(صفحه(10(صفحه(6(صفحه(9(صفحه(7(صفحه(8(صفحه(15(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(16(صفحه(13(صفحه(4(صفحه (2.3.14


شنبه 5 شهریور 1390- شماره 20009

رد و بدل پولهاي زيرميزي در نظام سلامت!
اكرام و احسان به ايتام مسئوليت بزرگ مسلمانان چشمان منتظرم به دستان يتيم نواز توست
روزه داران بدون افطار و سحر



رد و بدل پولهاي زيرميزي در نظام سلامت!

دريافت زيرميزي در نظام سلامت همواره واكنشهاي تند مسئولان مربوطه را در پي داشته است به طوري كه وزير بهداشت به اخراج اين قبيل پزشكان بارها هشدار داده اما در واقعيت، اين پديده مذموم همچنان وجود دارد و اخراجهاي پنهاني خانم وزير همچنان اثرگذار نبوده است.
دريافت زيرميزي درنظام سلامت همواره يكي از چالشهاي پيش روي مديران نظام سلامت و بيماران است. به طوري كه تاكنون راهكارها و برنامه هاي مختلفي براي حذف اين پديده زشت تدوين و تعريف شده است اما همچنان شاهد دريافت پولهايي در بخش درمان كشور هستيم كه شأن و منزلت جامعه پزشكي را زيرسؤال مي برد. اين در حالي است كه پزشكان نيز بروز اين پديده زشت را نمي پسندند و خواستار برخورد با اين عده قليل از پزشكاني هستند كه بنا به مقتضيات و شرايطي كه دارند، حاضر مي شوند اين قبيل پولها را دريافت كنند.
شايد آخرين بحث در برخورد با پزشكان زيرميزي بگير ازسوي وزارت بهداشت مطرح شد.
دكتر مرضيه وحيددستجردي گفته بود كه برخي از كساني كه زيرميزي دريافت كرده اند، اخراج شده يا اگر اولين بارشان بوده مورد توبيخ جدي قرارگرفته اند اما مهم تر از اين برخوردها درمان ريشه اي اين معضل است كه دو راه بيشتر ندارد. يكي واقعي شدن تعرفه هاي پزشكي و ديگري عقب نيفتادن حقوق و مزايا و كارانه پزشكان است كه در مناطق محروم اين معوقات مشكلات بيشتري درست مي كند. اين درحالي است كه دكتر كامران باقري لنكراني وزير سابق بهداشت معتقد است كه تنها با گرفتن حق تعيين تعرفه هاي خدمات درماني از سازمان نظام پزشكي و واگذاري آن به وزارت بهداشت نمي توان اميدواربود كه پديده زيرميزي در نظام سلامت حذف شود.
از سوي ديگر دكتر حسن امامي رضوي، معاون درمان وزارت بهداشت با انتقاد از سازمان نظام پزشكي كه پروانه طبابت پزشكان زيرميزي بگير را لغو نمي كند، معتقد است كه پروانه طبابت هر پزشكي كه يك بار زيرميزي مي گيرد، بايد براي هميشه لغو شود.
اين مقام وزارت بهداشت معتقد است كه گرفتن زيرميزي همان قدر قبيح، غيرقانوني و غيرشرعي است كه دست كردن در جيب مردم. البته معاون درمان وزارت بهداشت از اجراي برنامه منطقي سازي و مشخص كردن سقف درآمد پزشكان خبر داده و گفته است كه به درآمدهاي مازاد ماليات تعلق مي گيرد. زيرا نمي توان گفت كه پزشكان هرچقدر كه توانستند و خواستند درآمد كسب كنند.
امامي رضوي معتقد است درآمدها از سقف لازم كه بالاتر رفت ماليات هم تصاعدي بالا رفته و تا حد 90 درصد مي رسد و فرد وقتي مي بيند با آن نحوه كار چيزي عايدش نمي شود، خود را به حدي از درآمد تنظيم و قانع مي كند.
معاون وزير بهداشت، كنترل درآمدهاي پزشكان را بخشي از برنامه هاي اين وزارتخانه براي برخورد با دريافت زيرميزي دانست. زيرا وي معتقد است كه برخي متخصصان با روابط غيرحرفه اي و غيراخلاقي بيماران را به طرف خودشان شيفت مي دهند.
