آمريكا طراحي پيش و پس از 12 اسفند (يادداشت روز)

« ما دو روز پيش از اين شنيديم كه رئيس جمهور آمريكا- در اجلاس ايپك- گفته است كه ما به جنگ با ايران فكر نمي كنيم، خيلي خب، اين خوب است، اين حرف عاقلانه اي است. اين خروج از توهم است. در كنارش گفت ما با تحريم، مردم ايران را به زانو درمي آوريم. اين توهم است. آن خروج از توهم در آن بخش اول خوب است. باقي ماندن در توهم در اين بخش دوم به آن ها ضربه خواهد زد. وقتي محاسبات انسان بر مبناي توهم بود بر مبناي واقعيت ها نبود، پيداست كه در برنامه ريزي كه براساس اين محاسبات انجام مي دهد، شكست خواهد خورد.»
فرازي از سخنان رهبرمعظم انقلاب اسلامي در ديدار اخير با خبرگان رهبري.
آمريكايي ها و بطور خاص هيات حاكمه اين كشور، پيش از انتخابات 12 اسفند ايران روي موضوع انتخابات مجلس نهم ايران تمركز كردند ولي نه از اين حيث كه چه گروهي راي مي آورد و چه گروهي راي نمي آورد و يا چه گروهي تحريم مي كند و چه گروهي تشويق مي نمايد. بلكه از اين زاويه كه آمريكايي ها مي خواستند انتخابات مجلس را به يك «شاخص كليدي» براي به چالش كشيدن نظام جمهوري اسلامي تبديل نمايند. تحليل آنان اين بود كه همه عوامل دست به دست هم داده اند و قطعا ميزان مشاركت مردم در اين انتخابات بسيار پائين خواهد بود آنان در اين تحليل از يك سو به فضاي اقتصادي هفته هاي منتهي به انتخابات و رشد بي رويه قيمت ها استناد مي كردند و در همان حال به غيبت جرياني كه در سال 88، فتنه اي بزرگ را به وجود آورده بود و نيز آخرين علامت هاي قهرگونه چهره هاي شاخص اشاره داشتند از نظر آنان كاهش شديد مشاركت موضوعي قطعي است!
آمريكايي ها معتقد بودند در اين فضا، انتخابات مجلس ايران به صحنه جدال دو گفتمان موافق روند مناقشه آميز ايران و غرب- به زعم آنها اقليتي!- و مخالف روند مناقشه آميز ايران و غرب- به زعم آنان اكثريتي!- تبديل مي شود و در نهايت انتخابات در غياب و قهر گفتمان اكثريتي برگزار شده و گفتمان اقليتي برنده يك انتخابات حداقلي خواهد بود و در نهايت اين گفتمان فتنه 88 را به نوعي بازسازي كرده و فعال مي نمايد با اين تفاوت كه حالا بخشي از جريان پيروز در آن زمان به منتقد انتخابات تبديل شده اند. از نظر آنان مي توان انتخابات را به نقطه اختلاف چند بعدي تبديل كرد و رهبري نظام را وادار به عقب نشيني نمود از اين رو آمريكايي ها حتما تا ظهر روز 12 اسفند تاكيد مي كردند كه اين انتخابات به رهبري و جناح هوادار او تعلق دارد و تا ظهر تنها تصويري كه از تلويزيونهاي خود پخش كردند تصوير رهبري هنگام دادن رأي بود.
در اين فضا آمريكايي ها معتقد بودند غرب بايد همه توان خود را براي تقويت جبهه اي كه آن را به دروغ اكثريت معرفي مي كردند، پاي كار بياورد از اين رو در هفته هاي منتهي به انتخابات شاهد طرح موضوعات و مواضع حاد از سوي غرب عليه ايران بوديم. غرب معتقد بود انتخابات ايران مشروعيت داخلي نظام سياسي ايران را در معرض ابهام قرار مي دهد و اين موضوع مي تواند به اقدام يكپارچه بين المللي عليه ايران منجر شود و موضع هواداران بين المللي ايران را تضعيف كرده و حتي آنها را وادار به همراهي نمايد. براين اساس غرب از ايران پس از انتخابات يك تصوير ضعيف شده و آماده همكاري جدي با غرب تهيه كرده بود و بنا داشت در روز 13 بهمن آن را به همه جهان نشان دهد.
انتخابات 12 اسفند يك ضربه اساسي به اين برداشت و راهبرد غرب وارد كرد و اين اثرگذاري فوري بود اگر به تصاوير انتخابات ايران در فاصله صبح تا حدود ساعت 4 بعدازظهر و تصاوير 7 شب به بعد روز انتخابات نگاه بياندازيم تفاوت فاحش اين دو را به وضوح مي بينيم. دوربين رسانه هاي غربي تا پيش از ظهر روي تصوير حضور رهبري در انتخابات زوم بود و در آن از حضور مردم در انتخابات كمترين خبري نبود. اما تصاوير 7 شب به بعد آنان بيانگر حضور انبوه توده ها در انتخابات بود و در روز 13 اسفند چندان خبري از «انتخابات حداقلي» و «جناحي» در رسانه هاي غرب منعكس نشد. اما در اين ميان چند روز بعد و در حين سخنراني اوباما در اجلاس يهوديان آيپك مشخص شد كه اين انتخابات جمع بندي آنان را دگرگون كرده است. اما نه به اين معنا كه از شيطنت و توطئه دست برداشته اند اما اينكه اوباما گفت «ما و اسرائيل به جنگ با ايران فكر نمي كنيم» در واقع خط بطلان بر موضوعي بود كه پيش از انتخابات از آن بعنوان عامل كمك به موضع مخالفان رهبري در ايران ياد مي كردند. در عين حال در اظهارات فرداي اوباما در آيپك نشانه هاي بيشتري ظهور كرد او اين بار در موضع فردي كه گويا به شكل سپر امنيتي ايران عمل مي كند! در پاسخ به اظهارات مقامات حزب جمهوري خواه بر لزوم برخورد امنيتي دولت آمريكا با ايران در نطق هاي انتخاباتي تأكيد مي كردند- و در واقع مي خواستند دولت اوباما را وادار به اقدام نظامي و يا وادار به اظهارنظرهاي تند عليه ايران نمايند- گفت اين ها متوجه خطرات اقدام نظامي عليه ايران نيستند و نمي دانند كه مردم آمريكا از چنين روشي استقبال نمي كنند. در واقع اظهارات اوباما نشان داد كه اساساً مواجهه نظامي با ايران هيچ زمينه اي ندارد و آنانكه از اين موضوع حرف مي زنند خود اعتقادي به عملي شدن آن ندارند. اين فقط ارتباط روشني با مشاركت انبوه مردم ايران در انتخابات دارد.
