دو نگاه به انتخابات (يادداشت روز)

آغاز فرايند ثبت نام كانديداهاي انتخابات مجلس نهم، به معناي ورود جامعه سياسي كشور به يك دوران كاملا جديد است. دوراني كه دوباره يك انتخابات در نقطه كانوني آن قرار خواهد داشت و بنابراين رخدادهاي آن مي تواند با ساير مقاطع زماني تفاوت فراواني داشته باشد. براي داشتن يك فهم كلي از اينكه سير تحولات در انتخابات مجلس نهم به چه سمتي خواهد رفت، يكي از بهترين روش ها آن است كه ببينيم اساسا پديده انتخابات در ايران چه كاركردهايي دارد و اين كاركردها تا كجا سياسي و از كجا به بعد امنيتي است.
به طور كلي پديده انتخابات در ايران همواره از دو منظر متفاوت نگريسته شده است؛ يك منظر، منظري است كه مي توان آن را نگاه ساختارگرايانه به انتخابات دانست. از اين منظر، انتخابات يك پديده سياسي است و كاركرد اصلي آن هم ايجاد مكانيسمي است براي ورود مسالمت آميز و قانونمند به ساختار قدرت، از جانب كساني كه اين ساختار را قبول دارند و به قواعد آن احترام مي گذارند.
انتخابات به اين معنا، چند ويژگي اساسي دارد.
نخست اينكه همزمان با به آزمون گذاشتن مقبوليت اين يا آن گروه سياسي خاص، مقبوليت كل نظام سياسي را در هر حال افزايش مي دهد چرا كه اين كليت نظام سياسي است كه ظرف و مجال لازم براي گردش مسالمت آميز قدرت ميان گروه هاي سياسي را فراهم آورده است. به معناي هانتينگتوني كلمه، در اينجا، انتخابات همواره دو برنده دارد: يكي فرد يا گروهي كه نتيجه را از آن خود كرده و ديگري كلان نظام سياسي كه فضاي لازم براي رقابت گروه هاي سياسي را فراهم آورده است.
ويژگي دوم اين است كه انتخابات در اين معناي خاص، اساسا ميان كساني برگزار مي شود كه مشروعيت نظام و سازوكارهاي آن را قبول دارند و به آن گردن نهاده اند. انتخابات در مفهوم ساختارگرايانه آن هيچ مجالي براي فعاليت به آنچه عموما اپوزيسيون خوانده مي شود نمي دهد. هر كسي كه وارد صحنه انتخابات مي شود به طور پيش فرض اين موضوع را پذيرفته كه ساز و كارهاي تنظيم كننده فرايند انتخابات همان است كه به طور پيشيني توسط اسناد بالادستي نظام سياسي معين شده است. بنابراين، ورود به انتخابات و رقابت سياسي در چارچوب آن هيچ جايي براي اعتراض به مكانيسم هاي اجراي آن باقي نمي گذارد مگر اينكه فردي قصد بهانه جويي و به هم زدن ميز بازي را داشته باشد.
و ويژگي سوم اين است كه انتخابات در معناي ساختارگرايانه اش، سعي مي كند مفهوم انتقال قدرت از بازنده به برنده را -كه علي القاعده در ذات خود مفهومي چالش زاست- به پديده اي نرم، روان و فاقد هزينه تبديل كند تا مردم اطمينان پيدا كنند كه انتخابات علاوه بر اينكه به ساختارهاي سياسي شكل مي دهد، نوعي مكانيسم حل منازعه با حداقل هزينه هم هست. آنچه در اينجا مهم است اين است كه توجه كش دادن بازي انتخابات به زماني پس از تعيين تكليف پاي صندوق راي، دقيقا به اين معناست كه كساني -عموما بازندگان- تصميم گرفته اند هزينه خود را روي سر كليت نظام سياسي و بلكه توده هاي مردم سرشكن كنند و به اصطلاح باخت خود را به باخت همه تبديل نمايند.
در يك جمع بندي، انتخابات از منظر ساختارگرايانه عامل ثبات و مستحكم سازي ريشه ها و ساختار نظام سياسي است و با حكم كردن قاعده «راي اكثريت» بر فرايندهاي سياسي، يك روش كم هزينه براي مديريت چالش هاي عموما سخت و متصلب سياسي فراهم مي كند.
اما حقيقت اين است كه اين تنها معناي انتخابات نيست. بويژه در ايران، بخشي از گروه هاي سياسي كه پيش از اين نام خود را اصلاح طلب گذاشته بودند واكنون بخش بزرگي از آنها ذيل عنوان فتنه گران دسته بندي مي شوند، نگاهي از اساس متفاوت به مقوله انتخابات دارند.
براي اين گروه چنان كه سابقه همه انتخابات پس از تير 1384 نشان مي دهد انتخابات در وهله اول مكانيسمي براي ورود بقاعده به ساختار قدرت نيست به دو دليل: اول اينكه اساسا به ساختار نظام اعتقاد ندارد و در تمام آن دوراني هم كه دولت و مجلس را در اختيار داشتند جز درآوردن اداي اپوزيسيون درون حكومت كاري نكردند و دوم، خود به خوبي مي دانند كه مدت هاست سرمايه اجتماعي كافي براي پيروزي مسالمت آميز در يك فرايند انتخاباتي شفاف را از دست داده اند و بنابراين حتي اگر بخواهند از حضور موفق در انتخابات ناتوانند.
