روغني كه مصرف مي كنيد

چربي ها و روغن ها تامين كننده بخشي از انرژي مورد نياز بدن هستند و تعدادي از اسيدهاي چرب ضروري و ويتامينهاي محلول در چربي را تامين مي كنند.
چربي ها و روغن ها، در ايجاد طعم و مزه مطبوع خوراكي ها نقش مهمي دارند. با اين وجود، مصرف زياد آنها براي سلامت انسان خطراتي از قبيل بيماريهاي قلبي- عروقي، چاقي و سرطان را به دنبال دارد.
روند مصرف چربي در ايران افزايش تدريجي داشته و مصرف سرانه آن طي 30 سال گذشته به طور متوسط دوبرابر شده است. طبق آمار موجود 40 درصد مرگ و مير در ايران را بيماري هاي قلبي-عروقي تشكيل مي دهند. پيروي از يك الگوي صحيح تغذيه اي مي تواند در كاهش موثر اين ارقام مفيد فايده واقع شود.
به دنبال تغيير الگوي مصرف انواع چربي ها در دنيا و جايگزيني روغن هاي جامد با مايع لازم است كه به نوع و ميزان چربي مصرفي خود توجه كرده تا زندگي سالم تري داشته باشيد. عمل به نكات زير مي تواند تا حد زيادي به شما كمك كند:
انتخاب و خريد روغن
انتخاب و خريد روغن توسط مصرف كننده تابع عواملي چون عادات غذايي، در دسترس بودن، قيمت و دانش تغذيه اي است.
در هنگام خريد روغن به موارد زير توجه داشته باشيد:
- محل نگهداري روغن در فروشگاه ها بايستي دور از نورو حرارت باشد.
- قوطي روغن سالم و بي عيب را خريداري كنيد.
- روغن بايد حاوي مشخصات، نام كارخانه سازنده، شماره پروانه ساخت وزارت بهداشت، مهر استاندارد، تاريخ توليد و انقضا باشد.
- از خريد روغن هايي كه داراي بو، طعم و يا رنگ غيرطبيعي هستند خودداري كنيد.
- در خريد مواد غذايي بويژه فرآورده هايي چون كيك و بيسكوئيت كه حاوي چربي هستند به تاريخ مصرف آنها توجه كنيد.
نگهداري چربي و روغن در منزل
حفظ ارزش تغذيه اي روغن نيازمند توجه به نكات زير در امر نگهداري اين ماده غذايي است:
- ظرف روغن را در جاي خشك، خنك و دور از نور و گرما نگهداري كنيد.
- روغن را هميشه در ظرف دربسته نگه داريد.
- در صورت بزرگ بودن ظرف اصلي روغن، از ظروف كوچك تر براي نگهداري موقت روغن استفاده كنيد.
- براي نگهداري و انتقال روغن از ظروف تميز و خشك استفاده كنيد.
- از نگهداري روغن در كنار مواد غذايي معطر و بودار خودداري نماييد.
- مواد غذايي چرب مانند سس سالاد را حتما در ظروف دربسته و در يخچال نگهداري كنيد.
- پس از خريد، روغن تازه را به روغن مانده اضافه نكنيد.
استفاده از روغن در پخت غذا
در هنگام پخت مواد غذايي با روغن، موارد زير را به خاطر داشته باشيد:
- از مصرف روغن با بو، طعم يا رنگ غيرطبيعي خودداري كنيد.
- در پخت مواد غذايي حتي الامكان روغن كمتري مصرف كنيد.
- از قاشق خشك و تميز براي برداشتن روغن استفاده و پس از برداشت روغن، درب ظرف روغن را محكم كنيد.
- در صورت پخت غذا با روغن، پخت در كوتاه ترين زمان و با حرارت كم انجام شود.
- روغن مصرفي فقط يكبار حرارت داده شود و از استفاده مجدد روغن هاي حرارت ديده پرهيز كنيد.
- روغن حرارت ديده را به ظرف اوليه منتقل نكنيد.
- روغنهاي نباتي مايع براي مصارف سالاد و پخت مناسب تر هستند.
- از روغن مايع به منظور سرخ كردن موادغذايي استفاده نكنيد.
