آنچه مي ماند ، آنچه مي رود (يادداشت روز)

«حركت هاي اسلامي در اطراف دنياي اسلام، ماندگار و پيش رونده است... ملت ها يكي پس از ديگري بيدار مي شوند و دست نشاندگان استكبار يكي پس از ديگري از صحنه خارج خواهند شد.»
همانگونه كه در سخنان ديروز حضرت امام خامنه اي- دامت بركاته- آمد، خيزش ها در كشورهاي عربي وضعيتي رو به «كمال» دارند. تحولات مصر و يمن دو نمونه از اين انقلاب ها هستند كه عليرغم توطئه گسترده بين المللي و منطقه اي براي انحراف آنها، پايدار ماندند و بر فتنه گري ها غلبه كردند. مهمترين دليل اين «ماندگاري» و «پيش روندگي» برخوردار بودن اين خيزش ها از عنصر «دين» است. در ميان عناصر مختلف، عنصر دين مهمترين و كارآمدترين عنصر در مانايي و پايايي يك حركت است و از اين رو در حافظه تاريخي ما تحولاتي مانده اند كه با دين آميختگي داشته اند.
تحولات منطقه عربي، با نگاهي ساختارگرايانه، نظام هاي وابسته گذشته را به گونه غيرقابل بازگشت دگرگون كرده و در حال پي ريزي نظام هايي بر ويرانه هاي آنها هستند كه به اين سادگي افول نمي پذيرند. تلاش شكست خورده مشترك آمريكا، عربستان و ژنرال هاي وابسته مصري براي ابقاي نظام سابق به خوبي اهتمام استكبار به حفظ سازوكارهاي گذشته از يك سو و بي نتيجه بودن آن را از سوي ديگر به تصوير كشيد. در اين ميان چندان تقصيري متوجه جبهه غرب نيست چرا كه آنان از هيچ تلاشي فروگذار نكرده اند اما مشكل اين است كه اين جبهه منطق انقلاب هاي ديني را نمي شناسد. يك حركت دينمدارانه «خلوص گرا» است يعني دائما به سمت كمال پيش مي رود و در اين راه موانع را برنمي تابد. اين ماجرا حكايت مواجهه سران مكه را تداعي مي كند. آنان در يك دوره زماني تلاش كردند تا اسلام بروز اجتماعي پيدا نكند زماني كه عليرغم تلاش آنها، اسلام فراگير شد، به حضرت ابوطالب(ع) مهمترين حامي پيامبر در دوره غربت مراجعه كرده و عاجزانه درخواست كردند، پيامبر در مقابل دريافت هرچه از امور دنيوي به ذهن متبادر مي شود، دست از دعوت به اسلام بردارد ولي پيامبر اسلام فرمود اگر خورشيد را در دست راست من و ماه را در دست چپ من قرار داده و از من بخواهيد در مقابل آن دست از اسلام بردارم، هرگز چنين نخواهم كرد.
غرب ابتدا گمان مي كرد با ابزارهاي شناخته شده خود مي تواند به مهار انقلاب هاي ديني نايل شود ولي الان بايد دريافته باشد كه راه غلبه بر انقلاب ديني را نمي شناسد. تعريف و تمجيد سخنگوي كاخ سفيد از شوراي نظامي حاكم بر مصر نشان داد كه غرب به اين شورا دل بسته است اما واكنش خشمگينانه مردم به «محمدحسين مبشر طنطاوي» و دولت منتخب او نشان داد كه خواست غرب و مردم كماكان در دوسوي ماجرا قرار گرفته و اينك حتي چهره هايي- مثل محمد البرادعي- كه مشكلي با غرب ندارند جرات نمي كنند پيشنهاد طنطاوي را براي تشكيل كابينه بپذيرند وقتي البرادعي با صراحت مي گويد شوراي نظامي را مشروع نمي داند، پيداست كه سرمايه گذاري 9 ماهه غرب در مصر كاملا بر باد رفته است.
حال همين ماجرا را با «عربستان» محك بزنيد. غرب مي گويد عربستان غير از مصر است و ما به هيچ وجه سقوط رژيم آل سعود را تحمل نمي كنيم اما آيا اين ابراز احساسات؛ براي حفظ رژيم فاسد و فرسوده سعودي كفايت مي كند؟ چه دليلي دارد اگر شافعي هاي مصر و مالكي هاي ليبي و تونس به نظامي مبتني بر شريعت دست يابند، اين خواسته در منطقه حجاز- شامل استانهاي مدينه، مكه و تبوك- كه اكثريت قاطع جمعيت آن را مالكي ها و شافعي ها تشكيل مي دهند، مطرح و پيگيري نشود. ساكنان منطقه حجاز نزديك به 23درصد خاك و جمعيت عربستان را پوشش مي دهند و اگر به جمعيت معترض فعلي شيعه در چهار استان الشرقيه، جيزان، عسير و نجران اضافه شوند نزديك به 60 درصد جمعيت عربستان را شامل مي شوند آيا اگر حتي هيچ اتفاقي در سه استان نجد و دو استان شمالي عربستان هم نيفتد، خيزش 60درصد جمعيت براي واژگوني يك نظام سياسي كفايت نمي كند؟
امروز در مقابل انقلاب اسلامي ايران از بعد مذهبي تنها يك جريان قرار دارد و آن جريان وهابي- سلفي است اگر آنطور كه نشانه هاي آن به چشم مي خورد در آينده اي نه چندان دور، نظام وهابي در عربستان سقوط كند، از يك طرف مهمترين مانع خارجي انقلاب از ميان برداشته شده و از طرف ديگر تعدادي از رژيم هاي متكي به عربستان- شامل امارات، كويت، اردن و... - سقوط مي كنند و خود اين يك جان تازه به انقلاب هاي عربي مي دهد. اما اين تحولات چون جنبه مدني و ديني دارند، غرب نمي تواند با ابزارهاي شناخته خود، بر آنها غلبه كند. غرب مي گويد عربستان غير از مصر است و ما اجازه نمي دهيم اسلام گراها بر آن مسلط شوند ولي واقعيت اين است كه «ايران پهلوي» و «مصر مبارك» هم براي غرب فوق العاده مهم بودند و اهميت اين دو براي غرب به مراتب از اهميت عربستان بيشتر بود ولي غرب همانگونه كه مصر و ايران را به مردمش واگذار كرد، ناچار است عربستان را نيز به مردمش واگذار كند اما البته تصوير چنين وضعيتي هم براي غرب وحشت آفرين است، تصور اينكه صدها ميليارد بشكه نفت به دست مردمي افتاده كه براي ادعاهاي غرب اهميتي قايل نيستند، براي اروپا و آمريكا بسيار آزاردهنده است ولي اين چيزي است كه مانند مصر و ايران اتفاق مي افتد بر حسب تجربه اي كه اندوخته ايم، غرب قادر نيست از ابزارهاي خود براي رسيدن به هدف استفاده كند. به اين مثال توجه كنيد: آمريكا در بحبوحه انقلاب اسلامي- دي ماه 57- ابتدا ژنرال الكساندر هيگ كه آن زمان فرمانده ناتو بود و سپس ژنرال روبرت هايزر را بطور محرمانه به ايران گسيل كرد. ماموريت اين دو واداشتن ارتش به يك كودتاي خونين و سنگين با تلفات بسيار بالا- حداقل 000/10 نفر- بود و براي اين كار همه تلاش خود را كردند. ژنرال هايزر در كتاب خاطراتش مي گويد: من براي بررسي اين مسئله مخفيانه به تهران آمدم كه كودتا چگونه ميسر است و آيا اصلا به مصلحت هست يا نه؟ پس از ارزيابي هاي بسيار از واشنگتن دستور رسيد كه دولتي قوي به رهبري شاپور بختيار تشكيل شود. در صورتي كه اين كار شكست بخورد، كودتاي نظامي انجام خواهد شد.» هايزر در ادامه مي نويسد: «براون -وزير دفاع وقت- مي خواست برآورد را از ميزان خونريزي در صورت وقوع كودتا بداند. گفتم بنظرم نسبتا بالاست و اضافه كردم كه اين نكته را بايد در نظر داشت، فدا كردن جان يك انسان تصميم بسيار سختي است اما وقتي صحبت از يك جنگ مي شود بايد خسارات را با خسارت هاي ديگر مقايسه كنيم شايد مرگ ده هزار تن بتواند جان يك ميليون را نجات دهد.» در واقع از اين عبارات برمي آيد كه آمريكايي ها عزم خود را براي كودتا و حتي جنگ با انقلاب اسلامي در صورت پيروزي جزم كرده بودند اما آمريكا نه توانست با كودتا جلوي سقوط نظام وابسته به خود را بگيرد و نه توانست با جنگ پيروزي انقلاب اسلامي را در هم بشكند.
ژنرال عباس قره باغي رئيس وقت ستاد مشترك ارتش در كتاب خاطرات خود (مثل برف آب خواهيم شد) مي گويد با فشار فراوان هايزر من به نيروهاي ارتش فراخوان دادم اما وقتي همه حاضر شدند- از دهها هزار نفر- جز پانصد نفر نيامده بودند كه آن ها هم با توسل به كودتا مخالف بودند چرا كه آن را بي فايده مي دانستند. در واقع همانگونه كه آمريكا نتوانست برنامه خود را عليه ملتي كه در سال 1357 بيدار شده و قيام كرده بود، پياده كند در سال 90 در مورد مصر هم نتوانست و درباره عربستان هم نمي تواند. انقلاب وقتي دروني شد و ملتي براي آن شهيد داد اين ماندگار است و تا پيروزي نهايي به مقاومت خود ادامه مي دهد. بر اين اساس رهبرمعظم انقلاب اسلامي- دامت بركاته- در اجلاس بيداري اسلامي تهران فرمودند وقتي جوانان مصري در ميدان التحرير شهيد دادند، فهميدم كه اين انقلاب به پيروزي مي رسد.
در واقع راز تداوم انقلاب هاي ديني در جوهره ديني آن است وقتي ملتي قرآن را باور دارد و در قرآن رحمت بي همتاي ابدي براي شهيد در نظر گرفته و پيروزي را براي مجاهدان تضمين كرده است وقتي وارد ميدان شد عقب نشيني نمي كند و مسير را تا مقصد طي مي نمايد.
اين نكته را بايد در نظر داشت، در راه انقلاب ها ممكن است اعوجاج هايي پديد آيد و معمولا هم پديد مي آيد. آدم هايي كه تحليل ساده اي از تحولات انساني دارند به اين اعوجاج ها به چشم مسايل بنيادي نگاه كرده و كار انقلاب را خاتمه يافته تلقي مي كنند.
كم نبودند كساني كه وقتي تركيب كابينه بازرگان را ديدند، گفتند، انقلاب بدست ملي گراها افتاد پس كار انقلاب تمام است و آمريكا به زودي از دريچه باز مي گردد. اما آدم هايي كه به ذات انقلاب وقوف داشتند، مي دانستند كه انقلاب را نبايد با عناصر نهضت آزادي و جبهه ملي و... شناخت، انقلاب را بايد با مردمي كه آن را پديد آورده اند، ايدئولوژي كه خميرمايه آن است و رهبراني كه معرف واقعي آن هستند، شناخت و آينده آن را براساس حركت آنان تجزيه و تحليل كرد بر اين اساس اين ها وقتي رفتار غيرانقلابي مهندس بازرگان و اعضاي دولت او را ديدند گفتند كار اين ها تمام است و در عمل هم همه ديدند كه انقلاب ادامه يافت و صدها مهندس بازرگان را از سر راه خود برداشت. عين همين مسئله درباره تحولات منطقه عربي است.
در منطقه عربي، «اجراي شريعت» مهمترين مطالبه است اين مطالبه از متن ميليون ها انسان متديني كه انقلاب را به وجود آورده اند، برخاسته و دين مردم هم آن را مطالبه مي كند. رهبران هم مهمترين ماموريت خود را «اجراي شريعت» اعلام كرده اند بنابراين مي توان با قاطعيت گفت اجراي شريعت مهمترين اتفاقي است كه حتما در اين كشورها و كشورهاي ديگر مي افتد و در كنار آن ممكن است چند رخداد موقتي به اندازه عمر دولتمداري بازرگان هم پيدا شوند اما اين ها همه موقتي اند و آن اصل پايدار و ماندگار است هدف نهضت اجراي شريعت كه در واقع برپايي حكومت هايي ديني است، به همه كشورهاي سني مي رسد و از جمله كشور تركيه را تحت تاثير قرار مي دهد. اگر تا امروز در تركيه يك دولت با نماد كلي اسلام گرايي و با شعار دفاع از حجاب بر سر كار آمده است، قدر مسلم در آينده نزديك اجراي شريعت به يك مطالبه جدي در تركيه تبديل مي شود و تركيه را يك گام بلند به سمت حاكميت اسلام سوق مي دهد كمااينكه نشانه هاي آن در مناطق شرقي و جنوبي اين كشور مشاهده مي شود. بدون ترديد شريعت گرايي و تغيير در ساختارهاي سنتي از شمال آفريقا تا شرق آسيا مطالبه خواهد شد.
سعدالله زارعي