اما بنظر مي آيد به موازات شكست غرب در ايده «انتخابات حداقلي»، طرح جديدي روي ميز قرار گرفته است. اين برگ «مذاكرات» است. طي روزهاي اخير اين خط در رسانه هاي آمريكايي دنبال شد «ايران با اين انتخابات براي مذاكره با آمريكا پيرامون مسايل تاريخي خود اعتماد به نفس پيدا كرده است». در واقع غرب گمان مي كند كه مي تواند «مذاكره» را جايگزين «انتخابات» نمايد يعني همان نقش اختلافي كه قرار بود انتخابات بازي كند حالا پس از شكست به «مذاكره» منتقل كرده اند. آمريكا و اروپا از چند روز پيش اين نكته را مطرح كرده اند كه ما بايد به مردم ايران بگوئيم هيچ مشكلي با برنامه هسته اي صلح آميز شما نداريم و مسئله ما اطمينان پيدا كردن از عدم انحراف هسته اي ايران به سمت بمب است شما هم كه در بالاترين سطح مي گوئيد ما دنبال بمب نبوده و دستيابي به آن را حرام مي دانيم پس بيائيد و به يك مذاكره جدي كه تضمين كننده عدم انحراف و فعاليت صلح آميز ايران است، رضايت بدهيد. اما واقعيت اين است كه آمريكايي ها و اروپايي ها براي اين هدف مذاكره نمي كنند اين موضوعي است كه بيش از مذاكره به يك بيانيه رسمي از سوي غرب كه همراه با آن بايد همه تحريم ها لغو شوند، احتياج دارد. غرب همين امروز همراه با بحث ظاهري موافقت با برنامه صلح آميز هسته اي ايران بر لزوم تن دادن ايران به طرح روسيه تأكيد مي كنند و حال آنكه طرح روسيه توقف پلكاني برنامه هسته اي ايران است. بنابراين كاملاً واضح است كه غرب گمان مي كند اگر كارها به كانال مذاكره سپرده شود، مي توان در پاي ميز مذاكره انواع روش ها و نتايج را به ايران تحميل كرد كه يكي از آن ها زمان دار شدن و تطويل مذاكرات بي نتيجه است.
غرب گمان مي كند كه مي تواند مذاكره را به يك مسئله اختلافي در درون ايران تبديل كند به اين معنا كه غرب در حال وانمود كردن اين مسئله است كه ايران بايد ميان تحريم هاي فزاينده و «مذاكره مسئولانه» يكي را انتخاب كند. آنكه به مذاكره تن نمي دهد و يا مذاكره را جدي نمي گيرد در واقع هوادار تحريم فزاينده است. اين موضوعي است كه - به گمان غرب- مردم را در كنار هواداران مذاكره قرار مي دهد چرا كه مردم از تحريم استقبال نمي كنند. از سوي ديگر از منظر غرب سران فتنه و انحراف روي موضوع مذاكره تأكيد دارند. در سطح نخبگان هم هواداران مذاكره اكثريت دارند بنابراين- از منظر غرب- به ميان كشيدن بحث مذاكره يك اكثريت توده اي، نخبه اي، اپوزيسيوني را در مقابل اقليت مخالف مذاكره قرار مي دهد. غرب مي گويد اين دو دستگي هواداران مذاكره و مخالفان مذاكره براي غرب مطلوب است و بايد آن را دنبال كرد. بنابراين كاملاً واضح است كه غرب از مذاكره به مثابه يك سلاح براي هدف قرار دادن انسجام ايران استفاده مي كنند و به چيزي جز دست كشيدن ايران از منافع ملي خود رضايت نمي دهد.
از منظر غرب، مذاكره، رهبري ايران كه در انتخابات 12 اسفند اقتدار آن تثبيت گرديد را در موضع ضعف قرار مي دهد و در نهايت او را وادار به پذيرش مذاكره مي كند! مذاكره اي كه اولين نتيجه آن عقب نشيني ايران از مواضع هسته اي خود خواهد بود بر اين اساس غربي ها از هر جمله اي براي القاء منظور خود استفاده مي نمايند. مثلاً پس از آنكه رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار اخير با اعضاي محترم مجلس خبرگان فرمودند: «اينكه رئيس جمهور آمريكا گفته است مابه جنگ فكر نمي كنيم اين خوب است و حرف عاقلانه اي است و خروج از توهم مي باشد» آمريكايي ها دوره افتادند كه بله ايران يك علامت مثبت براي مذاكره با آمريكا بروز داد. يونايتدپرس آن را فتح بابي براي مذاكره ناميد، CNN آن را خوب و در عين حال فاقد پيوست ديپلماتيك لقب داد و كريستين ساينس مانيتور آن را «تجليل ايران از شيطان بزرگ» ناميد و خبرنگاران مختلف رسانه هاي آمريكايي با ماموريت خاص از ناحيه سردبيران خود مامور شدند تا اين نكته كه ايران در حال ارسال نشانه هاي مذاكراتي است را- با توسل به دروغ هاي شاخدار- به زبان ها و اذهان منعكس نمايند و حال آنكه به هيچ شكلي نمي توان از عبارت حضرت امام خامنه اي- دامت بركاته- چنين استفاده اي كرد. در واقع جداي از اين كه اوباما در فضاي انتخاباتي آمريكا مي خواهد از كارت ايران استفاده كند و تصويري از رو به حل بودن يك پرونده سخت 33 ساله براي پيروزي در انتخابات ارائه كند، اينگونه تبليغات از استفاده ابزاري حزب دمكرات از موضوع مذاكره خبر مي دهد.
اما البته بايد گفت همانگونه كه تحليل آمريكا از انتخابات ايران در فاصله مهر تا اسفند 90 سراسر اشتباه بود و به يك افتضاح سياسي براي آمريكا تبديل گرديد، تحليل آمريكا از موضوع مذاكره نيز از چنين وضعي پيروي مي كند. مذاكره با آمريكا به هيچ وجه يك مطالبه اجتماعي در ايران نيست خود اين انتخابات نشان داد كه چنين چيزي واقعيت ندارد بلكه اكثريت راي دهندگان همراه با برگه راي تنفر خود را از آمريكا و بي اعتمادي شان به سياست هاي غرب را ابراز كرده اند. از سوي ديگر انتخابات 12 اسفند اصولا موضع سران فتنه، سران انحراف و سران غرب و سازش طلبان را بشدت تضعيف كرد و موضع رهبري و توده هاي مومن و انقلابي را تثبيت كرد بنابراين اگر كسي از مذاكره با آمريكا- خارج از چارچوب جاري 1+5- حرف بزند، حرف اقليتي كوچك را زده است و طبعا راه به جايي نمي برد. مذاكره با آمريكا يك نداي بيروني است و از نياز غرب به مذاكره خبر مي دهد طبعا در اينجا مذاكره از منظر ايرانيان تامين كننده منافع ملي ايران نيست بلكه درصدد تحقق حداكثري زياده خواهي غرب از ايران است مگر نه اين است كه همين مذاكره هسته اي هم با سمت و سوي توقف برنامه صلح آميز هسته اي ايران بنا شده و از سوي غرب پيگيري مي شود؟ كاملا واضح است كه ايران خود را در بهترين شرايط تاريخي مي بيند و در منسجم ترين وضعيت قرار دارد با اين وصف چه نيازي دارد كه به زياده خواهي غرب ولو آن كه با روكشي فريبنده ارائه گردد تن دهد.
سعدالله زارعي