- در صورت اجبار به سرخ كردن مواد غذايي از روغن هاي مخصوص سرخ كردني استفاده كنيد. پس از سرخ كردن، روغن اضافي را از ماده غذايي سرخ شده خارج كرده و دور بريزيد.
- روغنهاي حرارت ديده داراي تركيبات زيانباري براي سلامتي انسان بوده و باعث تغيير طعم، كاهش كيفيت و فساد مواد غذايي مي شوند.

رفتارهايمان را كنترل كنيم

سزاوار
زندگي ماشيني امروز، مشغله هاي زياد در محيط هاي كاري، و بسياري از مسائلي كه ممكن است براي ما ايجاد شود در تربيت فرزندانمان در محيط خانه تأثيرگذار است.
در حالي كه نبايد اينگونه باشد. مشكلاتمان را نبايد به خانه هايمان بسط دهيم و به همسر و فرزندمان آسيب بزنيم.
آمارها نشان مي دهد افزايش محسوس بيماريهاي ناشي از فشارهاي رواني در زندگي ما و نوع تربيت ما گسترش يافته است. اما دليل اين افزايش ناگهاني، بيماريهايي با منشأ عصبي و مصرف روزافزون آرام بخش چيست؟
از بين رفتن ساختارهاي حمايتي خانواده ها از جوانان، تغيير ارزش هاي جوامع، فشارهاي كاري، رژيم غذايي نامناسب، كم تحركي، مصرف بي رويه دارو و حساسيت بيش از حد جوانان به رفتارهاي خود و ديگران را سبب افزايش استرس و بالطبع تأثيرات ناخوشايند آن مي دانند، اما آيا مي دانيد كدام عوامل در كاهش يا افزايش استرس هاي افراد دخالت دارند و نحوه مقابله با آنها چيست؟
تحقيقات انجام شده در مركز روانشناسي دانشگاه بوفالو آمريكا نشان داده است رويدادهاي معيني كه موجب تغيير ناگهاني در روند زندگي مي شوند، امكان ابتلاي فرد به بيماريهاي جسمي در پي ناراحتي هاي عصبي را افزايش مي دهد.
اين تغييرات، طيفي وسيع از اتفاق هاي مهم مانند فوت نزديكان، بيماري و مشكلات اقتصادي افراد تا استرس هاي به ظاهر كم اهميت ناشي از ايام عيد را در برمي گيرد.
محققان با توجه به اين كه هر واقعه زندگي، صرفنظر از مطلوب يا غيرمطلوب بودن، استرس زا است، به هر يك از آنها نمره اي معين داده و نتيجه گرفتند، افرادي كه ميزان تغييرات در زندگي شان بيشتر از حد معين است، به احتمال زياد، در دو سال بعدي زندگي به امراضي با منشأ عصبي مانند بيماري هاي قلبي دچار مي شوند. از جمله اين تغييرات مي توان به مرگ، طلاق، زندگي جدا از همسر، زنداني شدن و ازدواج... اشاره كرد.
محيط زندگي هر جوان، از اجتماع، محل كار و طبيعت پيرامون او تشكيل مي شود. محيط اجتماعي به طور كامل در ميزان استرس افراد نقش دارد. رويدادهاي سخت زندگي بر جواناني كه در فعاليت هاي اجتماعي شركت كرده و از سوي نهادهايي مانند خانواده، حمايت عاطفي مي شوند، تأثير منفي كمتري دارند.
نتيجه تحقيقات روانشناسان نشان مي دهد انزواي اجتماعي، نداشتن حمايت هاي كامل و نبود صميميت با همسر، رابطه نزديكي با ميزان ابتلاي جوانان به بيماريهاي رواني دارند.
محيط زندگي نيز بر استرس افراد تأثيرگذار است. با وجود اين كه محل كار هم، صرف نظر از تأمين مالي در ارضاي تمايلاتي مانند اعتماد به نفس، نقشي تعيين كننده دارد، اما واقعيت اين است كه هر فرد، بيشترين صدمه رواني را در محيط كار تجربه مي كند.
شرايط نامساعد مانند ساعات كار طولاني و استراحت كم، نور ناكافي و سروصداي زياد، نداشتن امنيت شغلي، چه در مشاغل طاقت فرسا و چه در كارهايي كه نياز به تمركز و سرعت عمل در تصميم گيري دارند، منجر به بيماري مي شود.