اين گروه نگاهي ساختارشكنانه به انتخابات دارد و در اين سال ها همواره تلاش كرده از اين موضع وارد انتخابات شود. نگاه جريان اصلاح طلب به انتخابات آنگونه كه بويژه تجربه انتخابات رياست جمهوري دهم نشان داد بيش از آنكه روشي براي كسب مشروع قدرت باشد، پروژه اي است كه عموما كودتاي نرم خوانده شده است.
در تمام تجربه هاي شناخته شده كودتاي نرم يا مخملين، همواره يك انتخابات در قلب ماجرا قرار داشته و اساسا كودتاي رنگي يك عمليات انتخابات محور است. نگاه ساختار شكنانه به انتخابات تلاش مي كند انتخابات را از كاركرد واقعي آن كه تسهيل فرايند گردش قدرت است، تهي كرده و آن را به يك پديده امنيتي تمام عيار تبديل كند. به هر ميزان كه جنبه هاي امنيتي انتخابات بر جنبه هاي سياسي آن غلبه كند، پروژه كودتاي نرم موفق تر بوده است. تلاش براي قلب ماهيت انتخابات از يك پديده سياسي به يك پديده امنيتي و شكل دادن به حضور مردم به مثابه يك ناآرامي به جاي «مشاركت سياسي»، اساس فرايند كودتاي مخملي است.
اصلاح طلبان از سال 84 به اين سو هرگز به دنبال پيروزي در انتخابات نبوده اند چرا كه مي دانستند چنين تواني ندارند. كانديدا كردن فردي مانند محمد معين در انتخابات 84 و بعد كنار گذاشتن محمد خاتمي و به ميدان آوردن ميرحسين موسوي به وضوح حكايت از آن دارد كه اين جريان نه به دنبال يك رقابت سياسي سالم بلكه درصدد انجام «كار ديگري» بوده است كه انتخابات براي آن فقط يك محمل و يك بهانه است.
اكنون سوال اين است: انتخابات چگونه به مفهوم مركزي يك پروژه كودتاي مخملي تبديل مي شود؟ به عبارت ديگر آن چه مجموعه اقداماتي است كه كاركردهاي سياسي انتخابات را به كاركردهاي امنيت تبديل مي كند. 6 محور زير مقدمه اي براي يافتن پاسخ اين سوال هاست:
1- نخستين كاركرد غير سياسي انتخابات تبديل كردن آن به محلي براي افشاگري و بر ملا كردن اسرار نظام در رقابت هاي سياسي است. وقتي اين موضوع از حد بگذرد، در واقع ماهيت انتخابات تقلب شده و برنده آن نه هيچ كدام از گروه هاي حاضر در صحنه بلكه دشمن خارجي خواهد بود كه سخت تشنه دانستن اين اطلاعات است و در فرصت ديگري قادر به دستيابي به آن نيست.
2- دومين عاملي كه مي تواند انتخابات را به يك كودتاي نرم تبديل كند، تبديل مفهوم مشاركت سياسي مردم به آشوب و اغتشاش است. براي اينكه اين اتفاق رخ بدهد عموما به يك عامل واسطه نياز است . در سال 88 مفهوم تقلب اين نقش را ايفا كرد و شواهد نشان مي دهد اين بازي همچنان پايان نيافته است.
3- سومين كاركرد امنيت انتخابات تبديل به فرصتي براي شبكه سازي است. آمريكايي ها اكنون حدود يك دهه است كه اين هدف را در ايران تعقيب مي كنند و در سال هاي 84 و 88 به نحو كاملا عملياتي آن را پي گيري كرده اند. نشانه هايي هست كه تلاش هايي براي تكرار آن تجربه در سال 90 هم در حال انجام است اگر چه اين بار تجربه مديريت فتنه 88 توسط نظام فضا را براي هر نوع عمليات شبكه سازي به شدت ناامن كرده است.
4- چهارمين عاملي كه مي تواند انتخابات را به كانون يك عمليات مخملي تبديل كند، هماهنگي برخي گروه ها از داخل كشور با بيرون و فراهم كردن زمينه تشديد فشار خارجي به نظام است. اين پديده اي است كه اكنون در رفتار جريان فتنه به وضوح مي توان آن را اشاره كرد.
5- عامل پنجم تشديد شكاف هاي درون حاكميت از طريق از حد گذشتن بگومگوهاي انتخاباتي و تبديل رقابت به مخاصمه است. تشديد شكاف هاي درون نظام يكي از مهم ترين عواملي است كه دشمن را به تشديد فشار بيروني ترغيب و نسبت به نتيجه بخش بودن آن اميدوار خواهد كرد.
6- و آخرين عامل تبديل انتخابات به صحنه اي براي مشروعيت زدايي از مكانيسم هاي ساختاري نظام و وسعت دادن به حوزه نقد تا جايي است كه كليت نظام و اركان آن را هدف بگيرد.
يكي از مهم ترين شاخص ها براي سنجش بصيرت گروه هاي سياسي آن است كه ببينيم تا چه حد از مشاركت در تبديل انتخابات از يك پروژه سياسي به يك پروژه امنيتي پرهيز مي كنند.
مهدي محمدي