20 مصوبه جديد دستاورد سفر هيئت دولت به استان البرز

كرج- خبرنگار كيهان:
با مصوبه هيئت دولت فرودگاه پيام كرج با ايجاد زيرساخت هاي مورد نياز به فرودگاه مسافربري و باري تبديل مي شود.
معاون اول رئيس جمهور در نشست خبري با خبرنگاران در جمع بندي مصوبات سفر دولت به استان البرز گفت: علاوه بر پيگيري هاي مصوبات سفرهاي قبلي دولت به استان البرز بيش از 20 مصوبه جديد در بخش هاي گوناگون به تصويب رسيده است.
محمدرضا رحيمي با اشاره به اينكه 76 درصد از مصوبات سفرهاي قبلي دولت به البرز اجرايي شده است افزود: از مجموع 425 مصوبه سفرهاي دولت جمعاً 324 مصوبه محقق شده است و يا در دست اجرا است.
وي اظهار داشت: 101 مصوبه در دست پيگيري است اما در مجموع 76 درصد مصوبات به صورت كامل محقق و اجرايي شده است.
رحيمي، برآورد اعتبار اجراي مصوبات دور اول سفر را بالغ بر 3 هزار و 500 ميليارد تومان عنوان كرد و گفت: مصوبات سفرهاي پيشين با موانعي روبرو بوده اند كه اميدواريم بزودي برطرف شوند.
وي با اشاره به مصوبات سفر چهارم دولت به البرز اظهار داشت: مطالعه و احداث بيمارستان 32 تختخوابي براي شهرستان طالقان در سال 91، تسريع درعمليات احداث سايت دانشگاه علوم پزشكي استان البرز، تبديل رديف بودجه طرح احداث راه هشتگرد به طالقان از استاني به ملي در سال آينده و ادامه راه تا تنكابن، اختصاص مبلغ 35 ميليارد ريال براي تكميل اردوگاه شهيد بهشتي كرج «كردان»، آسفالت جاده مخصوص تهران- كرج در سال 91 از مصوبات جديد هيئت دولت در دور چهارم سفر به استان البرز است.
معاون اول رئيس جمهور تصريح كرد: صدور مجوز براي ايجاد دو شهرك جديد صنعتي خصوصي با تأمين زمين از جانب استانداري البرز، تخصيص 500 ميليارد ريال منابع قرض الحسنه به صندوق مهر امام رضا(ع) به منظور اجراي طرح هاي خوداشتغالي و روستايي، تخصيص مبلغ 500 ميليارد ريال پرداخت يارانه سود و كارمزد به كمك هاي بلاعوض تحقيقات، آموزش، كارورزي و نظارت بر طرح هاي اشتغال زايي استان، تخصيص مبلغ 300 ميليارد ريال تسهيلات قرض الحسنه براي اشتغال مددجويان كميته امداد، سازمان بهزيستي و بنياد شهيد استان از طريق بانك هاي عامل از ديگر مصوبات اين دوره از سفر به استان البرز است.
رحيمي افزود: اختصاص مبلغ 100 ميليارد ريال براي احداث حداقل 50 سالن ورزشي در ا ستان، احداث سالن ورزشي 6 هزار نفري در شهر كرج و مجموعه ورزشي پنج هزار نفري ساوجبلاغ، اختصاص مبلغ 300 ميليارد ريال براي ادامه عمليات احداث بزرگراه همت تا كرج از ديگر مصوبات سفر هيئت دولت به استان البرز است.
اهداي لوح سپاس و نشان ايثارگري
سه جانباز، هفت همسر ايثارگر و چهار نخبه علمي استان البرز از رئيس جمهور لوح سپاس و نشان ايثارگري دريافت كردند.
استاندار البرز با بيان اين مطلب به خبرنگاران گفت: در مراسم ديدار نخبگان و ايثارگران كه با حضور محمود احمدي نژاد در تالار شهيدان نژادفلاح كرج برگزار شد، نشان ايثارگري و لوح سپاس به 3 جانباز، 4 نخبه و هفت همسر ايثارگر البرزي اهدا شد.
عيسي فرهادي اظهار داشت: فرزانه تبريزي فارغ التحصيل رشته بيهوشي از آمريكا، سيد مرتضي مرتضوي جانباز 60 درصد، حجت الاسلام والمسلمين رزاقي استاد حوزه و دانشگاه، گلشين فر نخبه البرزي و محمد مجيد ابراهيمي جانباز و دامپزشك در اين مراسم سخنراني و مشكلات خود را بيان كردند.
ديدار با پدر شهيد استاد نجات اللهي
محمود احمدي نژاد شامگاه يكشنبه در حاشيه ديدار با جمعي از ايثارگران، علما، مديران و منتخبين اين استان در فضايي صميمانه با پدر شهيد استاد كامران نجات اللهي ديدار و گفت وگو كرد.