البته معاون درمان وزارت بهداشت تأكيد كرد كه تنها 5 درصد از پزشكان زيرميزي مي گيرند. بنابراين، گروههاي بازرسي 8 تا 10نفره به صورت ادواري در بيمارستانهاي خصوصي كه بيشتر مبتلا به اين پديده هستند مستقر مي شوند تا به شكايات مردمي و پرونده هاي دريافتي دراين خصوص رسيدگي كنند.
اين درحالي است كه مديران سازمان نظام پزشكي براين عقيده اند كه دريافت زيرميزي در بيمارستان هاي دولتي بيشتر نمود دارد. به طوري كه دكتر شهاب الدين صدر رئيس كل سازمان نظام پزشكي معتقد است اين پديده زشت و مذموم اساسا با بيمارستانهاي دولتي ارتباط دارد.
وي براين عقيده است كه بعضي از افراد در بيمارستان هاي دولتي علاوه بر تعرفه اي كه مي گيرند، درخواست مبالغي را ندارند كه خارج از چارچوب قانوني است.
دكتر عزت الله گل عليزاده عضو شوراي عالي نظام پزشكي كشور نيز با اشاره به غيرواقعي و پايين بودن تعرفه هاي خدمات پزشكي معتقد است كه پزشكان بخش دولتي به سمت زيرميزي تمايل دارند و دليل آن نيز پايين بودن تعرفه ها و همچنين تأخيرهاي طولاني مدت بيمه ها در پرداخت مطالبات پزشكان بخش دولتي است.
وي براي اثبات ادعاي خود به آمار 80 درصد بستري بيماران در بيمارستانهاي دولتي اشاره كرده است.
اين درحالي است كه دكتر حسن امامي رضوي، معاون درمان بهداشت از اختصاص 50 ميليارد تومان اعتبار براي ماندگاري پزشكان در مناطق محروم و برخورد با پديده زيرميزي خبر داده و گفته است وزارت بهداشت براي مهار پديده زيرميزي در مناطق محروم، تصميم گرفتيم به جاي دريافتي غيرقانوني پزشك از مردم، به او پرداخت ثابت داشته باشيم تا به نوعي زحمات حضور پزشك در منطقه محروم جبران شده باشد.
وي، رقم پرداختي ثابت به پزشكان را در مناطق محروم بين 2تا 9 ميليون تومان اعلام كرده و گفته است كه در بودجه سال 90 براي ماندگاري پزشكان در مناطق محروم و برخورد با پديده زيرميزي 50 ميليارد تومان درنظرگرفته شده است.
اين موضوع را دكتر ايرج فاضل، رئيس جامعه جراحان ايران نيز تأكيد كرد. او معتقد است كه تعرفه هاي تحميلي هيچ تناسبي با جامعه ندارد و جامعه پزشكي را با معضل زيرميزي مواجه مي كند.
فاضل با تأكيد بر اينكه دريافت زيرميزي در نظام سلامت پديده اي نادرست است، در عين حال معتقد است كه مسئولان بيمارستانها در جريان گرفتن اين قبيل زيرميزي ها هستند و پديده زيرميزي درحال حاضر موضوعي مخفي نيست.
به گزارش مهر، درهر حال، آخرين هشدار براي برخورد با پزشكان زيرميزي بگير مربوط مي شود به اظهارات وزير بهداشت كه گفته است به شدت با اين قبيل پزشكان تا مرحله اخراج برخورد مي كنيم. اما آنچه كه از خانم وزير انتظار مي رود و شايد توقع مردم و بيماراني باشد كه با پرداخت چنين پولهايي به زير خط رفته اند، اين است كه حداقل تعدادي از اين پزشكان كه زيرميزي گرفته و اخراج شده اند، رسانه اي شوند تا خيال همه از بابت دستورالعملهاي اين وزارتخانه آسوده شود.

 



اكرام و احسان به ايتام مسئوليت بزرگ مسلمانان چشمان منتظرم به دستان يتيم نواز توست

منيره غلامي توكلي
ماه رمضان، ماه رسيدن به خداست. ماه كسب زيباترين و عالي ترين مراتب انساني است، ماه تمرين بندگي و بخشندگي است. ماه رمضان فرصتي براي بازسازي جامعه اسلامي از زنگار غفلت و فراموشي است. ماه رمضان ثانيه ثانيه اش تبلور اراده بشر براي رهايي از چنگال اهريمني نفس اماره است. نفسي كه فقط بر ضمير «من» تكيه زده و جولانگاه مخرب حركتش تمام شئونات اجتماعي و انساني ماست.
ماه رمضان، ماه همزادپنداري با مساكين و يتيمان و در راه ماندگان است. ماه تجربه بهتر زيستن با گام برداشتن در راه رضاي خدا و خدمت به كساني است كه شايسته خدمتگزاري اند.