بيانيه رئيس مجلس خبرگان در سالگرد حماسه 9 دي:
مردم همراهي مردودين و ساكتين فتنه 88 با ژنرال هاي دشمن را فراموش نكرده اند

آيت الله محمدرضا مهدوي كني رئيس مجلس خبرگان رهبري در بيانيه اي پيرامون يوم الله 9 دي با تأكيد بر اينكه در حوادث تلخ سال 88 عده اي با عبور از خطوط قرمز نظام به ملت و رهبري مظلوم نظام بي مهري كردند، نوشت : مردم قصور ساكتين و مردودين فتنه را فراموش نكرده اند.
متن كامل اين پيام در زير مي آيد:
مردم آگاه و غيور ايران
يوم الله 9 ديماه در سال 1388 روزي ماندگار در صفحات تاريخ زرين انقلاب اسلامي است. بدون شك اين روز بزرگ يك نقطه عطفي است كه عظمت ملت ايران را بيش از پيش در نگاه جهانيان برجسته تر مي نماياند.
عمل بهنگام و تشخيص به موقع و تجلي ايمان ديني در دفاع از اسلام و انقلاب و رهبري مهمترين ويژگي 9 ديماه است اين ويژگي به حدي بزرگ بود كه از نگاه رسانه هاي دوست و دشمن پنهان نماند.
اينجانب ضمن تبريك به بصيرت الهي ملت مسلمان ايران و بزرگداشت يوم الله 9 دي نكاتي را در زير يادآور مي شوم:
1- حوادث تلخي در سال 88 به مناسبت دهمين دوره رقابت هاي رياست جمهوري به وقوع پيوست، عده اي با عبور از خطوط قرمز نظام به ملت و رهبري مظلوم انقلاب بي مهري كردند و متأسفانه با دشمنان قسم خورده نظام همصدا شدند، اينها كيد و مكر شيطان بزرگ را ناديده گرفتند و در زمين دشمن بازي خطرناكي را عليه امنيت و مصالح ملي آغاز كردند كه هنوز آن را خاتمه نداده اند. اينجانب از باب خيرخواهي به آنها مي گويم تا فرصت باقي است به دامن ملت برگردند و روز 9 دي را روز بازگشت به مردم و انقلاب بدانند.
2- از همان ابتداي فتنه سال 88 معلوم بود كه ولايت فقيه و موجوديت انقلاب اسلامي هدف اصلي دشمنان قرار گرفته است، همين مهم كافي بود كه برخي مي فهميدند موضوع جنگ نرم و دشمن عليه نظام جدي است و از همراهي با نامحرمان انقلاب پرهيز مي كردند. اما عليرغم هشدارهاي مقام معظم رهبري عده اي با ژنرال ها و افسران جنگ نرم دشمن همراهي كردند و از سوي مردم لقب ساكتين و مردودين را گرفتند. مردم قصور آنان را فراموش نكرده اند به همين دليل در راهپيمايي عظيم 9 دي تبري خود را از آنان اعلام كردند.
3- انصاف ، عدالت و نيز صبوري رهبري معظم انقلاب در برخورد با كساني كه متأسفانه تا مرز «بغي» پيش رفتند پرده اي از مهارت و هنر مديريت بحران توسط ايشان را نشان داد. غلبه صدق بر دروغ و تدبير بر مكر از عنايات خداوند بزرگ و توجهات حضرت ولي عصر(عج) مي دانيم خداوند را به خاطر خنثي شدن توطئه هاي دشمني كه با حضور ميليوني مردم در 9 دي تجلي يافت شاكريم.
4- يوم الله 9 دي روز درخشش حضور جوانان و نوجواناني بود كه به نمايندگي از نسل سوم انقلاب در ميادين و خيابانها حضور يافتند و صيانت از انقلاب و اسلام را از نسل پيشين تحويل گرفتند. اين حضور بي نظير دشمن را براي ضربه به انقلاب نااميد كرد. امروز نسل سوم انقلاب در جاي جاي صحنه هاي سياسي، فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و... حضور دارد و مؤمنانه تر از نسل اول و دوم در راه تداوم انقلاب گام برمي دارد.
حرف اصلي ملت ايران در روز 9 دي از زبان جوانان پاكباخته و شجاع اين مرز و بوم اعلام شد. حرف اين بود كه ما تا جان داريم پاي اسلام، انقلاب، امام و رهبري ايستاده ايم و شرارت دشمن را به هر شكلي كه باشد- چه سخت و چه نرم- دفع خواهيم كرد.
5- روز 9 دي روز وحدت و همگرايي ملت است روز 9 دي روز همصدايي ملت با رهبري معظم انقلاب اسلامي مبني بر جذب حداكثري و دفع حداقلي است لذا بزرگداشت روز 9 دي بزرگداشت روز وحدت ملي و انسجام اسلامي بر اساس آموزه ديني «تولي و تبري» است.
روز 9 دي هم افزايي ياران انقلاب است. روز 9 دي روزي است كه همگان به اين درك، فهم و حقيقت عظيم رسيدند، اگر پشتيبان ولايت فقيه باشند مملكت به دامن ديكتاتوري و استعمار خارجي نمي افتد.
6- مجلس خبرگان رهبري با تأسي به ملت بزرگ ايران در صيانت از جايگاه ولايت فقيه با بهره گيري از پيام مردم آگاه و بصير ايران در روز قيام 9 دي اعلام مي دارد، فقهاي بزرگ و علماي بصير خبرگان رهبري همان مسيري را مي روند كه ملت در 15 خرداد 42 ، 22 بهمن 57 و نيز 9 دي 88 با امدادهاي الهي رفتند.
اين مسير يك مسير الهي و مقدس است كه در گذشته انبياء و اولياء الهي در عمل به اوامر و نواهي خداوند طي كردند و ما در پيمودن آن لحظه اي ترديد نداريم.