از ديگر عوامل ايجاد فشار رواني در زندگي، مي توان به تقابل نوع فعاليت هاي شغلي با ارزش هاي شخصي و اجتماعي فرد، روابط بين همكاران و رئيسان اداره و سرانجام، تغييراتي مانند ترفيع، بازنشستگي و يا اضافه كاري اشاره كرد.
محيط زندگي شلوغ در استرس ما اثرگذار است. عوامل فيزيكي و طبيعي مانند ازدواج و سروصداي بيش از حد، تنهايي، گرما، سرما، نور، انواع مواد شيميايي كه از طريق آب، غذا و هوا جذب بدن مي شوند، وجود كلسترول بيش از حد در رژيم غذايي، استشمام دود سيگار و نداشتن تحركات بدني، هر كدام به طور مستقيم يا غيرمستقيم بر سلامت جسم و روان انسان اثر مي گذارند.
برخي از جوانان عجول، بشدت رقابت طلب و پرخاشگر هستند و معمولا بدون برنامه ريزي اقدام به عمل مي كنند. رفتار آنها با تاثير بر سيستم قلب وعروق، فشار خون و ضربان قلب را افزايش داده و امكان بروز حملات قلبي را بالا مي برد.
اما نكته جالب توجه اينجاست كه با وجود نامناسب بودن اين صفات، تحقيقات نشان مي دهد بيشتر مديران موفق، متعلق به اين دسته هستند. البته اين رفتارها در هنگام رقابت، نوعي سازگاري به شمار مي آيد. اما در مواقع عادي بايد كنترل شوند.
عدم اعتماد به نفس در برخي جوانان، مطرح نكردن نظرات و نگرشها، كم جرأتي و آرمان گرايي بيش از حد، از عوامل ديگر بروز ناكامي و در پي آن استرس است. در مقابل، وجود برخي ويژگي ها در افراد، سبب افزايش مقاومت آنها در برابر ناملايمات زندگي مي شود.
يكي از خصوصيت ها، كنترل بر رويدادها و باور اين نكته است كه جوان مي تواند بر مسير اتفاق هاي زندگي تأثير بگذارد. جوانان داراي اين خصوصيت، به جاي دليل تراشي و گناه كار جلوه دادن ديگران، مسئوليت اعمالشان را خود به عهده مي گيرند. احساس تعهد و هدفمندي در مقابل امور شغلي و زندگي، برخورداري از قدرت مبارزه طلبي و انعطاف پذيري نيز از ويژگي هاي ديگر افرادي است كه در مقابل تغييرات زندگي احساس ناامني نكرده و فشارها را با موفقيت پشت سر مي گذارند.
برخي جوانان اطراف ما به سرعت هيجان زده شده و به سختي آرامش خود را باز مي يابند و عده اي ديگر به اصطلاح آرام هستند. از نظر روانشناسان، اين تفاوت ها را مي توان بيشتر به زمينه ژنتيكي افراد نسبت داد.
بسياري از رفتارها و عكس العمل هاي جوانان از تفاوت هاي ژنتيكي آنها منشأ مي گيرد و از اين رو است كه در فشارهاي عصبي، عضلات كوچك پوست سر شما واكنش نشان داده و سبب بروز سردرد مي شوند. در حالي كه احتمالا دوست شما هرگز چنين سردردي را تجربه نكرده است. واكنش سيستم هاي قلب و عروق، گوارش و تنفس نيز به همين ترتيب به بيماريهاي نظير تپش قلب، زخم معده و آسم منجر مي شود.
نوع تربيت و آموزش در دوران كودكي، نقشي مؤثر در چگونگي شكل گيري شخصيت، نگرش و شيوه مقابله با فشار رواني در افراد دارد. پيامهايي كه والدين، خواسته يا ناخواسته به كودكان انتقال مي دهند، يا سبب ايجاد اعتماد به نفس و تقويت توانايي مقابله با مشكلات و يا زمينه ساز تسليم شدن آنها مي شود.