رئيس جمهور در مصاحبه با جام جم: ايران علاقه مند است تحولات منطقه به نفع ملت ها مديريت شود

محمود احمدي نژاد در گفت وگوي زنده تلويزيوني با شبكه جهاني جام جم تاكيد كرد كه ايران علاقه مند است تحولات منطقه به نفع ملت ها مديريت شود.
رئيس جمهور شنبه شب در اين مصاحبه، در پاسخ به سوالي با بيان اينكه آيا اگر ما از ادامه فعاليت هاي هسته اي خود دست برداريم غرب از بهانه گيري و اعمال فشارها و تهديدات عليه كشورمان دست برمي دارند؟ گفت: غربي ها كاملا مي دانند كه جمهوري اسلامي ايران در فعاليت هاي هسته اي خود به دنبال دستيابي به بمب اتم نيست چرا كه امروز بمب اتم ديگر كارايي نداشته و هيچ كس قادر نيست از آن استفاده كند و در حقيقت دوره استفاده از بمب در جهان پايان يافته و اين بمب ها وبال گردن صاحبانشان هستند.
وي در پاسخ به اين سوال كه آيا تحت شرايط فعلي كه صحبت از اعمال تحريم ها و قطعنامه هاي ديگري عليه كشورمان است، مي توانيم پيشرفت داشته باشيم، گفت: تلاش در اين مسير در حقيقت يك نبرد براي ماندگاري است؛ حتي اگر موضوع هسته اي نيز مطرح نبود و ما مي خواستيم تنها در حوزه اقتصادي پيشرفت كنيم، در راه رسيدن به اين پيشرفت دچار زحمت، سختي، مانع، رقيب و مخالف مي شديم چرا كه امروز شرايط جهان به گونه اي است كه بسياري تلاش مي كنند براي فروش كالاهاي خود اقتصاد و بازار ساير كشورها را نابود كنند.
رئيس جمهور در خصوص تهديدات نظامي كشورهاي غربي از جمله تهديدات رژيم صهيونيستي عليه ايران تصريح كرد: رژيم صهيونيستي آرزو دارد تا عليه جمهوري اسلامي ايران اقدام نظامي انجام دهد اما مي داند كه به اجرا رساندن آن موضوعي ساده نيست.
احمدي نژاد در پاسخ به سوالي مبني بر اين كه «آيا پس از چند دهه سياست هاي خصمانه آمريكا عليه ايران زمينه اي براي گفت وگو با دولت آمريكا وجود دارد» گفت: اين ها در حقيقت يك گروه در آمريكا هستند؛ ملت ايران منعي براي گفت وگو با هيچ كس ندارد و هركس براساس عدالت و احترام به حقوق شان جلو بيايد از آن استقبال مي كند و در حقيقت اين موارد، زمينه هاي تعامل و گفت وگو است كه بايد از سوي طرفين پذيرفته شود و گفت وگوي يك طرفه پاسخگو نخواهد بود.
احمدي نژاد با بيان اين كه «جمهوري اسلامي ايران در موضوعات گوناگون در حال همكاري با چين و روسيه است و ممكن است در جريان اين همكاري ها اتفاق نظر و يا اختلاف نظر نيز ميان كشورها وجود داشته باشد» گفت: در نگاهي كلي، سه كشور ايران، روسيه و چين در يك بلوك قرار دارند و اين به معناي آن است كه ما به لحاظ همسايگي و مباني نگاه به صحنه بين الملل بايد همكاري بيشتري با يكديگر داشته باشيم. البته همكاري ما با كشورهاي چين و روسيه همكاري صددرصد نيست، اما منطق ما در خصوص اين همكاري هم منطق صفر و صد نيست و با هم در حال همكاري هستيم.
وي با بيان اين كه «درباره نحوه تعامل با آژانس و 1+5 نيز در آينده بايد تدبير كنيم» گفت: آن ها از تمامي اهرم ها عليه ملت ايران استفاده كرده و در واقع خودشان راه گفت وگو باملت ايران را سخت مي كنند.
رئيس جمهور با بيان اين كه «غربي ها به دنبال آن هستند كه تحولات منطقه را به نفع خود رقم بزنند و در اين راستا از تمام ابزارهاي رسانه اي و قدرت و ثروت خود استفاده مي كنند» گفت: بي ترديد در اين شرايط جمهوري اسلامي ايران نيز بايد فعال باشد اما تفاوت ما با غربي ها اين است كه ايران نمي خواهد اين تحولات به نفع ايران رقم بخورد بلكه علاقه مند است به نفع ملت ها مديريت شود چرا كه معتقديم اگر ملت ها آزاد و مستقل باشند برآيند تصميم آنها به نفع ما خواهد بود. وي افزود: در موضوع سوريه هم معتقديم كه دولت و ملت سوريه بايد با هم و در فضاي تفاهم تصميم بگيرند و بيگانگان حق هيچگونه دخالتي ندارند.
رئيس جمهور در پاسخ به سوالي درباره علت حضور گسترده شركت هاي خارجي به ويژه شركت هاي اروپايي و آمريكايي برغم تحريم هاي برخي دول غربي در ايران، اظهار كرد: ايران كشوري بزرگ و ثروتمند است و بهترين كشور براي سرمايه گذاري به شمار مي رود؛ بي ترديد كشوري 75 ميليون نفري با درآمد سرانه اي بالا و مردمي كه به دنبال بهترين ها هستند، بازار مناسبي براي سرمايه گذاري و حضور شركت هاي خارجي مي باشد.