در اين ماه پربركت، درهاي بهشت الهي بر كساني گشوده مي شود كه پنجره هاي منيت را بسته و بر بال هاي صبر و ايثار و گذشت و مهرباني با ايتام و وبن سبيل (در راه ماندگان) به افق انسانيت چشم دوخته اند. روزه داران واقعي كساني هستند كه صبر در برابر سختي ها، ايثار در برابر همنوعان، گذشت از خطاها و سركشي ها، دست نوازش كشيدن بر سر يتيمان و شاد كردن دل محزونشان و رونق بخشيدن به سفره فقرا را نه تنها تمرين كرده بلكه در وجود خود نهادينه مي كنند.
چه زيباست كه در روزهاي پاك رمضان در دقايق تكرار نشدني ساعات پربركت اين ماه عزيز علاوه بر بندگي، بخشندگي و مهرباني را هم تمرين كنيم و بدانيم كه جامعه اسلامي زماني حال و هواي واقعي رمضان را درك خواهد كرد كه ما نيز دستان خود را از مهرباني كردن به يتيمان، محروم نكنيم و از كمك به نيازمندان واقعي دريغ نورزيم كه خداوند در قرآن كريم مي فرمايد «با يتيمان سخن نيكو و دل پسند بگوييد، به آن ها اطعام دهيد، آنها را گرامي داشته و به آنها پناه دهيد و هرگز آنها را آزرده خاطر نكرده و از خود دور نكنيد.»
پذيرايي از ايتام يك ارزش و معيار براي انسان تكامل يافته و نيكوكار
براي روشن شدن اهميت موضوع ايتام در اسلام، كافي است كه بدانيم واژه يتيم و مشتقات آن 23 بار در آيات قرآن وارد شده است. توجهي كه منشأ آن لطف و رحمت خداوند و نگاه پيشگيرانه او از عواقب اجتماعي، اقتصادي و رواني رها شدن يتيم به حال خود است.
يتيم در اصل به معناي تنها و منفرد است و به انقطاع و جدايي كودك از پدر يا از دست دادن او- قبل از سن بلوغ- اطلاق مي شود. وجود كودكان يتيم در هر عصر و جامعه اي اجتناب ناپذير است. از همين رو اين كودكان در همه اديان الهي مورد توجه بوده و خداوند بر ضرورت تعهد نسبت به آنان و امنيت از تجاوز به حقوقشان و ترغيب در جلب دوستي و اظهار لطف به آنان تأكيد بسياري كرده است. «و به ياد آوريد زماني را كه از بني اسرائيل پيمان گرفتيم كه جز خداوند يگانه را پرستش نكنيد و به پدر و مادر و يتيمان و بينوايان نيكي كنيد.»
حجت الاسلام صادقي نيا كه حامي بيش از بيست يتيم است درباره لزوم اكرام ايتام و توجه به آنها با استناد به آيات قرآن مي گويد: قرآن كريم با تعبيرات گيرا و گويا مسئوليت مردم و دولت اسلامي را نسبت به ايتام برشمرده است و با برترين شيوه از ايتام تجليل كرده و رسيدگي به امور مختلفه آنان را مورد تأكيد قرار داده و كوتاهي در امر سرپرستي آنها را مورد توبيخ و موجب كيفر دنيوي و اخروي دانسته است.
وي با اشاره به اينكه قرآن مجيد در آيات مختلف نيكي و رسيدگي به امور مادي و معنوي ايتام را به دنبال احسان به والدين و نزديكان قرار داده و اين احسان و نيكي را به عنوان يكي از زمينه هاي سازندگي اخلاق و مبارزه با بخل و غرور و مفاسد اخلاقي معرفي مي كند مي افزايد: خداوند پذيرايي از ايتام را يك ارزش و معيار براي انسان تكامل يافته و نيكوكار معرفي كرده و جفا در حق يتيم را از نشانه هاي تكذيب دين و قيامت اعلام مي كند و مؤمنان را از راندن و بد رفتاري با يتيمان شديداً نهي مي كند.
صادقي نيا كه زيرزمين خانه اش را حسينيه محبان علي(ع) ناميده است از شب نوزدهم ماه رمضان تا بيست وهفتم اين ماه پر بركت ميزبان ايتام است. وقتي دليل توجه اش را به ايتام مي پرسم در حالي كه سخت منقلب شده است مي گويد: رسول خدا(ص) مي فرمايد: براي يتيم چون پدر مهربان باش و بدانكه هرچه بكاري همان را درو مي كني.