به گزارش خبرگزاري فارس از كرج به نقل از پايگاه اطلاع رساني رياست جمهوري در اين ديدار احمدي نژاد با تقدير از مقام شامخ اساتيد و شهيدان والامقام كشور عزيزمان ايران، شهدا را برترين فرزندان اين مملكت دانست كه مصداق بارز مجاهدت در راه آرمان هاي انقلاب و ملتشان هستند.
آزادي زندانيان
وزير دادگستري از آزادي 2 هزار و 893 زنداني طي سفرهاي استاني دولت خبر داد.
به گزارش خبرگزاري فارس از البرز، سيد مرتضي بختياري در سفر چهارم هيئت دولت به كرج در مراسم جشن آزادسازي 76 زنداني جرايم غيرعمد اين استان گفت: اين زندانيان با مشاركت و همكاري خيران، ستاد ديه استان ها و نهاد رياست جمهوري آزاد شده اند. وي گفت: به منظور آزادي اين تعداد زنداني 18 ميليارد و 364 ميليون و 139 هزار ريال بايد به طلبكاران زندانيان پرداخت شود.
به گفته وي از مبلغ ذكر شده 11 ميليارد و 860 ميليون ريال نيز توسط اولياي دم و طلبكاران در يك عمل خيرخواهانه بخشيده شده است.
بختياري خاطرنشان كرد: از مبلغ باقيمانده 3 ميليارد و 600 ميليون ريال آن توسط مركز ارتباطات نهاد رياست جمهوري، يك ميليارد و 100 ميليون ريال توسط كميته امداد امام خميني، يك ميليارد و 500 ميليون ريال توسط ستاد ديه مركز و 189 ميليون ريال آن نيز توسط ستاد ديه استان البرز تأمين شده است.
وي ادامه داد: زندانياني كه طلب آن ها داده شده است آزاد هستند و در صورت طي شدن مراحل اداري تا شب عيد به آغوش خانواده باز خواهند گشت.

سفر شبانه ! (گفت و شنود)

گفت: «كامبيز- م» يكي از ضد انقلابيون فراري و ساكن آمريكا در وبلاگ خود خطاب به اردشير اميرارجمند و رجبعلي مزروعي نوشته است؛ بدجوري گند زديد، ديگر... زيادي نخوريد!
گفتم: عجب آدم بي تربيت و بي نزاكتيه!
گفت: نوشته است؛ شما ديگر چه جور نماينده رهبران جنبش سبز(!) هستيد كه از رأي دادن خاتمي خبر نداشتيد و با تحريم انتخابات آبروي اپوزيسيون را برديد!
گفتم: اين يارو كامبيزخان خيلي بي تربيت تشريف داره!
گفت: خطاب به اميرارجمند و مزروعي نوشته؛ چقدر قمپز در كرديد كه تا دو سال ديگر كار رژيم تمام است! و قرار است چنين و چنان كنيم! پس چي شد؟!
گفتم: حالا اين حيوونكي ها يك غلطي كرده اند! يارو مي گفت؛ يك سفينه ساخته ام و قرار است با آن به خورشيد سفر كنم! به او گفتند ولي از چندهزار كيلومتري خورشيد هم كه رد بشوي ذوب ميشي و از بين مي روي و يارو گفت؛ فكر آن را هم كرده ام! شب روي خورشيد مي نشينم!

انتخاب به ياد ماندني ترين جمله رهبر انقلاب در سال 90 از سوي مردم

پايگاه اطلاع رساني دفتر رهبر انقلاب طي فراخواني از مخاطبان اين پايگاه خواست به يادماندني ترين و مهم ترين جمله ايشان در سال 90 را انتخاب كنند.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني دفتر حفظ و نشر آثار آيت الله العظمي خامنه اي در سال گذشته بيش از 60 صفحه از صفحات پايگاه به متن سخنان و پيام هاي ايشان اختصاص پيدا كرده است، مرور اين سخنان مي تواند نكات و زواياي جديدي از اين سخنان و پيام ها را پديدار كند.
اين پايگاه در فراخواني خطاب به خوانندگان آورده است: اگر شما نظراتتان را درباره مهم ترين و به يادماندني ترين جمله رهبر انقلاب در سال 90 بيان كنيد، نتيجه اين ابراز نظرها، جالب توجه و حاوي نكات ارزشمندي خواهد بود، حال به نظر شما مهم ترين و به يادماندني ترين جمله حضرت آيت الله خامنه اي در سالي كه گذشت، كدام جمله است؟
نكته جالب در نظرات پاسخ دهندگان به اين فراخوان، توجه بيشتر مخاطبان به سخنان رهبر معظم انقلاب درباره رژيم صهيونيستي است كه بيشتر آمار نظرات را به خود اختصاص داده است.

