه)

ماجراي حمله محافل ضد انقلاب به طنزنويس فراري بخت برگشته تمامي ندارد.
كيهان درباره اين حملات به ابراهيم نبوي نوشته بود: «فحاشي به طنزنويس فراري و شكستن همه كاسه و كوزه هاي ورشكستگي اپوزيسيون بر سر وي در حالي است كه اين مهره بخت برگشته پس از دو سال هيجان زدگي تند به اين نتيجه رسيده كه چيزي به اسم جنبش سبز وجود ندارد و اكثريت ملت ايران پاي جمهوري اسلامي ايستاده اند و به همين دليل با نظام بايد كنار آمد. وي همچنين به اين باور رسيده كه اپوزيسيون قدرت فهم و تحليل درست از شرايط را ندارد و كوركورانه در همان باتلاق هايي وارد مي شود كه طي 30 سال گذشته پا گذاشته اما عبرت نياموخته است.»
«محمدرضا -ش» همكار سايت گويانيوز و از حاميان موسوي كه اكنون از فرانسه پناهندگي گرفته است، در واكنش به شيرين كاري هاي طنزنويس ياد شده و با اشاره به توضيح اخير كيهان نوشت: ديدم كيهان در شماره سه شنبه خود در انتهاي مطلبي با عنوان «مسابقه چه كسي درازگوش تر است، به فينال رسيد»، مطلب بالا را نوشته است. با خود گفتم اين دلقك رسوا چه نوشته شورانگيزي از مغز معيوب به قلم مفلوك خود چكانده كه كيهان در انتهاي متن از زبان وي هر آنچه طي اين دو سال از حنجره حسين شريعتمداري ها برون تراويده را منتشر مي كند. وقتي هم گنده گويي هاي ابراهيم نبوي منتشر مي شود، برخي ناصحان فوراً مي گويند مگر چي كار كرده، نظرش را گفته؟ حالا چهار توهين درشت هم به شعور و شخصيت مخالفان رژيم داشته كه داشته!
وي با اشاره به مطلب اخير اين عضو بلژيك نشين حلقه جرس و ادعاي او كه كيهان مطلب مرا تحريف كرده، يادآور مي شود: در واقع كيهان دقيقاً هماني را بازتابانده كه اين جامعه شناس جديد الورود دانشكده جامعه شناسي عرق خورها در بروكسل از آن گفته است و نوشته است. كيهان نه تحريف كرده و نه نيازي به صورت برداري از گاف هاي ممكن در يك متن براي ارضاء خود داشته.ا براهيم نبوي را غالباً مي شناسند، طنزنويسي كه از مدتها پيش تمايل غريب خود را به حضور در عرصه هاي ديگري كه ارتباطي با تخصصش ندارد نشان داده است. چرا دچار چنين تمايلي كه به مرضي مي ماند شده؟ دلايلش را مي توان براحتي با نگاهي به نحوه رفتار او پيش و پس از انتخابات دور دهم رياست جمهوري و زمين هايي كه براي مانور در اختيارش قرار گرفته جست و يافت. و از جمله سوابق و ارتباطاتش كه بر جمله آنان كه انصاف و ادراك به مسلخ مصيبت بار مصلحت نسپرده اند پوشيده نيست. و صد البته اين تغيير و تبديل حوزه فعل از آنجا كه فاعل مورد اشاره فردي شديداً ناشي، فاقد پشتوانه و بنيه نظري و دانش تحليلي بود تا بدانجا يا اگر بخواهيم روشن تر بگوييم تا بدينجا رسيد كه حتي دوستان دير و دور و طرفداران ديروزهاي نه چندان گذشته اش، دلقكي تمام عيار مي دانند و مي خوانندش كه هرچه بيشتر در اين [...] زار دست و پا مي زند بيشتر فرو مي رود. او زماني چنان مي نوشت و به گفت وگويي روح سيمورهرش در وي حلول كرده و روزي ديگر، ناخوانده و نارسيده، كه قلم را ملبس به لباس جامعه شناسي كرد و هرچه از دل تنگ و دانش لنگ و مغز سنگش تراوش كرد، بر زبان و قلم راند.