مهم ترين دلايل من براي رسيدگي به امور ايتام اين است كه اگر در حق يتيمان جامعه سهل انگاري كرده و انجام وظيفه نكنم، سرانجام بر من نيز روزگاري خواهد رسيد كه فرزندانم بي سرپرست مانده و دور از مهر پدر و محبت مردمان خواهند سوخت. قرآن كريم در اين زمينه مي فرمايد: كساني كه فرزندان ناتواني از خود بيادگار بگذارند اگر از آينده آنان مي ترسند، بايد (از ستم درباره يتيمان مردم) بترسند!
سفره اي گسترده شده به عشق مولا علي(ع)
بالاخره عقربه هاي ساعت به اذان مغرب نزديك مي شود. درهاي خانه به روي ايتام باز است. حجت الاسلام صادقي نيا، چون ميزباني كه در انتظار ميهماناني عالي قدر است كنار در ايستاده و با دستاني به نشانه ادب گره خورده بر سينه در برابر ايتام قد خم مي كند.
مهشيد و مهسا كودكان يتيمي كه بيش از چند ماه نيست كه سايه پرمهر پدر را برسر ندارند همراه مادرشان وارد مي شوند. زهرا اسمعيلي مادرشان مي گويد: برگزاري مهماني مخصوص ايتام اگرچه در نگاه اول نشانه محبت صاحب خانه است و يا گاهي هم با انگيزه كسب ثواب اخروي صورت مي گيرد اما براي فرزندان ايتام و خانواده هاي آنها دل تسلايي است كه فراموش نشده اند و اگرچه سايه پر مهر پدر را از دست داده اند اما در دل بسياري از مردم جاي دارند.
فرزندان من به سختي توانسته اند با شرايط خود وفق پيدا كنند. مهشيد حاضر نبود به اين مهماني بيايد! اما از وقتي برايشان گفتم كه همه مهمانان مانند شما پدرشان پيش خدا رفته است و حاج آقا همه آنها را دوست دارد، براي كسب محبت و هضم اين موضوع كه تنها نيستند با شوق خاصي به مجلس افطاري آمده اند.
شهربانو ميرزايي مادر دو فرزند ديگر از خانواده ايتام با اشاره اي به سفره و بركات چيده شده در آن مي گويد: سفره در همه منازل پهن مي شود. اما نيت آن مهم است. سفره اي كه به نيت ايتام پهن مي شود هر لحظه اي كه بر سر آن مي نشيني مورد عنايت و توجه امام علي(ع) هستيد و از محبان و شيعيان خاص او محسوب مي شويد.
جست وجوگران دستاني مهربان و نگاهي عاري از ترحم
علي رضا موحدي، نوجواني كه مريدانه كنار صادقي نيا ايستاده است مي گويد: امسال پانزدهمين سالي است كه حاج آقا افطاري مي دهند و من هم از پنج سالگي در اين افطاري شركت داشته ام. مجتبي و مسعود و محمد سالار هم كه در آبدارخانه چاي مي ريزند بيش از هشت سال است كه شب هاي قدر در حسينيه محبان علي(ع) مشغول به خدمتگزاري هستند. ما سال اول دعوت شديم اما حالا خودمان ساير دوستانمان را دعوت مي كنيم.
محمد سالار احساسش را درباره برپايي سفره هاي اكرام ايتام اين گونه بيان مي كند: در ماه رمضان بسياري از نهادها و سازمان ها براي كارمندان خود مهماني تدارك مي بينند. همه با شوق به اين مهماني مي روند چرا كه همكاران خود را مي بينند و فضا بر ايشان كاملا اختصاصي است. مهماني ايتام نيز اين گونه است. ما همه يك درد را تجربه كرده ايم! درد يتيمي، دردي كه ساير بچه ها آن را درك نكرده اند. وقتي همگي دور هم جمع مي شويم مهماني اختصاصي را تدارك ديده ايم كه در آن همگي سعي مي كنيم علاوه بر گذراندن يك ساعت خوش كودكان تازه وارد به جمعمان را با دنياي شاد آشتي دهيم و به آنها بفهمانيم «تنها نيستند».