شرط (گفت و شنود)

گفت: سايت ضد انقلابي بالاترين خطاب به مدعيان اصلاحات نوشته است «اگر انتخابات را عادلانه مي دانيد چرا در آن شركت نمي كنيد و اگر عادلانه نمي دانيد، چرا آن را تحريم نمي كنيد»؟!
گفتم: يعني گردانندگان سايت ضد انقلابي «بالاترين» نمي دانند مشكل اصلي جبهه اصلاحات اين است كه مردم و نظام اسلامي به وطن فروشان اجازه ورود به خانه ملت را نمي دهند.
گفت: چه عرض كنم؟! پس اين شرط گذاري و دودوزه بازي كردن ها براي چيست؟!
گفتم: به يك معتاد گفتند؛ به جاي ترياك و هروئين، برو پياده روي كن. در جواب گفت؛ باشه! اما به شرط شير يا خط. اگر شير اومد ترياك مي كشم، اگر خط اومد هروئين مصرف مي كنم! پرسيدند پس پياده روي چي؟ گفت؛ اگر سكه روي لبه خود نشست ميرم پياده روي!

اخبار و حواشي دومين روز ثبت نام انتخابات مجلس نهم

جانشين ستاد انتخابات كشور در دومين روز ثبت نام داوطلبان انتخابات مجلس، ميزان استقبال از ثبت نام در انتخابات را در روز اول مطلوب توصيف كرد و گفت آمارها نشان مي دهد روز دوم مطلوب تر از روز قبل است.
حسنعلي نوري در گفت وگويي با خبرنگاران در خصوص آخرين تحولات اين ستاد گفت: ستاد انتخابات همزمان با صدور دستور آغاز انتخابات نهمين دوره مجلس توسط وزير كشور كار خود را در 207 مركز حوزه انتخابيه و فرمانداري هاي سراسر كشور آغاز كرد.
وي با بيان اينكه براساس سيستم جامع انتخابات كه در قسمت كميته فناوري حوزه ستاد انتخابات طراحي شده، امكانات رصد ثبت نام همه حوزه هاي انتخابيه در وزارت كشور فراهم است، تصريح كرد: براساس قانون بايد آمار ثبت نام شدگان را پايان هر روز همراه شاخص هاي آنها به شوراي نگهبان و مراجع 4 گانه جهت بحث استعلام ارسال كنيم كه ديروز اين كار انجام شد و براساس آمار ثبت نام 254 نفر قطعي شد.
نوري اظهار داشت: براساس آماري كه تا اين لحظه از حوزه هاي انتخابيه سراسر كشور به دست ما رسيده مراجعه داوطلبان به حوزه هاي انتخابيه جهت ثبت نام در انتخابات نسبت به روز قبل مطلوب تر است.
به گفته وي در روز اول از 254 نفر ثبت نام كننده براي نمايندگي مجلس، 35 نفر بين 30 تا 35 سال سن داشتند، 39 نفر 36 تا 40 ساله بودند، 58 نفر 41 تا 45 ساله، 49 نفر 46 تا 50 ساله، 52 نفر 51 تا 55 ساله، 15 نفر 56 تا 60 ساله و 6 نفر هم بين 60 تا 70 سال سن داشتند.
وي افزود: اين ستاد با ثبت نام 461 نفر در روز دوم به كار خود پايان داد كه از اين ميزان 440 نفر مرد و 21 نفر زن هستند.
در همين حال صولت مرتضوي رئيس ستاد انتخابات كشور نيز شنبه شب در بخش گفت وگوي ويژه خبري كارهاي اجرايي اين ستاد را براي انتخابات تشريح كرد و با بيان اينكه 254 نفر در روز اول ثبت نام كرده اند گفت: از اين تعداد 245 نفر آقايان و 9 نفر خانم ها هستند.
از سوي ديگر؛ عبدالوهاب ميراشرفي رئيس هيئت نظارت حوزه انتخابيه تهران و شميران، روند ثبت نام از داوطلبان انتخابات را خوب ارزيابي كرد.
خاطرنشان مي شود در روز دوم ثبت نام داوطلبان نمايندگي تا لحظه تهيه اين گزارش 15 نفر به فرمانداري تهران مراجعه و ثبت نام كرده اند.
حاشيه هاي دومين روز ثبت نام انتخابات مجلس نهم
دومين روز ثبت نام از داوطلبان نمايندگي نهمين دوره مجلس شوراي اسلامي با حاشيه هاي جالبي همراه بود.
¤ به گفته محسن نايبي فرماندار شهر تهران، از كل تعداد ثبت نام كنندگان در مجموع اين دو روز 8 نفر آنها بانوان بودند .
¤ بيشتر ثبت نام كنندگان در دو روز اخير افراد بين 30 تا 40 سال هستند كه نشان دهنده استقبال جوانان از داوطلبي مجلس است.
¤ يكي از مراجعه كنندگان به فرمانداري تهران براي ثبت نام كه داراي مدرك ششم ابتدايي بود شغل خود را مشاور املاك عنوان كرد و گفت: هر چند بنده مدرك فوق ليسانس از دانشگاه خاصي را ندارم اما تجارب بنده در حوزه مسكن و املاك معادل فوق ليسانس است.
¤ يكي از نمايندگان اسبق مجلس كه خواست نام او برده نشود، براي ثبت نام در فرمانداري حضور يافت و اشكالي كه به وي گرفته شده بود در خصوص مدرك تحصيلي موقت وي بود. اين نماينده سابق در اين خصوص گفت بنده با همين مدرك موقت دو دوره در انتخابات ثبت نام و شركت كردم .
¤ يك دانشجوي سال آخر دكترا رشته روابط بين الملل هم يكي ديگراز ثبت نام كنندگان بود كه بعد از ثبت نام در جمع خبرنگاران حاضر شد و درخصوص گرايش سياسي و حزبي خود به جريان هاي سياسي گفت : من عضو هيچ جريان و گروهي نيستم بلكه چپي هستم و راست عمل مي كنم .
¤ اولين چهره شناخته شده كه در دومين روز از ثبت نام در فرمانداري حضور پيدا كرد يك عضو مجلس خبرگان رهبري بود كه حضور وي خوشحالي خبرنگاران را براي كسب يك سوژه خبري به دنبال داشت .
¤ يكي ديگر از ثبت نام كنندگان فردي بود كه گفته مي شد در سايت هايي كه متعلق به جريان انحرافي است، فعاليت مي كرد و چندي قبل نيز بازداشت شده بود.
¤ فرد ديگري پس از ثبت نام درباره تعلق خود به احزاب و گروه ها مي گويد : با مطالعه در فرمايشات امام راحل و مقام معظم رهبري و قرآن و احاديث به اين نتيجه رسيده ام كه افراد با اين گستردگي نظرات در موضوعات، نمي توانند به يك تشكل خاص محصور شوند و تجربه بعد از انقلاب نيز نشان داده كه چنين گروه ها و جرياناتي نتوانسته اند اغناي حداكثري جامعه و حتي مخاطبان را رقم بزنند.