زنگ (گفت و شنود)

گفت: باني درازگوش تروا طي مقاله اي در سايت «روز آنلاين» نوشته است «ما گروه هاي اپوزيسيون فقط بلديم يكديگر را جر بدهيم و پاچه همديگر را بگيريم».
گفتم: در جريان فتنه 88 كه از «پيوند مستحكم گروه هاي اپوزيسيون با يكديگر» سخن مي گفتند!
گفت: آره! اما حالا كه فتنه شكست خورده و آمريكا و انگليس و اسرائيل گروه هاي اپوزيسيون را مثل گله بي صاحب رها كرده اند، اين حيووناي زبون بسته از بيكاري بدجوري به جان هم افتاده اند.
گفتم: يارو از بيكاري حوصله اش سر رفته بود، زنگ در خونه خودش رو ميزنه و فرار ميكنه!

مدير مسئول كيهان در همايش بزرگ بسيجيان گلپايگان:
خيزش هاي اسلامي منطقه و جنبش وال استريت سند موفقيت بسيج است

شب عاشورا، كساني كه نقشه راه را در دست داشتند، حتي از دل سپاه عمر سعد نيز بيرون آمده و خود را به اردوگاه امام حسين عليه السلام رساندند و همراه او براي هميشه بر تارك تاريخ درخشيده و نور پاشيدند و كساني كه نقشه راه را در اختيار نداشتند، اگرچه پا به پاي حسين(ع) تا كربلا آمده بودند ولي در بزنگاه سرنوشت ساز اردوگاه الهي حضرت را ترك كردند.
حسين شريعتمداري، مدير مسئول كيهان روز شنبه 5 آذرماه در همايش بزرگ بسيجيان گلپايگان كه با حضور انبوه مردم متدين و انقلابي و مسئولان اين شهر در محل امامزاده هفده تن برپا شده بود و نيز در جلسه شوراي اداري گلپايگان و سپس در پاسخ به پرسش هاي برخي از بسيجيان شركت كننده در اجتماع بزرگ آنان؛ بسيج را عقبه پرشمار از سپاه كم شمار، اما تاريخ ساز امام حسين عليه السلام دانست كه بعد از هزار و چند صد سال به اردوگاه آن امام بزرگوار پيوسته اند و گفت؛ خيزش هاي اسلامي منطقه و موج بيداري فراگير در جنبش وال استريت، سند موفقيت و كارآمدي بسيج است و نشان مي دهد كه بسيجيان، آدرس قيام حسيني را از امام راحل و خلف حاضر او به درستي دريافت كرده و اين راه را خوش به نشان آمده اند. مدير مسئول كيهان با اشاره به پيش بيني هاي مكرر حضرت امام(ره) درباره صدور انقلاب و آينده رو به سقوط قدرت هاي استكباري گفت؛ آمريكا و متحدانش از يكسو با سقوط ديكتاتورهاي دست نشانده در كشورهاي اسلامي روبرو هستند كه عقبه استراتژيك آنها در منطقه بوده اند و از سوي ديگر گريبان خود را در دست توانمند جنبش وال استريت مي بينند كه مشروعيت نظام سرمايه داري را به چالش جدي كشيده است و در همان حال با بحران بي سابقه مالي و اقتصادي در هر دو منطقه دلار و يورو دست و پنجه نرم مي كنند. بدهي مالي 15هزار ميليارد دلاري آمريكا كه به گفته وزير خزانه داري اين كشور همه روزه 56 ميليارد دلار به آن افزوده مي شود. بدهي هاي كلان يونان، ايتاليا، فرانسه، بحران اقتصادي اسپانيا و استراليا همزمان با گسترش دامنه جنبش وال استريت در 1200 شهر بزرگ جهان، آينده هولناكي براي دشمنان قدرتمند ديروز ايران اسلامي رقم زده است كه نشانه هاي آن از هم اكنون به وضوح قابل ديدن است. شريعتمداري بعد از اشاره به شواهد مستندي كه از استيصال آمريكا و متحدانش حكايت مي كرد پرسيد؛ پروژه هاي زنجيره اي آمريكا عليه ايران اسلامي نظير، گزارش اخير آمانو، قطعنامه هفته گذشته سازمان ملل، متهم كردن ايران به تلاش براي ترور سفير عربستان و رجزخواني درباره احتمال حمله نظامي غير از اعتراف غرب به شكست در برابر ايران اسلامي چه تفسير ديگري مي تواند داشته باشد؟ مدير مسئول كيهان در ادامه سخنان خود گفت؛ اصلي ترين مشكل دشمنان بيروني، الگوي الهام بخش انقلاب اسلامي است كه براي مقابله با آن به پياده نظام داخلي خود چشم اميد بسته اند و انتخابات مجلس نهم را فرصت مناسبي براي آن مي دانند. شريعتمداري افزود؛ آمريكا در اين عرصه نيز با دشواري ديگري روبروست و آن، اين كه در جريان فتنه آمريكايي- اسرائيلي 88 تمامي مهره هاي خود را به ميدان آورده و سوزانده است. اصلاح طلبان از نگاه مثلث آمريكا، انگليس و اسرائيل به چوب كبريت هايي شبيه هستند كه يك بار براي آتش افروزي مصرف شده و سوخته اند. مدير مسئول كيهان گفت؛ دقيقاً به همين علت است كه مدعيان اصلاحات يك مأموريت سه بعدي را برعهده دارند. از يكسو تلاش مي كنند خيانت بزرگ خود را كمرنگ جلوه داده و به درون نظام بازگردند، از سوي ديگر در ائتلاف نانوشته با حلقه انحرافي به تفرقه افكني در ميان اصولگرايان پرداخته اند و نهايتاً؛ زير سؤال بردن انتخابات مجلس نهم با هدف مخدوش كردن الگوي مردم سالاري ديني را دنبال مي كنند كه مقابله با اين سه ترفند آسان، اما نيازمند بصيرت و شناخت سره از ناسره است. شريعتمداري درباره آن عده از مدعيان اصلاحات و حامي فتنه كه اكنون توبه كرده و يا ادعاي توبه مي كنند و در پي ورود به خانه ملت هستند ، گفت؛ كفش دزدي كه توبه كرده اگر كفش هايي كه دزديده است را پس بدهد، مي توان با احتياط، به مسجد راه داد، اما هيچ عاقلي كفش دزد را پيشنماز نمي كند!