به جاي شرط گذاري روزه سكوت بگيريم! (خبر ويژه)

يك روزنامه زنجيره اي، شرط گذاري اصلاح طلبان سهيم در فتنه 88 براي شركت در انتخابات مجلس را امري عبث و رفتار خروس بي محل توصيف كرد.
روزنامه روزگار با اشاره به سخنان خاتمي و برخي هم طيف هاي وي در زمينه شرط گذاري براي انتخابات نوشت: هر ناظر عاقلي نيك مي داند اصلاح طلباني كه در دوران حضور خود در ساختار قدرت قادر به تحقق چنين شرايطي نشدند، اكنون كه دست شان كوتاه و خرماي قدرت بر نخيل اصولگرايي است، هيچ شانس و امكاني براي تحقق شرايط مذكور ندارند. آنها فقط مي توانند كانون هاي قدرت را به تحريم انتخابات مجلس تهديد كنند اما از آنجايي كه اصلاح طلبان قصد ندارند هم سرنوشت نيروهاي ملي-مذهبي شوند و امكان حضور در ساختار قدرت در نظام جمهوري اسلامي را براي هميشه از دست بدهند، در يك ماه اخير شرايط حضور خود در انتخابات مجلس را تكرار كرده اند.
اين روزنامه كه توسط همكاران برخي نشريات زنجيره اي از جمله شرق منتشر مي شود، همچنين نوشت: پرداختن نابهنگام اصلاح طلبان به انتخابات مجلس و تكرار مكرر شرايط حضورشان در انتخابات آتي در حالي صورت مي گيرد كه هنوز بيش از هفت ماه به انتخابات مجلس شوراي اسلامي باقي مانده است...
شرط هاي اصلاح طلبان زماني مطرح شد كه تقابل جدي ميان اصولگرايان از جمله بر سر جريان موسوم به جريان انحرافي آغاز شده و از بركت اين تقابل درون جناحي فضا باز شده بود اما اگر فضاي سياسي را در دو سه هفته اخير به خوبي رصد كنيم، درمي يابيم دميدن نابهنگام اصلاح طلبان در بوق «شرايط» حضور در انتخابات مجلس» از شدت و حدت تقابل در اصولگرايان كاسته است چرا كه اكنون دشمن مشترك طرفين اين تقابل پا به ميدان گذاشته است. بنابراين چون نيك بنگريم، درمي يابيم اصلاح طلبان در ميانه نزاع جريان هاي اصلي قدرت در ايران شش سال اخير، نقش خروس بي محلي را بازي مي كنند كه با خواندن نابهنگامش صبح دوستان را نااميد مي كند.
اين روزنامه همچنين با بيان اينكه «يكي از ضرورت هاي پيشبرد اهداف اصلاح طلبان، تشديد شكاف در نخبگان حاكم است و جريان انحرافي با بحث هاي خود، اين فرصت را فراهم كرده بود، مي نويسد: در حالي كه تز مكتب ايراني و ساير نظرات مغز متفكر جريان موسوم به انحرافي پيوندهاي ايدئولوژيك نخبگان حاكم در شش سال گذشته (اصولگرايان) را به شدت تضعيف كرده، زمزمه هاي بي سرانجام و نافرجام اصلاح طلبان درباره شرايط حضورشان در انتخابات مجلس، آبي است كه صرفا در آسياب مخالفان ريخته مي شود. اصلاح طلبان زماني كه دولت و مجلس را نيز در اختيار داشتند، نتوانستند شرايطي را كه امروز بر آن پاي مي فشارند، محقق كنند. حال كه در غربت عزلت سر در جيب محنت فرو برده اند، بهتر است سكوت پيشه كنند و از در افتادن به دام رقيب زيرك بپرهيزند. پرداختن اصلاح طلبان به انتخابات مجلس در شرايط فعلي در خدمت تداوم پيوند اجزاي متخالف جريان رقيب است. اصلاح طلبان از دوم خرداد 76 تا به امروز به قدر كافي حرف زده اند و اينك بهتر است چندي روزه سكوت بگيرند.
نوشته توأم با آه و افسوس اين روزنامه زنجيره اي نيز خود شاهدي است بر اين ادعا كه جريان انحرافي و سركرده آن به عنوان تسهيل كننده پروژه اختلاف افكني فتنه گران در ميان اصولگرايان و ايجاد بدبيني نسبت به رئيس جمهور عمل كرده است.