چنته شان خالي است اما تا دلتان بخواهد دروغ بلدند (خبر ويژه)

يكي از عناصر اپوزيسيون كه در پاريس اقامت دارد، معتقد است گروه هاي طرفدار براندازي اغلب چيزي در چنته ندارند اما به واسطه رسانه ها و پول خرج كردن، خيلي اغراق مي كنند.
رامين كامران همكار سايت ايراني ليبرال، با اشاره به افراط طيف هايي از اپوزيسيون كه حتي خواستار حمايت از حمله نظامي بيگانگان به ايران شده اند، نوشت: چند دروغ در حرف هاي اينها وجود دارد. يكي اينكه دولت هاي خارجي توان برانداختن نظام اسلامي را دارند. اينها چنين تواني نداشته اند و ندارند. تهديد مي كنند كه مي توانند كشور را اشغال كنند و نظام اسلامي را ساقط نمايند ولي اگر مي توانستند در دوران رياست جمهوري بوش كرده بودند. آنچه اينها تا به حال كرده اند به خيال خودشان براي تضعيف حكومت بوده ولي به دليل غلط بودن سياستشان حكومت را تقويت كرده است.
وي مي افزايد: بزرگترين دروغ اينها اين است كه نيروهاي خارجي براي ايران دمكراسي سوغات خواهند آورد. كافيست به گذشته نگاه كنيم و ببينيم كه اينها كي در ايران چنين كرده اند كه اين بار دومش باشد. هر بار اين قدرت هايي كه مدعي ترويج دمكراسي هستند، در ايران دخالت كرده اند براي اين بوده كه صداي مردم را خفه كنند و منافع خود را تحقق ببخشند.
وي سپس به مغالطات و شگردهاي تبليغاتي اين طيف از اپوزيسيون (به تأسي از سازمان منافقين) مي پردازد و مي نويسد: اين گروه ها فاقد پشتوانه مردمي هستند و براي جبران آن به تكنيكي متوسل مي شوند. هويت اين گروه ها و مضموني كه عرضه مي كنند معمولاً مردم را مي رماند. پس بايد اين هر دو را استتار كرد. براي پوشاندن مضمون بايد قلبش كرد و از زاويه اي غير از آنچه كه هست به ديگران عرضه اش نمود تا بتواند جلب مشتري بكند و سپس كار تفسير پشتيباني جلب شده را خود بر عهده گرفت و به جايي كه بايد حواله اش داد. علاوه بر اين نبايد حركت تبليغاتي صورتي داشته باشد كه اعضاي مشخص گروه در آن نقش بارز ايفا كنند، بايد افرادي را جلو انداخت كه بستگيشان به گروه يا سست است يا نامعلوم و خود در پس پرده ماند يا اصلاً نقشي به ظاهر درجه چندم ايفا كرد. بازده اين نوع تبليغ به دو امر بسته است. اول قابليت سازماني براي تحريك منظم و ضربتي. وسيله اصلي اين نوع مانور، داشتن سازمان است. دوم ميزان هوشياري آنهايي كه قرار است طعمه بشوند. طعمه اصلي اين روش تبليغات افراد پراكنده هستند. علاوه بر اينها، اين روش محتاج عمل سريع است چون اگر كار به درازا بكشد و بحث موافق و مخالف دربگيرد عده زيادي از طعمه هاي بالقوه از دامش خواهند گريخت.
اين ضدانقلاب مقيم پاريس سپس به معرفي مصداقي اين شگردها پرداخت و با بيان اينكه تكنيك اصلي، با شاخ و برگ بسيار پوشانده مي شود، نوشت: دو مثال عرضه مي كنم تا مقصود بهتر روشن شود، هر دو مثال اخير است و از كارنامه هم پيمانان ايراني نومحافظه كاران استخراج شده است، اولي مربوط است به مجاهدين ] منافقين[ و مسئله اردوگاه اشرف. حاجت به توضيح نيست كه اين گروه در بين مردم ايران پشتيباني ندارد و مسئله اسكان افرادش در عراق به هر صورت تابع سياست اين دولت است كه به هيچ وجه موظف به محترم شمردن قول و قرارهاي صدام حسين نيست. مي بينيم حركت تبليغاتي اين گروه به جاي طرفداري از ماندن سازمان در عراق كه هدف اصلي است، بر اين محور شكل گرفته كه «مجاهدين نبايد به ايران بازگردانده شوند.» مطلب سر و ته شده تا قابل عرضه بشود. خيلي ها در اپوزيسيون به خبر كه به طور سريع و ضربتي و با پوشش وسيع پخش شد، واكنش نشان دادند و اعلاميه ها صادر شد و امضاها در اين باب جمع آوري شد كه «مجاهدين را نبايد به ايران فرستاد». كمتر كسي توجه كرد كه از اصل فقط بحث تخليه پادگان در ميان بود نه تحويل مجاهدان ساكن آن به جمهوري اسلامي.
كامران با ذكر مثال دوم نوشت: مثال دوم كه از همان اردوگاه، يعني اردوي نومحافظه كاران و متفقان ايراني شان گرفته شده، موضوع طرفداري صريح از حمله اسرائيل به ايران است كه آدم بدنامي مطرح كرد و از ديگران واكنش تند ديد و دچار بي آبرويي كامل شد. اينجا نيز همان شگرد، در سطحي به تناسب محدودتر به كار گرفته شد. رفقاي اين شخص ناگهان سر و صدا به پا كردند كه بايد از آزادي بيان او ( كه به هيچوجه مورد تهديد و تعرض قرار نگرفته بود) دفاع كرد! نقد و رد موضع او در طرفداري از حمله، مخالفت با آزادي بيان قلمداد شد و هر كس كه بابت وطن فروشي به او خرده گرفته بود، خصم آزادي بيان نام گرفت. بيانيه اي هم با اين مضمون منتشر شد و پشتيباني چند نفر كم دقت را نيز به سوي خود جلب كرد.
وي در پايان نتيجه مي گيرد: وقتي به تلاش هاي اين طيف و حاميان آمريكايي آنها نگاه كنيم مي بينيم كه چيز زيادي در چنته ندارند، همين مقداري دروغ و يكي دو شگرد كهنه تبليغاتي. ولي در اين ميان يك عامل باعث شده حرفها و اعمالشان ابعادي اغراق آميز پيدا كند؛ پولي كه به آنها امكان مي دهد كادر استخدام نمايند، چندين سايت راه بياندازند و ايميل هاي بي شمار براي همه ارسال كنند. توانايي واقعي آنها كه بسيار قليل است، به اين ترتيب در جهان مجازي بزرگنمايي مي شود. از حوزه اينترنت كه بيرون بياييم و به جهان واقع كه نگاه بكنيم، خواهيم ديد كه وجود قابل توجهي ندارند. ما نبايد در اين قبيل مسائل رودست بخوريم.