سخنگوي وزارت امور خارجه : گزارش كميته حقيقت ياب نشانه نقض گسترده حقوق مردم بحرين است

سخنگوي وزارت امور خارجه كشورمان مفاد گزارش منتشره توسط كميته حقيقت ياب بحرين را بازگوكننده رفتار خشونت آميز و نقض گسترده حقوق مردم بحرين دانست.
رامين مهمانپرست با اشاره به مفاد گزارش كميته حقيقت ياب بحرين كه اعضاي آن از سوي پادشاه اين كشور تعيين شده اند، اظهار داشت: همانگونه كه بارها بر اصول سياست خارجي كشورمان در ارتباط با تحولات بيداري اسلامي منطقه تاكيد شده است، جمهوري اسلامي ايران پاسخگويي به مطالبات مشروع مردم توسط حكومت هاي منطقه را رويكرد صحيح مواجهه با اين خواسته ها دانسته و هر نوع برخورد خشونت آميز با حركت مسالمت جويانه مردمي را مردود مي داند.
وي يادآور شد: جمهوري اسلامي ايران معتقد است دخالت نيروهاي نظامي و امنيتي خارجي در مسائل داخلي اين كشورها تنها موجب پيچيده ترشدن اوضاع و عميق ترشدن زخم هاي موجود شده و فاصله بين ملت ها و حكومت ها را افزايش مي دهد.وي همچنين مفاد گزارش منتشره توسط كميته فوق را بازگوكننده رفتار خشونت آميز و نقض گسترده حقوق مردم بحرين خواند و اظهار اميدواري كرد، حاكمان اين كشور ضمن خودداري از بكارگيري خشونت و سركوب، با اتخاذ تدابير مناسب و براساس شيوه هاي مردم سالارانه به مطالبات مشروع مردم پاسخ مثبت دهند.

آقا اردشير! يا دهانت را ببند يا خودت را دار بزن (خبر ويژه)

شبكه بالاترين از گردانندگان گروه موسوم به شوراي هماهنگي سبز خواست دهانشان را ببندند و نه موضع بگيرند و نه بيانيه بدهند.
روز گذشته گرداننده اين گروه در بيانيه اي به بهانه 16آذر از بن بست شاخه دانشجويي فتنه گران خبر داده و نوشته بود: انتظار مي رود اين گروه به جاي تسليم شدن راه اميد بگشايند و راه هاي جايگزين براي اعتراض پيدا كنند. ما از آنها مي خواهيم به هر نحو ممكن تلاش كنند.
به دنبال انتشار اين بيانيه در سايت كلمه، پايگاه اينترنتي بالاترين واكنش نشان داده و نوشت: من بيانيه مي دهم پس هستم. آقاي شوراي هماهنگي خيالي سبز آيا شما هم شهامت داريد بجاي بيانيه هاي نخ نما دست بكار عملي بزنيد؟! مثلا كديور و خاتمي ريش دكولاره خود را زده، با كت شلوار و كراوات سبز عكس بگيرند و به خبرنگاران دهند. يا آقاي امير ارجمند ! در حاليكه حداقل با كراوات خود را به طور نمادين دار زده ايد و ديگر زبان نداريد كه بيانيه دهيد، پرچم سبز را در دست بگيريد و آنرا به خانم حقيقت جو هديه كنيد.
يا خانم حقيقت جو شما هم قدرت اين را داريد كه حداقل در اعتراض تمام لباس خود را بكنيد و بر سر اصلاح طلبان باد محور بكوبيد.
بالاترين اضافه كرد: اگر عرضه اين كارها را هم نداريد ببنديد دهانتان را و بيانيه هم ندهيد كه خسته شديم از اين همه خيمه شب بازي.
در همين حال حسن داعي از عناصر نزديك به سازمان تروريستي منافقين در سايت خود افشا كرد كه در حاشيه دادگاه فدرال ماه پيش خود، اردشير امير ارجمند فراري بهمراه تريتا پارسي رئيس گروه ناياك با برخي از مقامات آمريكايي در واشنگتن ملاقات كرده و درخواست كمك مالي داشته است.