نوع رفتارهاي والدين بر فرزندان در نوجواني شان نيز با سلامت رواني آنها در دوران بزرگسالي رابطه نزديك دارد، نداشتن صميميت با والدين در دوره كودكي، سبب منزوي شدن افراد در دوران بزرگسالي مي شود.
برخي افراد از توانايي ها و فشارهاي رواني اطراف خود شناخت درستي ندارند. اين دسته، انتظارات خارجي و خواسته هاي دروني خود را بخوبي مي شناسند و به همين دليل در هنگام استرس، سازگار مي شوند. اما افرادي كه آگاهي شان از فشارهاي رواني كم است، معمولا اصل موضوع ناراحت كننده را فراموش كرده و در جزئيات غرق مي شوند و به همين دليل قادر به حل مشكل نيستند. عواملي مانند بينش و آگاهي سبب ادراك درست فرد از مشكل خواهد شد.

به جنگ مشكلات كوچك برويم

آيا حل مشكلات زناشويي به مفهوم اين است كه هميشه يك طرف كوتاه بيايد؟
پاسخ، منفي است.
توانايي حل مشكلات ويژگي مهمي براي زوجين محسوب مي شود. برخي از زوجين بلافاصله به جنگ مشكلات كوچك مي روند و مانع از بروز مشكلات پيچيده تر مي شوند درحالي كه گروهي در اين كار تعلل مي كنند.
براي حل مشكلات خود موارد زير را درنظر داشته باشيد:
لزومي ندارد تمام مشكلات با كمك هر دو طرف حل شود!
بيشتر زوج ها در مورد انجام كارها ميان خود به يك توافق ناگفته دست يافته اند. به عنوان مثال، زن خريد را برعهده مي گيرد و مرد آشپزي مي كند. اگر اين روش موثر است بگذاريد ادامه داشته باشد ولي اگر شما يا همسرتان از آن رضايت نداريد به فكر ايجاد تغييرات باشيد.
به نكات مشترك و تفاوت ها توجه كنيد
بهترين راه حل ها را مردمي ارائه مي دهند كه به يكديگر احترام مي گذارند و ويژگي هايي هم را در نظر مي گيرند. ويژگي هايي مثل هوش، خلاقيت، مهارت هاي اجتماعي، روحيه ورزشكاري، استعدادهاي هنري، قدرت تجزيه و تحليل، توجه به جزئيات، شكيبايي، قدرت سازمان دهي و...
يادتان باشد تركيبي از نكات مشترك و متفاوت مي تواند شما را در حل مشكلات ياري كند.
تمرين
در مورد خود و همسرتان فكر كنيد و ويژگي هاي يكديگر را در نظر بگيريد. فهرستي از نكات مشترك و تفاوت ها تهيه كنيد و زير ويژگي هاي مهم- چه وجوه مشترك و چه تفاوت ها- خط بكشيد.
راه حل مناسب
بهتر است براي حل مشكلاتي كه شما و همسرتان را درگير مي كند و يا به زندگي روزانه مربوط مي شود با يكديگر همكاري كنيد. در اين صورت به راه حل بهتري دست خواهيد يافت.
¤ آيا حل مشكلات كاري است كه نياز به مقدمه چيني زيادي دارد؟
- خير. حل مشكلات فرصت خوبي براي فكر كردن با همسرتان است.
چند گام موثر
مشكل را شناسايي كنيد
آيا شما و همسرتان مشكل و علت آن را كاملا شناسايي كرده و مي دانيد چه تأثيري بر زندگي تان مي گذارد؟ گاهي بيان مشكلات از ديدگاه طرفين مي تواند بسيار كارگشا باشد. يكي از بزرگ ترين موانع در همكاري براي حل مشكلات، عدم شناسايي آنهاست زيرا بيشتر مردم دوست دارند خيلي زود به حل مشكلات بپردازند!
تفاوت زيادي ميان سهيم شدن در مشكلات و يافتن راه حل وجود دارد. به اين مثال ها توجه كنيد:
مشكل: من يك پيشنهاد كاري از شيراز دارم. تو در اين مورد چه فكر مي كني؟
راه حل: من يك پيشنهاد كاري از شيراز دارم. بچه ها مي توانند خود را با اين مسئله هماهنگ كنند.
مشكل: والدين من نمي توانند به تنهايي از خودشان مراقبت كنند. نمي دانم بايد چه كار كنم.