پروژه اصلاح طلبان در خارج و حبابي كه تركيد (خبر ويژه)

«بخشي از نيروهاي اصلاح طلب با هدف آلترناتيوسازي رژيم اسلامي به خارج آمدند و با حمايت گسترده دولت ها و رسانه هاي غربي هم مواجه شدند».
اين خبر را پايگاه اينترنتي «اخبار روز» وابسته به طيفي از گروهك هاي مقيم اروپا كه در فتنه سبز مطلقا از فتنه گران حمايت مي كرد، عنوان كرد و نوشت: اكنون يك سال است كه جنبش سبز در نتيجه عليه گفتمان انحصاري اصلاح طلبان كاملا به محاق رفته است. اما اين جريان قدرت مدار از طريق رسانه هاي پر شمار خود و تريبون هاي متعددي كه در داخل و خارج كشور در اختيار دارد، نه تنها هيچ نقدي بر عملكرد خود روا نمي دارد، بلكه چنين وانمود مي كند كه جنبش كماكان زنده است اما هاله قهرماني اي كه رسانه هاي «صنعت سبز» به دور سر قهرمانان خود مي كشند، از جنس همان هاله ايست كه در طي جنبش اعتراضي بر فراز سر موسوي و كروبي ترسيم مي كردند.
«اخبار روز» مي افزايد: از ميانه حوادث سال 88 به خوبي پيدا بود كه استراتژي جريانات اصلاح طلب در جهت دنبال كردن يك بازي دوگانه تحول يافته است؛ بر مبناي اين استراتژي، اصلاح طلبان در عين وانمود كردن به پايبندي به مبارزات قانوني درون نظام، شرايط ذهني را در جهت تحميل خود به عنوان آلترناتيو نظام آماده مي كردند در واقع فاز اوليه پروژه «آلترناتيوسازي» چندين سال پيشتر كليد خورده است؛ زماني كه بخشي از نيروهاي اصلاح طلب به خارج آمدند. و به مدد امكانات مالي و سازماني خود و با حمايت گسترده دولت هاي غربي، به طور نظام مند روند تخريب اپوزيسيون سنتي برون مرزي و جايگزيني آن را آغاز كردند. «آلترناتيوسازي» از قضا بخش مهم و مرسومي از سويه هاي نيمه پنهان سياست خارجي دولت هاي غربي است. در چنين روندي و با تشديد منازعات داخلي، به تدريج بخش هاي ديگري از سران فكري اصلاح طلب نيز به اين بازوي برون مرزي ملحق شدند؛ در كنار اين طيف «بزرگان»، نسل جواني از ژورناليست هايي كه در مكتب 8 ساله اصلاحات پرورش يافتند نيز به عنوان بدنه بوروكراتيك و اجرايي به اين ساختار سياسي در خارج پيوستند.
اين گزارش مي افزايد: يكدست شدن گفتماني جنبش اعتراضي و استحاله آن به «جنبش سبز مجازي»، تا حد زيادي مرهون فعاليت هاي گسترده بازوي برون مرزي اصلاح طلبان در پناه فضاسازي رسانه اي دولت هاي غربي بود. تاثير جهت گيري هاي سياسي كما بيش هماهنگ رسانه هاي دولتي كشورهاي غربي نظير «بي بي سي فارسي»، «صداي آمريكا و پارازيت»، راديو فردا، دويچه وله، راديو زمانه و غيره را در تقويت و تثبيت اصلاح طلبان نبايد ناديده گرفت ناگفته نماند كه طيف هايي از درون اپوزيسيون سنتي نيز، نظير سازمان فدائيان خلق اكثريت و اتحاد جمهوري خواهان، با مشي سياسي سال هاي اخير خود مسير موفقيت آتي اين پروژه را هموارتر كردند).
اين پايگاه اينترنتي همچنين يادآور شد: تحركات كج دار و مريز داخلي اصلاح طلبان در قالب لاس زدن هاي مكرر با مقوله انتخابات مجلس و نظاير آن و يا در شكل اندكي تهاجمي تر و برون مرزي آن در قالب هدايت جنبش مجازي توسط نهادهايي مانند «شوراي هماهنگي راه سبز اميد» و رسانه هاي «صنعت سبز» ( از قبيل «جرس» و «كلمه» و «نداي سبز آزادي» و «تحول سبز» و غيره) همگي در خدمت استراتژي اصلي است.
اخبار روز در نهايت نوشت: خلاصه كلام آنكه «توهم جنبش» كه از طريق دميدن رسانه اي در ابعاد «جنبش سبز مجازي» بازتوليد مي شود چيزي نيست جز انكار سوژه گي مردم اين شبه جنبش كاذب و مهندسي شده به طور مشخص در خدمت پروژه «آلترناتيوسازي» اصلاح طلبان است. «جنبش سبز مجازي» در راستاي تحقق چشم اندازهاي خود به ناچار به خلق «رخداد»هاي تصنعي مي پردازد و از دل آنها «قهرمان» توليد مي كند.