وي ادامه مي دهد: باور كنيد بيش از 50درصد يتيمان نيازمند به ارزاق يا پوشاك نيستند كساني در اين مهماني شركت مي كنند كه خواهان دستي پرمحبت و نگاهي عاري از ترحم هستند. نگاهي كه از دل مهربان و ايماني به خدا سرچشمه گرفته است. دلم مي خواهد در اين مهماني به دوستانم كه تازه يتيم شده اند بگويم ما فرزندان حضرت علي(علي) هستيم چرا كه ايشان پدر يتيمان عالم هستند.
دلمشغولي هايي كه با گذر زمان بزرگ و بزرگ تر مي شود
مسعود شيرواي، با روايتي زيبا وارد گفتگويمان مي شود او مي گويد: حضرت علي- عليه السلام- مي فرمايد: «هر مرد و زن با ايماني كه از روي مهرباني دست خود را روي سر يتيمي بكشد، خداي متعال به عدد هر مويي كه دست خود را روي آن مي گذارد يك ثواب براي او مي نويسد» اين ثواب هديه الهي به كساني است كه براي لحظه اي دل كودك يتيمي را شاد مي كنند.
سپس ادامه مي دهد، قطعا كودك يتيم چند صباحي با اين ابراز محبت ها شاد مي شود و دل تنگي هايش برطرف مي شود اما نياز الان من به عنوان يك جوان 18 ساله دست نوازش بر سرم نيست. دل مشغولي هاي من اين گونه تمام نمي شوند. ايتام تا آخر زمان حياتشان يتيم و نيازمند حمايت هستند. حمايت از من و امثال من الان كمك در انتخاب شغل و گذران دوران تحصيل و ازدواج و اعتماد بر توانمندي هايمان است كه جامعه بايد راه ها را برايمان هموار سازد.
سوداگري براي كسب نام يا اكرام ايتام؟
مريم عبدالهي نوجواني كه سال سوم دبيرستان است مي گويد: پدر مفهوم بزرگي دارد و نبودن پدر يعني نبودن بسياري از مفاهيم كه براي ما ارزشمند هستند. مثل سرپرست يا ولي... من دوستان خوبي در مدرسه دارم كه بعد از فوت پدرم سعي دارند هر كدام به نوعي هوادار و هواخواه من باشند. مثلا وقتي از تعطيلات عيد يا تابستان بار ديگر به مدرسه برمي گرديم متوجه مي شوم كه در خاطرات خود كمتر از حضور پدرشان صحبت مي كنند. اما در اين مكان در اين روزها كنار سفره افطاري ايتام كه برخي واقعا از قشر دردمند و نيازمند جامعه هستند كسي خاطراتش را سانسور نمي كند همه از يك تبار هستند.
وي ادامه مي دهد: از طرف ديگر دلمان مي گيرد، كه چرا دليل گردهمايي ما بايد فقدان پدرانمان باشد! از دست دادن نعمت پدر يا جبران آن از سوي متمولين و خيرين و نهادها فقط با سفره اندازي و چندشبانه روز به فكر ما بودن جبران نمي شود. مريم كه بغضي به بزرگي هفت سال يتيمي را در گلو دارد ادامه مي دهد من به خاطر اينكه دوستانم اصرار كردند آمدم. گاهي ما در جامعه چنان فراموش مي شويم كه در ماه رمضان به خاطر زيادي توجهات شكه شده و فكر مي كنيم آنها با دست نوازش كشيدن مقطعي بر سر كودكان يتيم يا پذيرايي از بچه هاي بزرگ تر به فكر سوداگري هستند تا اكرام ما... دليل ورودشان به بهشت يا كسب يك شهرت باشد.
سحر ميرزايي از دوستان و هم مدرسه اي هاي مريم وارد صحبتمان مي شود و مي گويد: البته همه اين طور نيستند. مثلا همين آقاي صادقي نيا و دوستانشان... از خانم طلبه اي شنيده ام يتيم شدن ما يك آزمايش الهي براي ما و آزموني بزرگ براي دوستان و همشهريان ماست. ما بايد در برابر سختي هاي زندگي استقامت كنيم و دوستانمان بايد حمايت كنندگان ما در تمامي امور باشند. جايزه ما در موفقيت، داشتن آينده اي زيبا و روشن است و براي حاميانمان ورود به بهشت، همنشيني با رسول خدا در رضوان الهي، داشتن دل رحيم، برآورده شدن آرزوها و پاك شدن گناهان است.