گزارش جرس از مزدوري اصلاح طلبان در خارج كشور (خبر ويژه)

ارگان حلقه لندن مي گويد مانند توده اي ها كه طرفدار وابستگي به شوروي بودند، امروز هم گروهي پيدا شده اند كه حامي ارتباط مالي و سياسي با آمريكا هستند اما همان طور كه ملت ايران سازمان مجاهدين (منافقين) و بختيار را نبخشيد، اين طيف ها را نيز نمي بخشد.
«جرس» كه توسط محسن كديور -يكي از جايزه بگيران محافل غربي با دو سفر مخفيانه به اسرائيل- مديريت مي شود، در مطلبي به قلم محمد برقعي از اعضاي گروهك ملي-مذهبي نوشت: در سال هاي اخير با مرگ شوروي و حزب توده، توده اي هاي ديگري در حال رشد هستند با همان فلسفه منتها جاي شوروي را غرب و به ويژه آمريكا گرفته است. اما ملتي كه توده اي ها را به خاطر ضعف نفس و بي اعتمادي به توان ملت سرزنش كردند و آنان را وابسته و جيره خوار و مجري اوامر شوروي خواندند، حال همين نگرش را نسبت به توده اي هاي نوين دارند. سخن از گرفتن كمك مالي است كه آقاي ابراهيم نبوي مي گويند ملت ايران و سران جنبش سبز به ظاهر مي گويند «نه» اما در حقيقت همه مي گويند «آري» و اين سخن پاره اي از روشنفكران ايراني، بويژه ساكنان خارج از كشور است. اين نظر بويژه در ميان كساني كه بعد از دوران اصلاحات به غرب پناهنده شده اند تقريبا عموميت دارد. معدودي از اين جماعت آشكارا جاسوسي براي بيگانگان را تحسين مي كنند و در مورد ضرورت حمله نظامي مي نويسند. برقعي خطاب به اين طيف نوشت: اگر شما خواستار اسلحه و تامين مخارج نيروي نظامي مثل سازمان مجاهدين بوديد خوب شايد چاره اي نداشتيد جز كسب حمايت از يك دولت ديگر. اما اگر كمك مالي را فقط براي كار تبليغاتي و سازماندهي در آينده مي خواهيد چرا اين پول را از خود ايرانيان مقيم خارج نمي گيريد؟ جامعه اي كه آنقدر توان دارد كه مثلا در همين شهر واشنگتن 2 ماه گذشته جشني برپا كند كه وروديه آن 150دلار بود و سالني با گنجايش نزديك به 1500 نفر پر شد و تازه جمعيت ايراني واشنگتن در مقابل لس آنجلس به حساب نمي آيد. بگذريم از كنسرت ها و برنامه هاي سرگرمي و تورهاي مسافرتي و حتي سمينارهاي روانشناسي و مشكلات خانوادگي. اين عدم موفقيت بيانگر دو امر است؛ الف- جامعه خريدار صحبت و فعاليت هاي شما نيست و لذا براي آن هزينه هم نمي خواهد بكند. ب- نمي توانيد بگوييد ايرانيان براي فعاليت هاي سياسي و مدني مايه نمي گذارند، زيرا در زمان انقلاب شاهد بوديم كه مردم حتي زيورآلات خود را در كيسه اعانات مي ريختند و براي پيروزي انقلاب و حفظ آن از مال و جان دريغ نداشتند. پس بايد بگوييد ايرانيان خارج در اين زمان مردم بي مسئوليتي هستند و حاضر به مبارزه نيستند. خوب اگر اين مردم از اين كم خطرترين و كم هزينه ترين كمك ها سر باز مي زنند چگونه انتظار داريد براي مراحل جدي تر مبارزه پا پيش بگذارند؟ پس در هر دو صورت جامعه ايرانيان با تمام امكاناتش حاضر نيست با شما همراهي كند. خوب چگونه انتظار داريد ماليات دهندگان كشورهاي غربي هزينه شما را بدهند آن هم در زماني كه كشورهاي غربي از سر ناچاري بسياري از بودجه هاي خدماتي خود را كم كرده يا حذف مي كنند؟
نويسنده سپس مي پرسد: اصلا كاربرد اين كمك ها چيست؟ اگر دسترسي به وسايل ارتباط جمعي است كه مگر اين همه راديو و تلويزيون نيست. از بي بي سي، راديو فردا، صداي آمريكا، ده ها بلكه صدها راديو و تلويزيون اينترنتي، ده ها سايت و نشريه ممكن است گفته شود براي گردهمايي ها و كنفرانس ها نياز به بودجه است كه سوال اين است كه اگر مردم آنقدر علاقمند نيستند كه هزينه نشست ها را تامين كنند اين نشست ها براي كيست؟ به همين سبب نيست كه افرادي با هزينه قابل توجهي از كشوري به كشوري مي روند ولي مجالس آنان چنان كساد است كه در اكثر موارد تعداد شركت كنندگان در جلسات كمتر از تعداد سخنرانان است. اگر قرار بود از كيسه خليفه خرج نشود با تكنولوژي هاي جديد اصلا براي تبادل نظر و سخنراني و حتي كار سازماني نيازي به سفر و اين همه هزينه نيست كه نيازي به تكدي باشد.
شايد اگر تنها گروهي توجيهي براي طلب بودجه داشته باشند سازمان مجاهدين است كه نيروي نظامي دارد و سازمان هم به همين مناسبت به همكاري صدام تن داد و حالا هم از آمريكا مي خواهد كه حيات آنان را تضمين كند.
وي اضافه كرد: هر ملتي فرهنگ خود را دارد و از همان زاويه به جهان مي نگرد. مردم ايران در اثر تجربه تلخ تاريخي خود به دخالت بيگانگان بسيار بدبين هستند. اين ملت در تجربه ديده، حداقل در دو سده گذشته، بسياري از رجال سياسي آن جيره خواران روس و انگليس و بعد آمريكا بودند. ميرزاآقاخان نوري اين خائن به ملت مثل پاره اي از رجال دوران قاجار تابعيت دوگانه داشت و همين كه حكومت ايران او را مجرم شناخت به سفارت انگليس به عنوان يك تبعه انگليس پناه برد. مردم ايران بزرگاني [!!] چون شاپور بختيار و تيمسار مدني را به خاطر گرفتن پول از غرب رد كردند زيرا ديدند كه كار شاپور بختيار به همكاري فعالانه با صدام براي حمله به ايران كشيد، همان عاقبت شومي كه دامن يكي از فداكارترين و مبارزترين سازمان هاي سياسي ايران يعني مجاهدين را گرفت. فراماسيونري كه يك سازمان روشنفكري و مترقي جهاني بود در ايران نامي چنان زشت يافت كه هركس كه به آن منتسب مي شد از سوي مردم كاملا طرد مي شد.
برقعي نتيجه مي گيرد: «لذا اگر ملت ايران توده اي ها را با تمام وطن پرستي شان [!؟] نبخشيده اند ضرورت به دنبال غربيان راه افتادند تا مخارج فعاليت هاي سياسي آنان را تامين كند، نخواهند بخشيد.»
شايان ذكر است برخي از همان توده اي ها و ماركسيست هاي سابق هم اكنون در خدمت سرويس هاي جاسوسي آمريكا و انگليس درآمده اند همچنان كه برخي چپ هاي اسلامي سابق كه بعدها مدعي اصلاح طلبي شدند، اينك مسير مشابهي را با توده اي هاي نفتي و چپ هاي آمريكايي و انگليسي طي مي كنند.