استتار زير برف شگرد تازه اصلاح طلبان! (خبر ويژه)

دو دوزه بازي فتنه گران مدعي اصلاحات مبني بر اينكه نه در انتخابات شركت مي كنند و نه آن را تحريم مي كنند، حاميان سابق اين طيف را به اعتراض واداشت.
براساس تقسيم بندي انجام گرفته، طيف متواري و خارج نشين اين جريان خواستار عدم شركت در انتخابات و تحريم آن شده اند اما طيف داخلي كه در صورت انتخاب هريك از دو گزينه شركت يا تحريم انتخابات، دچار خسارت هاي عمده اي خواهد شد، به زعم خويش زرنگي به خرج داده و كساني چون خاتمي و برخي اعضاي شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات ادعا كرده اند در انتخابات شركت نمي كنند و فهرست انتخاباتي هم نمي دهند اما تحريم هم نمي كنند!
اين رويكرد دو سرباخت نه تنها باعث اعتراض مردم انقلابي در كشور شده بلكه حاميان فتنه سبز را هم كه زير بار توقعي كمتر از رويارويي علني با نظام همچون فتنه و آشوب 2 سال پيش نمي روند، شاكي كرده است.
شبكه ضدانقلابي بالاترين در اين باره نوشت: «شركت نمي كنيم، تحريم هم نمي كنيم» يعني چه؟ يكي از مشخصه هاي اصلي اصلاح طلبان در بيان مواضع سياسي خود تناقض گويي و دوپهلو حرف زدن است. جوري كه مخاطب را شديدا دچار سردرگمي مي نمايند. درباره انتخابات پيش روي مجلس مي گويند در انتخابات شركت نمي كنيم. از طرفي هم مي گويند تحريم هم نمي كنيم! يعني چه؟ آيا اين انتخابات را عادلانه مي دانيد و يا نمي دانيد! اگر مي دانيد چرا در آن شركت نمي كنيد؟ اگر نمي دانيد پس چرا آن را تحريم نمي كنيد؟
بالاترين افزود: به نظر مي رسد اصلاح طلبان ناشيانه سعي مي كنند نه سيخ بسوزد نه كباب. هم خدا را داشته باشند و هم خرما را. غافل از اينكه هم سيخ مي سوزد و هم كباب و نه خدا را دارند و نه خرما را. نه ديگر مخالفان شعارهاي عوام فريبانه آنان را جدي مي گيرند و نه حكومت به آنها اعتنايي مي كند. چون ظاهرا هيچكدام ديگر به آنها نيازي ندارند.
اين شبكه همچنين نوشت: مشكل بزرگ اصلاح طلبان همواره بيان اين واقعيت بوده كه آنها به نظام وفادار هستند. آنها براي بيان وفاداري شان به نظام دچار مشكل هستند. اگر بگويند نظام را قبول ندارند مي ترسند تهمت «برانداز» به آنها زده شود. اگر هم به طور كامل نظام را بپذيرند با مخالفان چه كنند. اگر يك اصلاح طلب اين نوشته را مي خواند پس از فرونشاندن عصبانيت خود لطفا بگويد «شركت نمي كنيم، تحريم هم نمي كنيم» يعني چه؟
يادآور مي شود جريان نفاق هم براي نفوذ به مجلس و هم تداوم اجراي پروژه شكست خورده 2 سال پيش لاجرم مجبورند در انتخابات حضور داشته باشند منتها اين بار ترجيح داده اند به اصطلاح با چراغ خاموش و موتور روشن حركت كنند. به اين معنا كه از نامزدهاي خود- به ويژه نامزدهاي سفيد و خاكستري- خواسته اند منفردا ثبت نام كنند، غافل از اينكه وقتي چند بار از اين شيوه استفاده شد ديگر نام آن موتور روشن و چراغ خاموش نخواهد بود بلكه به روش استتار كبك شبيه تر است كه از تمام هيكل خود، كله و منقار را زير برف فرو مي برد و چون چشم هايش جايي را نمي بيند، خيال مي كند ديده نمي شود و كاملا استتار شده است!