اكرام و احسان مهم ترين مسئوليت جامعه
در برابر ايتام
از مجلس زيباي آنها خارج مي شوم. اما دلم با آنهاست شايد به همين خاطر است كه باز هم به يكي از اين مهماني ها وارد مي شوم. اين بار مهماني ايتام به ميزباني حميد سعادت است. او انگيزه اش را اداي حق به كساني مي داند كه شايسته نگاه ويژه اند. نگاهي كه عاري از هرگونه ترحم و تبليغ و تحسين ديگران باشد. سعادت؛ معتقد است كه خداوند در قرآن مسئوليت انسان را در برابر دو گروه گوشزد مي كند. مسئوليت در قبال مساكين كه فقط در اطعام و انفاق آنها خلاصه مي شود و مسئوليت در قبال ايتام كه ديگر سخن از اطعام نيست بلكه نياز آنها فراتر بوده و به اكرام و احسان نيازمندند.
وي ادامه مي دهد مهم ترين مسئله درباره ايتام جبران كمبودهاي عاطفي او است تا هيچ گاه احساس نكند كه چون پدرش را از دست داده خوار و ذليل شده، بلكه بايد چنان مورد اكرام قرار گيرد كه جاي خالي پدر را احساس نكند.
اين خير جوان ادامه مي دهد: البته درباره اين قشر عزيز بايد در نظر داشت كه مدارا با آنها، نوازش كردنشان، انفاق و سرپرستي از آنها، توجه به امورات اموالشان و دقت در مخلوط نشدن اموالشان با اموال خودمان از مهم ترين نكاتي است كه بايد رعايت شود. پيامبر اكرم(ص) فرمود: كسي كه يتيمي را سرپرستي كند و عهده دار نفقه و مخارج او گردد من و او در بهشت پهلوي يكديگر هستيم. سپس انگشت سبابه و انگشت وسطي را پهلوي هم گذاشت و فرمود: مانند اين دو كه پهلوي يكديگر هستند.
كاش هميشه ماه رمضان بود!
در اين جمع هم هم صحبت رويا و فاطمه و ايمان و علي و... مي شوم. همگي از حضورشان خوشحالند اما فاطمه نظري ديگر دارد او مي گويد: اي كاش اين مهماني ها فقط در ماه رمضان نبود. خوب مي شد اگر در روزهاي ديگر سال هم خيرين و نهادها و سازمان هاي مردمي دغدغه يتيمان را به اندازه امروز داشتند. او مي گويد: آرزويم اين است كه به زيارت حرم امام حسين(ع) بروم و بقيه دوستانم كه در مراكز نگهداري كودكان بي سرپرست به سر مي برند طعم شيرين با خانواده زندگي كردن را بچشند.
تعليم و تربيت و هدايت ايتام به سوي آينده اي روشن زيباترين نوع اكرام
با وارد شدن زهره اكبري جمعي از بچه ها با شادي دور او قرار مي گيرند به نظرم خانم اكبري در حلقه تنگ دوستدارانش محاصره شده است. يكي از بچه ها در معرفي او مي گويد:خانم اكبري دوست ماست و حامي بسياري از بچه هايي كه شما در اين جا مي بينيد. او خرج تحصيل خواهر دانشجوي مرا مي دهد. يكي ديگر از بچه ها مي گويد: خانم اكبري با ما رفت و آمد دارند و از طريق دوستانش براي مادرم كار خوبي پيدا كرده اند.
شيرين اكبري كه فوق ليسانس مددكاري دارد در پاسخ به اين سؤال كه مهم ترين نياز ايتام در جامعه اسلامي چيست مي گويد: بحث تعليم و تربيت و هدايت آنها به سمت و سويي است كه بتوانند در آينده انسان هاي صالح و ثمربخشي باشند مهم ترين نياز ايتام است. كودكان يتيم، داراي استعدادهاي زيادي هستند كه هدايت اين استعدادها، آينده جامعه را تضمين مي كند، چرا كه اگر اينگونه فرزندان را به حال خود رها كنيم و به جاي اينكه دلشان را مملو از عشق و محبت كنيم باعث طردشان از جامعه شويم، ناخواسته آنها را افرادي خالي از فضايل و پر از كينه نسبت به اجتماع بار آورده ايم و چنين فردي انگيزه وارد كردن ضربه هاي جبران ناپذير به خود و جامعه را خواهد داشت. همان اجتماعي كه در دوران يتيمي، فرزندان خود را در برابر چشم او مي بوسيد و با بهترين لباس و كيف، او را به مدرسه مي فرستاد ولي او به جرم اينكه فاقد پدر بود، توهين مي كرد.