راه حل: والدين من نمي توانند به تنهايي از خودشان مراقبت كنند. آنها را به خانه خودمان مي آوريم تا با ما زندگي كنند.
از راه حل هاي خام و بررسي نشده بپرهيزيد معمولا راه حل هاي خام از اضطراب ناشي مي شود: «بچه ها به هيچ وجه به شيراز نمي روند! آيا آنها خواهند توانست در آنجا زندگي كنند؟»
غالبا زوجين به جاي شناسايي مشكل به مشاجره مي پردازند. گاهي راه حل ارائه شده ارزش فكر كردن را دارد ولي به خاطر اينكه علائق طرف مقابل ناديده گرفته شده با آن مخالفت مي شود. از شتابزدگي بپرهيزيد و براي روشن شدن مشكل وقت بگذاريد.
به تمام احتمالات فكر كنيد
در مورد تمام پيشنهاداتي كه به ذهنتان مي رسد حرف بزنيد و آنها را بر روي كاغذ بياوريد.
بزرگ ترين گلايه زوجين از يكديگر اين است كه طرف مقابل پيشنهادات آنها را جدي نمي گيرد: «همسرم حتي به حرف هاي من گوش نمي دهد!»
ولي يادتان باشد زماني به نتيجه بهتري دست مي يابيد كه دو طرف امكان بيان آزادانه احساسات و عقايد خود را داشته باشيد.
نكات مثبت و منفي راه حل ها را بررسي كنيد
آيا راه حل مورد نظر به نفع هر دو طرف است و يا هنوز جاي كار كردن دارد؟ آيا لازم است هر دوي شما به شيراز سفر كنيد؟
درباره راه حل ها فكر كنيد. اگر از نظر زماني در مضيقه نيستيد عجله اي از خود نشان ندهيد. در صورت لزوم در تغيير عقيده خود ترديد نكنيد.عنصر زمان را در نظر بگيريد
اگر براي تصميم گيري زمان كافي در اختيار نداشته باشيد چه بايد كرد؟
در اين صورت بهترين راه حل ممكن را انتخاب كنيد.
يادتان باشد احترام و اعتماد متقابل بخشي از زندگي زناشويي است.
مخالفت ها را در نظر بگيريد
برخي از زوجين مخالف ايده حل مشكلات با كمك يكديگر هستند و اعتقاد دارند خودشان بهتر مي توانند مشكلات شان را حل كنند. اين مسئله ممكن است تا حدي درست باشد ولي سؤال اينجاست كه چه تأثيري بر رابطه فيمابين مي گذارد.
آيا شما مي خواهيد «برنده» شويد يا اينكه به عنوان يك زوج با يكديگر همكاري كنيد؟
اگر با ايده حل مشكلات با كمك يكديگر مخالف هستيد علت آن را از خودتان سؤال كنيد. آيا از تغييرات و ناشناخته ها بيم داريد؟ در اين صورت بهتر است همسرتان را در جريان قرار دهيد. احتمالا او نيز چنين ترسي را تجربه كرده است. در ميان گذاشتن احساسات اولين گام مهم جهت حل مشكلات مي باشد. يادتان باشد تصميم گيري و استفاده از يك روش جديد همواره با اضطراب همراه است.
نتايج به دست آمده را سبك سنگين كنيد
فراموش نكنيد كه حل مشكلات يك فرآيند محسوب مي شود ولي زوجين غالبا اين موضوع را از ياد مي برند.
زندگي هرگز كامل و بي نقص نيست و هميشه مشكلاتي وجود دارد كه بايد حل شود. هر چقدر زوجين براي حل مشكلات تلاش بيشتري كنند ارتباط بهتري خواهند داشت.
ترجمه از آذر شايان

نماي زندگي از آن بالاها!