نيوزمكس: وضعيت متحدان آمريكا وخيم است (خبر ويژه)

مدير يك موسسه مطالعاتي آمريكا در گفت وگو با شبكه خبري نيوزمكس ضمن انتقاد از سياست هاي اوباما، از پاي درآوردن ايرانيان را غيرممكن دانست.
به گزارش باشگاه خبرنگاران «گافني»، مدير موسسه مطالعات سياسي، راجع به دوره رياست اوباما گفت: سه سال حكومت وي جهان را ناامن تر از قبل نموده است بويژه در خاورميانه كه وضعيت بغرنجي حكمفرما مي باشد.
وي كه وضعيت متحدين واشنگتن به ويژه رژيم صهيونيستي را به خاطر سياست هاي اوباما وخيم توصيف كرد و گفت: به طور ويژه متحد ما اسرائيل در خاورميانه آسيب پذير شده است. اين وضعيت تا سال آينده بدتر خواهد شد و شما اين را خواهيد ديد. ما در چندين ناحيه شكست را مشاهده خواهيم كرد.
وي پيروزي اسلامگرايان در تونس، ليبي، مصر و اوج گيري حزب الله لبنان و تقويت مواضع حماس در غزه را از اين گونه موارد برشمرد.
مدير موسسه مطالعات سياسي آمريكا راجع به ايران گفت: فكر نمي كنم عاملي ايرانيان را از راه رسيدن به اهداف هسته اي شان بازدارد. البته بايد آن ها را متوقف كرد.
وي راجع به تحريم هاي وضع شده نيز گفت: فكر نمي كنم اين طور مواردي كمكي به موضوع هسته اي ايران كند.

موجوديت اسرائيل از همه طرف در خطر است (خبر ويژه)

تحليلگران صهيونيست معتقدند موجوديت رژيم صهيونيستي از جهات مختلف در معرض خطر و نابودي است.
«ايتان هابر» تحليلگر سياسي صهيونيست و مدير دفتر اسحاق رابين نخست وزير اسبق رژيم صهيونيستي معتقد است، سه عامل براي تهديد موجوديت اين رژيم وجود دارد كه برخورد با آن بايد نه نظامي بلكه بر اساس درايت و تعقل سياسي باشد.
به گزارش العالم به نقل از سايت اينترنتي عرب 48، وي گفت: اولين تهديد براي موجوديت اسرائيل بهار عربي است، زيرا احتمالا سبب لغو معاهدات اسرائيل با كشورهايي مانند مصر و اردن مي شود و نيروهاي اسلامگرا قدرت را به دست مي گيرند و در نتيجه اسرائيل را گروه هايي محاصره مي كنند كه آن را به رسميت نمي شناسند. اين تحليلگر صهيونيست گفت: دومين عامل، تلاش ها براي مشروعيت زدايي از اسرائيل است. تلاش ها و تحولات سياسي با اين هدف در سال هاي اخير از سوي شماري از كشورهاي عربي- كه برخي از آنها دوستان اسرائيل هستند- زياد شده است و ممكن است به اقتصاد اسرائيل و ديگر عرصه ها لطمه بزند.
وي سومين تهديد را از منظر بافت جمعيتي دانست و گفت: تغييرات در بافت جمعيتي نه در سطح فلسطين و نه در سطح جهان عرب به نفع اسرائيل نيست. زماني كه مصر معاهده صلح با اسرائيل را امضا كرد، جمعيت آن 32 ميليون نفر بود اما اكنون اين كشور 84 ميليون نفر جمعيت دارد كه خطري براي اسرائيل به شمار مي رود.
در همين حال آوي ديختر رئيس اسبق «شاباك» (رئيس سرويس امنيت داخلي اسرائيل) نسبت به اوضاع طوفاني مصر ابراز نگراني كرد و اسلامگرايان به ويژه اخوان المسلمين را خطري بزرگ براي تل آويو توصيف كرد.
به گزارش قدسنا، ديختر تصريح كرد: جماعت اخوان المسلمين مصر به عنوان يك مشكل اساسي و خطري بزرگ بر سر راه رژيم صهيونيستي خودنمايي مي كند.
اين عضو «كنست» رژيم تاكيد كرد: ارتباط اخوان المسلمين با حماس - شاخه اخوان در فلسطين- مي تواند غزه را به خط مقدم تحقق آرزوها و اهداف حماس و اخوان المسلمين تبديل كند. اخوان المسلمين سعي مي كند كه بين احزاب و گروه هاي طرفدار و وابسته به آنها نوعي يكپارچگي و اتحاد جغرافيايي ايجاد كنند.