وي مي افزايد: ابراز محبت به ايتام و هدايت آنها به سوي آينده اي عاري از هرگونه مشكلات مادي و معنوي و اجتماعي و اقتصادي از دل همين مهماني ها و توجهات خاص به خانواده هايشان صورت مي گيرد. در اين صورت خواهيد ديد كه چه انسان هاي مهربان و انعطاف پذير و مؤثري خواهند بود.
صحبت هميشه در حد يك حرف باقي مي ماند. بايد ديد آيا در جامعه هستند كساني كه اكرام و احسان به ايتام را در كنار تعليم و تربيت و هدايت پيگيري كنند؟ دغدغه فكري چه كساني هدايت تحصيلي و اجتماعي و فكري و فرهنگي اين نوجوانان است؟
با خود فكر مي كنم، جامعه اسلامي ما بايد نوع هدف گذاري و سياست گذاري اش در زمينه تحت پوشش قرار دادن ايتام با ساير كشورهاي ديگر متفاوت باشد. تفاوتي كه از نگاه زيباي قرآن و سيره ائمه به اين فرزندان ايتام است.
در كوچه هاي پايتخت ايران اسلامي كه قدم مي زنيم هر گوشه اش به بركت اسلام و اسوه هاي بزرگ و بي بديل او چون امام علي(ع) مي توان به اين نگاه سبز و بهاري رسيد.
از منويات مقام معظم رهبري است كه مي فرمايند «بدانيد اگر همه مشكلات سياسي اجتماعي و اقتصادي هم، با همت شما برطرف شود اما در زمينه فرهنگ عقب مانده باشيد در عمل به جاي سابق رسيده ايد.»
اكرام يتيمان، هدايت درست آنها به سوي اهداف متعالي اجتماعي و اقتصادي و تحصيلي شان است
با توجه به رهنمودهاي مقام معظم رهبري بيشترين توجه ما در امر سرويس دهي به ايتام توجه به امور مربوط تعليم و تربيت و هدايت تحصيلي و ارتقاء فرهنگي آنهاست. تجربيات ده ساله ما نشان داده است كه بحث توزيع ارزاق و پوشاك به تنهايي حمايت كننده مكفي براي ايتام نيست از اين رو ما در بنياد خيريه وفاق سبز علوي كشور؛ بيشترين توجه خود را متمركز توزيع بسته هاي فرهنگي يا ارزاق فرهنگي در قالب برگزاري همايش ها، مراسم تجليل از مادران نمونه (جشن ريحانه) و دانش آموزان موفق (جشن آينده سازان ميهن اسلامي)، سفرهاي زيارتي و سياحتي و خودكفايي اقتصادي خانواده هاي ايتام با آموزش حرفه هاي مختلف كرده ايم.
اميرحسين رستمي مديرعامل بنياد خيريه وفاق سبز علوي با بيان اين مطالب ضمن اشاره به اينكه فرزندان ايتام استعدادهاي درخشان جامعه هستند يا مي توانند با دريافت حمايت هاي خوب به اين جايگاه برسند ادامه مي دهد: توجه به بهداشت رواني ايتام، مشاوره هاي تخصصي در امور تحصيلي و رفتاري اين فرزندان، تشويق و راهنمايي آنها در انتخاب شغل و حمايت كردن اين فرزندان خود نوعي اكرام و احسان در حق ايشان است كه سودي دوسويه داشته هم جامعه از توانمندي آنها برخوردار مي شود و هم آنها جايگاه واقعي خود را در جامعه كسب خواهند كرد. ما سعي داريم با توجه به تمامي اين موارد راه ها را براي موفقيت اين عزيزان هموار سازيم كه در غير اين صورت درصد شكست اين جوانان بيشتر از سايرين خواهد بود.
وي مهم ترين ركن موفقيت در راه اكرام ايتام را در اين جمله مي داند: «احتياج مردم به شما نعمت خداست و بر شما، از نعمت خدا خسته نشويد.» و مي افزايد: بايد درنظر داشت سرپرستي و اكرام يتيمان يعني هدايت درست و به موقع آنها به سوي اهداف متعالي اجتماعي و اقتصادي و تحصيلي شان با توجه به علايق آنها كه از همه مهم تر تلاش در جهت اشتغال اين عزيزان است كه بايد به صورت آموزش حرفه هاي كاربردي صورت بگيرد كه بي نيازي كردن آنها به غير خود مهم ترين نوع احسان و اكرام است.

 



روزه داران بدون افطار و سحر

مردم مسلمان كشور سومالي در اين روزهاي ماه مبارك رمضان همچون ديگر مسلمانان جهان روزه مي گيرند با اين تفاوت كه روزه داراني هستند بدون افطار و سحر و از جبر روزگار فرزندان خردسال آنان نيز روزه داران اجباري هستند.