مليكا بهزادي
اين من هستم. در بي نهايت ها. دارم از آن بالا به دنيا نگاه مي كنم. خدا مرا درخواب به اينجا آورده تا مثل خودش همه مردم را با هم ببينم. وه! چه قدر جالب است!آدم وقتي درخانه خودش است آن طرف ديوار را نمي بيند، اما از اين بالا مي بيني كه زندگي همه مردم درارتباط با هم معنا پيدا مي كند. حكمت كه مي گويند همين است. نگاه كن! اين من هستم كه درحال گله و شكايت از عالم و آدم هستم كه با من چه دشمني اي دارند كه اين طور چوب لاي چرخ ام مي گذارند و از خدا مي پـرسم كه چرا كمكم نكرده است كه ماشينم خراب نشود و در ساعت اداري به كارم برسم. اما از پاركينگ خانه نمي توانم چند خيابان آن طرف تر را ببينيم كه درمسيرم، خيابان روي فاضلاب نشست كرده است.
اين دوستم است كه امروز برايم درد دل مي كردكه چگونه درمحل كارش به او تهمت ناحقي زده اند.مي گفت نمي داند چگونه بايد حقيقت را ثابت كند و با اين شرايط ديگر نمي تواند دراين محيط كار كند. من از اين بالا مي بينم كه تصميم گرفته اند درمحل خيلي بهتري او رابه كار بگيرند و هم چنين يكي از كارمندهاي محل كار قبلي اش، مي داند كه مقصر اين اتفاق كيست و ديگران را آگاه مي كند.
اين نامزد همكارم است كه تا به حال فكر مي كرديم چرا آرام آرام روابطش را با او سرد كرده و در نهايت به اين رابطه پايان داده است، اما دليلي براي اين موضوع پيدا نمي كرديم. تا به حال فكر مي كرديم كه او به نوعي به دوستمان خيانت كرده و او را پس زده است، اما من از اين بالا مي بينم كه او چگونه گوشه اي كزكرده و ناراحت است كه چرا مجبور است به دليلي كه نامزدش نمي داند، براي خوشبختي او پا روي دلش بگذارد و از او بگذرد.
خدايا چقدر جالب است. يكي خدا خدا مي كند كه باران نبارد و شكوفه هاي درختان باغش از بين نرود و يكي شكايت مي كند كه چه قدر امسال باران كم باريده است و تو به هر دو آنها روزي مي دهي.
وقتي باز به خانه ام برگردم ديگر نگران اين دنيا و مردمش نخواهم بود. ديگر غصه اين را نمي خورم كه ديگران مي خواهند درمورد من چه بگويند وچه تصميمي داشته باشند. چون من خودم از اين بالا ديدم . اين خداست كه بالاي سر اين دنيا ايستاده است!

اسباب بازي هاي سنين مختلف كودك

در كنار صحبت ها و نوازش هاي پدر و مادر، اسباب بازي ها نيز وسايل ضروري و اجتناب ناپذير براي ورود كودك به جهان پيرامون است. اين وسايل توجه كودك را جلب و حواس او را تقويت مي كند. انتخاب اسباب بازي مناسب در سنين مختلف كودك مسئله بسيار مهمي است كه بايد كاملا مورد توجه قرار گيرد.
اسباب بازي ها از نوزادي تا 6 ماهگي
نوزاد از نخستين روزهاي تولد به ارتباط برقرار كردن با ديگران نياز دارد. تمرينات تمركزي و بازي ها در شكل گيري و تقويت اين مسئله تأثير دارد.
در اولين مراحل زندگي، فعاليت هاي حسي ارجحيت دارند. تحريك حس بينايي به وسيله نشان دادن رنگ هاي مهيج و شاد كمك مي كند تا به تدريج حس بينايي كودك هماهنگ شود. براي اين منظور مي توانيد اسباب بازي متحرك پرزرق و برق را بالاي تخت كودك بياويزيد.
آهنگ عروسك هاي آوازخوان، لالايي ها و شعرهاي مادر، شنوايي نوزاد را تحريك مي كند. او مي آموزد كه منشأ صدا را تشخيص دهد و به تدريج مي تواند سر و سپس بدن را به سمت صدا بچرخاند. به اين ترتيب كم كم به دنياي پيرامون خود وارد مي شود.
جغجغه را فراموش نكنيد! از حدود 3 ماهگي كودك مي تواند با توجه به سليقه اش، وسايلي كه جلوي دستش است بردارد كه جغجغه يك اسباب بازي ايده آل براي اين سن است. كوچولو به صداهاي جغجغه گوش مي دهد و از آن براي ضربه زدن يا پرتاب كردن به سمت ديگران استفاده مي كند. همچنين جغجغه وسيله اي عالي است تا او تنها بازي كردن را بياموزد.