اشتون: چند جلسه با جليلي گفت وگو مي كنم

مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا اعلام كرد كه به زودي چندين دور مذاكره با دبير شوراي عالي امنيت ملي ايران انجام خواهد داد.
«كاترين اشتون» در مصاحبه با هفته نامه آلماني «اشپيگل» كه امروز منتشر خواهد شد گفت كه درصدد است چندين ديدار با سعيد جليلي، رئيس هيئت مذاكره كننده درباره برنامه هسته اي ايران داشته باشد تا مانع از يك حمله نظامي به ايران شود.
طبق اطلاعاتي كه «اشپيگل» در اختيار دارد قرار است مذاكراتي كه اشتون به نيابت از سوي گروه مذاكره كننده مشتمل بر نمايندگان آلمان، فرانسه، انگليس، چين، روسيه و آمريكا (گروه 1+5) انجام مي دهد تا جايي كه ممكن است تا برگزاري انتخابات رياست جمهوري در آمريكا طول بكشد.
اين تصميم مبتني بر اين ارزيابي است كه در صورت انتخاب دوباره باراك اوباما به عنوان رئيس جمهور آمريكا، اين امكان بوجود مي آيد كه اوباما بي آنكه زير فشار مسائل مربوط به سياست داخلي كشورش باشد، بتواند فشار بيشتري بر كابينه اسرائيل وارد آورد.
براساس گزارش دويچه وله از مصاحبه اشتون با اشپيگل، كاترين اشتون از ايران خواسته است اين مذاكرات را جدي بگيرد. وي در مصاحبه با «اشپيگل» گفت: ما نمي خواهيم مذاكره كنيم فقط براي اينكه مذاكره كرده باشيم. وي افزود: ما بايد در مذاكرات به پيشرفت برسيم.

شوراي نگهبان صحت انتخابات ميان دوره اي مجلس خبرگان را تأييد كرد

شوراي نگهبان صحت انتخابات ميان دوره اي مجلس خبرگان رهبري را تاييد كرد.
شوراي نگهبان صحت انتخابات سومين مياندوره اي چهارمين دوره مجلس خبرگان رهبري در حوزه هاي انتخابيه خراسان رضوي و كردستان را تاييد كرد.
در اطلاعيه شوراي نگهبان كه ديروز صادر شد آمده است: در پي برگزاري انتخابات سومين مياندوره اي چهارمين دوره مجلس خبرگان رهبري در مورخ 12/12/1390 و با عنايت به ماده 70 آيين نامه اجرايي قانون انتخابات، پرونده هاي دو حوزه انتخابيه «خراسان رضوي» و «كردستان» در جلسه شوراي نگهبان مطرح و صحت انتخابات حوزه هاي مذكور مورد تاييد قرار گرفت.

عصاي پنتاگون زير بغل آل خليفه (خبر ويژه)

در حالي كه اعتراض اكثريت مردم بحرين به تداوم حاكميت آل خليفه دراين كشور وارد فاز جديدي شده، آمريكا تصميم گرفته است با توپ و تانك به كمك حاكمان اين كشور بيايد.
منابع خبري نزديك به دولت آمريكا ديروز اعلام كردند رزمايش نيروي هوايي آمريكا و 9 كشور خاورميانه از 8 تا 18 آوريل برابر با 20 تا 30 فروردين با مشاركت 22 هواپيماي نظامي در بحرين برگزار مي شود.
اين منابع گفته اند كه آمريكا، بحرين، عربستان سعودي، عمان، امارات عربي متحده، كويت، اردن، مصر، تركيه و پاكستان در اين رزمايش شركت دارند. اين رزمايش در حالي قرار است در بحرين برگزار شود كه اوضاع سياسي داخلي اين كشور متشنج است.
شيعيان بحرين كه 75 درصد جمعيت اين كشور را تشكيل مي دهند از فوريه گذشته اعتراضات خود را برضد سياست هاي حاكمان آل خليفه آغاز كردند.
گروهي از نظاميان شوراي همكاري خليج فارس كه شامل بيش از 1000 سرباز سعودي است به درخواست پادشاه بحرين و براي برقراري نظم از 14 مارس در اين كشور مستقر شده است. اين واحدها بخشي از نيروي مشترك «سپر شبه جزيره« است كه شش كشور عضو شوراي همكاري خليج فارس تشكيل داده اند. با اين حال روز به روز بر دامنه اعتراضات مردم بحرين افزوده شده است.