افشاي فهرست آدم كشي هاي مريم و مسعود در پادگان اشرف (خبر ويژه)

يك عضو جدا شده سازمان منافقين گوشه اي از جنايت ها و خباثت هاي سران اين سازمان در قبال اعضاي آن را بازگو كرد.
مريم سنجابي در نامه اي خطاب به مريم قجرعضدانلو ابريشمچي رجوي نوشت: مي دانم كه اين نوشته به دستت خواهد رسيد، اگر ذره اي شرافت برايت باقي مانده باشد... آيا يادت هست فائزه اكبريان 29 ساله مدت ها اشك مي ريخت و زار مي زد و آنقدر او را در تنگنا گذاشتيد كه دخترك معصوم از دست تو و تشكيلات تو و انقلاب تو خودكشي و خودش را راحت كرد؟ آيا به ياد داريد آنقدر بر سر «نسرين احمدي» بيچاره فرياد زديد و او را داغان كرديد كه او نيز خودش را كشت؟ آيا بياد داري كه «خدام گل محمدي» بيچاره بيمار و مجروح شديد بود و آنقدر روزها و شب ها التماس مي كرد كه، «من نمي خواهم ديگر در اين سازمان بمانم بيمار هستم و بگذاريد بروم»... و مستمر به دستور تو شب تا صبح بر سرش داد مي زدند كه «تو مزدوري!!و...»، تا اينكه خودش را در هنگام تنظيف سلاح با بنزين به آتش كشيد و به زندگي غمناكش پايان داد.
عضو جدا شده منافقين ادامه مي دهد: آيا به ياد داري در حاليكه ما در اشرف دو دست لباس درست و حسابي هم نداشتيم و ماهانه فقط 7000دينار عراقي (معادل 35 دلار) براي كل وسايل و پوشاك و مواد بهداشتي و كفش و... به ما پرداخت مي كردي، خودت در چه رفاهي غرق بودي و شايد شمارش لباس ها و كفشهايت از هزار بالا مي زد؟ آيا به ياد داري سه سال تمام در «مقر پارسيان» براي تو و مسعود قصري رويايي ساختيم با استخرهاي بزرگ و سرپوشيده و باغهايي پر درخت و پاسيوهايي زيبا و شيك و وسايلي كه همه مارك سلطنتي داشت و ساختمان هايي رويايي...؟ آيا همان زمان به يادت هست كه نزديك همان قصر رويايي تو ( در قرارگاه باقرزاده) هزاران تن از نيروهاي بدبخت تو براي ماه ها در خاك و خل و در سوله هايي كه كف آن با خاك بيابان مفروش بود زندگي مي كردند و شب ها بر روي موكت هاي زبر و در كيسه خواب هاي نظامي استراحت مي نمودند و براي هر صدها نفر آنها تنها چهار الي پنج توالت و حمام صحرايي وجود داشت؟
سنجابي در ادامه اين نامه سرگشاده ضمن برشمردن اسامي دختران بخت برگشته اي كه زير مشت و لگد مسعود رجوي افتادند، نوشت: مهري موسوي و مينو فتحعلي مظلوم را يادت هست كه چگونه به محاكمه و لگدمال كردن كشيديد؟ آيا يادت هست در نشست هاي دروني به ما مي گفتيد اين برادران بايستي اينقدر از صبح تا شب كار كنند كه شب مثل جنازه بيهوش شوند تا به «دوران» (مسائل عاطفي و خانوادگي و عاشقانه و جنسي) فكر نكنند؟ به يادت هست براي همان برادران برنامه ريزي مي كرديد كه از چهار و نيم صبح تا 11 شب يك نفس كار كنند، ولي تو و مسعود و فرماندهان عاليرتبه فقط به آنان فحش مي داديد و با هزار بيماري حتي اجازه استراحت به آنها نمي داديد و به دستور شما آنها را در حاليكه حتي در تب مي سوختند با سيلي از بستر بلند مي كردند و به صراحت مي گفتيد اگر به خاطر مريضي توي نشست عمليات جاري بميريد هيچ باكي نيست و باز هم بايد به نشست بياييد در نشست بميريد؟ تو هرگز به ياد نداري كه «پرويز احمدي» و «قربانعلي ترابي» در حاليكه شديدا توسط «نريمان و مختار و نادر و...» كتك خورده و زير مشت و لگد رفته بودند...، در دستان عباس صادقي و علي قشقاوي جان باختند!؟ تو حتما فراموش كرده اي كه چه بلايي بر سر محمدحسين سبحاني آوردي و 9 سال او را در اشرف و ابوغريب زنداني كردي و سخت ترين فشارها را بر وي وارد آوردي و نمي گذاشتي از سازمان بيرون برود!؟ تو حتما فراموش كرده اي كه علي قشقاوي را بدون هيچ گناهي 4 سال به زندان هاي ابوغريب فرستادي؟! شرم و شرم و باز هم شرم بر تو باد اگر ذره اي وجدان و احساس در تو مانده باشد!