بيائيد يواش تر همديگر را جر بدهيم! (خبر ويژه)

همكار فراري نشريات زنجيره اي از وضعيت ماليخوليايي درون محافل ضد انقلاب در سربالايي مقابله با جمهوري اسلامي خبر داد. ابراهيم نبوي مي گويد اين محافل همديگر را پاره پاره مي كنند.
وي در سايت روزآن لاين با اشاره به برخي افشاگري هاي متقابل طيف هاي اپوزيسيون درباره زد و بندهاي همديگر و اينكه «اگر به جان هم نيفتيم و همديگر را پاره نكنيم واقعاً گناه بزرگي كرده ايم»، مي نويسد: فلان آقايان حق دارند [...] همديگر را آويزان كنند وسط اينترنت. مثلاً ما سبزها خيلي آدم هاي نازنيني هستيم. يك شبكه تلويزيوني داريم به اسم رسا كه همه سبزها به آن فحش مي دهند، بعضي ها هم از آن استفاده مي كنند و به آن فحش مي دهند، يا مثلاً وب سايت جرس كه ماه قبل همه اعضا و كاركنانش داشتند از گرسنگي تلف مي شدند، تا عده اي از ايرانيان كه حاضرند جان شان را براي جنبش سبز بدهند، ولي ترجيح مي دهند پول شان را بدهند بروند مسافرت، چون يك انسان كه مي خواهد جانش را بدهد، حداقل قبل از مردن بايد يك سفر رفته باشد، تصميم گرفتند به اندازه اي كه جرس زنده بماند به او كمك مالي كنند.
همكار مهاجراني در پروژه تاريخي درازگوش تروا ادامه مي دهد: آيا وقتي ما فرياد زديم و مي زنيم و خواهيم زد كه اگر موسوي دستگير بشه ايران قيامت مي شه، و حالا موسوي 8 ماه است دستگير شده، نبايد هفته اي شش بار يواشكي و زيرجلكي به او متلك بگوئيم و هفته اي يك بار هم مستقيماً دهنش را از پشت ديوار و از راه دور آسفالت كنيم؟ خوب در اين وضع طبيعي است وقتي من مي بينم كه طرفداران كروبي به موسوي بد مي گويند من هم هرچه دهانم بيايد بطور آشكار به واحدي و بطور پنهان به خود كروبي مي گويم. بالاخره ما بايد همه حرف هايمان را بزنيم و اگر دست مان رسيد آبروي همديگر را ببريم. مي زنيم از همين حالا پدر هم را درمي آوريم، كه اگر در جنبش بعدي پيروز نشديم حداقل روي همديگر را كم كرده باشيم. البته توجه داريد كه ما در دنياي آزاد زندگي مي كنيم و بايد همديگر را نقد كنيم، به هم تهمت بزنيم، به هم فحش خواهر و مادر بدهيم و حالا كه طبق قانون كشتن ديگري ممنوع است، حداقل چيزي از طرف باقي نگذاريم كه اگر فردا مشكلات مان حل شد، طرف نتواند از جايش بلند شود.
وي با هجو اپوزيسيون خارج نشين سابقه دار نوشت: البته باور كنيد كه ما تجربه نداريم، وگرنه اين دوستان اپوزيسيون قديمي كه سي سال است در محيط دموكراتيك دارند همديگر را جر مي دهند، ببينيد چقدر با هم دوست هستند؟ مثلاً يك اتحاد جمهوريخواهان درست مي كنند كه 290 تا عضو دارد، 390 تا جناح، بعد يك گروه سلطنت طلب داريم كه اينها همه شان وجه اشتراك شان اين است كه با رضا پهلوي و فرح پهلوي مخالفند، در عوض يك گروه بزرگ از طرفداران جمهوري هستند كه طرفدار سلطنت طلبان هستند. اين سلطنت طلبان اكثراً طرفدار انتخابات آزاد براي برگزيدن پادشاه هستند. خودشان هم نامزد پادشاهي هستند. ما بايد از اين دوستاني كه از بيست سالگي در محيط دموكراتيك بزرگ شدند و با ليبراليسم و دموكراسي و تسامح و تساهل بزرگ شدند و اكثراً طرفدار براندازي و انقلاب هستند ياد بگيريم. مثلاً از همين حزب كمونيست كارگري كه 120 نفر هستند و 270 تا راديو و تلويزيون و نشريه دارند كه به هم فحش مي دهند. مدتي قبل وقتي انقلاب تونس پيروز شد راه افتاده بودند بروند تونس براي تشكيل حزب كه يكي از آنها كه تازه پانزده سال است از ايران آمده و فارسي را مي تواند با لهجه سوئدي حرف بزند، به آنها گفت كه ايران يك جاي ديگر است(!)
ابراهيم نبوي همچنين تصريح كرده است: باز هزار بار خدا را شكر، نه، دو هزار بار خدا را شكر كه اصلاح طلبان حداقل با هم وحدت نظر دارند، حالا اينكه يك عده از آنها با خاتمي مخالف اند، يك عده رهبرشان گنجي است، يك عده رهبرشان موسوي است، يك عده رهبرشان مشاركت است، يك عده از مشاركتي ها طرفدار شاخه جوانان هستند، عده اي هم طرفدار شوراي مركزي هستند. اما هرچه باشند به قانون اساسي و مبارزه در درون نظام اعتقاد دارند. البته همه شان اينطور نيستند، خيلي هاشان لائيك هستند، اكثراً سكولار هستند، عده اي از آنها معتقدند هر اصلاحاتي بايد بعد از اعدام موسوي صورت بگيرد. البته اينها فقط شامل بيست درصد اصلاح طلبان مي شود، هشتاد درصد آنها به خاتمي اعتقاد دارند، از اين هشتاد درصد تعدادي شان به خاتمي قبل از 18 تير اعتقاد دارند، عده اي به خاتمي بين 18 تير تا ارديبهشت 79، عده اي معتقدند خاتمي خوب است بخاطر كارهايي كه نكرد. ولي همه كه اين طوري نيستند، شايد چهل درصد اصلاح طلبان خاتمي را كاملاً قبول دارند و معتقدند تنها اشكالش كارهايي است كه كرده، در حالي كه عده اي معتقدند خاتمي مهم ترين كارش كارهايي است كه كرده و مهم ترين عيبش حرف هايي است كه زده. اما بيست درصدي هستند كه بدون هيچ شك و ترديدي خاتمي را قبول دارند، آنها مدتهاست كه دارند فكر مي كنند حرف بزنند يا نه، كاري بكنند يا نه و عاشق اين هستند كه خاتمي بشود رئيس جمهور بعد از نيم ساعت استعفا بدهد.