تا يك سالگي؛ اسباب بازي هاي ساده براي جلب توجه
دوران نوزادي تا يك سالگي مرحله رشد سريع بچه است. در اين سن هماهنگي بين چشم و دست كودك بهتر مي شود و مهارت، حس بينايي و ادراك محيط اطراف پيشرفت مي كند.
اولين و بهترين اسباب بازي براي تقويت اين هماهنگي «طبل» است. بچه ها عاشق اين اسباب بازي هستند اما والدين نه چندان زياد! براي اينكه زياد اعصابتان را به هم نريزيد، آن را يكسره در اختيار فرزندتان نگذاريد.علاوه بر تمام اسباب بازي هايي كه براي كودك فراهم مي كنيد، براي فرزندتان آوازهاي ساده بخوانيد، با دستهايتان برايش شكلك دربياوريد و از او بخواهيد تا در مقابل، عكس العمل نشان دهد و... اسباب بازي هاي دستي، عروسك و حتي نشستن روي پاي بزرگترها و بالا و پايين رفتن باعث بيداري و فعال شدن حافظه كودك مي شود. تكرار حركات ساده روزانه به كودك اطمينان خاطر مي دهد و نقطه آغاز تكامل دايره واژگان و ريتم و آهنگ كودك مي شود.
كتاب خواندن باعث گسترش واژگان و توجه كودك مي شود. اين موضوع در هر سن، در تمام اوقات روز و در هر شرايطي توصيه مي شود. كتاب هاي مصور نيز تأثير بالايي در تقويت قوه لامسه بچه ها دارد.
1تا 2سالگي؛ اسباب بازي هاي ابداعي
از اين سن به بعد كودك به تمركز نسبتاً خوبي مي رسد و موقعيتي است كه بايد از آن بهره گرفت. رنگ آميزي در اين زمينه بسيار عالي است زيرا دست كودك را در خلاقيتش باز مي گذارد و شناخت رنگ ها و توانايي او در تعيين موقعيت در فضا كامل مي شود. رنگ آميزي و نقاشي بهترين فعاليت آرام كودكاني است كه والدين آنها پر مشغله و گرفتار هستند!
يكي ديگر از كارهايي كه در تقويت خلاقيت كودك مؤثر است ساخت كاردستي به كمك برگ هاي خشك شده است.
اين كار واژگان مربوط به برگ ها، قدرت مشاهده و نشانه هاي زماني فصلي را همراه با شناخت فصول تقويت مي كند. اين كار همچنين روشي است كه كنجكاوي او را براي علاقه به يادگيري برمي انگيزد.
تا 3سالگي؛ بازيهاي تقويت حافظه
علاوه بر تمام روش هاي يادگيري، كودك مي تواند كم كم مطالب را به خاطر بسپارد. به همين خاطر اين سن بهترين زمان است تا بازي هاي حافظه اي به او آموزش داده شود.
براي اين منظور مي توان يكي از كارت هاي جفت كه تصوير حيوانات و اشياي مختلف روي آنها كشيده شده را به كودك نشان داد و وقتي كودك جفت آن را پيدا كرد. كارت را كنار گذاشت.
همچنين مي توان بازي هاي تعادلي را به بچه هاي كوچكتر آموزش داد. در اين سن هماهنگي كودك تكامل مي يابد.
و به ياد داشته باشيد كه: زماني را براي تنها بازي كردن كودك درنظر بگيريد. بچه ها براي يادگيري زندگي نياز دارند كه گاه بدون دخالت بزرگترها بازي كنند؛ چه باعث تنبيه يا تشويق آنها شود.
مريم سادات كاظمي

افسردگي نوجوانان را جدي بگيريد

افسردگي نوجوانان مساله اي جدي است كه بسياري از نوجوانان و خانواده ها را درگير خود مي كند.
افسردگي باعث اضطراب، بي خوابي و دلشوره نوجوان مي شود و حتي ممكن است او خود يا ديگران را به خطر بيندازد.
والدين، آموزگاران و مراقبت كنندگان بايد به مساله افسردگي نوجوانان آشنا باشند و هرچه زودتر علائم آن را تشخيص دهند.