از تحريم انتخابات ضربه سختي خورديم (خبر ويژه)

«جنبش سبز در دام تناقض خودساخته افتاد. هر چه حاكميت جمهوري اسلامي از تحريم انتخابات سود برد، اپوزيسيون بدون دستاورد و با سردرگمي از عرصه انتخابات عبور كرد».
شبكه «بالاترين» با انتشار اين تحليل نوشت: انتخابات مجلس با وجود تبليغ گسترده تحريم برگزار شد. ائتلاف نانوشته و بي سابقه اي در اين زمينه ميان تحريم كنندگان سنتي و سابقه دار انتخابات و طيف نوظهور سابقا قائل به انتخابات صورت گرفت اما آنچه براي تحريم كنندگان مهم است بررسي دستاوردهاي اين كار است صرف تحريم انتخابات، دستاوردي براي حاكميت بود كه همواره تلاش داشته اپوزيسيون را ناديده بينگارد. صرف تحريم و خانه نشين كردن بي هزينه مخالفان، دستاوردسازي براي حاكميت بود. حاكميت اين را مشتاقانه انتظار مي كشيد. آنچه در انتخابات اخير و به ويژه پس از انتخابات پر دغدغه رياست جمهوري در خرداد 88 براي حاكميت مهم بود عبور آرام از انتخابات، نشان دادن قدرت كنترل و مديريت مخالفان و ورق زدن صفحه همچنان باز انتخابات 88 با برگزاري يك انتخابات ديگر بوده است. از اين جهت انتخابات، كاملا هدف آنها را محقق كرده است.
نويسنده تصريح مي كند: اما تحريم كنندگان چه دستاوردي داشته اند؟ ابتدا بايد پرسيد در تحليل هاي ايشان چه دستاوردي انتظار مي رفت و اميد به اين دستاورد چقدر منطقي بود؟ جست و جوها نشان مي دهد كه خط مشخصي براي رسيدن به دستاورد ملموسي وجود نداشته است. گام بعد از تحريم تعريف نشده است و اتكا به عبارات كلي مشروعيت زدايي از جمهوري اسلامي و عباراتي مثل اين امكان پذير نيست. آنها به وادي تحريم منفعل، بي برنامه و بي اثر انتخابات كشانده شدند كه نتيجه آن بي اعتنايي به انتخابات- و نه تحريم فعال و چالش برانگيز- و برد حاكميت در ميداني بود كه رقيب 6 ماه پيش خالي بودن آن را جار زده بود و دست حاكميت را براي تكميل كردن برنامه درازمدت اش بازگذاشته بود.
بالاترين نوشت:اما اين اقدام معناي ديگري هم داشت كه البته تناقض حاصل از آن حل ناشده باقي خواهد ماند. آيا اين شكل از مواجهه با انتخابات به اين معناست كه نيروهاي سياسي معارض جمهوري اسلامي تا زماني كه جمهوري اسلامي بر سر كار است از حضور در رقابت براي كسب قدرت سياسي و نيز هرگونه مذاكره با حاكميت امتناع خواهند كرد؟ آيا انتخابات رياست جمهوري دوره بعد، انتخابات شوراها و انتخابات مجلس شوراي اسلامي را هم وامي نهد؟ به عبارت ديگر مي پذيرند كه حاكميت را از مزاحمت انتخاباتي خود آسوده كنند.
بالاترين مي افزايد: خاتمي با شركت در انتخابات بسياري از هواداران خود را در بهت فرو برده است. او چند ماه پيش تر نيز وقتي شروطي را براي مشاركت در انتخابات طرح كرد هواداران خود را مبهوت كرده بود. شروط او كه مي توانست راهي براي حضور مجدد طيفي از اصلاح طلبان درعرصه قدرت سياسي باشد البته نه از سوي حاكميت پذيرفته شد و نه از سوي بدنه اصلي معترضان. كوتاه زماني پس از طرح اين شروط گروه هاي سياسي موضع خود را به عنوان تحريم انتخابات عرضه كردند و مواضع آنها با شوق تمام از سوي معترضان يا به عبارت بهتر «جلوه اينترنتي (مجازي) معترضان» پذيرفته شد بدون اينكه سوال اساسي طرح شود؛ «گام بعد از تحريم چيست؟» خاتمي به معناي واقعي كلمه تنها ماند. او در سال هاي پايان رياست جمهوري اش نيز در اين وضعيت قرار گرفت از جمله در ميان مشاركتي هايي كه در روزنامه شان نوشتند او را از گوشه اي پرت در كتابخانه ملي پيدا كرده و به رياست جمهوري رسانده اند.

لابد آن 39 بازداشتي هم شكنجه شدند تا انتخابات را تحريم كنند! (خبر ويژه)

«پس از شركت خاتمي در انتخابات، بحران ماله در ميان اپوزيسيون پديد آمده است».
پايگاه اينترنتي خودنويس- وابسته به طيفي از عناصر مخالف خارج نشين- با اشاره به انكار تحريم انتخابات با وجود تبليغات گسترده در اين زمينه به طنز نوشت: در راستاي بحران ماله پس از شركت خاتمي در انتخابات و اين كه ايشان در جديدترين اظهارات خود تحريم انتخابات را كار گروهي ديگر دانست، دايي ما در ديدار گرم و صميمانه با تني چند از اعضاي فاميل كه در محل خانه پسرخاله مان اتفاق افتاد، طي نطق باشكوهي مسئوليت تحريم انتخابات را برعهده گرفت و سرانجام بعد از ده روز تكليف تحريم كنندگان انتخابات را روشن كرد. دايي ما همچنين براي اولين بار پرده از تحريم انتخابات توسط حتي زندانيان سياسي[نامه 39 تن از عناصر بازداشتي درباره تحريم انتخابات] برداشت و گفت در ملاقات هاي مخفيانه كه از خارج كشور با آنها داشته است اين افراد را به ضرب شكنجه و تهديد وادار به اعلام تحريم انتخابات كرده است. وي همچنين افشا كرد كه تمامي بيانيه هاي شوراي هماهنگي در مورد تحريم انتخابات را او مي نوشته و حتي اطلاعيه اخير اين شورا مبني بر قدرداني از ملت براي تحريم فعال انتخابات را او نوشته است. نامبرده همچنين به عنوان يك اهرم موثر در خارج كشور مسئوليت انتشار تمام خبرها و بيانيه ها و اطلاعيه هاي سايت هاي وزين جرس و كلمه را در مورد تحريم برعهده گرفت. در اين ديدار كه جمعي از روشنفكران فاميل هم حضور داشتند، سپس باجناق جعفر آقا اينا با بيان پاره اي از سوابق خدماتي مفصل دايي ما وي را فردي دلسوز و نگران آينده كشور معرفي كرد و افزود دايي جان در تمام برهه هاي حساس با راهنماي چپ به راست پيچيده است. كارشناسان فاميل اميدوارند كه پس از اين اظهارات دايي ما قيمت «ماله» به وضع اوليه خود برگردد.
يادآور مي شود خاتمي اخيرا در توجيه شركت ديرهنگام و پنهاني خود در انتخابات ادعا كرده بود كه كساني در حاكميت دنبال تحريم انتخابات از سوي اصلاح طلبان بودند تا بعداً بتوانند توطئه خود را پيش ببرند(!)