كشور سومالي به دليل بروز خشكسالي با قحطي بي سابقه اي روبه رو شده، قحطي كه شايد تاكنون برخي تنها در كتابها و داستان ها نام آن را شنيده بودند و اينك در عصر ارتباطات جاي تأسف دارد كه كشوري دچار قحطي شده اما سازمانها و مجامع بين المللي هيچ اقدام مؤثري از خود بروز نداده اند.
كشورهاي غربي و مدعيان حقوق انساني تاكنون اقدام قابل توجهي براي بهبود وضعيت مردم سومالي انجام نداده اند نكته اي كه مقامات سومالي بر آن تأكيد دارند و عمده كمك رساني ها به كشور سومالي تاكنون از جانب كشورهاي اسلامي بوده است.
مردم قحطي زده سومالي با شرايط بسيار وخيم حياتي مواجه هستند به نحوي كه فقر، گرسنگي، بيماري و سوء تغذيه مردم اين كشور را به سمت مرگ تدريجي و بحران انساني و فاجعه انساني سوق مي دهد.
در شهر موگاديشو پايتخت سومالي كمپ هاي كمك به مردم قحطي زده داير است اما ميليونها نفر از مردم سومالي همچنان در مناطق مختلف اين كشور با مرگ دست و پنجه نرم مي كنند.
در شرايطي كه مردم مصيبت زده سومالي با انواع آلام انساني روبه رو هستند گزارش خبرنگار مهر از موگاديشو از ناآرامي، شورش و درگيري در مناطق مختلف اين كشور حكايت دارد.
كشور سومالي از سال 1991 با درگيري هاي خياباني و ناآرامي ها و شورش و قتل مواجه بوده و اين ناآرامي ها با وجود بروز فاجعه انساني در اين كشور همچنان بروز و ظهور دارد.
نكته قابل توجه اين است كه در كنار مرگ روزانه، ساعتي و لحظه اي كودكان و سالمندان سوماليايي كه از گرسنگي و فقر رنج مي برند شورشي هاي سومالي همواره جيره و مواجب ايجاد اغتشاش و ناآرامي شان به راه است و شورشي ها به هيچ وجه با قحطي سلاح و مهمات روبه رو نيستند.
اين در حالي است كه مردم سومالي به شدت تحت فشارهاي شديد اقتصادي قرار دارند و روزانه تعداد قابل توجهي از مردم سومالي و به خصوص كودكان و نوزادان سوماليايي به دليل گرسنگي جان خود را از دست مي دهند.
در موگاديشو براساس آمار هفته گذشته هر 90 دقيقه 15 نفر و روزانه 80 كودك و در كل كشور روزانه 800 تا 1000 نفر براثر قحطي جان خود را از دست مي دهند.
در اين كشور 5 ميليون و دويست هزار نفر در معرض مرگ بر اثر قحطي قرار دارند.
در اين كشور در طي 5 تا 7 سال گذشته باران نباريده اما مصيبت اين مردم به حدي است كه هفته گذشته باراني سيل آسا در اين منطقه باريدن گرفت كه نه تنها موجب خوشحالي نشده بلكه موجب ويران شدن پناهگاه ها و سرپناه آنان شده است و از طرف ديگر شيوع بيماري را تشديد كرده است.
در سومالي 10 درصد كودكان قبل از يك سالگي فوت مي كنند، مردم سومالي از بني هاشم و از نسل مسلم بن عقيل اند و ارادتمند به امام حسين(ع) به شمار مي روند و در اين روزهاي ماه مبارك رمضان با وجود همه گرفتاري ها به امور مذهبي پرداخته اگرچه روزه داراني بدون افطار و سحري هستند و حتي با خاك افطار كنند!
با اين حال اين مردم به شدت محجوب بوده و در زمان بازديد هيئت ايراني از كمپ هايشان به هيچ وجه خواسته اي مطرح نكرده و يا به شيوه تكدي و التماس رو نياوردند هر چند مي دانند هر لحظه فرزندي و عزيزي از ميانشان خواهد رفت و تنها خواسته آنان ثبت تصاوير وضعيتشان و انعكاس آن براي اطلاع مجامع بين المللي از شرايط بحراني زندگي آنان است.

 

(صفحه(10(صفحه(6(صفحه(9(صفحه(7(صفحه(8(صفحه(15(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(16(صفحه(13(صفحه(4(صفحه (2.3.14