افسردگي چيست؟
در حالي كه تعداد زيادي از مردم بر اين باورند كه مواجهه با مشكلات بخشي از روند رشد محسوب مي شود ولي بسياري از والدين نمي توانند افسردگي فرزند خود را تشخيص دهند. بهترين روش براي تشخيص افسردگي نوجوان اين است كه با علائم و نشانه هاي رايج آشنا شوند.
علائم
هر چند براي والدين تشخيص اينكه فرزندشان واقعا دچار افسردگي شده كار آساني نيست ولي دانستن علائم زير به آنها در اين زمينه كمك مي كند:
فقدان شادي يا شور و اشتياق، حساسيت بالا، مناعت طبع پايين، هيجان زدگي مستمر، نشان ندادن عاطفه، مشكل در تمركز، نداشتن انگيزه و احساس مداوم بيماري يا خستگي.
علائم فوق تنها علائم افسردگي نوجوانان نيست ولي متداول ترين آنها محسوب مي شود. از آنجا كه بسياري از نوجوانان هر روز با مشكلاتي روبه رو مي شوند تشخيص افسردگي آنها كار دشواري است. اگر متوجه شديد كه فرزندتان بدون دليل خاصي اين علائم را نشان مي دهد احتمالا دچار افسردگي شده است.
پيامدها
برخي از پيامدهاي افسردگي نوجوانان در زير مي آيد:
افت تحصيلي، استفاده از مواد مخدر، خشونت و پرخاشگري، خودزني، كناره گيري از دوستان و اعضاي خانواده و بي نظمي هاي تغذيه مثل بي اشتهايي .
علل
احتمال دارد افسردگي نوجوانان تنها يك علت داشته باشد و يا اينكه تركيبي از عوامل منجر به اين مساله شود:
اضطراب هاي طبيعي ناشي از بالا رفتن سن، مسائل خانوادگي، مرگ يكي از دوستان يا اعضاي خانواده، مسائل عاطفي مثل طرد شدگي و جدا شدن از دوستان، افزايش يا كاهش وزن و ناكامي در مدرسه يا فعاليت هاي ديگر.
تحقيقات نشان مي دهد دختران دوبرابر پسران در معرض ابتلا به افسردگي هستند. در ضمن سابقه افسردگي در خانواده احتمال ابتلاي نوجوانان را به اين بيماري افزايش مي دهد.
چه بايد كرد؟
اهميت زيادي دارد كه در همان مراحل اوليه علائم افسردگي نوجوانان تشخيص داده شود.
اگر در نوجوان تان علائم ذكر شده را مشاهده كرديد موضوع را جدي بگيريد و با فرزندتان حرف بزنيد. يادتان نرود كه به حمايت از وي بپردازيد. حمايت خانواده از نوجوان در درمان او نقش مهمي دارد.
به توصيه هاي زير توجه كنيد:
¤ تا حد امكان با ملايمت رفتار كنيد. اگر نوجوان علاقه اي به حرف زدن ندارد اصرار كنيد ولي مراقب باشيد كه خشمگين نشويد زيرا اين كار اوضاع را بدتر مي كند.
¤ از سخنراني بپرهيزيد و از موضع بالا برخورد نكنيد.
¤ مراقب رفتارتان باشيد و به حرف هاي فرزندتان گوش دهيد. بگذاريد او در مورد مشكلات خود با شما حرف بزند.
¤ هر چند كار آساني نيست ولي فرزندتان بايد متوجه شود كه شما كاملا رنج او را احساس مي كنيد.
استفاده از كمك ديگران
آيا شما مي دانيد چه زماني بايد از ديگران كمك بگيريد؟ به موارد زير توجه كنيد:
اول از همه با پزشك خانوادگي خود مشورت كنيد.
احتمال دارد پزشك خانوادگي شما را به يك روانشناس ارجاع دهد.
با متخصصان متعدد حرف بزنيد و از فرزندتان بپرسيد با كدام يك از آنها احساس راحتي بيشتري مي كند. هيچ مشاوري را به فرزندتان تحميل نكنيد.
بهتر است قبل از توسل به دارو، راههاي ديگر را امتحان كنيد.