خاتمي گام هاي ناپيموده فراواني در پيش دارد! (خبر ويژه)

حاميان سابق خاتمي در محافل اپوزيسيون، شركت وي در انتخابات را اقدامي متناقض و فاقد ظرفيت توجيه ارزيابي مي كنند.
سايت راديو زمانه در اين باره در مطلبي به قلم علي افشاري، از خاتمي خواست به رفتار پاندولي خاتمه دهد. «نفس راي دادن خاتمي مورد اعتراض نيست آنچه محل ايراد است، نوع استدلال هايي است كه خاتمي در توجيه كار خود مطرح مي كند. اين استدلال ها با عمل خاتمي سازگار نيست و متضمن نسبت هاي غيرواقعي به فعالان سياسي مي باشد كه ديدگاهي غير از او دارند. وقتي خاتمي مي گويد از موضع اصلاحات دست به چنين اقدامي زده، منطق استدلالش رنگ مي بازد. كسي كه مي خواهد از موضع اصلاح طلبي به شركت در پاي صندوق هاي راي روي آورده و پارادايم اصلاح طلبي پارلمانتاريستي را تقويت كند، اثبات كند كه تحريم نكرده و به بخش هاي اصلي قدرت نشان دهد كه نمي خواهد با نظام سياسي قهر كند، نمي رود دقيقه 90 در حالي كه نزديك ترين افرادش نيز از اقدام وي بي خبر هستند در دهاتي در دماوند راي دهد. معلوم نيست اگر فارس خبر را منتشر نمي ساخت، آيا خاتمي شخصا اقدام به اطلاع رساني مي كرد؟ اين شائبه وجود دارد كه وي وادان دماوند را براي راي دادن يواشكي و به دور از چشم عكاسان و خبرنگاران انتخاب كرد كه تا فقط اثبات كند كه راي داده است و از اين موضوع در فرصت مقتضي استفاده كند.
وي همچنين نوشت: تا روز قبل از انتخابات تصور نزديكان و جريان سياسي متبوع خاتمي راي ندادن بود. او پس از تعيين شروط براي شركت در رقابت هاي انتخاباتي و پاسخ منفي نظام سياسي، در خصوص انتخابات موضع گيري منفي كرد. اين سمت گيري نقش زيادي در سياست اعلام شده عدم شركت در انتخابات توسط برخي از گروه هاي اصلاح طلب چون جبهه مشاركت، سازمان مجاهدين انقلاب و مجمع روحانيون مبارز داشت.
راديو زمانه مي افزايد: همه جريان هاي حاكميت متفق القول هستند كه راي دادن خاتمي ناكافي است و تنها مي تواند آغازي براي جبران كامل خطاها باشد. بديهي است اين جبران به معناي مرزبندي آشكار و طرد علني رفتار ميرحسين موسوي و مهدي كروبي است. امري كه خاتمي علي رغم روشن كردن تمايزش تاكنون به آن اقدام نكرده و بعيد است كه در آينده نيز انجام دهد.
راي دادن خاتمي شكاف وي با رهبران نمادين جنبش سبز را بيشتر كرد كه منجر به ريزش پايگاه اجتماعي خاتمي نيز شده است. به هر حال هزينه اي كه نظام براي بازگشت خاتمي به ميدان مجاز سياست طلب مي كند فراتر از راي دادن يواشكي وي در انتخابات مجلس نهم است.
اما مليحه محمدي از اعضاي خارج نشين گروهك منحله فدائيان خلق معتقد است اقدام خاتمي اقدام درستي بود. وي در روز آن لاين نوشت: وقتي از فرداي دوم خرداد بخشي از اپوزيسيون دائماً او را به عدم قاطعيت و ضعف متهم مي كرد، من نگران بودم و بارها اين نگراني را گفتم و نوشتم كه قاطعيت بيشتر خاتمي سرانجامي جز «بني صدري» شدن او نخواهد داشت و نه سودي براي جنبش. واقعيت اين است كه ما به رئيس ديگري در تبعيد نياز نداريم. آنچه كم داريم حضور مدافعان در نزديكي و حول و حوش حكومت است.
وي اقدام خاتمي در كنار رفتن و انداختن شال نامزدي به گردن موسوي را «گوشه عافيت گزيدن» توصيف كرد و درباره رأي دادن خاتمي در انتخابات مجلس نوشت: گفته اند چرا در يك نقطه دور و بدون اطلاع قبلي رأي داد؟ به باور من او نمي خواست بخشي از بدنه اصلاح طلبي به تبعيت از او از اعتراض منطقي خود دست بردارد. شركت تك نفره خاتمي كه يك عدد بيشتر نيفزود، در مقابل نقشه ناسالم قطع هر نقطه تماس با حاكميت ايستاد.
با اين وجود «جرس» (ارگان حلقه ماسوني لندن) ارزيابي ديگري دارد و مي نويسد: قصه خاتمي و آن رأيي كه در صندوق انتخابات افكند، يكي از همان بزنگاه هايي است كه مي تواند اندوخته سالهاي دور را به مخاطره افكند. عمل او ظاهراً يك رأي دادن ساده بود اما مزين شدن همين عمل با ماه ها شرط گذاري براي حاكميت، نشان از گفتمان سردرگمي دارد.
جرس نوشت: اينكه شرط گذاري براي حكومت تا چه حد بخردانه بوده، اينكه عدم ارائه ليست و عدم برپايي ستادهاي انتخاباتي و ايجاد فضاي بحث و گفتگو پس از 3 سال اختناق، ولو به قيمت رد صلاحيت تمامي كانديداها و كناره گيري از انتخابات، تا چه حد تصميمي درست بوده، موضوع بحث اين نوشته نيست. عمل خاتمي، پيش از آنكه نشانگر اتخاذ سياستي روشن از سوي اصلاح طلبان باشد، مبين انفعال و سردرگمي بود. دهها سؤالي كه پس از اين عمل، به دست خاتمي رسيد، يا پاسخي نيافت و يا با نااميد كننده ترين جوابها مواجه گشت؛ اينكه چرا خاتمي، به جاي شرط گذاري براي حكومت، به فضاي انتخابات ورود نكرد؟ اينكه چرا پس از شرط گذاري براي حكومت و عدم پاسخ گيري، با عدم مشاركت در روز انتخابات، اعتراض خود را نشان نداد؟ اينكه كدام مصلحت وي را متقاعد به راي دادن ساخته؟ اينكه چرا به استناد همان مصلحتي كه وي را مجبور به راي دادن كرده، مخفيانه و در يك شعبه دور افتاده به راي دادن مبادرت ورزيده؟...
اين سايت وابسته به كديور و مهاجراني، اقدام خاتمي را «علامت ترس كه باعث ريزش شديد و يأس و نااميدي نيروهاي جنبش سبز خواهد شد» توصيف كرد.
راديو - سايت كوچه نيز در اين زمينه معتقد است: خاتمي يعني انسان سياست سوز. 8 سال اصلاحات نصفه نيمه و ناقص او چيزي جز تشديد اقتدارگرايي در ساختار جمهوري اسلامي نبود. خاتمي يكي از دلايل شكست اصلاح طلبان بود. به نظر مي رسد او هدف را گم كرده است.
نويسنده اين تحليل ادامه مي دهد: تعيين شرط براي ورود به انتخابات، آن هم در شرايطي كه حاكميت از لزوم توبه كردن فتنه گران براي بازگشت به حكومت دم مي زد و طبيعتاً برآورده نشدن و حتي بي اعتنايي به اين شروط و با اين وجود شركت در انتخابات و آن گاه متوسل شدن به تعبير و تفسير و حتي دروغ گويي جهت بخشيدن وجهه اي اخلاقي به عملكرد خود، اثري جز كاهش اعتبار و تقليل پايگاه خاتمي نداشته و در يك كلام چيزي جز خودزني و خودسوزي سياسي نبود. خاتمي در اوج قدرت خود هم نتوانست حاكميت را به كوتاه آمدن وا دارد. اكنون كه ديگر نه تنها قدرت سياسي اش را از دست داده بلكه پايگاه اجتماعي اش هم با گرفتن چنين تصميمات و عملكرد نسنجيده اي روز به روز در حال كاهش است.
پايگاه اينترنتي ميهن وابسته به علي كشتگر (از اعضاي مركزيت گروهك فدائيان خلق) نيز در اين باره تأكيد كرده است: توضيحات خاتمي با چند روز تأخير جوي از نا اميدي و دو دستگي را در ميان مخالفان ايجاد كرد. او هنوز به دنبال راه حل براي امتياز دادن به حاكميت براي برون رفت از مصائب سه سال گذشته است.
گروه هاي اپوزيسيون اگرچه از شركت خاتمي در انتخاباتي كه خود تحريم كرده بود، ضربه سختي دريافت كرده اند ولي اين گروه ها در تماميت خود حقيرتر از آنند كه در محاسبات خاتمي جايي داشته باشند. نكته درخور توجه در اظهارات خاتمي و بيانيه اي كه در همين زمينه صادر كرده بود، اصرار وي بر اعتقاد به نظام است و اين در حالي است كه خاتمي در جريان فتنه 88 آشكارا، در يك جبهه آمريكايي- اسرائيلي به جنگ نظام و مردم آمده و دست به جنايت بزرگي زده بود و هم پيمانان وي همگي از دشمنان تابلودار نظام و اسلام و انقلاب بوده اند. بنابراين خاتمي به يقين مي داند كه وقتي بر باور خود به نظام اسلامي اصرار مي ورزد، آتش خشم گروه هاي اپوزيسيون و سرويس هاي اطلاعاتي بيگانه يعني هم پيمانان خويش در فتنه 88 را عليه خود تيزتر مي كند و سؤال اين است كه چرا؟! آيا خاتمي به فحاشي گروه هاي اپوزيسيون نياز دارد تا از اين طريق اقدام خود را، خيلي بيشتر و بزرگتر از آنچه هست جلوه دهد؟! گفتني است خاتمي با اقدام اخير خود اگرچه به طور تلويحي، ابراز ندامت خويش از جناياتي كه مرتكب شده بود را اعلام مي كند و اين گام را مي توان مثبت تلقي كرد، ولي او بدهي بسيار بزرگ و انبوهي به ملت ايران دارد و براي تسويه اين بدهي كلان- اگر قابل تسويه باشد- گام هاي ناپيموده و فراوان ديگري در پيش دارد تا از اين رهگذر به تخفيف نزديك شود اما ظاهرا دريافته است كه در آن سوي ديگر، جز سقوطي سهمگين تر از گذشته، خبري نيست.